نقش میانجی گر اندیشناکی خشم بر رابطه بین خشم و شدت درد در بیماران مبتلا به اختلال درد عضلانی- اسکلتی مزمن

هدف اصلی این مطالعه بررسی نقش میانجی گر اندیشناکی خشم بر رابطه بین ابعاد خشم و شدت درد در بیماران مبتلا به اختلال درد عضلانی- اسکلتی مزمن بود. بدین منظور، نمونه 109 نفری از بیماران مبتلا به اختلال درد عضلانی – اسکلتی مزمن به روش نمونه گیری در دسترس از بیمارستان ها و کلینیک های شیراز انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها، مقیاس های شدت درد، خشم چندبعدی و اندیشناکی خشم اجرا شد. داده ها با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی به روش بارون و کنی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که خشم و همه ابعاد آن به استثنای موقعیت های خشم انگیز و خشم بیرونی، شدت درد را پیش بینی می کنند. خشم و همه ابعاد آن، اندیشناکی خشم را نیز پیش بینی کردند. به علاوه، نتایج نشان داد اندیشناکی خشم در رابطه بین خشم و شدت درد نقش میانجی کامل دارد. این رابطه میانجی برای برخی از ابعاد خشم نیز تایید شد. همچنین، نقش میانجی اندیشناکی خشم تنها برای ابعاد خشمی که دارای ماهیت ذاتی و درونی بودند و با شدت درد رابطه معنادار داشتند تایید شد، مانند انگیختگی خشم، نگرش خصمانه و خشم درونی، اما برای ابعاد با ماهیت بیرونی و بدون ارتباط معنادار با شدت درد، مانند موقعیت های خشم انگیز و خشم بیرونی تایید نشد. به طور کلی، اندیشناکی خشم سبب تشدید و تداوم آثار منفی خشم بر شدت درد در بیماران مبتلا به اختلال درد مزمن اسکلتی - عضلاتی می شود.