به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

رضا افخمی عقدا

  • فاطمه جمشیدی، رضا افخمی عقدا*، محمد حمادی

    الاعتذار من اهم الظواهر اللغویه التی تاثرت بشکل کبیر من الظروف الاجتماعیه والثقافیه السایده فی المجتمع. فی کل مجتمع، سواء اکان صغیرا ام کبیرا، نجد الناس فی مواقف مختلفه، وفقا لمکونات، مثل العمر و الجنسانیه والوضع الاجتماعی وما إلی ذلک، یقومون باستخدام الکلمات والتعبیرات واحیانا السلوکیات الخاصه لتقدیم الاعتذار. الدراسه الحالیه هی من النوع الکمی (المسح) والنوعی (المقابله)، وقد تم عمل جمع البیانات بمساعده استبانه إکمال المحادثه، وبلغ المجتمع الإحصایی لهذه الدراسه 150 ناطقا باللغه العربیه فی مدینه اهواز بإیران باعداد متساویه من الذکور والإناث. وتسعی هذه الدراسه إلی التحقق من دور الجنسانیه فی کمیه ونوعیه استخدام الکلمات والتفسیرات التی تشیر إلی الاعتذار فی المواقف المختلفه من قبل المتحدثین باللغه العربیه. وبالتالی، خلص منجزو هذه الدراسه، بعد مراجعه نتایج الاستبانه ومقابله المجتمع الإحصایی، إلی ان المراه العربیه فی المواقف المناسبه کانت اکثر میلا لتقدیم الاعتذار الذی یرافقه تاکید وإصرار، واظهرت الدراسه ان معظم النساء تحملن المسوولیه عن اخطایهن، بینما کان الرجال العرب اکثر میلا لعدم الاعتراف باخطایهم وکانوا یلقون باللوم علی الآخرین، حیث تتاثر جمیع استخدامات اللغه هذه بالجنسانیه والجانب العاطفی لشخصیه المراه، وفی المقابل، میل الرجال للسلطه والحفاظ علی المکانه الاجتماعیه.

    کلید واژگان: اللسانیات, علم اللغه الاجتماعی, اللغه العربیه, الاعتذار, الجنسانیه
    Fatemeh Jamshidi, Reza Afkhami Aghda *, Mohammad Hammadi

    The act of apology is one of the most important linguistic elements which is influenced greatly by social and cultural conditions. Regardless of the scale of the society, each person performs the act of apology while using particular interpretations or speech acts with respect to the following factors: age, gender, social status, etc. The present research aims to investigate the methods of expressing apologies in Arabic from the perspective of social linguistics. The study is both qualitative and quantitative. The data collected by Dialogue Completion Test (DCT) consists of 150 Arab native speakers of equally divided genders. The questionnaire consists of ten situations in which each person needs to apologize to the other person during his/her life. Also, it should be noted that the variables of the questionnaire are adaptable with respect to the cultures of each society.Arab native speakers were asked to carefully read the questionnaire and imagine themselves in various situations so that they select one or more propositions as their reaction to the situations. The first situation put the person in a moment when he/she has not been able to participate in an invited meeting or party. The frequent responses provided by the participants in such situations have been the profuse act of apology along with persistent justification while requesting the comprehension of the justification and forgiveness from the other side. The second situation puts a person in a moment when he/she is rejecting his friend’s request of borrowing a car by lying that the car is broken but the friend sees through the lie and the person needs to apologize for it. The most frequent form of apologizing for this situation has been the insistent justification. In the third situation, a person imagines that he/she has borrowed a book from his/her friend but the book is torn apart out of carelessness. In this situation, the person has accepted the mistake and proposed compensation. In the next situation, the person has eaten an afternoon brunch to later understand the fact that it belonged to another member of the family. Justification has been the most frequent reaction in this situation. The fifth situation pictures a scene in which a person has arrived late for a meeting with his friend and has put his friend into a long waiting. The most frequent response for such situations has been the profuse act of apology along with justification. In the sixth situation, a person imagines a moment in which one of his/her friends or a member of his/her family asks him/her to buy something but he/she mistakenly buys something else. As such, his/her friend suffers from a loss of money. Simple apologizing, accepting the mistake, and offering compensation for the loss of money have been the most frequent forms of apologizing in such a situation. In the seventh situation, the person imagines having forgotten his/her brother or sister’s birthday while other members of the family have bought a present for the brother or sister. In this case, the brother or sister is really angry over this mistake and the person needs to apologize to the brother or sister. The most frequent expression of apology used in this situation has been to profusely apologize and justify the reason for forgetting the date of the birthday. The eighth situation is the moment when a person is sitting in a ceremony backbiting another while the other person appears and hears the backbiting; therefore, the one who has backbitten needs to apologize to the other person. Again, the most frequent form of apology used in this situation has been to profusely apologize and justify the reason for backbiting. The ninth situation imagines a person who unwittingly hit a valuable vase and causes it to break. Along the same line, the most frequent form of apology used in this situation has been to profusely apologize and bring justification for it. Finally, in the tenth situation, two friends or colleagues are in the middle of a big fight when one loses the end of the rope and says unpleasant words to the other person without any ulterior motive; though the person gets regretful and tries to apologize to the other person. The most frequent form of apology used in this situation has been to profusely apologize to the other person while bringing justification and taking responsibility for the impolite act.Analysis of the results shows that Arab native speakers combine methods when they need to apologize in various situations. For example, they combine keeping their respect and friendships with another person while decreasing the created anger and fury. Moreover, they tend to use verbal apologies which are also more found among women. Women are also more like to justify their mistakes and take responsibility for their actions, though this needs to be noted that men have openly criticized the other side or defied any sort of responsibility over the action which shows their tendency toward power, dominancy, and the maintenance of social status.

    Keywords: Linguistics, social linguistics, Arabic Language, Apology, gender
  • حمیده مروتی، فاطمه قادری*، رضا افخمی عقدا، وصال میمندی
    انسجام، پیوندی ارگانیک میان اجزای یک متن است که آن را به صورت یک گفتمان در می آورد. این نظریه را نخستین بار هالیدی و حسن در سال 1976م مطرح کردند. از دیدگاه این دو زبان شناس، ارجاع، حذف، جایگزینی، ادات پیوندی و انسجام واژگانی، عوامل ایجاد کننده انسجام هستند. انسجام واژگانی شامل دو گونه تکرار و هم آیی است. تکرار یک واژه به صورت های لفظی و معنایی علاوه بر ایجاد پیوستگی میان جمله های متن، سبب برجستگی آن واژه در متن می شود. این نوشتار به روش توصیفی- تحلیلی و با هدف بررسی کارکرد عامل انسجامی تکرار در ایجاد پیوند در متن رمان الجازیه و الدراویش و برجسته سازی موضوع آن، انجام شده و پس از تحلیل داده ها دریافته که نویسنده با کاربرد عنصر تکرار- 2.505 گره انسجامی- ضمن ایجاد پیوندی محکم میان الفاظ و معانی، ایدیولوژی مدنظرش را ابراز نموده است. بسامد بالای تکرار مستقیم واژگان محوری مجموعه رمان و هر قسمت از آن، موضوع اصلی الجزایر و اسلام و موضوع های فرعی نه به شرق و غرب و کناره گیری مهاجران بازگشته به وطن را برای رمان محوریت بخشیده و تکرار جزیی، ترادف و شبه ترادف در مرتبه بعدی علاوه بر ترسیم قدرت نویسنده در استفاده از واژگان متعدد، موضوعات جانبی ولی موثر در فهم گفتمان رمان را برجسته نموده است. واژگان شامل در بروز گفتمان رمان نقش زیادی ندارد.
    کلید واژگان: انسجام, تکرار, عبدالحمیدبن هدوقه, رمان «الجازیه و الدراویش»
    Hamideh Morovati, Fatemeh Ghaderi *, Reza Afkhami Aghda, Vesal Meymandi
    Cohesion is an organic link between the components of a text that turns it into a discourse.This theory was first proposed by Halliday and Hassan in 1976.From the point of view of these two linguists reference, omission, replacement, conjunctions and lexical coherence are the factors that create coherence.lexical coherence includes two types: repetition and homogeneity.repetition of a word in verbal and semantic forms, in addition to creating a connection between the sentences of a text, causes to standout that word in the text.This article has been done by descriptive_analytical method with the aim of investigating the function of the cohesive factor of repetition in creating a link in the text of "Aljazie va Aldarawish" novel and highlighting its subject.After data analysis it was found that using the element of repetition - 2.505 cohesive nodes-the author has expressed his ideology while creating a strong connection between words and meanings. The high frequency of direct repetition of the central vocabulary of the novel collection and each part of it focuses on the main theme of Algeria and Islam and sub-themes not east and west, and the withdrawal of repatriated immigrants for the novel.And partial repetition, synonyms and pseudo-synonyms in the next order,highlighted the author's power in using multiple words,that are effective in understanding the discourse of the novel. The role of vocabulary in the emergence of novel discourse is faint.
    Keywords: Cohesion, Repetition, Abdul Hamid Ibn Hadduqa, Aljazie va Aldarawsh novel
  • شکوفه شریفی فر، محمدعلی سلمانی مروست، رضا افخمی عقدا، وحید تفضلی
    زمینه و هدف

     در لا به ‌لای متون طب سنتی موجود در کتابخانه‌ها، چندین نسخه خطی با ساختار و متن یکسان و مشابه مربوط به یک اثر یافت می‌شود. دو نسخه از این نسخ، تحت عناوین «الکافی فی الطب» و «الکفایه فی علم الطب» که به اختصار «الکفایه» نیز به آن گفته شده، در منابع متقدم از آن به «القانون الصغیر» نیز نام برده شده و به «ابن مندویه» نسبت داده شده است. نسخه‌های دیگری نیز از این اثر تحت عنوان «القانون الصغیر» وجود دارد که به «ابن سینا» نسبت داده شده است و این بعید به نظر می‌رسد که نسخه کاملا شبیه به هم، متعلق به دو نویسنده باشد، لذا ضروری می‌نماید تا موضوع بررسی گردد و مشخص شود که نویسنده اثر، چه کسی است.

    روش

     این مقاله، با شیوه تحلیلی توصیفی، درصدد تبیین حقیقت امر است که نویسنده این نسخه‌ها «ابن مندویه» است یا «ابن سینا» یا هر یک کتابی جداگانه و متعلق به یکی از این دو نویسنده است.

    ملاحظات اخلاقی:

     در پژوهش حاضر جنبه‌های اخلاقی مطالعه کتابخانه‌ای شامل اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

    یافته‌ها: 

    در مستندات تاریخی، نوعی دوگانگی به ‌چشم می‌خورد و به طور کلی، «القانون الصغیر» در آثار متقدم به ابن مندویه و در آثار متاخر به ابن سینا نسبت داده شده است. شباهت و تطابق نسخه‌ها در بررسی ساختاری و محتوایی به قدری است که نمی‌توان هر یک را کتابی جداگانه دانست، بلکه همگی یک کتاب با عناوین مختلف و متعلق به یک نویسنده است. در برخی مسایل میان آرای ابن سینا، چنانچه در مصنفات او ملاحظه می‌شود با آنچه در نسخه‌های مورد پژوهش آمده اختلاف یا تناقض وجود دارد.

    نتیجه‌گیری: 

    بررسی‌ مستندات تاریخی، تحلیل محتوایی و ساختاری متن، نشانگر آن است که کتاب «الکافی فی الطب» یا «الکفایه» متعلق به «ابن مندویه» است که با توجه به دو ویژگی جامع و کامل‌بودن و حجم اندک آن، به «القانون الصغیر» در مقابل «القانون فی الطب» ابن سینا که به شکل گسترده به مطالب طب پرداخته، معروف شده است. این نامگذاری در گذر زمان موجب شده تا این خلط پیش آید که همان قانون ابن سینا است که وی به صورت مختصر آن را نگاشته است.

    کلید واژگان: ابن سینا, ابن مندویه, القانون الصغیر, الکافی فی الطب, الکفایه
    Shekoofeh Sharififar, MohammadAli Salmani Marvast, Reza Afkhami Aghd, Vahid Tafazoli
    Background and Aim

     In the importance of traditional medicine texts in libraries, several manuscripts are found with the same structure and text related to an effect. Two versions of this manuscript, under the titles of "Al-Kafi fi Al-Teb" and "Al-Kefaye fi Elm Al-Teb", which briefly "Al-Kefaye", were also referred to in the early sources of it to "Al-Qanon al-Saghir" and attributed to "Ibn Mandevaih". There are other versions of this work entitled "Al-Qanon al-Saghir" attributed to "Ibn Sina" and this is unlikely that the version is quite similar, belonging to two authors, so it is necessary to investigate the subject and it is determined by the writer of the work, who is.

    Methods

     The purpose of this paper is to explain the truth, whether it belongs to "Ibn Mandevaih", or "Ibn Sina" or any separate book.

    Ethical Considerations:

     In the current research, have been observed the ethical aspects of library study, including the authenticity of texts, honesty and trustworthiness.

    Results

     In historical documentation, a kind of dichotomy and in general, "Al-Qanon al-Saghir" was attributed to'Ibn Mandevaih' in early works and to "Ibn Sina" in later works. The similarity and matching of the versions in structural and content surveys is so much that each one cannot be considered as a separate book, but all of a book with different titles and belongs to a writer. In some issues between the votes of "Ibn Sina", if he seens in his authors, there is a difference or contradiction with what is presented in the versions of the study?

    Conclusion

     The study of historical documentation, content analysis and structural text indicates that the book "Al-Kafi fi-Teb" or "Alkefaye" belongs to "Ibn Mandevaih", which, according to two comprehensive and complete characteristics and its small volume, to "al-Qanon al-Saghir" in contrast, "al-Qanon fi Teb", Ibn Sina, which has been widely addressed by medicine. This naming has caused the sputum, which is the same "Al-Qanon" of Ibn Sina, which he wrote briefly.

    Keywords: Ibn Sina, Ibn Mandevaih, Al-Qanon Al-Saghir, Al-Kafi fi Al-Teb, Al-Kefaye
  • رضا افخمی عقدا، علیرضا روستایی*

    گفتمان ادبی یکی از رویکردهای نقدی معاصر است که از گذر تحلیل آثار ادبی تلاش می کند دریچه جدیدی در فهم متون ادبی گشوده و زیبایی های نهفته متن را آشکار کرده و تاثیر آن را در برانگیختن احساسات مخاطب مورد مطالعه قرار دهد. یکی از شاهکارهای امروالقیس، شاعر جاهلی، بعد از معلقه اش، میمیه "الا عم صباحا..." است که از روزگاران گذشته تا به حال نظر بسیاری از ناقدان ادبی را به خود جلب کرده است. در این پژوهش تلاش شده است با روش توصیفی تحلیلی، تاثیر عوامل اجتماعی و موقعیتی زمان شاعر بر گفتمان او تحلیل و بررسی شود. تحلیل ساختارهای زبانی قصیده، نشان می دهد که عوامل اجتماعی و فرهنگی به صورت آگاهانه و یا ناخودآگاه در گفتمان شاعر تاثیر گذاشته است. همچنین بررسی موسیقی قصیده و ساختارهای نحوی و بلاغی و خلق تصاویر مختلف، افزون بر خلق زیبایی های ادبی در قصیده، در انتقال اندیشه حاکم بر ذهن شاعر و همراه کردن مخاطب با متن، تاثیر فراوانی داشته است.

    کلید واژگان: گفتمان ادبی, لامیه امروالقیس, لایه ادبی, لایه نحوی, لایه دلالی
    Reza Afkhami Aqda, Alireza Roustaei *

    Literary discourse is one of the contemporary doctrines of criticism that tries to open a new window for understanding literary texts and reveal the hidden beauties of texts through the analysis of literary words and their effects on arousing the emotions of the audience. One of the most important masterpieces of the Jahili poet, Imru al-Qais, alongside his Hanging Poem (معلقه (is "Ala um Sabah…" (… صباحا عم اال ,(which has attracted the attention of many critics since ancient times. This study tried to analyze the effects of the social and temporal factors of the society that the poet lives in, on his discourse. The analysis of linguistic structures of the poem shows that social and cultural factors have consciously or unconsciously influenced the poet's discourse. Moreover, investigating the music of the ode and the syntactic and rhetorical structures shows that the creation of various images in addition to creating literary beauties in the ode have had a great impact on conveying the dominant ideas of the poet and attracting the audience.

    Keywords: Literary Discourse, Imru al-Qais, Syntactic Layer, eloquence layer, literary layer
  • رضا افخمی عقدا*، یدالله جلالی پندری، مهدیه جعفری ندوشن

    چکیده در لا به لای میراث مکتوب برجای مانده از گذشته، گاه به نسخه های ارزشمندی برمی خوریم که به دلایلی، ناشناخته و مغفول مانده اند. یکی از این آثار نسخه خطی «جامع اللغات» اثرملامحمدجعفر ندوشنی است که از آن تنها نسخه ای منحصر به فرد و به خط خود مولف در دست است. وی این فرهنگ سه-جلدی را در سال 1258 قمری، در دوران حکومت محمد شاه قاجار، به پایان برده است. این فرهنگ از گونه ی فرهنگ های دوزبانه ای است که بر پایه «صحاح» و «قاموس» و با بهره گرفتن از فرهنگ های دیگر، از عربی به فارسی برگردان شده است. مولف درتصنیف این فرهنگ، در مقابل واژگان عربی، معانی فارسی آن را ذکرکرده که از جانب خود اوست و در میان این مترادفات دو زبانه، واژه های فارسی خالص نیزدیده می شود که یکی از ارزشهای شاخص این فرهنگ به شمار می رود و از طریق آنها می-توان گویشها و لغات اصیل فارسی را شناخت. پژوهش حاضر، با شیوه تحلیلی- توصیفی، به بررسی ویژگیهای نوشتاری، ساختاری و زبانی این نسخه پرداخته و سپس لغزشها و ارزشهای آن را بیان می کند. ازویژگیهای مهم این کتاب استفاده از جملات ساده، کوتاه و پرهیز از زبان غامض و دیریاب و دوری از لفاظی و تکلف است و از نظر ساختار نیز دنباله رو فرهنگ های قبل از عصرخویش است و در آن، برخی مختصات نوشتاری به شیوه پیشینیان به چشم می خورد که از نظر معادل یابی های فارسی برای لغات عربی ارزشمند است.

    کلید واژگان: فرهنگ دوزبانه, جامع اللغات, ملامحمدجعفر ندوشنی, ویژگیهای ساختاری و زبانی
    Reza Afkhami Aghda *, Yadollah Jalali Pandari, Mahdie Jafari Nodoushan

    In the midst of the written legacy of the past, we sometimes come across valuable copies that have been left unknown and neglected for some reason.One of these works is the manuscript of "Jame Al-Loghat" by Mullah Mohammad Jafar Nodushani, of which only a unique copy is in the author's own handwriting.He completed this three-volume dictionary in 1258 AH, during the reign of Mohammad Shah Qajar.This dictionary is a kind of bilingual dictionary that has been translated from Arabic to Persian based on "Sahah" and "Qamoos" and using other dictionaries.In compiling this dictionary, in contrast to Arabic words, the author has mentioned its Persian meanings, which is on his own, and among these bilingual synonyms, pure Persian words can also be seen, which is one of the key values of this dictionary and is one of Through them, one can know the original Persian dialects and words. The present study, with an analytical-descriptive method, examines the written, structural and linguistic features of this version and then expresses its slips and values. One of the important features of this book is the use of simple, short sentences, avoiding confusing and elusive language, and avoiding rhetoric and homework. It is valuable in terms of Persian equivalents for Arabic words.

    Keywords: bilingual dictionary, Jame alloghat, mullah mohammad jafar nodoshani, structural, linguistic features
  • فاطمه جمشیدی*، وصال میمندی، فاطمه قادری، رضا افخمی عقدا
    سبک ادبی میدانی برای بازتاب خصوصیات فردی ادیب مانند ذوق و سلیقه، خلقیات و عقاید شخصی او به شمار می رود. یکی از رویکردهای سبک شناسی ادبی با نام سبک شناسی فردی شناخته می شود که با در نظر گرفتن رابطه میان متن و بازخورد آن در میان مخاطبان، به بررسی دلایل و انگیزه های روانی، اجتماعی و تاریخی موثر در گزینش و بیان ساختارهای زبانی آن متن می پردازد. در این پژوهش که از نوع کیفی است و با رهیافت توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته، با تکیه بر مولفه های زبانی موثر در تعیین سبک فردی، قصیده «بلال حبشی» سروده «علی فوده» شاعر معاصر فلسطینی مورد واکاوی قرار گرفت. آنچه بر ضرورت انجام این پژوهش تاکید می کند، بررسی نقش عوامل درونی و بیرونی زندگی شاعر در تعیین سبک ادبی او و نیز بازتاب آن ها در ساختارهای زبانی وی است. هدف نگارندگان نیز ارایه پژوهشی در این راستا است تا راه را برای دیگر پویندگان رویکرد سبک شناسی فردی هموار سازد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که شاعر در این قصیده خود را در قالب شخصیت رنجدیده «بلال حبشی» معرفی کرده است  و با استفاده فراوان از حروف مهموس، گزینش قافیه های مختوم به حروف کشیده و مردوف که به فراخور حالات درونی وی است، موسیقی سنگینی را بر قصیده حاکم نموده است . همچنین با به کارگیری چشمگیر افعال مضارع که نشانگر اهداف انقلابی و اصلاح گرایانه وی هستند و در آخر با ذکر و تقدیم واژگان ایدیولوژیک و قرار دادن تعابیر متناسب با مفهوم اندوه، ناکامی و مقاومت در محور همنشینی، سبک فردی خود را در این سروده برجسته ساخته است . به طور کلی باید گفت سبک فردی «علی فوده» در این سروده سبکی غیرصریح و محافظه کارانه است.
    کلید واژگان: سبک شناسی فردی, شعر فلسطین, علی فوده, قصیده «بلال حبشی
    Fatemeh Jamshidi *, Vesal Meymandi, Fateme Ghaderi, Reza Afkhami Aaghda
    Literary style reflects the individual characteristics such as taste, mood, personal, and literary convictions. One of the approaches of literary style is known as individual stylistic that is considers the relationship between text and feedback among the audience, explores the psychological, social and linguistic reasons and motivations that is effective in selecting and exposing linguistic structures in text. This research analyzed and described personal style in "Bilal Habashi" by "Ali Foda". The importance of this study lies in the study of the role of the internal and external factors of the poet's life in determining his literary style as well as its manifestation in his language structures. The study aimed to pave the way for other researchers of individual style. The results showed that Ali Foda in this poem imagines himself as suffering character Bilal Habashi. In this field, by relying on practical components in determining the individual style, he made poem heavy musical by using a lot of nasal consonants, selecting rhymes ending in the long vowels, and alignments that according to their internal states. Applying present verb indicates his dramatic revolutionary and reformist goals. His individual style is highlighted by adapting ideological vocabulary and interpretation that fits into the concept of sadness, frustration, rebellion, and resistance. His style is implicit and through beautiful metaphors in this poem, except one, the rest of implicit metaphors and sarcastic kennings stated.
    Keywords: Individual style, Palestinian Poetry, Ali Foda, The Poem“Bilal Habashi”
  • حمید متولی زاده نائینی *، رضا افخمی عقدا، رحمت الله حیدری منش

    بینامتنی، یکی از موضوعات مهم نقد ادبی، نظریه ای است به منظور خوانش عمیق تر متن ادبی و دستیابی به ناگفته های آن. بر اساس این نظریه، هر متنی، آگاهانه یا ناآگاهانه، زایش و بازخوانشی از متون پیش از خود یا معاصر با خود است. قرآن کریم یکی از متونی است که سروده های بسیاری از شاعران با آن پیوند و ارتباط برقرار نموده است؛ از جمله این شاعران اخطل تغلبی، شاعر نامدار دوره اموی است که تعابیر و مفاهیم قرآنی را به گونه ای هنرمندانه و با خلاقیتی خاص در اشعار خود به کار برده و باعث جذابیت و تاثیرگذاری فوق العاده اشعار خود شده است. پژوهش حاضر با هدف تبیین انواع نمونه های بینامتنی قرآنی در اشعار اخطل با روش تحلیلی- توصیفی به تحلیل انواع روابط بینامتنی موجود در اشعار استخراج شده از وی با قرآن پرداخته است. بررسی اشعار اخطل گواه این است که وی گاه مضمون یا مفهوم آیه یا آیاتی از قرآن کریم را منبع الهام خویش قرار می دهد و گاه در ساختار جملات و موسیقی ابیات از آیات قرآنی بهره می گیرد و گاه به داستان های قرآنی اشاره می کند تا به اثر ادبی خود صفت قداست و ماندگاری بخشد.

    کلید واژگان: نقد ادبی, زایش, بازخوانش, متن
    Hamid Motevallizadeh Naeini, Reza Afkhami Aqda, Rahmatollah Heidari Manesh

    intertextuality is one of the important topics in literary criticism, a theory in order to read the literary text more deeply and achieve its unspoken. According to this theory, any text, consciously or unconsciously, is the birth and re-reading of pre- or contemporary texts. The Holy Quran is one of the texts with which the poems of many poets have been linked; One of these poets is the famous poet of the Umayyad era, who has used Qur'anic interpretations and concepts in his poems in a very artistic and creative way and has made his poems extremely attractive and effective. The present study aims to explain the types of Quranic intertextual examples by Akhtal by analytical – descriptive method to analyze the types of intertextual relationships in the poems extracted from him with the Quran. Review of Akhtal poems prove that sometimes he uses the content or meaning of a verse or verses from the Holy Quran as his source of inspiration, and sometimes he uses Quranic verses in the structure of sentences and music of verses, and sometimes he refers to Quranic stories to his literary work as an attribute of holiness and permanence.

    Keywords: literary criticism, creation, review, context
  • رضا افخمی عقدا*، فاطمه جمشیدی

    «غم غربت» یا «یادمانه» یک احساس درونی تلخ و شیرین به اشیا، اشخاص و موقعیت های گذشته است که به دلیل رویدادهای سیاسی و اجتماعی پس از جنگ های جهانی، بسیار مورد توجه روان شناسان، جامعه شناسان و بیش از هر قشری، شاعران قرار گرفت و مظاهر این پدیده بر شعر شاعران معاصر عربی و به ویژه «نزار قبانی» شاعر سوری غالب شد. پژوهش حاضر با روش تحلیلی - توصیفی و استفاده از منابع کتابخانه ای نوشته شده است و نگارندگان با در نظر گرفتن زندگی اجتماعی و سیاسی «نزار قبانی»، به واکاوی اشعار او از منظر «یادمانه» پرداخته اند. در رابطه با دستاوردهای پژوهش حاضر باید گفت نمود پنج قسم از یادمانه ها در شعر نزار قبانی قابل مشاهده است که عبارتند از: «یادمانه دوری از وطن»، «یادمانه دوران کودکی»، «یادمانه سوگ همسر» «یادمانه ناکامی اجتماعی» و «یادمانه از دست رفتن جامعه آرمانی». همچنین این دسته از اشعار وی در نتیجه عواملی چون مرگ همسر، دوری از وطن، مشاهده نابسامانی های جامعه و نیز سکوت مردم در برابر ظلم و بی عدالتی در دیوان وی تجلی یافت.

    کلید واژگان: شعر معاصر عربی, غم غربت, یادمانه, نزار قبانی
    Reza Afkhami Aghda *, Fatemeh Jamshidi
    Introduction

    In literature, Reminiscence nostalgia or homesickness is actually the poetic regrets that the poets talk about for a sense of nostalgia or regret over things or those who have already been lost for any possible reasons (Mousavi et al., 1391). This process, which is rooted in psychology, is said to be a form of writing, which the poet or author applies in his own work in order to remember the memories of the past with the grief and pain or describes what he his has lost. Usually the memories of the homesickness or reminiscence encompasses a wide area which includes the memories of relatives, neighbors, childhood land, the past prominent values and everything that makes the poet to regret about losing it.One of the Arab poets, whose poems make a significant contribution to reflecting the feeling of homesickness, is the contemporary poet “Nazar Ghabbani”. In this paper, the authors tried to reveal the process of "homesickness" in his poems after analyzing the poet's poetry. The purpose of this study is to uncover some of the unknown aspects of Nazar Ghabbani 's poetry, including his attention to Arab lands and his childhood. We aim to fade the suspension that all his poems are related to the love and women exclusively, and the role of grim themes and poetry containing homesickness in various forms is also expressed in the excellence of his poem, which seems to be necessary. In this research, the following questions have been answered.-How has the content of  "homesickness" or "Reminiscence" revealed themselves  in the poems of "Nazar Ghabbani"?-What are the factors leading to the formation of  homesickness in Nazar Ghabbani and its manifestation in the poems of this poet?

    Research Methodology

    This study is based on the descriptive-analytical method and the library resources. The authors initially devoted their work to the definition and the description of the “homesickness” or “Reminiscence” and its factors and its types. Also, in the rest of this paper, we present Nazar Ghabbani’s biography and then, consider the social and political life of him from the "homesickness" perspective.For this goal, the poems of the poet were repeatedly studied and with considering the theoretical foundations of the research, the samples of poems and the various examples of homesickness were extracted from Nazar Ghabbani’s poems. In addition, its main reasons have been analyzed.

    Discussion

    After reviewing the Nazar Ghabbani’s poems, five aspects of the manifestation of “nostalgia” or “Reminiscence” were identified in his poems, including nostalgia for his homeland”, “nostalgia for his childhood, “Mom’s grief’s Reminiscent”, “the reminiscence of failure in the society” and “ the reminiscent of losing ideal society” which are discussed below. In order to investigate the manifestation of nostalgia for this poem, “Nazar Ghabbani”, we should mention that, in one of his works “Al-Dameshghiat”, he felt intensively dependent on one of the Arab cities, and the intensity of his feeling was expressed as Mother. He considers himself to be descended (the birth) of these cities, and it seems that his metaphor of Arab cities to Mother was the expression of his anguish (distress) for his homeland and reunion.One of the manifestations of homesickness is the return to his childhood and the memories of those times. In one of his poems, Nazar Ghabbani, recounts the natural beauty of his hometown in his childhood. And perhaps it can be said that seeing plenty of these phenomena in those days and living in an environment full of these beauties and blessings has left such a pleasant effect on his memory, which, after many years, is also one of the most important factors in provoking the poet's nostalgia.He also had a hard and intensive homesickness for his wife and in one of his poems; he used the metaphor for describing his love. He resembled his feeling and his children’s feeling to trembling of the leaves of the trees and then he resembled it  to a feather which is exposed to the rain. And at the end, with the phrase "the sweetest home" addressed to his deceased wife, he would like to point out that even the Arab homeland, with all his popularity with the poet, cannot stop the moment of grief resulting from the death of his wife. Among the issues that raised the regret of Nazar Ghabbani is that he did not have the right to express his thoughts, which made him so annoyed. Moreover, he felt saddened because he could not perform his intellectual and guiding role.In many cases, the sadness of the poet is due to the social problems which were made by politicians who did not have enough knowledge. One thing that caused more grief for Nazar Ghabbani about the homesickness and the separation of ideal land was related to a stifling situation and the coercion of tyrant on his land. Because the people were harnessed by the security officials strictly, they did not have the right to do the slightest manipulation in their lives, and Nazar Ghabbani was very sad about this.

    Conclusion

    One of the dominant features of most of Nazar Ghabbani’s poems is a feeling of nostalgia and regret, either an anguish for the past events, or for events that had to occur at the time of poet for his country and his countrymen, but never occurred. All of this caused the deep feeling of deep sadness in the poet's soul and made him to write poems with the theme of grief and regret. These poems, known as reminiscent of the poet, have a special place in the Nizar’s book. In an special classification, we can distinguish the most important manifestation of reminiscence in five parts: away from homeland, childhood, wife’s death, a social failure and loss of ideal society.  The most important and efficient factors in manifestation of Nazar Ghabbani’s poems is about homesickness; we can express the wife’s death, being away from homeland, reviewing the childhood memories, seeing the problems and existence of the anarchy in the society including the intolerance of tyrant’s oppression against the people and interference in their lives and also the great grief for people’s silence against the injustice.

    Keywords: contemporary arabic literature, Remembrance, Nostalgia, Nazar Ghabbani
  • رضا افخمی عقدا*، محسن زمانی، وصال میمندی

    شعر بستری مناسب برای بیان ذهنیات، تجسم احساسات و تجلی اندیشه ها، نگرش ها و آرمان هاست و سبک شناسی نیز ابزاری مناسب برای شناسایی هویت انسانی، علمی، ادبی و ایدیولوژیک شاعر و نفوذ به دنیای درون اوست. سبک شناسی جدید علاوه بر مباحث سبک شناسی سنتی، به محتوا، تاثیرگذاری افکار، اندیشه ها، ایدیولوژی، مخاطبان و حتی فضای خلق اثر توجه دارد و به بررسی این موارد در لایه های زبانی، ادبی و اندیشگانی می پردازد تا بتواند تصویر دقیق تری از شاعر ارایه دهد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی موضوعات محوری قصیده «عبدالله الإرهابی» و تقابل اندیشه و اعتقاد شاعر با اندیشه حکام و سران عربی و نمود آن در لایه های مختلف زبانی، ادبی و اندیشگانی و همچنین چگونگی رویکرد شاعر با مسایل سیاسی-اجتماعی به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. یافته های تحقیق نشان داد که شاعر ضمن اعتقاد به مفاهیم بلند اسلامی و دینی چون شهادت، پایداری، قصاص، حمایت از مظلوم و... و با رویکرد واقع گرایانه و عینی به مسایل جامعه، به مقابله با ظلم و ستم طبقه حاکم و اهداف سازش کارانه آنان با دشمنان بیگانه پرداخته و بر قیام مسلحانه به عنوان تنها راه حل کارآمد در مقابله با اندیشه و اهداف آنان تاکید می ورزد؛ به گونه ای که این تقابل اندیشه را می توان در سطوح مختلف زبانی قصیده به ویژه در سطح واژگان با بسامد واژگان حسی و رمزگان انقلابی و در سطح ادبی در تشبیهات حسی و ملموس شاعر و تضاد معانی دنبال نمود که سبکی صریح، حسی، هیجانی و واقع گرایانه به این قصیده شاعر بخشیده است.

    کلید واژگان: سبک شناسی, قیام مسلحانه, مظفر النواب, قصیده عبدالله الإرهابی
  • فاطمه جمشیدی، وصال میمندی*، فاطمه قادری، رضا افخمی عقدا
    بر خلاف تصور برخی که اسطوره ها را عناصری خیالی می دانند، باید متذکر شد که اسطوره ها نمادهایی ملی هستند که در هر زمان و مکانی می توانند حضور فیزیکی داشته باشند؛ چراکه برخاسته از دل فرهنگ هر ملت هستند و تا زمانی که پای بندی مردم به فرهنگ وجود داشته باشد، اسطوره ها نیز در زندگی مردم جاری هستند. در این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی صورت گرفته تلاش بر آن است تا بازتاب اعمال چند تن از شخصیت های مبارز ملی در ادبیات فلسطینی و ادبیات فارسی که به اسطوره هایی ماندگار در زمان خود تبدیل شده اند، با تکیه بر شعر علی فوده و علی موسوی گرمارودی نشان داده شود. هدف پژوهش حاضر نیز اثبات این مدعا است که جنگ های ملی و منطقه ای چگونه توانسته است در جاودانه سازی برخی افراد مبارز روزگار پر از آشوب خویش، موثر باشند و آن ها را به اسطوره هایی تبدیل گردانند. هر دو شاعر با توصیف اخلاق و اعمال شخصیت های تاثیرگذار سیاسی و انقلابی سرزمین خود به عنوان اسطوره های مبارزه ملی، گامی بسیار موثر در آشکارسازی پیوند میان اسطوره و تاریخ برداشتند.
    کلید واژگان: شعر مبارزه, ادب آیینی, کمال عدوان, غسان کنفانی
  • حمید متولی زاده نایینی*، رضا افخمی عقدا، رحمت الله حیدری منش

    نقائض از جمله مهم ترین متون شعری در دوره اموی در حوزه شامات به شمار می رود که ابو تمام در کتاب خود با عنوان «نقایض جریر والاخطل» به جمع آوری آن اقدام کرده و الاب انطوان صالحانی الیسوعی در دهه های اخیر به شرح آن پرداخته است. نقائض جریر و اخطل از چند مضمون اساسی بهره برده است. برخی از این مضامین کمرنگ و برخی پررنگ هستند اما در همه نقائض به کار رفته است. این پژوهش با هدف بررسی محتوایی عناصر و درونمایه های مشترک در نقایض جریر و اخطل انجام شده است و با روش تحلیلی- توصیفی با بررسی بیش از 840 بیت در قالب 20 قصیده یعنی(تمام اشعار نقایض) دریافته می شود که تعصبات قبیله ای، حسب و نسب، ایام العرب، سیاست، زن و دین از جمله مهم ترین اندیشه های بنیادین در نقایض جریر و اخطل هستند که مورد توجه هر دو شاعر قرار گرفته اند.

    کلید واژگان: مضمون شعری, ایام العرب, زن, دین, تعصب قبیله ای
    Hamid Motavallizadeh Naeini*, Reza Afkhami Aqda, Rahmat alah Heidari Manesh

    Breaches are among the most important poetic texts in the Umayyad period in Shamat. In a book titled, "Breaches of Jirir and Al-Akhtal", Abu Muhammad has been collecting the narrations of these two poets, and Al-Ab Antoan Salehani Aliasuee has described it in recent decades. Jarir’s and Akhtal’s Naqaez have taken advantage of some main themes. Some of these themes are more highlighted and some of them are less paid attention to, but in all of them Breaches have been applied.This research has been conducted with the aim of investigating the content of common elements and themes in the poetry of Jarir and Akhtal, and by analytical-descriptive method, by investigating over 840 couplets in the form of 200 odes, it has been found that tribal prejudices, descent and lineage, Ayyam Al Aarab(Arab Days) ,politics, woman and religion are among the most important and fundamental ideas in Breaches of Jarir and Akhtal that are considered by both poets.

    Keywords: poem theme, Ayyam al Arab, woman, Religion, Tribal fanaticism
  • رضا افخمی عقدا، مهدیه جعفری ندوشن*
    شخصیت شناسی یکی از رویکردهای نقد روان شناسی است که در قرن بیستم پا به عرصه های جدید از جمله ادبیات گذاشت. در این روش، منتقد بر اساس اصول روان شناسی به کاوش در اعماق روان و شخصیت خالق اثر ادبی از خلال آثارش می پردازد. یکی از نظریه های مهم شناخت شخصیت در روان شناسی نوین نظریه"انیاگرام" است که با به کارگیری آن می توان نوع تیپ شخصیتی هر فرد را از میان تیپ های نه گانه این الگو باز شناخت. پژوهش حاضر با شیوه ی توصیفی-تحلیلی برآن است تا بر اساس نظریه"انیاگرام" تیپ شخصیتی عروه را از خلال اشعارش شناسایی و بازتاب تیپ شخصیتی وی را در اشعارش واکاوی نموده وعوامل موثر بر شکل گیری شخصیت عروه را معرفی نماید. برآیند این پژوهش نشان می دهد که ویژگی های رفتاری عروه با ویژگی های تیپ دو(کمک گرا) انطباق بیشتری دارد و تیپ شخصیتی او، در قالب انسانی مهربان، دلسوز، فداکار، بخشنده و یاری دهنده به فقراء و ستمدیدگان نمایانگر می شود هر چند محرک چنین رفتارهایی از عروه تلاش برای غلبه بر درد حقارتی است که ناشی از ظلم و نابرابری اقتصادی و اجتماعی حاکم بر زندگی فردی و اجتماعی اوست و رفتارها و منش های انسان دوستانه وی بیشتر در جهت اثبات خویش به جامعه و جلب توجه و تایید دیگران است.
    کلید واژگان: شعر جاهلی, تیپ شناسی شخصیت, عروه بن ورد, نظریه انیاگرام
    Reza Afkhami Aghda, Mahdie Jafari Nodushan *
    Personality is one of the approaches to the critique of psychology, which in the twentieth century has entered a new field of literature. In this way, the critic, based on the principles of psychology, explores the psychological depths and creator's personality of literary work through his works. One of the important theories of personality recognition in the modern psychology of the "Eneagram" theory is that by using it, one can recall the type of personality brigade of each person among the nine types of this pattern. The present research is descriptive-analytic in order to identify the personality type of Urwah in his poems and reflect his personality type in his poems and introduce the factors influencing the formation of the character of Urwah. It seems that the characteristics of the behavior of Urwah are more in line with the characteristics of Assyrian type 2 and his personality brigade, in the form of a humane, compassionate, self-sacrificing, gracious, and helping the poor and the oppressed, However, the stimulus of such behaviors is the attempt to overcome the pain of restraint caused by the injustice and inequality of the individual and his social life, and his humanitarian behaviors and behaviors more in proving himself to society and attracting attention. Confirmation of others.
    Keywords: ignorance Poetry, Personality Typology, Urwah bin Vard, Theory of the Eneagram
  • فاطمة جمشیدی، وصال میمندی، فاطمة قادری، رضا افخمی عقدا
    إن المفارقة تقنیة ادبیة تزداد القصیدة رونقا وجمالا بکل انماطها وسیاقاتها وتنتهی إلی نتیجة تدهش المتلقین، وهی تقوم علی التضاد والفرق بین
    المعانی الظاهریة والمفاهیم الباطنیة للالفاظ والتعابیر وتخل التوتر والإعجاب فی النص. کثیرا ما تحتاج المفارقة إلی کد ذهنی وتامل عمی
    للوصول إلی کشف دلالات التعارض بین المعنی الظاهر والمعنی الخفی الغائص فی اعماق النص. من هذا المنطل ، بادر هذا البحث بدراسة
    اشعار علی فودة ) 1491 1491 م( الشاعر الفلسطینی المعاصر، وما تحتوی من ملامح المفارقتین اللفظیة والتصویریة وانماطهما مستعینا بالمنهج
    الوصفی التحلیلی لتفسیر نماذجها، وتبیین کیفیة استخدام الشاعر لهذه التقنیة ودورها فی تجربته الشعریة. تبین من خلال هذا البحث ان الشاعر
    وظف مفارقة السخریة والاضداد والإنکار بمثابة ملامح المفارقة اللفظیة ومفارقة التحول والمفاجاة والادوار بمثابة نماذج للمفارقة التصویریة.
    وکان غرضه الرئیسی من استخدام هذه التقنیة هو بیان ما یوجد فی المجتمع وسلوک الناس من التناقض والتباین الذی سبب الیاس والمفاجاة
    والتحسر فی الشاعر خلاف ما کان یصوره.
    کلید واژگان: الشعر الفلسطینی, علی فودة, المفارقة, المفارقة اللفظیة, المفارقة التصویریة
    F. Jamshidi, Vesal Meymandi, F. Ghaderi, R. Afkhami
    Contradiction, as a literary instrument with all its forms, causes the attraction, influence and beauty of the texts, and consequently, the astonishment of the reader. It is based on the contrast and differences between the literal meaning and real meaning of the words and expressions. In most cases, discovering the contradictory meaning is due to intensive mental effort and deep thinking in order to understand the contradiction between the literal meaning and the their covert and ambiguous meaning. This study is therefore based on the a descriptive and qualitative analysis of the contents of the odes of the contemporary Palestinian poet, “Ali Fodeh” (1946-1982), along with the use of library sources with the aim of studying verbal and imagery samples of contradiction in his works and analyzing the way this method has been used in his works. This results of the study revealed that he has used mockery, contradiction and denial as the verbal contradictions and change, surprise and roles as the subcategories of imagery contradiction. Moreover, his aim in using this technique was to express the contradictions and conflicts of the society which lead to the hopelessness, the surprise and the poet's grudge in pursuit of his reformist goals.
    Keywords: Palestinian Poetry, Ali Fodeh, Contradiction, Contradiction in terms, visual Contradiction
  • رضا افخمی عقدا *، محسن زمانی
    بیگانگی از جمله مسائل مهم بشر معاصر است که قدمتی به درازای خود انسان دارد. دانشمندان و پژوهشگران حوزه های مختلف تعاریف متعددی از آن ارائه داده اند. در دوره معاصر دو حوزه روانشناسی و جامعه شناسی رویکردی متفاوت تر به آن داشته است. «رابرت مرتن» R. Merton (1910-2003م.) جامعه شناس آمریکایی به بررسی این موضوع در قالب ناهنجاری های اجتماعی پرداخته و نظریه وی به «نظریه وسیله و هدف» معروف گشت. با توجه به این نظریه مظفر النواب (1934م) از جمله شاعران معاصر عراق است که تا حدود زیادی در مسیر اهداف خود و راه رسیدن به آنها (وسیله) با جامعه هم عصر خود اعم از حکومت و عامه مردم بیگانه گشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی شخصیت نواب بر اساس سنخ های شخصیتی مرتن و مهم ترین وسیله و ابزار شاعر به منظور غلبه بر بیگانگی و تاثیر وسیله و اهداف شاعر بر تعابیر و واژه های شعر او در قصیده «طلقه ثم الحدث» با روش توصیفی – تحلیلی انجام شده است. یافته ها روشن می سازد شخصیت شاعر یک شخصیت ناهمنواست که ساختارهای اجتماعی را ناکارآمد برای رسیدن به هدف می داند و با شیوه تطابق ناهمنوایانه طغیانگری در صدد قیام مسلحانه علیه دستگاه های حاکمه بوده که با ابزارهایی مانند سانسور، عوام فریبی،... به دنبال حفظ سلطه خود و چپاول ملت ها می باشند. فراوانی کاربرد دو وجه خبری و التزامی از بارزترین ویژگی بندهای این قصیده است. علاوه بر این کلمات نشانداری چون «الطلقه، النار، الصمت، الدم، الحزن، الحسین (ع) ، خالد اسلامبولی و...»، بر اندیشه ناهمنوایی شاعر اندیشه با جامعه و حکومت و افکار انقلابی وی تاکید می ورزد.
    کلید واژگان: مرتن, ناهنجاری اجتماعی - بیگانگی, مظفر نواب - طلقه ثم الحدث
    Reza Afkhami Aghda *, Mohsen Zamani
    Alienation is one of the most important issues for the contemporary human. Alienation dates back to the mankind creation. Researchers of different fields have presented numerous interpretations for it. In the current century, psychology and sociology have different approaches to alienation. R.K Merton (1910-2003) was an American sociologist that studied alienation in the matrix of social abnormalities. His theory is known as ‘the end-means theory’. On the basis of this theory, Mozafar Navab, an Iraqi contemporary poet, may be claimed to have been somewhat alienated from his society, i.e. both the government and the people, in terms of his approach for reaching his goals. This paper aims to study the following three issues using a descriptive–analysis method 1) Navab’s personality according to Merton’s personality types, 2) the most important tools to overcome his alienation, and 3) the impact of end and means on the idioms and words in his ode. The obtained results clarify that the poet has a nonconformist personality. Also, he believes that social structures are not efficient enough for him to reach his goal. Thus, he wants to use rebellion as an approach against governments which use such means as censorship, demagoguery, and so on to save their domination over Arab nations. The high frequency of informative and subjunctive statements is the prominent feature of his ode. Moreover, the marked words such as, bullet, fire, blood, greif, Hossain, Khaled Eslambooli, emphasize the poet’s nonconformist thoughts against the society and government, along with his revolutionary ideas.
    Keywords: Merton, Social abnormality, Alienation, Mozaffar Al- Navvab, Talghaton Somma Al-Hadath
  • فاطمه جمشیدی، وصال میمندی *، فاطمه قادری، رضا افخمی عقدا
    یکی از رویکردهای جدید در بررسی های ادبی که توجه بسیاری از ناقدان و پژوهشگران را به خود معطوف داشته، واکاوی نشانه ها و رمزگان های تشکیل دهنده متون ادبی است. نشانه شناسی به دانش بررسی نظام های نشانه ای مختلف همچون زبان، تصاویر و علامت های وضعی اطلاق می شود و یکی از مفاهیم بنیادی آن یعنی رمزگان، به منزله چهارچوبی است که نشانه ها در آن معنا می یابند. از آن جا که ادبیات با علوم انسانی در ارتباط نزدیک است، ناقدان ادبی نیزاز خدمات نشانه شناسی رمزگان ها و شیوه های تاویل آن ها در بررسی متون، بی نصیب نمی مانند. این پژوهش که از نوع کیفی است، به روش توصیفی تحلیلی وبا استفاده از منابع کتابخانه ای نوشته شده و با هدف نشانه شناسی مهم ترین رمزگان های زبانی سروده «عوده سندباد» از «علی فوده» (1946 - 1982م) و میزان هماهنگی آن ها با شرایط زندگی شاعر و نقشی که در انسجام این سروده داشته اند، انجام شده و در نهایت دریافته است که شخصیت شاعر و روحیات وی در رمزگان مربوط به صاحب متن و رمزگان اسطوری تجلی یافته و انسجام سروده از رهگذر رمزگان فرم و رمزگان روایی حاصل گردیده و میزان ادبیت آن مرهون دو رمزگان زیبایی شناختی و بینامتنی شعری است.شایان ذکر است که آوردن واژه «سندباد» در عنوان سروده که سبب تداعی داستان این شخصیت اسطوری و کنکاش برای یافتن شباهت میان سراینده این قصیده (علی فوده) و سندباد اسطوری می شود، مهم ترین علت گزینش سروده مذکور جهت نشانه شناسی رمزگان های زبانی آن است.
    کلید واژگان: نشانه شناسی, رمزگان, علی فوده, قصیده عوده سندباد
    Fatemeh Jamshidi, Vesal Meymandi *, Fatemeh Ghaderi, Reza Afkhami Aghda
    A new approach in literary studies that has attracted the attention of many critics and researchers is semiotics, or the analysis of signs and codes in literary texts. Semiotics is applied to the study of different sign systems such as languages, images and symbolic situations. Codes are one of the fundamental concepts of semiotics that serve as a framework within which signs find a meaning. Since literature is in close relationship with human sciences, literary critics have had the benefits of semiotic methods in interpretation of texts. Semiotic research of codes has not been done on Arabic poems. Therefore, due to the necessity in this regard, the present study, which is qualitative and descriptive in nature, uses library resources to aim at the semiotics language codes of the poem "Odat Sinbad" and to explore the degree of correspondence between those codes and the poet’s living conditions as well as their role in the cohesion of his poems. It is found that the poet’s psychological character is embodied in the linguistic and mythical codes of the narrative writing. In addition, the literary entity of the poem is indebted to its aesthetic codes.
    Keywords: Semiotics, Codes, Ali Fodeh, Odat Sinbad
  • فاطمه جمشیدی *، وصال میمندی، فاطمه قادری، رضا افخمی عقدا
    الاغتراب هو وعی الفرد بالصراع القائم بین ذاته وبین البیئه المحیطه به بصوره تتجسد فی الشعور بعدم الانتماء والسخط والقلق والعدوانیه وما یصاحب ذلک من سلوک إیجابی او شعور بفقدان المعنی واللامبالاه والانعزال الاجتماعی وما یصاحبه من اعراض إکلینیکیه، وهو ظاهره بارزه فی العصر الحدیث، فالادب فی مثل هذه الظروف ینعدم فیه الاستقرار والهدوء، فمن هنا غلبت فکره الاغتراب فی الوقت الحاضر علی تجربه الشعراء. هدفت هذه المقاله دراسه انواع الاغتراب فی شعر «علی فوده» الشاعر الفلسطینی المعاصر (1946-1982م) والسبب فی اختیار هذا الشاعر یعود إلی ان هذا الشاعر لا یعرفه الطلاب والباحثون کما یستحقه، فدراسه شعره من خلال الفحص عن اقسام الاغتراب فی حیاته یسدل الستار عن کثیر من الزوایا الخفیه فی شخصیته. کذلک قصدت المقاله الکشف عن توظیفه بعض الآلیات التعویضیه إزاله لهذا الشعور وکل هذا عبر المنهج الکیفی الذی یعتمد علی الوصف والتحلیل. إضافه إلی هذا، درست رده فعل الشاعر وتعامله تجاه اغترابه، ووصلت إلی ان اغتراب هذا الشاعر ظهر متمثلا فی الاغتراب الاجتماعی، والسیاسی، والنفسی، والإخوانی، والزمانی، والمکانی. وظف هذا الشاعرآلیات لدفع اغتراباته کتکرار الالفاظ الداله عن الاغتراب واستخدام اسلوب الحوار فی اللجوء إلی الطبیعه والاستئناس بها وخطاب امه المیته عند الحنین إلی الطفوله، وایضا الخشوع تاره والسخط تاره اخری.
    کلید واژگان: علی فوده, الاغتراب, الغربه, رده فعل الشعراء
    Fatemeh Jamshidi *, Vesal Meymandi, Fatemeh Qaderi, Reza Afkhamiaqda
    Alienation in the modern age is a significant phenomenon, that seeks political, social, ethical being is on human; thus, affected by such circumstances the literary nature, takes suspicious and loses its soothing effect; so in the present age alienation dominate poet’s work. This article will identify and evaluate all types of alienation in the poetry of Ali Fouda (1946 - 1982 AD)the contemporary Palestinian poet.The final results investigating his poems werethe representation of different kinds of alienation including: social, political, ethical, psychological alienation, alienation from friends, time, location, literature and emotion.To overcome this feelings, various mechanisms, such as the use of terms indicating poverty and alienation, using the element of dialogue to resort to manifestations of nature, including animals and plants, addressing the mother to express her passion for the past and humility and softness in some cases, violence and harsh, in some cases.It is worth noting that these results were to examine Ali Fouda Divan and extracting samples of its poetry, based on the description.
    Keywords: Palestinian poetry, Alienation, Ali Fouda
  • رضا افخمی عقدا، سیما شفیعی*
    حضور سلطه جویانه استعمار و ایادی آن در قرن بیستم از حیث اقتصادی، فرهنگی، نظامی و... در ممالک مختلف دنیا مخصوصا بلاد عربی؛ علما، ادبا، شاعران و روشنفکران این مناطق را برآن داشت که برای مبارزه علیه استعمار و آگاه سازی مردم به موثرترین شیوه تلاش کنند. استفاده از اسطوره های کهن یکی از راه هایی است که اکثر شاعران معاصر عرب از جمله بدر شاکر السیاب برای رسیدن به هدف سیاسی مورد اشاره، در آن گام نهادند. این شاعر عراقی در اشعارش علاوه بر کاربرد موازی و مطابق با خط سیر اسطوره، به هنجار گریزی و کاربرد معکوس و خلاف جهت حرکت اسطوره، به صورت ابتکاری دست زده است. بدین جهت این پژوهش با انتخاب تعدادی از سروده های سیاب با روش توصیفی _ تحلیلی به موشکافی هنجارگریزی سیاب و کاربرد موازی و معکوس اسطوره سندباد در هر هفت سفر او و دلایل و انگیزه های او در هنجارگریزی پرداخته است. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که در تمام این سروده ها سندباد نماد خود شاعراست و برای رهایی از چنگال بیماری و در جست وجوی درمان، راه کشورهای متعدد در پیش می گیرد، اما برخلاف داستان سندباد و سفرهای موفقیت آمیز و شگفت انگیزش، در سروده های سیاب هیچ نشانه ای از بهبودی فردی، اجتماعی و سیاسی که نوعی پیروزی تلقی می گردد، پیدا نیست و تلاش های سیاب برای اصلاح امور شکستی تلخ درپی دارد. در واقع هر مسافرتی برخلاف خط سیر داستان هزار ویک شب زمینه را برای شکستی تلخ فراهم می کند.
    کلید واژگان: شعر معاصر عربی, سیاب, اسطوره, هفت سفرسندباد, هنجارگریزی
    Reza Afkhami Aghda, Sima Shafiee *
    During the 20th century, the inroad of colonizers and their agents in most countries, especially Arabian countries from economic, cultural and economic perspectives led their scientists, thinkers, and poets to make their utmost effort to counter the colonizers and enlighten the people. Making use of ancient legends is among the ways most poets including Badr Shakir Al sayyab have chosen to reach their political objectives. In addition to a parallel application and in line with the legend stream, this Iraqi poet has made novel attempts to avoid the norms and have an inverse use of legend. In this study, Sayyab’s aversion of the norms, reasons and motivations of his parallel and inverse use of seven trips of Sinbad myth have been investigated using a descriptive-analytic approach in line with some of his poems. Our findings indicate that Sinbad is the symbol of the poet, as Sayyab travels to different countries in pursuit of possible cure so as to get rid of his disease. In contrast to the amazing and successful travels of Sinbad, there are no signs of any personal, social and political recovery of Sayyab’s disease which could be considered as an achievement. All of his efforts to find remedy turns out to be utterly fruitless. In fact, any trip incongruent with the stream of Thousand and One Nights story can provide grounds for a bitter failure.
    Keywords: Contemporary poem, Sayyab, Legend, Seven trips of Sinbad, Aversion
  • حمید متولی زاده نایینی، رضا افخمی عقدا
    براساس نظریه بینامتنیت، شاهد برخی متون شعری در دوره اموی هستیم که توجه بی نظیری به متون دینی مخصوصا قرآن کریم داشته اند؛ از جمله این اشعار، نقایض جریر و اخطل است که ابوتمام در کتاب « نقایض جریر و الاخطل» به جمع آوری آن اقدام کرده است. این پژوهش با هدف بررسی انواع روابط بینامتنی در مطالعه ی نقایض جریر و اخطل انجام شده است و با روش تحلیلی- توصیفی و با بررسی بیش از 840 بیت در قالب 20 قصیده یعنی(تمام اشعار نقایض) دریافته می شود که روابط بینامتنی قرآنی در نقایض جریر و اخطل به صورت اجترار، امتصاص و حوار به شکل آگاهانه رخ داده است و تاثیر هر دو شاعر از قرآن بیشتر منحصر به واژگان و عبارت های قرآنی است که جریر در این عرصه بر اخطل مقدم است.
    کلید واژگان: نقائض جریر, اخطل, بینامتنیت, قرآن
    Hamid Motavalizadeh Naeini, Reza Afkhami Aqda
    Within the theory of intertextuality, we can notice the existence of some poetic texts in the Umayyad period that paid unparalleled attention to religious texts especially the Holy Quran. Among such texts is Naghayez Jarir va al-Akhtal that was compiled by Abu Tammam in his book under the title of Naghayez Jarir va al-Akhtal. The present descriptive-analytical study aimed at analyzing different types of intertextuality relationships in more than 840 couplets in the form of 20 odes (inclusive of all poems in Naghayez). The results indicated that the Quranic intertextuality relationships in Naghayez Jarir va al-Akhtal have consciously occurred in the form of ijtirar, imtisas and havar (conversation) and the influence of the Quran on the two poets was mostly confined to Quranic terms and expressions, while Jarir leads al-Akhtal.
    Keywords: Naghayez, Jarir, al, Akhtal, intertextuality, the Quran
  • رضا افخمی عقدا، محسن زمانی*، علی علی محمدی
    الاهتمام بالاعمال الفنیه والادبیه وتحلیلها علی اساس مبادئ علم النفس والقیام بتحلیل شخصیات العمل الادبی خلال آثارهم من وجهه النظر النفسیه، قد امتاز بین الاتجاهات النقدیه المختلفه فی القرن العشرین، ومن بین هذه النظریات المتطرقه إلی الشخصیه، تتمتع نظریه «الفرید ادلر» (1870 - 1937م) النفسیه باهمیه خاصه؛ لانه یعتقد -علی عکس نظریه فروید- بان العوامل الاجتماعیه هی التی تحدد تصرفات الإنسان وسلوکیاته لا الغریزه الجنسیه. ویعتقد بان المیل إلی التفوق والتطور یکون فی الإنسان فطریا وذاتیا.
    وبما ان شخصیه عنتره حسب ما وصف نفسه خلال اشعاره لها قابلیه غنیه خصبه للتحلیل النفسی؛ لذلک عالجنا فی هذا المقال تحلیل شخصیه عنتره فی ضوء نظریه ادلر النفسیه، وذلک وفق منهج وصفی تحلیلی. وقد اوحت بعض النتائج علی ان ما حمل عنتره علی إظهار الشجاعه والکرامه والفروسیه لیست عقده النقص التی یعزوها النقاد إلی عنتره بل هو الشعور بالنقص الذی یکون من فطره الإنسان وذاته ومحرکه علی الکفاح لاجل التفوق والکمال. فیسعی عنتره لتحقیق هدفه النهائی والمنشود وغایته المبتغاه ای العزه والکمال والتعالی؛ مما ادی إلی ان یتخذ لحیاته اسلوبا خاصا لا یکون إلا نتیجه لهذه الغایه العالیه.
    کلید واژگان: عنتره, الشعور بالنقص, عقده النقص, الفرید ادلر
    R. Afkhami Aghda, M. Zamani*, A. Ali Mohammadi
    Psychological criticism of art works, analysis of literature texts and their characters were getting important among the different approaches of critique in 20th century, according to the psychology. Between all of the personality theories, Alfred Adler’s individual psychology theory has a significant importance because he though – unlike Freud – that human behaviors are results from social factors, not sexual instinct. Also he believed that the tendency to perfectionism and progress are innate in individual.
    According to the description of Antara personality, his character has a rich capacity to a psychological study. In this study, personality of Antara (With respect to his capacity), through Adler theory, was discussed via descriptive – analytical method of his poems.
    It can be concluded that Antara didn’t focus on his bravery, munificence and warfare because of his inferiority complex, but because of inferiority complex of human being related to its natural inability from the beginning of its birth. Antara and his poems were seeking for perfection, honor, sublimity and eminence. In other word life style that he choosed for him, was because of all these ultimate.
    Keywords: Antara, Inferiority feeling, inferiority complex, Adler
  • رضا افخمی عقدا، فاطمه جمشیدی، جمشید قاسمی
    یکی از مباحث رایج در نقد ادبی، نحوه انعکاس دغدغه های روحی ادیب در اثر وی است و از آن جا که متون ادبی بخصوص شعر، بن مایه های خود را از عمق روح آدمی می-گیرد، می توان بر اثر پذیری آفرینش های ادبی از شرایط روانی حاکم بر شخصیت ادیب، بیش ازپیش صحه نهاد. با قبول این واقعیت که ویژگی های روانی انسان از حیث انسان بودن اصلی ثابت است، باید اذعان کرد که این رابطهء دوسویه میان اثر ادبی و شرایط روانی ادیب در همهء دوره های تاریخی و ادبیات تمام ملل وجود دارد. پژوهش حاضر که با رهیافت توصیفی –تحلیلی صورت گرفته، قصد دارد نمود احساس کهتری و خودکم بینی را به عنوان یکی از فرآیندهای روانی شخصیت «عنتره بن شداد» - شاعر بلندآوازه عصر جاهلی - مورد بررسی قرار داده و بازتاب این احساس را در جنبه های گوناگون شخصیت وی از جمله جنگاوری، عشق و قدرت ادبی به تصویر بکشد. از مهم ترین دستاوردهای پژوهش حاضر این است که نیروی برانگیزنده و محرک رفتارهای «عنتره»، حس برتری جویی او و تلاش برای غلبه بر احساس حقارت است و رفتارها و منش های حماسی این شاعر، وسیله ای برای ظهور و اثبات جنبه های مثبت و متعالی شخصیت وی می باشد.
    کلید واژگان: شعر جاهلی, عنتره بن شداد, روان شناسی ادبیات, احساس کهتری
    Reza Afkhami Aghda, Fatemeh Jamshidi, Jamshid Ghasemi
    Introduction
    One common issue in literary criticism is the way spiritual concerns of a writer is reflected in his/her work. Since literary texts borrow their nature from human soul, they can be affected by the mental condition of their writers. This mutual relationship is a fact of all periods and literary tradition of the whole world. This article intends to show the sense of inferiority in 'Antarah ibn Shaddad' character and how this feeling is reflected in all aspects of his character.
    Theoretical Framework
    Definition of the sense of inferiority: Inferiority is a phenomenon most of people are involved with. It has both negative and positive aspects. The origin should be sought in a failure that faces the desire to superiority (Mansoor, 1990, 13). In the first step, family environment plays a negative role (ibid, 17). This feeling takes formin the childhood. There are two sources for this feeling inside a person; one is organic and the other is neglect (Schulz, 1998, 139).
    Knowing 'Antarah ibn Shaddad'
    He was an Arab warrior, horse rider and poet, who was born in the "Najd" in the year 525 AD. His mother, Zibieh and an Ethiopian slave girl, grew him up. Since he was the son of a slave, he was also known as a slave (Fakhori, 1986, 204 and 205). Some believe that his father's name was Shaddad while others name him Amru Ibne Shaddad. It was only when Antarah supported "Bani Ays" tribe against the attack of their enemies that his father confessed that Antarah was his son (Esfahani, Bita, 239/8). Although, he defended the tribe in wars by his own courage, he was always contempted by his community (Badavi, 1988, 281).
    Method
    This is a descriptive-analytical research, which describes the life of Antarah ibn Shaddad together with the most important symptoms of inferiority collected from psychological resources. The symptoms of this feeling are demonstrated by using the collection of his own poems.
    Conclusion
    According to the findings, the analysis of the works and poems of previous poets is effective via new sciences, and this can help us gain a better understanding of old literature. By investigating the poems of Antarah and testing the feasibility of Adler's principles of psychology in his poems, it is determined that many inferiority signs are manifest in his character. Antarah's feeling of inferiority is reflected in characteristics such as pride, altruism, revenge, the desire to be seen etc. This feeling was the provoking force of Antarah's behaviors, and it was the same sense of superiority which was the driving force behind his major behaviors and distinguished his character from those of others. What was a final goal of war and love for other poets was an instrument for him to get to his own goals, including going to war and writing poems. From his perspective, love was a means for proving the positive sides of his character and for overcoming the sense of inferiority. Given the meaning of his poems, this feeling never turned to a sort of inferiority complex for him.
    Keywords: Ignorance age poetry, Antarah ibn Shaddad, literary psychology, a sense of inferiority
  • رضا افخمی عقدا، سکینه حجازی
    ادبیات کودک و نوجوان، شاخه ای جدید از ادبیات معاصر جهان است که ابتدا در اروپا پایه گذاری شد و سپس به سایر کشورهای جهان ازجمله کشورهای عربی راه پیدا کرد. نیاز مبرم آدمی از ابتدای تولد به آموزش و پرورش و همچنین نقش غیرقابل انکار آن در تحول عظیم جوامع در هر برهه ای از زمان، باعث ظهور افرادی در ادبیات ملت های مختلف شده که اهمیت ادبیات کودکان را درک کرده و با نگاشتن آثاری برای آینده سازان، گامی در جهت ساختن آینده ی کشورشان برداشته اند. «رجاء علی حویله» یکی از نویسندگان معاصر عرب است که در سال (1994م) با خلق اثر «کان ماکان حکایات من بلاد الشام» پا به عرصه ادبیات کودکان نهاد و در ادامه ی فعالیت های ادبیش، کتاب «دنیا الاسرار» را نگاشته است. این پژوهش به دنبال شناخت عناصر داستان «دنیا الاسرار»و تاثیر آن ها در آموزش ذهن کودکان و چگونگی شناسایی نیازهای فردی و اجتماعی کودک و نحوه ی پاسخ گویی به آن است که با استفاده از منابع کتابخانه ای- الکترونیکی و با روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. در این راستا یافته ها حاکی از آن است که «رجاء» در این حکایت، علاوه بر رعایت معیارهای فن داستان نویسی، تلاش کرده است که با اتخاذ زبان روان و ساده و اسلوب بیان استوار و متین به بهترین وجه ممکن با کودک ارتباط برقرار کند و او را جذب داستان نماید تا کودک محیط اطراف خود را بهتر بشناسد و مهارت های لازم برای زندگی کسب نماید و علاوه بر کسب ارزش های اخلاقی، اجتماعی و دینی به تقویت آن در نفس و درون خود بپردازد.
    کلید واژگان: ادبیات کودک سوریه, رجاء علی حویله, حکایت دنیا الاسرار, عناصر داستان
    Reza Afkhami Aghda, Sakine Hejazi
    Children’s literature is a new branch of worldwide literature which was first founded in Europe and then spread across the rest of the world including Arabic countries. The human urgent need for education from the time of birth and its inevitable role in the upheavals of any society at different erashave led to the emergence of different intellectuals in the literature of various nationalities who could perceive the significance of children’s literature and created works to enhance their own country’s development . Reja Ali Hovileh is a contemporary Arab writer who created the work “Kan-ma-kan .Hekayat-men-blad sham” and found himself among the children literature writers . Hethen wrote the book “Donya-al-asrar”. The present research is to identify the novelistic elements in this work and their effects on training children’s minds.It aims to find out personal and social requirements of children so as to be able to address them. The research is descriptive- analytic which has used library-electronic resources.The findings show that Reja, observing the criteria for novelistic techniques, has tried to communicate with children and draw them to the story adopting a simple and eloquent style. Accordingly, this helps them to have a better understanding of their surroundings and develop the necessary skills in life. Apart from gaining ethical,social and religious values , they can integrate such values in themselves.
    Keywords: Children's Literature in Syria, Reja Ali Hovileh, Donya, al, Asrar's story, Novelistic Element
  • رضا افخمی عقدا، سجاد بردانیا
    با شکست فلسطین در سال 1948م. ادبیات مقاومت این سرزمین وارد مرحله جدیدی شد. عمر ابوریشه (1908-1990م)، شاعر مقاومت سوریه، ازجمله شاعرانی است که حجم زیادی از شعر خود را در دفاع از فلسطین سروده و توجه ویژه ای به شهید و شهادت داشته است. این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های شهیدان فلسطینی در شعر ابوریشه و نمادپردازی شاعر از شهیدان فلسطین با توجه به دو برهه زمانی حساس از وضعیت کشور فلسطین یعنی سال 1948م و 1967م انجام شده است و با روش توصیفی تحلیلی دریافته می شود که در شعر ابوریشه شهیدان به خصال نیک انسانی ازجمله حقیر شمردن دنیا، حافظ مجد و عظمت وطن، ایثارگر و فداکار، روشن ضمیر، آگاه به مسائل روزگار، و... آراسته اند. ابوریشه این مفاهیم را بنا به مقتضیات زمانه و حوادث آن در سه نماد متفاوت از شهیدان ارائه می کند: یکم: شهید نماد جوان فلسطینی است که در راه برافراشته نگه داشتن پرچم استقلال فلسطین به شهادت می رسد؛ دوم: شهید نماد رهبر و پیشوای جامعه است که دوشادوش مردم فلسطین با دشمن می جنگد و به شهادت می رسد؛ سوم: شهید نماد هر فلسطینی است که هرگز از قدرت دشمن نمی هراسد و شیفته دلسوزی، ترحم، مهر و محبت ظاهری و... او نمی شود و با وی مقابله می کند تا به شهادت می رسد.
    کلید واژگان: عمر ابوریشه, ادبیات مقاومت, فلسطین, شهیدان
    Reza Afkhami Ahgda, Sajad Bardania
    The Palestine’s resistance literature, along with its failure in 1948, has come into a new level. Omar Aburish (1908-1990), the Syria’s resistance poet, is one of those poets who has composed most of his poems on defending Palestine, and has paid particular attention to martyr and martyrdom. The purpose of this study is to survey the characteristics of Palestinian martyrs in Aburishe’s poetry and the poet’s symbolization of the Palestinian martyrs regarding the two timely special periods in Palestine, i.e. 1948 and 1967. It is found by the descriptive-analytic approach that the martyrs are embellished with the human fair traits such as reproaching the world, protecting the glory of the homeland, being devoted and ready to be sacrificed, enlightened, and aware of the time’s issues. Due to the time’s requirements and events, Aburishe represents these concepts through three different symbols. First, martyr is the symbol of Palestinian youth who is martyred to hoist his country’s flag. Second, martyr is the symbol of society’s leader and headman who fights along with the Palestinian people, and is martyred. Third, martyr is the symbol of every Palestinian who is never frightened by the enemy’s power and is not infatuated with it compassion, pathos, and superficial kindness and love, and fights it until death.
    Keywords: Omar Aburishe, resistance literature, Palestine, martyrs
  • رضا افخمی عقدا، محمدصادق ضرونی
    مقامات بدیع الزمان همدانی یکی از ارزشمندترین آثار قدیم عرب به شمار می رود که به سرعت توانست مورد توجه ادبا و حتی عامه مردم قرار بگیرد، چرا که بدیع الزمان توانست با خلاقیت و هوش کم نظیر خود برای اولین بار بسیاری از عناصر داستانی نظیر شخصیت پردازی، حادثه، پیرنگ، صحنه، گفتگو، حقیقت نمایی و... را در آنها به کار بگیرد. شخصیت و شخصیت پردازی، محوری ترین عنصر داستانی درمقامات وحلقهارتباطیبیندیگرعناصر داستانیاست که در مقامات به مانند دیگر داستان های کوتاه به دو شیوه مستقیم و غیر مستقیم بکار گرفته شده است. این مقاله با بررسی و تجزیه و تحلیل شیوه های شخصیت پردازی در داستان های معاصر به بررسی و تطبیق آن در مقامات بدیع الزمان همدانی پرداخته و چگونگی بکارگیری این عنصر در مقامات را از دیدگاهی علمی بیان می کند.
    با توجه به ویژگی شخصیت های موجود در مقامات بدیع الزمان و میزان توانمندی و توفیق وی در استفاده از این عنصر به این نتیجه می رسیم که بدیع الزمان با استمداد از ویژگی های توده مردم هم عصرش توانسته است، حقیقت نمایی شخصیت هایش را بیشتر نماید تا خواننده را وادار کند که بپذیرد شخصیت هایی به مانند آنچه که در مقامات می بیند، وجود دارد. این شخصیت ها نه موجوداتی فرا زمینی و پیچیده اند که در نزد خواننده ارتباطشان با واقعیت قطع شود و نه بسیار ساده و تک بعدی که خواننده به راحتی تمامی رفتار و اعمال و گفتار آنها را پیشگویی کند. بدیع الزمان با ذکر نمونه هایی عینی از اعمال، رفتار و گفتار شخصیت ها در مقامه های مختلف در این کار چنان موفقیتی به دست آورد که هنوز هم با گذشت حدود ده قرن، کمتر کسی توانسته است یک راوی به مانند «عیسی بن هشام» و یک قهرمان چون «ابوالفتح اسکندری» بیافریند.
    کلید واژگان: مقامات, بدیع الزمان همدانی, عنصر شخصیت
    Reza Afkhami Aqda, Mohammad Sadeq Zarouni*
    Maqamat of Badi Al- Zaman is the most valuble Arab old works, that it could pay attention rapidly literary men and even public people, because of Badi Al- Zaman be able to use with own rare creativity and intelligence for the first time alot story elements such as characte, event, plot, scene, dialogue, realty-view. Character and characterize is the basic story elements in Maqamat and communicative between another story elements, that in Maqamat like another short stories had Taken two direct and indirect ways. With regard to get result the aspect of Maqamat characteristics and amount skills success of Badi Al- Zaman who is help from group of people his contemporary, could have shown realty, until to make reder accept character, like what are know in Maqamat. These characters is not complex creatures that reader break up their relation with reality and not simply and unilateral that who was to predict all of act and behavior and their talk comfortable. Badi Al- Zaman to get so success said concrete example of actions, behavior and characteristics speed in different ranks in this work. Which after about 10 century, no one could be created such as “Isa Ibn-e- Hosham” and hero such as “Abo Alfath Eskandari”.
    Keywords: Maghamat, Badi Al zaman Hamedani, Character
  • رضا افخمی عقدا*، وصال میمندی، محسن زمانی
    یکی از بارزترین موضوعات و مضامین شعر آیینی شیعه، رخداد عاشورا و حوادث و پیامدهای آن است که این حادثه از آغاز وقوع دست مایه شعرا، بویژه شاعران شیعی گردید. سید مرتضی به عنوان عالمی شاعر از جمله اندیشمندان عصر عباسی است که در شعر خود، جنبه های مختلف این رخداد سرنوشت ساز را به تصویر کشیده است. این پژوهش سعی کرده است با بررسی نمونه هایی از اشعار عاشورایی سید مرتضی، علاوه بر بیان جنبه های ادبی و بلاغی این اشعار آنها را از نظر محتوا و مضمون تحلیل کند. تامل در سروده های این ادیب فقیه بیان کننده آن است که وی واقعه عاشورا را فقط از جنبه عاطفی و برای برانگیختن احساسات مخاطب محور اشعار خود قرار نداده است؛ بلکه علاوه بر ذکر بعد عاطفی به بیان مسائلی همچون مقام اهل بیت، جایگاه حادثه عاشورا در تاریخ بویژه تاریخ اسلام، عوامل وقوع این واقعه، مظلومیت اهل بیت، و اثبات حقانیت امام حسین(ع) و اهل بیت پرداخته است.
    کلید واژگان: شریف مرتضی, اهل بیت, عاشورا, شعر آیینی شیعه
    Reza Afkhami Aghda*, Vesal Meymandi, Mohsen Zamani
    The Ashoora and its corollaries, as soon as the event occurred, turned into dominant motifs in the Shiite ritual poetry. Sharif Morteza, one of the Abbasid Shiite thinkers and poets, has portrayed the different aspects of this crucial event in his poetry. Employing a descriptive-analytic method and selecting a number of his poems on the Ashoora, this study attempts to analyze the content and motifs of Seyed Morteza's poems as well as elaborate on their rhetorical and literary aspects. A close investigation of Seyed Morteza’s poetry indicates that his Ashoora poems not only convey the ethos of the Ashoora and evoke the audience’s emotions, but also underline Shiite principles such as the leadership-status of the Holy Prophet’s Family (Ahl al-Bayt), the position of the Ashoora in history, particularly the history of Islam, the causes of the catastrophe, the oppressed rights of Ahl al-Bayt, and the true legacy of Imam Hossein and Ahl al-Bayt’s religious leadership (Imamah).
    Keywords: Sharif Morteza, Ahl al Bayt, the Ashoora, Shiite Ritual Poetry
نمایش عناوین بیشتر...
سامانه نویسندگان
  • رضا افخمی عقدا
    رضا افخمی عقدا

اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال