غذاهای ایرانی بسیار لذیذ هستند و مقبول و این بهترین تعبیر است برای آن، چون غذاخوردن همراه با لذت عیشی است مدام و روزگارمان را خوش و خرم می سازد.

در دوران صفوی با آن همه دبدبه و کبکبه شاهان و توجه به زیبایی و تجمل و آراستگی، آشپزی و سبک پخت و پز هم بی نصیب نمانده و سرشار از دستورها و روش های متنوع و جذابی است در جهت خوشمزه و خوش منظر شدن طعام و سفره که در کتاب آشپزی دوره صفوی با ذکری دقیق و همراه با منابع بسیار تاریخی به شرح آن پرداخته شده است. در باب آشپزی ایرانی سه رساله به فارسی موجود است که این کتاب دربرگیرنده دو رساله ای است که در دوران صفوی در این باره نوشته شده اند. یکی از این رساله ها کارنامه نام دارد که برای یکی از رجال دوران شاه اسماعیل صفوی در سال 927 ق توسط حاجی محمد بلورچی بغدادی نگاشته شده است. رساله دوم که حدودا 76 سال پس از رساله اول نوشته شده تالیف نورا... آشپز است که گویا آشپز شاه عباس اول بوده است. استاد ایرج افشار که این دو رساله را در این مجموعه گردهم آورده است. در ابتدای کتاب از زنده یاد همسرش شایسته افشاریه نام می برد و پختنی های او که مزه آنها زیر دندان همه خانواده برجای می ماند و این زیردندان ماندن مزه، جان کلام از آشپزی ایرانی گفتن است. خوراک هایی به غایت خوشمزه و خوشرنگ و لعاب، چرا که آشپزهای آن دوران در به کاربردن روغن،زعفران و ادویه های خوش عطر و بو، روی پلو های متنوعی که شرح آنها در کتاب به تفصیل آمده است بسیار دست و دلباز بوده اند.

نویسنده: ایرج افشار

نشر: سروش

سال انتشار: 1401

تعداد صفحه: 268