فهرست مطالب نویسنده:
حمیدرضا صادقی پور رودسری
-
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و دوم شماره 11 (پیاپی 167، بهمن 1393)، صص 773 -779زمینه و هدفبه طور تقریبی 80-50% زنان، درجاتی از افسردگی پس از زایمان را تجربه می کنند. استرس اکسیداتیو در بسیاری از بیماری ها از جمله افسردگی نقش دارد. سیستم اندوکانابینویید، سیستم تنظیم کننده عصبی است و به نظر می رسد سطوح اندوکانابینوییدها در زنان افسرده کاهش می یابد. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی فعالیت شاخص های آنتی اکسیدانی و اندوکانابینوییدی در زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان بود.روش بررسیدر یک بررسی مورد- شاهدی در مرکز بهداشتی درمانی 12 بهمن از اردیبهشت تا شهریور 1389، 130 نفر از زنان وارد مطالعه شدند. 6-4 هفته پس از زایمان، زنان بر مبنای امتیاز پرسشنامه افسردگی ادینبرگ به طور مساوی به دو گروه نرمال و مبتلا به افسردگی پس از زایمان تقسیم بندی شدند. در این افراد سطوح سرمی مالون دی آلدهید (MDA)، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC)، کاتالاز (CAT) گلبول قرمز، آناندامید (N-arachidonoylethanolamine، AEA) و 2-آراشیدونیل گلیسرول (2-AG) اندازه گیری شد.یافته هابراساس پرسشنامه ادینبرگ، شغل زنان (P< 0.001)، شغل همسر (P< 0.001)، رضایت از بارداری از سوی همسر (P< 0.05) و مدت زمان ازدواج (P< 0.05) با افسردگی پس از زایمان ارتباط معنادار نشان داد. در سطوح سرمی MDA و CAT در گلبول قرمز بین دو گروه اختلاف معنادار مشاهده نگردید. TAC در بیماران مبتلا به افسردگی پس از زایمان به طور معناداری کاهش یافت (P< 0.05). سطوح سرمی AEA و 2-AG در بیماران افسرده نسبت به افراد نرمال کاهش معنادار نشان داد (P< 0.01).نتیجه گیریشغل زنان، شغل همسران، رضایت از بارداری از سوی همسر و طول زندگی مشترک با افسردگی پس از زایمان ارتباط دارد. با مشاهده کاهش سطوح TAC، AEA و 2-AG، به نظر می رسد که سیستم های آنتی اکسیدانی و غلظت اندوکانابینوییدها هر دو در بروز افسردگی پس از زایمان نقش دارند.
کلید واژگان: مطالعه مورد, شاهدی, آنتی اکسیدان ها, سیستم اندوکانابینویید, افسردگی پس از زایمان, استرس اکسیداتیوBackgroundApproximately 50% to 80% of women experience varying degrees of postpartum depression. Oxidative stress is involved in many diseases, including depression. Common production of lipid peroxidation by oxidative stress is malondialdehyde (MDA). The endocannabinoid system is a nervous regulator and convoy the impression that the circulatory levels of endocannabinoid is significantly reduced in depressed women. The major purpose of this paper was to evaluate activity of the major antioxidant and endocannabinoid index in postpartum depression.MethodsA total of 130 women were entered in a case-control study in 12 Bahman Health Center from April 2011 to August 2011. In 4th to 6th week after delivery, women were equally divided into 2 groups based on Edinburg questionnaire (normal and postpartum depressive women). Serum MDA, total antioxidant capacity (TAC) and RBC catalase levels were determined to investigate the oxidative status. In addition, Mass spectrometry was applied for the analysis of serum anandamide (AEA) and 2-Arachidonoylglycerol (2-AG).ResultsBased on Edinburg questionnaire, however, women age, husband age, husband marital number, gravidity, children number, salary and house size have no significant effect on postpartum depression, marital period was significantly increased postpartum depression (P< 0.05). In addition, women education, husband education, wanted or unwanted pregnancy from women, neonatal sex, satisfaction of neonatal sex from women and husbands, breast feeding and delivery have no significant effect on postpartum depression, and women Job (P< 0.001), husband job (P< 0.001), wanted or unwanted pregnancy from husbands (P< 0.05) were significantly changed postpartum depression. Serum MDA and RBC catalase levels were not significantly higher in depress compared with the normal group. TAC was significantly decreased in patients having postpartum depression (P< 0.05). Serum AEA and 2-AG levels were significantly lower in depress compared with the normal group (P< 0.01).ConclusionWomen’s Job, husband’s job, wanted or unwanted pregnancy from husbands and marital period are associated to postpartum depression. In postpartum depression, TAC, AEA and 2-AG are reduced. So it can be concluded that both antioxidant system and endocannabinoid concentration involved in the development of postpartum depression.Keywords: Antioxidants, case, control studies, depression, endocannabinoid system, oxidative stress, postpartum -
IntroductionVaricocele is a pathological dilation of spermatic cord vein plexus، and celecoxib، an inhibitor of cyclo-oxygenase-2، is widely used in the treatment of chronic inflammation. So، we examined the effects of celecoxib on inflammatory cytokines، testicular Sertoli and spermatogonial cells number، seminiferous tubule diameter، and sperm indices in immature male rats with induced varicocele.MethodsTwenty four immature Wistar male rats (100-120 gr) were randomly assigned into four groups (sham، varicocele، celecoxib sham and celecoxib varicocele). The sham group underwent sham operation، and the varicocele group underwent partial ligation of the renal vein to induce experimental varicocele. In the celecoxib group 30 mg/kg celecoxib was administrated for 5 weeks (8-13 weeks) by gavage. Serum، testis and sperm samples were collected at the end of 13 weeks for evaluation of celecoxib effects. Histological evaluation of the testis was made by periodic acid Schiff staining. Levels of cytokines IL-6 and INF- γ in serum and testis were assessed by ELISA kits. Sperm indices، seminiferous tubule diameter، and cell counts were evaluated.ResultsCelecoxib caused a significant decrease in concentration of serum and testis inflammatory cytokines، compared to the varicocele group (P<0. 05). Celecoxib also significantly increased testicular cell numbers (Sertoli cells and spermatogonia)، seminiferous tubule diameter and sperm motility compared to the varicocele group (P<0. 05).ConclusionVaricocele has a detrimental effect on fertility by increasing cytokines levels and decreasing cell numbers، seminiferous tubule diameter and sperm indices، and celecoxib may be beneficial for treatment of varicocele by improving varicocele side effects.Keywords: Celecoxib, Varicocele, IL, 6, INF, γ Testicular tissue
-
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و یکم شماره 12 (پیاپی 156، اسفند 1392)، صص 763 -772زمینه و هدفواریکوسل اتساع شبکه وریدی طناب اسپرماتیک است که اثرات تخریبی و وابسته به زمانی را سبب می شود. از این رو اثرات آن را در طول زمان بر میزان IL-6 و اینترفرون-گاما در سرم و بافت بیضه، بر تعداد سلول های سرتولی و اسپرماتوگونی، قطر لوله های منی ساز و فعالیت اسپرم در موش های نابالغ بررسی نمودیم.
روش بررسیتعداد 36 سر موش نابالغ (6-5 هفته) بررسی شدند. گروه شم تحت عمل جراحی شم قرار گرفت و در گروه واریکوسل با بستن ورید کلیوی، واریکوسل القا گردید. 9، 11 و 13 هفته بعد از جراحی، نمونه ی سرم، سمن و بافت بیضه برای بررسی های بافت شناسی (شمارش سلول های سرتولی، اسپرماتوگونیا، قطر لوله های منی ساز)، درصد تحرک و زنده مانی اسپرم و میزان سایتوکین ها جمع آوری شد.
یافته هاواریکوسل سبب افزایش معناداری در غلظت IL-6 و INF-γ سرم و بافت بیضه در مقایسه با گروه شم و گروه واریکوسل زمان قبل شد)]18±142V.S 76±442)W11 (86±266V.S 77±605)W13:IL-6 سرم](21±300V.S 36±1148)W11 (21±300V.S 36±1148)W13:IL-6 بافت[.](212±488V.S 38±1578)W11 (320±1002V.S 707±2025) W13: INF-γ سرم[،](10±62V.S 17±135)W11 (2±91V.S 16±182)W13: INF-γ بافت[(05/0>P). واریکوسل با گذشت زمان تعداد سلول های سرتولی (05/0>P) و اسپرماتوگونی را نسبت به گروه شم و گروه واریکوسل قبل کاهش داد (05/0>P). در بررسی لوله های منی ساز، قطر داخلی، خارجی و ضخامت آن در مقایسه با گروه شم مربوطه و گروه واریکوسل قبل کاهش داشت.](2/10±103V.S 2/12±104)W11 (2/12±123V.S 7/1±100)W13: قطر داخلی[،](6/9±207V.S 4/7±238)W11 (7/13±244V.S 6/9±207)W13: قطر خارجی[،](2/5±76V.S 5/1±64)W11 (4/0±62V.S 2/5±76)W13: ضخامت لایه اپیتلیالی[(05/0>P). در همه ی گروه ها، تمام گونه های تحرک و زنده مانی اسپرم در مقایسه با گروه شم مربوطه کاهش یافت (05/0>P).نتیجه گیریالقای واریکوسل با گذشت زمان اثرات مخربی بر سطح سایتوکین های التهابی دارد و سبب کاهش تعداد سلول های سرتولی، اسپرماتوگونی، کاهش قطر لوله های منی ساز و کاهش تحرک و زنده مانی اسپرم می گردد.
کلید واژگان: اینترلوکین, 6, اینترفرون گاما, واریکوسل, موش های نابالغBackgroundVaricocele is a dilated vein of the pampiniform plexus that cause to det-rimental time-dependent effects so this study describes the effect of varicocele on the level of IL-6 and interferon gamma in serum and testis tissue، number of sertoli and spermatogonia cells، seminiferous tubules diameter and sperm activity in immature rats.MethodsThirty six immature rats، 5-6 weeks aged were investigated in this study. The sham groups underwent sham operation and varicocele groups underwent partial liga-tion of the renal vein. Serum، testis and sperm samples were collected at 9، 11، and 13 weeks after induction of varicocele or sham operation to evaluate histological parame-ters (seminiferous tubules diameter، number of sertoli and spermatogonia cells)، per-centage of sperm motility and viability and levels of cytokines. Testicular morphology was evaluated.ResultsVaricocele significantly caused an increase in serum and testis IL-6 and inter-feron gamma، compared to related sham groups and previous varicocele groups (P<0. 05). Varicocele significantly caused decreases in sertoli cells and spermatogonia cells number with increasing varicocele time، compared to related sham groups and previous varicocele groups (P<0. 05). In the evaluation of seminiferous tubules diameter external، internal and epithelium diameter were decreased compared to sham related groups and previous varicocele groups. In all varicocele groups، all kind of sperm motility and viability decreased compared to the related sham-operated groups (P<0. 05). Varicocele had deteriorating effects on testis tissue because our observations in varicocele groups demonstrated that the external، internal and germinal epithelium height was reduced by the time and in the evaluation of testicular cells، sertoli and spermatogonia cells number were decreased by the time compared to sham related groups and previous varicocele groups.ConclusionThis study suggests varicocele had a detrimental time-dependent effect on cytokines levels and decrease in sertoli and spermatogonia cells number، seminiferous tubules diameter and sperm indices.Keywords: immature rats, interferon, gamma, interleukin, 6, varicocele -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و یکم شماره 10 (پیاپی 154، دی 1392)، صص 625 -634زمینه و هدفافسردگی پس از زایمان نوعی افسردگی ماژور است. استرس اکسیداتیو یکی از عوامل دخیل در پاتوفیزیولوژی افسردگی ماژور می باشد. بنابراین داروهایی که دارای عمل آنتی اکسیدانی می باشند، می توانند به عنوان هدف جالب توجهی برای درمان اختلالات افسردگی باشند. بابونه و سلنیوم منابع طبیعی آنتی اکسیدان هستند. هدف این مطالعه بررسی اثرات عصاره بابونه و سلنیوم بر افسردگی پس از زایمان و سیستم اکسیدان- آنتی اکسیدان می باشد.
روش بررسیدر این مطالعه تجربی 70 سر موش سوری ماده بالغ در هفت گروه ده تایی مورد استفاده قرار گرفت. پس از مدل سازی افسردگی پس از زایمان با پروژسترون، در گروه های درمانی بسته به گروه مورد نظر، ترکیبات عصاره بابونه mg/kg 300، سلنیوم mg/kg 1/0 و ترکیب عصاره بابونه+ سلنیوم با دوزهای ذکر شده به صورت گاواژ و در گروه استاندارد ایمی پرامین mg/kg 15 داخل صفاقی، یک ساعت پیش از ارزیابی سیستم حرکتی و تست شنای اجباری (Forced swimming test) به موش ها داده شدند. برای بررسی نقش سیستم اکسیدان- آنتی اکسیدان پلاسما، پارامترهای بالانس پرواکسیدان- آنتی اکسیدان (Prooxidant-antioxidant balance) و مالون دی آلدهید (Malondialdehyde) پلاسما اندازه گیری شدند.یافته هاتمام گروه های درمانی و گروه استاندارد زمان بی حرکتی کم تری از گروه کنترل داشتند (05/0>Р). تغییرات معناداری در پارامترهای استرس اکسیداتیو (PAB و MDA) در گروه های درمانی و گروه استاندارد نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. غلظت MDA در گروه پروژسترون Withdrawalنسبت به گروه سالین کم تر می باشد، ولی اختلاف و کاهش آن معنادار نمی باشد. در گروه ترکیب عصاره بابونه+ سلنیوم غلظت MDA پلاسما نسبت به گروه پروژسترون Withdrawal(گروه کنترل) افزایش یافته، اگرچه افزایش آن معنادار نمی باشد.
نتیجه گیریبابونه و سلنیوم دارای اثرات ضدافسردگی در مدل تجربی افسردگی پس از زایمان القا شده با پروژسترون می باشند. به نظر می رسد این ترکیبات در این مدل تجربی افسردگی پس از زایمان از طریق اثر بر سیستم اکسیدان-آنتی اکسیدان در بهبود علایم افسردگی موثر نبوده و از طریق مسیر دیگری اثرات ضدافسردگی خود را اعمال کرده اند.
کلید واژگان: افسردگی, پس از زایمان, بابونه, سلنیوم, اکسیدان, آنتی اکسیدانBackgroundPostpartum depression (PPD) is a major depressive disorder and one of the most common complications of childbearing. PPD has a serious impact on the quality of life of all family members. Oxidative stress is one of the contributing factors in pathophysiology of major depression. Thus، drugs with potential antioxidant action could be an attractive target for treatment of depressive disorders. Matricaria Chamomilla and Selenium are natural sources of antioxidant. The aim of this study was to evaluate effects of oral administration of Matricaria Chamomilla aqueous extract and Selenium on experimental model of progesterone-induced postpartum depression and plasma oxidant-antioxidant system in mice.MethodsSeventy adult female mice in seven groups were used in this study. All animals received daily injections of progesterone 5 mg/kg intraperitoneally for five days after which progesterone was withdrawn for three days. After modelling postpartum depression with progesterone withdrawal، Matricaria Chamomilla 300 mg/kg and Selenium 0. 1 mg/kg and their combination were administered via gavage and imipramine 15 mg/kg was administered intraperitoneally one hour before open field and forced swimming test (FST). In order to investigate the role of oxidant-antioxidant system، PAB and MDA were meatured.ResultsAll the treatment groups and the standard group spent less immobility time than the control group (P<0. 05). Significant changes in the oxidative parameter (PAB and MDA) were not observed in all treatment groups and the standard group compared to the control group.ConclusionOur study demonstrated the potential antidepressant activity of Matricaria chamomilla and Selenium in the experimental model of progesterone-induced postpartum depression in mice. These elements as supplement compounds could be alternatives for antidepressants in postpartum period. It seems that the antidepresent effects of this compounds do not induced by effects on oxidant-antioxidant system and may exert through any other pathway.Keywords: antioxidant, depression, matricaria, oxidant, postpartum, selenium -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و یکم شماره 5 (پیاپی 149، امرداد 1392)، صص 285 -292زمینه و هدفسرطان پستان یکی از مهم ترین علل مرگ ومیر زنان به شمار می رود. یکی از تغییرات بیان ژنی دخیل در سرطان پستان، افزایش بیان ژن رسپتور فاکتور رشد اپیدرمال انسانی (HER2/neu) می باشد. تغذیه بر تنظیم ترشح هورمون ها و میزان خطر ابتلا به سرطان پستان تاثیر می گذارد. یکی از این عوامل میزان و نوع چربی های موجود در رژیم غذایی است. در این مطالعه اثر مصرف رژیم های غذایی حاوی روغن گامالینولنیک اسید (GLA) و دوکوزاهگزاانوییک اسید (DHA) به تنهایی و یا همراه با تزریق داروی پاکلی تاکسل (تاکسول) در درمان تومورهای پستان موش های ماده مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسیتعداد 30 سر موش ماده از نژاد Balb/c به طور تصادفی در شش گروه پنج تایی مورد بررسی قرار گرفتند. تومور پستان توسط روش کاشت تومور در موش ها القا شد. موش ها رژیم غذایی حاوی روغن های DHA و GLA دریافت کردند.یافته هادر تمامی گروه ها به جز گروه های دریافت کننده ی روغن DHA و DHA همراه با تاکسول، وزن حیوانات در پایان مطالعه نسبت به ابتدای مطالعه کاهش معنی دار نشان داد. میانگین حجم تومور در گروه های دریافت کننده ی روغن ذرت همراه با تاکسول (01/0P<)، روغن DHA (05/0P<) و روغن DHA همراه با تاکسول (001/0P<) در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. میزان بیان ژن HER-2 در گروه دریافت کننده ی روغن DHA همراه با تاکسول نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (05/0P<).نتیجه گیریمصرف روغن DHA در کنار شیمی درمانی با داروی تاکسول باعث کاهش آثار تومورال در تومور بدخیم پستان شد و می تواند به عنوان راه کاری برای درمان سرطان پستان مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: سرطان پستان, گامالینولنیک اسید, دوکوزاهگزاانوییک اسیدBackgroundBreast cancer is one of the most important causes of death in women. One of the various gene expression involved in breast cancer is human epidermal growth factor receptor 2 (HER2/neu) gene expression increases. Factors of dietary affect on regulation of hormone secretion and the rate of breast cancer. One of these factors is amount and type of fats in diet. Gamma-linolenic acid (GLA) and Docosah-exaenoic acid (DHA) are members of poly unsaturated fatty acids. In this study، effects of dietary GLA and DHA alone or together with paclitaxel on treatment of mice mammary carcinoma has been evaluated.MethodsThirty female balb/c mice were divided in six groups randomly. Carcinoma-tous mass induced by tumor implantation method. Spontaneous breast adenocarcinoma of mice were used as tumor stock. The tumors of these mice were removed aseptically، dissected into 0. 5 cm3 pieces. These pieces were transplanted subcutaneously into their right flank. GLA and DHA added to the mice diet two week prior to tumor implanta-tion. At the end of intervention، tumors were removed and HER2 gene expression was measured. The weight of animal and tumor volume measured weekly.ResultsIt was not significant change in the weight of animals that consumed DHA and DHA with taxol. Tumor volume in those groups that received corn oil with taxol (P<0. 01)، DHA (P<0. 05) and DHA with taxol (P<0. 001) showed significant decrease in comparison with control group. HER2 gene expression in DHA with taxol decreased significantly in comparison with control group (P<0. 05).ConclusionConsumption of DHA oil with taxol causes decrease the volume of carcin-oma mass. The future studies with large number of sample is needed to support this finding.Keywords: Breast cancer, docosahexaenoic acid, gamma, linolenic acid -
زمینه و هدفکراتین کیناز- MB شاخص بیوشیمیایی است که در ارزیابی آسیب های ناشی از ایسکمی و انفارکتوس قلبی مورد سنجش قرار می گیرد. در این مطالعه اثر تجویز اکسی توسین در طی ایسکمی و پرفیوژن مجدد بر سطح کراتین کیناز- MB مایع کرونری و نیز نقش گیرنده اکسی توسین، نیتریک اکساید، پروستاسایکلین و کانال های پتاسیمی وابسته به آدنوزین تری فسفات میتوکندریایی در قلب ایزوله مدل ایسکمی/ پرفیوژن مجدد ارزیابی شده است.روش بررسیپس از بیهوش کردن موش صحرایی، قلب جدا شده و به دستگاه لانگندورف انتقال می یافت. در گروه ایسکمی/ پرفیوژن مجدد، 30 دقیقه ایسکمی و متعاقبا 120 دقیقه پرفیوژن مجدد ایجاد شد. در گروه اکسی توسین، اکسی توسین از پنج دقیقه انتهای ایسکمی به مدت 25 دقیقه خون رسانی شد. در سایر گروه ها، قبل از پرفیوژن اکسی توسین به ترتیب ال- نیم (مهارکننده نیتریک اکساید سنتاز)، اتوسیبان (مهارکننده غیراختصاصی گیرنده اکسی توسین)، 5- هیدروکسی دکویینات (مهارکننده کانال های پتاسیمی وابسته به آدنوزین تری فسفات میتوکندریایی) و ایندومتاسین (مهارکننده غیراختصاصی سیکلواکسیژناز) پرفیوز شدند. در تمامی گروه ها، سطح آنزیم کراتین کیناز- MB در مایع کرونری در انتهای پرفیوژن مجدد اندازه گیری گردید. هم چنین میزان جریان مایع کرونری در فواصل زمانی مشخصی سنجیده شد.یافته هااستفاده از غلظت 11-10 مولار اکسی توسین در گروه اکسی توسین، آنزیم کراتین کیناز-MB را در مقایسه با گروه ایسکمی/ پرفیوژن مجدد به طور معنی داری کاهش داد و استفاده از هر یک از مهارکننده ها اثر اکسی توسین را حذف نمود.نتیجه گیریتجویز اکسی توسین سبب کاهش سطح آنزیم کراتین کیناز- MB در مایع کرونری گردیده و استفاده از اتوسیبان، ال- نیم، 5- هیدروکسی دکویینات و ایندومتاسین سبب مهار اثر کاهندگی اکسی توسین بر مقدار کراتین کیناز- MB شد.
کلید واژگان: ایسکمی, پرفیوژن مجدد, اکسی توسین, کراتین کیناز, MBBackgroundCreatine kinase is a cardiac biomarker that is used for the assessment of ischemic injuries and myocardial infarction. The present study was designed to evaluate effects of oxytocin administration during ischemia and reperfusion periods on CK-MB levels in the coronary effluent of isolated rat heart and the possible role of oxytocin receptor, nitric oxide (NO), prostacyclin and mitochondrial ATP-dependent potassium channels in this regard.MethodsMale wistar rats (n=8) were anesthetized with sodium thiopental and their hearts were transferred to a Langendorff perfusion apparatus. All animals were randomly divided into nine groups as follow; in the ischemia-reperfusion group, hearts underwent 30 min of regional ischemia followed by 120 min of reperfusion. In oxytocin group, hearts were perfused with oxytocin 5 min after ischemia induction for 25 min. In other groups, 35 min prior to oxytocin perfusion, atosiban (a non-specific oxytocin receptor blocker), L-NAME (an NO synthase inhibitor), indomethacin (a non-specific cyclooxygenase blocker) and 5-HD (a specific mKATP channel blocker) were perfused for 10 min. In all groups, we measured CK-MB levels in the coronary effluent at the end of reperfusion. Moreover, coronary flow (mL/min) was measured at baseline, during ischemia period and 60 and 120 min after reperfusion.ResultsOxytocin administration significantly reduced CK-MB level in oxytocin group as compared to ischemia-reperfusion group. Administration of atosiban, L-NAME, indomethacin and 5-HD prior to oxytocin perfusion abolished the effects of oxytocin on CK-MB levels.ConclusionAdministration of oxytocin during ischemia and reperfusion periods deceased CK-MB levels but infusion of atosiban, L-NAME, 5-HD and indomethacin inhibited oxytocin from exerting its effects. -
زمینه و هدف
وازکتومی یکی از متداول ترین روش های پیشگیری از بارداری در مردان است. در سال های اخیر تعداد مردانی که اقدام به جراحی برگشت وازکتومی (وازووازوتومی) می کنند افزایش یافته است. وازکتومی با عوارضی همراه است که ممکن است به شکست عمل وازووازوتومی منجر شود. تصور می شود استرس اکسیداتیو در ایجاد این عوارض نقش داشته باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی شاخص های استرس اکسیداتیو سرم بعد از وازکتومی بود.
روش کاردر این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی نر در 6 گروه7 تایی شامل گروه های شم (15، 45 و 90 روزه) و وازکتومی دو طرفه (15، 45 و 90 روزه) مورد بررسی قرار گرفتند. پس از گذشت 15، 45 و 90 روز بعد از مداخله میزان تعادل اکسیدان-آنتی اکسیدان (PAB) و مالون دی آلدیید (MDA)، شاخص پراکسیداسیون لیپید سرم بررسی شد. داده ها بر اساس آزمون آماری Repeated Measure آنالیز شد.
یافته هاگذشت 15 روز از وازکتومی دو طرفه، موجب افزایش میزان MDA سرم شد (12/0 ± 95/2) که این افزایش نسبت به گروه شم مربوطه معنی دار نبود (05/0 p>). اما با گذشت 45 (12/0 ± 6/3) و 90 (31/0 ± 9/3) روز افزایش MDA، نسبت به گروه شم 45 (28/0 ± 28/2) و 90 (25/0 ± 29/2) روزه و همچنین گروه وازکتومی 15 روزه (12/0 ± 95/2) معنی دار بود (001/0 p<). همچنین وازکتومی دو طرفه با گذشت زمان باعث افزایش میزان PAB سرم شد، اما این افزایش معنی دار نبود (05/0 p >).
نتیجه گیریوازکتومی دو طرفه موجب افزایش میزان MDA سرم گردید. تصور می شود افزایش MDA در ایجاد عوارض بعد از وازکتومی و عدم موفقیت عمل وازووازوتومی نقش داشته باشد و لذا می توان با تجویز آنتی اکسیدان ها این آثار را کاهش داد.
کلید واژگان: وازکتومی, تعادل اکسیدان, آنتی اکسیدان, مالون دی آلدئید, موش صحراییBackgroundVasectomy is a widespread contraceptive method in men. In recent years, the number of men who perform vasectomy reversal is increasing. Vasectomy has complications, probably leading to vasectomy reversal failure. It is assumed that oxidative stress is the main cause of these complications. The aim of this study was to investigate the indices of oxidative stress serum after vasectomy.
MethodsIn this experimental study, 42 male rats were divided in 6 groups of seven each: bilateral vasectomy (15, 45 and 90 days) and sham (15, 45 and 90 days) groups. Serum PAB (Prooxidant-Antioxidant Balance) and MDA (Malondialdehyde) as a product of lipid peroxidation were measured 15, 45 and 90 days after intervention. Comparisons between groups were made by Repeated Measure test.
ResultsOur result showed that serum MDA increase after 15 days was not significant (2.95 ± 0.12) in comparison to related sham group, but after 45 (3.6 ± 0.12) and 90 (3.9 ± 0.31) days the increase, compared to related sham groups 45 (2.28 ± 0.28) and 90 (2.29 ± 0.25)days, and also 15 days vasectomy group (2.95 ± 0.12) were significant (p< 0.001), and there was no significant increase in serum PAB at any times (p > 0.05).
ConclusionBilateral vasectomy increased serum levels of MDA. It is supposed that increase in MDA causes adverse effects and unsuccessful reversal vasectomy. By prescribing antioxidants, these effects can be decreased.
-
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، سال نوزدهم شماره 1 (پیاپی 78، فروردین و اردیبهشت 1390)، ص 84مقدمهتنظیم کنترل باروری با استفاده از ترکیبات گیاهان دارویی در بسیاری از منابع قدیمی مرتبط با پزشکی ذکر شده است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات عصاره الکلی گلهای گیاه بومادران بر باروری موشهای صحرایی نر بود.روش بررسیدر این تحقیق از 18 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 250-220 گرم در 3 گروه 6 تایی استفاده شد. عصاره الکلی گل های بومادران پس از تهیه در دوزهای 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم از راه دهانی(گاواژ) برای مدت 50 روز به موش ها تجویز گردید. گروه کنترل نیز طی همین مدت روزانه 1میلی لیتر آب مقطر دریافت می کرد. بعد از طی این مدت موش ها کشته شده و خون آنها جمع آوری گردید و شاخصهای وزن بدن، (وزن بیضه ها نسبت به وزن بدن، وزن اپیدیدیم، تحرک و تعداد اسپرماتوزوئیدها، میزان ذخیره اسپرم اپیدیدیمی، میزان تولید اسپرم توسط بیضه ها، غلظت تستوسترون خون و میزان باروری مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایجنتایج حاصل از بررسی وزن بیضه و اپیدیدیم، تعداد اسپرمها، میزان ذخیره اسپرم اپیدیدیمی، میزان تولید اسپرم توسط بیضه ها، غلظت تستوسترون خون و میزان باروری در مقایسه گروه کنترل با گروه با دوز پایین تر(به ترتیب، 05/0>P، 0، 0، 5/0>P، 05/0>P و 0) و در مقایسه گروه کنترل با گروه با دوز بالاتر(به ترتیب05/0>P، 01/0>P، 01/0>P، 05/0>P، 001/0>P، 001/0>P و 05/0>P) کاهش معنی داری را نشان دادند.نتیجه گیرینتایج حاصل از این تحقیق کاهش معنی داری را در اغلب شاخصهای تعیین کننده باروری، به ویژه برای گروه با دوز بالاتر در مقایسه با گروه کنترل نشان داد که در مجموع می توان گفت عصاره بومادران با دوز بالاتر قادر به کاهش میزان باروری موشهای صحرایی نر می باشد.
کلید واژگان: بومادران, باروری, تستوسترون, موش صحرایی نرIntroductionFertility regulation with plant preparations has been reported in ancient literature of indigenous systems of medicine. In this research the effects of alcoholic extract of Achillea millefolium flowers on fertility indices, body weight and weight of reproductive organs was evaluated in male rats.Methods18 rats were randomly divided into 3 groups; control, group A and group B, each group comprising of six rats. Animals in control group received 1 ml of distilled water(vehicle) and test groups(A and B) received graded doses of 200 and 400 mg/kg body weight of alcoholic extract of Achillea millefolium flowers on a daily basis for 50 days. At the end of 50 days of treatment period, fertility indices such as body and reproductive organs weight, sperm motility and count, fertility rate, epididymal sperm reserve(ESR), daily sperm production(DSP), blood testosterone concentration and fertility rate were measured.ResultsThere was a significant decrease in GSI(Testes weight/body weight ratio), epididymides weight, sperm count, ESR, DSP, blood testosterone concentration and fertility rate in both the lower dose group (0, p<0.05, 0, 0, p<0.05, p<0.05, and 0) and the higher dose group(p<0.05, p<0.01, p<0.01, p<0.5, p<0.001, p<0.001 and p<0.05as compared to the control group.ConclusionThe results of this study showed that alcoholic extract of Achillea millefolium flowers in higher doses could decrease fertility in male rats. -
افسردگی پس از زایمان یک اختلال خلقی است که می تواند هر زمانی در طی یک سال پس از زایمان رخ دهد. شیوع این اختلال خلقی بلافاصله پس از زایمان 28-20 درصد است. این نوع از افسردگی اثرات زیان باری بر ارتباط مادر با فرزند و همسرش داشته و رشد روانی کودک را تحت تاثیر قرار می دهد و در بدترین حالت منجر به خودکشی و یا بچه کشی می شود. در دوران حاملگی ترشح هورمون های جنسی ده ها برابر می شود ولی پس از زایمان به طور چشمگیری کاهش می یابد. کاهش پروژسترون به دنبال زایمان می تواند علتی برای شروع افسردگی پس از زایمان باشد. دیده شده که دریافت پروژسترون به تنهایی و یا به همراه استروژن می تواند موجب کاهش افسردگی شود، شاید به این دلیل که این هورمون ها می توانند بر عملکرد نوروترانسمیترها موثر باشند.
Postpartum depression is a mood disorder that has harmful effects on mothers, infants, family and relationships. Acute decrease of progesterone after delivery has been proposed as a cause for postpartum depression. This hormone can affect neurotransmitters’ function. Zinc (Zn) and magnesium (Mg) as trace elements exert their antidepressant effects through neurotransmitter pathways. On the other hand, thiamin deficiency leads to depression in animal models. -
زمینه و هدفدر طی سا ل های گذشته بررسی اثرات مشتقات گیاهی بر باروری پستانداران آزمایشگاهی در کشورهای مختلف مورد توجه فراوانی قرار گرفته است، ولی در کشور ما توجه زیادی به این مهم نشده است. انگیزه ی انجام این آزمایش بررسی اثرات عصاره ی آبی کندر بر باروری موش های صحرایی نر بود.
روش بررسیعصاره ی آبی کندر پس از تهیه، به صورت خوراکی با دوزهای 200 و 400 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن حیوان برای مدت 60 روز از راه دهانی تجویز شد. سپس شاخص های مختلف باروری از قبیل وزن بدن و اندام های تناسلی، میزان تحرک و تعداد اسپرم، میزان باروری، میزان ذخیره ی اسپرم اپیدیدیمی، میزان تولید روزانه ی اسپرم توسط بیضه ها و میزان هورمون تستوسترون خون مورد سنجش قرار گرفت.
یافته هاپس از ارزیابی، افزایش معنی داری در وزن بدن و اندام های تولیدمثلی نسبت به گروه کنترل، به ویژه در گروه با دوز بالاتر مشاهده شد. نتایج حاصل از بررسی بین میزان درصد تحرک و تعداد اسپرم ها، میزان باروری، میزان تولید روزانه ی اسپرم توسط بیضه ها، میزان ذخیره اپیدیدیمی و میزان تستوسترون سرم در مقایسه گروه کنترل و گروه با دوز 200 میلی گرم بر کیلو گرم (برای همه ی موارد 05/0 P<) و گروه با دوز 400 میلی گرم بر کیلو گرم (به ترتیب با 001/0 P<، 01/0P<، 05/0P<، 05/0P<، 05/0P<، 05/0P<) اختلاف معنی داری را نشان داد.
نتیجه گیرینتایج این تحقیق تغییرات معنی داری را در افزایش میزان شاخص های باروری نشان داد که با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که عصاره ی آبی کندر دارای اثرات افزایش دهنده ی باروری در موش صحرایی نر می باشد.
کلید واژگان: باروری, موش صحرایی نر, کندرBackground And ObjectiveEvaluation of the importance and the effects of plant derived drugs on fertility of laboratory animals have long been recognized. In this research the effects of administration of aqueous extract of Boswellia thurifera on fertility indices, body weight and reproductive organs weight was evaluated in male rats.Materials And MethodsEighteen rats were randomly divided into 3 groups, control, group A and group B. Each group comprises of six rats. Animals in control group received 1 ml of distilled water (vehicle) and test groups (A and B) received graded doses of 200 and 400 mg/kg body weight of aqueous extract of Boswellia thurifera respectively on daily basis for 60 days. At the end of 60 days of treatment period, fertility indices such as body weight, reproductive organs weight, sperm motility and count, fertility rate, epididymal sperm reserve (ESR), daily sperm production (DSP) and blood testosterone concentration were measured.ResultsThere was a significant increase in the reproductive organs and body weight, sperm motility and count, ESR, DSP, blood testosterone concentration and fertility rate especially in the group which received the higher doses of aqueous extract of Boswellia thurifera.ConclusionThe results of this study showed that aqueous extract of Boswellia thurifera could increase fertility rate in male rats.Keywords: Boswellia thurifera, Fertility, Male rats -
هدفهدف این مطالعه بررسی نقش مسیر L- آرژینین/اکسید نیتریک در اثرات ضدافسردگی لیتیوم در آزمون شنای اجباری در موش های سوری بود.روشاین مطالعه از نوع تجربی بود و آزمون شنای اجباری به عنوان مدل افسردگی و مدت زمان بی حرکتی به عنوان معیار افسردگی درنظر گرفته شد. اثر تجویز حاد دوزهای مختلف هر یک از داروهای لیتیوم (mg/kg 100-5/0)، مهارکننده غیراختصاصی آنزیم سازنده NO به نام L-NAME (mg/kg 100-10)، مهارکننده اختصاصی آنزیم سازنده NO به نام L-NPA (mg/kg 30-5) و پیش ساز تولید NO به نام L- آرژینین (mg/kg 750) در آزمون شنای اجباری سنجیده شد. سپس اثر L-NAME، L-NPA و L- آرژینین بر اثرات ضدافسردگی لیتیوم بررسی گردید.یافته هالیتیوم در دوزهای mg/kg 30 (01/0p<) و mg/kg 100 (05/0p<) به طور معنی داری باعث کاهش زمان بی حرکتی موش ها در آزمون شد، ولی در دوزهای mg/kg 10-5/0 اثری نداشت. L-NAME در دوزهای 30 و 100 mg/kg باعث کاهش زمان بی حرکتی موش ها در آزمون شنای اجباری شدند (05/0p<). تجویز همزمان دوزهای غیرمؤثر L-NAME (mg/kg 30) و یا L-NPA (mg/kg 15) با دوز غیرمؤثر لیتیوم (mg/kg 10) باعث کاهش معنی دار مدت بی حرکتی موش ها در آزمون شد (به ترتیب 01/0p< و 001/0p<). همچنین L- آرژینین که به تنهایی اثری بر آزمون نداشت، باعث مهار اثرات ضدافسردگی دوز مؤثر لیتیوم (mg/kg 30) شد (05/0p<).نتیجه گیریمسیر L- آرژینین NO در اثرات ضدافسردگی لیتیوم در مدل آزمون شنای اجباری دخالت دارد و همچنین این یافته ها می تواند استفاده از دوزهای اندک لیتیوم با مهارکننده های سنتزکننده NO را برای درمان افسردگی پیشنهاد کند.
