به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ساحل کامگار

  • ساحل کامگار، احمدرضا طلایی پور*، لادن حافظی
    مقدمه

     یکی از مشکلات دندان‌پزشکان، تشخیص پوسیدگی پروگزیمال است. رادیوگرافی بایت‌وینگ، مرسوم‌ترین روش برای تشخیص این پوسیدگی است. البته از سیستم دیجیتال نیز می‌توان برای تشخیص این پوسیدگی استفاده نمود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بزرگ‌نمایی تصاویر بایت‌وینگ دیجیتال در تشخیص پوسیدگی پروگزیمال بوده است.

    مواد و روش‌ها

    در این مطالعه‌ی توصیفی، 40 دندان دایمی مولر و پرمولر انسانی انتخاب شدند. بر اساس استاندارد طلایی، حفراتی زیر سطح تماس پروگزیمال ایجاد گردید. دندان‌ها مانت شده و رادیوگرافی بایت‌وینگ دیجیتال گرفته شد و تصاویر در بزرگ‌نمایی‌های 1x، 2x، 3x، 4x و 5x بررسی گردید. در مورد هر یک از دندان‌ها، تشخیص پوسیدگی طبق روش 5 درجه‌ای رتبه‌بندی شدند. داده‌ها توسط آزمون Cochrane تجزیه و تحلیل شد (0/05 > α).

    یافته‌ها

    بین حساسیت قطعی و PPV قطعی تشخیص پوسیدگی پروگزیمال در رادیوگرافی دیجیتال در گروه با بزرگ‌نمایی‌های 1، 2 و 3 با گروه دارای بزرگ‌نمای 4 و 5، تفاوت معنی‌دار وجود داشت (0/04 = p value). ولی بین حساسیت احتمالی (0/218 = p value)، NVP قطعی (0/461 = p value) و NVP احتمالی (819/819 = p value)، ویژگی قطعی (0/864 = p value) و ویژگی احتمالی (0/652 = p value) تشخیص پوسیدگی پروگزیمال در بزرگ‌نمایی‌های مورد مطالعه، تفاوت معنی‌دار وجود نداشت.

    نتیجه‌گیری

    افزایش بزرگ‌نمایی، می‌تواند باعث افزایش دقت تشخیص پوسیدگی پروگزیمال شود. بزرگ‌نمایی 2 و 3 دارای بالاترین دقت تشخیص هستند ولی با افزایش بیش از حد بزرگ‌نمایی، دقت تشخیص کاهش می‌یابد.

    کلید واژگان: پوسیدگی دندانی, رادیوگرافی بایت وینگ, رادیوگرافی دیجیتال, رادیوگرافی تشخیصی
    SahelKamgar, Ahmad Reza Talaeipour*, Ladan Hafezi
    Introduction

    Identification of proximal caries is a major challenge faced by dentists. Bitewing radiograph is the method commonly used to detectproximal caries. Another methodincludes the use of magnification in digital bitewing radiograph. The aim of this study was to assess the efficacy of magnification on the diagnosis of proximal caries.

    Materials & Methods

    In this descriptive study 40 sound human molars and premolars were selected. Based on the gold standard, the cavities were prepared under contact point on one proximal surface of the tooth. Teeth were mounted and digital bitewing radiographs were taken and images were observed at magnifications 5x, 4x, 3x, 2x, 1x. Every tooth was assessed for caries on a 5 point scale. The data was analyzed by Cochrane-Q test.

    Results

    There was a significant difference between the certain sensitivity of proximal caries diagnosis in digital radiography in groups with magnitudes 1, 2 and 3with magnitude 4 and 5 groups (p value= 0.04). However, between the probable sensitivity (p value= 0.298), definite NVP (p value= 0.496) and probable NVP (p value= 0.819), definite attribute (p value= 0.846) and probability (P) There was no significant difference in proximal caries diagnosis.

    Conclusion

    The accuracy in detecting proximal caries increases with a magnification increase and magnification 2x and 3x have the highest diagnostic accuracy but over increased magnification can reduce the accuracy on proximal caries diagnosis.

    Keywords: Radiographybitewing, Dental caries, Diagnostic imaging
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال