به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

آراد غلامی

  • محمود فضیلت*، عبدالرضا سیف، آراد غلامی
    ادبیات از آن رو که تجلی گاه و بازتاب دهنده واقعیت های زندگی و آرمان های انسان است، پیوسته تحت تاثیر تاریخ قرار می گیرد؛ از این رو، می توان ریشه بسیاری از داستان ها و روایت های ادبی را در حوادث و روایت های تاریخی جست و جو کرد. در این پژوهش، بر چهار روایت تاریخی و ادبی که نوع خاصی از نیرنگ و فریب که با آسیب رساندن به خود همراه است، بن مایه یا موضوع مکرر آن ها به شمار می آید، تمرکز می کنیم: روایت تاریخی زوپیر مربوط به عصر هخامنشی، روایت تاریخی رزم پیروز با هپتالیان مربوط به دوران ساسانی، داستان زاغان و بومان در کلیله و دمنه بهرام شاهی و داستان شاه نصرانی گداز در دفتر نخست مثنوی معنوی. در راستای به دست دادن یک دید جامع، در ابتدا خلاصه ای از هر یک از این چهار روایت بیان می نماییم (سطح توصیفی پژوهش) و سپس به تبیین اشتراکات و افتراقات آن ها می پردازیم (سطح تحلیلی پژوهش). گردآوری داده ها در پژوهش حاضر، متناسب با موضوع و روش آن، به شیوه کتابخانه ای صورت پذیرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهند که توطئه اصلی در این چهار روایت یکسان است؛ اما پردازش آن ها متفاوت است. افزون بر این، می توان روایت تاریخی زوپیر را منبعی کهن برای سه روایت دیگر دانست؛ منبعی که تا کنون مورد غفلت واقع شده است.
    کلید واژگان: بن مایه, تحلیل تطبیقی, زوپیر, کلیله و دمنه, مثنوی, نیرنگ
    Mahmoud Fazilat *, Abdolreza Seif, Arad Gholami
    The roots of many literary stories can be found in historical narratives. In this research, we focus on four historical and literary narratives that have a special type of deception as their motif. At first, we give a summary of each of these four narratives (descriptive level) and then we explain their commonalities and differences (analytical level). The first narrative is about a Persian man named Zopyrus, who helped Darius the Great to conquer Babylon. The second narrative tells the story of a man from the companions of the ruler of the Hephthalites, who led to the defeat of the Sassanid army by gaining the trust of Peroz I. The third narrative depicts the conflict between crows and owls which ends in favor of the first group with the cleverness and cunning of a crow. The fourth narrative is the story of a Jewish king who, with the trick of his minister, causes internal conflict and mass killing of Christians. In all these narratives, gaining the enemy’s trust by harming oneself is used as a motif, but the method of processing this motif is different in the aforementioned stories. This research, according to its topic and method, is conducted as library research. The findings of this research show that the main plot is the same in these four narratives, but their processing is different. In addition, the historical narrative of Zopyrus can be considered an ancient source for three other narratives; a source that has been neglected until now.
    Keywords: Comparative Analysis, Deception, Kelileh Va Demneh, Masnavi, Motif, Zopyrus
  • عبدالرضا سیف، آراد غلامی*
    طنز در لغت به معانی مسخره کردن، طعنه زدن، تمسخر نمودن و مانند این‏ها آمده است. در ادبیات فارسی، برای انواع شوخ‏طبعی‏ها، به اعتبارات متفاوت، نام‏های متعددی وجود داشته و دارد. در پژوهش‏های معاصر در این عرصه، طنز به‏عنوان واژه‏ای برای تمام متونی که وجه تمایز آن‏ها، خنده‏آوری است به کار می‏رود. درواقع، طنز، نوعی از ادبیات است که بدی‏ها و زشتی‏ها را بزرگ‏تر می‏نمایاند. در این پژوهش توصیفی - تحلیلی، معنای عام و گسترده طنز، که در‏بر‏گیرنده مفاهیمی چون هجو و هزل نیز هست، بیان می‏شود و پس از بررسی تعریف و دامنه مفهوم طنز و به طور خاص، طنز موقعیت، به تحلیل این‏گونه در روضه ششم بهارستان جامی می‏پردازیم تا وضعیت‏های گوناگون ایجادکننده طنز موقعیت را در این متن شناسایی نماییم؛ در نهایت می‏کوشیم تا چرایی بهره‏گیری فراوان‏تر از برخی وضعیت‏های خاص را تحلیل کنیم. یافته‏های پژوهش حاضر، نشان می‏دهند که جامی در بیش از نیمی از مطایبه‏های روضه ششم بهارستان، از پردازش طنز موقعیت بهره گرفته است و بیشترین استفاده او در ایجاد طنز موقعیت، از وضعیت اوصاف ناپسند بوده است. وی در این راه هم صفات نامطلوب ظاهری، مانند زشتی و هم ویژگی‏های ناپسند باطنی مثل ستمگری را دست‏مایه طنز‏پردازی قرار داده است. افزون بر این، استفاده جامی از هشت وضعیت مختلف از میان ده وضعیت پربسامد ایجادکننده طنز موقعیت در ادبیات کهن فارسی، تنوع بالایی را به نمایش گذاشته است.
    کلید واژگان: بهارستان, جامی, طنز موقعیت, مطایبه, وضعیت اوصاف ناپسند
    Abdoreza Seif, Arad Gholami *
    Irony as a word means mockery, ridicule, derision, and the like. In Persian literature, there have been many names for all kinds of jokes, with different credits. In contemporary research in this field, irony is used as a word for all texts that are characterized by laughter. In fact, irony is a type of literature that magnifies evil and ugliness. In this descriptive-analytical research, the general and expanded meaning of irony, which includes concepts such as lampoon and facetiae, is used, and after examining the definition and scope of the concept of irony and specifically, situational irony, we will analyze this genre in the sixth chapter of Jami’s prose work called Baharestan in order to identify the various statuses that create irony in this text; Finally, we try to analyze why certain statuses are used more frequently. So, in this research, at the theoretical level, the most frequent statuses used to create the situational irony in the classical Persian literature have been discussed and then, at the applied level, the situational irony in a specific literary work has been analyzed using those theoretical tools. On one hand, the descriptive dimension of this paper is based on the explanations about irony, in general, and the situational irony and the statuses which make it, in particular. On the other hand, the analytical aspect of this research is based on the implementation of the aforesaid analysis in the sixth chapter of Jami’s Baharestan. The findings of this research show that Jami has used situational irony in more than half of the passages of the sixth chapter of Baharestan, and his most frequent use in creating situational irony has been the status of disagreeable characteristics. In this way, he has ironized both external undesirable traits, such as ugliness, and inner unsavory characteristics, such as oppression. In addition, Jami’s use of eight different situations out of the ten most frequent situations that create situational irony in classical Persian literature has displayed a high diversity in the aforementioned book.
    Keywords: Baharestan, Jami, Joke, Situational Irony, Status of Disagreeable Characteristics
  • بهرام اخوان کاظمی*، آراد غلامی

    ریاضیات کاربردی شاخه ای از ریاضیات است که به عنوان حوزه‎ای میان‎ رشته‎ای، کاربست‎های ریاضیات محض را در سایر دانش ‎ها پیاده‎ سازی می‎ کند. علوم سیاسی نیز به‎ مثابه حوزه‎ای از علوم انسانی و اجتماعی برای تحقق اهدافی همچون افزایش دقت تحلیل‎ ها، ایجاد دید ترکیبی در مسایل دارای شاخه‎ های متنوع و نمایش موثر داده‎ ها و اطلاعات به ابزار‎های ریاضیاتی متوسل شده است. این روند در عصر کنونی شدت و سرعت افزون‎تری گرفته است. یکی از زیر‎نظام‎های گسترده دانش ریاضیات کاربردی مدل‎سازی است. این پژوهش میان‎ رشته‎ای در پاسخ به این پرسش می باشد که «با چه فرایندی مدلی ریاضیاتی برای محاسبه و نمایش پایستگی و یا افول ایدیولوژی‎های سیاسی قابل طراحی است؟» و نیز با ایجاد پلی میان دو عرصه ریاضیات و علوم سیاسی به ارایه یک مدل ریاضیاتی کارآمد و مناسب برپایه مولفه‎ های جبری و هندسی پرداخته و ضمن طرح و اثبات محاسبات مربوط به این مدل، مزایای آن نسبت به سایر مدل‎های موجود را نشان داده است تا بخشی از خلا موجود در پژوهش ‎های سیاسی را از میان بردارد؛ همچنین به‎ عنوان یک نمونه عملی، پایستگی ایدیولوژی کمالیسم در نظام سیاسی ترکیه در دهه‎ های اخیر ارزیابی شده است. این پژوهش در هماهنگی با ماهیت موضوع و هدف آن به روش محاسباتی و تحلیلی انجام پذیرفته است و یافته ‎های آن میزان پایستگی کمالیسم در نظام سیاسی ترکیه را بیش از یک دوم تخمین می‎زند.

    کلید واژگان: ایدئولوژی, ریاضیات کاربردی, علوم سیاسی, مدل‎سازی, میان‎رشته‎ای
    Bahram Akhavan Kazemi *, Arad Gholami

    Applied mathematics is a branch of mathematics that, as an interdisciplinary field, implements the applications of pure mathematics in other sciences. Political science, as a field of humanities and social sciences, has resorted to mathematical tools to achieve goals such as increasing the accuracy of analyses, creating a combined view on issues with diverse branches and effectively displaying data and information as well. This trend has become more intense and rapid in the current era. One of the broad subsystems of applied mathematics is modeling. This interdisciplinary research, in response to the question that how a mathematical model can be designed to calculate and represent the stability or decline of political ideologies, has provided an efficient and suitable mathematical model based on algebraic and geometric components to calculate and display the stability or decline of political ideologies while creating a bridge between the two fields of mathematics and political science. Besides expressing and proving calculations related to this model, it has also shown its advantages over other existing models so as to eliminate part of the existing gap in political researches. As a practical example, the consistency of the ideology of Kemalism in recent decades has been estimated. This research has been done using computational and analytical method and its findings estimate the stability of Kemalism in the political system of Turkey more than a half.

    Keywords: Applied mathematics, Ideology, Interdisciplinarity, modeling, Political Science
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال