به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

زینب آزادیان

  • زینب آزادیان، یدالله عدالت پناه*، سوسن رستم پور
    مقدمه

    با توجه به آمار فزاینده متولدان نارس طی سال های اخیر و زیادبودن میزان مرگ ومیر نوزادان به دلیل نارس بودن و اینکه این کودکان در آینده در معرض خطر معلولیت هستند، لازم است در زمینه زایمان زودرس و راه های تشخیص نوزاد نارس اطلاعاتی در دسترس باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه شاخص های منتخب خونی در زایمان ترم و پره ترم در خانم های مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان امام خمینی (ره) دهدشت صورت گرفت.

    مواد و روش ها

    این مطالعه از نوع مقطعی بود که در سال 1398 روی 110 زن مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان امام خمینی (ره) دهدشت صورت گرفته است. برای انجام این پژوهش، زنان باردار در دو گروه ترم و پره ترم قرار گرفتند. 80 نفر از نمونه آماری زایمان ترم و 30 نفر زایمان پره ترم داشتند. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده صورت گرفت و بعد از گرفتن رضایت از شرکت کنندگان شاخص های آهن خون، پلاکت خون، شاخص توده بدنی، گلبول های سفید، گلبول های قرمز، فریتین و TIBCبررسی شد. تجزیه وتحلیل آماری به کمک نرم افزار SPSS و آزمون تی مستقل صورت گرفت.

    یافته ها

    نتایج نشان داد میانگین آهن خون، پلاکت خون، شاخص توده بدنی، گلبول های سفید، فریتین و TIBCدر زنان ترم نسبت به زنان پره ترم بیشتر بوده است (05/0 <P). میانگین گلبول های قرمز خون در دو گروه تفاوت معنی داری نداشته است (05/0 >p).

    نتیجه گیری

    با توجه به ضرورت و اهمیت ارتقای سطح باروری سالم، اهمیت شاخص سلامت مادر و نوزاد به عنوان شاخص های ملی سلامت، شیوع کمبود برخی از فاکتورهای خونی و عوارض ناشی از آن و همچنین اهمیت شاخص توده بدنینرمال در سیر بارداری و زایمان کم خطر، توجه به این فاکتورها می تواند در کاهش زایمان زودرس موثر باشد.

    کلید واژگان: زایمان زودرس, زایمان طبیعی, زنان باردار, فاکتورهای خونی
    Zeinab Azadian, Yadolah Edalatpanah *, Susan Rostampur
    Introduction

    Due to the increasing number of premature births in recent years, high mortality rate of premature infants, and high risk of future disability of these children, it is necessary to obtain information on preterm labors and ways to diagnose premature neonates. This study aimed to compare the selected blood characteristics of women with term and preterm labors referring to the maternity ward of Imam Khomeini Hospital in Dehdasht, Iran.

    Materials and Methods

    This cross-sectional was conducted on 110 women referred to the maternity ward of Imam Khomeini Hospital in Dehdasht, Iran, during 2019. The participants were divided into two groups of the term (n=80) and preterm (n=30) labors. Simple random sampling was performed, and after obtaining the informed consent, blood iron, blood platelet, body mass index (BMI), white and red blood cell count, ferritin, and total iron-binding capacity (TIBC) were examined in this study. The data were analyzed in SPSS software through an independent t-test.

    Results

    The results showed that the mean blood iron, blood platelet, BMI, white blood cells, ferritin, and TIBC were higher in women with term labor, compared to those with preterm delivery (p < 0.05). Moreover, there were no significant differences between the two groups regarding the mean red blood cell count (P> 0.05).

    Conclusion

    Considering the necessity and importance of improving the level of healthy fertility, significance of maternal and infant health index as national health indicators, prevalence of some blood factor deficiency and its complications, and importance of normal BMI in the course of pregnancy and low-risk delivery, it is critical to pay attention to these factors to reduce preterm labors.

    Keywords: blood factors, Natural Childbirth, Pregnant Women, Preterm Labor
  • زینب آزادیان، نازیلا علیایی، دائم روشنی، فریبا ابتکار*
    مقدمه

    بارداری پرخطر عبارت است از یک بارداری که در آن به هر دلیلی سلامت مادر و جنین به خطر می افتد و موجب اضطراب می شود. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو روش شناختی- رفتاری (CBT: Cognitive-Behavioral Therapy) و سخنرانی بر میزان اضطراب زنان باردار پرخطر در شهر سنندج انجام شد.

     مواد و روش ها: 

    پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است، در ارتباط با 144 زن باردار پرخطر 24 تا 35 هفته مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهر سنندج در سال 1397 انجام شد. برای انتخاب نمونه ها، شهر به پنج منطقه تقسیم گردید و بر اساس بیشترین آمار زنان باردار پرخطر، شش مرکز به صورت تصادفی انتخاب شدند. در هر مرکز نیز واحدهای مورد نظر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. پیش از مداخله به منظور ارزیابی نمره اضطراب، پرسشنامه Spielberger تکمیل گردید. سپس نمونه ها به سه گروه شناختی- رفتاری (48 نفر)، سخنرانی (48 نفر) و کنترل (48 نفر) تقسیم شدند. در ادامه، گروه شناختی- رفتاری به چهار گروه 12 نفره و گروه سخنرانی به دو گروه 24 نفره تقسیم گردیدند. مداخله در جلسات 90 تا 120 دقیقه ای به صورت دو بار در هفته برای هر گروه شناختی- رفتاری و یک بار در هفته برای هر گروه سخنرانی به مدت چهار هفته انجام شدند. گروه کنترل نیز مراقبت های معمول بارداری را دریافت کرد. چهار هفته پس از مداخله، مجددا پرسشنامه Spielberger توسط پژوهشگر برای گروه ها تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و آزمون های آماری کروسکال- والیس (Kruskal-Wallis)، کای دو، T زوجی، توکی، تحلیل کوواریانس و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. 

    یافته ها: 

    نتایج نشان دادند که میزان اضطراب در سه گروه سخنرانی، شناختی- رفتاری و کنترل قبل از مداخله تفاوت معناداری نداشت (05/0<P). همچنین، پس از مداخله میزان اضطراب در گروه کنترل نسبت به قبل از مداخله تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0>p)؛ اما در دو گروه سخنرانی (05/0<p) و شناختی- رفتاری (05/0<p) تفاوت معناداری به دست آمد و اضطراب در گروه شناختی- رفتاری نسبت به گروه های کنترل و سخنرانی کاهش بیشتری داشت.

    نتیجه گیری:

    نتایج این مطالعه نشان دادند که آموزش با رویکرد شناختی- رفتاری و شیوه سخنرانی بر کاهش اضطراب دوران بارداری تاثیر داشته است که تاثیر آموزش با رویکرد شناختی- رفتاری بیشتر بوده است؛ از این رو می توان گفت که در روش های سخنرانی و شناختی- رفتاری، مادران توانایی بیشتری را برای مدیریت اضطراب خود کسب می کنند و از پرداختن به افکار یا رفتاری که منجر به افزایش اضطراب در آن ها می گردد، اجتناب می نمایند.

    کلید واژگان: اضطراب, بارداری پرخطر, سخنرانی, شناختی- رفتاری
    Zainab Azadian, Nazila Oliaei, Daem Roshani, Fariba Ebtekar *
    Introduction

    High-risk pregnancy is a kind of pregnancy that causes anxiety and compromises the health of the mother and fetus. The current study aimed to compare the effect of lecture and cognitive behavioral methods on the anxiety level in women with high-risk pregnancy in Sanandaj, Iran.

    Materials and Methods

    The present interventional study was a randomized clinical trial performed on 144 women with high-risk pregnancy of 24-35 weeks referring to comprehensive health centers in Sanandaj, within 2018. To select samples, the city was divided into five districts and then the subjects were randomly selected from 6 centers with the highest number of women with high-risk pregnancy. In each center, the sampling units were selected by the available sampling method. Before the intervention, the Spielberger questionnaire was completed to assess the anxiety score. Then the samples were divided into three groups of cognitive behavioral (n =48), lecture (n=48), and control (n=48). The cognitive behavioral group was divided into four groups of 12 participants and the lecture group into two groups of 24 people, each. The intervention was performed twice a week in a 90-120 minute sessions for each cognitive behavioral group and once a week for each lecture group for a period of 4 weeks. The control group also received routine pregnancy care. Four weeks after the intervention, the Spielberger questionnaire was completed again by the researcher for all groups. Data analysis was performed using SPSS software (version 21) and the collected data were analyzed by Kruskal-Wallis, Chi-square, paired t-test, Tukey, covariance analysis, and one-way ANOVA. 

    Results

    The results of the current study showed that before intervention there was no significant difference in the level of anxiety in the three groups of lecture, cognitive behavioral, and control groups (P<0.05). In addition, no significant difference was observed in the anxiety level of the control group (P>0.05). However, there was a significant difference in the lecture group (P<0.05) and the cognitive behavioral group (P<0.05) and the anxiety in the cognitive behavioral group decreased significantly (P<0.05), compared to the control and lecture groups.

    Conclusion

    The results of the current study showed that educating with the cognitive behavioral approach and lecture style reduced pregnancy anxiety. Moreover, cognitive behavioral training had a more effective impact on reducing anxiety during pregnancy. Therefore, it was concluded that in lecture and cognitive behavioral methods, mothers gain a higher ability to manage their anxiety and avoid thoughts or behaviors that lead to increased anxiety.

    Keywords: Anxiety, Cognitive behavioral therapy, High-risk pregnancy, Lecture
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال