به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

آزیتا خیلتاش

  • رامین حمیدی فراهانی، شیرین افهمی، مهرناز رسولی نژاد، آزیتا خیلتاش، سید جواد حسینی شکوه، سمیرا مجیدیان، مهتاب نوری فرد
    سابقه و هدف
    علی رغم توانایی درمان بیماری سل، این کسالت تاثیرات مهمی بر کیفیت سلامت زندگی بیماران دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر درمان ضد سل بر سطح کیفیت سلامت زندگی بیماران مبتلا به سل بستری در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران می باشد.
    مواد و روش ها
    این یک مطالعه کارآزمایی بالینی با طرح قبل و بعد از درمان Befor & after study است که در سال 1386-1385بروی چهل و شش بیمار مبتلا به سل ریوی یا خارج ریوی بستری شده در بیمارستان امام خمینی ره تهران به روش تکمیل ترجمه فارسی پرسش نامه WHOQOL-BREf، طی 3 مرحله قبل از درمان، قبل از ترخیص وهشت هفته بعد از شروع درمان صورت پذیرفت.
    یافته ها
    با تبدیل داده های پرسش نامه WHOQOL-BREF به WHOQOL-100، اختلاف میانگین نمرات، طی هشت هفته درمان بیماران مسلول در حوزه های سلامت جسمی (001/ 0 P < و 89/23 ± 76/15)، روحی (004 / 0 P= و57/17 ± 84/7) و اجتماعی (02/0 = P و 48/19 ± 83/6 (دارای افزایش معنی دار از نظر آماری بود، ولی ا فزایش میانگین نمرات در حوزه کیفیت محیط غیر معنی دار (09 /0و46/8 ± 15/2) بود.افزایش میانگین در حوزه های سلامت جسمی، روحی، اجتماعی ومحیط تا هنگام ترخیص به ترتیب عبارتند از: (001/0 > P -22/19 ± 69/11)، (02/0 P= - 56/16 ± 65/5)، (1/0 P= - 77/17 ± 37/4) و (41/0 P= - 60/8 ± 04/1).
    بحث و نتیجه گیری
    با درمان ضد سل سطح کیفیت سلامت زندگی بیماران مسلول به خصوص در حوزه های سلامت جسمی، روحی واجتماعی افزایش می یابد، ولی تا هنگام ترخیص تنها در دو حوزه جسمی و روحی افزایش معنی دار کیفیت سطح سلامت رخ می دهد که نشان دهنده اهمیت روزهای نخست در درمان بیماران مسلول و توجه ویژه به دو حوزه اجتماعی و محیط است.
    کلید واژگان: درمان سل, کیفیت سلامت, Whoqol, bref
    Ramin Hamidi Farahani, Shirin Afhami, Mehrnaz Rasoolinejad, Azita Kheiltash, Javad Hosienishokooh, Samira Madjidian, Mahtab Noorifard
    Background
    Despite the possibility of curing TB with medical therapy، it has a sizable impact on the lives of afflicted patients. This study aimed to evaluate of treatment effect of anti-tuberculosis drugs on the quality of life on tuberculosis patients admitted in Imam Khomeini hospital in Tehran.
    Materials And Methods
    The investigation was a before and after study. It was done in 2006-2007 by fill in Persian translated questionnaire of WHOQOL- BREF on 46 pulmonary or extra pulmonary TB infected patients. Paired samples T-test was performed to find out the differences.
    Results
    After 8 weeks of treatment، mean score elevation was significant in physical (15. 76±23. 89، p<0. 001)، psychological (7. 84±17. 57، p=0. 004)، and social (6. 83±19. 48، p=0. 02) domains. It was not significant in environmental domain (2. 15±8. 48، p=0. 09). Mean score elevation at the discharge time in physical، psychological، social and environmental domains were: (5. 65±16. 56، p=0. 09)، (11. 69±19. 22، p=0. 001)، (1. 04±8. 60، p=0. 41)، and (4. 37±17. 77، p=0. 1)، respectively.
    Conclusion
    In our study، after treatment of tuberculosis، patient’s physical، psychological and social -not environmental- domains of quality of life were elevated، but at the discharge، there was a significant elevation in physical and psychological domains. These results emphasize the importance of patient’s treatment at the first days of admission، with special attention to social and environmental domains.
    Keywords: Treatment, Tuberculosis, Quality of Life, WHOQOL, Bref
  • آزیتا خیلتاش، سید رضامجدزاده، مهرداد احترامی
    مقدمه
    اعتیاد به مواد مخدر یکی از مهم ترین مشکلات اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی ایران است و سالانه منابع زیادی صرف مبارزه با آن می شود. در این مقاله نظرات سیاست گذاران مرتبط با اعتیاد را در مورد رویکرد کاهش آسیب اعتیاد (از جمله اقدامات کاهش تقاضا) جویا شدیم.
    روش کار
    این پژوهش به شیوه کیفی و با استفاده از تکنیک مصاحبه عمیق انجام پذیرفت. محور سؤالات مصاحبه بر اساس مفهوم کاهش آسیب اعتیاد و مشارکت مردم از دیدگاه مصاحبه شوندگان، شناسایی نقش، علاقه و قدرت مراکز مورد مطالعه در روند کاهش آسیب و موانع اجرای برنامه های کاهش آسیب در کشور بود. مصاحبه ها با نمایندگان سازمان های دولتی، مؤسسات دولتی و خصوصی انجام می پذیرفت.
    یافته ها
    در مورد علل اعتیاد، قریب به اتفاق مصاحبه شوندگان به چند عاملی بودن و مداخله عوامل متعدد درشروع مصرف مواد و بروز اعتیاد اعتقاد داشتند که البته وجود این نگرش در سیاست گذاران و ارجحیت آن بر تفکر غیر منعطف گذشته، بسیار ارزنده است. در مورد مشارکت مردم، گرچه نظر کلی موافق وجود داشت، ولی تاکید بسیار بر مشخص بودن حدود آن بود.
    نتیجه گیری
    با وجود مقاومت های اولیه در برابر شروع برنامه های کاهش آسیب، هم اکنون نظر مساعد برای گسترش آن از منظر اکثر سیاست گذاران وجود دارد که زمینه را برای همکاری و هماهنگی هر چه بیشتر میان آنها فراهم می کند. نکته ای که در این بررسی مکررا به آن اشاره شد، نبود زیرساخت های قانونی و اجرایی در سطح کلان برای این تعامل بود که رفع آن اولویت داشته و زمینه ساز مشارکت مردمی محسوب می شود.
    کلید واژگان: سیاست گذار, اعتیاد, مشارکت, کاهش آسیب
    Kheiltash A., Majdzadeh R., Ehterami M.
    Introduction
    Drug addiction is one of the most important social, economic and health problems of the country. Due to special geographic location of IRAN, every year millions of dollars are spent to combat this problem. In this article, we tried to gather the comments of related policy makers about the harm reduction approach (in drug misuse) and community participation.
    Methods
    This was a qualitative research. Interview questions focus on addiction and the concept of harm reduction and the perspective of participants regarding community participation in this program. Interviewees identified the role of interest and power of their centers in this process along with barriers for implementation of harm reduction programs. Interviews were done with representatives of governmental organizations, public and private institutions.
    Results
    About the causes of addiction, most of the interviewees believed that many factors are responsible for drug addiction. This attitude among policy makers is very precious because for years, there were limited methods for reduction of addiction in Iran. About participation of people, although there was general agreement, but a strong emphasis on its limitations some declared that it must be completely defined.
    Conclusion
    This study determined that despite an initial resistance to harm reduction programs among staff, now there is a sense of cooperation and coordination among them. This study revealed that there is a lack of legal and administrative infrastructure in macro-level which results in reduction of cooperation between organizations. This interaction is the basis for community participation.
  • سید محمدرضا ظاهری، آزیتا خیلتاش
    هدف
    گزارش نتایج روش های مختلف تعیین کراتومتری واقعی قرنیه و نیز تعیین قدرت لنز داخل چشمی (IOL) در چشم هایی که قبلا تحت عمل کراتوتومی شعاعی (RK: radial keratotomy) با یا بدون کراتوتومی آستیگماتیک قرار گرفته بودند.
    روش پژوهش: مطالعه بر روی 10 چشم از 7 بیمار انجام شد. قدرت قرنیه از دو طریق (contact lens methods) CLM و متوسط کراتومتری ناحیه 3 میلی متری در توپوگرافی تعیین شد. سپس قدرت IOL با استفاده از 3 فرمول SRK II، SRKT و H II (Holladay II) محاسبه گردید. در جراحی آب مروارید، برای همه چشم ها، از قدرت IOL محاسبه شده با فرمول H II استفاده شد. سپس نتایج رفرکتیو بیماران 3 ماه بعد از عمل گزارش شد. برای مقایسه با فرمول های دیگر، با استفاده از این قانون که هر 5/1 دیوپتر تغییر در سطح IOL باعث 1 دیوپتر تغییر در رفرکشن بیمار در سطح عینک می شود؛ رفرکشن بیماران با لنزهای محاسبه شده به وسیله سایر فرمول ها تعیین گردید و با فرمول H II مقایسه شد.
    یافته ها
    رفرکشن بعد از عمل در 8 چشم که از روش CLM استفاده شده بود؛ بین 00/2+ تا 00/3- دیوپتر بود. در هر دو روش CLM و متوسط کراتومتری ناحیه 3 میلی متری، میزان دوربینی بعد از جراحی آب مروارید با فرمول SRK II بیش تر از SRKT و با SRKT بیش تر از H II بود. هم چنین متوسط معادل کروی در استفاده از روش متوسط کراتومتری ناحیه 3 میلی متری در توپوگرافی با فرمول H II، 08/0 و در استفاده از روش CLM با فرمول H II، 05/0- بود.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که در بیماران دارای سابقه RK، متوسط کراتومتری ناحیه 3 میلی متری در توپوگرافی به عنوان کراتومتری، از دقت قابل قبولی در مقایسه با روش CLM برخوردار است و نیز دقت فرمول H II برای تعیین قدرت IOL بعد از RK از فرمول های SRK II و SRKT بیش تر و نتایج آن به امتروپی نزدیک تر و قابل قبول تر است.
    Seyed Mohammad Reza Taheri, Azita Kheiltash
    Purpose
    To report the results of different methods for true corneal power and intraocular lens (IOL) power calculation in 10 eyes with previous radial keratotomy (RK) with or without astigmatic keratotomy.
    Methods
    In this case series including 10 eyes of 7 patients who had undergone RK with or without astigmatic keratotomy, we firstly determined corneal power using two
    Methods
    contact lens method (CLM) and mean keratometry of 3 mm zone in topography. In the next step, IOL power of these eyes was calculated using three formulas including SRK II, SRK T and Holladay II, but the results of Holladay II formula were used as determinant of IOL power during cataract surgery. Since 1.50 diopter change in IOL power results in 1.00 diopter change in patient’s refraction at spectacles plane, we estimated the manifest refraction of these eyes with other formulas for comparing with the results of Holladay II formula three months after cataract surgery.
    Results
    Postoperative manifest refraction in 8 eyes by using CLM ranged from -3.00 to +2.00 diopter. In both CLM and mean keratometry of 3 mm zone in topography, the amount of hyperopia after cataract surgery with SRK II formula was more than SRK T, and with SRK T was more than Holladay II. Mean spherical equivalent was 0.08 diopter in mean keratometry of 3 mm zone in topography and Holladay II formula and -0.05 diopter in CLM and Holladay II formula indicating adequate precision of these two methods.
    Conclusions
    It seems that after RK, mean keratometry of 3 mm zone in topography yield a precise estimate of true corneal power as compared to CLM and that Holladay II formula has the most exact result closer to emetropia in comparison with SRK II and SRK T formulas.
  • آزیتا خیلتاش، علی منتظری، بهروز نبئی
    هدف از درمان بیماری های مزمن و از جمله بد خیمی های خونی، افزایش طول عمر بیماران و بهبود بخشیدن توانایی های آنان تا حد ممکن است تا بیماران بتوانند با حفظ سطح مناسبی از کیفیت زندگی به زندگی خود ادامه دهند. این در حالی است که غالبا مطالعاتی که در زمینه ارزیابی درمان های مختلف بیماری انجام می گیرد، بیشتر بر روی افزایش طول عمر بیماران بدون توجه به کیفیت زندگی و مسایل جانبی درمان متمرکز می باشد. لنفوم و لوسمی از نئو پلازی های سیستم لنفاوی هستند که بر اساس مرحله بیماری در زمان تشخیص و نوع سلولهای بدخیم از نظر پاتولوژی، در زمان کوتاه یا طولانی منجر به ناتوانی یا مرگ بیمار می شوند. در این مقاله بر آنیم که کیفیت زندگی این بیماران را بررسی کنیم. به این منظور در یک مطالعه مقطعی تعداد 94 بیمار را که 6 ماه یا بیشتر از تشخیص بیماریشان می گذشت و جهت مراقبت و درمان به درمانگاه خون بیمارستان امام خمینی مراجعه می کردند، مورد بررسی قرار دادیم. پرسشنامه SF-36 و اطلاعات دمو گرافیک در مورد بیماران تکمیل شد. در نهایت با استفاده از آنالیز رگرسیون چند متغیره لجستیک داده ها تفسیر گردید.
    در آنالیز رگرسیونی چند متغیره رو به عقب (Backward)، تنها متغیرهایی که با نمره کلی جسمانی (PCS) (خلاصه امتیاز ابعاد جسمانی) ارتباط معنی داری داشتند، عبارت بودند از: نوع بیماری 95%CI=4.03-55.72) و OR=16.32)، تحصیلات 95%CI=0.01-0.749) و OR=0.88) و جنسیت 95%CI=2.65-39.6) و OR=10.25) و متغیر هایی که با نمره کلی سلامت روان (MCS) (خلاصه امتیاز ابعاد روانی) ارتباط معنی داری داشتند، عبارت بودند از: نوع بیماری (95%CI=1.76-12.77 و OR=4.75)، تحصیلات (OR=0.13 & 95% CI= 0.02 – 0.89) و در آمد (OR=16.32 & 95%CI = 4.03-55.72).
    نتایج این مطالعه نشان می دهد که امتیاز بالاتر در حیطه کیفیت زندگی از نظر جسمانی، با ماهیت غیر تهاجمی بیماری، مرد بودن و تحصیلات و امتیاز بالاتر در حیطه کیفیت زندگی از نظر روانی، با ماهیت غیر تهاجمی بیماری، مرد بودن و درآمد بیشتر همراه است.
    کلید واژگان: لوسمی, لنفوم, کیفیت زندگی
    Kheil Tash A., Montazeri A., Nabaei B.
    Objective (s): With increasingly sophisticated chemotherapy regimens being prescribed the quality of life of cancer patients have become a key outcome measure. Little has been reported concerning the experience of patients with hematological malignancy receiving chemotherapy. The objectives of this study were to analyze current levels of health-related quality of life in individuals with leukemia and lymphoma and predicting some prognostic factors.
    Methods
    This was a cross-sectional study of quality of life carried out in the hematological clinic at Imam Khomeini Hospital in Tehran, Iran. Quality of life was measured using the SF-36 questionnaire. Then the results were analyzed using the logistic regression model.
    Results
    In all 94 patients were studied. The mean survival time for patients was 40.1 months (SEM = 4.3). The analysis showed that predicting factors for Physical Component Summary (PCS) scores of the SF-36 were: type of diagnosis (OR= 16.32, 95% CI= 4.03-55.71), education (OR= 0.88, 95% CI= 0.01-0.749), and gender (OR= 10.25, 95% CI= 2.65-39.6). For the Mental Component Summary (MCS) scores of the SF-36 predicting factors were: type of diagnosis (OR= 4.75, 95% CI= 1.76-12.77), education (OR= 0.13, 95% CI= 0.02-0.89) and income (OR= 5.01, 95% CI= 1.69-14.82).
    Conclusion
    We found that having non-aggressive disease and being low educated and male are as good prognostic factors to predict the PCS, while having high income, non-aggressive disease and low education predict better for the MCS scores.
  • کیفیت زندگی در بیماران نئوپلازی های لنفاوی (لوسمی و لنفوم) در مقایسه با کیفیت زندگی مردم تهران
    بهروز نبئی، آزیتا خیلتاش، علی منتظری، مژگان کاربخش داوری، مجتبی صداقت، علی پاشا میثمی
    مقدمه
    هدف از درمان بیماری های مزمن و از جمله بدخیمی های خونی افزایش طول عمر بیماران و بهبود بخشیدن توانایی های آنان تا حد ممکن است تا بیماران بتوانند با حفظ سطح مناسبی از کیفیت زندگی به زندگی خود ادامه دهند. این در حالی است که غالبا مطالعاتی که در زمینه ارزیابی درمان های مختلف بیماری انجام می گیرد، بیشتر بر روی افزایش طول عمر بیماران بدون توجه به کیفیت زندگی و مسایل جانبی درمان متمرکز می باشد. لنفومو لوسمی از نئوپلازی های سیستم لنفاوی هستند که بر اساس مرحله بیماری و زمان تشخیص و نوع سلولهای بدخیم از نظر پاتولوژی، در زمان کوتاه یا طولانی منجر به ناتوانی یا مرگ بیمار میشود. در این مقاله بر آنیم که کیفیت زندگی این بیماران را بررسی کنیم.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی تعداد 94 بیمار را که 6 ماه یا بیشتر از تشخیص بیماریشان می گذشت و جهت مراقبت و درمان به درمانگاه خون بیمارستان امام خمینی مراجعه می کردند، مورد مطالعه قرار دادیم. با استفاده از پرسشنامه SF-36 استاندارد شده برای ایرانیان، اطلاعات دموگرافیم در مورد بیماران تکمیل گردید و نتایج با نمرات کیفیت زندگی مردم تهران مقایسه شد.
    یافته ها
    پس از محاسبه نمرات بیماران در هر یک از حیطه های SF-36 مشخص شد که در تمامی حیطه ها بجز کارآیی جسمانی (P=0.06)(PF) تفاوت معنی داری بین افراد مورد مطالعه و جمعیت تهران وجود دارد. همچنین نقش سن، جنس، سواد، تاهل، شغل، در آمد و مدت زمان گذشته از تشخیص بیماری بر روی کیفیت زندگی بیماران بررسی شد.
    نتیجه گیری و توصیه ها: ارزیابی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به لنفوم و لوسمی با پرسشنامه SF-36 نشان داد که همانند مطالعات انجام شده در کشور های دیگر، این پرسشنامه قادر است به ارزیابی کیفیت زندگی در بیماری های مزمن نیز که پرسشنامه اختصاصی برای آنها ترجمه یا طراحی نشده است، بکار رود.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال