به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سامان دالوند

  • الهام رضوی*، سامان دالوند، حامد زمانی، راضیه گودرزی
    مقدمه

    ارزیابی ارتباط دروس با نیازهای شغلی یک رشته می‌تواند منجر به شناسایی نقاط ضعف این برنامه‌ها شود و فرصت پیشرفت آنها را فراهم کند. تکنولوژیست‌های پرتوشناسی نقش مهمی در تشخیص بیماری‌ها دارند. هدف از این مطالعه بررسی دیدگاه دانش‌آموختگان کارشناسی تکنولوژی پرتوشناسی شاغل در مراکز تصویربرداری پزشکی در مورد میزان انطباق دروس این رشته با نیازهای شغلی آن‌ها بود.

    روش‌ها

    این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی 134 دانش‌آموخته‌ی کارشناسی رشته‌ی تکنولوژی پرتوشناسی شاغل در مراکز تصویربرداری پزشکی استان‌های همدان، کرمانشاه، کردستان، ایلام و لرستان در سال 1397 انجام شد. شیوه‌ی نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده با تفکیک نسبت 20 درصد جامعه آماری پرتوکاران هراستان صورت گرفت. داده‌ها از طریق پرسشنامه که شامل اطلاعات دموگرافیک و سوالات مربوط به نظرسنجی در مورد کاربرد دروس اصلی این رشته در مسوولیت‌های شغلی جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی، درصد) تجزیه و تحلیل شد.

    نتایج

    دروس تخصصی با نمره‌ی 7/0±04/4 بیش‌ترین کاربرد و دروس پایه کم‌ترین کاربرد را در نیازهای شغلی داشتند (9/0±08/3). نتایج نشان داد که مناسب‌ترین درس‌ها شامل آناتومی 1-3 (7/0±6/4)، تکنیک‌های پرتونگاری 1-3 (8/0±6/4) در دروس تخصصی و تکنیک‌های پرتونگاری در واحدهای آموزشی است (6/0±2/4). فیزیک اولتراسوند و سمینار در درس‌های تخصصی و آمار و ریاضی عمومی در دروس پایه به ترتیب با نمره‌ی 5/1±15/3، 3/1±7/2، 7/0±8/1 و 9/0±1/2 کم‌ترین انطباق را با نیازهای حرفه‌ای داشتند. طبق نتایج این مطالعه، دانش‌آموختگان این رشته از چیدمان دروس خود رضایت متوسطی (میانگین 26/3) داشتند.

    نتیجه‌گیری

    دروس کارشناسی تکنولوژی پرتوشناسی تا حدودی با نیازهای شغلی این رشته هماهنگ است. با این وجود نیاز است که چیدمان دروس اصلاح شود تا کاربرد آن برای شاغلان در آینده بهبود یابد.

    کلید واژگان: آموزش, برنامه درسی, تکنولوژی پرتوشناسی, دانش آموختگان
    Elham Razavi*, Saman Dalvand, Hamed Zamani, Razieh Goodarzi
    Introduction

    Assessing the educational program relevance to job requirements can help identify its weaknesses and foster an opportunity for its improvement. Radiology experts play a vital role in disease diagnosis. The objective of this study was to investigate the viewpoint of radiology graduates about the coordination of the curriculum of Radiology BSc with their professional needs.

    Methods

    This descriptive cross-sectional study was performed on 134 graduates of radiology BSc Working in Medical Imaging centers of Hamedan, Kermanshah, Kurdistan, Ilam, and Lorestan in the academic year 2018. In each province, 20% of the population of radiology technologists was selected via simple random sampling. Data were collected through a questionnaire that included demographic information and survey questions about the application of the main courses in this field in job responsibilities. The data were analyzed using descriptive statistics (mean, standard deviation, frequency, percentage).

    Results

    Based on the job needs, the current curriculum had varying levels of application. The highest application rate was in specialty courses (4.04±0.7), and the lowest rate was in basic courses (3.08±0.9). The results revealed that the appropriate courses are Anatomy 1-3 (4. 6±0.7), and Radiographic positioning and procedures 1-3 (4.6±0.8) in specialty courses, and radiographic positioning and procedure in training units (4.2±0.6). Ultrasound physics and Seminar in specialty courses, and Statics and general mathematics in basic courses had the least conformity with professional needs with 3.15±1.5, 2.7±1.3, 1.8±0.7, and 2. 1±0.9, respectively. According to the results of this study, the graduates of this discipline had an average satisfaction level (3.26) with the contents of their academic program.

    Conclusion

    The findings indicated that the didactic content of radiology BS is somewhat coordinated with the job requirements of this field. However, the curriculum should be revised to improve its applicability for future employees.

    Keywords: Education, Curriculum, Radiology, Graduates
  • سامان دالوند، سهیل علم طلب، حامد زمانی، ابراهیم شاهوردی، اعتصام ملک زاده *
    مقدمه

    پرتودرمانی هدفمند، به عنوان یکی از روش‌های رایج برای تسکین درد در بیماران مبتلا به متاستاز استخوانی محسوب می‌شود. در این نوع روش درمانی نیاز است که دز جذبی اندام بحرانی مغز استخوان به عنوان یک عامل محدود کننده‌ی درمان در نظر گرفته شود. تاکنون پرتوداروهای بتازا برای این نوع درمان مورد توجه بودند که یکی از متداول‌ترین آن‌ها Samarium-153-Ethylene diamine tetramethylene phosphonate (153Sm-EDTMP) است، اما به تازگی پرتوداروی آلفازای Radium-223-dichloride (223Ra-Cl2) مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا (Food and Drug Administration یا FDA) قرار گرفته است. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، مقایسه‌ی دز جذبی مغز استخوان پرتوداروهای 153Sm-EDTMP و 223Ra-Cl2 بود.

    روش‌ها:

    در این مطالعه، از یک فانتوم استخوان مهره برای شبیه‌سازی استفاده شد. پرتوداروهای در نظر گرفته شده در فانتوم توزیع شدند و شبیه‌سازی با استفاده از کد مونت‌کارلوی GATE صورت پذیرفت. بعد از برآورد دز جذبی به ازای واپاشی در بخش‌های مختلف فانتوم، دز جذبی پرتوداروها در مغز استخوان یک بیمار 70 کیلوگرمی با استفاده از روش Medical internal radiation dosimetery (MIRD) محاسبه شد.

    یافته‌ها:

    برای 153Sm-EDTMP دز جذبی مغز استخوان به ازای اکتیویته‌ی تجویزی 2590 مگابکرل برابر با 60/9 ‌گری به دست آمد. برای 223Ra-Cl2 دز جذبی مغز استخوان به ازای اکتیویته‌ی تزریقی 85/3 مگابکرل، 83/0 گری محاسبه شد.

    نتیجه‌گیری:

    با توجه به کمتر بودن دز جذبی مغز استخوان توسط پرتوداروی آلفازای 223Ra-Cl2 بنابراین استفاده از این پرتودارو به عنوان یک جایگزین برای پرتوداروی بتازای 153Sm-EDTMP برای درمان تسکینی بیماران مبتلا به متاستاز استخوانی پیشنهاد می‌شود.

    کلید واژگان: درمان تسکینی, روش مونت کارلو, پرتوداروها, دزیمتری پرتو
    Saman Dalvand, Soheil Elmtalab, Hamed Zamani, Ebrahim Shahverdi, Etesam Malekzadeh
    Background

    Targeted radiopharmaceutical therapy is one of the most common methods for relieving pain in patients with bone metastasis. In this type of treatment, the bone marrow absorbed dose, as a critical organ, needs to be considered as a limiting factor. Until now, beta-emitter radiopharmaceuticals have been considered for this treatment modality, which one of the most commons is samarium-153-ethylene diamine tetramethylene phosphonate (153Sm-EDTMP), but recently the radium-223-dichloride (223Ra-Cl2) alpha emitter radiopharmaceutical has been approved by the US Food and Drug Administration (FDA). The aim of this study was to compare the bone marrow absorbed dose of 153Sm-EDTMP and 223Ra-Cl2 radiopharmaceuticals.

    Methods

    In this study, a lumbar vertebral bone phantom was used for simulation. The radiopharmaceuticals were distributed in the phantom, and the simulation was performed using the GATE Monte Carlo toolkit. After estimating the absorbed dose per decay in different parts of the phantom, the absorbed dose of radiopharmaceuticals in the bone marrow of a patient with 70 kg weight, was calculated using the Medical Internal Radiation Dosimetry (MIRD) method.

    Findings

    For 153Sm-EDTMP, the bone marrow absorbed dose was equal to 9.60 Gy for the administered activity of 2590 MBq. For 223Ra-Cl2, the bone marrow absorbed dose was calculated as 0.83 Gy for administered activity of 3.85 MBq.

    Conclusion

    Due to the lower bone marrow absorbed dose by 223Ra-Cl2 alpha emitter radiopharmaceutical, the use of this radiopharmaceutical as an alternative to 153Sm-EDTMP beta emitter radiopharmaceutical is recommended for palliative therapy of patients with bone metastasis.

    Keywords: Palliative therapy, Monte Carlo methode, Radiopharmaceuticals, Radiation dosimetry
  • سامان دالوند*، اعتصام ملک زاده، حامد زمانی، سهیل علم طلب
    مقدمه

    رادیوداروی 170Tm-EDTMP به عنوان یک رادیودارو با ویژگی های مطلوب و یک جایگزین برای رادیوداروی 89Sr-Cl2 برای درمان تسکینی بیماران مبتلا به متاستاز استخوانی مطرح شده است. هدف از این پژوهش محاسبه ی دز جذبی 170Tm-EDTMP در استخوان بیماران مبتلا به متاستاز استخوانی بود.

    مواد و روش ها

    در این پژوهش، از یک فانتوم استخوان ران انسان بالغ و جعبه ابزار مونت کارلوی GATE به منظور شبیه سازی استفاده شد. 170Tm-EDTMP در بخش استخوان فانتوم توزیع و دز جذبی به ازای واپاشی در بخش های مختلف فانتوم محاسبه شد. برای مقایسه و اعتبارسنجی نتایج، شبیه سازی ها با شرایط مشابه برای 89Sr-Cl2  نیز صورت پذیرفت. سپس دز جذبی به ازای اکتیویته ی تزریقی رادیوداروها در استخوان و مغز استخوان با استفاده از روش MIRD محاسبه و با یکدیگر مقایسه گردید.

    یافته ها

    دز جذبی به ازای اکتیویته ی تزریقی  170Tm-EDTMP در استخوان 52/5 برابر بیشتر از 89Sr-Cl2  بود، در حالیکه دز جذبی مغز استخوان توسط 170Tm-EDTMP 11/2 برابر بیشتر از 89Sr-Cl2 بود.

    بحث و نتیجه گیری

    باتوجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، 170Tm-EDTMP یک رادیوداروی مناسب برای استفاده در درمان تسکینی بیماران مبتلا به متاستاز استخوانی است. با این حال نیاز به انجام مطالعات بالینی در بیماران به منظور بررسی بیشتر وجود دارد.

    کلید واژگان: تولیوم-170, درمان تسکینی, روش مونت کارلو, دز جذبی
    Saman Dalvand*, Etesam Malekzadeh, Hamed Zamani, Soheil Elmtalab
    Background

    170Tm-EDTMP has been proposed as a radiopharmaceutical with desirable properties and an alternative to 89Sr-Cl2 for the palliative treatment of patients with bone metastasis. This study aimed to calculate the absorbed dose of 170Tm-EDTMP in the bone of patients with bone metastasis.

    Materials and Methods

    In this study, an adult human femur phantom and the GATE Monte Carlo toolkit were used for simulation. 170Tm-EDTMP was distributed in the bone compartment, and the absorbed dose per disintegration was calculated in the different phantom compartment. In order to comparison and validation of results, simulations with similar conditions were performed for 89Sr-Cl2. Then, the absorbed dose per administered activity of radiopharmaceuticals in the bone and bone marrow was calculated using the MIRD method and compared with each other.

    Results

    The bone absorbed dose per administered activity for 170Tm-EDTMP was 5.52 times higher than 89Sr-Cl2, while the bone marrow absorbed dose by 170Tm-EDTMP was 2.11 times higher than 89Sr-Cl2.

    Conclusion

    According to the results obtained in this study, 170Tm-EDTMP is a suitable radiopharmaceutical for use in the palliative treatment of patients with bone metastases. However, in order to further investigation, there is a need for clinical trial in the patients.

    Keywords: Thulium-170, Palliative therapy, Monte Carlo method, Absorbed dose
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال