به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب رضا فرید حسینی

  • هوشنگ رفعت پناه، محمدرضا هدایتی مقدم*، فرهاد فتحی مقدم، حمیدرضا بیدخوری، سید خسرو شمسیان، ساناز احمدی، لیلا سوقندی، محمود رضا آذرپژوه، عبدالرحیم رضایی، رضا فریدحسینی، نرگس ولی زاده، علی بازارباشی
    مقدمه

    شمال شرقی ایران، به ویژه شهر مشهد، از نواحی اندمیک ویروس لنفوتروپیک سلول های T انسانی نوع 1 (Human T-cell lymphotropic virus type 1 یا HTLV-1) می باشد؛ اما در مورد شیوع نوع 2 ویروس (HTLV-II) در این منطقه، اطلاعات کافی موجود نیست. این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی با هدف تعیین شیوع عفونت HTLV-II با روش Nested polymerase chain reaction (Nested PCR) در جمعیت عمومی مشهد صورت گرفت.

    روش ها

    1678 نفر از جمعیت عمومی شهر مشهد با روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب شدند. نمونه ی خون افراد برای شناسایی آنتی بادی های ضد HTLV با روش Enzyme-linked immunosorbent assay (Elisa) بررسی شد و سپس به منظور تایید آلودگی با HTLV-II، ژن TAX و ناحیه ی Long terminal repeat (LTR) ویروس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی با روش Nested PCR بررسی شد.

    یافته ها

    از 1678 نفر، امکان گرفتن نمونه ی سرم در 1654 مورد فراهم گردید که تعداد 56 مورد (4/3 درصد) از نظر آنتی بادی های ضد HTLV با روش Elisa مثبت بودند. در تمامی موارد مثبت، آزمایش Nested PCR برای پروویروس HTLV-II انجام شد که هیچ یک از نمونه ها از نظر عفونت با نوع 2 ویروس، مثبت نبود.

    نتیجه گیری

    یافته های این مطالعه نشان دهنده ی عدم وجود عفونت HTLV-II در جمعیت عمومی مشهد می باشد. با این وجود، پیشنهاد می گردد، شیوع این ویروس در گروه های پرخطر، به ویژه معتادین تزریقی، این منطقه بررسی گردد.

    کلید واژگان: عفونت(Human T, cell lymphotropic virus type II HTLV, II), شیوع, مشهد, ایران}
    Houshang Rafatpanah, Mohammad Reza Hedayati-Moghaddam, Farhad Fathimoghadam, Hamid Reza Bidkhori, Seyed Khosro Shamsian, Sanaz Ahmadi, Leila Sohgandi, Mahmoud Reza Azarpazhooh, Seyed Abdolrahim Rezaee, Reza Farid, Narges Valizadeh, Ali Bazarbachi
    Background

    Northeastern Iran، particularly Mashhad city، is an endemic area for human T-cell lymphotropic virus type 1 (HTLV-I) infection; although، there is no data available on the prevalence of HTLV-II in this region. This descriptive-analytical study aimed to evaluate the prevalence of HTLV-II using nested polymerase chain reaction (PCR) method in general population of Mashhad.

    Methods

    From general population of Mashhad، 1678 individuals were selected using multistage cluster sampling. Serum samples were tested for the presence of HTLV antibodies using enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) assay. To confirm HTLV-II infection، TAX gene and long terminal repeat (LTR) region were amplified using designed specific primers by nested PCR method.

    Findings

    From 1678 individuals، 1654 serum samples were taken، of which، 56 were positive for HTLV antibodies via ELISA method. All reactive samples were examined by nested PCR for the presence of HTLV-II provirus. None of the cases were positive for HTLV-II infection.

    Conclusion

    The results of present study demonstrate no evidence of HTLV-II infection in the general population of Mashhad. However، it is recommended to investigate the prevalence of the virus among high-risk groups، specially injecting drug users in this region.

    Keywords: HTLV, II infection, Prevalence, Mashhad, Iran}
  • افشین شیرکانی*، فرحزاد جباری آزاد، رضا فریدحسینی
    زمینه
    رینیت آلرژیک شایع ترین نوع آلرژی در بین مردم می باشد. تشخیص و درمان دقیق این بیماری جهت جلوگیری از پیشرفت سایر آلرژی ها بسیار مهم است. از طرف دیگر رفلاکس معدی- مروی از شایع ترین بیماری های گوارشی بوده و در زمینه اثر متقابل آن و آسم آلرژیک مطالعات گسترده ای صورت پذیرفته است. برخی از مطالعات نشان داده که عدم درمان رفلاکس معدی- مروی در بیمارانی که آسم دارند کنترل این بیماری را با مشکل مواجه می سازد. برخلاف آسم، مطالعات بسیار اندکی در مورد اثر رفلاکس معدی- مروی بر درمان رینیت آلرژیک وجود دارد. در این مطالعه اثر درمان رفلاکس معدی- مروی بر کاهش علایم رینیت در بیمارانی که هم زمان رینیت آلرژیک دارند، مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی که به صورت آینده نگر به مدت 6 ماه از فروردین تا مهر 1392 در مرکز تحقیقات آلرژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد، 103 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک متوسط تا شدید به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای بیمارانی که علاوه بر رینیت آلرژیک هم زمان مبتلا به رفلاکس معدی- مروی بودند به مدت 6 هفته روزانه 20 میلی گرم امپرازول تجویز شد. درمان های معمول آلرژی نیز ادامه یافت و در نهایت میزان علایم آلرژی بینی قبل و بعد تجویز امپرازول (روزهای 5، 10، 30) در نرم افزار آنالیز آماری SPSS ویرایش 5/11 با کمک آزمون های آماری کای مربع، و تی زوجی هم مقایسه شدند و از نرم افزار Epi info ویرایش 7 نیز استفاده شد.همچنین P کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    در این مطالعه 103 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی- به دو گروه GERD (38 درصد و 33=n) و (68 درصد و 70=n) با میانگین سنی 28 و 7/25 سال به ترتیب مورد ارزیابی قرار گرفتند. در گروه اول پس از تجویز امپرازول علایم رفلاکس در روزهای 5، 10، 30 پس از درمان به طور معنی داری کاهش یافت (03/0=P)؛ ولی ارتباطی بین درمان رفلاکس و کاهش علایم آلرژیک دیده نشد (05/0)
    کلید واژگان: رینیت آلرژیک, رفلاکس معدی, مروی, امپرازول, اثربخشی}
    Afshin Shirkani *, Farahzad Jabbariazad, Reza Faridhosseini
    Background
    Allergic rhinitis is the most common type of allergic disease among population. Its accurate treatment is very important for cutting of allergic march. On the other hand, gasteroesophageal reflux disease (GERD) is one of the most common gastrointestinal problems among allergic patients mainly asthmatic cases. It might conflict treatment. Despite of asthma, a few studies have been conducted on the impact of GERD treatment on allergic rhinitis symptoms. In this study, we assessed GERD treatment and its effects on improving of allergic rhinitis patients with GERD.
    Materials And Methods
    In a prospective cross-sectional study, March - September 2012, 103 consecutive patients with persistent moderate to severe seasonal allergic rhinitis enrolled. For allergic rhinitis patients with GERD 20 mg omeperazole once daily for 6 weeks prescribed, empirically. Conventional allergy treatment continued and finally the allergic rhinitis symptoms were assessed clinically and recorded before, 5th, 10th and 30th days of omeprazole treatment period.
    Results
    Our study included 103 patients with seasonal allergic rhinitis who were divided into GERD (n=33, 38%) and non-GERD (n=70, 68%) groups with the mean age 28 and 25.7 years, respectively. The first group developed significant improvement for GERD symptoms on days 5, 10 and 30 after beginning of therapy (P=0.03). No association was found between GERD treatment and relief of allergic symptoms or TNSS improvement (P>0.05). Data analyzed by Epi info (ver 7) and SPSS software (ver 11.5), and by Chi squeare test and paired T test. P lower than 0.05 was considered as significant.
    Conclusion
    This study showed no significant association between empirical treatment of GERD and improvement of allergic symptoms in patients with allergic rhinitis. However, further studies with a larger sample size might be needed.
    Keywords: Allergic rhinitis, Gasteroesophageal reflux, Omeprazole, effectiveness}
  • فرحزاد جباری آزاد، افشین شیرکانی *، رضا فریدحسینی
    زمینه
    نشانگان آلرژی دهانی شامل علائم ازیاد حساسیت فوری وابسته به ایمونوگلوبولین E، به علت واکنش متقاطع بین پروتئین های گرده گیاهان، میوه ها و سبزیجات تازه پس از خوردن آن ها می باشد. این نشانگان در 40 تا80 درصد بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی وجود دارد. تاکنون بررسی های اندکی در مورد رینیت آلرژیک فصلی و میزان ابتلا به نشانگان آلرژی- دهانی انجام گرفته است. هدف مطالعه حاضر شناخت هر چه بیشتر این نشانگان می باشد که سبب درمان به هنگام و بهبود کیفیت زندگی بیماران می گردد
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی که به صورت آینده نگر انجام شد، 103 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی در مرکز تحقیقات آلرژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد وارد پژوهش شدند. حساسیت به آلرژن های هوایی با آزمون پوستی پریک ارزیابی شد و پاسخ مثبت 3 میلی متر بیشتر از کنترل منفی تعریف گردید. برمبنای شرح حال آلرژی غذایی و آزمون پوستی پریک مثبت جهت تایید تشخیص برای بیماران آزمایش چالش غذایی به صورت یکسو کور انجام شد. در نرم افزار آنالیز آماری SPSS ویرایش 5/11 با کمک آزمون های آماری کای مربع، و تی زوجی هم مقایسه شدند. همچنین P کمتر از 05/0 به عنوان سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    از 103 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی 63 بیمار (2/61 درصد) با میانگین سنی 6/10±8/28 سال مبتلا به نشانگان آلرژی-دهانی و 40 بیمار (8/38 درصد) با 2/13±8/26 سال به آن مبتلا نبودند. میانگین سال های ابتلا به بیماری در گروهی که نشانگان آلرژی دهانی داشتند 9/5±7 سال و در گروه مقابل 4±5 سال بود که به طور معناداری تفاوت داشت (04/0-03/0=CI، 03/0=P). این نشانگان در زنان و بیمارانی که هم زمان آسم و کنژنکتیویت آلرژیک داشتند، بیشتر بود اما رابطه آماری معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که همه بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک فصلی مبتلا به نشانگان آلرژی دهانی نمی شوند ولی به طور معناداری طول دوره رینیت آلرژیک فصلی با افزایش ابتلا به نشانگان آلرژی دهانی همراه بود. اگر چه مطالعات بیشتر همراه با چالش غذایی دوسوکور و کنترل شده با پلاسبو پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: نشانگان آلرژی دهانی, رینیت آلرژیک فصلی, آزمون چالش غذایی}
    Farahzad Jabbari Azad, Afshin Shirkani *, Reza Faridhosseini
    Background
    Oral allergy syndrome (OAS) characterized by oral IgE-mediated symptoms، which is caused by cross-reactivity between proteins in pollens، fresh fruit and vegetables. OAS is presents in 40% to 80% of Allergic rhinitis patients. Association between oral allergy syndrome and duration of seasonal allergic rhinitis is not well known. Early treatment of Patients with OAS caused improvement in quality of life and relief of their symptoms.
    Material And Methods
    In this prospective cross-sectional study between March 2012 to September 2012، 103 consecutive patients with seasonal allergic rhinitis were entered to this study. Their sensitizations to common aeroallergens were confirmed by skin prick test (SPT) by three mm more than negative control. According to food allergy history and prick-to-prick test results، we considered 63 of 103 patients for single-blind oral food challenge test. Data analyzed bty SPSS software (ver 11. 5)، and by Chi squeare test and paired T test. P-value lower than 0. 05 was considered as significant.
    Results
    Among studied cases، 63 patients (61. 2%) with 28. 8±10. 6 years old had OAS and 40 (38. 8%) with 26. 8±13. 2 years old not OAS. We found that there was significant difference between duration of seasonal allergic rhinitis in OAS group (7±5. 9 years) and non-OAS group (5±4 years) (P=0. 03، CI=0. 03-0. 04). This syndrome was more in women and patients who had concomitant asthma and allergic conjunctivitis but statistical association was not significant.
    Conclusions
    This study showed that all of the patients with hay fever do not develop OAS. Duration of seasonal allergic rhinitis was associated significantly with oral allergy syndrome. However، further studies with more sample size and double-blind placebo controlled methods might be needed.
    Keywords: Oral allergy syndrome, seasonal allergic rhinitis, Food Challenge Test}
  • احمد خسروی، رضا فرید حسینی، فرحزاد جباری آزاد، حدیث یوسف زاده، تکتم مقیمان، محمد واعظ طبسی، جلیل توکل افشاری*
    مقدمه
    این مقاله با هدف بررسی اثرات آنتی ژنوتوکسیک و سیتوتوکسیک زعفران به عنوان یک گیاه بومی ایران انجام شده است.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی تحلیلی آزمایشگاهی در تابستان سال 1387 در پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. سلولهای انسانی سرطان آدنوکارسینوما و سلولهای کلون در محیط کشت Dulbecco''s modified Eagle''s medium (DMEM) شامل10% FBS در شرایط استاندارد دمای 37 درجه سانتی گراد و در انکوباتور دی اکسید کربن 5% کشت داده شدند. تعداد 105×2 سلول در هر ul 200 از محیط کشت به هر چاهک انتقال داده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون تی زوجی و SPSS تجزیه و تحلیل شد. در نهایت تغییرات سلولی توسط تست MTT برای غلظت های 2000، 1200، 800، 400، 200 میکروگرم بر میلی لیتر عصاره در سه رده سلولی مورد مطالعه AGS، HT125 و L929 اندازه گیری شد.
    نتایج
    رده سلولی L929 تغییرات اندکی را در طی 24 و 48 ساعت اول در غلظتهای سلولی 2000 و 1600 به ترتیب نشان داد. اما در طی 72 ساعت نیز تغییرات قابل توجهی از مرفولوژی را در غلظتهای مشابه نیز نشان داد. در حالی که کاهش در سلولهای سرطانی آدنوکارسینوما بسیار مشهود بود ولیکن در غلظتهای 2000 جمعیت سلولی زنده تا حد 45% کاهش پیدا کرد. نتایج معنی داری از مرفولوژی و تحلیل MTT تست برای سلولهای HT125 مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه حاضر بیان کننده موید شواهد روز افزون نقش عصاره زعفران به عنوان یک ترکیب پیشگیری کننده از سرطان به صورت اثر مهاری بر روی رشد و یا پیشرفت تومور می باشد.نقش مهمی را به عنوان یه ترکیب پیشگیری کننده از سرطان دارد.[f1] [f1]با توجه به مطالعه و روش کار شما نمی توانید چنین نتیجه ای بگیرید؛ می توانید بگوئید بر روی رشد یا پیشرفت تومور اثر مهاری دارد نه اینکه بگوئید اثر پیشگیری کننده دارد.
    اصلاح شد.
    کلید واژگان: آدنوکارسینوما, پیشگیری از سرطان, زعفران, سیتوتوکسیک}
    Ahmad Khosravi, Reza Faridhoseini, Farahzad Jabbari Azad, Hadis Yousefzadeh, Toktam Moghiman, Mohammad Vaez Tabasi, Jalil Tavakol Afshari*
    Introduction
    We aimed to evaluate the antigenotoxic and cytotoxic effects of saffron as an endemic plant in our region
    Materials And Methods
    Human gastric adenocarcinomatous cells (AGS) and colon cells were cultured in Dulbecco''s modified Eagle''s medium (DMEM) containing 10% FBS under standard conditions at 37°C in a 5% CO2-humidified incubator. The 2×105 cells in 200ul of complete medium were introduced to each well. Then MTT assay was used to measure the cellular changes for 200، 400، 800، 1200 and 2000 µg to ml extract in three studied cell lines AGS، HT125 and L929.
    Results
    The L929 cells showed minor changes during the first 24 and 48 hours with extract concentrations of 2000 and 1600، respectively. But during the 72-hour interval significant changes in morphology took place in the same concentrations. While the decrease in AGS cells was more obvious، in the concentration of 2000، the live cell population reduced to 45%. No significant result was obtained in morphology and MTT test for HT125 cells.
    Conclusion
    This study results support the increasing evidence that naturally occurring saffron extract may have an important role in cancer chemoprevention.
    Keywords: Attention, deficit hyperactivity disorder, Epilepsy, Epidemiology}
  • محمدرضا زند کریمی، رضا فریدحسینی، فرحزاد جباری، هوشنگ رفعت پناه، رامین قاسمی، افشین شیرکانی
    زمینه
    آلرژن ایمونوتراپی از روش موثر درمان بیماری های آلرژیک وابسته به IgE می باشد که به صورت تزریق افزایشی دوزهای آلرژن به فرد آلرژیک صورت می پذیرد تا آنجایی که نسبت به آلرژن مورد نظر فرد تحمل پیدا کرده و علایم بالینی کاهش یابد. مطالعه حاضر بررسی اثر بالینی ایمونوتراپی با عصاره آلرژن های شایع شمال شرق ایران روی بیماران آسم و رینیت آلرژیک است.
    مواد و روش ها
    مطالعه به شکل تصادفی و آینده نگر در بیماران 65-5 سال که مبتلا به آسم خفیف تا متوسط و رینیت آلرژیک متوسط تا شدید بودند و سابقه آتوپی داشتند، انجام شده همه آنها با درمان دارویی پاسخ بالینی مناسبی نداشتند. همه بیماران فوق تحت ایمونوتراپی قرار گرفتند. عصاره آئرو آلرژن های ناحیه شمال شرق ایران توسط کمپانی دال هولیستر آمریکا تهیه گردید. بیمارانی که هر یک تست پوستی پریک مثبت داشتند تحت ایمونوتراپی با عصاره آلرژن با سه ویال با رقت های 10000/1 پیکوگرم هر هفته به مدت 10 جلسه، 1000/1 پیکوگرم یک هفته در میان به مدت 10 جلسه و سپس با رقت های 100/1 پیکوگرم به فاصله یک ماه به مدت 2 سال قرار گرفتند.
    یافته ها
    از میان 156 بیمار؛ 48 بیمار (30.8 درصد) مرد با میانگین سنی 35 سال و 108 نفر (2/69 درصد) زن با میانگین سنی 38 سال بودند. 120 نفر (77 درصد) رینیت آلرژیک و 29 بیمار (5/18 درصد) آسم و 7 نفر (5/4 درصد) هر دو بیماری را با هم داشتند. میانگین سنی بیماران 37 سال بود که 48 بیمار (8/30 درصد) مرد و بودند. ایمونوتراپی به‎صورت معنی داری در همه گروه ها سبب بهبود علایم بالینی شد. 84 نفر (70 درصد) از بیماران گروه رینیت آلرژیک به طور کامل بهبود یافتند، 22 بیمار (4/18 درصد) به طور متوسطی به درمان پاسخ دادند و 14 بیمار (6/11 درصد) نیز به درمان پاسخ ندادند. از 29 بیمار آسم آلرژیک، 22 نفر (75 درصد) به طور کامل بهبود داشتند، 4 بیمار (6/13 درصد) پاسخ متوسطی به درمان دادند و 3 بیمار (4/11 درصد) هیچ پاسخی به درمان نداشتند. در گروهی که هر دو بیماری را با هم داشتند 3 نفر (8/42 درصد) به طور کامل درمان شدند، سه بیمار (8/42 درصد) پاسخ متوسطی به درمان دادند و یک بیمار (4/14 درصد) نیز هیچ پاسخی به درمان نداد.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که ایمونوتراپی استاندارد با آلرژن های شایع بومی می تواند علایم عمده بالینی رادر بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک متوسط تا شدید و آسم آلرژیک خفیف تا متوسط که به درمان طبی پاسخ مناسبی نداده اند، بهبود بخشد و به عنوان یک روش درمانی موثر در این بیماران پیشنهاد گردد.
    کلید واژگان: ایمونوتراپی, آسم, رینیت آلرژیک, اثر بخشی}
    Mohammad Reza Zandkarimi, Reza Farid Hosseini, Farahzad Jabbari, Hooshang Rafat Panah, Ramin Ghasemi, Afshin Shirkani
    Background
    Allergen immunotherapy involves the administration of gradually increasing quantities of specific allergens to patients with IgE-mediated conditions until a dose is reached that is effective in reducing disease severity from natural exposure. This study evaluated the clinical efficacy of immunotherapy with extracts of common aeroallergens North-East of Iran in asthma and allergic rhinitis.
    Material And Methods
    In this prospective study 156 cases were chosen randomley. The mean age of patients was 37 years (range 5-65 years). The patients with mild to moderate asthma and allergic rhinitis and history of atopy were selected for immunotherapy when they showed no effective response to medical treatment. Immunotherapy materials were made from common aeroallergens in north-eastern region of Iran by Dome Hollister US company. Immunotherapy schedule for injection of the extract with vial dilution of 1:10000pg was one injection every week for ten weeks and one injection with dilution of 1:1000pg every other week for the other ten weeks and one injection monthly from dilution of 1:100pg for two years.
    Results
    One hundred twenty (77%) of cases had allergic rhinitis 29 (18. 5%) cases had allergic asthma and 7 (4. 5%) cases were mixed. Mean age of patients were 37 years old. 48 (30. 8%) cases were male. Analysis of efficacy of treatment showed that immunotherapy significantlyimproved the signs and symptoms of all the groups. In allergic rhinitis group 84 (70%) cases completely improved، 22 (18. 4%) patients moderately responded and no response to immunotherapy was observed in 14 (11. 6%) patients. In allergic asthma group، 22 (75%) cases completely improved 4 (13. 6%) cases moderately responded and no response to immunotherapy was detected in 3 (11. 4%) cases. In mixed group، 3 (42. 8%) cases completely improved، 3 (42. 8%) cases moderately responded and no response was observed in 1 (14. 4%) case.
    Conclusion
    Specific allergen immunotherapy for patients with allergic persistent mild to moderate asthma and moderate to severe allergic rhinitis without good response to medical treatment is highly recommended. It is recommended as effective treatment in such patients.
    Keywords: immunotherapy, asthma, allergic rhinitis, effectiveness}
  • سید مرتضی تقوی، رضا فریدحسینی، هوشنگ رفعت پناه، مسعود شریفیان رضوی، رونالد واتسون
    مقدمه
    درمان افزایش فشار خون و اختلالات چربی خون در بیماران مبتلا به دیابت سبب کاهش قابل ملاحظه ی بیماری های میکروواسکولر و بیماری های کرونری قلب می گردد. فیجوال میوه ی نوعی درخت در مناطق استوایی است که داری مقادیر زیادی پلی فنول است که فعالیت آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد التهابی دارد. در پژوهش حاضر با توجه به ترکیب این میوه، تاثیر آن در کاهش عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی (کنترل افزایش قند خون افزایش چربی خون و افزایش فشار خون) در بیماران دیابت تیپ 2 بررسی گردید.
    مواد و روش ها
    جمعیت مورد بررسی شامل 34 بیمار مرد و زن مبتلا به دیابت تیپ 2 و در محدوده ی سنی 40 تا 75 سالگی بودند که به صورت تصادفی در 2 گروه دارو (قرص فیجوال 150 میلی گرم در روز) و دارونما قرار داده شدند. تفاوت آماری بین دو گروه از نظر سن، وزن و قد وجود نداشت. فشار خون، سطح کلسترول تام در سرم، کلسترول LDL، کلسترول HDL، تری گلیسرید، قند خون ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله در حالت ناشتا در شروع پژوهش و بعد از 12 هفته اندازه گیری، و مقایسه گردید.
    یافته ها
    فشار خون در انتهای سه هفته در گروه مصرف کننده ی دارو کاهش یافت. هم چنین، قند خون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله، تری گلیسیرید و کلسترول پس از 12 هفته مصرف دارو کاهش قابل ملاحظه ای را نسبت به مصرف دارونما داشت.
    نتیجه گیری
    فیجوال کنترل قند خون، افزایش چربی و فشار خون را در بیماران دیابتی بهبود داد، بنابراین می تواند عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی را در بیماران تیپ 2 دیابتی کاهش دهد.
    کلید واژگان: دیابت, افزایش فشار خون, فیجوال, افزایش چربی خون}
    Dr Seyyed Morteza Taghavi, Dr Reza Farid Hoseini, Dr Hushang Rafat Panah, Dr Masud Sharifian Razavi, Dr Ronald Watson
    Introduction
    Treatment of hypertension and dyslipidemia in diabetic patients significantly decreases microvascular and coronary artery diseases. Feijoa is the fruit of an evergreen tree in tropical areas which contains high amounts of polyphenols with anti oxidant, antimicrobial and anti inflammatory activity. In view of its composition we evaluated its potential for reducing cardiovascular risk factors (control of hyperglycemia, hyperlipidemia and hypertension) in patients with type 2 diabetes.
    Materials And Methods
    Subjects were 34 men and women, 40-75 years old with type 2 diabetes, who were randomly assigned to receive either Feijoa (150 mg daily) or placebo. There were no significant differences between the 2 groups regarding age, height and body weight. Blood pressure, serum level of fasting blood sugar, total cholesterol, LDL, HDL, triglycerides, glycosylated hemoglobin, were measured and compared at the beginning and after 12 weeks.
    Results
    Blood pressure decreased after 12 weeks in the Feijoa consumption group. Fasting blood sugar, glycosylated hemoglobin, cholesterol and triglycerides also decreased in the feijoa group in comparison to controls.
    Conclusion
    Feijoa improves control of hyperglycemia and hyperlipidemia in diabetic patients and reduces the risk of coronary vascular diseases in patients with type 2 diabetes.
    Keywords: Diabetes, Feijoal, Hyperlipidemia, Hypertension}
  • نیره سعادتی، رضا فرید حسینی، جلیل توکل افشاری، امیر رضا خلیقی، بهرام نقیب زاده
    مقدمهسایتوکاین ها موادی هستند که در سلول های مختلفی به ویژه لنفوسیت های T تولید و ترشح می شوند و در روند پاسخ ایمنی دخالت دارند. با توجه به اینکه بیماری بروسلوز ناشی از باکتری های درون سلولی است، ایمنی سلولی در این بیماری نقش مهمی در پاسخ های ایمنی به هنگام عفونت ناشی از این باکتری ها برعهده دارد و بررسی تغییرات سایتوکاین ها در این بیماری اطلاعات مفیدی در ارتباط با فعالیت سیستم ایمنی سلولی به دست می دهد.
    روش کاراین مطالعه مورد شاهدی در سال های 85- 87 در دو مرکز، بیمارستان های قائم (عج) و امام رضا(ع) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. 40 بیمار مبتلا به کمردرد آرتریت بروسلائی و 40 فرد طبیعی در این مطالعه شرکت داده شدند. تشخیص بیماری با توجه به سابقه بیماری، معاینات بالینی و آزمونهای سرولوژی انجام پذیرفت. پس از استخراج اطلاعات مورد نظر ارزیابی های آماری با آزمون آماری کولموگرف اسمیرنت و کورسکال والیس و آزمون تی انجام شد.
    نتایحمیزان سایتوکاین ‎های انترفرون گاما، اینترلوکین 2، اینترلوکین 4، اینترلوکین 10 و فاکتور نکروز تومور آلفا در سرم بیماران به روش الیزا سنجیده شد (سطح معنی داری 05/0>p (آزمون کولموگرف اسمیرنف حاکی از طبیعی بودن توزیع متغیرهای میزان IL-2 وIL-10 می باشد. بقیه متغیرها شامل، IL4 وانترفرون گاما و TNF آلفا در سرم بیماران غیر طبیعی بودند. آزمون آماری t حاکی از تفاوت معنی دار در میزان IL-10 در دو گروه می باشد (002/0 >p). سطح IL-2، IL-4 و TNF-α در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (1/0 p).
    نتیجه گیریاین نتایج حاکی از آن است که انترفرون گاما و اینترلوکین 10 در سرم بیماران مبتلا به آرتریت و کمردرد بروسلائی نقش تائید کننده ای دارد.
    کلید واژگان: بروسلوز, آرتریت و کمردرد بروسلائی, سایتوکاین}
    Nayyereh Saadati, Reza Farid Hoseini, Amir Reza Khaligi, Jalil Tvakol Afshari, Bahram Naghib Zadeh
    IntroductionCytokines are secreted as the molecular products of different cells in particular T–Lymphocyte which contribute in the processes of immune responses. Therefore, the study may provide valuable information regarding the function of cell–mediated immunity (CMI) in this disease. .Materials and Methods This study was performed in the medical centers of Mashhad University of Medical Science. 40 Patients with brucellosis and 40 normal samples took part in this investigation. Diagnosis of the disease was based on case history clinical examination and serological tests.ResultsThe levels of TNF-α, IL-2, IFN–γ, IL-4, and IL–10 in serum were measured using ELISA method. The levels of the random variables IL-2 and IL-10 were tested by Kolmogrov Smirnov test and shown to be normal (p<0.05). Other cytokines including IL-4, IFN–γ, and TNF-α of patients serum were not normal. The results indicated that the levels of IL-10 in the sera of patients had increased (p<0.001). IFN–γ level showed it has increased in patients (p<0.05). The level of IL–2 and IL–4 and TNF-α in the sera of patients did not show any appreciable difference with those of normal controls (p>0.1). Kruskal-Wallis test showed a significant difference in IFN–γ in the two groups.ConclusionOur results would suggest a definite role of IFN–γ, and IL-10 in sera of patients with arthritis and low bake pain brucellosis.
  • مرتضی تقوی، رضا فرید حسینی، حسین آیت الهی
    مقدمه در مورد همراهی بیماری های خود ایمنی تیروئید و عفونت HTLV I گزارشات متعددی وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع آنتی بادی های ضد تیروئید در ناقلینHTLV I و در بیماران مبتلا به پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال HAM/TSP)) و تعیین همراهی عفونت های ناشی از این ویروس با تیروئیدیت هاشیموتو در شهرآندمیک مشهد در شمال شرقی ایران است.
    روشکار این مطالعه مورد شاهدی در مشهد از سال 1386-1387 در مشهد انجام شده است. 46 بیمار مبتلا به HTLVI (24 بیمار مبتلا به پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال و 22 ناقل بدون علامت) و40 فرد گروه شاهد از نظر وجود آنتی بادی های ضد تیروئید غربالگری شدند. تشخیص تیروئیدیت هاشیموتو بر اساس وجود آنتی بادی های ضد تیروئید (آنتی پراکسیداز و آنتی تیروگلوبولین) و وجود حداقل یکی از دو مورد هیپوتیروئیدی و/ یا گواتر داده شد. تحلیل اطلاعات با آزمون فیشر داده شد. پی کمتر از 05/0 از نظر آماری قابل ملاحظه دانسته شد.
    نتایج آنتی بادی های ضد تیروئید در 14 ناقل بدون علامت (%6/63) و 6 بیمار مبتلا بهHAM/ TSP (25%) و سه نفر از گروه شاهد (5/7%) نشان داده شد. تیروئیدیت هاشیموتو در 4/45% ناقلین بدون علامت، 25% از بیماران مبتلا بهHAM/TSP و 5/7% افراد گروه شاهد وجود داشت.
    نتیجه گیریاین مطالعه نشانگر شیوع بالای تیروئیدیت هاشیموتو در بیماران HAM/TSP و ناقلین HTLVI است. یافته ها نشانگر همراهی عفونتHTLVI و تیروئیدیت هاشیموتو در منطقه ما است.
    کلید واژگان: تیروئیدیت هاشیموتو, HTLVI, HAM, TSP}
    Morteza Taghavi, Reza Farid Houseni, Hosein Ayatollahi
    Introduction
    There are some reports about the association of autoimmune thyroid diseases with human T cell leukemia virus type I (HTLV-I) infection. The objective of this study was to estimate the seroprevalence rates of anti-thyroid antibodies in HTLV-I carriers and HTLV-I associated myelopathy/tropical spastic paraparesis (HAM/TSP) patients in Mashhad, north east of Iran, to determine any association between HTLV-I infection and Hashimoto’s thyroiditis (HT).
    Materials And Methods
    A total of 46 HTLV-I infected patients (24 patients with HAM/TSP and 22 asymptomatic carriers) and 40 HTLV-I seronegative healthy individuals were screened for the presence of thyroid autoantibodies. The diagnosis of HT was based on the presence of positive thyroid autoantibodies (Anti thyroid peroxidase and/or Anti thyroglobulin) and at least one of two additional criteria (hypothyroidism and/or goiter). Analysis of data was done, using Fisher-Exact test by statistical software SPSS version 13.0. A P value below 0.05 was considered statistically significant.
    Results
    Positivity for thyroid autoantibodies was found in 14 (63.6%) of 22 asymptomatic carriers, 6 (25%) of 24 patients with HAM/TSP and 3 (7.5%) of 40 HTLV-I seronegative healthy individuals. HT found in 45.4% of asymptomatic carriers, 25% of HAM/TSP patients and 5% of seronegative healthy individuals.
    Conclusion
    This study demonstrates a high prevalence of HT in the HAM/TSP patients and the HTLV-I carriers in Mashhad. Our findings suggest an association between HTLV-I infection and HT in our region.
    Keywords: HAM, TSP, Hashimoto's Thyroiditis, HTLVI}
  • فاطمه بهمنش، رضا فریدحسینی
    مقدمه
    سندرم هیپر IgE که همچنین سندرم Job''s نامیده می شود یک نقص ایمنی بسیار نادر می باشد. تظاهرات بیماری به صورت آبسه های مکرر استافیلوکوکی در پوست، ریه و دیگر احشاء همراه با درماتیت خارش دار از مراحل اولیه عمر وجود دارد. افزایش قابل توجه سطح سرمی IgE همراه با طبیعی بودن بقیه ایمونوگلوبولین ها همراه با ائوزینوفیلی در این بیماران وجود دارد.
    معرفی بیمار: در این گزارش دختر 12 ماهه با شکایت درماتیت خارش دار پوستی و عفونت های مکرر ریوی و پوستی معرفی می شود. در شرح حال وی سابقه عفونت محل بند ناف و همچنین چندین بار ابتلاء به اسهال خونی ذکر می شود. در معاینه شیرخوار رنگ پریدگی و سوء تغذیه خفیف و چهره خشن مشاهده شد. در معاینه پوست پاپول های اریتماتو در تمام سطح پوست مشهود است در آزمایشات به عمل آمده Iu/ml6000IgE> و بقیه ایمونوگلوبولین ها و سطح کمپلمان طبیعی داشته با توجه به این، سندرم هیپر IgE برای وی مطرح می باشد.
    نتیجه گیری
    با توجه به همراهی درماتیت خارش دار و عفونت های مکرر پوست، ریه و دیستروفی ناخن و همچنین افزایش قابل توجه IgE و ائوزینوفیلی باید نقص ایمنی از نوع سندرم هیپر IgE مطرح شود.
    کلید واژگان: سندرم هیپر IgE, درماتیت}
  • محمدرضا فضل الهی، زهرا پورپاک، مهدی یگانه، غلامعلی کاردر، انوشیروان کاظم نژاد، مسعود موحدی، محمد قرگزلو، رضافرید حسینی، مرحوم ابوالحسن فرهودی
    در سالهای اخیر تعداد گزارشات مربوط به واکنش های ازدیاد حساسیت فوری به کنجد رو به افزایش بوده است. لذا با توجه به مصرف زیاد این ماده غذایی در کشور ما، این مطالعه برای شناخت تظاهرات بالینی و آزمایشگاهی و آلرژی به کنجد و تعیین شیوع آن در بین سایر آلرژن ها انجام گردید. این مطالعه توصیفی-مقطعی روی 250 بیمار با علایم بالینی آلرژی، انجام گرفت. بررسی بیماران شامل اطلاعات پرسشنامه مخصوص این مطالعه، انجام تست پوستی به روش پریک و اندازه گیری IgE اختصاصی به روش ELISA بود. تست پوستی با آلرژن کنجد و آلرژن های غذایی دارای واکنش متقاطع با آن (سویا، بادام زمینی و گردو) و بر حسب سن و شرح حال با آلرژن های استنشاقی و غذایی شایع انجام گردید. تست IgEاختصاصی فقط با آلرژن کنجد انجام شد.
    یافته ها
    از 250 بیمار با متوسط سنی 74/11 سال، 35 بیمار (1/14%) پریک مثبت به عصاره کنجد و 27 بیمار (4/18%) IgE اختصاصی مثبت با آلرژن کنجد داشتند. در مجموع با توجه به شرح حال بیماران، نتایج تست پریک و نیز IgE اختصاصی علیه کنجد، میزان شیوع آلرژی به >>>
  • بررسی منشاء شناسی ملکولی (Phylogenetic) ویروس نقص ایمنی (HIV) در مشهد-ایران
    رضا فرید حسینی، حسین نصیریان، سعیده ترویج اسلامی، عبدالرضا ملک، حمیدرضا نادری
    مقدمه
