عیب یابی به روش فراصوتی بر روی لبه در آزمون خودکار با روش امتداد قطعه

عیب یابی به روش فراآوایی بر روی دو سر انتهائی لوله ها یا لبه قطعات کاری بسیار دشوار است که این مشکل در روش خودکار در بیشتر تجهیزات ساخته شده به وسیله شرکت های شناخته شده جهانی ناممکن اعلام می گردد. معمولا بازه ای ده تا بیست سانتیمتری از هر سر قطعه به وسیله سازنده ها بیرون از محدوده آزمون اعلام شده وکاربر دستگاه ناچار از یافتن راهکاری برای رهایی از این کاستی می باشد. مهمترین دلیل این وضعیت هندسه قرارگیری نگاهدارنده پروب ها بر روی بدنه قطعه در زمان انجام آزمون است. از آنجائی که مجموعه ای از پروب های کاوشگر به کمک یک محفظه بسیار بزرگتر از ابعاد پروب بر روی قطعه حرکت داده می شوند، این امکان وجود ندارد که در زمان صفر آزمون (لحظه آغاز آزمون از یک انتها)، همه پروب های کاوشکر بتوانند امواج خود را بر روی لبه قطعه بفرستند. این کار حتی در آزمون دستی نیز ناممکن است و نمی توان در جهت همسو با جهت جاروب قطعه پروب را بگونه ای بر لبه قطع نشانید که امواج فراآوایی گسیل شده از آن بتوانند درست از لبه بدرون قطعه نفوذ نمایند. یکی از راهکارهای ممکن برای حل این مشکل بکارگیری روش غوطه وری است که در آن پروب و قطعه هر دو در کوپلانت قرار داده می شوند. این راه حل بدلیل نیاز به واردکردن قطعه یا لوله در مخزن کوپلانت روشی نسبتا زمانبر برای آزمون خودکار قطعات بزرگ است. همچنین، آزمون خودکار بر پایه غوطه وری کامل پیچیده و پرهزینه می باشد.