آرشیو یکشنبه ۳ تیر ۱۴۰۳، شماره ۲۳۶۰۸
ادب و هنر
۶

به بهانه کتاب «شیشه عطر»: بیانی احساسی از سری که نبود

ابوالقاسم محمدزاده

راستش نمی خواستم شعر یا دکلمه بنویسم! تنها دلم می خواست از لابه لای سطرهای کتاب و روایت مادرانه ای که حسرت دیدار فرزند به دلش ماند بگویم و از کتابی که تمام جملات و کلماتش احساس درونی و روایتی عاطفی از زبان مادری است که فرزندی را به یتیمی بزرگ کرد و وقتی آمده بودند تا حرم بی بی دوعالم زینب کبری(س) را مورد تعرض و تهاجم قرار دهند او را بدرقه کرد. رضایش رفت که رفته باشد. مادر قد و بالایش را دید و دلش را همراه قامت مردانه او روانه زینبیه ساخت. رفت که با رفتنش یک حسرت به دل مادر بماند، حسرت دوباره دیدن صورت و روی پسر، حسرتی که تا قیامت همراه مادر خواهد ماند و آتش این حسرت از درون او را خواهد سوزاند.

کتاب «شیشه عطر» روایت مادری است که تمام احساس درونی و عاطفه اش را وقتی به زبان می آورد دشت گونه اش خیس بود و آسمان چشمانش بارانی. زبان و دلتنگی هایش بهانه گفت وگو با خانم شمیلا ترکی زبان و سرانجام منجر به نگارش این کتاب شد و سرانجام با فراز و فرودهایی به چاپ رسید، هرچند تمام آنچه مادر آقا رضا اسماعیلی، (اولین ذبیح فاطمیون) از نبود فرزند گفته بود و طعنه هایی که در فراق فرزند شنیده بود و بیان کرد در این کتاب نیامد، چون واژه ها و کلمات تاب نوشتن نداشتند؛ اما به سرانجام رسید. وقتی کتاب را بازبینی می کردم پابه پای مادر گریستم و همراه رضا در سوریه قدم زدم؛ اما هرگز حسرت مادر را نفهمیدم و باور نکردم. هرچند قصه ها و غصه های مادر کتاب شد اما بزرگ ترین حسرت مادر را کلمات و واژه ها تاب نیاوردند وقتی که در روضه ها صحبت از سر بریده می شد. دوباره کربلا تداعی می شد با این تفاوت که بی بی زینب(س) و امام زین العابدین(ع) رگ های بریده را بوسیدند و این بوسیدن نصیب مادر ذبیح فاطمیون نشد و به قیامت کشیده شد.

کتاب «شیشه عطر» با تمام همت نویسنده و دست اندرکاران به چاپ رسید تا آحاد جامعه آن را مورد خوانش قرار دهند و خود در پایان خوانش پاسخگوی طعنه ها و شبهه های معاندین مدافعان حرم باشند. نتوانستم از این صحبت مادر بگذرم که می گفت: «پدرم رفت، داغ به دلم گذاشت. مادرم رفت، پیرم کرد. محمد رفت، کمرم شکست، با غم رضا چه کنم؟ غم رضا مرا می کشد، الهی هیچ مادری داغ فرزند نبیند. خواستم برای وداع آخر صورت پسرم را ببوسم، اما نگذاشتند...»

بعدها توی فضای مجازی دیده بود که با رضایش چه کرده بودند...

ان شاءالله شما هم بخوانید تا به گوشه ای از واقعیت زندگی شهدای مدافع حرم، خانواده ها و مادران شهدا پی ببرید...