    رتروویروسهای انسانی، از مهمترین ویروسهای بیماری زا هستند که مهمترین آنها ویروس نقص ایمنی (HIV) می باشد. در آستانه ورود به هزاره سوم، بیماری ایدز یکی از مشکلات اجتماعی و بهداشتی کشنده بشر است. در سال های اخیر هر روز افق های تازه ای در ارتباط با شناسایی و درمان این بیماری گشوده می شود. انجام مطالعه منشاء شناسی (Phylogenetic) این ویروسها در ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
    هدف
    در این مطالعه کوشش بر آن است که بررسی ملکولی و منشاء شناسی ویروس HIV مورد ارزیابی ملکولی قرار گیرد زیرا شناخت منشاء ملکول تشکیل دهنده این ویروس ها باری تحقیقات آینده پژوهشگران مفید خواهد بود.
    روش کار
    مطالعه منشاء شناسی ملکولی ویروس HIV بر روی گروهی از معتادان ایرانی که در انتهای سال 1384 در دانشگاه علوم پزشکی مشهد نام نویسی کرده بودند انجام شد. نمونه خون 12 نفر توسط روش های ایمنولوژیکی (ELISA و Western Blot) و شمارش لنفوسیت های T نوع CD4+، مورد بررسی قرار گرفت و HIV مثبت تشخیص داده شدند. درخت های Phylogenetic توسط روش اتصال مجاور ساخته شدند و نرم افزار Tree view برای رسم شجره نامه مورد استفاده قرار گرفت. فواصل ژنتیکی نیز توسط روش دو پارامتری Kimuras محاسبه گردیدند.
    نتایج
    تمام نمونه های HIV-1 در مشهد از نظر منشاء شناسی در گروه با توالی های مرجع زیر گروه A در نواحی تحت ژنومی gag و به همان میزان env دسته بندی شدند که هیچگونه ارتباط منشاء شناسی نزدیکی را با توالی های مرجع هیچ یک از زیر گروه های A و نیز اشکال نوترکیبی در گردش با پایه A نشان ندادند. نمونه های مشهد در دسته جداگانه ای قرار گفتند که نشان دهنده ارتباط Phylogenetic قوی و معرفی عفونت HIV-1 اخیر در این جامعه و با تکامل ژنتیکی محدود ویروس در گردش می باشد.
    در آنالیز منشاء شناختی، ارتباط نزدیک ویروس مشهد با ویروسهای مناطق جنوبی صحرای آفریقا مشخص شد.
    نتیجه گیری
    اپیدمی HIV-1، گروه های در معرض ابتلا (با برتری در معتادان تزریقی) را در ایران تحت تاثیر قرار می دهد. این ویروس از گونه های ویروسی با زیر گروه A مشتق شده است، بعلاوه ارتباط قوی منشاء شناختی بین موارد جدا شده، تقویت کننده این احتمال است که ویروس عامل بیشتر از کشورهای آفریقایی بخصوص اوگاندا منتقل شده تا از کشورهای همسایه ایران در حالیکه کشورهای همسایه ایران، منبع اصلی گونه های زیر گروه A هستند که در تمامی اروپا شایع است.
    کلید واژگان: Virus, Phylogentic, AIDS, HIV, Africa}
  • بررسی مقایسه ای کارآیی داروهای آنتی هیستامینیک جدید (لوراتادین و کلاریتین) در درمان رینیت آلرژیک
    محمدرضا خلیقی، رضا فرید حسینی، حسن هنرور اسداللهی، امیررضا خلیقی، شبنم کوهستانی
    مقدمه
    رینیت آلرژیک از جمله بیماری های مهمی است که در نواحی شرق ایران (به ویژه منطقه شمال شرقی یعنی خراسان) به فراوانی دیده می شود و تقریبا 15-10% مردم مبتلا به این بیماری بوده و از علایم و عوارض آن رنج می برند. یکی از بهترین طرق درمان رینیت آلرژیک، که در عین حال رایج ترین روش در بین مردم را نیز در بر می گیرد، به کار بردن داروهای آنتی هیستامینیک کلاسیک (مانند کلرفنیرامین) است ولی به علت بروز عوارض جانبی این داروها (به خصوص عارضه خواب آلودگی و رخوت آن ها که شدیدا در بیماران حساس آزاردهنده است) در درصدی از بیماران امکان ادامه این نوع درمان نمی باشد. بیش از یک دهه است که نشان داده شده داروهای ضد هیستامینی غیر خواب آور (مانند ترفنادین، آستمیزول، لوراتادین) فاقد این عوارض بوده و اثرات جانبی بر CNS و همچنین عوارض آنتی کولینرژیک ظاهر نمی سازند. هدف از این مطالعه بررسی کارآیی این داروها در شرایط اپیدمیولوژیک کشور ایران در کنار مقایسه تولیدات داخلی با فرآورده مشابه خارجی می باشد.
    روش کار
    در این مطالعه بالینی، اثرات کلینیکی و عوارض جانبی داروهای لوراتادین و فرم وارداتی آن با نام تجارتی کلاریتین در مقایسه با کلرفنیرآمین بر روی 90 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک در منطقه شمال شرقی ایران مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته که از نوع مطالعات دو سر کور (Double blind) آینده نگر می باشد. از عده مورد تحقیق 30 نفر کلرفنیرآمین، 30 نفر لوراتادین و 30 نفر دیگر کلاریتین دریافت نموده اند، و سپس نتایج با یکدیگر مقایسه شده است. ضمنا جهت تفسیر نتایج از آزمون آماری کای دو (Chi-square) با ضریب اطمینان 95% در مورد هر یک از متغیرها استفاده شده است.
    یافته ها
    با توجه به نتایج حاصله و با مقایسه P. value به دست آمده در مورد هر یک از علایم بالینی کنترل شده توسط داروهای مورد مطالعه به نظر می رسد که هر سه دارو در کنترل نمودن علایم رینیت آلرژیک به طوری موثری عمل نموده و از طرفی رشد خطی در میزان تاثیر از کلرفنیرامین به سمت لوراتادین و متعاقبا کلاریتین دیده می شود. در مورد عوارض نیز تفاوت معنی داری در مورد بروز خواب آلودگی، سردرد، گیجی و خشکی دهان بین کلرفنیرامین با دو داروی دیگر وجود داشته و در عین حال یک کاهش خطی از لوراتادین به سوی کلاریتین نیز وجود دارد.
    نتیجه گیری
    با بررسی مشاهدات و نتایج به دست آمده این گونه به نظر می رسد که در موقعیت جغرافیایی کشور ایران نیز، لوراتادین و به ویژه کلاریتین می توانند به عنوان داروهای ضد هیستامینی غیر خواب آور موثر و پر قدرتی که با عبور نکردن از سد خونی – مغزی دارای عوارض جانبی خاصی نمی باشند، در خط اول درمان بیماران به ویژه در افراد حساس به دیگر آنتی هیستامینیک ها به کار رفته و درمان موفقیت آمیزی برای رینیت آلرژیک محسوب گردند، و در بین این دو نیز استفاده از کلاریتین چه از نظر میزان تاثیر بالینی و چه از نظر بروز عوارض بر مصرف لوراتادین ترجیح دارد که توجه بیشتر متولیان دارو و درمان کشور را بر افزایش کیفیت داروهای داخلی معطوف می نماید.
    کلید واژگان: رینیت آلرژیک, کلرفنیرامین, لوراتادین, کلاریتین}
  • رضا فرید حسینی، جواد غفاری، هوشنگ رفعت پناه، فرحزاد جباری آزاد، مرتضی تقوی، محمدتقی شاکری
    مقدمه
    کهیر بیماری اریتماتو و خارش داری است که به طور شایع تنه و اندامها را درگیر می نماید. کهیر حاد بیماری شایعی بوده و حدود 20 - 10% جمعیت در طول زندگی خود به آن مبتلا می شوند. در صورتی که کهیر بیشتر از 8 هفته ادامه یابد کهیر مزمن نامیده می شود و می تواند در هر سنی بروز نماید. هدف از این مطالعه بررسی شیوع آنتی بادی های ضدتیروئید در بیماران مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک و تاثیر درمان لووتیروکسین در بهبودی آن می باشد.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی مقطعی در کلینیک آلرژی دکتر فرید حسینی در سال 1383 انجام شده است. در این مطالعه60 بیمار مبتلا به کهیر مزمن ایدیوپاتیک که از نظر آنتی بادی های تیرویید با تست پوستی پریک منفی و IgE سرمی طبیعی، بررسی شدند. برای این بیماران آنتی بادی های ضدپراکسیداز و ضدتیروکلوبولین تیروئید را به روش الایزا و آزمایشاتCBC، ESR، BUN، Cr، S/E، HBS Ag، Anti HCV ALT، AST،، آنتی بادی های ضد هلیکو باکتر پیلوری و تستهای تیروئید نیز بررسی شدند. مشخصات فردی، سابقه بیماری، نتایج آزمایشات در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی دانشجویی پردازش شد.
    نتایج
    در 57 بیمار (95%) تستهای فونکسیون تیروئید طبیعی و در60 بیمار (100%) سایر آزمایشات طبیعی بوده ولی در 22 بیمار (6/36%) آنتی بادی های ضد تیروئید (آنتی پراکسیداز و آنتی تیروکلوبولین) مثبت بود (جدول 3). در این گروه آنتی پراکسیداز در 3 بیمار (6/13%) و آنتی تیروگلوبولین در 9 بیمار (41%) و هر دو آنتی بادی در10 بیمار (4/45%) گزارش شد (نمودار3).
    از 22 بیمار دارای آنتی بادی های ضد تیروئید 16بیمار1 میلی گرم لووتیروکسین روزانه را برای مدت دو ماه دریافت کردند و 6 نفر به عنوان گروه شاهد برای پاسخ درمانی فقط آنتی هیستامین دریافت نمودند. از 16 بیماری که لووتیروکسی در یافت نمودند 70% به درمان پاسخ کامل یا نسبی دادند.
    نتیجه گیری
    دراین مطالعه همراهی کهیر مزمن ایدیوپاتیک و اتوآنتی بادی های تیروئید نشان داده شده در صورتی که 57 بیمار(95%) از نظر فونکسیون تیروئید طبیعی بودند. در غالب افراد دارای تیروئید با عملکرد طبیعی یکی از علل کهیر مزمن می تواند وجود آنتی بادی های تیروئید باشد.
    کلید واژگان: کهیر مزمن, آنتی پراکسیداز, آنتی تیروگلوبولین, لووتیروکسین}
  • عباس شیردل، رضا فرید حسینی، فرحزاد جباری آزاد، فریدون احمدی، شرما زیبدی
    مقدمه
    در سرتاسر جهان 20-15 میلیون نفر آلوده به ویروس HTLV-1 وجود دارند. ویروس HTLV-1 اولین رتروویروسی است که به عنوان اتیولوژی بدخیمی در انسان به نام ATLL (لوسی /لنفوم سلول T بالغین) اثبات شده است.
    مهمترین سلول هدف ویروس HTLV1 سلول های T CD+4 هستند. به نظر می رسد این ویروس از طریق بروز پروتئین های تنظیمی به ویژه Tax سبب تغییر خصوصیات سلول میزبان و ایجاد ATLL می شود. شمال شرقی خراسان با آلودگی 2.3% به HTLV1 در سال 1985 عنوان منطقه آندمیک جدید معرفی شد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تظاهرات کلینیکی، علائم آزمایشگاهی بیماران مبتلا به ATLL در ایران است که با سایر مناطق آندمیک مانند ژاپن، جامائیکا، مقایسه شده است.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی از سال های 1380-1374 در 30 بیمار با تشخیص ATLL در بیمارستان های آموزشی مشهد قائم (عج) و امام رضا (ع) بستری بودند انجام شده است. معیارهای ورود به مطالعه وجود علائم بالینی، علائم آزمایشگاهی ATLL، حضور آنتی بادی ضد HTLVl، بافت شناسی مثبت به لحاظ بدخیمی منطبق با سلول T و حداقل 5 امتیاز از معیارهای لوین بوده است علائم بالینی بیماران، نتایج آزمایشات زمان بستری شامل BMA، بیوپسی غده لنفاوی یا پوست مشخصات فردی، اطلاعات حاصله با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار Spss و جداول توزیع فراوانی پرازش شده است.
    نتایج
    از 20 بیمار مورد مطالعه 17 نفر مونث و 13 نفر مذکر بودند (نسبت مذکر به مونث 1:1.1) میانگین سنی 47 سال بود (22 تا 71 سال) اکثریت موارد فرم حاد (53.3%) و سپس نوع لنفوم (26.7%) و با سیر بطئی (10%) بودند.
    شایعترین تابلوی مراجعه بیماران تظاهرات پوستی در (63%) تب و کاهش وزن در (40%) مشکلات گوارشی در (37%) علائم تنفسی (26%) ناخوشی (20%) درد استخوان (10%) بود.
    مهمترین یافته های بالینی لنفادنوپاتی در 67% ضایعات پوستی در 63% بزرگی کبد در 23% و شایعترین نمای تظاهر پوستی راش ماکولوپاپولر و ندولر بود.
    آنالیز ایمونوفنوتایپینگ که در 13 بیمار انجام شده مشخصه فنوتیپ سلول های T یاور فعال را داشت. متوسط زمان بقا در نوع حاد 6±2.3 ماه و در نوع لنفوما 8.5±4.9 ماه بوده و به طور مشخص از انواع مزمن و سیر بطنی کوتاهتر بود (P<0.05).
    نتیجه گیری
    در مجموع مقایسه الگوی توزیع اشکال مختلف ATLL، متوسط امید به زندگی در ایران در مقایسه با سایر مناطق آندمیک نظیر ژاپن، جامائیکا شباهت نزدیک به آمار کشور جامائیکا داشته البته تظاهرات پوستی در این بیماران شایعتر و هیپرکلسمی و ضایعات لیتیک استخوان شیوع کمتری دارد.
    کلید واژگان: عفونت HTLV-1, سرطان ATLL, رتروویروسها, نئوپلاسم سلول T}
  • دکترمحمدرضا خلیقی، رضا فرید حسینی، شبنم کوهستانی
    رینیت آلرژیک از بیماری های مهمی است که در نواحی شرق ایران (به ویژه منطقه شمال شرقی یعنی خراسان) به فراوانی دیده می شود و تقریبا 15-10% مردم مبتلا به این بیماری بوده و از علائم و عوارض آن رنج می برند. یکی از بهترین طرق درمان رینیت آلرژیک، که در عین حال رایج ترین روش در بین مردم را نیز در بر می گیرد، به کار بردن داروهای آنتی هیستامینیک کلاسیک (دیفن هیدرامین، پیر یلامین، کلرفنیرامین) است ولی به علت بروز عوارض جانبی این داروها (بخصوص عارضه خواب آلودگی و رخوت آنها که شدیدا در بیماران حساس آزار دهنده است) در درصدی از بیماران امکان این نوع درمان نمی باشد...
    کلید واژگان: رینیت آلرژیک, کلرفنیرامین, لوراتادین, کلاریتین}
    Mohammad Reza Khalghi, Reza Farid Hosseni, Shabnam Kohestani
    Introduction
    Allergic Rhinitis-chlorpheniramine-loratadineclavitin is one of the most important disease that occure commonly in east IRAN specially northeast, Khorasan. Approximately 10-15% of general population suffers from it´ s signs and symtpms. One of the best methods of allergic rhinitis treatments, that most is the most usual, is the of classic antihistaminic drugs such as: Chlorpheniramine, Pyrilamine and Diphenhydramine.These are common in the consumption of classic antihistaminics. There is more than a decade that is showed the Non Sedating Anti Histaminic Drugs are free from these side effects and do not show the CNS and anticholinergic disorders.
    Methods
    In this clinical study, the efficacy and adverse reactions of the Loratadine and it´ s registated product calles Claritin are compared with Chlorpheniramine on 90 patients. It has been performed in northeast IRAN and the study is a kind ofdouble blind, prospective studies.
    Results
    30 patients have recieved Chlorpheniramine, as the same for Loratadine and Claritin. Then the results are compared together. The results suggest than in the geographic condition of IRAN likewise, Lorataddine & specially Claritin can use as the powerful and effective nonsedating antihistamines that do not cross the blood brain barrier to show advers disorders and will be successful treatment of Allergic Rhinitis in the first line, specially in patients whom are sensitive to other antihistaminic dregs.
    Discussion
    Between them Claritin by it´ s acceptable clinical efficacy & lower side effects is preferable than Loratadine.
  • رضا فرید حسینی، محمد جواد پریزاده، جواد غفاری، سارا میری، علی نصیریان، هوشنگ رفعت پناه
    مقدمه
    عفونت HTLV-I به عنوان عامل دو بیماری مهم، یکی عصبی و دیگری بیماری خونی می باشد: HTLV-I همراه با میلوپاتی/ پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال (HAM/TSP) و لوسمی T بالغین (ATL). حدود 15-20 میلیون فرد آلوده به ویروس HTLV-I در سرتاسر جهان وجود دارد. شمال شرقی ایران به خصوص نیشابور به عنوان یک ناحیه آندمیک HTLV-I در نظر گرفته شده است. هدف این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژیک عفونت HTLV-I در نیشابور بوده است.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1381 در شهرستان نیشابور انجام گردیده است. شهر نیشابور (به غیر از مناطق روستایی) به 5 منطقه بهداشتی تقسیم شده است. 1003 نمونه در این طرح تحقیقاتی به صورت تصادفی با توجه به جمعیت کل هر یک از 5 منطقه نیشابور انتخاب گردیده است، از هر نفر 5 سی سی خون وریدی تهیه و با روش الیزا در آزمایشگاه ایمونولوژی بیمارستان قائم (عج) از نظر سرولوژی بررسی گردید. اطلاعات فردی در پرسشنامه ای جمع آوری گردید. با استفاده از آزمون های تی، من ویتنی و رگرسیون اطلاعات جمع آوری شده تجزیه و تحلیل شد.
    نتایج
    سروپریولانس عفونت HTLV-I در نیشابور %3.4 بود. (CI 95%=%.2.3-4.5) نسبت مرد به زن در جمعیت سرم مثبت 33 به 67 بود. بین شیوع عفونت HTLV-I با افزایش سن رابطه مستقیم وجود داشت. شیوع عفونت در شهر توزیع یکنواختی نداشت. بیشترین شیوع در قسمت های مرکز و قدیمی شهر بوده است. ریسک فاکتورهای عمده عفونت HTLV-I شامل تغذیه با شیر مادر، ترانسفیوژن، جراحی و تماس جنسی بوده است.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه نشان می دهد که غربالگری دهنده های بانک خون برای عفونت HTLV-I و محدود کردن دیگر روش های انتقال HTLV-I مانند تغذیه با شیر مادر، جراحی و تماس جنسی در نیشابور و دیگر مناطق آندمیک برای پیشگیری از عفونت HTLV-I لازم و ضروری است.
    کلید واژگان: عفونت HTLV - I, سروپریولانس HTLV - I, لوسمی لنفوم T بالغین, پاراپارزی اسپاستیک تروپیکال / میلوپاتی توام با HTLV - I}
  • بررسی همراهی عفونت HTLV-1 با ویتیلیگو
    زری جاویدی، رضا فرید حسینی، احمدرضا طاهری، رضیه پیشنماز، مسعود ملکی، وحید مشایخی، محمد حسینی
  • ارزیابی غلظت سیکلوسپورین خون در گیرندگان پیوند کلیه
    عبدالله بهرامی، رضا فرید حسینی، راضیه علیزاده، عبدالعظیم بهرامی، سیدجواد حسینی، عباس شیردل، رضیه پیشنماز
  • مسیح نقیبی، طاهره حسن نیا، فاطمه ناظمیان، سید عبدالرحیم رضایی، رضا فرید حسینی، رضیه پیشنماز
  • ابوالقاسم عجمی، رضا فریدحسینی، نازنین طبرستانی
    سابقه و هدف

    ویروس های HTL-I/II از خانواده رترو ویریده به عنوان عامل بیماری های مختلفی شناخته شده اند این ویروس ها از طریق انتقال خون، تماس جنسی و شیر مادر آلوده منتقل می شوند. با توجه به آندمیک بودن بیماری در مناطق خاص، بررسی اپیدمولوژی آن در کشور ضروری بنظر می رسد. در این راستا به عنوان یک مطالعه آزمایشی، خون دهندگان مراکز مختلف انتقال خون استان مازندران مورد بررسی قرار گرفتند.

    مواد و روش ها

    در یک مطالعه توصیفی /180 نفر از اهدا کنندگان خون مراکز انتقال خون ساری، بهشهر، چالوس، قائمشهر، تنکابن مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت بررسی وجود آنتی بادی در سرم آنان از روش ELISA استفاده گردید. حساسیت و اختصاصی بودن کیت مورد استفاده بر اساس نظر کارخانه سازنده بیشتر از 98درصد بوده است.

    نتایج

    در180 فرد مورد آزمایش (143 نفر مرد و 47 نفر زن) 3 مورد مثبت (6/1درصد) تشخیص داده شد که دو نفر از آنها مرد و یک نفر زن از نظر وجود آنتی بادی در آزمایش مثبت بودند.

    استنتاج

    با توجه به نتیجه متفاوت این مطالعه با نتایج مطالعه سال 1372 سازمان انتقال خون ایران و لزوم تعیین مناطق آندمیک بیماری، انجام یک بررسی همه جانبه و دقیق در استان مازندران ضروری بنظر می رسد.

    کلید واژگان: سرواپیدمولوژی, خون دهندگان, HTLV I, II}
    A. Ajami, R.F. Hosseini, N. Tabarestani

    Background and

    Purpose

    HTL-Ï/ÏÏ viruses of the Retroviridae family are known to be the causes of various diseases. They are transmitted by blood transfusion, sexual contact and breast milk. Âs of contaminated mothers. These viral infections are endemic in certain regions, Ëpidemiological studies appear to be necessary in the country. Blood donors from different transfusion Çenters were investigated in a pilot study.

    Materials And Methods

    Ïn this descriptive study, blood samples of 180 donors from sari, Behshar, Çhaloos, Tonekabon and ghaemshahr transfusion centers were studied for the presence of antibodies by ËLÏSÂ (with the specificity and sensitivity of the diagnostic kits more than 98%).

    Results

    Âmong 180 donors (143 males, 47 females) under study three (2 males and 1 female) were positive (1.6%). Çonclusion: Since the result of this study is different from that of Ïranian blood tranfusion organization conducted in 1372, another study is recommended to cover extensive all the blood donors as a confirmatory study, to determine the endemic areas.

    Keywords: Seroepidemiology, Blood donors, HTLV, I}
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال