ردپای بعضی از آدم ها در دنیا منحصر به خودشان است، درست مثل اثر انگشتشان. آنها عینکی به چشم دارند که پوسته رویی آدم ها را حذف می کند و خیره شان می کند به قلب مردم. آدم هایی مثل علیرضا نبی چشم هایشان را شسته اند و نگاهشان را صیقل داده اند تا به کسانی سود برسانند که همیشه دست رد به سینه شان خورده است. کارخانجاتی که علیرضا نبی، بانی راه اندازی اش بوده، حالاصادرکننده زیتون ایرانی به دنیاست که خودش این موفقیت را ربط می دهد به همت آدم هایی رنج کشیده که با معجزه محبت و احترام، خود را سرباز وطن می دانند. همکاران او در این کارخانه ها، زنان سرپرست خانوار با هزار و یک داستان غم انگیزند و همچنین زندانیان