به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سینا مباشری زاده

  • پریسا خدابنده شهرکی، مجتبی اکبری، عالیه طباطبایی، سینا مباشری زاده، منصور سیاوش*

    مقدمه:

     با توجه به اینکه امروزه از شاخص HbA1c به عنوان یک معیار تشخیص ابتلا به دیابت و همچنین پایش طولانی مدت قند خون استفاده می شود، دقت و صحت اندازه گیری آن اهمیت زیادی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی روش های اندازه گیری شاخص HbA1c رایج در آزمایشگاه های شهر اصفهان و مقایسه ی صحت نتایج آن ها با روش مرجع بود.

    روش ها

    در این مطالعه ی مقطعی، از نمونه ی خون یک داوطلب، در سه لوله ی مجزا برای 37 آزمایشگاه ارسال شد. از میان آن ها، دو آزمایشگاه این شاخص را با روش HPLC انجام می دادند و به عنوان مرجع در نظر گرفته شدند. برای هر آزمایشگاه ضریب تغییرات با هدف نمایش و مقایسه ی میزان پراکندگی محاسبه شد. برای مقایسه ی نتایج روش های مختلف اندازه گیری HbA1c با روش مرجع از آزمون one-way ANOVA و آزمون تعقیبی Bonferroni استفاده شد.

    یافته ها

    مقایسه ی نتایج گزارش شده توسط آزمایشگاه ها با نتایج روش مرجع نشان داد که 60 درصد آزمایشگاه ها مقدار HbA1c را خارج از بازه ی مجاز ارایه کردند و گزارش نامطلوب داشتند. میانگین و انحراف معیار و بازه ی شاخص ضریب تغییرات (Coefficient of variation) CV به ترتیب 0/02 و 0/04 (از 0/65 الی 25/18 درصد) بودند. مقایسه ی نتایج روش های مختلف با روش مرجع نشان داد که کاپیلاری الکتروفورز، ایمونوتوربیدومتری و آنزیماتیک از دقت مطلوبی برخوردار هستند. روش هایی که کم ترین دقت اندازه گیری را داشتند به ترتیب نفلومتری و کروماتوگرافی ستونی بودند.

    نتیجه گیری

    با وجود استانداردسازی روش های اندازه گیری HbA1c، هنوز گزارش نتایج مختلف از یک نمونه ی خون وجود دارد. بر اساس یافته های این مطالعه، بعد از روش HPLC، روش کاپیلاری الکتروفورز، نتایج قابل قبول تری نسبت به سایر روش ها ارایه می کند.

    کلید واژگان: هموگلوبین گلیکوزیله, دیابت, اندازه گیری, مقدار صحت
    Parisa Khodabandeh-Shahraki, Mojtaba Akbari, Aliye Tabatabaee, Siana Mobasherizadeh, Mansour Siavash *
    Background

    Today, Glycosylated hemoglobin A (HbA1c) is used as a diagnostic criterion for diabetes and long-term monitoring of plasma glucose level. Therefore, it is essential that HbA1c be measured accurately. The aim of this study was to investigate the common HbA1c index measurement methods in laboratories in Isfahan and compare the accuracy of their results with the reference method.

    Methods

    In this cross-sectional study, three blood sample of a volunteer had been sent to 37 laboratories. Among them, two laboratories measured this parameter by HPLC method and were considered as a reference. For each laboratory, the coefficient of variation (CV) was calculated. One-way ANOVA and Bonferroni post hoc test were used to compare the results of different methods of measuring HbA1c with the reference method.

    Findings

    Comparison of the laboratories results with the reference method showed that 60% of the laboratories reported the percent of HbA1c index beyond the permitted range with an unfavorable report. The mean and standard deviation and CV index range were 2.8 and 4.4, (from 0.65 to 25.18%), respectively. Comparison of the different methods results with the reference method showed that capillary electrophoresis and immunoturbidometry and enzymatics had good accuracy. The highest accuracy was related to capillary electrophoresis. The methods with the lowest measurement accuracy were nephelometry and column chromatography, respectively.

    Conclusion

    Despite the standardization of methods for measuring HbA1c, it was noted that different results of the same blood sample was reported. In addition to the High Performance Liquid Chromatography method, the capillary electrophoresis seems to provide a more acceptable result than other methods.

    Keywords: Diabetes, Glycosylated Hemoglobin, Measurement, Data Accuracy
  • سینا مباشری زاده*، لاله هویدا، بهروز عطایی، سودابه رستمی، عباس داعی

    در کشورهای در حال توسعه حضور و تنوع گونه های مختلف استافیلوکوکوس در مواد غذایی به طور گسترده مطالعه نشده است. بنابراین، هدف از انجام این مطالعه بررسی توزیع گونه های استافیلوکوکوس در مواد غذایی متنوع و ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها در شهر اصفهان بود. تعداد 194 نمونه مختلف مواد غذایی از مناطق مختلف شهر اصفهان جمع آوری شد و از نظر وجود گونه های متنوع استافیلوکوکوس مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات فنوتیپی برای جداسازی اولیه و بررسی توالی ژن16SrRNA به منظور شناسایی گونه ها انجام شد. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی نمونه ها با روش انتشار دیسک در سطح آگار نیز مورد بررسی قرار گرفت. از مجموع 194 نمونه مواد غدایی، 92 جدایه (5/47 درصد) کوکسی گرم مثبت شناسایی و جداسازی شد. از این بین، 84 جدایه استافیلوکوکوس، 7 جدایه ماکروکوکوس و یک جدایه میکروکوکوس تشخیص داده شد. بیشترین فراوانی جدایه های استافیلوکوکوس جدا شده مربوط به جدایه های استافیلوکوکوس اوریوس با فراوانی 25 درصد (84/21)، استافیلوکوکوس ویتولینوس 5/15 درصد (84/13) و استافیلوکوکوس سوکسینوس 9/11 درصد (84/10) بود. بیشترین مقاومت نسبت به پنی سیلین (5/ 59 درصد) و تتراسایکلین (2/0 درصد) و کمترین میزان مقاومت در برابر لووفلوکساسین، ریفامپیسین، جنتامایسین و سیپروفلوکساسین تشخیص داده شد. بررسی گونه های استافیلوکوکوس برای تحقیقات اپیدمیولوژی اهمیت دارد. همچنین تشخیص مقاومت آنتی بیوتیکی در گونه های استافیلوکوکی جداشده از مواد غذایی نشان می دهد که مواد غذایی به عنوان یک خطر بالقوه برای سلامتی افراد جامعه و پراکندگی هرچه بیشتر مقاومت آنتی بیوتیکی می باشد. با انجام روش16SrRNA شناسایی گونه های استافیلوکوکوس بهتر انجام می شود تا امنیت مواد غذایی افزایش یابد و از هزینه های درمان  اضافی جلوگیری شود.

    کلید واژگان: استافیلوکوکوس, مواد غذایی, مقاومت آنتی بیوتیکی, بررسی توالی .DNA
    Sina Mobasherizadeh *, Laleh Hoveida, Behrooz Ataei, Sodabeh Rostami, Abaas Ataei

    In developing countries, the presence and diversity of Staphylococcus species in foodstuffs have not been comprehensively studied. So, the present study aimed to investigate the dissemination of Staphylococcus spp. and their antimicrobial susceptibility pattern isolated from foodstuffs in Isfahan in 2015-2016. A total of 194 foodstuff samples were collected from different parts of Isfahan city and processed for the presence of Staphylococcus spp. The conventional tests were used for the primary detection of bacteria and the sequence analysis of 16S rRNA was used for the species identification. The antimicrobial susceptibility pattern of isolates was determined by the disk diffusion method. From a total of 194 food samples, 92 Gram-positive cocci (47.5%) were isolated. Of them, 84 isolates were Staphylococcus spp., 7 Macrococcus spp and one Micrococcus spp. The most prevalent species were S. aureus 25% (21/84), S. vitulinus 15.5% (13/84) and S. succinus sub casei 11.9% (10/84). The most antibiotic resistance rates were against penicillin (59/5%) and tetracycline (20.2%) while the lowest antibiotic resistance rates were observed for levofloxacin, rifampicin, gentamicin, and ciprofloxacin. Characterization of Staphylococcus species is important for epidemiological investigations. Proper identification and management practices including analysis of 16S rRNA for the species identification should be considered to increase food safety and prevent extra treatment costs.

    Keywords: Staphylococcus, foodstuff, Antibiotic resistance, DNA sequence analysis
  • پروین محمد شفیعی، مجید باصری صالحی*، سینا مباشری زاده
    زمینه و اهداف

      موراکسلا کاتارالیس عامل مهم عفونت های تنفسی تحتانی و فوقانی می باشد و مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری گرم منفی در حال افزایش است. پمپ های افلاکس خانواده RND در این باکتری ها منجربه مقاومت چند دارویی می گردند. یکی از پمپ های شناخته شده در موراکسلا کاتارالیس سیستم AcrAB-OprM می باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری موراکسلا کاتارالیس و تعیین وابستگی مقاومت آنتی بیوتیکی به پمپ افلاکس طراحی شد.

    مواد و روش کار

    137 نمونه مختلف کلینیکی جمع آوری گردید. جدایه های موراکسلا کاتارالیس با آزمون های بیوشیمیایی و روش PCR تایید گردیدند. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک برطبق CLSIبررسی فنوتیپی فعالیت پمپ های افلاکس با روش کارت ویل و بررسی ژن های acra, acrb, oprm با روش PCR انجام گرفت. بعلاوه ارتباط وجود پمپ افلاکس با مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از ماده فنیل آلانین بتا نفتیل آمید (PAßN) انجام شد.

    یافته ها

    در مطالعه حاضر از 10 باکتری موراکسلا کاتارالیس جداسازی شده 70٪ (7 جدایه) دارای مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی بودند. همه جدایه های مقاوم به چند دارو (70٪) دارای ژن های acra, acrb, oprm بودند. همچنین مقاومت آنتی بیوتیک های سفازولین، سفتازیدیم، تتراسایکلین،کلرامفنیکل و سیپروفلوکساسین وابسته به پمپ افلاکس بودند.

    نتیجه گیری

    نتایج نشان داد که مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی در موراکسلا کاتارالیس افزایش یافته است. حضور 70٪ ژن های acra, acrb, oprm پمپ افلاکس در این باکتری و کاهش میزان مقاومت به آنتی بیوتیک در حضور مهارکننده پمپ افلاکس اهمیت بررسی حضور این ژن ها را برای پیشنهاد الگوی درمانی مناسب بیماران آلوده به موراکسلا کاتارالیس نشان می دهد.

    کلید واژگان: موراکسلا کاتارالیس, مقاومت چنددارویی, پمپ افلاکس, acra, acrb, oprm, PAßN
    Parvin Mohammad Shafiei, Majid Baserisalehi*, Sina Mobasherizade
    Background and Objective

    Moraxella catarrhalis a gram-negative bacterium, is a significant cause of lower and upper respiratory infections. The RND family efflux pumps lead to multidrug resistance in gram-negative bacteria. One of the well-known pumps in M. catarrhalis is AcrAB-OprM system. This study aimed to investigate the antibiotic resistance in M. catarrhalis and to determine its antibiotic resistance dependence on the efflux pump.

    Methods

    In this study, 137 different clinical samples were collected. M. catarrhalis isolates were confirmed by biochemical assays and PCR. The antibiotic susceptibility pattern was investigated by disc diffusion method according to CLSI. Phenotypic study of the efflux pumps activity was done using cartwheel method. Study of the acra, acrb, and oprm genes were performed by, PCR. In addition, the association of efflux pump with antibiotic resistance was investigated using phenylalanine-arginine β-naphthylamide.

    Results

    Of 10 isolated M. catarrhalis, 70% (7 isolates) showed multiple antibiotic resistance. The resistance to cefazolin, ceftazidime, tetracycline, chloramphenicol, and ciprofloxacin antibiotics was also dependent on the efflux pump.

    Conclusion

    The results showed that multiple antibiotic resistance has increased in Moraxella catarrhalis. The 70% presence of acra, acrb, oprm efflux genes of the efflux pumps in this bacterium and antibiotic resistance reduction in the presence of efflux pump inhibitor shows the importance of examining these genes’ presence to suggest a suitable treatment model for the patients infected with M. catarrhalis.

    Keywords: acra, acrb, Efflux Pump, Moraxella catarrhalis, Multidrug resistance, oprm, PAßN
  • جمشید فقری، راضیه دهبانی پور *، سینا مباشری زاده، نفیسه ملکی
    مقدمه و هدف
    فلوروکینولون ها یکی از آنتی بیوتیک های رایج در شروع درمان تجربی عفونت ادراری می باشند اما به علت ایجاد جهش در ژن های gyrA و parC که کد کننده ی آنزیم های هدف فلوروکینولون ها هستند مقاومت چشمگیری نسبت به این عوامل ضد میکروبی به دست آورده اند. این مطالعه با هدف تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی جهش های رخ داده در ژن های gyrA و parC اشریشیاکلی های عامل عفونت ادراری انجام گردید.
    روش کار
    مطالعه حاضر در سال 1392 بر روی 135 نمونه از عفونت ادراری در آزمایشگاه بیمارستان الزهرا (س) اصفهان انجام گرفت. شناسایی باکتری بر اساس روش های میکروب شناسی و بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی به روش Kirby bauer انجام شد. سپس DNA ایزوله های مقاوم به فلوروکینولون ها با روش جوشاندن استخراج گردید و واکنش PCR و تعیین توالی جهت ردیابی جهش های رخ داده در ژن های gyrA و parC انجام شد.
    نتایج
    از مجموع 135 ایزوله اشریشیاکلی مورد آزمایش، 61 ایزوله (45%) مقاوم به فلوروکینولون ها بوده و همگی واجد ژن های gyrA و parC بودند. نتایج تعیین توالی 13 ایزوله مقاوم به فلوروکینولون ها نشان داد که همه ایزوله ها دارای حداقل یک جهش در ژن های مذکور هستند. در سایر ایزوله ها جهش در ژن gyrA به صورت Ser83Leu و Asp87Asn مشاهده شد و جهش در ژن parC نیز به شکل GLy78Ser و Ser80Ile و Ser80VaL و Ser80Arg و GLu84VaL مشاهده شد.
    نتیجه نهایی: نتایج به دست آمده از توالی یابی ژن های gyrA و parC در این بررسی نشان دهنده بروز جهش هایی بود که باعث ایجاد مقاومت بالا نسبت به فلوروکینولون ها می گردند. برای غلبه بر این مشکل، باید تجویز بی رویه محدود گردد و تجویز آنتی بیوتیک بر اساس الگوهای حساسیت میکروارگانیسم صورت گیرد.
    کلید واژگان: اشریشیاکلی, ژن ها, عفونت دستگاه ادراری, فلوروکینولون
    J. Faghri, R. Dehbanipour *, S. Mobasherizadeh, N. Maleki
    Introduction &
    Objective
    Fluoroquinolones are essential antimicrobial agents used to treat UTIs. Clinical experiences have shown a high rate of antibiotic resistance among uropathogens. These resistance are usually the consequence of mutations involving genes encoding gyrA and parC. The aim of this study was to determine antimicrobial resistance pattern and the presence of mutations in regions that code for quinolone resistance in the genes gyrA and parC in clinical isolates of E. coli from a hospital in Isfahan, Iran.
    Materials and Methods
    A total of 135 isolates of E.coli (from urine) were collected from September to February 2013 from Alzahra Hospital (Isfahan, Iran). Bacterial susceptibility to antimicrobial agents was determined using disk diffusion method. PCR was performed to detect genes gyrA and parC. Then, 13 isolates were randomly chosen for genetic characterization of the quinolone-determining region (QRDR) of the parC and gyrA genes.
    Results
    Among 135 E. coli isolates, 61 isolates ( 45 % ) were resistant to fluoroquinolones. From 13 isolates, 11 isolates showed two mutations (Ser83Leu/ Asp87Asn) and 2 isolates showed a single mutation (Ser83Leu) in gyrA gene. Also, five different mutations were detected in parC gene in the E. coli isolates, encoding Ser80Ile, Ser80Val, Ser80Arg, Glu84Val, Gly78Ser.
    Conclusion
    More research on the molecular basis of FQ resistance is required to develop new therapeutic strategies for FQ-resistant E. coli. To overcome antibiotic resistance antibiotic therapy should be limited and based on the susceptibility patterns of microorganisms.
    Keywords: Esherichial coli, Fluorouinolone, Genes, Urinary Tract Infection
  • داریوش شکری *، عباس سلیمانی دلفان، رضا مویدنیا، سینا مباشری زاده، محمدصادق شیرسلیمیان، سعید عنایت اللهی، جلیل انتشاری
    مقدمه
    فاژدرمانی یا استفاده از باکتریوفاژها برای درمان عفونت باکتری های بیماری زا، به عنوان یکی از روش های جایگزین آنتی بیوتیک ها در باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک مطرح است. هدف این تحقیق جداسازی باکتریوفاژهای موثر علیه سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک سودوموناس آئروجینوزا(Pseudomonas aeruginosa) و تعیین هویت آن ها می باشد.
    مواد و روش ها
    سویه های مختلف باکتری سودوموناس آئروجینوزا از نمونه های مختلف بالینی در طی 9 ماه(تیر 91 تا فروردین 92) از سه بیمارستان الزهرا(س)، امید و شهید بهشتی شهر اصفهان جداسازی و شناسایی شدند و میزان مقاومت به آنتی بیوتیک در سویه های جداسازی شده نسبت به آنتی بیوتیک های رایج این باکتری(شامل ایمی پنم، مروپنم، آمیکاسین، سیپروفلوکساسین، سفپیم، پیپراسیلین/تازوباکتام، سفوتاکسیم و سفتازیدیم) به روش انتشار از دیسک(کربی-بائر) تعیین گردید. سویه های با مقاومت همه دارویی به این آنتی بیوتیک ها برای جداسازی باکتریوفاژهای اختصاصی انتخاب شدند. در مرحله بعد به منظور جداسازی باکتریوفاژها، نمونه برداری از فاضلاب بیمارستانی و فاضلاب شهری به عمل آمد. به کمک ایجاد پلاک حضور باکتریوفاژها بررسی گردیده و پس از غنی سازی و تغلیظ باکتریوفاژهای جداسازی شده و رنگ آمیزی نمونه ها، به منظور مشاهده موروفولوژی باکتریوفاژها و هم چنین اندازه گیری طول آن ها از میکروسکوپ الکترونی گذاره(TEM) استفاده گردید.
    یافته های پژوهش: از میان 81 سویه سودوموناس آئروجینوزا، 38 (47 درصد) سویه از این باکتری ها دارای مقاومت کامل به همه آنتی بیوتیک های تست شده بودند که پلاک های باکتریوفاژها بر علیه 32 عدد(84 درصد) از آن ها دیده شد. در تصاویر گرفته شده توسط میکروسکوپ TEM دو باکتریوفاژ اصلی در مورد همه پلاک ها مورد شناسایی قرار گرفت که به خانواده های سیستوویریده(Cystoviridae) و لویویریده(Leviviridae) متعلق بودند.
    بحث و نتیجه گیری
    دو باکتریوفاژها جداسازی شده که به صورت مخلوط(یا کوکتل فاژی) اثر باکتری کشی قوی علیه اکثر سویه های بسیار مقاوم باکتری سودوموناس آئروجینوزا داشتند می توانند کاندیداهای مناسبی برای استفاده در فاژدرمانی بر علیه این عفونت ها باشند.
    کلید واژگان: باکتریوفاژ, فاژدرمانی, سودوموناس آئروجینوزا, مقاومت آنتی بیوتیکی, سیستوویریده, لویویریده
    Shokri D.*, Soleimanidelfan A., Moayednia R., Mobasherizadeh S., Shirsalimian M., Enayatollahi S., Enteshari J
    Introduction
    Phagetherapy is the therapeutic use of bacteriophages to treat pathogenic bacterial infections as alternative to antibiotics for treatment of resistant bacteria. The aims of this study were to isolate, identify and evaluate effective bacteriophages active against antibiotic resistant strains of Pseudomonas aeruginosa.
    Materials and Methods
    Different Pseudomonas aeruginosa strains isolated from clinical specimens during 9 months (July 2013 to March 2014) in three Isfahan hospitals (AlZahra, Omid and Shahid Beheshti hospitals) and Kirby Bauer's disc diffusion method was used for determination of resistance profiles of these isolates using different antibiotics including Amikacin, Imipenem, Meropenem, Ciprofloxacin, Ceftazidime, Cefepime, Cefotaxime, Piperacillin-tazobactam. The resistant strains to all tested antibiotics were selected for finding their specific bacteriophages from waste water and
    hospital sewage. Presence of phage investigated by plaque formation and after enrichment and stained of samples, TEM microscope was used for determination of phage morphology and size.
    Findings: Among 81 Pseudomonas aeruginosa isolates, 38 isolates (47%) were resistant to all tested antibiotics and plaque due to phages was detected against 32 (84%) among these 38 isolates. Two phages belong to Cystoviridae and Leviviridae identified using TEM microscope.
    Discussion &
    Conclusions
    It seems that the mixture of two phages (cocktails phages) that has high bactericidal effect against resistant strains of Pseudomonas aeruginosa can be good candidates for use in phagetherapy.
    Keywords: Bacteriophage, Phagetherapy, Pseudomonas aeruginosa, Antibiotic resistance, Cystoviridae, Leviviridae
  • مهدی مباشری زاده، سید کاظم بیدکی، سینا مباشری زاده
    مقدمه
    افزایش شیوع بتا لاکتامازهای گروه CTX-M در جهان در برخی از پاتوژن های گرم منفی باعث نگرانی جامعه ی پزشکی شده است. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی نسبی باکتری های Escherichia coli تولید کننده ی بتا لاکتاماز وسیع الطیف (ESBL یا Extended-spectrum beta-lactamase)، فراوانی ژن CTX-M و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران مبتلا به عفونت های ادراری ناشی از باکتری Escherichia coli در دو گروه بیمارستانی و سرپایی در شهر اصفهان در سال 1392 بود.
    روش ها
    این مطالعه بر روی 120 نمونه ی باکتری Escherichia coli جدا شده از بیماران سرپایی و بستری مبتلا به عفونت ادراری انجام شد. جهت تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی، از روش Disc diffusion استفاده شد. سویه های تولید کننده ی ESBL با استفاده از روش Combined disc تایید شد و با روش PCR (Polymerase chain reaction) از نظر ژن CTX-M مورد بررسی قرار گرفتند. از نرم افزار WHONET 5.6 و آزمون Excel جهت واکاوی داده ها استفاده شد.
    یافته ها
    از مجموع 120 سویه ی Escherichia coli، به ترتیب در گروه های سرپایی و بستری، 12 مورد (0/20 درصد) و 33 مورد (0/55 درصد) ESBL مثبت بودند. مقاومت به آمپی سیلین و کوتریماکسازول در گروه سرپایی به ترتیب 4/84 و 1/60 درصد و در گروه بستری 9/94 و 8/84 درصد گزارش شد. با استفاده از روش PCR، مشخص شد که 30 سویه، واجد ژن CTX-M بودند.
    نتیجه گیری
    تولید ESBL در ایزوله های بیمارستانی، تهدید بزرگی برای مصرف آنتی بیوتیک های وسیع الطیف است. با توجه به حضور ژن CTX-M در درصد بالایی از این سویه ها، مطالعات بیشتر ملکولی و اپیدمیولوژیک در محیط های درمانی ضروری می باشد.
    کلید واژگان: عفونت ادراری, Escherichia coli, CTX, M, بتا لاکتاماز وسیع الطیف
    Mehdi Mobasherizadeh, Seyed Kazem Bidoki, Sina Mobasherizadeh
    Background
    Extended-spectrum beta-lactamase of CTX-M-type is considered as an important mechanism resistant to beta-lactam drugs in the gram-negative pathogens. In this study, the prevalence of extended-spectrum beta-lactamase (ESBL)-producing Escherichia coli (E. coli) as well as the frequency of CTX-M genes from urinary tract infections in inpatients and outpatients caused by Escherichia coli in selected health centers in Isfahan, Iran, was studied in 2013.
    Methods
    The study was carried out on 120 E. coli isolates from inpatients and outpatients with urinary tract infection. The susceptibility of isolates was tested using disc diffusion method. The ESBL-producer strains were confirmed using combined discs method. Finally, the blaCTX-M gene was determined in ESBL-producer isolates using polymerase chain reaction (PCR) method. To identify the strains of E. coli producing CTX-M genes, PCR method was used. The collected data were entered and analyzed in WHONET 5.6 and Excel softwares.
    Findings
    From 120 strains of E. coli, 12 outpatient (20.0%) and 33 inpatient (55.0%) isolates were ESBL-producer. 84.4% and 60.1% of outpatient isolates and 94.9% and 84.8% of inpatient isolates showed resistance to ampicillin and co-trimoxazole, respectively. PCR analysis revealed that 30 isolates had CTX-M gene.
    Conclusion
    The production of ESBL, in particular in isolates of inpatients, is a big threat for use of the broad-spectrum cephalosporins. Given the presence of CTX-M gene in the high proportion of the isolates, more molecular and epidemiological studies on pathogenic bacteria in health centers is required to be able to have a common plan to control bacterial resistance.
    Keywords: Urinary tract infection, Escherichia coli, CTX, M, ESBL
  • سعیده کتابی *، نسرین احمدی اهواز، الهام معظم، سینا مباشری زاده، ویدا علیزاده
    زمینه و هدف
    مقایسه چند معیاره بین آزمایشگاه ها، برای مدیریت آزمایشگاه ها جهت بهبود عملکردشان و برای سیاستگذاران جهت تصمیم گیری استراتژیک مهم می باشد. در این مطالعه جنبه هایی از کارایی مورد نظر است که فراتراز ارزیابی سنتی توسط چک لیست می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه، پس از شناسایی معیار های موثر، مدل جامع ارزیابی کارایی ارائه و کارایی هر یک از آزمایشگاه ها در استفاده از منابع شامل پرسنل، مواد و تجهیزات، فضا و تاسیسات محاسبه شد. از روش تحلیل پوششی داده هاData Envelopment Analysis (DEA) و مدل خروجی محور (Output Oriented) با بازده ثابت نسبت به مقیاسConstant return to Scale (CRS) برای ارزیابی کارایی آزمایشگاه ها استفاده می شود.
    یافته ها
    شاخص های ورودی در این پژوهش انواع هزینه ها شامل: دستمزد پرسنل، هزینه مواد، هزینه تجهیزات، هزینه فضا و تاسیسات و شاخص های خروجی، تعداد پذیرش، درآمد آزمایشگاه و رعایت استانداردهای لازم شامل: استاندارد های فیزیکی: کارکنان، تجهیزات و مواد، فضا و تاسیسات، فرآیند: ایمنی، فرایند قبل از آزمایش، فرایند انجام آزمایش، کنترل کیفیت، فرایند پس از آزمایش، سیستم ها: خرید و انبارداری، ارتباطات، اطلاعاتی بود.
    نتیجه گیری
    با کاربرد روند فوق برای مقایسه عملکرد 18 آزمایشگاه منتخب نشان داده شد که تنها 17 درصد کارآ می باشند. از مدل ارائه شده و با تحلیل نتایج می توان علل عدم کارآیی و سیاست های بهبود عملکرد را نیز استنتاج نمود.
    کلید واژگان: کارایی- آزمایشگاه تشخیص طبی, تحقیق در عملیات
    Ketabis.*, Ahmadi, Ahwazn., Moazzame., Mobasherizadehs., Alizadeh, V
    Background And Objective
    Multi-criteria comparison between laboratories is important for laboratory management to improve performance and for policymakers to make strategic decisions. In this study, those aspects of performance are considered that are beyond the traditional evaluation carried out by checklist.
    Material And Methods
    After the identifying the effective measures, a comprehensive performance evaluation model was presented and the performance of each laboratory was evaluated regarding the use of resources, including personnel, materials, equipment, space and facilities. Data envelopment analysis (DEA), using output -oriented model with constant returns to scale (CRS), was used to evaluate the efficiency of the labs.
    Results
    the input variables were different kinds of the costs related to staff, material, equipment, space and facilities; physical standards associated with personnel, equipment, materials, space and facilities; process standards: safety, pre-test process, test process, quality control and after-test process; systems standards related to purchase and inventory, communications and information.
    Conclusion
    The application of the proposed procedure for comparing the performance of 18 selected laboratories has shown that only 17% were efficient. The model is also used to determine the causes of inefficiency and to propose the policy for improving performance.
    Keywords: Efficiency, Diagnosis, Laboratory, Operations Research
  • داریوش شکری*، سینا مباشری زاده، سید مسیح فاطمی، رضا مویدنیا، مهسا صادقی نایینی
    سابقه و هدف

    مقاومت باکتری های خانواده انتروباکتریاسه به داروهای کارباپنم در حال افزایش می باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی مقاومت به داروهای کارباپنم در باکتری های انتروباکتر و اشریشیاکلی مقاوم به چند دارو (MDR)، تعیین الگوی استاندارد مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی فراوانی آنزیم کارباپنماز (KPC) در این سویه ها انجام شد.

