بررسی اثر آتوروستاتین در یافته های بالینی و آزمایشگاهی آرتریت روماتوئید

مطالعات متعددی درباره اثر ضدالتهابی و تعدیل کننده ایمنی استاتین ها انجام شده و ممکن است این اثرات در کاهش مارکرهای التهابی در آرتریت روماتوئید نیز وجود داشته باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثر استاتین در مارکرهای بالینی و آزمایشگاهی آرتریت روماتوئید است این تحقیق، به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور از فروردین 84 تا تیرماه 85 انجام شد. در این مطالعه، 66 بیمار با آرتریت روماتوئید که دچار بیماری فعال بودند و به کلینیک روماتولوژی بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) مراجعه کرده بودند، انتخاب شده و به صورت تصادفی و دو سوکور به دو گروه جهت دریافت 40 میلی گرم آتوروستاتین یا پلاسبو تقسیم شدند. دو گروه از نظر مدت و فعالیت بیماری و مصرف داروهای زمینه ای ضد روماتیسمی مشابه بودند. اطلاعات بیماران در ویزیت اول و پایان هفته چهارم و بیست و چهارم درمان ثبت شد. آنالیز آماری توسط Chi square و ANOVA با نرم افزار SPSS 11.5 انجام شد.
32 نفر در گروه آتوروستاتین و 34 نفر در گروه پلاسبو بودند. میانگین سنی در گروه دارو 84/51 سال و در گروه پلاسبو 47 سال بود. میانگین مدت بیماری در گروه دارو 06/7 و در گروه پلاسبو 8/7 سال بود. غیر از کاهش خشکی صبحگاهی در گروه پلاسبو، تفاوت مشخصی در یافته های بالینی و آزمایشگاهی بیماران یافت نشد.
براساس این مطالعه، به نظر نمی رسد استاتین ها در کاهش مارکرهای التهابی در آرتریت روماتویید نقش موثری داشته باشند.