اسد باباخانی
-
عیب یابی به روش فراآوایی بر روی دو سر انتهائی لوله ها یا لبه قطعات کاری بسیار دشوار است که این مشکل در روش خودکار در بیشتر تجهیزات ساخته شده به وسیله شرکت های شناخته شده جهانی ناممکن اعلام می گردد. معمولا بازه ای ده تا بیست سانتیمتری از هر سر قطعه به وسیله سازنده ها بیرون از محدوده آزمون اعلام شده وکاربر دستگاه ناچار از یافتن راهکاری برای رهایی از این کاستی می باشد. مهمترین دلیل این وضعیت هندسه قرارگیری نگاهدارنده پروب ها بر روی بدنه قطعه در زمان انجام آزمون است. از آنجائی که مجموعه ای از پروب های کاوشگر به کمک یک محفظه بسیار بزرگتر از ابعاد پروب بر روی قطعه حرکت داده می شوند، این امکان وجود ندارد که در زمان صفر آزمون (لحظه آغاز آزمون از یک انتها)، همه پروب های کاوشکر بتوانند امواج خود را بر روی لبه قطعه بفرستند. این کار حتی در آزمون دستی نیز ناممکن است و نمی توان در جهت همسو با جهت جاروب قطعه پروب را بگونه ای بر لبه قطع نشانید که امواج فراآوایی گسیل شده از آن بتوانند درست از لبه بدرون قطعه نفوذ نمایند. یکی از راهکارهای ممکن برای حل این مشکل بکارگیری روش غوطه وری است که در آن پروب و قطعه هر دو در کوپلانت قرار داده می شوند. این راه حل بدلیل نیاز به واردکردن قطعه یا لوله در مخزن کوپلانت روشی نسبتا زمانبر برای آزمون خودکار قطعات بزرگ است. همچنین، آزمون خودکار بر پایه غوطه وری کامل پیچیده و پرهزینه می باشد.
کلید واژگان: آزمون خودکار, فراصوتی, غوطه وری, کوپلانتMost of automatic ultrasonic testing (AUT) systems are unable of testing of the two ends of parts so that usually 10 cm of pipe-ends remain untested. The main reason for this limitation is the geometry of the probe holder with respect to the part during the test. When several probes are positioned in different directions inside a probe holder, the waves emitted by all probes cannot enter the part from its edge. This is a serious challenge even in manual UT: a probe cannot test the very beginning area of a pipe or part in the same direction of its scanning direction. One solution for this obstacle is application of the full immersion method. However, in testing of relatively big parts, this reduces the overall testing speed of AUT. This article presents the experience of authors in developing a simpler and faster contact-based immersion technique that efficiently tackles the issue.
Keywords: Ultrasonic testing, automatic testing, immersion method, couplant -
مواد پرتوزای خروجی از یک نیروگاه در زمان وقوع سانحه تحت تاثیر جریان های جوی تا سرزمین های دوردست نیروگاه نیز ممکن است پراکنده شوند. برای پیش بینی چگونگی این پراکنش مدل هایی پیشنهاد شده است. این مقاله بخشی از نتایج پژوهشی را گزارش می کند که در آن، با استفاده از یکی از این مدل ها به نام مدل HYSPLIT، الگوهای توزیع بعضی از ایزوتوپ های پرتوزای سزیم و ید از ده نیروگاه واقع در 20 تا 50 درجه ی عرض شمالی (N) و 25 تا 75 درجه ی طول شرقی (E) مطالعه شده است. نتایج نشان می دهد که همگی این نیروگاه ها می توانند در صورت آسیب دیدن جدی، کشور ایران را نیز آلوده کنند. بدین سان، تمهیداتی که برای مقابله با حوادث هسته ای در نظر گرفته می شوند باید نه تنها نیروگاه بوشهر، که کل نیروگاه های این منطقه را نیز به حساب آورند. نتایج این شبیه سازی می تواند برای جایابی ایستگاه های هشدار آنی مواد پرتوزا به کار گرفته شود.کلید واژگان: نیروگاه هسته ای, ایران, پراکندگی مواد پرتوزا, مدل HYSPLITReleased radioactive materials from a nuclear power plant due to an accident can be transported to far regions by wind. Some models are available to predict the dispersion. This article reports some parts of the results of a research in which using one of the models, named HYSPLIT, to predict the dispersion of some isotopes of iodine and cesium released from ten nuclear power plant to the atmosphere. These power plants are located in 20-50o N & 25-75o E. The results show that a severe accident in each of the power plants potentially are able to contaminate Iran. In nuclear emergency preparedness and response plan, source of hazards should not only be limited to Bushehr Nuclear Power Plants, but also all the nuclear power plants located in the region should be considered. The results can be used to optimize site locations for early warning monitoring stations for radioactive materials.Keywords: Nuclear power plants, Iran, Distribution of radioactive materials, HYSPLIT
-
