حامد مولایی
-
در پژوهش حاضر به دنبال آن هستیم تا با تکیه بر معیارهای ردهشناختی ، تحلیلی مقابلهای از ساخت موصولی فارسی و فرانسه ارایه دهیم. بر این اساس، ساخت موصولی این دو زبان از جنبه نحوی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بخش نحوی نشان میدهد که هر دو زبان دارای ساخت موصولی هستهبیرونی/پیشاسمی هستند که طبق آن بند موصولی، به عنوان بندی درونه، داخل بند اصلی و پس از هسته لانهگیری میشود. رفتار دو زبان نسبت به سلسلهمراتب دسترسی گروه اسمی (کینان و کامری،1977) نیز تا حد زیادی مشابه است. نشانه موصول، راهبردهای موصولیسازی و نحوه استفاده از فرایند نحوی خروج بند موصولی از مهمترین موارد افتراق دو زبان هستند. در حالی که فارسی تنها یک متممنما را به عنوان نشانه موصول دارد، فرانسه 6 تکواژ آزاد را به عنوان ضمیر موصولی یا متممنما در این جایگاه به کار میبرد. فارسی از راهبردهای حفظ ضمیر و خلا استفاده میکند؛ در حالیکه فرانسه تنها از راهبرد ضمیر موصولی بهره میبرد. در رابطه با فرایند خروج بند موصولی نیز محدودیتهای فرانسه بیش از فارسی است. ویژگیهای نحوی و معنایی هسته، محدودیتی بر خروج بند موصولی فارسی ایجاد نمیکند در حالی که بند موصولی فرانسه برای حرکت به جایگاه پسفعلی محدودیتهایی دارد. علاوه براین، بسامد کاربرد بند موصولی در فرانسه به عنوان یک عادت زبانی بیش از کاربرد آن در فارسی است.
کلید واژگان: رده شناسی, زبان شناسی مقابله ای, ساخت موصولی, فارسی, فرانسهThis article is going to provide a contrastive analysis of Persian and French relative structure based on typological criterion for facilitating the process of learning French by Persian speaking learners. For this sake, Persian and French relative structure is studied from syntactic perspective based on contrastive analysis hypothesis. The results of contrasting syntactic structure show that Persian and French as two Indo-European languages have external-headed and postnominal relative structure. This means that Relative clause is embedded to the main clause in both languages . Furthermore, the position of Persian and French in the Noun Phrase Accessibility Hierarchy (presented by Keenan & Comeri 1977) is almost the same. However, relative marker, relativization strategies and Relative clause extrapositon are the main syntactic differences of two languages. Persian uses just one complementizer (ke) as its relative marker but French has 6 relative markers which are either relative pronoun or complementizer. Persian has gap and pronoun retention strategies while French uses just relative pronoun strategy. Furthermore, French Relative clause has more constraints for being extraposed to postverbal position in comparison to Persian one. As the last point, Relative clauses are linguistic habit in French and have a higher frequency of usage than Persian Relative clause.
Keywords: Typology, contrastive analysis, relative structure, Persian, French
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.