فهرست مطالب

فصلنامه پژوهشهای زراعی در حاشیه کویر
سال دهم شماره 1 (بهار 1392)

  • تاریخ انتشار: 1392/03/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • فرزاد اسماعیل نژاد، عباس قنبری مالیدره*، محمد نصری صفحه 1
    این آزمایش در مزرعه تحقیقاتی شخصی واقع در شهرستان ورامین در سال 1392 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عنصر کم مصرف روی از منبع کود سولفات روی در سه سطح (صفر، 25 و 50 کیلو گرم در هکتار) و عنصر آهن از منبع کود سولفات آهن در سه سطح (صفر، 5 و 10 کیلو گرم در هکتار) استفاده گردید. نتایج نشان داد که با مصرف سولفات روی در مقایسه با شاهد عملکرد دانه روند افزایشی داشت که مقدار آن با مصرف 10 کیلو گرم سولفات آهن در هکتار برابر 5/6753 کیلو گرم در هکتار بود. بیش ترین میزان آهن جذب شده با مصرف پنج و 10 کیلو گرم در هکتار سولفات آهن به دست آمد. حداکثر روی جذب شده در دانه با کاربرد 10 کیلو گرم در هکتار سولفات آهن حاصل شد. بیش ترین عملکرد دانه برابر 27/6832 و 71/6960 کیلو گرم در هکتار در تیمار اثر متقابل مصرف پنج و 10 کیلو گرم سولفات آهن و 50 کیلو گرم سولفات روی در هکتار، تولید شد. بالا ترین میزان شاخص برداشت در تیمار اثر متقابل مصرف 10 کیلو گرم در هکتار سولفات آهن و 50 کیلو گرم در هکتار سولفات روی به دست آمد. اثرمتقابل تیمار ها نشان داد که حداکثر غلظت آهن دانه برابر 4/115 و 23/117 قسمت در میلیون برای اثر متقابل مصرف 10 کیلو گرم در هکتار سولفات آهن و 25 و 50 کیلو گرم در هکتار سولفات روی حاصل شد. بیش ترین غلظت روی و آهن دانه در اثر متقابل مصرف پنج کیلو گرم در هکتار سولفات آهن و 50 کیلو گرم در هکتار سولفات روی مشاهده شد. بیش ترین غلظت فسفر دانه در اثر متقابل کاربرد 10 کیلو گرم سولفات آهن در هکتار و 50 کیلو گرم سولفات روی در هکتار به دست آمد. بنابر این کاربرد سولفات آهن و سولفات روی باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی در ذرت شد.
    کلیدواژگان: آهن، ذرت، روی، عملکرد و اجزای عملکرد
  • میثم روشنی*، محسن اسماعیل زاده مقدم، محمد نصری صفحه 13
    به منظور بررسی روند تغییرات عملکرد دانه و شاخص های فیزیولوژیک، در 15 رقم گندم نان با عادت رشد بهاره، که در طی سال های 1387-1309 معرفی شده اند، تحقیقی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، در سال زراعی 90-1389 اجرا شد. در این مطالعه صفات عملکرد دانه، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک، ارتفاع بوته، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله، تعداد دانه در مترمربع، تعداد روز تا ظهور سنبله و گرده افشانی و رسیدگی فیزیولوژیک، سرعت رشد محصول و سرعت رشد نسبی محصول اندازه گیری شدند. جدول میانگین مربعات نشان داد که تفاوت های بارزی بین ژنوتیپ ها برای اکثر صفات مورد بررسی و از نظر جنبه آماری وجود دارد. بررسی روند تغییرات صفات در طول زمان نشان داد که عملکرد دانه و صفات مهم مرتبط با آن شامل شاخص برداشت، روند افزایشی در طول زمان داشته اند و صفت عملکرد بیولوژیک روند ثابتی را در طول زمان داشت. همچنین در صفات فیزیولوژیک، میزان افزایش سرعت رشد محصول در ارقام قدیمی تر بیش تر بود. میزان رشد منفی سرعت نسبی محصول در ارقام قدیمی بیش از ارقام جدید تر بود.
    کلیدواژگان: ارقام گندم، عملکرد دانه، شاخص برداشت، سرعت رشد نسبی محصول، سرعت رشد محصول
  • مژده شریعت پناهی، فاطمه میرشکاری، مجتبی میرآخوری، پریسا ناظری*، امیرحسین مرکزی، تعمیم جمشیدی صفحه 31
    به منظور بررسی اثرات تاریخ های متفاوت کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد لاین های امید بخش ماش در شوشتر، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه ای واقع در شوشتر در تابستان سال زراعی88- 1387 اجرا گردید. تیمار های آزمایشی شامل سه تاریخ کاشت 9، 19 و29 تیر ماه بود و لاین های مورد بررسی شامل VC6173A ،VC6372، VC6153B-20Gمی باشند و رقم پرتو به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. تجزیه واریانس داده ها نشان داد اثر تیمار های تاریخ کاشت و واریته بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در گیاه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بیش ترین عملکرد دانه به میزان (3575 کیلو گرم در هکتار) از تاریخ کاشت 29تیر ماه و واریته VC6153B-20Gبه دست آمد و کم ترین عملکرد دانه به میزان (75/357 کیلو گرم در هکتار) از تاریخ کاشت 9 تیر ماه و رقم پرتو به دست آمد. به نظر می رسد در میان اجزای عملکرد، تعداد غلاف در بوته و دانه در غلاف نسبت به سایر اجزای عملکرد نقش بیش تری درافزایش عملکرد دارند و عملکرد دانه در ماش تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار دارد به این معنی که تاخیر در کاشت سبب کاهش شرایط مناسب در تمام عامل های رشد و توسعه در ماش می شود، در نتیجه عملکرد دانه پائین می آید.
    کلیدواژگان: ماش، تاریخ کاشت، لاین، عملکرد و اجزای عملکرد
  • نرگس صادقی، داریوش ذکوی، سلمان دستان*، مرتضی نصیری، امیرعباس موسوی صفحه 43
    استفاده از کود های آلی در شالیزار ها نقش مهمی در کاهش مصرف کود-های شیمیایی و توسعه پایدار کشاورزی دارد. به منظور بررسی اثر کود های آلی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج و کاهش مصرف کود های شیمیایی، آزمایشی به صورت طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار در سه تکرار به صورت روش (1 (SRIدر مزرعه ای واقع در موسسه تحقیقات برنج آمل در سال 1389 اجرا شد. تیمار های آزمایشی شامل: کمپوست آزولا (نه تن در هکتار)، کود آلی (دو تن در هکتار) به تنهایی و در ترکیب با منابع کود های شیمیایی نیتروژن دار، فسفره و پتاسیم با مقادیر 100 و 200 کیلو گرم در هکتار اوره با تقسیط های مختلف بودند. نتایج نشان داد که تیمار های آزمایشی از نظر عملکرد دانه دارای اختلاف معنی داری در سطح یک درصد بودند. بیش ترین عملکرد (5/6639 کیلو گرم در هکتار) از تیماری که در آن از کود آلی به میزان دو تن در هکتار استفاده شد، حاصل گردید. استفاده از کود های شیمیایی مخصوصا کود های نیتروژنه در ترکیب با منابع کود آلی، باعث افزایش تعداد دانه پوک در خوشه و کاهش عملکرد دانه (1/4381 کیلو گرم در هکتار) گردید. تیمار SRI1 بیش ترین و تیمار SRI5 کم ترین شاخص برداشت را به خود اختصاص داده اند. بنابراین، مدیریت بهینه مصرف کود های شیمیایی به خصوص کود های نیتروژنه در جهت صرفه جویی در میزان مصرف نهاده های شیمیایی و جایگزینی آن ها با منابع کود های آلی ضرورت دارد.
    کلیدواژگان: برنج، SRI، کود آلی، کود شیمیایی، عملکرد دانه
  • سعید صدر جهانی*، محسن اسماعیل زاده مقدم، نبی الله نعمتی، علی حاجی محمدی، مریم خسروانی فراهانی صفحه 53
    به منظور بررسی روند تغییرات بهبود ژنتیکی عملکرد دانه و صفات مرتبط با آن در ارقام گندم نان زمستانه و بینابین در طی نیم قرن گذشته در ایران، آزمایشی در سال زراعی 90- 1389 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج انجام شد. در این آزمایش 15 رقم گندم زمستانه و بینابین که در طی سال های 1309 تا 1389 معرفی شده اند، بررسی شدند. نتایج تجزیه واریانس برای صفات مورد بررسی حاکی از اختلاف معنی دار بین ژنوتیپ ها برای اکثر صفات مورد بررسی در سطح احتمال آماری، یک درصد بود و بین ژنوتیپ ها از نظر این صفات، تنوع زیادی وجود داشت. نتایج این مطالعه نشان داد عملکرد دانه رقم نوید با 13/5 تن در هکتار و رقم شاه پسند با 06/2 تن در هکتار به ترتیب بیش ترین و کم ترین مقدار عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. تغییرات کربوهیدرات های محلول در طول زمان روند افزایشی خطی داشت. تغییرات کربوهیدرات های محلول پدانکل و میانگره ماقبل آخر در مرحله گرده افشانی افزایشی با گذشت زمان به ترتیب 349/0 و 107/0 میلی گرم بر گرم وزن خشک در طول زمان بود. صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله و شاخص برداشت در ارقام جدید نسبت به ارقام قدیمی تر افزایش و صفات وزن هزار دانه، تعداد روز تا ظهور سنبله و ارتفاع بوته در طول زمان و در ارقام جدید تر کاهش نشان داد.
