به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سهیلا انتظاری

  • سهیلا انتظاری، بیوک تاجری*، حمید نجات، حسن احدی
    زمینه

    ویروس کووید-19 به دلیل فراگیری و عدم اطمینان از نتیجه درمانی، موجب پریشانی زیادی در بیماران می شود که حتی ممکن است فرد را دچار تروما کند. چندین مطالعه نقس سبک های کنار آمدن و حرمت خود را در بهبودی از بیماری نشان داده اند. اما در مطالعه نقش میانجی حرمت خود در رابطه بین سبک های کنار آمدن و رشد پس از سانحه در بیماران کرونایی شکاف تحقیقاتی وجود داشت.

    هدف

    پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رشد پس از سانحه بر اساس سبک های کنار آمدن با میانجی گری حرمت خود در بیماران بهبود یافته از کووید 19انجام شد.

    روش

    روش توصیفی از نوع همبستگی بود، جامعه آماری این پژوهش شامل بیماران کرونایی بهبودیافته در شهرستان ساری در نیمه دوم سال 1401 بودند. نمونه پژوهش حاضر بر اساس نمونه گیری در دسترس و به تعداد 250 نفر بود. ابزار پژوهش شامل، پرسشنامه رشد پس از سانحه (تدسچی و کالهون، 1996)، پرسشنامه سبک های کنار آمدن (پارکر و اندلر، 1990)  و پرسشنامه حرمت خود (کوپر اسمیت، 1967) بود. به منظور تحلیل آماری داده ها، از تحلیل مسیر و آزمون معادلات ساختاری استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد رابطه مثبت و  معنادار بین سبک های کنار آمدن، حرمت خود و رشد پس از سانحه در بیماران بهبود یافته از کووید 19 وجود داشت. همچنین حرمت خود در رابطه متقابل بین سبک های کنار آمدن و رشد پس از سانحه در بیماران بهبود یافته از کووید 19  به طور معنادار و مثبت نقش میانجی گر داشت.

    نتیجه گیری

    بخشی از اثر متقابل سبک های کنار آمدن بر رشد پس از سانحه با حرمت خود قابل توجیه است و داشتن سبک های کنار آمدن سالم با همراهی عامل حرمت خود سالم، منجر به رشد پس از سانحه در بیماران بهبود یافته از کووید 19 ، شد

    کلید واژگان: رشد پس از سانحه, سبک های کنار آمدن, حرمت خود, بیماران کرونایی بهبودیافته
    Soheyla Entezari, Biuok Tajeri*, Hamid Nejat, Hasan Ahadi
    Background

    The covid-19 causes a lot of distress in patients due to its prevalence and the uncertainty of the treatment result, which may even cause a person to experience trauma. Several studies have shown the role of coping styles and self-esteem in recovery from illness. However, there was a research gap in the study of the mediating role of self-esteem in the relationship between coping styles and post-traumatic growth in patients with corona.

    Aims

    The aim is to prediction post-traumatic growth based on coping styles with mediated by self-esteem in recovered corona patients.

    Methods

    The procedure of this research was descriptive and correlation. The statistical population of this study were all recovered patients with corona disease in Sari city in the second half of 2022. We selected 250 patients (18-55 years) based on Green formula. Method of sampling was convenience. The instruments of this study were post-traumatic growth questionnaire of Tedeschi & Calhoun (1996), self-esteem Cooper Smith test (1967), coping styles Parker & Endler (1990). The collective data was analyzed by structural equation modeling and path analysis.

    Results

    The results show that there ara positive and significant relationship between problem-focused coping style, negative and significant relationship between emotion-focused and avoidant- focused styles and post-traumatic growth in recovered corona patients. Also the data showed that self-esteem mediates the relationship between coping styles and post-traumatic growth positive significantly in recovered corona patients (p<0.001).

    Conclusion

    it can be said that part of the effect coping styles on post-traumatic growth could be applied through self-esteem. Problem-focused coping style as well as self-esteem led to high post-traumatic growth in recovered corona patients.

    Keywords: coping styles, post-traumatic growth, self-esteem, improved corona patients
  • سهیلا انتظاری، بیوک تاجری*، حمید نجات، حسن احدی
    هدف

    این پژوهش با هدف تعیین مدل پیش بینی رشد پس از سانحه با ویژگی های شخصیتی و میانجی گری عزت نفس در بیماران کرونایی بهبودیافته انجام شد.

    مواد و روش ها

    جامعه آماری این تحقیق بیماران کرونایی بهبودیافته در شهرستان ساری بود. این افراد در سنین 18 الی 55 سال به بالا بوده که در نیمه دوم 1400 بررسی شدند. داده ها به صورت تصادفی از طریق پرسشنامه با سوالات بسته جمع آوری که با بررسی چگونگی رویدادها برحسب جامعه موردمطالعه در مقیاس کوچک تر به بیماران بهبودیافته کرونایی ملزم گردید. متغیر مورد بررسی شامل تحصیلات، جنسیت، گروه سنی و شغل افراد بودند. حجم نمونه 110 نفر بوده که از جدول کریحسبی مورگان تعیین شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد بر اساس یافته های آمار توصیفی 89 درصد نمونه ها قبل از واکسن مبتلا شده اند و تنها شش درصد بعد واکسن و یک درصد هم قبل و هم بعد واکسن مبتلا شده اند. بر اساس اطلاعات مدل، عزت نفس با ویژگی های شخصیتی آزردگی روان، برونگرایی، موافق بودن و با وجدان بودن همبستگی شدید دارد ولی با گشودگی رابطه معنی داری نداشت. تاب آوری نیز با ویژگی های شخصیتی آزردگی روان، برون گرایی، موافق بودن و با وجدان بودن همبستگی شدید نشان داد ولی با گشودگی رابطه معنی داری ندارد. عزت نفس با ضریب 59/0 همبستگی مثبت با ویژگی های شخصیتی نشان داد.

    نتیجه گیری

    یافته های مدل نشان داد بار عاملی مستقیم  ویژگی های شخصیتی هم بر متغیر ملاک 02/0- و با میانجی گری عزت نفس برابر0516/0= 43/0-×12/0- است.

    کلید واژگان: رون گرایی, میانجی گری عزت نفس, کووید-19, ویژگی های شخصیتی
    Soheila Entezari, Biuok Tajeri*, Hamid Nejat, Hassan Ahadi
    Purpose

    This study was conducted to determine the model of predicting post-traumatic growth with resilience, coping styles and personality traits mediated by self-esteem in improved coronary heart disease patients.

    Materials and Methods

    The present study is a descriptive correlational study that is applied according to the purpose and is designed to investigate post-traumatic growth with the relationship between resilience, coping styles and personality traits through self-esteem. The statistical population of this study was recovered coronary patients in Sari city. These people aged 18 to 55 years and older were surveyed in the second half of 1400. The available data were randomly selected with variable characteristics in a situation based on education, gender, age group, occupation seeking a solution with the statistical population. Morgan's table was used to estimate the sample size. Therefore, the sample size required for the present study was estimated at 110 according to the table.

    Findings

    Findings showed that based on the findings of descriptive statistics, 89% of the samples were infected before the vaccine and only 6% after the vaccine and 1% before and after the vaccine. According to the model information, self-esteem was strongly correlated with personality traits of mental annoyance, extraversion, agreeing and being conscientious, but had no significant relationship with openness. Self-esteem with a coefficient of 0.59 has a good correlation with personality traits and with a coefficient of 0.51 with resilience. Personality traits have a high correlation with resilience with a coefficient of 0.7.

    Conclusion

    The direct factor burden of coping with the criterion of post-traumatic growth criterion is zero and its factor load with mediated self-esteem is -0.0216 = -0.12 0 0.18 and the factor load of direct coping styles on the criterion variable is -0.04 and other.

