جنبش تی پارتی از گروه های وابسته به نومحافظه کاران جمهوریخواه آمریکا توانست با کسب اکثریت آرای مجلس نمایندگان شکست سنگینی را متوجه باراک اوباما کند. پیروزی این جنبش افراطی در واقع بیانگر عمق نارضایتی مردم از عملکرد دموکرات ها در دو سال سکونتشان در کاخ سفید است و از سوی دیگر این انتخاب نشان دهنده حیات بی وقفه و فعال افراط گرایی در میان سیاستمداران این کشور می باشد.

باراک اوباما در دو سال گذشته با اینکه با شعار و وعده تغییر در عملکرد 8 سال گذشته نو محافظه کاران توانست بر رقیب خود جان مک کین پیروز شود، اما در دو سال اخیر به واسطه کارشکنی ها و تبلیغات منفی گسترده لابی صهیونیست عملاشکست خورد و باردیگر لابی صهیونیست توانست توفان افراط گرایی را در این کشور به پا کند.

هر چند انتخاب کنندگان آمریکایی در اعتراض به اوضاع نابسامان اقتصادی و رفاهی نسبت به اجرای وعده های اوباما مایوس شدند و نتیجه انتخابات این کشور در ظاهر واکنش آمریکایی ها به عملکرد نامطلوب دولتمردانشان در حل معضلات داخلی می باشد اما نباید از این واقعیت غافل ماند که دولتمردان آمریکایی به منظور رفع مشکلات داخلی همواره نگاه به خارج از مرزهای این کشور داشته اند و آن را اصلی تفکیک ناپذیر برای برون رفت از بحران های داخلی می دانند. انتظار می رود با تسلط کامل نومحافظه کاران جمهوریخواه بر مجلس نمایندگان، باراک اوباما در محاصره افراط گرایان به تغییر اساسی در وعده های انتخاباتی خود بپردازد و با کنار گذاشتن سیاست مشت آهنین در دستکش مخملی، برای تقویت جایگاه حزب دموکرات در انتخابات دوره بعد ریاست جمهوری مشت های آهنین در سیاست های بین المللی این کشور را علنی سازد. البته توفان جدید افراط گرایی در آمریکا همزمانی عجیبی با برخی رویدادها در خارج از ایالات متحده پیدا کرده است. به طور مثال اصرار رژیم صهیونیستی بر اینکه مذاکرات صلح این رژیم با حکومت خودگردان به نتیجه مشخص نرسد دو دولت بزرگ و مطرح اروپایی دارای حق وتو در سازمان ملل متحد یعنی بریتانیا و فرانسه با امضای توافقنامه ای نظامی- اتمی جبهه نظامی جدیدی را پایه گذاری کردند. به نظر می رسد نتیجه انتخابات اخیر در ایالات متحده زمینه را برای ایجاد تحولاتی خطرناک و شعله ور ساختن آتش جنگ و خونریزی در نقطه ای از جهان برای اتحاد افراط گرایان آمریکایی و اروپایی فراهم خواهد ساخت.