به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

الهه باهنر

  • سید مهدی اسماعیلی، مهدی صادقی*، محمد عباسی، الهه باهنر، بهنام اسبکیان، مریم احسانی
    زمینه و هدف
    تکنسین های فوریت های پزشکی (EMTs) به عنوان خط مقدم برخورد با بیماران مبتلا به کووید-19 در معرض تشدید استرس ناشی از این شرایط قرار دارند و در این زمینه شناسایی عوامل مرتبط مانند تاب آوری و هوش معنوی ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین استرس ادراک شده، هوش معنوی و تاب آوری تکنسین های فوریت های پزشکی در طول شیوع همه گیری ویروس کرونا انجام شد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعیبر روی 108 تکنسین فوریت های پزشکی در شاهرود در سال 1390 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل چک لیست دموگرافیک، پرسش نامه استرس ادراک شده کوهن، پرسش نامه هوش معنوی کینگ و پرسش نامه کنراد دیویدسون (CD-RISC) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) استفاده شد.
    یافته ها
    یافته های این پژوهش نشان داد که میانگین نمرات استرس ادراک شده و تاب آوری کارکنان به ترتیب در سطوح متوسط و بالا قرار دارد. بین استرس ادراک شده و متغیر هوش معنوی رابطه معنی داری وجود نداشت (49/0-=r، 24/0=P)، اما بین استرس ادراک شده و تاب آوری همبستگی منفی و معنی دار وجود داشت (31/0-=r، 002/0=P). بین نمره استرس ادراک شده و سن و سابقه کار رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به رابطه معنادار بین استرس ادراک شده و تاب آوری در مطالعه حاضر، پیشنهاد می شود که متولیان امر راهکارهایی از جمله برگزاری دوره های آموزشی برای مدیریت استرس و افزایش تاب آوری در تکنسین های فوریت های پزشکی ارایه دهند.
    کلید واژگان: استرس ادراک شده, تاب آوری, هوش معنوی, تکنسین های فوریت های پزشکی, کووید19
    Seyed-Mahdi Esmaeili, Mahdi Sadeghi*, Mohammad Abbasi, Elahe Bahonar, Behnam Sbakian Bandpey, Maryam Ehsani
    Background and Objectives
    Emergency medical technicians (EMTs), as the front line of dealing with patients with COVID-19, are exposed to the intensification of stress caused by these conditions, and it is essential to identify related factors, such as resilience and spiritual intelligence in this context. This study was conducted to determine the relationship between perceived stress, spiritual intelligence, and resilience of EMTs during the COVID-19 pandemic.
    Methods
    This cross-sectional study was conducted on 108 EMTs in Shahroud in 2021. Data collection tools included the demographic checklist, Cohen’s perceived stress questionnaire, King’s spiritual intelligence questionnaire, and Conrad Davidson’s questionnaire (CD-RISC). To analyze the data, descriptive and inferential (independent t-test, Pearson correlation, and multiple regression) statistics were used.
    Results
    The mean scores of perceived stress and resilience of employees were at medium and high levels, respectively. There was no significant relationship between perceived stress and spiritual intelligence (r=-0.49, P=0.24), but there was a meaningful negative correlation between perceived stress and resilience (r=-0.31, P=0.002). A positive and significant relationship was observed between perceived stress score and age and work experience.
    Conclusion
    Considering the significant relationship between perceived stress and resilience in the present study, it is suggested that the administrators provide solutions such as creating training courses to manage stress and increase resilience in EMTs.
    Keywords: Perceived stress, Resilience, Psychological, Spirituality, Emergency medical technicians, COVID-19
  • الهه باهنر، رسول اشرفی، محسن سلیمانی*
    هدف

    تغییر وضعیت بیمار یک مراقبت معمول در بخش های ویژه است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر تغییر وضعیت بدن بیمار و زاویه تخت بر فشار داخل شکم و فشار کاف لوله تراشه و بررسی ارتباط آن ها می باشد.

    مواد و روش ها

     این مطالعه یک کارآزمایی بالینی قبل و بعد بر روی 70 بیمار در یک بازه زمانی 8 ماهه بود. بیماران واجد شرایط و در دسترس در وضعیت های زاویه تخت (صفر، 30 و 45 درجه) و وضعیت بدن به پهلو در جهت و مخالف دستگاه تهویه مکانیکی قرار گرفتند. در هر وضعیت، فشار داخل شکم و فشار کاف لوله تراشه اندازه گیری شد. داده ها در سطح معنی داری 05/0 تحلیل شد.

    یافته ها

     یافته ها نشان داد که میانگین فشار داخل شکم در وضعیت های مختلف متفاوت بود (001 /0P<). میانگین فشار داخل شکم در زاویه تخت صفر درجه (49/0±41/7) سانتی متر آب در کم ترین مقدار و در زاویه تخت 45 درجه (45/0±99/11) سانتی متر آب در بیش ترین مقدار بود. فشار داخل شکم در وضعیت صفر درجه به طور معنی داری کم تر از سایر وضعیت ها بود (001/0P<). فشار کاف لوله تراشه نیز در وضعیت خوابیده به سمت مخالف دستگاه به طور معنی داری بیش تر از سایر وضعیت ها بود (001/0P<). ارتباط معنی داری بین فشار داخل شکم و فشار کاف لوله تراشه مشاهده نشد (15/0=P).

    نتیجه گیری

     در زاویه تخت صفر درجه و چرخش به سمت مخالف دستگاه تهویه مکانیکی، فشار کاف لوله تراشه حداکثر و در زاویه 45 درجه و پوزیشن چرخش به سمت مخالف دستگاه تهویه مکانیکی، فشار داخل شکم بالاترین مقدار بود. گرچه ارتباط معنی داری بین فشار داخل شکم و فشار کاف لوله تراشه وجود نداشت اما در حالت خوابیده به سمت مخالف دستگاه تهویه مکانیکی، فشار داخل شکم و فشار کاف لوله داخل تراشه به طور غیرعادی زیاد بود. پیشنهاد می شود از قرار گرفتن بیمار در این وضعیت خودداری شود.

    کلید واژگان: لوله گذاری داخل تراشه, فشار کاف, فشار داخل شکم, تهویه مکانیکی, وضعیت بیمار
    Elaheh Bahonar, Rasool Ashrafi, Mohsen Soleimani*
    Introduction

    Changing position is one of the typical nursing care in intensive care units. This study aimed to investigate the effect of body positioning on intra-abdominal pressure and endotracheal tube cuff pressure and their relationship with each other in patients undergoing mechanical ventilation

    Materials and Methods

    This was a before-after clinical trial study performed on 70 patients over eight months. Eligible patients were placed in one of the positions of bed angle (flat, 30, and 45 degrees) and body position sideways toward an opposite direction to the mechanical ventilator. The intra-abdominal pressure and the endotracheal tube cuff pressure were measured with each change in body position and head of the bed. Data were analyzed at a significance level of 0.05.

    Results

    Mean intra-abdominal pressure was different in positions (P<0.001). The mean intra-abdominal pressure at the flat angle was (7.4±0.49) CmH2O at the lowest and 45 degrees was (11.98±0.45) CmH2O at the highest. The mean intra-abdominal pressure in the supine position was significantly lower than in other positions (P<0.001). The endotracheal cuff pressure was significantly higher in lying down on the opposite side of the ventilator than in other positions (P<0.001). There is no significant relationship between intra-abdominal pressure and endotracheal tube cuff pressure (P=0.15).

    Conclusion

    The results showed that at the flat angle and opposite direction to the mechanical ventilator, the tube cuff pressure was maximal and at an angle of 45° and the position of the opposite side of the mechanical ventilator, the intra-abdominal pressure was the highest. Although there was no significant relationship between intra-abdominal pressure and endotracheal tube cuff pressure, when lying on the opposite side of the mechanical ventilator, intra-abdominal pressure and endotracheal tube cuff pressure were abnormally high. Therefore, it is recommended to avoid the patient in this situation.

    Keywords: Cuff pressure, intratracheal intubation, intra-abdominal pressure, mechanical ventilation, patient positioning
  • الهه باهنر*، طاهره نجفی، حمید حقانی
    مقدمه
    اختلال هوشیاری شایع ترین عارضه بعد از ضربه به سر است. از طرفی بیماران دچار کمای تروماتیک به دلیل ماهیت بیماری شان بیشتر در معرض اختلال شاخص های فیزیولوژیک قرار دارند. هدف این پژوهش، تعیین تاثیر صدای طبیعت بر سطح هوشیاری و شاخص های فیزیولوژیک بیماران دچار کمای تروماتیک بود.
    مواد و روش ها
     در این کارآزمایی بالینی با گروه کنترل، 60 بیمار دچار کمای تروماتیک در بیمارستان های شهدای هفتم تیر تهران و امام حسین (ع) شاهرود به روش مستمر در سال 1396 انتخاب شدند و به صورت بلوک تصادفی به گروه های «کنترل» و «صدای طبیعت» تخصیص یافتند. از قیم قانونی بیمار رضایت نامه کتبی دریافت شد. در گروه آزمون، صدای طبیعت برای دو هفته روزی دو بار و در هر نوبت برای 30 دقیقه پخش شد.
    سطح هوشیاری بیماران با مقیاس کمای گلاسکو در قبل، یک و دو هفته بعد از ورود به مطالعه و شاخص های فیزیولوژیک آنان از طریق مانیتور کالیبره کنار تخت در قبل، بلافاصله، 30 دقیقه و 2 ساعت بعد از پایان مداخله در روز اول مداخله بررسی و ثبت شد. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، کای دو، دقیق فیشر و آنالیز واریانس با اندازه های تکراری با نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد.
    یافته ها
     میانگین تعداد بیمارانی که در گروه صدای طبیعت به هوشیاری کامل رسیدند 3 /3 ± 10 بود که در مقایسه با میانگین 6/70 ± 2 گروه کنترل اختلاف معنی دار آماری داشت (0/001p=). بلافاصله بعد از مداخله میانگین نبض، فشارخون سیستول و فشار متوسط شریانی در گروه صدای طبیعت نسبت به سایر زمان ها پایین تر بود.
    نتیجه گیری
     صدای طبیعت موجب افزایش سطح هوشیاری و کاهش زمان کما و کاهش فوری و کوتاه مدت شاخص های فیزیولوژیک بیماران شد.
    کلید واژگان: سطح هوشیاری, شاخص های فیزیولوژیک, صدای طبیعت, کمای تروماتیک
    Tahereh Najafi Ghezeljeh*, Elahe Bahonar, Hamid Haghani
    Introduction
    Disorders of consciousness are the most common complications after head injury. Patients with traumatic coma, due to their nature, are more likely to show impaired physiological indices. This study aimed to investigate the effect of listening to nature sounds on the level of consciousness and physiological indices in patients with traumatic coma.
    Methods
    60 patients with traumatic coma admitted to the Intensive Care Units (ICUs) of Shohaday-e-Haft-e-Tir Hospital in the city of Tehran, Iran, and Imam Hossein Hospital in the city of Shahroud, Iran, were randomly selected in 2017 to participate in this randomized clinical trial. They were randomly assigned to two groups of control and intervention through randomized block method. The patients in the intervention group listened to nature sounds twice a day (each time for 30 minutes) for two weeks. The level of consciousness of the patients was measured and evaluated using Glasgow Coma scale before and one and two weeks after the intervention. Also, the physiological indices of the patients were examined and recorded immediately, 30 minutes and 2 hours after the intervention on the first day of the intervention. The data were analyzed using SPSS 21 and through independent t-test, repeated measures analysis of variance, Fisher and Chi-squared tests.
    Results
    The number of the patients reaching complete consciousness in the intervention group was more than that in the control group (p=0.001). In the intervention group, immediately after the intervention, the mean pulse, systolic blood pressure and mean arterial pressure were lower than other times.
    Conclusion
    According to these results, listening to nature sounds increased the level of consciousness of the patients, decreased the duration of coma and caused an immediate and short-term decrease in physiological indices.
    Keywords: Level of Consciousness, Physiological Indices, Nature Sounds, Traumatic Coma
  • الهه باهنر، طاهره نجفی قزلجه*، حمید حقانی
    زمینه و هدف
    ضربه مغزی به دنبال تروما، یکی از مشکلات عمده سلامتی در سراسر جهان است. شاخص های همودینامیک بیماران با آسیب دیدگی های سر دچار تغییر می شوند و این تغییرات می تواند باعث بدتر شدن سطح هوشیاری شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر ماساژ بازتابی کف پا بر سطح هوشیاری و شاخص های همودینامیک بیماران دچار کمای تروماتیک بود.
    مواد و روش کار
     این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل در بیمارستان های شهدای هفتم تیر، تهران و امام حسین، شاهرود در سال 1396 انجام شد. به روش مستمر 60 بیمار دچار کمای تروماتیک انتخاب و به صورت بلوک بندی تصادفی در گروه های کنترل و ماساژ بازتابی پا قرار گرفتند. بیماران هر دو گروه مراقبت معمول را دریافت کردند. علاوه بر آن در گروه آزمون، ماساژ بازتابی کف پا برای دو هفته روزی دو بار و در هر نوبت برای 30 دقیقه انجام شد. سطح هوشیاری بیماران با مقیاس کمای گلاسکو قبل، یک و دو هفته بعد از ورود به مطالعه بررسی و ثبت شد. شاخص های همودینامیک قبل، بلافاصله، 30 دقیقه و 2 ساعت بعد از اتمام مداخله در روزهای اول و دوم مداخله از طریق مانیتور کالیبره کنار تخت بیماران اندازه گیری و ثبت شدند. داده ها با آزمون های آماریindependent t-test، chi-square، Fisher's exact ANOVA tests with repeated measures و توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شدند.
    یافته ها
     تعداد بیمارانی که به هوشیاری کامل رسیدند در گروه مداخله بیش از گروه کنترل بود (002/0 p=). تعداد روزهای رسیدن به هوشیاری کامل در گروه ماساژ بازتابی کف پا کمتر بود (001/0 p=). در گروه مداخله بلافاصله (017/0 p=) و 30 دقیقه بعد از مداخله (016/0p=) فشارخون سیستولیک کاهش بیشتری در مقایسه با گروه کنترل داشت. در گروه مداخله بلافاصله بعد از مداخله شاخص های همودینامیک نسبت به سایر زمان های اندازه گیری پایین تر بود.
    بحث و نتیجه گیری
     بر اساس نتایج ماساژ بازتابی کف پا موجب افزایش سطح هوشیاری بیماران و کاهش طول مدت کما شد. یافته های این پژوهش حاکی از تاثیر فوری مداخله در کاهش شاخص های همودینامیک است. به پرستاران بخش های مراقبت ویژه توصیه می شود از این روش آسان و کم هزینه برای انجام تحریکات حسی بیماران دچار کما و ارتقای سطح هوشیاری شان و بهبود شاخص های همودینامیک آن ها استفاده نمایند.
    کلید واژگان: سطح هوشیاری, شاخص های فیزیولوژیک, ماساژ رفلکسولوژی کف پا, کمای تروماتیک
    Elahe Bahonar, Tahereh Najafi Ghezeljeh*, Hamid Haghani
    Background & Aims
    Traumatic brain injury (TBI) is one of the major health problems throughout the world. The hemodynamic indices of patients with head injuries change, and these changes can worsen the level of consciousness. The purpose of this study was to determine the effect of FSRM on the level of consciousness and hemodynamic indices in patients with traumatic coma.
    Materials & Methods
    In this randomized clinical trial, 60 patients with traumatic coma admitted to the Intensive Care Units (ICU) of  Shohaday-e Haft-e Tir in Tehran, and Imam Hossein hospital in Shahrood were randomly selected in 2017.
    They were randomly assigned to two groups (control and RFM groups) using a randomized block method. Patients in both groups received routine care. Additionally, in the experimental group, RFM was performed twice a day for two weeks each day for 30 minutes. The level of consciousness of the patients was evaluated and measured using the Glasgow Coma Scale (GCS) before, one week, and two weeks after entering the study. The hemodynamic indices were measured and recorded before, immediately after, 30 minutes, and 2 hours after the intervention on the first and second days of intervention by bedside calibrated the monitor. Data were analyzed using independent t-test, chi-square, Fisher's exact, and ANOVA tests with repeated measures using SPSS(version 21).
    Results
    The number of patients reaching complete consciousness in the intervention group was more than the control group (p=0.002). The number of days to reach complete consciousness was lower in RFM group (p=0.001). In the intervention group, immediately after (p=0.017) and 30 minutes after intervention (p=0. 016), the systolic blood pressure decreased substantially compared to the control group. In the intervention group, immediately after the intervention, hemodynamic indices were lower compared to other measurement times.
    Conclusion
    Based on the results, FSRM increased the level of consciousness of the patients and reduced the duration of coma. The results showed the immediate effect of intervention on reducing hemodynamic indices. The nurses in ICUs are recommended to use this easy and inexpensive method to perform sensory stimuli in patients with coma to improve their level of consciousness and enhance their hemodynamic parameters.
    Keywords: Consciousness Level, hemodynamic indices, Foot Sole Reflexology Massage, traumatic coma
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال