به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب احسن اداک

  • حسن طالب*، علی تبریزی، احسن اداک
    مقدمه

    دیستال رادیوس شایعترین محل شکستگی در اندام فوقانی است. هدف از انجام این مطالعه بالینی آینده نگر بررسی و مقایسه توانبخشی زودرس(2 هفته بی حرکتی) در مقابل دوره ی معمول بی حرکتی(6 هفته) در بیماران با شکستگی دیستال رادیوس بود. فرض ما این بود که 2 هفته بی حرکتی نتایج بهتر یا مشابهی را در مقایسه  با 6 هفته بی حرکتی خواهد داشت و همچنین عوارض بیشتری را در پی نخواهد داشت.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه آینده نگر، 84 بیمار با شکستگی دیستال رادیوس ایزوله، به وسیله جا اندازی  و فیکساسیون از راه پوست تحت درمان قرار گرفتند. سپس  43 بیمار در گروه 2 هفته ای و 41 بیمار در گروه 6 هفته ای بصورت تصادفی تقسیم  شدند. در 6 هفته و 12 هفته پس از عمل جراحی، بیماران توسط پرسشنامه های DASH، PRWE و Mayo مورد ارزیابی قرار گرفت.

    یافته ها

    گروه 2 هفته ای در هفته 6 ام به طور قابل توجهی امتیازات مایو بالاتری داشتند. طبق پرسشنامه مایو ، گروه 2 هفته ای در پیگیری 6 هفته ای به میزان قابل توجهی درد کمتر و نتیجه عملکردی بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند و اختلاف معنا داری در قدرت grip و دامنه حرکت مشاهده نشد. اگرچه بیمارانی که تحت 2 هفته بی حرکتی قرار گرفتند، نتایج بهتری را بر اساس نمره PRWE و DASH نشان دادند، اما این تفاوت بین گروه ها از نظر آماری معنا دار نبود. بر اساس نمره PRWE ، DASH و Mayo تفاوت معناداری بین گروه ها در هفته 12 ام پیگیری مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    هیچ تفاوتی بین عدم تحرک کوتاه مدت و عدم تحرک طولانی مدت وجود ندارد، بلکه در شروع سریع حرکات فعال، نتایج بهتری در ارزیابی های کوتاه مدت دیده می شود. در نتیجه، می توان گفت انجام حرکات فعال زود هنگام در بیمارانی که دچار شکستگی دیستال رادیوس هستند، می تواند بی خطر باشد، به شرطی که این حرکات باعث ایجاد عوارض و شکست در درمان نشود

    کلید واژگان: توانبخشی زودهنگام, شکستگی دیستال رادیوس, نتیجه, دوره بی حرکتی}
    Hassan Taleb*, Ali Tabrizi, Ahsan Adak
    Background & Aims

    Distal radius is the most common site of fracture in the upper extremity. To assess the clinical controversy of the duration of the immobilization period, we conducted a prospective study. The aim of this study was to compare early rehabilitation (two weeks of short-arm cast immobilization) versus the mean regular period of immobilization of 6 weeks in patients with distal radius fractures (DRF). We hypothesize that 2 weeks of immobilization lead to better or same patient-reported outcomes compared with 6 weeks of immobilization and that this treatment does not lead to more complications.

    Materials & Method

    In this prospective study, 84 patients with an isolated DRF were treated by reduction and percutaneous fixation. 43 patients were randomly assigned to the 2-week group and 41 patients were randomly assigned to the 6-week group. The types of fractures were the same in both groups. At 6 weeks and 12 weeks after surgery, Disability of the arm, shoulder and hand (DASH) questionnaire, patient-rated wrist evaluation (PRWE), and Mayo score were analyzed.

    Results

    The 2-week group had significantly higher Mayo scores at 6 weeks. According to Mayo score questionnaire, the 2-week group reported significantly less pain and more functional outcome than the control group at the 6-week follow-up and no significant differences in grip strength and range of motion scores were found at 6 weeks. Although patients who were treated with 2 weeks of cast immobilization showed better results based on PRWE score and DASH score, the difference between the groups was not statistically significant. There were no significant differences between groups at 12-week follow-up based on the PRWE, DASH, and Mayo score.

    Conclusions

    There is no difference between short-term immobility and long-term immobility. However, in the rapid onset of active movements, better results are seen in short-term evaluations. As a result, it can be said that performing active movements early in patients with DRF can be safe, as long as these movements do not cause complications and treatment failure.

    Keywords: early rehabilitation, distal radius fracture, outcome, immobilization period}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال