حمیدرضا سامی مقام
-
زمینه و هدف
کووید-19 نوعی به عنوان بیماری تنفسی عفونی به یکی از مهم ترین چالش های اخیر سیستم های مراقبت های بهداشتی تبدیل شد که موجب ایجاد عوارض مختلف و در موارد شدیدتر مرگ در افراد می گردد. افراد دارای بیماری های زمینه ای از جمله دیابت، بیشتر در معرض عوارض ناشی از این بیماری هستند و نیاز به مراقبت بیشتری دارند. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه عوارض احتمالی ناشی از کووید-19در افراد دیابتی و غیردیابتی انجام شد.
روش کاراین مطالعه مقطعی است روی 415 بیمار مبتلا به کووید-19 در بیمارستان شهید محمدی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان از فوریه تا سپتامبر 2020 انجام شد. براساس سابقه ابتلا به دیابت، بیماران به دو گروه دیابتی و غیردیابتی تقسیم شدند. اطلاعات جمعیت شناختی، بالینی، سبک زندگی و نتایج آزمایشگاهی در افراد تعیین شد. برای مقایسه متغیرها بین افراد دیابتی و غیر دیابتی از آزمون t مستقل یا آزمون Man-Whitney U و Chi-Square یا Fisher's-Exact استفاده شد.
یافته هادر افراد دیابتی، در نمونه های زنده در مقایسه با فوت شده ها، میانگین هموگلوبین و میزان لنفوسیت به شکل معناداری کمتر و میانگین نوتروفیل، آسپارتات آمینوترانسفراز، نیتروژن اوره خون، لاکتات دهیدروژناز و کراتینین بطور معناداری بیشتر بود. مقایسه هیچ از این متغیرها در جمعیت غیردیابتی تفاوت معناداری را نشان نداد. همچنین در بیماران دیابتی در مقایسه با گروه های PCR مثبت و منفی، اختلاف معناداری بین نمونه های بقا و مرگ وجود داشت. درمان با کورتون همچنین در بین جمعیت بیماران دیابتی به شکل معناداری منجر به تفاوت در تعداد موارد بقا و مرگ شد. مقایسه هیچ از این عوامل در جمعیت غیردیابتی تفاوت معناداری را نشان نداد.
نتیجه گیریدر این مطالعه، میزان مرگ ومیر در بیماران دیابتی به طور معناداری با لنفوپنی، افزایش LDH و افزایش AST و افزایشBUN و کراتینین در مقایسه با افراد غیردیابتی مرتبط بود از این رو، مراقبت بیشتری در دیابتی ها مبتلا به کووید-19 ضروری است.
کلید واژگان: کووید 19, دیابتی, غیر دیابتیBackground & AimsCOVID-19 is a viral respiratory disease caused by SARS-COV-2, which affects the lower respiratory tract, and causes pneumonia in patients. The disease rapidly spread around the world after the outbreak in late 2019, and became one of the challenges of health care systems. Older adults and patients with underlying diseases such as cardiovascular diseases, hypertension, and diabetes are at a higher risk for COVID-19, and need more care. Due to its prevalence in older adults and normal population, diabetes is important in terms of putting a burden on intensive care systems during the COVID-19 pandemic. Diabetes is also one of the most common comorbidities in patients with COVID-19, which is considered a risk factor for these patients. In addition, the association between diabetes and respiratory distress syndrome is not yet fully understood. Some studies have suggested that diabetes is not associated with respiratory distress syndrome while some others suggest that pulmonary dysfunction follows diabetes. It is also unclear what factors are associated with disease prognosis and mortality in COVID-19 patients with diabetes. In the current study, we aimed to investigate the status of demographic factors, comorbidities, lifestyle and laboratory results in diabetic patients with COVID-19, and compare them with the non-diabetic population and determine the prognostic factors in diabetic patients with COVID-19.
MethodsThis study is a cross-sectional study performed on 415 patients with COVID-19 in the COVID-19 ward of Shahid Mohammadi Hospital of Hormozgan University of Medical Sciences from February to September 2020. Based on their diabetes, these patients were divided into diabetic and non-diabetic groups. Then, data on demographic factors, smoking, opioids and alcohol consumption, comorbidities (chronic lung disease, asthma, obesity, chronic kidney disease, type 2 diabetes, dementia, malnutrition, chronic neurological disease, rheumatic disease, hypertension, hyperthyroidism, hypothyroidism, favism, hyperlipidemia, and malignant neoplasms), some personal lifestyle features were determined in diabetic patients and compared with non-diabetic populations. Also, the information on biochemical variables, including hemoglobin, white blood cells, lymphocyte, neutrophils, hematocrit, platelets, prothrombin time, alanine aminotransferase, bilirubin, aspartate transaminase, lactate dehydrogenase, blood urea nitrogen, creatinine, blood glucose, sodium, potassium, C reactive protein were measured patients of the two groups. Also, heart rate, respiratory rate, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, temperature, and oxygen saturation were determined in diabetic and non-diabetic patients.Quantitative variables were described by number (n) and percentage (٪). Qualitative variables were described using mean and standard deviation (SD), median and interquartile range (IQR). The Shapiro-Wilk test was used to assess the normality of quantitative variables. Independent t-test or Man-Whitney U test, and Chi-square or Fisher's exact tests were used to compare variables. In all statistical analyses, a p-value less than 0.05 was considered statistically significant. Statistical analysis was performed by IBM SPSS version 22 (IBM Corporation, Armonk, NY, USA).
ResultsThe findings of our study showed that in the diabetic patients’ group 82 patients (41.2%) and in the non-diabetic population 135 patients (55.32 %) were men. In the diabetic group, the mean age of recovered patients was 58.52 years and the mean age of those in the deceased was 57.73 years, which was not statistically significant. In the non-diabetic group, the mean age of patients recovered was 47.98 years and the mean age of those in the deceased was 62.58 years, which was statistically significant (p <0.001). In the diabetic population, 773 patients (42.69 %) and in the non-diabetic population, 132 patients (54.09 %) had positive PCR. In the diabetic population, 18 patients (10.59 %) and in the non-diabetic population, 10 patients (4.09 %) had chronic kidney disease. In the diabetic population, 11 patients (6.43 %) and in the non-diabetic population, 13 patients (5.32 %) smoked. In the population of diabetic patients, the mean level of hemoglobin (P = 0.002) and lymphocyte count (P = 0.043) in the living cases were significantly lower than those in the deceased. The mean levels of neutrophils (P = 0.012), aspartate transaminase (P = 0.020), lactate dehydrogenase (P = 0.041), blood urea nitrogen (P = 0.003), and creatinine (P = 0.011) in the diabetic population were significantly higher in the living cases than those in the deceased, but the comparison of these cases in the non-diabetic population did not show a significant difference.In diabetic patients, there was a significant difference between the number of survival and death in each group of positive and negative PCR (P = 0.011); While the difference in mortality and survival between PCR positive and negative groups in non-diabetic subjects was not significant. In diabetic patients, a significant difference was also reported between the number of survival and death in groups with CKD and without CKD; while in non-diabetic participants there was no significant difference between CKD and non-CKD groups in terms of survival and death. Corticosteroid treatment also significantly led to a difference in the number of survival and death cases among the diabetic population, but a comparison of these cases in the non-diabetic population did not show a significant difference.In the group of diabetic patients, respiration rate (number of breaths per minute) was significantly lower among the living cases compared to those in the deceased (P < 0.05), while our findings in this regard did not show a significant difference in non-diabetic individuals. Also, in diabetic patients, the amount of oxygen saturation was significantly higher among the living cases than those in the deceased (P < 0.05), in which case the same results were observed in non-diabetic patients (P < 0.05).
ConclusionIn this study, the mortality rate in diabetic patients was significantly associated with lymphopenia, elevated aspartate transaminase, lactate dehydrogenase, blood urea nitrogen, and creatinine compared to non-diabetic patients. Our findings suggest that individuals with type 2 diabetes are more prone to complications of COVID-19 and its related mortality; therefore these patients need more medical attention in the COVID-19 pandemic. Also, considering that so far limited studies have focused on the possible differences in the complications of Covid-19 disease and its mortality in diabetic individuals compared to non-diabetic individuals, it is recommended that more studies with higher sample sizes in other populations be performed to confirm the results of the present study.
Keywords: COVID-19, Diabetic, Non-diabetic -
زمینه و هدف
اولتراسونوگرافی به عنوان روشی ارزان، غیر تهاجمی و دردسترس برای تشخیص ضایعات تاندونی بخصوص در افراد دیالیزی تازگی دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی یافته های اولتراسونیک تاندون بای سپس و سوپرااسپیناتوس در بیماران همودیالیزی مزمن در مقایسه با بیماران غیردیالیزی انجام شد.
روش کارمطالعه حاضر به صورت مورد شاهدی در بیماران مراجعه کننده به تحت همودیالیز در واحد دیالیز بیمارستان آموزشی درمانی رسول اکرم (ص) انجام شد. معیارهای ورود شامل ابتلا به بیماری نارسایی پیشرفته کلیوی و همودیالیز منظم برای حداقل 6 ماه به صورت سه بار در هفته و در هر جلسه 4 ساعت بود. گروه کنترل از میان افراد سالم داوطلب انتخاب شدند.
یافته هادر مدت زمان در نظر گرفته شده برای مطالعه تعداد 60 نفر (30 بیمار دیالیزی به عنوان گروه بیمار و 30 فرد سالم به عنوان گروه کنترل) که دارای شرایط ورود به مطالعه بودند وارد مطالعه شدند. گروه های مورد مطالعه از نظر سن، وزن و شاخص توده بدنی اختلاف آماری معنی داری نداشتند. مقطع عرضی تاندون سوپرااسپیناتوس در سمت راست در بیماران به مقدار معنی داری بالاتر از افراد سالم بود. میانگین الاستوگرافی تاندون بای پس سمت چپ در بیماران به میزان معنی داری بیشتر از افراد سالم بود. این پارامتر درتاندون سوپرااسپیناتوس تفاوت معنی داری نداشت. اختلاف آماری معنی داری میان سطوح مختلف PTH و ضخامت و سطح مقطع تاندون وجود نداشت.
نتیجه گیرییافته های به دست آمده از مطالعه نشان داد که در گروه بیماران ضخامت و سطح مقطع تاندون بای پس راست و چپ یکسان ولی سطح مقطع تاندون سوپرااسپیناتوس راست بالاتر از گروه کنترل بود. بررسی شاخص های الاستوگرافی نشان دهنده تغییر قابل توجهی در الاستیسیته تاندون در بیماران دیالیزی نسبت به افراد سالم نبود.
کلید واژگان: اولتراسونوگرافی, تاندون بای سپس, تاندون سوپرااسپیناتوس, همودیالیز مزمنBackground & AimsTendinopathy is defined as an overuse injury that is histologically associated with tenocyte proliferation, collagen fiber degradation, and increased non-collagen matrix, fluid accumulation between fibers, capillary proliferation, and calcification. Early diagnosis of tendinopathy is important in order to prevent severe tendon damage or even rupture. Tendinopathies, especially of the shoulder tendons, are common in hemodialysis patients due to loss of tendon elasticity and weakening of the structures, uremic toxins, accumulation of β2-microglubolin and malnutrition. Tendon rupture is a complication of several disorders including chronic kidney disease and hemodialysis, systemic lupus erythematosus, gout, rheumatoid arthritis, diabetes mellitus, obesity and trauma. Bone changes and soft tissue calcification, spontaneous tendon rupture are some of the factors that can increase tendon thickness in chronic kidney disease patients. The tendons most affected are the quadriceps tendon, the patella tendon, and the Achilles tendon. There has also been a rare case of abdominal muscle tendon in a hemodialysis patient. Secondary hyperparathyroidism is an important factor in tendon rupture. In all patients with elevated Parathyroid hormone (PTH) levels, the risk of spontaneous tendon rupture increases, and there is also an increase in this risk in patients treated with quinolones and steroids. Although magnetic resonance imaging (MRI) and computerized tomography (CT) scan are the main diagnostic methods for assessing joint and surrounding joint pathology worldwide, diagnostic ultrasound has become increasingly used to assess musculoskeletal structure. Ultrasonography (US) is used to evaluate the superficial tendons and ligaments that attach to the joint. The device can detect the presence and features of joint fibrosis, bursae or joint cysts, and can also detect abnormal structures in the joints. Ultrasonography is an effective, inexpensive imaging modality in the evaluation of tendons and is an affordable way to diagnose tendon lesions, especially in dialysis patients. Ultrasonography has been shown to be a successful imaging modality for diagnosis of tendinopathies of shoulder. Early diagnosis of tendinopathies and conservative treatment are essential to prevent severe tendon damage or even rupture. Changes in tissue elasticity can be detected by USE before being detected on B-mode ultrasonography. Elastography methods use changes in soft tissue elasticity as a result of specific pathological or physiological processes. For example, many solid tumors are mechanically different from the surrounding healthy tissue. Also, fibrosis associated with chronic liver disease makes liver tissue harder than normal tissue. In this way, elasticity methods can be used to distinguish involved tissues from natural tissue for diagnostic applications. In recent years, this method has been used to evaluate liver fibrosis or to characterize breast lesions. Ultrasound elasticity test can provide more complete information about tissue hardness along with other measured parameters In some studies, tendon ultrasound showed the presence of calcified tissue and increased tendon thickness, which was positively correlated with parathyroid hormone level and duration of dialysis. This correlation was more significant with the increase of parathyroid hormone. Studies show a significant increase in the thickness of the supraspinatus tendon, biceps tendon, triceps tendon and sub scapular tendon in hemodialysis patients. Therefore, the aim of this study was to evaluate the ultrasound findings of biceps and supraspinatus tendons in chronic hemodialysis patients compared to non-dialysis patients.
MethodsThe present study was performed as a case-control study in hemodialysis patients referred to Rasoul Akram Hospital, Tehran. Inclusion criteria included advanced renal failure and regular hemodialysis for at least 6 months three times a week for 4 hours per session. The control group was selected from healthy volunteers.This study was approved with the ethics ID IR.IUMS.FMD.REC.1399.355. First, written consent was obtained from the individuals to enter the study. After obtaining written patient consent, complete patient history and laboratory data (CBC performed on Cell Dyn 1700; serum BUN and creatinine, serum calcium, serum phosphate (PO4), performed with BioLis24I autoanalyzer and stable PTH level Or iPTH was measured on ELISA kits developed by GenWay Biotech.The sonographic evaluation was performed by an experienced rheumatologist using a supersonic device with a linear probe at a frequency of 5.5-7 MHz. The use of ultrasonography due to the high accuracy in the diagnosis of various tendon disorders is either incomplete or complete. The presence of focal or diffuse heterogeneity in tissues with the presence of hypoechogenicity foci, swelling, and calcification in the tendon sheath or soft tissues around the tendon, irregular tendon margins, and fluid accumulation were among the sonographic findings. The data were collected in a checklist designed by the researcher based on the variables and evaluations performed.Data were analyzed using SPSS version 22. First, the variables were tested using the Kolmogorov-Smirnov criterion. Quantitative data were expressed as mean ± standard deviation and qualitative data were expressed as frequency and percentage. Significance level was determined at P <0.05.
ResultsDuring the study period, 60 people (30 dialysis patients as a patient group and 30 healthy individuals as a control group) who met the inclusion criteria were included in the study. There was no statistically significant difference between the studied groups in terms of age, weight and body mass index. The cross-sectional area of the supraspinatus tendon on the right side was significantly higher in patients than in healthy individuals. The mean elastography of the left biceps tendon in patients was significantly higher than healthy individuals. This parameter was not different in the supraspinatus tendon. There was no statistically significant difference between different levels of PTH and tendon thickness and cross sectional area. In the present study, the elastographic indices of right and left biceps and supraspinatus tendons were not statistically significant in almost all parts of the tendons of patient group in comparison with healthy group. This finding confirms the effect of the other factors on the elasticity of the tendon along with its thickness and cross sectional area. In the study of correlation between elastography of biceps and supraspinatus tendons with age, PTH and tendon thickness, it was found that there is no statistically significant relationship between the mentioned variables and elastography.
ConclusionIn the present study, ultrasound indices of different parts of biceps and supraspinatus tendons of the right and left shoulders of patients and control group were compared with each other. Although it was not statistically significant in most cases, these indicators were generally higher in patients than healthy individuals. Findings of the present study showed that in the patient group, the thickness and cross-sectional area of the right supraspinatus was higher than the control group. Evaluation of ultrasonographic indices did not show a significant change in tendon elasticity in dialysis patients compared to healthy individuals.
Keywords: Ultrasonography, Biceps tendon, Supraspinatus tendon, Chronic hemodialysis -
Evaluation of Vitamin D Level and its Correlation to Vascular Calcification in Hemodialysis PatientsIntroductionCompared with the general population, hemodialysis patients are at increased risk of vascular calcification, which in turn is associated with an increased risk of mortality. Regarding the role of vitamin D in bone formation, regulation of calcium, phosphate and iPTH level and correlation of these variables in survival, this study was performed to evaluate the vitamin D serum level and its correlation with vascular calcification in hemodialysis patients.MethodsIn this analytical, cross-sectional study one hundred hemodialysis patients who referred for dialysis to Shahid Mohammadi hospital in Bandar Abbas were evaluated in 2011. Patients older than 15 years on regular hemodialysis (at least dialyzed for 3 months) were selected as study population and patients who had undergone parathyroidectomy were excluded. Variables such as age, sex, BMI, hemodialysis duration, vitamin D, ferritin, PTH, calcium, phosphate, hemoglobin and CRP were specified. Vascular calcification in lateral x-ray of abdomen determined based on scoring system to abdominal aortic calcification in front of lumbar spines (L1-L4). Data analysis was performed by SPSS software and t-test and Chi-Square test.ResultsIn this study 25% of hemodialysis patients had vitamin D deficiency that in male and female were similar. The prevalence of vascular calcification based on plain lateral abdominal x-ray was 52. 2%, that was included 55% women and 45% men. No relationship was found between vascular calcification and Vitamin D serum level, but there was positive correlation between vascular calcification and patient's age, also higher level of serum Ferritin was detected in patients with higher Vitamin D level (P=0.001).ConclusionIn summary our study results showed the low prevalence (25%) of Vitamin D deficiency in hemodialysis patients as compared to similar studies in other countries that may be related to geographical situation of the region. No relationship was found between Vitamin D serum level and vascular calcification. In this study the vascular calcification has been evaluated with plain x-ray that is not a high sensitive test. For measuring vascular calcification our recommendation is to perform more sensitive testsKeywords: Vascular Calcification, Vitamin D, Hemodialysis
-
زمینه و هدفاز عوارض مهم فیستولهای شریانی - وریدی در بیماران همودیالیز، نروپاتی ایسکمی عصب مدیان در مچ دست میباشد. این مطالعه با هدف تاثیر محل فیستول شریانی وریدی در بروز سندرم تونل کارپ انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 37 بیمار همودیالیزی بیمارستان شهید محمدی بندرعباس در سال 86-87 انجام گرفت. کلیه بیماران دارای یک فیستول دیستال یا پروگزیمال فقط در یک دست بودند. از روش سرعت هدایت عصبی و زمان تاخیری دیستال حسی وحرکتی عصب مدیان، جهت تشخیص سندرم تونل کارپ استفاده گردید. اندام فاقد فیستول به عنوان شاهد در مقابل اندام دارای فیستول قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و همبستگی پیرسون انجام شد.
یافته ها: 17 نفر از بیماران دارای فیستول پروگزیمال و مابقی فیستول دیستال داشتند. طول عمر فیستول 15 نفر بیشتر از یک سال و 22 نفر کمتر از یک سال مشخص شد. 25 مچ دست در اندام فیستول دار (17 مچ حرکتی، 8 مچ حسی) و 27 مچ در اندام فاقد فیستول (19 مورد حرکتی و 8 مورد حسی) به سندرم تونل کارپ مبتلا بودند. تفاوت معنیداری مابین زمان تاخیری دیستال حسی عصب مدیان در اندام فیستولدار با اندام فاقد فیستول مشاهده شد. بین سایر متغیرهای مورد بررسی تفاوت معنیداری مشاهده نشد. همچنین ارتباط معنیداری مابین طول عمر فیستول و ایجاد سندرم تونل کارپ به دست آمد.نتیجه گیریبروز سندرم تونل کارپ در هر دو اندام فیستولدار و بدون فیستول یکسان است و تفاوتی از لحاظ محل فیستول و تاثیر آن در ایجاد نورپاتی ایسکیمیک عصب مدیان وجود ندارد.
کلید واژگان: فیستول شریانی وریدی, سندرم تونل کارپ, همودیالیزBackgroundOne of the main complications associated with arteriovenous fistula in hemodialysis patients is the median nerve ischemic neuropathy in the wrist. This study was conducted to examine the effect of arteriovenous fistula on the development of carpal tunnel syndrome.Materials And MethodsThis cross-sectional study was conducted on 37 hemodialysis patients at Shahid Mohammadi Hospital of Bandar Abbas in 2007-2008. All of the patients had either a distal or a proximal arteriovenous fistula in one hand. Nerve conduction velocity and median nerve distal sensory and motor latency were applied to the diagnosis of carpal tunnel syndrome. The limb with fistula (the case) was compared to the one without it. Data were analyzed through independent t-test and Pearson product correlation.ResultsOverall, 17 patients had proximal and the rest had distal fistulas. Fistulas aging more than one year were seen in 15 patients and 22 patients had fistulas less than one year old. Carpal tunnel syndrome had developed in 25 wrists with fistula (17 motor and 8 sensory cases) and 27 wrists without fistula. A significant difference was observed in the median nerve distal sensory latency between the wrists with fistula and those without it. There was not a significant difference between the variables. In addition, there was a significant difference between the age of the fistulas and the incidence of carpal tunnel syndrome.ConclusionThe rate of the development of carpal tunnel syndrome in wrists with or without fistula is the same. Also, the site of the fistula does not have any effects on the incidence of the median nerve ischemic neuropathy. -
مقدمهبیماران دیالیزی در مقایسه با افراد سالم در شرایط یکسان، در معرض خطر بالاتر بیماری های عروق کرونری قرار دارند که به علت آترواسکلروز عروق بوجود م یآیند. این مطالعه با هدف تعیین رابطه عوامل خطر قلبی عروقی در بیماران همودیالیزی مزمن با ضخامت لایه انتیما مدیا شریان کاروتید انجام شد.
روش کاردر این مطالعه مقطعی، تمامی 51 نفر بیمار همودیالیزی مراجعه کننده به بخش همودیالیز بیمارستان شهیدمحمدی بندرعباس مورد بررسی قرار گرفتند. پس از اخذ مشخصات و تاریخچه درباره عوامل خطر و معاینه فیزیکی کامل، با استفاده از سونوگرافی حداکثر ضخامت لایه انتیما مدیا شریان کاروتید مشترک هر طرف 0 میلیمتر مبنای طبیعی بودن ضخامت این لایه قرار گرفت. داده ها با استفاده از / اندازه گیری شد و ضخامت کمتر از 8 و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. t و آزمونهای Minitab نرم افزار 0≤ میلیمتر بودند، بطورنتایجاز 51 بیمار مورد بررسی، میانگین سنی گروهی که دارای ضخامت لایه آنتیما 8 60 میلیمتر /7±8/ 0> میلیمتر بودند، بود (4 / معنی داری بیشتر از میانگین سنی گروهی که دارای ضخامت لایه آنتیما 8 اگر چه میانگین مدت دیالیز، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و نیز میانگین. (P<0/ 41 و 5 /3±18/ در مقابل 7 خون و درصد شیوع سابقه فشار خون بالا، سابقه دیابت و سابقه مصرف LDL میزان کلسترول، تری گلیسیرید و 0/ 0 میلیمتر بیشتر از بیماران با ضخامت لایه انتیما کمتر از 8 / سیگار در بیماران دارای ضخامت لایه انتیما بیشتر از 8 میلیمتر بود ولی این تفاوتها معنی دار نبودند.نتیجه گیریبا توجه به نتایج این پژوهش به نظر می رسد که آترواسکلروز در درصد بالایی از بیماران همودیالیزی وجود دارد به ویژه در بیماران با سن بالاتر. لذا بهتر است روند مراقبتهای قلبی عروقی برای همه بیماران همودیالیزی بدون توجه به حضور یا عدم حضور عوامل خطر در نظر گرفته شود تا از عوارض جدی بعدی جلوگیری گردد.
کلید واژگان: همودیالیز, بیماریهای قلبی عروقی, شریان کاروتید, مشترک, لایه انتیما, لایه مدیاIntroductionCommon carotid artery intima-media thickness (CCA-IMT) correlates with cardiovascular mortality in patients under hemodialysis. In this investigation, we evaluated relationship between CCA-IMT with dependent and independent cardiovascular risk factors in chronic hemodialysis patients.MethodsIn this cross-sectional study, 51 chronic hemodialysis patients, (31 males and 20 females) were enrolled. left and right CCA-IMT were measured using high resolution B-mode ultra sonography and maximum measure was considered. Based on ultra sonographic findings, patients were divided into two groups, one with carotid intima thickness of ≥0.8mm and another group with carotid intima thickness of <0.8mm. Data was analyzed, using Minitab software.ResultsMean age of these with carotid intima thickness ≥0.8mm was significantly higher than these with carotid intima thickness <0.80mm (P<0.05), (60.7±8.4 vs 41.3±18.7). Although, there were differences in hemodialysis duration, systolic and diastolic blood pressure, blood cholesterol and triglyceride LDL, diabetes and smoking history of these two groups, but the differences were not significant.ConclusionThis study indicates that there is no significant correlation between CCA-IMT and cardiovascular risk factors in chronic hemodialysis patientsKeywords: Hemodialysis, Cardiovascular Diseases, Carotid Artery, Common, Tunica Intimae, Tunica Media -
زمینه و هدف
عوارض قلبی عروقی علت اصلی مرگ و میر در بیماران مبتلا به نارسایی انتهائی کلیوی (End Stage Renal Disease) می باشد. هیپرتروفی بطن چپ (Left Ventricular Hypertrophy) شایعترین عارضه قلبی در بیماران ESRD است که با پیش آگهی بیماران رابطه مستقیم داردوپرکاری ثانویه پاراتیروئید در ایجاد LVH موثر است. کلسیم، فسفر و الکالین فسفاتاز متابولیتهای متاثر از فعالیت غده پاراتیروئید هستند فلذا این تحقیق به بررسی سطح سرمی کلسیم، فسفر و الکالین فسفاتاز و ارتباط آنها باLVH پرداخته است.
مواد و روش کاراین مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 56 نفر از بیماران همودیالیزی مزمن بصورت پیگیری یک ساله از ابتدای مردادماه 1381 تا پایان تیرماه 1382 صورت گرفت. میانگین یک ساله سطوح سرمی کلسیم، فسفر و آلکالین فسفاتاز، هموگلوبین و هماتوکریت و متغیرهایی مانند وجود فشار خون بالا ارزیابی گردید و جهت تشخیص LVH در بیماران از اکوکاردیوگرافی و الکتروکاردیوگرافی استفاده شد و رابطه بین متغیر های ذکر شده با LVH با استفاده از آزمون های آماری Chi-Squre، T-test و Fisher Exact test بررسی گردید و در مقایسه ها 05/0>P معنی دار تلقی شد.
یافته ها32 نفر (1/57%) از بیماران مبتلا به LVH بودند که از این میان 19 نفر (4/59%) مرد و 13 (6/40%) زن بودند (05/0 P >). میانگین سنی بیماران مبتلا به LVH برابر با 3/13±5/53 سال بدست آمد که اختلاف معنی داری با میانگین سنی بیماران فاقد LVH نداشت (05/0> P). میانگین سطح سرمی کلسیم، فسفر و آلکالین فسفاتاز در دو گروه بیماران دارای LVH و فاقد LVH تفاوت معنی داری نداشت (05/0> P). اما میانگین حاصل ضرب کلسیم در فسفر در بیماران دارای LVH بطور مشخص و معنی داری بیش از میانگین این مقدار در بیماران فاقد LVH بدست آمد (05/0< P).
نتیجه گیریحاصل ضرب کلسیم در فسفر به علت ارتباط مستقیمی که با شیوع LVH در بیماران ESRD همودیالیزی دارد میتواند به عنوان عامل خطر LVH در این بیماران بکار رود و با کنترل این پارامتر می توان در دراز مدت مرگ و میر این بیماران را کاهش داد.
کلید واژگان: نارسایی انتهایی کلیوی, همودیالیز, کلسیم, فسفر, هیپرتروفی بطن چپLeft ventricular hypertrophy and calcium, phosphate related factors in chronic hemodialysis patientsBackgroundLeft ventricular hypertrophy (LVH) is reported to be common in chronic hemodialysis patients and also increases risk for mortality and morbidity in such patients. Effects of PTH on LVH are approved by clinical and experimental studies. Therefore, PTH control is important in LVH prevention. In some centers PTH can be measured, so we conducted a descriptive study about the relationship between Ca, P, alkaline phosphatase and LVH in chronic hemodialysis patients.
Materials And Methods56 chronic hemodialysis patients were included in this descriptive-analytical study and followed for one year. The patients were divided into LVH group and non- LVH group by echocardiographic findings. The mean Ca, P, Alkaline Phosphatase (Alk),Ca×P product, Hb, HCT, serum Albumin were checked monthly moreover HTN frequency, hemodialysis duration, cardiac calcification and ACE in, EPO use were compared in the two groups. Relationship between these factors and LVH was evaluated using Chi-Square T.test and fisher-Exact test.
ResultsResults showed that 32 patients (57.1%) had LVH, among them 19 patients (59.4%) were male and 13 patients were (40.6%) female (P<0.05). Mean age of patients with LVH was 53.5+13.3 which had not statistically significant difference with patients without LVH (P>0.05). The mean serum levels of Ca, P, Alk P, Hb were not significantly different in both groups but mean of Ca×P product was significantly higher in the LVH group(P<0.05) (58.7±16.6 versus 47.6±18.2).
DiscussionHTN control, ACE inhibitor and EPO use are important in prevention of LVH in chronic hemodialysis patients but maintenance of Ca×P product in acceptable level is another important factor for this prevention.
Keywords: ESRD, Hemodialysis, Calcium, Phosphorus, LVH -
مقدمه
فیستول های شریانی - وریدی آسان ترین و سریع ترین راه دستیابی به عروق جهت انجام همودیالیز طولانی مدت هستند. با این وجود عوارض ناشی از فیستول همیشه برای بیمار اجتناب ناپذیر است. نوروپاتی ایسکمیک ناشی از نارسایی شریانی به دنبال کار گذاری فیستول از عوارض مهم به شمار می رود. در این مطالعه با استفاده از روش حساس اندازه گیری سرعت هدایت عصبی (NCV) به بررسی نوروپاتی ناشی از ایسکمی در اندام دارای فیستول در بیماران همودیالیزی پرداخته شده است.
روش بررسیاین مطالعه از نوع توصیفی و به روش مقطعی بر روی 37 بیمار همودیالیزی بخش همودیالیز بیمارستان شهید محمدی بندرعباس انجام شد. تمام بیماران وارد شده به مطالعه فقط دارای یک فیستول دیستال یا پروگزیمال و تنها در یک اندام فوقانی بودند. مطالعه سرعت هدایت عصبی (Nerve Conduction Velocity) NCV عصب مدیان و اولنار در هر دو اندام فوقانی برای همه بیماران صورت گرفت و از اندام فاقد فیستول به عنوان شاهد در مقابل اندام دارای فیستول استفاده گردید.
نتایجدر بیماران دارای فیستول دیستال، NCV حرکتی عصب اولنار به طور معنی داری افزایش یافته (034/0= P) و آمپلی تود دیستال و پروگزیمال عصب اولنار تنها در بیماران غیردیابتی و مبتلا به فشار خون به طور معنی داری کاهش یافته بود(05/0< P). در مورد عصب مدیان NCV حسی افزایش یافته، آمپلی تود دیستال به طور معنی داری کاهش یافته (04/0=P) و لتانسی تاخیری حسی مدیان افزایش یافته بود(02/0= P). در بیماران دارای فیستول پروگزیمال آمپلی تود پروگزیمال اولنار و NCV حرکتی مدیان به طور معنی داری نسبت به اندام فاقد فیستول کاهش یافته بود(05/0< P). همچنین مشخص گردیدکه عمر فیستول با اختلالات NCV رابطه معکوس دارد و اکثر بیماران دارای اختلال، کمتر از یکسال از عمر فیستول آنها می گذرد.
نتیجه گیریحساسیت عصب اولنار نسبت به ایسکمی بیش از حساسیت عصب مدیان می باشد و الیاف حسی سریع تر تحت تاثیر ایسکمی ناشی از فیستول شریانی وریدی قرار می گیرند. تفاوتی از لحاظ محل فیستول و تاثیری در ایجاد نوروپاتی ایسکمیک وجودندارد. توصیه می گردد جهت غربالگری و بررسی نوروپاتی ایسکمیک در این بیماران، هر 6 ماه یکبار NCV انجام شود.
کلید واژگان: همودیالیز, فیستول شریانی وریدی, NCV, عصب اولنار, عصب مدیانIntroductionArteriovenous fistulas (AVF) make chronic hemodialysis easy, but the complications are unpredictable. Ischemic neuropathy due to arterial insufficiency is one of the most important complications of AVF. This study was designed to evaluate ischemic neuropathy using electro diagnostic method in the extremity carrying fistula.
MethodsIn this cross-sectional study, 37 hemodialysis patients at the hemodialysis center of Shahid-Mohammadi hospital (Bandar-Abbas) were enrolled. All of the patients had only one AVF in one extremity. NCV of median and ulnar nerves of both upper extremities were evaluated and the intact extremity of all patients served as the control group.
ResultsIn patients with distal AVF, ulnar motor conduction velocities were significantly increased (p: 0.034). Distal and proximal amplitudes of ulnar nerve were decreased only in non-diabetic and hypertensive patients (p<0.05). Median sensory nerve action potential was increased, distal amplitude decreased (p: 0.04) and sensory latency was increased (p: 0.02). In patients with proximal AVF, ulnar proximal amplitude and median motor conduction velocities were decreased (p: 0.05). There was a negative correlation between the age of AVF and development of neuropathy. In most patients with neuropathy, AVF age was less than one year.
ConclusionUlnar nerve is more sensitive to ischemia than median nerve and sensory fibers are more sensitive than motor fibers. The site of fistula had no affect on the rate of development of ischemic neuropathy. We recommend using electrodiagnostic study for screening of ischemic neuropathy every 6 months in hemodialysis patients.
Keywords: Hemodialysis, Arteriovenous fistula, NCV, Ulnar nerve, Median nerve -
مقدمهاختلالات بدون علامت ادراری عبارتنداز مواردی که بیمار شکایتی نداشته ولی در بررسی آزمایش ادرار نکاتی دال بر وجود مشکل کلیوی دیده می شود. این مطالعه با هدف تعیین شیوع اختلالات ادراری در کودکان بدون علامت به بررسی کودکان سنین دبستان پرداخته است.روش کاراین تحقیق مقطعی بر روی نمونه ای تصادفی از کودکان دبستانی شهر بندرعباس انجام شده است. نمونه های ادراری پس از آموزش به دانش آموزان در مورد روش صحیح جمع آوری ادرار، جمع آوری شد. و میکروسکوپی بررسی شد و از لحاظ هموگلوبینوری، (Dipstick) نمونه های حاصله با دو روش نواری گلبولهای سفید و قرمز، هماچوری، (Cast) گلوکزوری، لوکوسیتوری، پروتئینوری، بیلی روبینوری، قالبهای ادراری مورد ارزیابی قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل pH کتونوری، باکتریوری، وجود انگل در ادرار و همچنین تست استفاده شد. t نتایج از آزمونهای کای اسکوئر و 46 % دختر) مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی ها نشان داد که / 53 % پسر و 5 /نتایجدر مجموع 1010 نفر (5 0% دارای سیلندر گرانولر / 13 % دارای هماچوری و 8 / %6 از جمعیت مورد مطالعه دارای پروتئینوری و 5 همچنین. (P<0/ 5%) بود (001 / 24 %) بیشتر از پسران (2 / هستند. باکتری اوری بطور معنی دار در دختران (7 %12/7 جمعیت مورد مطالعه دارای یکی از کریستالهای کلسیم اگزالات، اورات بی شکل، تریپل فسفات و اسید اوریک در ادرار خود بودند.نتیجه گیریبا توجه به شیوع نسبتا بالای اختلالات ادراری بدون علامت بالینی در بین کودکان سنین دبستان و بویژه شیوع بالای یافته هایی مانند پروتئینوری، هماچوری و کریستال های ادراری، انجام آزمایشات روتین ادراری جهت کودکان سنین دبستان ضروری به نظر می رسد.
کلید واژگان: آزمایش ادرار, کودک, بندرعباس
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.