    Keywords: Resilience, Self-Esteem, Coping Styles, Covid-19, Personality Traits
  • نادر رازقی*، مسعود پورحسین، انسیه بابایی، سهیلا انتظاری
    زمینه و هدف

    مطالعات بر روابط همسران نشان می دهد که در طی چند سال اخیر زندگی زناشویی با چالش ها و تعارضاتی روبه رو بوده است. اهمیت توجه به مسئله تعارضات زناشویی زمانی درک شدنی و فهم پذیر است که عوامل مرتبط با آن را در نظر داشته باشیم. این پژوهش با هدف بررسی رابطه‎ ‎رضایت جنسی با‎ ‎تعارضات زناشویی زنان ‏مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی استان مازندران شهرستان ساری انجام پذیرفت.

    روش بررسی

    پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی بود که در آن تعداد 132 زن مراجعه کننده به سازمان پزشکی قانونی در شهر ساری به علت خشونت خانگی در طی شش ماه آخر سال 1395 و شش ماه اول سال 1396 به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های رضایت جنسی (لارسون، 1998) و تعارضات زناشویی (ثنایی، 1379) بود. همچنین تجزیه وتحلیل داده ها به کمک SPSS نسخه 20 و به روش ضریب همبستگی پیرسون انجام شد.

    یافته ها

    یافته های پژوهش نشان داد که بین رضایت جنسی با تعارضات زناشویی رابطه منفی معناداری وجود دارد (0٫001˂p و 0٫322-=r).

    نتیجه گیری

    براساس یافته های پژوهش حاضر که مشخص کرد رضایت جنسی با تعارضات زناشویی رابطه منفی معناداری دارد، توجه به داشتن رضایت جنسی در رابطه زناشویی در مداخله های درمانی و آموزش های خانواده، ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: رضایت جنسی, تعارضات زناشویی, خشونت خانگی
    Nader Razeghi*, Masoud Pour Houssin, Ensiyeh Babaie, Soheyla Entezari
    Background & Objective

    Studies on the relationship between the spouses show that over the last few years, there has been a lot of changes in this area that has been able to affect the functions, duties, and lifestyle of family members from the past. These changes also have marital problems with challenges and conflicts. The collapse of coupleschr('39') relationships is the most common manifestation of extreme conflict. Evidence suggests that about half of todaychr('39')s marriages lead to divorce. After divorce, 65% of women and 70% of men are likely to re–marry, and about 50% of those who are married for the second time is divorced again. In this regard, communication problems are one of the most common issues between them. One of the key factors in assessing a personchr('39')s quality of life in general and quality and continuity of marital relationship, in particular, is sexual satisfaction, which is associated with marital quality structures. Satisfaction in marital life depends on several factors; one of these factors is sexual relations that can be among the most critical factors. If the sexual relationship between couples cannot be maintained desirably, it can lead to feelings of deprivation, failure, and marital conflict. The purpose of this study was to evaluate the relationship between sexual satisfactions with marital conflicts in women referring to the Mazandaran forensic medicine center in Sari city due to Domestic violence during the last six months of 2016 –2017.

    Methods

    In a descriptive cross–sectional study, sampling in this study was carried out using non–random sampling method (available). This type of sampling involves collecting information from members of the community that these members are easily available to provide information. Using this method, women referring to the legal center of Mazandaran province of Sari center (North of Iran) for the first time due to domestic violence were selected by the researcher at each visit from the legal medicine organization, and this was done until the required number obtained. A total of 132 women who were referred to the forensic medicine organization were examined. Data collection tools were sexual satisfaction and marital conflicts questionnaires and data analysis was performed using SPSS 20 using Pearson correlation coefficient.

    Results

    There was a significant negative relationship between marital conflicts and sexual satisfaction (r=–0.322, ‏p˂‏0.001).

    Conclusion

    Based on the findings of the present study, which showed that sexual satisfaction has a significant negative relationship with marital conflicts, it is necessary to pay attention to having sexual satisfaction in marital relations in medical interventions and family education.

    Keywords: Sexual Satisfaction, Marital Conflicts, Domestic Violence
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال