فهرست مطالب

راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی - سال دهم شماره 1 (پیاپی 23، بهار 1402)

نشریه راهبردهای توسعه در آموزش پزشکی
سال دهم شماره 1 (پیاپی 23، بهار 1402)

  • تاریخ انتشار: 1403/01/14
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مجید وطن خواه، مهرداد ملک شعار، طیبه زارعی، مریم مرادی، پوریا ادیبی، بی بی منا رضوی* صفحات 2-13
    مقدمه

    امروزه روش های نوین آموزشی در همه حیطه های آموزش پزشکی در حال توسعه است. احیای قلبی ریوی از جمله عملیات های حیاتی است که نقش بسزایی در پیامدهای بیماران دارد. این مطالعه مروری روایتی به بررسی تاثیر روش های آموزشی نوآورانه احیای قلبی ریوی بر مهارت ها و کسب دانش دانشجویان پزشکی می پردازد.

    روش ها 

    در این مطالعه مروری در مرحله اول، جست وجوی ادبیات در پایگاه های اطلاعاتی داخلی و بین المللی انجام شد. در مرحله دوم، معیارهای ورود مشخص شدند که شامل طراحی مطالعه، جمعیت شرکت کننده و روش های آموزشی احیای قلبی ریوی بود. مرحله سوم شامل استخراج دقیق اطلاعات از مطالعات منتخب بود که اطلاعات شامل طراحی مطالعه، جمعیت شناسایی شده، روش های آموزشی اجرا شده و نتایج مرتبط به مهارت ها و افزایش دانش دانشجویان بود. در مرحله چهارم، کیفیت مطالعات ارزیابی شد تا استحکام روش های شناختی بررسی شود. در نهایت، با تاکید بر جنبه های کلیدی فرایند بررسی، مقاله به پایان رسید و تلاش شد تا یک جامعه از روش های آموزشی فعلی احیای قلبی ریوی برای دانشجویان پزشکی ارایه شود و تاثیر آن ها بر مهارت ها و دانش بررسی شود.

    نتایج 

    مطالعات نشان می دهد که گنجاندن واقعیت مجازی در آموزش احیای قلبی ریوی به طور قابل توجهی نشانگرهای کیفیت کلیدی، از جمله عمق و فرکانس فشرده سازی قفسه سینه و همچنین استفاده از دفیبریلاتورهای خارجی خودکار را بهبود می بخشد. این فناوری نوآورانه واقع گرایی تجربی بالایی را نشان می دهد و پتانسیل آن را برای ارتقای تجربه آموزشی در آموزش پزشکی برجسته می کند. علاوه بر این، مقایسه بین رویکردهای مختلف آموزش احیای قلبی ریوی، مانند شبیه سازی واقعیت مجازی  و یادگیری معکوس، بر اثربخشی آن ها در افزایش دانش و خودکارآمدی احیای قلبی ریوی تاکید می کند. 

    نتیجه گیری

    نتایج مرور حاضر نشان می دهد آموزش احیای قلبی ریوی مبتنی بر واقعیت مجازی از روش های سنتی بهتر عمل می کند و به بهبود نتایج ذهنی منجر می شود. یافته های جمعی بر نقش محوری این روش های آموزشی جدید، به ویژه روش هایی که واقعیت مجازی را در بر می گیرند، در پیشبرد کیفیت، اثربخشی و نتایج کلی برنامه های آموزشی احیای قلبی ریوی تاکید می کنند.

    کلیدواژگان: روش های نوین آموزش، احیا قلبی ریوی، مهارت، دانش، دانشجویان پزشکی
  • امیرهوشنگ مهرپرور، عاطفه السادات حیدری، فاطمه کشمیری* صفحات 14-23
    مقدمه

    مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر استفاده از روش یادگیری خرد در برنامه های توانمندسازی آموزش بالینی، در مقایسه با آموزش با ویدیوی ضبط شده کلاسیک، در بستر آموزش مجازی غیرهم زمان، بر مهارت های تشخیصی طراحی آموزش و ارزیابی بالینی در بین اساتید بالینی انجام شد.

    روش ها

    این مطالعه نیمه تجربی با گروه کنترل غیر هم ارز در دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. مطالعه حاضر در 2 فاز، شامل طراحی محتوای یادگیری خرد با عنوان «تکنیک های آموزش بالینی موثر» و اجرای برنامه توانمندسازی در بستر آموزش مجازی غیرهم زمان انجام شد. هدف آموزش، رشد مهارت های تشخیص اساتید در طراحی و ارزیابی آموزشی بالینی اعضای هییت علمی تعیین شد. فرایند طراحی و اجرای بسته آموزش الکترونیکی در 4 مرحله شامل طراحی، تولید، اجرای آموزش و ارزیابی بسته آموزشی انجام شد. گروه مداخله، آموزش را با استفاده از محتوای آموزشی بر اساس روش یادگیری خرد دریافت کردند. آموزش در گروه کنترل به صورت مجازی غیرهم زمان با استفاده از محتوای الکترونیکی (ویدیوی ضبط شده) بود. ارزیابی میزان مهارت های تشخیصی در فرایند طراحی آموزش و ارزیابی بالینی شرکت کنندگان با استفاده از سوالات مبتنی بر سناریو (آزمون های تشریحی تغییر یافته) انجام شد. همچنین رضایتمندی آن ها با استفاده از پرسش نامه 9 سوالی انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون توصیفی (درصد و میانگین و انحراف معیار) و تحلیل آزمون T-Student انجام شد. 

    یافته ها

    میانگین نمرات مهارت های تشخیصی طراحی آموزش و ارزیابی بالینی شرکت کنندگان در گروه مداخله قبل از آموزش 6±45 و بعد از آموزش 8±89 گزارش شد (P=0/0001). در گروه کنترل نمرات پیش آزمون 8±44 و نمرات پس از آموزش 14±76 بود. نتایج نشان داد رضایتمندی هر 2 گروه در سطح مطلوب بود، اما در گروه مداخله به طور معنی داری رضایتمندی بالاتر بود (P=0/009).

    نتیجه گیری 

    نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر یادگیری خرد در برنامه های توانمندسازی اساتید بالینی، موجب بهبود مهارت های طراحی آموزش و ارزیابی آن ها شد. پیشنهاد می شود اصول یادگیری خرد در برنامه های توانمندسازی اعضای هییت علمی استفاده شود.

    کلیدواژگان: توانمندسازی اعضای هیئت علمی، آموزشی بالینی، یادگیری خرد، توانمندسازی، اساتید هیئت علمی
  • مهدی محمدی*، مجید کوثری، رضا ناصری جهرمی، سولماز خادمی، صدیقه شادی، فائزه روستا صفحات 24-35
    مقدمه

    هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، واکاوی تجارب پژوهشی دانشجویان پایه کارشناسی بر اساس انتظارات، عملکردها و دستاوردها بوده است.

    روش ها

    این مطالعه یک پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی بود که بر این اساس با رویکرد نمونه گیری هدفمند و روش معیار نهایتا 34 نفر از دانشجویانی که تمایل به شرکت در پژوهش داشتند با توجه به اتمام دوره نظری پایه کارشناسی دانشگاه شیراز از شهر شیراز در سال 1400 انتخاب و بر اساس اشباع نظری مصاحبه شدند. روش پیاده سازی فایل صوتی مصاحبه ها، تحلیل داده های اکتشافی، شناسایی مولفه ها و مقوله بندی های اولیه و ثانویه و تفسیر یافته های به دست آمده، همگی با نرم افزار Maxqda نسخه 2022 انجام شد.

    یافته ها

    تحلیل مصاحبه ها، با استفاده از الگوی کلایزی و روش تحلیل مضمون انجام شد که پس از استخراج و دسته بندی موضوعی، مولفه ها در 22 مضمون پایه و 3 مضمون اصلی شامل انتظارات، عملکرد و دستاورد دسته بندی شدند. 

    نتیجه گیری 

    بر اساس نتایج، تجارب مثبت حاصل از انجام پژوهش، انگیزه دانشجو را جهت ادامه کار توانمند می کند و سبب بالا بردن تعهد در انجام دقیق و مستمر پژوهش، عملکرد بهتر در فرایند پژوهش و به دست آمدن نتایج واقعی خواهد شد. در همین راستا برای پیشرفت فعالیت های پژوهشی دانشجویان، وجود ارتباطات علمی به صورت سمینار، گردهمایی های علمی، همایش و کنگره های ملی و بین المللی از ضروریات است که بر همین اساس پیشنهاد می شود با توجه به علاقه مندی و پتانسیل موجود برای آموختن مهارت های پژوهشی و انجام پژوهش در دانشجویان، موسسات آموزشی به گونه ای برنامه ریزی کنند که دانشجویان تحت نظارت اساتید علاقه مند به پژوهش، به تقویت مهارت های مورد نیاز جهت انجام یک طرح تحقیقاتی موفق بپردازند.

    کلیدواژگان: تجارب، پژوهش، دانشجو، انتظارات، عملکرد، دستاورد
  • سارا نجیبی، معصومه غضنفرپور، عاطفه احمدی*، نوذر نخعی صفحات 36-49
    مقدمه

    یکی از رسالت های دانشگاه علوم پزشکی، برنامه ریزی آموزشی در راستای حل مشکلات جوامع است. با توجه به افزایش حرکت جمعیتی ایران به سمت کهنسالی ، هدف از این مطالعه ضرورت بازنگری کوریکولوم مشاوره در مامایی در راستای پیشبرد قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت بر اساس یک مطالعه کیفی است. 

    روش ها 

    این مطالعه یک پژوهش کیفی تحلیل محتواست که داده های آن ازطریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با مدرسان و فارغ التحصیلان رشته مشاوره در مامایی، درخصوص به روزرسانی دروس این رشته در راستای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت به دست آمد. 

    یافته ها 

    بر اساس محتوای برنامه درسی رشته مشاوره در مامایی، پیشنهادات ذهنی افراد در 6 طبقه اصلی « حمایت از خانواده و جوانی جمعیت»، «حفظ و ارتقای نرخ باروری زنان و مردان»، «تربیت نیرو جهت پیشگیری از ناباروری»، «مشاوره فرزندآوری و سلامت جنسی»، «ارتقای وضعیت سلامت مادر و رشد و تکامل کودک» و «افزایش میزان ازدواج و کاهش طلاق» به دست آمد.

    نتیجه گیری 

    بازنگری کوریکولوم رشته مشاوره در مامایی جهت اجرایی شدن قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، امری ضروری است، بنابراین توصیه می شود پیشنهادات ارایه شده در برنامه آموزشی این رشته قرار گیرد.

    کلیدواژگان: بازنگری، کوریکولوم مشاوره در مامایی، قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت
  • فاطمه افتخاریان، امیرمحمد مهرپور، نوید کلانی، رضا صحرایی* صفحات 50-59
    مقدمه 

    محیط آموزشی یکی از عوامل بسیار مهم در رشد و کیفیت آموزش به حساب می آید. امروزه آموزش پزشکی به دلیل تاثیر مستقیمی که بر سلامتی بیماران دارد مهم تلقی می شود. محیط آموزشی باکیفیت می تواند موجب ترغیب فراگیران در یادگیری مطالب شود. آنچه مهم است توجه به آموزش سرپایی و درمانگاهی به عنوان بخش مهمی از آموزش بالینی است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر ارزیابی محیط آموزشی در درمانگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جهرم از دیدگاه دانشجویان و بر اساس پرسش نامه سنجش محیط آموزشی درمانگاهی  بود.

    روش ها 

    این مطالعه به روش توصیفی مقطعی با مشارکت دانشجویان پزشکی به عنوان جامعه آماری پژوهش انجام شد که در جمع آوری اطلاعات از روش نمونه گیری سرشماری استفاده شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه سنجش محیط آموزشی درمانگاهی بود که شامل 2 قسمت اطلاعات جمعیت شناختی شرکت کنندگان و قسمت اختصاصی بود که با 50 سوال به صورت 5 گزینه ای فهرست و درجه بندی شده بود. 

    یافته ها 

    میانگین نمره کلی ارزیابی دانشجویان پزشکی از محیط آموزشی درمانگاهی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم 0/50± 2/23 بود که در سطح متوسط قرار داشت. همچنین در حیطه های ارزیابی محیط آموزشی درمانگاهی ، میانگین نمره توانمندی اساتید بالینی، فعالیت در عرصه بالینی و مراقبت از بیمار، تخصیص وقت برای فعالیت های غیربالینی، زیر ساخت، مهارت های بالینی، سنجش و بازخورد، در سطح متوسط و میانگین نمره حیطه های اطلاعات ، ارتباطات و فناوری و نظارت بالینی پایین تر از حد متوسط قرار داشتند. دیگر نتایچ نشان دادند میانگین نمره ارزیابی دانشجویان پزشکی از محیط آموزشی درمانگاهی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم برحسب مشخصات جمعیت شناختی معنی دار نیستند (0/05<p).

    نتیجه گیری :

    میانگین نمره کلی ارزیابی دانشجویان پزشکی از محیط آموزشی درمانگاهی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی جهرم در سطح متوسط قرار دارد. بنابراین پیشنهاد می شود برنامه ریزان و کارشناسان حیطه آموزش پزشکی به شناسایی نقاط ضعف و قوت پرداخته و به افزایش کیفیت آموزش های درمانگاهی و سرپایی بپردازند.</p).

    کلیدواژگان: پرسش نامه ACLEEM‎، دانشجویان پزشکی، محیط آموزشی درمانگاهی
  • فاطمه افتخاریان، مهسا پارپایی، فاطمه رحمانیان، نوید کلانی، ژیلا رحمانیان* صفحات 60-71
    مقدمه 

    گراند راند های آموزشی شکل ویژه ای از آموزش بالینی هستند که به عنوان سنگ بنای آموزش پزشکی، حضوری پایدار در بسیاری از بخش های پزشکی، جراحی و دانشگاهی در سراسر کشور دارند. بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی دیدگاه اعضای هییت علمی، دستیاران، کارورزان و کارآموزان گروه اطفال در خصوص گراند راندهای برگزار شده در دانشگاه علوم پزشکی جهرم است.

    روش ها

    این مطالعه مقطعی تحلیلی بر روی 83 نفر از اعضای هییت علمی، دستیاران، کارورزان و کارآموزان در بخش داخلی در سال 1402 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه شامل 2 پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه استاندارد گراندراند است. 

    یافته ها

    دیدگاه اکثریت اعضای هییت علمی، دستیاران، اکسترن و اینترن های دانشگاه علوم پزشکی جهرم، در خصوص گراند راندهای برگزار شده، در سطح خوب و خیلی خوب بوده است. اکثریت اعضای هییت علمی، دستیاران، کارورزان و کارآموزان گروه داخلی دانشگاه علوم پزشکی جهرم، حضور کارورز در گراند راند را مفید و لازم دانسته اند. 62/1 درصد از اعضای هییت علمی، دستیاران، کارورزان و کارآموزان گروه داخلی دانشگاه علوم پزشکی جهرم، برگزاری گراند راند به صورت نشسته در کلاس و ارایه اساتید را دارای کارایی بیشتری دانسته اند. همچنین 62/1 درصد از آن ها، بحث در مورد تشخیص های افتراقی را بهترین استراتژی معرفی بیمار دانسته اند.

    نتیجه گیری 

    دیدگاه اکثریت اعضای هییت علمی، دستیاران، اکسترن و اینترن های دانشگاه علوم پزشکی جهرم، در خصوص گراند راندهای برگزار شده بهتر از استیودنت های شرکت کننده در این مطالعه است.

    کلیدواژگان: گراند راند، دستیاران، کارآموزان، اعضای هیئت علمی
  • نفیسه اسماعیل پور، نوید کلانی، زهرا رضایی، محمدهادی پهلوان پور جهرمی، محمد داریش، عبدالعظیم جوکار، مهدی چگین* صفحات 72-83
    مقدمه 

    تحقق اعتبار بخشی علاوه بر ایجاد زیر ساخت ها، نیازمند بهره گیری از شیوه های مدیریتی نوین و مدیرانی است که با اختیارات، امکانات، دانش، توانمندی و انگیزه و درایت کافی، هدایت و رهبری این مراکز درمانی را برعهده می گیرند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی آگاهی و نگرش تیم مدیریت اجرایی بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی جهرم در مورد اعتباربخشی انجام شد. 

    روش ها

    این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1402 بر روی 61 نفر از اعضای تیم مدیریت اجرایی بیمارستان های آموزشی و درمانی شهرستان جهرم انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه استاندارد اعتباربخشی است. 

    یافته ها 

    میانگین نمره آگاهی و نگرش مدیران بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی جهرم در مورد اعتباربخشی به ترتیب 57/02±49/16 و 66/53±62/21 بود. از دیدگاه تیم مدیریت اجرایی بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی جهرم، «دانش و آگاهی درباره الزامات (زیرساخت ها و شرایط لازم) برای اجرای اعتباربخشی» و «دانش و آگاهی درباره استانداردهای اعتباربخشی» و «دانش و آگاهی درباره اصول و مفاهیم کلی اعتباربخشی» بیشترین اهمیت را در آگاهی تیم مدیریت اجرایی بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی جهرم در مورد اعتباربخشی داشته است. 

    نتیجه گیری

    بر اساس نتایج حاصل از مطالعه حاضر آگاهی و نگرش تیم مدیریت اجرایی پس از اجرای استاندارد سازی اعتبار بخشی بهبود یافت. علاوه بر این با توجه به اینکه از دیدگاه تیم مدیریت اجرایی بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی جهرم، «دانش و آگاهی درباره الزامات (زیرساخت ها و شرایط لازم) برای اجرای اعتباربخشی» و «دانش و آگاهی درباره استانداردهای اعتباربخشی» و «دانش و آگاهی درباره اصول و مفاهیم کلی اعتباربخشی» بیشترین اهمیت را در مورد اعتباربخشی داشته است، چنانچه بتوان با برنامه ریزی های موثر دانش و اگاهی تیم مدیریت اجرایی را در زمینه های نام برده شده ارتقا داد، دانش و اگاهی مدیران در خصوص اعتبار بخشی نیز به طور چشمگیری بهبود خواهد یافت.

    کلیدواژگان: اعتباربخشی، بیمارستان، آگاهی، نگرش
  • معصومه آلبوغبیش، سیامک نظری*، سارا آدرویشی، محمدحسین حقیقی زاده صفحات 84-93
    مقدمه 

    یکی از سازه های مربوط به رفتار کاری کارکنان درگیری شغلی است که می تواند موجب افزایش علاقه و انگیزه در کار شود و درنهایت سطح عملکری را ارتقا دهد. با توجه به اهمیت درگیری شغلی، این مطالعه به بررسی وضعیت درگیری شغلی دانشجویان کارورز هوشبری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1401پرداخته است.

    روش ها

    این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است. جامعه مورد پژوهش کلیه دانشجویان کارورز هوشبری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1401 بودند. ابزار پژوهش پرسش نامه درگیری شغلی لاداهل و کنجر و پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری توصیفی و استنباطی انجام شد.

    یافته ها

    میانگین سنی شرکت کنندگان 22/4 سال بود. نتایج نشان داد میانگین نمره درگیری شغلی شرکت کنندگان 8/15±44/87 بود. درگیری شغلی شرکت کنندگان متوسط بود. طبق آزمون آماری تی مستقل ارتباط معنی داری بین درگیری شغلی و اطلاعات جمعیت شناختی وجود نداشت (P>0/05). <p).

    نتیجه گیری 

    یافته های پژوهش نشان داد وضعیت درگیری شغلی دانشجویان کارورز هوشبری از سطح بالایی برخوردار نیست. با توجه به اینکه اکثریت واحدهای پژوهش، درگیری شغلی در سطح متوسط دارند، باید درصدد ارایه راه حل هایی در جهت بهبود وضعیت درگیری شغلی باشیم. با توجه به ارتباط موثر درگیری شغلی بر نحوه عملکرد، پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی در مورد درگیری شغلی و به صورت دوره ای و مداوم برای دانشجویان هوشبری آموزش داده شود.</p).

    کلیدواژگان: آموزش، دانشجو، هوشبری
|
  • Majid Vatankhah, Mehrdad Malekshoar, Tayyebeh Zarei, Maryam Moradi, Pourya Adibi, Bibi Bibi Mona Razavi* Pages 2-13
    Background

    Nowadays, new methods are being developed in all fields of medical education. Cardiopulmonary resuscitation (CPR) is one of the critical operations that plays a significant role in patient outcomes. This review study aims to investigate the impact of innovative CPR teaching methods on the skills and knowledge of medical students.

    Methods

    In this narrative review study, a literature search was first conducted in national and international databases to identify relevant studies published in the past five years. The information extracted from the selected studies included the study design, study population, the used educational methods, and the results. 

    Results

    Studies showed that the use of virtual reality (VR) technique in CPR training significantly improved key quality indicators, including the depth and frequency of chest compressions, as well as the application of automatic external defibrillators. This innovative technology showed high experimental realism and has high potential to enhance medical education. In addition, the comparison between different CPR training approaches, such as medical VR simulation and flipped learning, showed their effectiveness in increasing CPR knowledge and self-efficacy.

    Conclusion

    The VR-based CPR training is better than traditional methods and leads to improvement of subjective results. The findings emphasize the central role of innovative educational methods, especially the VR, in improving the quality, effectiveness, and overall results of CPR training programs.

    Keywords: Innovative methods, Cardiopulmonary resuscitation, Skills, Knowledge, Medical Students
  • AmirHoushang Mehrparvar, Atefeh Sadat Heydari, Fatemeh Keshmiri* Pages 14-23
    Background 

    The present study aimed to assess the effect of micro-learning training in the faculty development program of clinical education on the learning of clinical teachers compared to the classic virtual training method.

    Methods

    This quasi-experimental study was conducted at Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, Yazd City, Iran. The study was carried out in two phases: designing an educational program based on the micro-learning approach entitled “Effective Clinical Education Techniques” and then implementing and evaluating the program. The objective of the training was to develop faculty members’ teaching skills in the clinical education process. The electronic micro-learning content was developed in the first phase, which included design, production, implementation, and evaluation. In the second phase, an asynchronous virtual empowerment program was implemented. The clinical teachers in the control group used the training program in an asynchronous virtual format through classic electronic content (video-recorded). During the study, the participants’ satisfaction and learning were evaluated. Satisfaction was assessed with a 9-item questionnaire. The participants’ learning was assessed using scenario-based questions (modified assay) (10 questions). The obtained data were analyzed using descriptive (mean and standard deviation) and analytical statistics (student t test).

    Results

    In this study, 73 clinical teachers participated in the intervention group (n=35) and the control group (n=38). The results showed a significant difference between the learning scores of the participants in the intervention and the control groups (P=0.0001). The results showed that learners’ satisfaction in the intervention group was significantly higher than in the control group (P=0.009).

    Conclusion

    The results showed that faculty development using a micro-learning approach improved the learning and satisfaction of clinical teachers. It is suggested that micro-learning principles be used in empowerment programs at medical science universities.

    Keywords: Faculty development, Clinical education, Micro-learning, Clinical teacher
  • Mehdi Mohamadi*, Majid Kowsari, Reza Naseri Jahromi, Solmaz Khademi, Sedigheh Shadi, Faezeh Roosta Pages 24-35
    Background

    The main purpose of the current research was to analyze undergraduate students’ research experiences based on their expectations, performances, and achievements.

    Methods

    This research was conducted using the phenomenological method. The data collection tool was a semi-structured interview. Based on this method, with the purposeful sampling approach and standard method,34  undergraduate students were selected and interviewed following theoretical saturation.

    Results

    This research analyzed interviews following the Claizi model and using thematic analysis. After extracting and categorizing the significant items, 22 basic subthemes and 3 main themes (expectations, performance, and achievement) were classified.Results This research analyzed interviews following the Claizi model and using thematic analysis. After extracting and categorizing the significant items, 22 basic subthemes and 3 main themes (expectations, performance, and achievement) were classified.

    Conclusion

    The results showed that positive experiences of doing research will encourage students to continue the work and express enthusiasm and commitment to carry out accurate and continuous research. To develop students’ research activities, it is essential to provide scientific communication through seminars, scientific gatherings, conferences, and national and international congresses and arrange suitable fields for research activities.

    Keywords: Research experiences, Expectations, Performance, Achievement
  • Sara Najibi, Masoumeh Ghazanfarpour, Atefeh Ahmadi*, Nouzar Nakhaee Pages 36-49
    Background

    One of the missions of medical universities is educational planning to solve the problems of society. Considering the increase in Iran’s aged population, this study aims to assess the need to revise the “counseling in midwifery” curriculum in medical universities for improving the plan of “support for families and the youth of the population” in Iran.

    Methods

    This is a qualitative study using the content analysis method. The information was obtained using semi-structured interviews with five professors and five graduates of Counseling in Midwifery from Kerman University of Medical Sciences, regarding the need for updating the counseling in midwifery curriculum.

    Results

    Based on the content analysis, the following six main themes (recommendations) were extracted: “supporting the family and the youth of the population”, “maintaining and improving the fertility rate of women and men”, “ training of experts to prevent infertility”, “childbearing and sexual health consulting”, “improving mothers’ health status and children’s growth and development” and “increasing marriage rate and reducing divorce rate”.

    Conclusion

    It is necessary to revise the “Counseling in Midwifery” curriculum to implement the plan of “support for families and the Youth of population” in Iran. The presented recommendations should be applied in this academic discipline by medical universities of Iran.

    Keywords: Revision, Curriculum of counseling in midwifery, Family, youth of population supporting Law
  • Fatemeh Eftekharian, AmirMohammad Mehrpour, Navid Kalani, Reza Sahraei* Pages 50-59
    Background 

    A good educational environment is one of the most important factors in the quality of education. Medical education is important because of its direct impact on the health of patients. A quality educational environment can motivate students to learn better. Outpatient clinic experience is an important part of clinical education. Therefore, the present study aims to evaluate the status of educational environment in clinics of teaching hospitals affiliated to Jahrom University of Medical Sciences (JUMS) according to the medical students' point of view.

    Methods

    This is a descriptive cross-sectional study with the participation of 176  medical students who were selected using the census method. The data collection tool was the Ambulatory Care Learning Education Environment Measure (ACLEEM) questionnaire, which included two parts; the first part surveyed demographic information, and the second part was the main section with 50 items rated on a five-point scale. To assess the difference in the scores based on demographic factors, independent t-test was used. 

    Results 

    The mean overall ACLEEM score was 2.23±0.50, which was at a moderate level. In the domains of Clinical teachers, clinical activities & patient care, protected time for non-clinical activities, infrastructure, clinical skills, and assessment & feedback, the scores were at a moderate level, while in the domains of “Information. Communication & technology”, and “Clinical supervision”, the scores were lower than average level. The mean scores of ACLEEM were not significantly different in terms of students’ demographic characteristics.

    Conclusion 

    According to medical students, the educational environment of clinics in hospitals affiliated to JUMS is at a moderate level. It is recommended that planners and experts in the field of medical education should identify the weaknesses and strengths of educational settings to increase the quality of outpatient clinical training.

    Keywords: ACLEEM, Medical students, Clinical education, educational environment
  • Fatemeh Eftekharian, Mahsa Parpaei, Fatemeh Rahmanian, Navid Kalani, Zhila Rahmanian* Pages 60-71
    Background

    Educational grand rounds are a special form of clinical education that are used in many medical and academic centers in Iran. This study aims to survey the perceptions of faculty members, residents, interns, externs, and students of Jahrom University of Medical Sciences (JUMS) regarding the grand rounds held in the internal department  a hospital in Jahrom, Iran.

    Methods

    This analytical cross-sectional study was conducted on 83 people (faculty members, residents, interns, externs, students) in the internal department of Seyyed al-Shohada Hospital affiliated to JUMS  in 2023. The data collection tools included a demographic form and a standard Grand Round questionnaire. 

    Results

    According to the majority of participants, the held grand rounds were at a good or very good level. Most of them perceived the presence of the intern in the grand rounds as useful and necessary. Moreover, 62% perceived that holding the Grand Round in a classroom and presentation by the professors was more efficient. Also, 58.9%  perceived the discussion about differential diagnoses as the best strategy for introducing the patient. 

    Conclusion

    The perceptions of the majority of faculty members, residents, externs and interns of JUMS regarding the held grand rounds are higher than perceptions of students.

    Keywords: Grand Round, Interns, Residents, Faculty members
  • Nafiseh Esmaealpour, Navid Kalani, Zahra Rezaeai, Mohammad Hadi Pahlevanpour, Mohammad Drayesh, Abdol Azim Jokar, Mehdi Chegin* Pages 72-83
    Background

    For obtaining accreditation, in addition to creating infrastructures, there is a need to use new management methods and the managers who have the authority, knowledge, capability, motivation to take charge of these centers. The present study aims to investigate the knowledge and attitude of the executive management team of teaching hospitals in Jahrom, Iran, regarding accreditation. 

    Methods 

    This descriptive cross-sectional study was conducted in 2023 on 61 members of the executive management team of teaching hospitals affiliated to Jahrom University of Medical Sciences. The data collection tool was a demographic form and the knowledge and attitude scale regarding hospital accreditation. Data analysis was done in SPSS software , version 21 using descriptive and inferential statistics.

    Results

    The mean scores of knowledge and attitude were 49.57±16.02 and 66.62±21.53, respectively. According to the participants, “Knowledge and awareness about the requirements (infrastructure and necessary conditions)”,”Knowledge and awareness about accreditation standards”, and “Knowledge and awareness about the general principles and concepts of accreditation” had the highest importance. 

    Conclusion

    The awareness and attitude of the executive management team regarding hospital accreditation can be improved after the implementation of the accreditation process.

    Keywords: Accreditation, Hospital, Awareness, Attitude
  • Masoumeh Albooghobeish, Siamak Nazari*, Sara Adarvishi, MohammadHosein Haghighizadeh Pages 84-93
    Background

    One of the constructs of the work relationships is job involvement, which can increase motivation in workplace and ultimately improve work performance. This study aims to evaluate the job involvement status of anesthesia interns of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences (AJUMS).

    Methods 

    This is a descriptive cross-sectional study. The study population consists of all students in anesthesia internship from AJUMS in 2022. The data collection tools included the Lodahl and Kejner’s job involvement scale and a demographic form. Data analysis was performed in SPSS software, version 16 using descriptive and inferential statistics.

    Results 

    The mean age of the participants was 22.4 years. The mean score of job involvement was 44.87±8.15, indicating a moderate level. According to independent t test results, there was no significant difference in job involvement based on demographic factors (P>0.05).

    Conclusion

    The job involvement of anesthesia interns from AJUMS is moderate, not high. Therefore, there is a need to improve their job involvement using educational programs provided periodically and continuously for anesthesia students.

    Keywords: Job involvement, Interns, Anesthesia