    کلیدواژگان: ارقام گندم، عملکرد دانه، شاخص برداشت، اجزای عملکرد، کربوهیدرات های محلول
  • رسول غفوری، محمد میرزاخانی*، رقیه امینیان دهکردی صفحه 67
    به منظور بررسی تاثیر چند کشتی هم زمان و کولتیواتور زدن در مراحل مختلف رشد بر درصد پروتئین ذرت رقم 704 در سال 1392 در شرایط مزرعه ای واقع در منطقه ورزنه (اصفهان) آزمایشی به صورت استریپ بلوک در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار کولتیواتور زدن به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل (عدم کولتیواتور زدن، کولتیواتور در ارتفاع 30 سانتی متری بوته های ذرت، زدن کولتیواتور در ارتفاع 60 سانتی متری بوته های ذرت) و تیمار چند کشتی هم زمان به عنوان عامل فرعی در پنج سطح شامل (کشت خالص ذرت، کشت ذرت + یونجه، کشت ذرت + ماش، کشت ذرت + لوبیا چشم بلبلی، کشت ذرت + سویا) بود. نتایج نشان داد که زدن کولتیواتور بر صفات وزن تر بلال، وزن خشک کل، وزن خشک و پوست بلال، تعداد بلال در متر مربع، تعداد دانه در متر مربع و شاخص برداشت معنی دار بود. به طوری که در بین سطوح تیمار استفاده از کولتیواتور، تیمار عدم کولتیواتور در 30 سانتی متری ذرت با میانگین 48/19 تن در هکتار و تیمار زدن کولتیواتور در 60 سانتی متری ذرت با میانگین 19/ 17 تن در هکتار، به ترتیب بیش ترین و کم ترین بیوماس کل را به خود اختصاص دادند. همچنین در بین سطوح تیمار چند کشتی هم زمان، تیمار کشت ذرت خالص با میانگین 94/14 و تیمار کشت ذرت + ماش سبز با میانگین 85/15 درصد به ترتیب کم ترین و بیش ترین درصد پروتئین را داشتند.
    کلیدواژگان: بیوماس ذرت، درصد پروتئین، کولتیواتور، لگوم
  • زهره مبارکی*، فرشاد قوشچی، حمیدرضا توحیدی مقدم صفحه 79
    این تحقیق به منظور بررسی اثر نانو ذره دی اکسید تیتانیوم و کود زیستی نیتروژنه بر گیاه تریتیکاله در فرآیند گیاه پالایی خاک های آلوده به کادمیوم در سال زراعی 1391 در گلخانه و آزمایشگاه تخصصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین– پیشوا انجام شد. این طرح به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار ها شامل محلول پاشی در چهار سطح (صفر (شاهد)، اکسید تیتانیوم (غیرنانو)، بالک) و غلظت های 01/0 درصد و 02/0 درصد (درصد وزنی 20 درصد کلوئید نانوذرات تینانیوم)} و چهار سطح کود زیستی نیتروژنه {شاهد (بدون اعمال کود)، ازتوباکتر، آزوسپیریلوم و آزوریزوبیوم بودند. صفات مورد مطالعه در این تحقیق عبارت از آنزیم های آنتی اکسیدانت (SOD، CAT)، عملکرد دانه، کلروفیل کل و محتوی آب نسبی بودند. نتایج حاصله نشان داد صفات کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز، عملکرد دانه و محتوی نسبی آب برگ در سطح یک درصد تحت تاثیر اکسید تیتانیوم معنی دار شده است کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و محتوی نسبی آب برگ در سطح یک درصد تحت تاثیر کود نیتروژنه معنی دار شده است و اثر متقابل کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز معنی دار نشد.
    کلیدواژگان: دی اکسید تیتانیوم، کاتالاز، کادمیوم، کود زیستی
  • محمد میرزاخانی*، محمدرضا داوری صفحه 91
    به منظور بررسی اثر محلول پاشی ورمی واش و بیوفرمنت بر عملکرد بیولوژیکی و درصد روغن دانه آفتابگردان، این آزمایش در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار روش-های مختلف تغذیه در چهار سطح شامل: N1= مصرف 300 کیلو گرم کود اوره (شاهد)، N2= (مصرف 150 کیلو گرم کود اوره + 15 تن کود دامی در هکتار)، N3= (مصرف 15 تن کود دامی + کاشت لوبیا بالا رونده جهت تثبیت نیتروژن)، N4= (مصرف 150 کیلو گرم کود اوره + کاشت لوبیا بالا رونده جهت تثبیت نیتروژن) و تیمار محلول پاشی محرک های رشد گیاهی در چهار سطح شامل: B1= مصرف ورمی واش، B2= مصرف ورمی واش غنی شده، B3= مصرف بیوفرمنت و B4= استفاده از ریزسازواره های موثر موجود در خاک بکر مناطق جنگلی یا مناطق کوهستانی بود. صفاتی مانند ارتفاع گیاه، قطر طبق، وزن بیوماس تر، وزن طبق در متر مربع، شاخص برداشت گیاه، تعداد دانه در طبق و درصد روغن دانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر تیمار روش های مختلف تغذیه گیاهی بر صفات ارتفاع گیاه، قطر طبق، وزن بیوماس تر، وزن طبق در متر مربع و درصد روغن دانه معنی دار بود. همچنین اثر تیمار محلول پاشی محرک های زیستی رشد گیاهی بر صفات قطر طبق، وزن بیوماس تر، شاخص برداشت گیاه، تعداد دانه در طبق و درصد روغن دانه معنی دار بود. در بین سطوح تیمار روش های مختلف تغذیه گیاهی بیش ترین درصد روغن دانه با میانگین 64/35 درصد مربوط به تیمار (50 درصد تغذیه با کود شیمیایی اوره + 50 درصد تغذیه با گیاه لگوم) و کم ترین مقدار آن با میانگین 99/30 درصد مربوط به تیمار (50 درصد تغذیه با کود شیمیایی اوره + 50 درصد تغذیه با کود دامی) بود. در بین سطوح تیمار محلول پاشی نیز تیمار محلول پاشی ورمی-واش با میانگین 24/35 درصد و تیمار (محلول پاشی با ریزسازواره های موثر + تخم بلدرچین) با میانگین 17/33 درصد به ترتیب بیش ترین و کم ترین مقدار درصد روغن دانه را به خود اختصاص دادند.
    کلیدواژگان: تغذیه تلفیقی، درصد روغن، گیاه لگوم، ورمی واش غنی شده
|
  • F. Esmailnejad, A. Ghanbarimalidarreh*, M. Nasri Page 1
    This experiment was carried out at varamin region in 2013. This experiment was carried out at factorial in randomized complete blocks design with three replications. Zinc sulphate in three levels including 0, 25 and 50 kg per ha-1 and iron sulphate in three levels including (0, 5 and 10 kg per ha-1. Results showed that with zinc application compare to control treatment grain yield was increasing that with 10 kg Zn per ha-1 that rate was equal to 6753.5 kg.ha-1. The most iron uptake was obtained with 5 and 10 kg Fe per ha-1. The highest Zn uptake was observed with 10 kg Zn per ha-1. The maximum grain yield equal to 6832.27 and 6960.71 kg.ha-1 was produced at interaction of 5 and 10 kg Fe ha-1 for 50 kg Zn per ha-1. The highest harvest index was obtained at interaction of 10 kg Fe use per ha-1 with 50 kg Zn per ha-1. Treatment interactions showed that the most iron concentration equal to 115.4 and 117.23 ppm was obtained for 10 kg Fe per ha-1 with 25 and 50 kg Zn per ha-1. The maximum Zn concentration was observed at interaction of 5 kg Fe per ha-1 for 50 kg Zn per ha-1. The maximum P concentration was produced at interaction of 10 kg Fe use per ha-1 with 50 kg Zn per ha-1. The most Fe concentration was observed at interaction of 10 kg Fe use per ha-1 for 50 kg Zn per ha-1.Therefore, application of zinc and iron sulphate due to increase quantity and quality yield of corn.
    Keywords: Corn, Grain yield, Fe, Zn
  • M. Roshani *, M. Esmaeilzadeh Moghaddam Page 13
    This study has been done for Evaluation of trend changes in grain yield and characteristics physiological in 15 different bread wheat which have been produced between 1930 -2008. It has been done block random and three times repeat on the farm in research cultivating and sowing institution in 2010 2011. Average analyze of squares showed that there are some clear differenced between Genotypes for major of studied items and specification and in statistics. Checking the changing processions in the meantime shows that the action of harvest index, Biologycal yield, Plant height, Weight of 1000 grains, Number of grain in spike, Number of grain in m2, Days to heading, Days to anthesis, Days to physiological, its weight has accelerated during time. However, Physiological attributes including crop growth rate increased in recent varieties in comparison with the older cultivars but the similar trend was not found for relative crop rate in recent varieties.
    Keywords: Wheat cultivars, Grain yield, Harvest index, CGR, RGR
  • M.Shariat Panahi, F. Mirshekari, M. Mirakhori, P. Nazeri*, A.H. Markazi, N. Jamshidi Page 31
    Effects of planting date on performance and parts of performance of promising (hopeful) lines of an experiment in the shape of shattered plots in the form of blocks of complete random with 4 repetitions in a farm in Shushtar was implemented in summer in agronomical year of 2007-2008.Experimental treatments consisted of three dates of planting dates-9th, 19th 29th of Tir and the lines under investigation included VC6153B-20G, VC6372 and VC6173A. Moreover, Parto cultivars were taken as the witness. The tissue of soil was loam clay. the results of this experiment pointed out that the history effect of planting date and variety was significant whit the level of one percent. Like wise. The greatest grain performance to the amount of 3575 kg.ha was obtained through both planting date of Tir 29th and the variety of VC6153B20G.The It seems that among the performance parts it is the number of case in the bush and grain in the case that has a greater role in enhancing the performance in contrast to other performance parts.
    Keywords: vetch, planting date, line, yield, yield components.
  • N. Sadeghi, D. Zakavi, S. Dastan*, M. Nasiri, A.A. Mousavi Page 43
    Application of organic fertilizers plays in paddy field an important role to reduce application of chemical fertilizers to achieved sustainable development in rice fields. Therefore, in order to investigate the effect of organic and chemical fertilizer on yield and yield components of rice and reduce of chemical fertilizer, an experiment was carried out on Randomized Complete Blocks Design with 8 treatments and three replications on yield and yield components under SRI method in Rice Research Institute (Amol) in 2010. Experiment treatment was such as: organic and chemical fertilizers such as Azola compost (9 ton.ha), Biol555 organic fertilizer (2 ton.ha) and chemical fertilizers containing NPK. Result showed that these treatments effected on grain yield significantly at 1% error level. The most grain yield (6639.5 kg.ha) by application of 2 ton.ha Biol555 organic fertilizer. Yield components analysis showed increasing in number of blank spikelet per panicle and decreasing in grain yield by application of mixed organic and chemical fertilizers treatments. The most harvest index was observed in SRI1 and the least harvest index was obtained in SRI5. There for, it's necessary optimize chemical fertilizers application, particularly replacement them with organic fertilizer.
    Keywords: Rice, SRI, Organic fertilizer, chemical fertilizers, Yield.
  • S. Sadr Jahani *, M. Esmaeilzadeh Moghaddam, N. Nemati, A. Haji Mohammadi, M. Khosravaniefarahani Page 53
    To estimate genetic progress and the variation in grain yield and characteristics associated with yield in facultative and winter bread wheat varieties in during past 50 years in Iran in 15 wheat (Triticum aestivum L.) cultivars with facultative and winter growth habit released in Iran between the 1930 and 2010, a field experiment was conducted using randomized complete block design with three replications at the Seed and Plant Improvement Institute’s Research Field Station in Karaj, during the 2010-2011 crop cycle. The results indicated that Navid cultivar with yield of 5.13 ton/ha and the Shah-pasand cultivar with 2.06 ton/ha had the highest and lowest yields. Performance of emulsion carbohydrates peduncle and internode under peduncle with annual changes was increased up to 0.349 and 0.107 ml gr/gr annually. Trend of temporal variation in the traits measured revealed that yield components including number of seed per spike, harvest index have increased in more recent released cultivars, however, thousand grain weight, Days of heading and Height has decreased, in comparison with the older cultivars.
    Keywords: Wheat cultivars, Grain yield, Harvest index, Yield component, Carbohydrates.
  • R. Ghafoori, M. Mirzakhani *, R. Aminian Dehkordi Page 67
    In order to evaluation of simultaneous cropping and cultivator in different stages of growth on corn protein content grain yield and yield components in Esfahan. A stripe plot arrangement of treatment in a randomized complete block design with three replications was used. Cultivator is considered as a main factor with 3 levels: (C1= not cultivator application, C2= application of cultivator in 30 cm stage of corn, C3= application of cultivator in 60 cm stage of corn) and treatment of simultaneous cropping is considered as sub factor in 5 levels: (S1= Cultivation of pure corn, S2= Cultivation of corn alfa-alfa, S3= Cultivation of corn mung bean, S4= Cultivation of corn cowpea, S5= Cultivation of corn soybean) were assigned in sub plots. Each sub plot consisted of 4 rows, 6 m long with 60 cm between rows space and 20 cm between plants on the rows and S.C 704 hybrid was used. The result have shown that the effect of cultivator application was significant on wet weight of ear, total biomass, dry weight of ear and husk, number of ear per m2, number of grain per m2 and Harvest index of ear. Simultaneous cropping affect on dry weight of ear and husk, number of ear per m2, protein content and width of ear leaf. The maximum and minimum of total biomass (19.48 and 17.19 ton ha-1) were obtained with the not application of cultivator in 30 cm of corn plants and application of cultivator in 60 cm stage of corn plants, respectively. In the treatment of Simultaneous cropping as the least and most amount of protein content with an average 14.94 and 15.85 %, were pure corn cultivation and treatment of Simultaneous cropping (corn mung bean), respectively.
    Keywords: Corn biomass, Cultivator, Protein content, Legume.
  • Z. Mobaraki *, F. Ghooshchi, H.R. Tohidi Moghadam Page 79
    To study the effects of Dioxcid Titanium and nitrogen fertilizer on qualitative and quantitative characteristics of Triticale under filtering by plant and cadmium pollution, an experiment was conducted as factorial based on RCBD with three replications at research field and greenhouse of Islamic Azad University, Varamin Branch, in 2012. Experimental factors were spraying (normal, balk, 0.01% Dioxcid Titanium and 0.02% Dioxcid Titanium) and Nitrogen Biological fertilizer (lack of fertilizer, Azetobacter, Azosprilium, Azorizobium). Analysis of variance showed significant differences for CAT, SOD, RWC, Grain yield under Dioxcid Titanium and Nitrogen fertilizer and it didn’t show significant differences for CAT, SOD, RWC under interaction between Dioxcid Titanium and Nitrogen fertilizer.
    Keywords: Di Oxid Titanium, Catalase, Cadmium, Biological fertilizer
  • M. Mirzakhani*, M.R. Davari Page 91
    In order to study of effect of foliar application of vermi wash, bio ferment and different methods of plant nutrition on oil percentage in sunflower, this study was carried out in field of Payam Nour Arak University in Markazi province in 2013. A factorial arrangement of treatment in a randomized complete block design with three replications was used. Nutrition methods [N1= 300 Kg ha-1 Urea (Control), N2= 50% of nutrition by Urea 50% of nutrition by FAM (15 ton ha-1), N3= 50% of nutrition by FAM 50% of nutrition by nitrogen fixation of phaseolus sp), N4= 50% of nutrition by Urea 50% of nutrition by nitrogen fixation of phaseolus sp) and plant bio-stimulants (B1= Foliar with wermiwash, N2= Foliar with enrich wermiwash, N3= Foliar with bioferment, N4= Foliar with effective microorganisms quail egg) was assigned in plots. Each sub plot consisted of 4 rows, 5 m long with 50 cm between rows space and 25 cm between plants on the rows. In this study characteristics such as Plant height, head diameter, wet biomass weight, weight of head, harvest index, number of grain per head and oil content were assessed. Results indicated that the effect of different levels of nutrition methods on the characteristics such as: plant height, head diameter, wet biomass weight, weight of head, and oil content were significant. Effect of plant biostimulants treatment on the characteristics such as: head diameter, wet biomass weight, harvest index, number of grain per head and oil content were significant, too. The maximum and minimum of oil content (35.64 and 30.99 %) was obtained with the (50% of nutrition by Urea 50% of nutrition by nitrogen fixation of phaseolus sp) and (50% of nutrition by Urea 50% of nutrition by animal manure) treatments, respectively. In the treatment of bio stimulate as the most and least amount of oil content with an average 35/24 and 33/17 %, were spray of vermiwash and (effective microorganism quail Egg), respectively.
    Keywords: Enriched Vermivash, Integrated nutrition, Legum plant, Oil content.