زبان بدن، پیام و تفکرات فرد را به شکلی متفاوت از ارتباط کلامی افشا می کند. اگر بدانید که هر حرکتی چه مفهومی دارد، بدون درنظر گرفتن صحبت های شخص، منظور او را به طور کامل درک می کنید.

توانایی شناخت و استفاده درست از رابطه غیرکلامی یا همان زبان بدن ابزار قدرتمندی است که به شما این امکان را می دهد تا منظور واقعی تان را به فرد مقابل برسانید و در ارتباطات خود عملکرد بهتری داشته باشید. روی هم انداختن دست ها یا پاها و دست به سینه نشستن، نشان می دهد که شخص از نظر ذهنی یا عاطفی یا فیزیکی در مقابل آنچه می بیند و می شنود، مقاومت می کند. شاید لبخندی دروغین روی لب بنشیند، اما چشم ها حقیقت را فاش می کنند! لبخند واقعی چشم ها را درگیر می کند، پوست را می کشد و کنار چشم ها چروک می اندازد. اغلب آدم ها لبخند می زنند تا آنچه را واقعا در ذهن و احساس شان می گذرد پنهان کنند. پس اگر دفعه بعد خواستید بدانید که لبخند شخصی واقعی است یا نه، به چروک کنار چشم هایش دقت کنید. وقتی با طرف مقابل موافق هستیم و احساس نزدیکی می کنیم، ناخودآگاه زبان بدن او را تقلید می نماییم. مغز طوری برنامه ریزی شده که میزان قدرت را با مقدار فضایی که افراد می گیرند برابر می داند. ایستادن با شانه هایی رو به عقب، وضعیت قدرت است؛ این طور ایستادن، مقدار فضایی که شما می گیرید را به حداکثر می رساند. از سوی دیگر، خمیده شدن به طوری که فضای کمتری را اشغال کنید نشان دهنده ضعف قدرت است. گاهی افراد برای پنهان کردن دروغ خود به عمد و بدون تغییر و پلک زدن به چشمان شما خیره می شوند. این نگاه خیره آزاردهنده است و نشان می دهد مساله ای در جریان است. سه احساس اصلی تعجب، نگرانی و ترس باعث می شوند ابروها در حین گفت وگو بالا بروند. تکان دادن بیش از حد سر، فشردن فک، سفت کردن گردن و خط انداختن بالای ابروها، همگی نشانه های استرس است. در نهایت این که اگرچه نمی توانید فکر طرف مقابل را بخوانید، اما می توانید از زبان بدنش چیزهای زیادی بفهمید و این به ویژه زمانی اتفاق می افتد که کلام و زبان بدن با هم مطابقت ندارند.