کلید واژگان: لیتیوم, افسردگی, اکسید نیتریک, مهار کننده آنزیم سازنده اکسید نیتریک, آزمون شنای اجباری -
زمینه و هدفاگر چه بررسی ها نشان داده اند که اندوکانابینوییدها اثراتی مرکزی بر نعوظ دارند، ولی اثر محیطی آنها بر نعوظ نامشخص می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر آنانداماید(یک کانابینویید اندوژن) بر پاسخ های شل شدگی القاء شده با تحریک اعصاب غیرآدرنرژیک غیر کولینرژیک(NANC=Non adrenergic Non cholinergic) در بافت کورپوس کاورنوزوم(بافت حیاتی در ایجاد نعوظ) موشهای صحرایی نر بوده است.روش بررسیکورپوس کاورنوزوم موشها بعد از جدا شدن توسط دایسکت دقیق و گذاشتن در حمام ارگان استاندارد اکسیژنه و حاوی آتروپین(1 میکرومول) و گوانتیدین(5 میکرومول)(به ترتیب جهت بلوک کولینرژیک و آدرنرژیک) و به دنبال ایجاد انقباض توسط 5/7 میکرومول فنیل افرین، توسط تحریک الکتریکی در فرکانس های 2، 5، 10و 15 هرتز، دچار شل شدگی شدند و نتایج توسط دستگاه الکتروفیزیوگراف ثبت گردید. آنانداماید(1و 3 میکرومول در گروه های مجزا)، 20 دقیقه قبل از تحریکات الکتریکی به حمام ارگان اضافه شد. در گروه های مجزای دیگر، هر یک از آنتاگونیست های اختصاصی رسپتورهای CB1(یک میکرومول AM251)، CB2(یک میکرومول AM630) و وانیلوییدی(3 میکرومول کاپسازپین)، 45 دقیقه قبل از آنانداماید(یک میکرومول) به حمام اضافه شدند. همچنین، وجود رسپتورهای کانابینوییدی و وانیلوییدی در این بافت توسط روش وسترن بلات ارزیابی شد. هر گروه شامل 6 حیوان بود. نوع مطالعه به صورت تجربی(Experimental) بوده و تحلیل آماری داده ها به وسیله آنالیز یکطرفه واریانس(ANOVA) متعاقب Newman-Keuls as post-hoc test انجام شد و 05/0P< از لحاظ آماری معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هاپاسخ های شل شدگی وابسته به NANC در بافت کورپوس به طور معنی داری(01/0P<) در حضور آنانداماید(1و 3 میکرومول) افزایش یافتند. اثر تقویت کننده آنانداماید بر پاسخ های NANC در حضور AM251(یک میکرومول) و کاپسازپین(3 میکرومول) اما نه با AM630(یک میکرومول)، به طور معنی داری(01/0P<) کاهش یافت. همچنین، مهار کننده آنزیم نیتریک اکساید سنتاز[یک میکرومول L-NAME(Nw-Nitro-L-Arginine Methylester)]، به طور معنی داری(001/0P<) پاسخ های شل شدگی را در حضور یا غیاب آنانداماید مهار کرد. اگر چه 30 نانومول L-NAME اثری بر پاسخ های NANC نداشت، به طور معنی داری(01/0P<) اثر تقویت کننده آنانداماید را بر پاسخ های NANC کاهش داد. همچنین، آنانداماید اثری بر پاسخ های شل شدگی توسط دوزهای مختلف نیتروپروسایدسدیم(یک میکرومول و 10 نانومول) نداشت. وسترن بلات بافت کورپوس کاورنوزوم نشان داد که پروتئین رسپتورهای CB1 و VR1(اما نه CB2) در این بافت وجود دارند.نتیجه گیریمطالعه حاضر برای اولین بار نشان داد که آنانداماید(یک اندوکانابینویید) باعث افزایش پاسخ های شل شدگی وابسته به NANC در بافت کورپوس کاورنوزوم موشهای صحرایی نر از طریق هر یک از رسپتورهای CB1 و وانیلوییدی VR1 می شود. به نظر می رسد که در این اثر، مسیر نیتریک اکساید درگیر باشد. همچنین، در این مطالعه نشان داده شد که رسپتورهای CB1 و VR1 در این بافت وجود دارند.
کلید واژگان: 1, کانابینوییدها 2, اعصاب غیرآدرنرژیک غیرکولینرژیک(NANC) 3, نیتریک اکساید 4, بافت کورپوس کاورنوزوم 5, موش صحراییBackground and AimAlthough studies have shown the central effects of Endocannabinoid on erection, it's peripheral effect is unknown. The purpose of this study was to investigate the effect of the endogenous cannabinoid anandamide on the nonadrenergic noncholinergic(NANC) relaxant responses to electrical field stimulation in isolated rat corpus cavernosum, a crucial tissue in erectile function.Material And MethodsThe rat corporeal strips were mounted under tension in a standard oxygenated organ bath with guanethidine sulfate(5 µM) and atropine(1 µM)(to produce adrenergic and cholinergic blockade). The strips were precontracted with phenylephrine hydrochloride(7.5 µM) and electrical field stimulation was applied at different frequencies(2, 5, 10, 15 Hz) to obtain NANC-mediated relaxation. Anandamide(0.3, 1 and 3 µM in separate groups) was added 20-min before electrical stimulation. In another group, the selective cannabinoid CB1 receptor antagonist AM251(1 µM), the selective cannabinoid CB2 receptor antagonist AM630(1 µM) and a vanilloid receptor antagonist capsazepine(3 µM) were separately added to the bathing medium 45-min before anandamide(1 µM) administration. Using western blotting, the existence of cannabinoid and vanilloid receptors were assessed in this tissue. Each group consisted of six rats. This study was an experimental study. Statistical analysis of the data was performed by one-way analysis of variance(ANOVA) followed by Newman-keuls post hoc test. Statistical significance was considered when P<0.05.ResultsThe results showed that the NANC relaxant responses were significantly enhanced in the presence of anandamide at 1 and 3 µM. The potentiating effect of anandamide(1 µM) on relaxation responses was significantly lessened by either AM251(1 µM) or capsazepine(3 µM), but not by AM630(1 µM)(P<0.01). Neither of these antagonists had influence on relaxation responses. Preincubation with the nitric oxide synthase inhibitor L-NAME(1 µM) significantly inhibited the relaxation responses in the presence or absence of 1 µM anandamide(P<0.001). Although at 30 nM, L-NAME did not influence NANC responses, it significantly reduced(P<0.01) the attentuating effect of anandamide on NANC responses. Anandamide(1 µM)) had no influence on concentration-dependent relaxant responses to sodium nitroprusside(10nM-1mM), an NO donor. Western blotting revealed the existence of cannabinoid CB1(but not CB2) and vanilloid VR1 receptors in rat corpus cavernosum.ConclusionFor the first time, our results indicated the potentiating activity of anandamide on NANC-mediated relaxation of rat corpus cavernosum through both CB1 and vanilloid receptors. The NO-mediated component of the NANC relaxant responses to electrical stimulation is involved in this enhancement. Also it was shown that CB1 and VR1 receptors are present in this tissue.Keywords: 1) Cannabinoids 2) NANC(nonadrenergic noncholinergic) Nerves 3) Nitric Oxide(NO) 4) Corpus Cavernosum 5) Rat -
زمینه و هدف
افزایش سریع و نگران کننده جمعیت در جهان از یک سو و عوارض متعدد داروهای پیشگیری از بارداری در خانمها از سوی دیگر، تحقیقات جدید را جهت دستیابی و تولید داروهای ضد باروری مردان هدایت می کند. یکی از مواردی که در چند دهه اخیر در مورد آن مطالعات فراوانی انجام شده است ترکیبات موجود در عصاره حاصل از میوه و برگ درخت Melia indica یا Neem بوده که نتیجه بسیار خوبی از آن حاصل شده است. این گیاه، بومی کشور هند بوده و تحقیقات بسیار زیادی در مورد اثرات ضد باروری، اسپرم کشی، ضد قارچی و ضد دیابتی آن انجام شده است. لذا با توجه به وفور رویش Neem در جنوب ایران و وجود گونه مشابه، مختص شمال کشور به نام زیتون تلخ (Melia azedarach) و نظر به گزارشات متعدد اثرات میوه چریش بر شاخص های باروری، هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد باروری عصاره میوه این دو گونه گیاه در موش های صحرایی نر است.
روش بررسیدوگونه مورد بررسی در این طرح، چریش با نام علمی Melia indica جمع آوری شده از بندر عباس و زیتون تلخ با نام علمیMelia azedarach جمع آوری شده از گرگان و از خانواده Meliaceae می باشد. پس از جمع آوری و شناسایی گیاهان فوق، به روش پرکوله از میوه آنها عصاره هیدروالکلی گرفته شد و عصاره حاصله پس از تغلیظ با دوزهای mg/kg50 وmg/kg 150 به طور زیر جلدی (SC) به مدت 60 روز به موش های صحرایی نر (Rat) 65 55 روزه ای تزریق گردید که در حیوانخانه دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران در شرایط 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی و در دمای °C22 نگهداری می شدند. گروه شاهد هم شامل موش هایی بود که در طی همین مدت سرم فیزیولوژی (N.S) دریافت می کردند. ارزیابی شاخص های باروری از قبیل درصد تحرک اسپرم، درصد اسپرم های زنده، ذخیره اپیدیدیمی اسپرم (ESR)، تولید روزانه اسپرم (DSP)، نسبت وزن بیضه به کل بدن (GSI) و میزان باروری انجام گرفت. ارزیابی آماری با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس ANOVA و با استفاده از نرم افزار Prism انجام گرفت و حد خطای 05/0p< به عنوان اختلاف معنی دار پذیرفته شد.
نتایجنتایج حاصل از بررسی میزان درصد تحرک اسپرمها بین گروه شاهد و گروه عصاره چریش با دوز mg/kg150 اختلاف معنی داری (01/0p<) با گروه شاهد و عصاره زیتون تلخ با دوزهای mg/kg50 و mg/kg150 نیز به ترتیب اختلاف معنی داری (به ترتیب 01/0p< و 05/0p<) داشتند. با توجه به نتایج حاصل از بررسی تولید روزانه اسپرم توسط بیضه (برحسب گرم) بین گروه شاهد و عصاره زیتون تلخ با دوز mg/kg150 اختلاف معنی داری (05/0p<) مشاهده گردید. از نظر میزان باروری موش های نر، بین گروه شاهد و عصاره چریش با دوز mg/kg50 اختلاف معنی داری (05/0p<) وجود داشت و بین گروه شاهد و دوزهای mg/kg50 و mg/kg150 زیتون تلخ هر کدام اختلاف معنی داری (01/0p<) دیده شد. بنابراین، مطالعه فوق بیانگر کاهش میزان شاخص های باروری در گروه مصرف کننده عصاره چریش (05/0p<) و عصاره زیتون تلخ (01/0p<) می باشد.
نتیجه گیرینتایج این تحقیق تغییرات معنی داری را در کاهش میزان شاخص های باروری به ویژه در گروه دریافت کننده عصاره زیتون تلخ نشان داد. با توجه به ارزش ویژه چریش هند در اروپا و آمریکا به دلیل اثرات درمانی متعدد و وجود فرمولاسیون های دارویی مختلف آن در بازارهای جهانی، این دو گیاه قابل مطالعه و بررسی همه جانبه بوده و ارزش معرفی وسیعتر به جهانیان به عنوان ترکیباتی با اثرات احتمالی ضد باروری مردانه را دارند.
کلید واژگان: چریش, زیتون تلخ, پیشگیری از باروری, موش صحرایی, عصاره میوه, اندکس های باروری, پیشگیری از باروری مردان, نیم, اسپرم, اسپرماتوژنزIntroductionThe world population is growing rapidly and most contraceptive methods are female-based with a broad range of side effects. Therefore, the research for effective male contraceptives is gathering pace and strength. One of the topics under study is the inhibitory effects of Neem or Melia indica fruit extract on male reproductive activities. This plant is native to India and has been studied for its contraceptive, spermi-cidal, antifungal and antidiabetes activities. Due to the abundant growth of Neem in the southern parts of Iran and the presence of another similar species named Persian lilac or Melia azedarach, in the northern parts of the country, a study was designed to compare attributed pharmacological activities of both plants.
Materials and MethodsThe two plant species, Melia indica and Melia azedarach are from the Meliaceae family, which were collected from Bandar Abbas and Gorgan respectively. After identification of the plants in the herbarium of the faculty of pharmacy, hydralcoholic extracts of the plants were prepared and concent-rated by a percolator and a rota-evaporator. The hydralcoholic extracts were injected subcutaneously in 50mg/kg and 150mg/kg doses into 55 to 65-day-old male rats kept in the rat chow of the faculty with water ad labitum, constant light-dark cycles and at 22 centigrades for 60 days. The control group received normal saline during the same period. Determination of reproductive indices including Sperm Motility, Sperm Via-bility, Epididymal Sperm Reserve (ESR), Daily Sperm Production (DSP), Gonadosomatic Index (GSI), and fertility were done as an indication of contraceptive activity of the extracts.
ResultsSperm motility showed a significant difference for those receiving Melia indica (150mg/kg doses) and Melia azedarach (50mg/kg and 150mg/kg doses) respectively compared to that of the controls. Daily sperm production (DSP) showed a significant reduction for those on Melia azedarach with 150mg/kg doses in comparison to the control group (p<0.05). The results also demonstrated a significant reduction in fertility rate by Melia indica at 150mg/kg (p<0.05) and Melia azedarach at 50 and 150mg/kg doses (p<0.01) compared to the controls. Therefore, Melia indica and Melia azedarach are able to decrease fertility rate indices significantly (p<0.05 and p<0.01 respectively).
ConclusionThese two species of plants, especially Melia azedarach, are able to decrease fertility indices. Due to the well-known reputation of Indian neem in Europe and America for its multiple therapeutic effects and the presence of different formulations, these two species are to be studied more extensively and intro-duced more widely to the world for having male contraceptive potentials.
Keywords: Melia indica, Melia azedarach, Contraceptions, Rat, Fruit extract, Reproductive indices, Male contraception, Sperm, Spermatogenesis, Neem (Azadirachta indica) -
زمینه و هدففعالیت ضد باروری مردانه گوسیپول (ماده فعال غوزه پنبه دانه)، ایده تکوین و عرضه دارو با فعالیت ضد باروری مردانه را مطرح نمود. در این مطالعه اثرات ضد باروری دو مشتق ایزوپروپیل و ایزوبوتیل دی هیدروپیریدین که از طرفی مشابه کلرامفنیکل و همچنین مشتقات دی هیدروپیریدینی است مورد بررسی و ارزیابی قرار دادیم.روش بررسیتجویز مشتقات ایزوبوتیل و ایزوپروپیل روزانه به صورت تزریق زیر جلدی به مقدارday /mg/kg 10به موش های صحرایی نر انجام شد. بعد از 60 روز از اولین تزریق شاخص های باروری ارزیابی شد.یافته هایافته ها با دو گروه کنترل و شاهد که به ترتیب سرم فیزیولوژی و پروپیلن گلیکول تزریقی دریافت کرده بودند مقایسه گردید. نتایج نشان داد که هر دو دارو اثرات مهاری بر سیستم تولید مثل موش صحرایی نر دارند.نتیجه گیریاثر مهاری معنی دار مشتقات موردنظر بر شاخص ها فیزیولوژیک موید نظر قبلی ما در مورد مطلوب بودن فعالیت آنها جهت استفاده به عنوان ترکیب رهبر (lead compound) برای سنتز و تهیه ترکیبات جدیدتر با فعالیت ضد باروری مردانه می باشد.
کلید واژگان: دی هیدروپیریدین, فعالیت ضد باروری مردانه, موش صحرایی نر -
مقدمهروش های آسان و موثر جلوگیری، در خلال پنجاه سال گذشته موضوع تحقیقات گسترده و متنوعی بوده است. در این رابطه، استفاده از اجزای فعال گیاهی، یکی از عناوین مورد استفاده در این زمینه تحقیق و جستجو بوده است.هدفدر این مطالعه فعالیت ضدباروری عصاره روغنی دانه گونه ایرانی درخت سنجد تلخ (Melia azedarach L.) موجود در نواحی شمالی کشور بر روی موش های صحرایی در دو مرحله پیاپی مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسیعصاره روغنی دانه بر اساس روش های متداول تهیه گردید و به صورت دوزهای خوراکی و روزانه 50 و 100 میلی گرم به ازای وزن بدن حیوان برای مدت 60 روز تجویز گردید. در مرحله اول اثرات مهار بر شاخص باروری، درصد اسپرم های زنده، درصد تحرک اسپرم ها، ذخیره اپیدیدیمی اسپرم، تولید روزانه اسپرم، نسبت وزن بیضه به کل وزن حیوان، میزان باروری، تغییرات غلظت سرمی تستوسترون مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله بعدی، سه ماه پس از آخرین روز تجویز عصاره برگشت پذیری شاخص های پیش گفته مجددا بررسی شد.یافته هادر مرحله اول، کاهش معنی دار شاخص های باروری نسبت به کنترل، به ویژه در گروه دوز بالاتر (100 میلی گرم) مشاهده گردید. در خلال مرحله بعدی افزایش معنی دار شاخص های باروری، دلیلی منطقی بر بازگشت پذیری اثرات ضدباروری عصاره می باشد.نتیجه گیریبه طور اختصار آنکه نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره روغنی دانه سنجد (Melia azadarach L.) دارای فعالیت ضدباروری در موش صحرایی نر بوده و این اثرات برگشت پذیر می باشند.
کلید واژگان: ضد باروری مردانه, موش صحرایی نر, زیتون تلخ, Melia azadarach L -
مقدمههدف از این مطالعه بررسی اثر کشت همرفت (Co-culture) سلولهای گرانولوزا بر تسهیم سلولی جنین های انسانی در محیط های مایع فولیکولی و Ham''s F10 و مقایسه آن با رشد جنین در محیط کشت 3S بود.مواد و روش هابدین منظور در یک مطالعه تجربی، از میان مراجعین به بخش IVF بیمارستان میرزا کوچک خان تهران 27 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. پس از تحریک تخمدانی با روش بلند مدت، تخمک های بیماران با استفاده از اولتراسوند واژینال جمع آوری و به روش تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (Intracytoplasmic Sperm Injection: ICSI) بارور گردیدند. سپس رشد آنها در محیط های کشت مایع فولیکولی و Ham''s F10 ساده و حاوی سلول های گرانولوزا مورد مطالعه قرار گرفت و با محیط سرم ساختنی جایگزین (3S) مقایسه شد (در مجموع 5 محیط).یافته هابر طبق نتایج این تحقیق بیشترین فراوانی جنین های 8 سلولی در محیط همرفت (Co-Culture) مایع فولیکولی با سلول های گرانولوزا، و بیشترین جنین های 2 سلولی در محیط همرفت Ham''sF10 با سلولهای گرانولوزا دیده شد. کمترین فراوانی عدم تقسیم در محیط 3S وجود داشت و کمترین جنین های 8 سلولی در محیط مایع فولیکولی ساده (فاقد سلول های گرانولوزا) مشاهده گردید. از نظر از هم پاشیدگی (Fragmentation) سیتوپلاسمی، محیط مایع فولیکولی همراه با سلول های گرانولوزا و 3S کمترین از هم پاشیدگی را داشت. ولی در محیط های Ham''s F10 به تنهایی و یا همراه با سلول های گرانولوزا بیشترین میزان از هم پاشیدگی سیتوپلاسمی مشاهده شد.
نتیجه گیری ها و توصیه ها: بطور کلی نتایج این تحقیق نشان داد کشت همرفت تخمک های بارور شده در مایع فولیکولی همراه با سلول های گرانولوزا سبب افزایش تعداد سلول های جنین با کمترین فراگمانتاسیون سیتوپلاسمی می شود.
کلید واژگان: کشت همرفت, سلولهای گرانولوزا, مایع فولیکولی, Ham, s F10, سرم ساختنی جایگزین (3S) -
مقدمههنوز در سطح بسیاری از خانوارهای ایرانی به دلایل مختلف کم توجهی و یا بی توجهی در برنامه های بهداشتی وجود دارد. با اینکه در تمام سطح کشور واحدهای بهداشتی درمانی جمعیت منطقه مزبور خود را تحت پوشش دارند و برای هر خانوار پرونده جداگانه ای در واحد مربوطه تشکیل شده است اما وجود پرونده های ناقص یا سفید حاکی از عدم مراجعه بعضی از خانوارها جهت دریافت خدمات ارزان و اکثرا رایگان بهداشتی می باشد. این پرونده های سفید و همچنین وجود پرونده های ناقص که میزان آنها کم نمی باشد، ما را بر آن داشت تا به بررسی میزان علاقه مندی خانوارهای تحت پوشش و ارزیابی علل عدم علاقه مندی گروهی دیگر آنها برای دریافت خدمات بهداشتی از واحدهای شهری تحت پوشش شبکه بهداشت و درمان شهرستان اسلامشهر بپردازیم.
از کل مراکز بهداشتی درمانی شهری و پایگاه های بهداشتی شبکه بهداشت و درمان شهرستان اسلامشهر 712 پرونده بطور تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت.
از این پرونده ها 25 درصد آنها کامل، 51 درصد ناقص و 24 درصد سفید و دست نخورده بود. جهت 533 پرونده ناقص یا سفید با مراجعه به درب منازل پرسشنامه پر گردید. در قسمت تنظیم خانواده، پایش رشد و مراقبتهای بارداری، مصاحبه شوندگان بیشترین علت عدم مراجعه خود را عدم احساس نیاز به مراقبتهای مربوطه ذکر کردند و در بخش بهداشت دهان و دندان بیشترین مراجعه، نبودن بخش دندانپزشکی در واحد مربوطه بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: این پژوهش نشان داد که در قسمت تنظیم خانواده، پایش رشد و مراقبتهای بارداری، عدم درک نیاز به این مراقبتها توسط خانوارها که ناشی از نا آگاهی آنان نسبت به لزوم آنهاست، موجب عدم مراجعه ایشان به واحدها می گردد که با اجرای آموزشها و تبلیغات مناسب میتوان بر این مشکل تا حدودی فائق آمد. در بخش بهداشت دهان و دندان نیز می توان با تجهیز همه مراکز به واحد دندانپزشکی نسبت به رفع این کمبود اقدام نمود.
-
مطالعه اثر هروئین های مورد مصرف در ایران بر تغییرات اسپرماتوژنز و تکامل آنها در موش سوری نژاد Balb/Cمقدمههروئین یکی از انواع اپیاتها است که در حال حاضر به عنوان اعتیاد آورترین ماده مخدر در ایران مورد سوء مصرف قرار می گیرد. باتوجه به اثرات زیانبار این مواد بر سلامتی معتادان، تحقیق درباره تاثیر هروئین مورد مصرف در ایران بر شاخص های تناسلی نر منجمله: تولید روزانه اسپرم و تکامل آن، که در باروری نقش اساسی دارد، ضروری به نظر می رسد.مواد و روش ها70 سر موش سوری نر بالغ نژاد Balb/C را به 5 گروه کنترل، [[(n=10) intact، شم I و(n=10)، شم (n=10) II] و گروه های آزمایشی [(n=20) II (n=20) I] تقسیم کرده، و 50 روز پس از وابستگی به هروئین (50 میلی گرم/ کیلوگرم) بطریقه، تزریق داخل صفاقی، از هر گروه 6 سر موش انتخاب و پس از بیهوش کردن آنها، بیضه و اپیدیدیم را خارج کرده و میزان تولید روزانه اسپرم (DSP)، ذخیره اسپرم اپیدیدیمی (ESR) و درصد تحرک اسپرم (motility) اندازه گیری شد.یافته هادر مطالعه اثر هروئین بر تولید روزانه اسپرم و ذخیره اسپرم اپیدیدمی در مقایسه بین گروه های کنترل و گروه های آزمایشی، تفاوت معنی داری مشاهده نشد. ولی در مطالعه اثر هروئین بر میزان تحریک اسپرم بین گروه های کنترل و گروه های آزمایشی، تفاوت معنی دار بود (p<0.05).
نتیجه گیری ها و توصیه ها: در این بررسی مشخص گردید که هروئین مورد مصرف در ایران، تعداد اسپرم های سالم را کاهش داده و میزان تحرک آنها را کم می کند و در نتیجه می تواند بر شاخص های تناسلی اثر بگذارد.
-
1،4dihydro 2،6dimethyl 4(4.nitrophenyl)3،5pyridinedicarboxylic acid dimethyl ester (DDNPD)یک آنالوگ جدید nifedipine است که فاقد اثر بر کانالهای کلسیمی قلب و عروق می باشد با توجه به این که nifedipine می تواند (با اثر بر کانالهای کلسیمی غشا اسپرم و ممانعت از واکنش آکروزومی اسپرم) باعث کاهش باروری در جنس نر گردد، لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر احتمالی DDNPD بر دستگاه تولیدمثل و باروری در موش بزرگ آزمایشگاهی صورت گرفت.
در این مطالعهDDNPD دوبار در روز به مدت 50 روز به میزان mg/kg10 به صورت زیر پوستی به موشهای گروه آزمایش(24=n) تزریق شد و همچنین حلال پروپیلن گلایکول (که فاقد اثر بر دستگاه تولید مثل نر می باشد) به میزان mg/kg 1 دوبار در روز به مدت 50روز به صورت زیر پوستی به موشهای گروه کنترل (24=n) تزریق گردید.
در بررسی برخی شاخص های باروری، کاهش قابل توجهی در میزان تحرک اسپرم و قابلیت زنده ماندن اسپرم (p<0.001)، میزان ذخیره اپیدیدیمی اسپرم (p<0.001) و میزان باروری (p<0.001) در گروه آزمایش مشاهده شد اما سطح تستوسترون سرمی بین گروه آزمایش و کنترل تفاوتی نداشت.
این نتایج حاکی از آن است که DDNPD با مقدار mg/kg 10 وبمدت 50 روز با اثر برتکامل و بلوغ اسپرمها در اپیدیدیم باعث کاهش باروری در موش صحرائی نر شده است.
کلید واژگان: اسپرماتوزوئید, کانالهای کلسیمی, موش, ناباروری -
در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی (مقطعی)، پایش رشد 1642 کودک 5-0 سال در 94 روستای دارای خانه بهداشت تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی اسلامشهر، ری و قم مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه و با استفاده از پرونده خانوار جمع آوری شد. شاخص های وزن بایسته برای سن، جهت سنجش کم وزنی، وزن بایسته برای قد، جهت سنجش لاغری و قد بایسته برای سن جهت سنجش از رشد بازمانده با استفاده از معیار Z جهت بررسی وضعیت تغذیه کودکان بکار برده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد 5.4% از کودکان دچار کم وزنی بودند (1.6%، 4.4% و 6.6% بترتیب در اسلامشهر، شهرستان ری و قم). همچنین 4.5% از کودکان دچار لاغری بودند (6.3%، 2.2% و 5% بترتیب در اسلامشهر، شهرستان ری و قم) و 24.4% از کودکان دچار از رشد بازماندگی بودند (11.5%، 19.1% و 28.6% بترتیب در اسلامشهر، شهرستان ری و قم). در مورد متغیرهای مستقل و میزان سوء تغذیه، بین کم وزنی با دفعاتی که منحنی رشد افت داشته (P=0.01)، دفعات ثابت ماندن منحنی رشد (P=0.003)، رتبه تولد (P=0.009)، مدت زمان تغذیه با شیر مادر (P=0.0005) و مدت زمان تغذیه انحصاری با شیر مادر (P=0.005) در کودکان تحت مطالعه در قم ارتباط معنی دار آماری وجود دارد.
کلید واژگان: وزن بایسته برای سن, قد بایسته برای سن, وزن بایسته برای قدThis is a descriptive and analytic study of growth and nutrition indices in 1624 children under 5 years of age who received services from PHC centers (known as Health Houses) in Islamshahr, Qom and Rey catchment areas.We used data from family health files to construct standardized Z-scores for the following indices: weight for age, height for age, and weight for height; Analysis of data showed that: some 5.4 percent of children were underweight (1.6%, 4.4%, 6.6% in Islamshahr, Rey and Qome respectively).Overall, 24.4 percent were suffering from low height for age (stunting) (11.5%, 19.1%, 28.6% in Islamshahr, Rey and Qom respectively) and 4.45 percent of children had low weight for height (wasting) 6.3%, 2.2%, 5% in Islamshahr, Rey and Qom).There was a statistically significant relationship between low weight and: a) higher birth order (p= 0.009).b) the presence of frequent plateaus (0.003) and downslopes (p=0.01) on the child's growthchart (p=0.01). In Qom, there was also a significantly greater risk of low weight for children with longer nursing periods (p= 0.0005) and those who spent more time on exclusive breastfeeding (p= 0.005). -
بررسی اثرات نیتروفورازون و نیتروفورانتویین بر اسپرماتوژنز در موشهای صحرایی نر بالغدر راستای کشف دارو با فعالیت ضد باروری در مردان، مطالعات و بررسی های فراوانی صورت گرفته است. ما در این تحقیق در جهت نیل به این هدف، با استفاده از روش های هیستولوژی و هیستومورفومتری اثرات نیتروفورانتوئین و نیتروفورازون را بر بافت بیضه و اسپرماتوژنز در موش صحرایی بالغ مورد بررسی قرار دادیم. ترکیبات فوق به مقدار 15mg.kgدو بار در روز به مدت 50 روز به صورت زیر جلدی به موشهای صحرایی نر بالغ از نژاد Sprague-Dawley در گروه های مجزای ده تایی تزریق گردید. پس از قطع گردن بلافاصله یکی از بیضه ها را در فرمالین 10% فیکس کردیم. بعد از آماده سازی، برشهایی به ضخامت 5 میکرومتر تهیه کرده و با روش E&H مقاطع به دست آمده را رنگ آمیزی نمودیم. انجام هیستومتری با استفاده از کامپیوتر و نرم افزار Live 3000 انجام گردید و نتایج زیر حاصل شد: قطر لوله های منی ساز (Seminiferous Tubules) کاهش یافته لذا محیط و مساحت آنها کم شده و فاصله بین لوله ها در اثر تجویز هر کدام از داروها افزایش یافته بود. لوله های منی ساز در گروه های تحت درمان آتروفی و دفرمه شده بودند. در گروه نیتروفورازون تعداد سلولهای لیدیگ افزایش وحجم هسته آنها کاهش یافته بود ولی در گروه نیتروفورانتوئین تغییری مشاهده نشد. کوچک شدن مجرای لوله ها و مسدود شدن آن توسط توده های ائوزینوفیلیک در گروه های تحت درمان مشاهده گردید. تعداد سلولهای رده اسپرماتوگونیوم در لوله های منی ساز در گروه های داروئی کاهش یافته بود. و اسپرماتوژنز تا سطح زیگوتن در اثر تجویز هر کدام از داروها متوقف شده بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که نیتروفورانتوئین تولید اسپرماتوزوئیدها را کاهش داده ولی اثر سویی بر سلولهای لیدیگ و سرتولی ندارد و این سلولها در پایان تجویز تقریبا دست نخورده باقی می مانند. لذا می تواند به عنوان یک ترکیب رهبر (Lead Compound) برای سنتز داروهایی با توان جلوگیری از باروری در مردان مورد نظر قرار گیرد در حالیکه نیتروفورازون باعث کاهش سلولهای لیدیگ می گرددکلید واژگان: نیتروفورانتوئین, نیتروفورازون, اسپرماتوژنز, ناباروری, موش صحرایی نر
-
بررسی نقش سیستم سروتونینی بر علایم قطع مصرف ناشی از تجویز نالوکسان در موشهای کلستاتیک
-
در این پژوهش به بررسی اثر کلروکین بر سیکل استروس و غلظت هورمونهای محرک فولیکولی ( Follicle Stimulating Hormon ) و محرک جسم زرد ( luteinizing Hormon ) سرم پرداخته شده است. به این منظور موشهای صحرائی ماده بالغ که حداقل دارای سه سیکل استروس منظم بودند به سه گروه شامل یک گروه شاهد و دو گروه تجربی تقسیم شدند گروه شاهد سرم فیزیولوژیک را بصورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه دوم مقدار mg/Kg 25 کلروکین به مدت سه روز و گروه سوم mg/Kg 30 کلروکین به مدت ده روز بصورت داخل صفاقی دریافت نمودند. بعد از کشتن موشها خون آنها بطور جداگانه جمع آوری و پس از جداکردن سرم، غلظت FSH و LH را به روش رادیوایمونواسی ( RIA ) اندازه گیری شد.
نتایج این بررسی نشان می دهد که تزریق کلروکین به میزان mg/Kg 25 به مدت سه روز تاثیری بر مراحل سیکل استروس و مدت آن ندارد و در مقایسه با گروه شاهد غلظت FSH و LH سرم نیز تغییر نمی یابد. در حالیکه تجویز همین ماده به مقدار mgKg 30 به مدت ده روز سبب دی استروس پایدار در 62% از موشها P<0.05) ) و نامنظم شدن سیکل استروس در 32% از موشها می گردد و همچنین غلظت LH نیز کاهش می یابد. این پژوهش نشان داد که کلروکین می تواند با مداخله در سیستم هیپوتالاموس هیپوفیز تخمدان سبب اختلال در تولید مثل گردد.کلید واژگان: کلروکین, سیکل استروس, هورمون محرک فولیکولی(FSH), هورمون محرک جسم زرد(LH)In this research effect of chloroquine on oestrus cycle,(Follicle Stimuloting Hormone)FSH and (Luteinizing Hormone) LH has been evaluated. There were three groups. Group I (control rats) received an equal volume of physiological salin. Group II animals had chloroquine (25 mg/kg) administered intraperitoneally (I.P) for 3 days and group III animals received chloroquine 30 mgkg for ten days. Oestrus cycle was monitored by daily saline vaginal lavage. All animals were sacrificed at the treatment. Trunk blood was collected in each group at the time of sacrifice, centrifuged and serum stored for subsequent ratio immunoassay of luteinizing hormone (LH) and follicle stimulating hormone (FSH). Results showed that administration of chloroquine (25 mg/kg) did not affect on oestrus cycle and gonadotropins, but 30 mg/kg chloroquine for ten days showed a persistent dioestrus in 62% of rats, lowered serum LH levels (PKeywords: Chloroquine, oestrus cycle, Follicle stimulating hormone(FSH), Luteinizing hormone(LH) -
In this research the effect of endogenous sexual hormones on pain perception during the estrus cycle in famale rats has been evaluated, different stages of estrus cycle has been determined by vaginal smears, and the rate of pain responses and susceptibility tests has been determined with formalin and hot plate tests.
In this regard, the increase and decrease of response to pain is an indication of famale sexual hormones activity. Meantime, with the help of ovariectomy we succeeded to increase the rate of LH notably, and as a result, we could succeed in evaluation of LH effect on pain response too. Our results showed that, in respect to female sexual hormones activity the acute and chronic pain decreased during the metestrus cycle and increased in proestrus stage. (Licking time in formalin test during the stage of estrus were 15.74±O.35 seconds in the first step and 75.32±O.35 seconds in the subsequent step, (PMeanwhile these values were 60.75±O.2 and 45.32±O.35 seconds respectively during the proestrus. We could state that as far as the ovariectomy lasts longer, the responses to pain producing factors intensifies.Keywords: Pain, Endogenous Sexual Hormones, Estrus Cycle, Rat
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.