به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب راجنش کومار شارما

  • پریانکا سینگ، راجنش کومار شارما*
    پیشینه

    در پستانداران ماده بافت رحم به شدت به هورمون های استروییدی و آنتاگونیست های آن ها پاسخ می دهد.

    هدف

    در مطالعه حاضر تغییرات توپوگرافی، بافتی ساختاری و بیان ژن در اندومتر بزی تیمار شده با استرادیول، پروژسترون و میفپریستن به مدت 24 ساعت در شرایط  in vitro مورد بررسی قرار گرفت.

    روش کار

    میکروسکوپ الکترونی روبشی برای ارزیابی توپوگرافی سطح، WGA و DBA لکتین ها برای ارزیابی هیستوشیمیایی استفاده شد و qRT-PCR هم برای تایین سطوح mRNA مربوط به MKI67 (نشانگر تکثیر Ki67)، ESR1 (گیرنده استروژن)، PGR (گیرنده پروژسترون)، CASP3 (caspase 3) و PDGFR-β (فاکتور رشد گیرنده بتا مشتق از پلاکت) انجام شد.

    نتایج

    تغییرات توپوگرافی محدودی در غدد آندومتر و همچنین وجود گرانول های مخاطی پراکنده مشاهده شد. کاهش معنی داری در رنگ آمیزی WGA فقط در گروه پروژسترون مشاهده شد. با این حال، DBA بیشترین اتصال را در گروه پروژسترون و کمترین اتصال را در گروه میفپریستن داشت. بیان ژن MKI67 در گروه میفپریستن 79% کاهش یافت، در حالی که در گروه استرادیول و پروژسترون به ترتیب 153% و 41% نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. روند مشابه ای برای PDGFR-β مشاهده شد. فراوانی mRNA برای ESR1 در گروه پروژسترون به 59% و در گروه میفپریستن به 10% کاهش یافت. با این حال افزایش 100% در گروه استرادیول اتفاق افتاد. بیان PGR نیز روند مشابه ای با ESR1 داشت. بیان CASP3 در گروه استرادیول (50%) و گروه پروژسترون (37%) کاهش یافت، اما در گروه میفپریستن 67% افزایش یافت.

    نتیجه گیری

    ما به این نتیجه رسیدیم که رحم بز در پاسخ به انواع مختلف استروییدها، در ساختار و عملکرد خود دچار تغییرات چشمگیری می شود.

    کلید واژگان: آنتی پروژسترون, اندومتریوم, بیان ژن, بز, رحم}
    P. Singh, R. K. Sharma *
    Background

    In mammalian females, the uterine tissue is highly responsive to steroid hormones and their antagonists.

    Aims

    In the present study, topographical, histoarchitectural, and gene expression changes in goat endometrium treated with estradiol, progesterone, and mifepristone for 24 h were investigated, in vitro.

    Methods

    Scanning electron microscopy (SEM) was used for surface topographical analysis; WGA and DBA lectins were used for histochemical analysis; and qRT-PCR was done for the quantification of mRNA levels of MKI67 (marker of proliferation Ki67), ESR1 (estrogen receptor), PGR (progesterone receptor), CASP3 (caspase 3), and PDGFR-β (platelet derived growth factor receptor-β).

    Results

    Few topographical alterations were observed in endometrial glands and the presence of scattered mucoid granules. A significant decline in WGA staining was reported only in the progesterone group. However, DBA binding was highest in the progesterone group and lowest in the mifepristone group. The expression of MKI67 gene declined to 79% in the mifepristone group, while in the estradiol and progesterone groups it elevated to 153% and 41%, respectively, than control; a similar trend was observed for PDGFR-β. The mRNA abundance for ESR1 declined to 59% in the progesterone group and 10% in the mifepristone group. However, a 100% increase occurred in the estradiol group. PGR expression followed the same trend as that of ESR1. CASP3 declined in the estradiol (50%) and progesterone (37%) group, but it showed a 67% increase in the mifepristone group.

    Conclusion

    We concluded that the caprine uterus undergoes dramatic alteration in structure and functions in response to different kinds of steroidal environments.

    Keywords: Antiprogesterone, Endometrium, Gene expression, Goat, Uterus}
  • امان کومار شارما، راجنش کومار شارما*
    پیشینه

    بز یک حیوان چند منظوره است که گوشت، شیر، پوست، نخ و کود تولید می کند و از اینرو نقش مهمی در تامین درآمد تکمیلی و معیشت تعداد زیادی از دامداران فقیر و کارگران فاقد زمین، در مناطق روستایی هندوستان دارد. 

    هدف

     مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برون تنی پروستاگلاندین های E2 (PGE2) و F2α (PGF2α) بر سلول های گرانولوزای تخمدان یک بز انجام شد. 

    روش کار

     فولیکول های سالم، اندکی آترتیک و آترتیک آنترال بز با قطری در محدوده 3 تا 8 میلی متر با PGE2 و PGF2α (μg/ml 0/1) در کنار گروه شاهد به مدت 24 ساعت کشت داده شدند. بررسی هیستومورفولوژی به منظور مطالعه تغییرات ایجاد شده توسط پروستاگلاندین ها در سلول های گرانولوزا، در هر 3 دسته فولیکول انجام شد. از رنگ آمیزی اکریدین اورنج (AO) و متیلن بلو (MB) برای بررسی شاخص آپوپتوتیک در هر سه دسته فولیکول ها استفاده شد و داده های به دست آمده به وسیله آزمون ANOVA و تست تعقیبی دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 

    نتایج

     پروستاگلاندین E2 اثرات مثبت و PGF2α اثرات منفی بر نجات سلول های گرانولوزا از آپوپتوز داشتند. فولیکول های تیمار شده با PGE2 کاهش شاخصه های آپوپتوز را در سلول های گرانولوزا نشان دادند در حالی که PGF2α سبب افزایش شاخصه های آپوپتوتیک شد.

     نتیجه گیری

    مطالعه حاضر نشان داد که زنده مانی سلول های گرانولوزا در شرایط آزمایشگاهی وابسته به تامین مداوم فاکتورهای بقا و رشد است و ساخت پروستاگلاندین های سری E، یک مرحله مهم و اساسی در مهار آپوپتوز سلول های گرانولوزا است در حالی که پروستاگلاندین های سری F سبب القای آپوپتوز می شوند.

    کلید واژگان: آپوپتوز, سلول های گرانولوزا, پروستاگلاندین ها, تخمدان ها}
    A. K. Sharma, R. K. Sharma *
    Background

    The goat is a multi-purpose animal producing meat, milk, hide, fiber and manure, and hence plays a significant role in providing supplementary income and livelihood to the huge number of asset-poor ranchers and landless workers of rural India.

    Aims

    The present study is aimed to investigate the in vitro effects of prostaglandins E2 (PGE2) and F2α (PGF2α) on ovarian granulosa cells of a goat.

    Methods

    The healthy, slightly atretic and atretic antral follicles of goats with diameter ranging from 3-8 mm were cultured with PGE2 and PGF2α (1.0 μg/ml) along with control for 24 h. Histomorphological analysis was done in order to study the prostaglandins induced changes in granulosa cells of all the three categories of follicles. The acridine orange (AO) and methylene blue (MB) staining were used to study the apoptotic index in all the three categories of follicles and the collected data were analyzed by ANOVA with Duncan post Hoc test.

    Results

    Prostaglandins E2 revealed positive while PGF2α showed a negative effect on the rescue of apoptosis in granulosa cells. The PGE2 treated follicles revealed a reduction in the attributes of apoptosis in granulosa cells while PGF2α showed an increased in the apoptotic characteristics.

    Conclusion

    The present study depicted that granulosa cell viability in vitro is dependent on the continuous supply of survival and growth factors and prostaglandin of E series synthesis is a crucial step in the suppression of granulosa cell apoptosis while that of F series induces apoptosis.

    Keywords: Apoptosis, Granulosa cells, prostaglandins, Ovaries}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال