سیده مهری دریاباری
-
هدفافعال در هر جمله توانایی توصیف یک موقعیت را دارند که زمان و ماهیت این موقعیت به واسطه ی زمان فعل مشخص می شود. نابسامانی در صرف زمان افعال، در گفتار بسیاری از کودکان دچار اختلالات گفتار و زبان گزارش شده است. آزمونی که بتوان به وسیله آن صرف زمان افعال را در گفتار کودکان فارسی زبان بررسی نمود موجود نمی باشد و تاکنون نیز صرف زمان افعال در گفتار کودکان فارسی زبان مطالعه نشده است. هدف از این پژوهش بررسی صرف زمان های آینده، حال و گذشته در کودکان 5-3 ساله طبیعی فارسی زبان است.روش کاردر این مطالعه 160 کودک طبیعی3 تا 5 ساله فارسی زبان شرکت داشتند. کودکان از مهدهای کودک شهر تهران انتخاب شدند. این کودکان با استفاده از تکلیف تصویری صرف زمان افعال در کودکان 5-3 ساله طبیعی فارسی زبان مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است. از آزمون های آماری تی زوجی برای مقایسه زمان ها با یکدیگر و از ضریب همبستگی پیرسون برای محاسبه ضریب همبستگی بین نمرات آزمودنی در صرف هر یک از زمان ها و سن استفاده شد.یافته هاکمترین میانگین امتیاز مربوط به زمان گذشته با مقدار 96/ 6 و بیشترین میانگین مربوط به زمان آینده با مقدار 32 /8 است. همچنین در میان چهار گروه سنی، گروه سنی 48-43 ماه کمترین میانگین با مقدار 55/22 و گروه سنی 60-55 ماه بیشترین میانگین را با مقدار 90/ 23 به دست آورد (p<0/05). با مقایسه میانگین چهار گروه سنی مورد هدف، مشخص شد که اختلاف میانگین بین گروه ها تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارند؛ در حالیکه میانگین زمان های آینده، حال و گذشته با یکدیگر اختلاف معناداری داشتند.نتیجه گیریکودکان طبیعی 3 تا 5 سال به ترتیب توانایی بیشتری در صرف زمان آینده، در مقایسه با زمان حال دارند و توانایی شان در بیان صرف زمان حال بیشتر از زمان گذشته است. کودکان در گروه سنی 48-43 ماه، از توانایی کمتر و کودکان در گروه سنی60-55 ماه از توانایی بیشتری در صرف زمان افعال نسبت به سایر گروه ها برخوردار بودند. این نتایج وجود منحنی u شکل را در فرآیند رشد کودکان نشان می دهد.
کلید واژگان: بیان, صرف زمان فعل, کودکان طبیعیAimVerbs of every sentence have the capability of explaining a situation. Time and essence of that situation is defined by the verb tenses. Turmoil of verb tense inflection appears in most children with speech and language disorder. In Farsi there is no solid research that studies the ability of expressing verb tense inflections on children. The main goal of this survey is to analyze inflection of future, present and past tenses in Farsi, on 3- 5 year old normal children.MethodsIn this study, 160 Farsi speaking and normal children between the ages 3-5, are chosen from Tehran’s kindergardens. The participants were evaluated with the “expressive pictorial task for verb tense inflections on 3-5 year old Persian (Farsi)-speaking normal children”. This study is an analytical descriptive type. Statistical paired T test is used to compare tenses with each other and The Pearson correlation coefficient is used to calculate correlation coefficient of participant’s score of verb tense inflection and their age. All of the statistical analysis is done with the SPSS version 17.ResultsAccording to the results of this study, the minimum score average belongs to past tense that is 6.96, and the maximum score average is for future tense with a score of 8.37. The lowest score average among all four age groups is43- 48 month olds which is about 22.55 and the highest score average belongs to 55-60 month olds at 23.90. (P<0.05). Comparing the average score of all four age groups shows that they don’t have significant differences with each other, whereas the differences between average score of future, present and past tenses are significant.Conclusion3- 5 year old normal children have more capability of expressing future tense inflection compared to the present tense, and their ability to express present tense inflection is more than past tense. Children at the age range of 43-48 months have less capability and Children at the age range of 55-60 months have the most capability in expressing verb tense inflection compared to the rest of the groups. These conclusions approve the U shaped curve forchild development processes.Keywords: Expression, Normal Children, Verb Tense Inflection -
مقدمه
لکنت اختلالی ارتباطی می باشد که شامل رفتارهای اصلی و ثانویه است. جهت ارزیابی، تشخیص و درمان مناسب لکنت نیاز است تا تمام رفتارهای این اختلال مورد توجه قرار گیرند. یکی از مشکلاتی که در زمینه تعمیم و تثبیت درمان افراد مبتلا به لکنت وجود دارد، نگرش های نا مناسبی است که به واسطه لکنت در این افراد به وجود آمده است. به همین دلیل به نظر می رسد شناسایی این نگرش ها و سعی بر تغییر آن ها نقش عمده ای در روند درمان لکنت دارد. هدف از مطالعه حاضر، معرفی اولیه آزمون های ارزیابی نگرش افراد مبتلا به لکنت بود.
مواد و روش هاجهت دسترسی کامل و جامع به ابزارهای بررسی نگرش افراد مبتلا به لکنت، جستجو در پایگاه های اطلاعاتی مختلف، کتاب ها و پایان نامه های مربوط به اختلال لکنت و همچنین سایت های اطلاع رسانی در این زمینه انجام پذیرفت. در مراحل بعدی و پس از بررسی آزمون ها، مواردی که جهت آشنایی با هر آزمون به آن ها نیاز بود، تعیین گردید.
یافته هاپس از بررسی نتایج، تعداد 22 آزمون در زمینه ارزیابی نگرش افراد مبتلا به لکنت یافت شد. تعداد 10 مورد از این آزمون ها مربوط به ارزیابی نگرش کودکان و بقیه موارد این آزمون ها مربوط به ارزیابی نگرش بزرگسالان مبتلا به لکنت بود. این آزمون ها در جداول جداگانه ای جهت آشنایی اولیه لیست بندی شدند. بعضی آزمون ها نیز دارای نکات قابل توجهی بودند که این موارد نیز توضیح داده شده اند.
نتیجه گیریبا توجه به نتایج مقاله حاضر می توان بیان نمود که ارزیابی نگرش یکی از مراحل مهم در روند درمان لکنت می باشد که نیازمند توجه بیشتر آسیب شناسان گفتار و زبان به این مقوله است.
کلید واژگان: لکنت, ارزیابی, نگرشIntroductionStuttering is a communication disorder which includes primary and secondary behaviors. For the assessment, diagnosis and appropriate treatment of stuttering, these two kinds of behaviors should be given sufficient attention. A potential problem in generalizing and maintaining the treatment goals in people who stutter is inappropriate attitudes that may have been prevailed over them through the long periods of experiencing stuttering. For this reason, identifying these attitudes and trying to change them has a major role in the treatment of stuttering. The purpose of this study was to introduce tests to assess the attitude of people with stuttering.
Materials And MethodsFor a complete and comprehensive access to the attitude assessment instruments in people with stuttering, searching was performed in different databases, books and thesis that were in accordance with the objects of this study. In the next stage, after reviewing the tests, those features that were necessary for the introduction of each test to readers were determined.
ResultsAfter reviewing the results, 22 tests were found in the field of assessing attitudes in people with stuttering. Ten tests were related to assessing the attitudes of children, and remaining was related to assessing adults in this regard. These tests are listed in separated tables for more convenient comparisons. Some tests had significant characteristics that will be described.
ConclusionAccording to the results of the present paper, it can be stated that attitude assessment is an important step in the treatment process of stuttering. This issue needs to be more attended to by speech and language pathologists.
Keywords: Stuttering, Assessment, Attitude
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.