بررسی اثر اعتماد و عدالت بر طفره رفتن اجتماعی با استفاده از متغیر میانجی تعهد سازمانی

از جمله عوامل کاهش کارایی در گروه های کاری، طفره رفتن و از زیر کار در رفتن می باشد. طفره رفتن اجتماعی به پدیده ای اطلاق می گردد که در آن تلاش افراد در هنگام انجام کار گروهی کاهش می یابد. عوامل متعددی در ایجاد این پدیده موثر می باشند. لذا هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر عدالت و اعتماد بر طفره رفتن اجتماعی می باشد. این پژوهش از نظر روش، توصیفی و از نوع پیمایش است و از لحاظ نیز هدف کاربردی می باشد و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه است. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دکتری دانشگاه کاشان می باشند که این جامعه شامل 448 نفر می باشند و تعداد 220 نفر به صورت تصادفی ساده بعنوان نمونه انتخاب شده اند. به منظور آزمون فرضیات از روش معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که وجود اعتماد و عدالت در گروه های کاری به کاهش طفره رفتن اجتماعی از طریق متغیر میانجی تعهد منجر می گردد.