در این پژوهش، اثر بیولوژیکی جلبک سبز بر کاهش موجودی Ra226 در 5 نوع نمونه آبگرم معدنی منطقه رامسر بررسی شده و جذب کننده مورد استفاده از نوع جلبک سبز بومی منطقه بوده است. برای حذف یون های مزاحم و افزایش توان جذب سلولی جلبک مورد نظر، استفاده از محلول نمک آزمایشگاهی (NaCl) یک مولار برای آمایش جلبک به کار گرفته شده و اندازه گیری پرتوزایی نمونه ها قبل و بعد از فرایند جذب Ra226 با استفاده از دستگاه بیناب سنجی ژرمانیم خلوص بالا انجام شده است. مقدار جلبک برای هر نمونه آب itl/g 3 انتخاب شده و نتایج به دست آمده نشان می دهد که جاذب، بیشترین مقدار جذب را در غلظت رادیوم حدود lit/Bq30 در زمان تعادل 4 ساعت داشته است. سپس به دلیل اشباع شدن جلبک ها، با افزایش مقدار رادیوم، درصد جذب یا آهنگ جذب، کاهش می یابد. ضمنا به دلیل تاثیر مستقیم دما بر روی جذب، تمامی فرایندها در دمای 20 درجه سلسیوس، توسط دستگاه همزن مغناطیسی که برای فرایند تداخل جلبک و نمونه های آب مورد استفاده قرار می گیرید، ثابت نگه داشته شده است.کلید واژگان: رادیوم-226, جذب سلولی, جلبک سبز, آمایش جاذب, بیناب سنج ژرمانیم خلوص بالا, رامسرIn this research work, the biological effect of local green algae on adsorption of 226Ra concentration in 5 samples of hot spring̕ s water of Ramsar city has been investigated. To increase the cellular adsorption capacity of green algae it was first treated by one molar solution of NaCl for omission of obtrusive ions. The radioactivity of 226Ra in the samples was measured using HPGe spectrometry system. The amount of algae used for each sample was 3 gr/lit. The obtained results show that the maximum adsorption occurs in radium concentration of 30 Bq/lit and equilibrium time of 4 hours. When the amount of radium increases, absorbent being saturated and then the adsorbtion rate of radium in water̕ s samples decreases. Due to the effect of temperature on adsorption, so all of the adsorption processes have been performed in 20° C using magnetic mixer which controls the temperatures of the samples.Keywords: 226Radium, Cellular adsorption, Green algae, High pure germanium spectrometry, HPGe, Ramsar
-
حادثه ی نیروگاه هسته ای فوکوشیما- دایچی در ژاپن، باور برخورداری از ایمنی کافی در نیروگاه های هسته ای موجود را به سختی به چالش کشید. تاسیسات پیشرفته و آمادگی های ایجاد شده در پاسخ گویی به بحران در نیروگاه مورد اشاره نتوانست مانع از گسترش سریع حادثه شود که پی آمد آن وقوع جدی ترین بحران نیروگاهی در تاریخ جهان، پس از حادثه ی چرنوبیل بود. این نوشتار با بررسی زمانی حادثه ی نیروگاه فوکوشیما- دایچی و اقدام های انجام شده برای مهار آن به شناسایی فازهای اصلی گذار از این بحران می پردازد. از میان پنج فاز اصلی شناسایی شده، سه فاز نخست عمدتا به اقدام های واکنشی موضعی (نه فراگیر)، ارزیابی وضعیت و گردآوری اطلاعات به منظور برنامه ریزی برای انجام اقدام های فراگیر اختصاص داشته است. بررسی تاثیر هر فاز بر گسترش دامنه ی حادثه، بدون شک در آمادگی و برنامه ریزی مناسب برای مقابله با حوادث مشابه بسیار ارزشمند و حیاتی است. هم چنین، کاستی های موجود در تدبیرهای پیش گیرانه که منجر به بروز حادثه شد و ناکارآمدی ساختار ایمنی هسته ای ژاپن در ممانعت از گسترش سریع حادثه مورد بررسی قرار گرفته اند. این نوشتار با تحلیل عوامل ریشه ای، راه کارهایی را برای پیش گیری از حوادث مشابه و کوتاه نمودن فازهای اولیه ی گذار از بحران پیشنهاد می نماید.کلید واژگان: فازهای گذار, بحران هسته ای, نیروگاه فوکوشیما- دایچی, تحلیل زمانی, تدابیر پیش گیرانه, تحلیل عوامل ریشه ایFukushima Dai-ichi nuclear power plant accident in Japan seriously questioned the worldwide presumed trust about the safety of existing nuclear power plants. Neither the advanced facilities nor the existing emergency response preparedness could hamper the rapid expansion of the accident, resulting in the world's most severe nuclear crisis after the Chernobyl accident. This paper presents a chronologic study of the accident and the responses to it in order to recognize the main phases of the crisis management in Fukushima. The study reveals that out of the total five recognized phases, the three first ones have mainly gone through by inevitable reactions, situation assessments, and data gathering for a comprehensive response planning. Investigating the influence of each phase on expansion of the accident is indeed of vital importance for effective planning for responding to similar accidents. Deficiency of preventive measures leading to the occurrence of the accident and incompetence of the Japanese nuclear safety infrastructure in hindering the rapid expansion of the crisis, are also discussed. Following a root cause analysis, the paper concludes with proposals for preventing similar accidents and shortening the duration of the first phases of the aftermaths.Keywords: Transition Phases, Nuclear Crisis, Fukushima Dai-ichi Nuclear Power Plant, Chronologic Study, Preventive Measures, Root Cause Analysis
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.