تغییرات سطح اینترلوکین-6 و اینترفرون-گاما با گذشت زمان در رت های نابالغ با واریکوسل

واریکوسل اتساع شبکه وریدی طناب اسپرماتیک است که اثرات تخریبی و وابسته به زمانی را سبب می شود. از این رو اثرات آن را در طول زمان بر میزان IL-6 و اینترفرون-گاما در سرم و بافت بیضه، بر تعداد سلول های سرتولی و اسپرماتوگونی، قطر لوله های منی ساز و فعالیت اسپرم در موش های نابالغ بررسی نمودیم.
تعداد 36 سر موش نابالغ (6-5 هفته) بررسی شدند. گروه شم تحت عمل جراحی شم قرار گرفت و در گروه واریکوسل با بستن ورید کلیوی، واریکوسل القا گردید. 9، 11 و 13 هفته بعد از جراحی، نمونه ی سرم، سمن و بافت بیضه برای بررسی های بافت شناسی (شمارش سلول های سرتولی، اسپرماتوگونیا، قطر لوله های منی ساز)، درصد تحرک و زنده مانی اسپرم و میزان سایتوکین ها جمع آوری شد.
واریکوسل سبب افزایش معناداری در غلظت IL-6 و INF-γ سرم و بافت بیضه در مقایسه با گروه شم و گروه واریکوسل زمان قبل شد)]18±142V.S 76±442)W11 (86±266V.S 77±605)W13:IL-6 سرم](21±300V.S 36±1148)W11 (21±300V.S 36±1148)W13:IL-6 بافت[.](212±488V.S 38±1578)W11 (320±1002V.S 707±2025) W13: INF-γ سرم[،](10±62V.S 17±135)W11 (2±91V.S 16±182)W13: INF-γ بافت[(05/0>P). واریکوسل با گذشت زمان تعداد سلول های سرتولی (05/0>P) و اسپرماتوگونی را نسبت به گروه شم و گروه واریکوسل قبل کاهش داد (05/0>P). در بررسی لوله های منی ساز، قطر داخلی، خارجی و ضخامت آن در مقایسه با گروه شم مربوطه و گروه واریکوسل قبل کاهش داشت.](2/10±103V.S 2/12±104)W11 (2/12±123V.S 7/1±100)W13: قطر داخلی[،](6/9±207V.S 4/7±238)W11 (7/13±244V.S 6/9±207)W13: قطر خارجی[،](2/5±76V.S 5/1±64)W11 (4/0±62V.S 2/5±76)W13: ضخامت لایه اپیتلیالی[(05/0>P). در همه ی گروه ها، تمام گونه های تحرک و زنده مانی اسپرم در مقایسه با گروه شم مربوطه کاهش یافت (05/0>P).
القای واریکوسل با گذشت زمان اثرات مخربی بر سطح سایتوکین های التهابی دارد و سبب کاهش تعداد سلول های سرتولی، اسپرماتوگونی، کاهش قطر لوله های منی ساز و کاهش تحرک و زنده مانی اسپرم می گردد.