امام صادق (ع) کلامی دارد که بسیار کلام بزرگی است:

العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس‏ (کافی ج 1 ص 26 و 27) یعنی کسی که زمان‏ خودش را بشناسد و بفهمد و درک کند،امور مشتبه و گیج‏کننده به او هجوم نمی ‏آورد.

کلمه «هجوم» در عربی به معنی حمله ‏ای است که ناگهانی و غفلتا بشود و طرف را غافلگیر کند.

امام می ‏فرماید:اگر کسی به وضع زمان خود آشنا باشد امور مشتبه ناگهان بر سرش نمی ‏ریزد که یک‏مرتبه دست و پای خود را گم کند و نتواند قوای خود را و فکر خودش را جمع و جور کند و راه حلی پیدا کند.

بسیار کلام بزرگی است این کلام.

ما نقطه مقابل و مشمول مفهوم مخالف«‏ العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس»‏ هستیم.

از اول تا به آخر، از صدر تا به ساقه، من الباب الی المحراب، از زمان خود بیخبریم.

همین طور نشسته و بی خبریم و چرت می ‏زنیم،... بی خبر از آنچه در دنیا می ‏گذرد و بی خبر از آنچه در پشت پرده است.

یک ‏مرتبه با مسئله حقوق اجتماعی زن مواجه می ‏شویم، فرصت نیست فکر بکنیم در اطراف این مسئله و قوای خود را جمع و جور بکنیم، بفهمیم آیا این مسئله واقعا جدی است؟

آیا راستی این کسانی که می ‏گویند باید به زن حقوق اجتماعی داده شود جدی می ‏گویند؟

آیا ضمنا نمی ‏خواهند از این جنجال ها یک استفاده دیگری بکنند؟

باز هم پشت سر هم از این امور مشتبه و از این «لوابس» خواهد آمد و ما بی خبریم.

* مجموعه آثار استاد شهید مطهری (رهبری نسل جوان(ده گفتار))

ج‏24، صص: 525-526- با تلخیص و ویرایش جزئی