وقتی اردیبهشت سال 1397 در سی وششمین جشنواره جهانی فیلم فجر با فیلمساز درجه یک ترکیه سمیح کاپلان اوغلو از نزدیک آشنا شدم و دانستم خالق فیلم های ماندگار تخم مرغ، شیر، عسل و گندم به مولوی و عباس کیارستمی ارادت ویژه ای دارد، علاقه ام به او بیشتر شد. او که از جشنواره های فیلم معتبر جهانی جوایز زیادی برده است (از جمله جایزه خرس طلایی جشنواره برلین به خاطر فیلم عسل) در صحبت هایی که داشتیم مدام از یونس امره و مولوی سخن می گفت. از تاثیرشان بر خودش! از قدرت آثار و گفته هایشان ! یونس امره را درست نمی شناختم اما مولوی بزرگ زمینه ساز خوبی برای صحبت هایمان بود. خصوصا که آن روزها، رمان ملت عشق الیف شافاک (رمان نویس فرانسوی با والدینی ترک و بریتانیایی) در ایران دست به دست می گشت و مخاطبان زیادی داشت. یک روز وقتی در سالن انتظار پردیس چارسو منتظر نمایش فیلمی (شاید باغ انار ایلگار نجف فیلمساز آذربایجانی) بودیم از او پرسیدم نظرت درباره ملت عشق و الیف شافاک چیست؟ این سوال را پرسیدم تا پس از پاسخش به سوال دیگری برسم. سوالی که می خواستم با آن به راه های رسیدن به مخاطب گسترده برسیم. تصور می کردم، سمیح کاپلان اوغلو که فیلمساز درجه یکی است و ذهنیت های درخشانی دارد و مولوی و عرفای ترکیه برایش ارزشمند هستند باید مخاطبش هم فراوانتر شود. گمان می کردم او نیز می تواند با دستمایه قرار دادن مولانا و شمس فیلمی بسازد که همچون آثار شافاک در دنیا به طور گسترده مخاطبان را جلب کند. پاسخی که سمیح کاپلان اوغلو داد و توضیحات بعدش مرا از توضیحاتی که قرار بود بدهم منصرف کرد. کاپلان اوغلو بدون درنگ گفت: الیف شافاک را جدی نمی گیرد. چرا که سبکش عریان است و به مولانا نگاهی سطحی دارد. بعد هم حرف هایی زد که نشان می داد معتقد است مولوی برای معرفی شدن به الیف شافاک و خودش نیازی ندارد. شافاک هم اگر به سراغ مولانا رفته قصدش سوءاستفاده از او بوده. سوءاستفاده ای که ممکن است مولانایی دروغین را به مخاطبش نشان دهد. حالا پس از پنج سال این بار نمایش فیلم مست عشق ساخته حسن فتحی دوباره مرا به یاد حرف های سمیح کاپلان اوغلو انداخته است. هنوز فیلم مست عشق را تماشا نکرده ام. اما آنچه از تبلیغات فیلم معلوم است به نظر نمی رسد حسن فتحی هم پی مولانای مورد نظر سمیح کاپلان اوغلو رفته باشد. فقط خدا کند اگر نگاهش سطحی و سبکش عریان است پس از تماشای فیلمش حس بدی نداشته باشیم و فتحی مولانای بزرگ را با مولانی جذاب مخاطب عام تاخت نزده باشد. بیننده هم پس از خروج از سینما به بیشتر از شمس ومولانا به زنان خوبروی فیلم نیندیشد.