    مواد و روش ها

    این مطالعه به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 300 نمونه بالینی جمع آوری شده از سه بیمارستان شهر اصفهان انجام شد. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری ها با روش انتشار دیسک تعیین گردید. در سویه های مقاوم به کارباپنم ها کمترین غلظت ممانعت کننده رشد (MIC) با روش E-test برای ایمی پنم و مروپنم محاسبه شد. مقاومت نسبت به 31 آنتی بیوتیک مختلف از 17 کلاس آنتی بیوتیکی بررسی گردید. فراوانی سویه های MDR، مقاوم دارویی گسترده (EDR) و مقاوم دارویی همه جانبه (PDR) تعیین گردید. همچنین در این سویه ها میزان مقاومت آنزیم KPC با روش فنوتیپی بررسی شد.

    یافته ها

    در مجموع 191 سویه اشریشیاکلی و 43 سویه انتروباکتر جداسازی شدند که به ترتیب 151 (79 درصد) و 35 (81 درصد) مورد از آنها MDR بودند. موثرترین آنتی بیوتیک ها در هر دو باکتری شامل کارباپنم ها، تازوسین، آمیکاسین، سفپیم و نیتروفورانتویین بودند. 5 سویه اشریشیاکلی (3.3 درصد) و 3 سویه انتروباکتر (8.6 درصد) غیرحساس به کارباپنم ها بودند و نتایج MIC تاییدکننده آن بود. از این 8 سویه مقاوم، 7 سویه MDR بودند و تنها یک سویه اشریشیاکلی به عنوان XDR شناخته شد. هیچ سویه PDR مقاوم به تمامی آنتی بیوتیک ها وجود نداشت. آنزیم KPC در 4 سویه (2.6 درصد) اشریشیاکلی و 2 سویه (5.7 درصد) انتروباکتر مثبت بود.

    نتیجه گیری

    مطالعه حاضر نشان دهنده فراوانی بسیار بالای سویه های MDR در میان بیماران بستری در بیمارستان های شهر اصفهان بود. این امر نیاز فوری به بازنگری و اصلاح الگوی مصرف آنتی بیوتیک ها در این بیمارستان ها را نشان می دهد.

    کلید واژگان: اشریشیاکلی, انتروباکتر, کارباپنم ها, کلبسیلا نمونیه کارباپنماز (KPC)
    Dariush Shokri *, Sina Mobasherizadeh, Seyed Masih Fatemi, Reza Moayednia, Mahsa Sadeghi Naeeni
    Background & Objectives

    The antibiotic resistant of In Enterobacteriaceae bacteria family to carbapenem drugs is continuously increasing. The aims of this study were to determine the prevalence of carbapenems resistance in multidrug-resistant (MDR) strains of E. coli and Enterobacter and to determine their standard antibiotic resistance patterns and frequency of Klebsiella pneumoniae carbapenemase (KPC) enzyme in Isfahan.

    Materials & Methods

    This cross-sectional study, was carried out on 300 clinical samples collected from three hospitals in Isfahan. Antibiotic susceptibility of bacteria was determined by disk diffusion method. In carbapenem resistant strains, the minimum inhibitory concentration (MIC) of imipenem and meropenem were calculated by E-test. The resistance rate to 31 antibiotics belonging to 17 classes were evaluated. The frequency of MDR, extended drug resistance (EDR) and pan drug resistant (PDR) strains were determined. The prevalence of the KPC enzyme in these strains was determined by phenotype method.

    Results

    Totally, 191 strains of E. coli and 43 Enterobacter strains were isolated, among them 151 (79%) and 35 (81%) were MDR respectively. In both bacteria, effective antibiotics were carbapenem, piperacillin/tazobactam, amikacin, cefepime and nitrofurantoin. Five strains of E. coli (3.3%) and three strains of Enterobacter (6.8%) were resistant to carbapenems and the MIC results confirmed these results. Overall 7 strains out of these 8 strains were MDR and only one strain of E. coli was XDR. No PDR strain was detected. KPC enzymes in four E. coli strains (6.2%) and two strains  (7.5%) belonged to Enterobacter strains.

    Conclusion

    This study demonstrated the high prevalence of MDR among hospitalized patients in Isfahan. This results shows the emergent changes in the level of antibiotic utilization in hospitals.

    Keywords: Escherichia coli, Enterobacter, Carbapenem, Klebsiella pneumoniae carbapenemase (KPC)
  • داریوش شکری، سینا مباشری زاده، معصومه نوروزی باروق، مجید یاران
    مقدمه
    هدف از این مطالعه، جداسازی و شناسایی سویه های انتروباکتریاسه ی تولید کننده ی آنزیم کارباپنماز KPC (مخفف کلبسیلا پنومونیه کارباپنماز یا klebsiella pneumoniae carbapenemase) و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی در آن ها در چند بیمارستان شهر اصفهان بود که به طور جامع بررسی نشده بود.
    روش ها
    به منظور بررسی وجود آنزیم کارباپنماز KPC از آزمون هاج تغییر یافته (MHT یا Modified Hodge test) و آزمون تاییدی آن توسط تعیین کمترین غلظت ممانعتی (MIC یا Minimum inhibitory concentration) به روش Etest (Epsilometer test) برای ایمی پنم استفاده شد و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آن ها توسط روش دیسک دیفیوژن (کربی-بائر یا Kirby-Bauer) تعیین گردید.
    یافته ها
    تعداد 475 سویه انتروباکتریاسه از نمونه های بالینی مختلف در طی 9 ماه (تیر 1391 تا فروردین 1392) از سه بیمارستان شهر اصفهان جداسازی شدند که از این تعداد، 285 ایزوله (60 درصد) اشرشیاکلی، 128 ایزوله (27 رصد) کلبسیلا (75 عدد ک. پنومونیه)، 16 ایزوله (4/3 درصد) انتروباکتر ائروژنز، 12 ایزوله (5/2 درصد) پروتئوس ولگاریس، 9 ایزوله (9/1 درصد) انتروباکترکلواسه آ، 8 ایزوله (7/1 درصد) سیتروباکتر فروندی، 4 ایزوله (84/0 درصد) پروتئوس میرابیلیس، 4 ایزوله (84/0 درصد) شیگلا سونئی، 3 ایزوله (6/0 درصد) سیتروباکتر دایورسوس، 3 ایزوله (6/0 درصد) سراشیا مارسه سنس، 2 ایزوله (42/0 درصد) سالمونلا پاراتیفی A و یک ایزوله (2/0 درصد) هم پروویدانسیا استوارتی بودند. برای باکتری اشرشیاکلی مقاومت به دو دیسک سفتازیدیم و سفوتاکسیم و نیز میزان غیر حساس بودن (نیمه حساس یا مقاوم) برای دو دیسک ایمی پنم و مروپنم به ترتیب 60، 63، 6 و 9 درصد، برای باکتری کلبسیلا به ترتیب 70، 75، 55 و 58 درصد و در مورد گونه کلبسیلا پنومونیه به ترتیب 100، 100، 95 و 94 درصد و برای دیگر سویه ها به ترتیب 20، 17، 5 و 3 درصد بود. آزمون آنزیم کارباپنماز KPC برای 2 سویه (7/0 درصد) از سویه های اشرشیاکلی، 65 سویه (87 درصد) از سویه های کلبسیلا پنومونیه و یک سویه پروتئوس ولگاریس (6 درصد) از سویه های پروتئوس مثبت بود. همگی سویه هایی که آزمون هاج تغییر یافته ی آن ها در مرحله ی قبلی مثبت بود، MIC ایمی پنم آن ها نیز در محدوده ی مقاوم بود و بنابراین، مقاومت به کارباپنم در آن ها ثابت شد.
    نتیجه گیری
    به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که در بین گونه های شایع انتروباکتریاسه، باکتری کلبسیلا پنومونیه نسبت به سایر باکتری ها حاوی میزان بالاتری از آنزیم KPC بود و اغلب گونه های آن دارای مقاومت چند دارویی بالایی بودند.
    کلید واژگان: انتروباکتریاسه, کلبسیلا پنومونیه, آنزیم کلبسیلا پنومونیه کارباپنماز (KPC), روش Etest, آزمون هاج تغییر یافته (MHT)
    Dariush Shokri, Sina Mobasherizadeh, Masoumeh Norouzi, Majid Yaran
    Background
    The aim of this study was to isolate and identify KPC (Klebsiella pneumonia carbapenemase) enzyme producing strains of Enterobacteriaceae، and determine their antibiotic susceptibility pattern in three hospitals of Isfahan، Iran. This subject has not previously been investigated comprehensively.
    Methods
    KPC detection was done by Modified Hodge Test (MHT) and their antibiotic susceptibility patterns were determined by disc diffusion method.
    Findings
    The total of 475 strains were isolated and detected as Enterobacteriaceae during the period of 9 months (July 2012-March 2013) in three hospitals in Isfahan province، Iran. These isolates contained Escherichia coli: 285 strains (60%)، Klebsiella: 128 strains (27%)، Enterobacter aerogenes: 16 strains (3. 4%)، Enterobacter cloacae: 9 strains (1. 9%)، Proteus vulgaris: 12 strains (2. 5%)، Proteus mirabilis: 4 strains (0. 84%)، Citrobacter freundii: 8 strains (1. 7%)، Citrobacter diversus: 3 strains (0. 6%)، Serratia marcescens: 3 strains (0. 6%)، Shigella sonnei: 4 strains (0. 84%)، Salmonella paratyphi A: 2 strains (0. 42%)، and Providencia stuartii: 1 strain (0. 2%). Percentage resistant to ceftazidime and cefotaxime and non-susceptibility to imipenem and meropenem for above isolates were، respectively، as follows: for Escherichia coli isolates 60، 63، 6، and 9; for Klebsiella isolates 70، 75، 55، and 58; for Klebsiella pneumoniae 100، 100، 95، and 94; and for other Enterobacteriaceae isolates 20، 17، 5، and 3. Our results showed that KPC test was positive for 2 isolates (0. 7%) among Escherichia coli strains، 65 (87%) isolates among Klebsiella pneumoniae، and 1 isolate (6%) among Proteus strains. This was approved by Etest based MIC method.
    Conclusion
    In general، our results showed that among Enterobacteriaceae isolates، Klebsiella pneumoniae isolates had higher KPC enzyme production، and most strains had multidrug resistant.
    Keywords: Enterobacteriaceae, Klebsiella pneumoniae, Klebsiella pneumoniae carbapenemase (KPC), Etest method, Modified Hodge Test (MHT)
  • داریوش شکری، سعیده زاغیان، حسین فاضلی، سینا مباشری زاده، بهروز عطایی
    مقدمه
    علاوه بر مطرح بودن باکتریوسین ها به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک های مرسوم، کاربرد رایج آن ها به عنوان ماده ی نگه دارنده و محافظ در صنایع غذایی است. هدف از این مطالعه، جدا سازی و خالص سازی باکتریوسین های مقاوم به اشعه ی ماورای بنفش (Ultraviolet یا UV) از سویه های انتروکوک بود که بر ضد باکتری لیستریا منوسیتوژنز فعال باشند.
    روش ها
    سویه های باکتری انتروکوک از نمونه های مختلف بالینی جدا سازی و شناسایی شدند و تولید باکتریوسین در آن ها علیه سویه های باکتری لیستریا منوسیتوژنز مورد بررسی قرار گرفت. یک ایزوله ی باکتری انتروکوک، که دارای تولید قابل ملاحظه ی باکتریوسین بر علیه همگی سویه های لیستریا منوسیتوژنز مورد مطالعه بود، به روش فنوتیپی و بیوشیمیایی و نیز روش ملکولی 16SrRNA مورد شناسایی قرار گرفت و در سایت NCBI (National Center for Biotechnology Information) ثبت گردید. در مرحله ی بعد، این باکتریوسین خالص سازی شد و اثرات آنزیم های مختلف پروتئولیتیک و نیز تیمارهای pH، حرارت و اشعه ی ماورای بنفش بر روی آن مورد بررسی قرار گرفت؛ وزن ملکولی آن نیز به روش SDS-PAGE مشخص گردید.
    یافته ها
    از 70 سویه ی مختلف انتروکوک جدا سازی شده، 5 ایزوله ی انتروکوک دارای اثر مهاری بر علیه سویه های لیستریا منوسیتوژنز بود که از این میان، یک ایزوله بر ضد هر چهار سویه ی لیستریا منوسیتوژنز مورد مطالعه، دارای اثر مهاری بود. بر اساس نتایج تعیین توالی 16SrRNA این ایزوله، مشخص شد که این باکتری، یک سویه از انتروکوک فاسیوم بود که به نام DSH20 و با شماره ی دسترسی JX567733.1در سایت NCBI به ثبت رسید. آنزیم های پروتئولیتیک استفاده شده باعث از بین رفتن فعالیت ضدمیکروبی باکتریوسین گردید که تاییدی بر پروتئینی بودن این ترکیب بود. باکتریوسین تولیدی به اثر درجه ی حرارت بالا، تغییرات pH و اشعه ی ماورای بنفش مقاوم بود. وزن ملکولی باکتریوسین جدا سازی شده به روش SDS-PAGE در حدود 35 کیلودالتون تخمین زده شد.
    نتیجه گیری
    خصوصیات بیوشیمیایی باکتریوسین مورد مطالعه از قبیل پایداری حرارتی، مقاومت به اشعه ی ماورای بنفش و pH بسیار قابل توجه بود. توانایی بالقوه ی این باکتریوسین، آن را به عنوان ترکیب ضد میکروبی جایگزین علیه لیستریا منوسیتوژنز و نیز نگه دارنده ی غذاهای تخمیری مطرح می سازد.
    کلید واژگان: باکتریوسین, انتروکوک مقاوم به وانکومایسین, لیستریا منوسیتوژنز, بیماری لیستریوز
    Dariush Shokri, Saeideh Zaghian, Hossein Fazeli, Sina Mobasherizadeh, Behrooz Ataei
    Background
    Furthermore application of bacteriocins as alternates for antibiotics، they are fermented as food preservation currently. The aim of this study was isolation and purification of ultraviolet-resistant bacteriocins from enterococci strains active against Listeria monocytogenes.
    Methods
    Different strains of enterococci bacteria were isolated and identified from various clinical specimens and bacteriocin production were evaluated against strains of Listeria monocytogenes. An isolate of enterococcus bacteria that produce significant bacteriocin against all studied strains of Listeria monocytogenes was identified based on its phenotypical and biochemical properties as well as its 16SrRNA gene sequencing. In the next stage، this bacteriocin was purified and the effects of proteolytic enzymes، pH، temperature and ultraviolet radiation (UV) on its activity were tested and its molecular weight was determined by SDS-PAGE (Sodium dodecyl sulfate polyacrylamide gel electrophoresis) method.
    Findings
    17 strains of enterococci were isolated and five isolates exhibited an inhibitory effect against Listeria monocytogenes strains and among them، one enterococcus had inhibitory effect against all four strains of Listeria monocytogenes. This enterococcus was identified as Enterococcus faecium strain DSH20 (access number: JX567733. 1). Using proteolytic enzymes led to the loss of antimicrobial activity; so، protein nature of it was confirmed. Bacteriocin production was resistant to UV، high temperature and pH changes. The molecular weight of the bacteriocin was at approximately 35 kilodaltons.
    Conclusion
    Biochemical properties of this bacteriocin، such as thermal stability، resistance to UV radiation and pH، were significant. These properties present it as an alternative of antimicrobial agents against Listeria monocytogenes and preserving of fermented foods.
    Keywords: Bacteriocin, Vancomycin, resistant enterococcus, Listeria monocytogenes, Listeriosis
  • شیوا صیرفیان، شهرام طاهری، مژگان مرتضوی، محمدرضا برادران شرکاء، مجتبی اکبری، سینا مباشری زاده، سامره نوری
    مقدمه
    بیماران تحت همودیالیز در هر بار دیالیز در مجاورت حجم قابل توجهی از آب قرار می گیرند. در عین حال به علت این که آب دیالیز به طور مستقیم با خون بیمار در تماس می باشد. اگر رعایت گندزدایی منظم لوله ها انجام نشود، احتمال بروز عوارض ناشی از انتقال اندوتوکسین تولیدشده از باکتری ها در آب به بدن بیمار وجود خواهد داشت. بنابراین کنترل مرتب دستگاه دیالیز و تجهیزات ضد عفونی کننده ی آب دستگاه، امری لازم و ضروری می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه ی فراوانی نسبی کشت مثبت میکروارگانیسم در آب شهر قبل و بعد از تصفیه، کشت آب بعد از عبور از لوله ها و کشت مایع دیالیز قبل از ورود به فیلتر (صافی) دیالیز در بخش همودیالیز بیمارستان الزهرا (س) اصفهان به انجام رسید.
    روش ها
    در یک مطالعه ی مداخله ای که در سال های 1389 و 1391 در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان انجام شد، از آب شهر قبل و بعد از تصفیه، بعد از عبور از لوله ها و از محلول دیالیز قبل از فیلتر، یک نمونه گرفته شد و جهت کشت ارسال گردید. نمونه های گرفته شده در محیط TSA (Tryptic soy agar) کشت داده شد و سپس بررسی میکروبیولوژیک بر روی باکتری های جداشده انجام گردید. مداخله شامل ضد عفونی کردن لوله های انتقال آب و تعویض لوله های بخش همودیالیز بود.
    یافته ها
    در 8 نمونه (57 درصد) از 14 نمونه ی اخذ شده در زمان قبل از مداخله، باکتری رشد نمود که در 5 مورد E-coli و در 3 مورد پسودوموناس و در یک نمونه نیز قارچ کاندیدیا بود. ولی بعد از اقدامات مداخله ای(شامل تعویض و ضد عفونی لوله های آب) از 14 نمونه ی گرفته شده فقط در یک نمونه ی آب، بعد از تصفیه و قبل ورود به لوله های آب دیالیز، باکتری آلکالیژنز رشد نمود.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج این مطالعه، احتمال رشد باکتری در سیستم تصفیه آب دیالیز بسیار زیاد است و برای مقابله با آن نیاز به ضد عفونی مرتب و کشت و نمونه گیری میکروبی منظم است. بنابراین لازم است سیستم تصفیه ی آب طبق یک برنامه ی روتین به طور مرتب ضد عفونی و نمونه برداری میکروبی شود.
    کلید واژگان: همودیالیز, محلول دیالیز, آلودگی میکروبی
    Shiva Seirafian, Shahram Taheri, Mozhgan Mortazavi, Mohammad Reza Baradaran Shoraka, Mojtaba Akbari, Sina Mobasherizadeh, Samereh Nouri
    Background
    Patients under hemodialysis are exposed to remarkable volume of water. As dialysis water is in direct contact with patients’ blood, absence of regular disinfection of pipes will facilitate the transfer of the endotoxins produced by bacteria in water to the patient's body. Thus, regular control of dialysis system and water disinfectant equipment is compulsory. This study aimed at comparing relative frequency of positive culture for microorganisms in piped water before and after filtration, culture of water after passing from pipes, and culture of dialysis fluid before entering the dialysis filter in hemodialysis section of Alzahra Medical Center (Isfahan, Iran).
    Methods
    During 2010 and 2012, an interventional study was performed in Alzahra Hospital. Samples were taken from piped water before and after filtration and from dialysis fluid before passing from membrane. The obtained samples were cultured in tryptic soy agar (TSA) and the isolated bacteria were then evaluated. Interventions included the disinfection of pipes used for transmission of water and replacement of pipes in hemodialysis section.
    Findings
    Purified water was studied before and after passing the pipes. Dialysis fluid was also assessed before and after the intervention. Bacteria had grown in eight out of 14 samples (57%) before the intervention. In fact, five samples developed Escherichia coli, three had pseudomonas, and one had candida. However, after the intervention, only one out of 14 samples was found to have bacteria (alcaligenes) after filtration and before entering dialysis water pipes.
    Conclusion
    According to the results of this study, the probability of bacterial growth is very high in filtration system of dialysis water. Regular disinfection and microbial sampling and culture are hence crucial.
    Keywords: Hemodialysis, Dialysis fluid, Microbial contamination
  • مسعود محسنی، سید امین ابن شهیدی، سینا مباشری زاده
    زمینه و هدف
    کانکتور لوله تراشه از جمله وسایلی است که طبق پروتکل کشور ما باید به صورت یک بار مصرف استفاده شود ولی به دلیل محدودیتهای مالی در بسیاری از مراکز به صورت چند بار مصرف استفاده می شود. در این مطالعه که در سال 1388 در بیمارستان سعدی اصفهان انجام گردید، کلونیزاسیون کانکتورها و نیاز به تعویض آنها بر حسب مدت استفاده مورد بررسی قرار گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه از تعداد 150 کانکتور لوله تراشه که برای 24، 48 یا72 ساعت مورد استفاده قرار گرفته بودند، نمونه گیری و کشت میکروبی با روش های استاندارد انجام شد و باکتری های جدا شده شناسایی و شمارش گردیدند. درصد کلونیزاسیون در سه گروه مورد مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    میزان کلونیزاسیون در 24 ساعت 2%، در 48 ساعت 18% و در 72 ساعت 30% بود. باکتری های جدا شده غالبا گونه های استرپتوکوکسی، باسیلوس، استافیلوکوکهای گرم منفی، کلبسیلا و قارچ بودند.
    نتیجه گیری
    استفاده از کانکتورهای لوله تراشه در مراکز به صورت چند بار مصرف شاید بتواند شانس ابتلا به عفونتهای بیمارستانی را با کلونیزاسیون باکتری های فرصت طلب در لوله ها و تشکیل بیو فیلم برای استفاده طولانی مدت بالا ببرد. با این وجود در مراکزی که از نظر مالی با مشکل مواجه می باشند استفاده حداکثر به مدت 24 ساعت می تواند قابل قبول باشد.
    کلید واژگان: کلونیزاسیون, سیستم تنفسی, کانکتور لوله تراشه
    Masoud Mohseni, Seyed Amin Ebneshahidi, Sina Mobasherizadeh
    Background
    Colonization of bacteria on the equipments in touch with airway and respiratory mucosa may cause respiratory infections. According to available protocols، endotracheal tube connectors should be disposable، but because of financial issues many hospitals use it more than once. In the present study، the colonization rate of endotracheal tube connectors after 24، 48 and 72 hours of administration in multiple patients on mechanical ventilation in the operating room was assessed.
    Methods
    In this study، 150 endotracheal tube connectors after repeated use in different patients have been sampled and cultured using standard microbiological methods. Samples were categorized in three groups based on the duration of administration (24، 48 or 72 hours). Colony counts were identified and compared among the three groups.
    Results
    Colonization rate after 24، 48 and 72 hours of usage was 2%، 18% and 30%، respectively (p<0. 05). Separated bacteria usually were in kinds of Streptococci، Bacillus SP، Coagulate negative staphylococci، Klebsiella SP and Mold.
    Conclusion
    Using endotracheal tube connector for more than 24 hours significantly increases the colonization rate. In hospitals with limited financial resources، repeated use of endotracheal tube connector up to twenty four hours maybe acceptable.
    Keywords: colonization, ventilator, endotracheal tube connector, bacteria
  • محمدرضا نصری، فرزین خوروش، محمدرضا ذوالفقاری، سینا مباشری زاده
    مقدمه
    کلستریدیوم دیفسیل عامل اسهال همراه با آنتی بیوتیک و کولیت با غشای کاذب می باشد. در این تحقیق فراوانی نسبی توکسین کلستریدیوم دیفسیل در مدفوع بیماران مبتلا به اسهال بستری در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان به روش ELISA تعیین شد.
    روش ها
    در یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی که در سال 1388 بر روی 162 بیمار بستری مبتلا به اسهال در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان انجام گردید، نمونه ی مدفوع بیمارانی که در بیمارستان بستری بودند و به دنبال مصرف آنتی بیوتیک دچار اسهال شده بودند، جمع آوری شد و با انجام آزمایش ایمونواسی بر پایه ی واکنش آنزیمی (Enzyme-linked immunosorbent assay یا ELISA) وجود دو توکسین A و B مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون آماری 2χ مورد آنالیز قرار گرفت و 05/0 > P معنی دار در نظر گرفته شد.
    یافته ها
    از تعداد 162 بیمار مورد بررسی، 36 مورد (2/22 درصد) توکسین کلستریدیم دیفسیل فعال شده در مدفوع داشتند. نسبت مردان مبتلا به زنان بیشتر بود (005/0 > P). همچنین اطفال زیر 4 سال، درصد قابل ملاحظه ای از بیماران آلوده به کلستریدیوم دیفسیل را تشکیل می دادند.
    نتیجه گیری
    مصرف بی رویه ی آنتی بیوتیک های وسیع الطیف، تاثیر بسزایی در افزایش شیوع این ارگانیسم داشته است. بنابراین لزوم تشکیل کمیته ی مصرف آنتی بیوتیک در مراکز درمانی به منظور کاهش و بهینه سازی مصرف آنتی بیوتیک دراین مراکز مشهود است.
    کلید واژگان: کلستریدیوم دیفسیل, اسهال همراه با آنتی بیوتیک, توکسین A و B
    Mohammad Reza Nasri, Farzin Khorvash, Mohammad Reza Zolfaghari, Sina Mobasherizadeh
    Background
    The present study was conducted to evaluate the relative frequency of Clostridium difficile (C. difficile) in patients at a university hospital, Isfahan, Iran.
    Methods
    This descriptive, analytic study was conducted on 162 patients hospitalized in various wards of Alzahra Hospital (an 800-bed teaching hospital) of Isfahan during October 2009 to March 2010. Fecal samples of patients who suffered from diarrhea after receiving antibiotics were collected. Microbial analysis was performed to determine the existence of C. difficile. C. difficile toxins (A and B) were detected by ELISA method. The obtained data was statistically analyzed using chi-square test in SPSS at a significance level of P < 0.05.
    Findings
    C. difficile toxins were detected in 36 (22.2%) patients. The frequency of toxins occurrence was significantly higher in men (P ≤ 0.005). In addition, a large number of individuals infected by C. difficile toxins were children under 4 years of age. Ceftriaxone caused many cases of diarrhea in our studied population.
    Conclusion
    In general, based on our results, wrong prescription and antibiotics abuse can cause infection with C. difficile in patients receiving antibiotics. Therefore, the physicians must pay more attention to the recovery of patients with antibiotics.
  • شیلا جلال پور، سینا مباشری زاده
    زمینه و هدف
    عفونت مجاری ادراری دومین عفونت شایع در انسان می باشد و عمده ترین باکتری های عامل عفونت ادراری اشرشیاکلی و کلبسیلا پنومونیه می باشند؛ این باکتری ها از جمله پاتوژن های فرصت طلب و عامل عفونت بیمارستانی محسوب می گردند. شیوع ESBLs (b -لاکتامازهای وسیع الطیف) در باکتری های پاتوژن منجر به گسترش مقاومت های آنتی بیوتیکی و مرگ و میر در بیماران می گردد. مهم ترین راه کنترل سویه های مولد ESBLs، استفاده از روش های استاندارد شناسایی ESBLs می باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی و مقایسه شیوع ESBLs در سویه های اشرشیاکلی و کلبسیلا پنومونیه جداسازی شده از بیماران بستری و سرپایی مبتلا به عفونت های ادراری در مراکز منتخب اصفهان بوده است.
    روش کار
    این مطالعه آزمایشگاهی و توصیفی در سال های 89-1388 در بیمارستان های الزهرا، شریعتی، کاشانی و آزمایشگاه های رفرانس و مهدیه در اصفهان انجام گرفت. برای این منظور بر اساس فرمول حجم نمونه به طور تصادفی 378 نمونه از عفونت های ادراری بررسی گردید، شناسایی باکتری ها بر اساس روش های میکروبیولوژیک و بررسی تولید ESBLs با آزمون های غربال گری و تاییدی انجام گرفت. داده های مطالعه پس از جمع آوری وارد نرم افزار Whonet 5.4 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آزمون Chi Square جهت بررسی ارتباط بین متغیر های کیفی استفاده گردید.
    یافته ها
    از 378 نمونه، 167 باکتری از عفونت های ادراری بستری و 211 باکتری از عفونت های ادراری سرپایی، مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی سویه های اشرشیاکلی در نمونه های بستری و سرپایی به ترتیب 52% و 64%، فراوانی سویه های کلبسیلا پنومونیه در نمونه های بستری و سرپایی به ترتیب 64% و 22%، فراوانی ESBLs در سویه های اشرشیاکلی در نمونه های بستری و سرپایی به ترتیب 58% و 17% و در سویه های کلبسیلا پنومونیه در نمونه های بستری و سرپایی به ترتیب 64% و 22% بوده است.
    نتیجه گیری
    نتایج حاکی از فراوانی عفونت های ادراری، همچنین شیوع گسترده ESBL در باکتری های جداسازی شده از بیماران بستری در مقایسه با بیماران سرپایی بوده است که این امر بیان گر انتشار گسترده سویه های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها در بیمارستان ها می باشد.
    کلید واژگان: عفونت ادراری, بیماران بستری, بیماران سرپایی, لاکتامازهای وسیع الطیف, اشرشیاکلی, کلبسیلا پنومونیه
    Msc Shila Jalalpoor Sina Mobasherizadeh
    Background
    Urinary Tract Infection (UTI) is the second most common infection in human. Most of UTIs are due to Escherichia coli (E.coli) and Klebsiella pneumoniae (K.pneumoniae). These bacteria are relevant opportunistic pathogens that account for nosocomial infections. Prevalence of Extended-Spectrum Beta-lactamase (ESBLs) in pathogenic bacteria leads to antibiotic resistance and mortality and morbidity in patients. The best method for controlling strains that produce ESBLs is use of standard method for recognizing ESBLs producer strains. The objective of this study was to evaluate and compare the frequency of ESBLs in Escherichia coli and Klebsiella pneumoniae strains isolated from hospitalized and out-patient with urinary tract infection in selective centers from Esfahan.
    Methods
    The research was of descriptive type and performed in Al-zahra, Shariaty, and Kashany hospitals and Reference and Mahdieh laboratories during 2009-2010 in Isfahan. According to statistical formula 378 UTI samples were randomly selected. Bacterial identification was performed with microbiological methods and ESBLs production was performed with screening and confirmatory test. For data analysis, Chi square test and Whonet 5.4 software was used.
    Results
    From 378 samples, 167 bacteria were from hospitalized cases and 211 bacteria were from out-patient samples. Frequency of E.coli in hospitalized and out-patients was respectively 52% and 64% and frequency of K.pneumoniae in hospitalized and out-patient was respectively 64% and 22%. Frequency of ESBLs in E.coli strains in hospitalized and out-patient was respectively 58% and 17% and frequency of ESBLs in K.pneumoniae strains in hospitalized and out-patient was respectively 64% and 22%.
    Conclusion
    The results showed high rate of nosocomial UTI and high frequency of ESBLs in isolated bacteria from hospitalized cases as compared to out-patients that represent high incidence of antibiotic resistant strains in hospitals.
  • سینا مباشری زاده، نازیلا کساییان، بهروز عطایی، زری نخودیان، پیمان ادیبی *
    مقدمه

    معتادین تزریقی از مهم ترین گروه های در معرض خطر هپاتیت C می باشند و اعتیاد تزریقی مسوول بیش از 60 درصد موارد بروز این بیماری در دنیا شناخته شده است. غربال گری هپاتیت C در کمپ های نگهداری معتادین تزریقی تحت درمان با متادون (MMT) ضمن کمک به بیماریابی می تواند جهت اتخاذ سیاست های درمانی و پیش گیری مورد استفاده قرار گیرد.

    روش ها

    با هماهنگی انجام شده با مراکز نگهداری معتادین تزریقی تحت درمان با متادون، پرسش نامه های طرح برای 80 مرکز فعال ارسال و مقرر شد کسانی که پیشتر آزمایش هپاتیت C را انجام نداده اند، جهت انجام این آزمایش ارجاع و نتایج به معاونت درمان استان اصفهان منعکس گردد.

    یافته ها

    در هفت مرکز نگهداری معتادین تزریقی تحت درمان با متادون پرسش نامه های خود تکمیل شده که از 1055 مددجو جمع آوری شده بود را به معاونت درمان ارسال نمودند. اکثر پرسش نامه های ارجاع شده جواب آزمایش هپاتیت C نداشتند. در کل، 74 مورد (0/7 درصد) مثبت هپاتیت C گزارش گردیده بود.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه منعکس کننده ی اشکال در نحوه ی انجام طرح بود. دلایل آن را می توان عدم جلب مشارکت موثر مسوولین و پرسنل مراکز و مددجویان اعلام کرد. توجیه و حمایت مادی و معنوی پرسنل و مددجویان به محققین دیگری که قصد تکرار این تجربه را دارند، توصیه می گردد.

    کلید واژگان: هپاتیت C, معتاد تزریقی, درمان با متادون
    Sina Mobasheri Zadeh, Nazila Kassaian, Behrooz Ataei, Zari Nokhodian, Peyman Adibi
    Background

    Intravenous drug users (IVDUs) are the most at risk group for viral hepatitis C and injection drug is responsible to more than 60% of HCV infected new cases worldwide. Hepatitis C screening in centers for methadone maintenance treatment (MMT) has several benefits in harm reduction stategies.

    Methods

    In an action research study, after coordinating centers for MMT, questiononaires including demographic and risk factors of HCV were sent to 80 active centes in Isfahan province to complete and add their result for HCV-Ab test.

    Finding

    Only seven centers with 1055 members, sent their completed questionaires to administrators, but most of documents were without any HCV-Ab test results. Overall, 74 (7.0%) participants were positive for hepatitis C.

    Conclusion

    The results of this study indicated serious problem in execution which was due to lack of cooperration of the center's mannagers, stuffs and members. Hence, it is recommended to do active intervention and consider a reward for future investigators.

  • شیلا جلال پور، سینا مباشری زاده
    سابقه و هدف
    اشریشیا کلی و کلبسیلا نمونیه شایع ترین عوامل ایجادعفونت های ادراری می باشند وشیوع بتا لاکتامازهای وسیع الطیف (ESBLs) در این باکتری ها منجر به گسترش مقاومت آنتی بیوتیکی و مرگ و میر بیماران می گردد، مهم ترین راه کنترل ESBLs در باکتری ها، مهار انتشار این سویه ها و استفاده از روش های استاندارد شناسایی ESBLs می باشد. هدف از این پژوهش مقایسه فراوانی بتالاکتامازهایوسیع الطیف در سویه های اشریشیاکلی و کلبسیلانمونیه در مبتلایان به عفونت های ادراری با تست های فنوتیپی می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه به صورت مقطعی-توصیفی و در سال های 89-1388 در بیمارستان های الزهرا و شریعتی در اصفهان انجام گرفت، برای این منظور بر اساس فرمول حجم نمونه، به طور تصادفی 91 نمونه از عفونت های ادراری بررسی گردید، شناسایی باکتری ها بر اساس روش های میکروبیولوژیک، شناسایی ESBLsبا تست های غربالگری و تاییدی و بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با روش کربی بائر انجام گردید.
    یافته ها
    فراوانیESBLs در سویه های اشریشیا کلی و کلبسیلا نمونیه به ترتیب 97/47% و 66/41% بود. براساس نتایج آنتیبیوگرام: به ترتیب 2/59%، 9/54%، 3/30%، 8/27%، 5/19% و 7/16% از سویه های اشریشیا کلی در برابر کوتریموکسازول، نالیدیکسیک اسید، سیپروفلوکساسین، جنتامایسین، سفتازیدیم و نیتروفورانتوئین و به ترتیب 75%،50%،40%، 5/44%، 5/37%، 5/37%، 3/22% و 0% از سویه های کلبسیلا نمونیه دربرابرآمپی سیلین، کوتریموکسازول، نیتروفورانتوئین، سفتازیدیم، آمیکاسین، سفوتاکسیم، ایمی پنم و سیپروفلوکساسین مقاوم بودند.
    نتیجه گیری
    نتایج حاکی از شیوعبیشترESBLs، همچنین مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری های جداشده از بیماران بستری در مقایسه با بیمارانسرپایی بود که این امر بیان گر انتشار گسترده سویه های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک در بیمارستان ها می باشد.
    کلید واژگان: عفونت ادراری, بیماران بستری, بیماران سرپایی, باسیل های گرم منفی, بتالاکتامازهای وسیع الطیف
    Shilla Jalalpoor, Sina Mobasherizadeh
    Introduction and
    Objectives
    Escherichia coli and Klebsiella pneumoniae are the most agent of urinary tract infection (UTI) and prevalence Extended-Spectrum Beta-lactamase (ESBLs) in these bacteria due to spread of antibiotic resistance and mortality and morbidity in patients. The best manner for control of ESBLs in bacteria, are inhibition of spread these bacteria and use of standard method for recognizes ESBLs producer strains.Subject of this study was comparison frequency of ESBLs in Escherichia coli and Klebsiella pneumonia strain in UTI acquired patients with phenotypic test.
    Materials And Methods
    This cross-sectional search was performed in Azzahra and Shariaty hospitals during of 2008-2009 years in Esfahan, according to statistical formula randomly selected 91 samples from urinary infections. Bacterial identification was performed with microbiological methods, ESBLs production was performed with screening and confirmatory test and survey antibiotics resistant pattern was performed with Kirby method.
    Results
    Frequence of ESBLs in E.coli and K.pneumoniae strains was respectively 47.97% and 41.66%. According to antibiogram result respectively 59.2%, 54.9%, 30.3%, 27.8%, 19.5% and 16.7% of E.coli strains were resistant into Co-Trimoxazole, Nalidixic acid, Ciprofloxacin, Gentamicin, Ceftazidime and Nitrofurantoin and respectively 75%, 50%, 40%, 44.5%,37.5%, 37.5%, 22.3% and 0% of K.pneumoniae strains were resistant into Ampicillin, Co-Trimoxazole, Nitrofurantoin, Ceftazidime, Amikacin, Cephotaxime, Imipenem and Ciprofloxacin.
    Conclusion
    The result showed high frequence of ESBLs, so antibiotic resistant in isolated bacteria from hospitalized into out patience's that represent high spread antibiotic resistant strains in hospitals.
  • کامیار مصطفوی زاده، فرزین خوروش، سینا مباشری زاده، محمد فصیحی دستجردی
    زمینه
    استافیلوکوک طلایی یکی از مهمترین عوامل میکروبی ایجاد کننده عفونت خطیر در انسان است. مصرف بی رویه وانکومایسین به عنوان خط اول درمان عفونتهای ناشی از این ارگانیسم سبب افزایش ایجاد استافیلوکوک و انتروکوکهای مقاوم به وانکومایسین به عنوان یک معضل مهم بهداشتی، شده است. توصیه های مجامع بین المللی جهت کنترل عفونت بیمارستانی در مورد سیاست گذاری مصرف وانکومایسین در مراکز بهداشتی درمانی به منظور جلوگیری از ایجاد و گسترش موارد استاف طلایی و انتروکوک مقاوم به وانکومایسین میباشد. هدف این مطالعه تعیین حساسیت استافیلوکوکهای طلایی جدا شده از نمونه های بالینی از بیماران بستری در بیمارستان با استفاده از روش E-Test در جهت تعیین روش درمانی مناسب اولیه می باشد.
    روش کار
    در این مطالعه که به صورت توصیفی تحلیلی طراحی شده، تاثیر 14 آنتی بیوتیکی مختلف با روش E-Test بر روی استافیلوکوکهای به دست آمده از نمونه های بالینی بیمارستانی در بیمارستان الزهرای اصفهان، مورد بررسی قرار گرفت. کنترل کیفی با استفاده از استافیلوکوک ATCC29213 انجام شد. اطلاعات پس از ویرایش و ورود به رایانه توسط نرم افزار SPSS نسخه 13 و WHOnet 5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    این مطالعه بر روی 72 بیمار انجام گرفته که 25 نفر زن و بقیه مرد می باشند. بین جنس بیماران و محل جدا سازی ارگانیسمها رابطه معنی دار آماری وجود نداشت ولی در مورد بخش بستری و میزان مقاومت، بیشترین مقاومت در بخشهای ICU و جراحی (p<0.05) دیده شد. بیشترین حساسیت به وانکومایسین (%93.5) و پس از آن ریفامپین (%87) و آمیکاسین (%71.4) می باشند. بیشترین مقاومت به داکسی سیکلین و اگزاسیلین با %75 می باشد و سپس کوتریموکسازول وافلوکساسین با %69 مقاومت در رتبه بعدی قرار دارند.
    نتیجه گیری
    به علت استفاده بی رویه از آنتی بیوتیکها، به خصوص در بیمارستانها و بخشهای جراحی و ICU، مقاومت باکتری خطرناک و بالقوه کشنده ای مانند استافیلوکوک طلایی بالا است و هم اکنون فقط دارو های معدودی مانند وانکومایسین وجود دارند که این باکتری را می توانند پوشش دهند.
    کلید واژگان: استافیلوکوکوس طلایی, مقاومت, حساسیت, E, Test
  • عباسعلی جوادی، دکترالهام موسوی، دکترمسعود محسنی، سینا مباشری زاده
    زمینه و هدف
    یونیزاسیون هوا موجب کاهش تراکم باکتری ها در هوا شده، روی برخی میکرو ارگانیسمها نیز اثر باکتریسیدال دارد؛ البته در این مورد اتفاق نظر وجود ندارد. مطالعه حاضر، مطالعه ای پایه است که برای بررسی کارایی دستگاه یونایزر هوا در کاهش تراکم باکتری ها طراحی شده است.
    روش بررسی
    نوع مطالعه تجربی_ آزمایشگاهی بود ودر بیمارستان سعدی اصفهان انجام گرفت. 2 دستگاه یونایزر هوای متفاوت را در 2 محفظه گذاشته، در محفظه سوم (کنترل) دستگاهی نگذاشتیم. دستگاه ها به مدت 3 ساعت روشن بود و در ابتدی آزمایش و سپس هر 30 دقیقه تا 6 نوبت با پلیت ساکن در هر 3 محفظه، از هوا نمونه گیری شد. هر بار نمونه گیری از هر محفظه با 5 پلیت ساکن انجام گرفت. نمونه ها اینکوبه شدند و سپس شمارش کلنی در هر محیط کشت انجام گردید. شناسایی باکتری های کشت داده شده در هر محیط نیز با روش های استاندارد میکروب شناسی صورت گرفت.
    یافته ها
    در تمام فواصل 30 دقیقه ای آزمایش شمارش کلنی در محفظه های حاوی یونایزر هوا کمتر از محفظه کنترل بوده است (p<0.05). بیشتر کلنی های ایجاد شده در هر 3 گروه استافیلوکوکهای کواگولاز منفی (CNS) بودند و Bacillus spp، Acinetobacter و اشرشیاکولی نیز در گروه کنترل در رده های بعدی قرار داشتند، در حالی که هیچ موردی از ایجاد کلنی Acinetobacter و اشرشیاکولی در گروه های یونایزر هوا مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    در نهایت نتایج این مطالعه به طور کیفی نشان داد که استفاده از یونایزرهای هوا می تواند در کاهش تراکم میکروبی در هوا مؤثر باشد. این روش بر حسب نوع آلودگی میکروبی محیط و همچنین میزان پالایش هوای مورد نیاز، می تواند به تنهایی یا در کنار سایر روش های پالایش هوا مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: یونیزاسیون هوا, پالایش هوا, باکتری
  • فرزین خوروش، سمیرا زارع فر، سینا مباشری زاده، کامیار مصطفوی زاده
    زمینه و هدف
    عفونت ادراری و پیدایش ارگانیسمهای مقاوم از علل شایع مرگ و میر در بیماران مبتلا به آسیب نخاع می باشد. تجویز بی رویه انواع آنتی بیوتیکها سبب افزایش این مقاومت می شود. در این مطالعه حساسیت آنتی بیوتیکی ارگانیسم های جدا شده از نمونه ادرار بیماران آسیب نخاعی مبتلا به عفونت ادراری بررسی قرار گرفته شده است.
    مواد و روش کار
    در این مطالعه مقطعی در سال های 1385-1384، 145 بیمار مرد مبتلا به آسیب نخاع که با تب و علائم سیستمیک یا علائم تحریک ادراری به بیمارستان الزهرا اصفهان مراجعه کردند و قادر به تخلیه مثانه به روش طبیعی نبودند مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تکمیل پرسشنامه، نمونه ادرار هر فرد بر اساس روش تخلیه مثانه، تهیه و جهت آنالیز و کشت ارسال شد. بیمارانی که در یک ماه ا خیر از آنتی بیوتیک استفاده کرده بودند ازمطالعه خارج شدند. MIC (Minimal Inhibitory Concentration) 7 آنتی بیوتیک مختلف بر روی ارگانیسمها به روش E-Test مشخص گردید. تحلیل آماری توسط نرم افزار5 whonet صورت گرفت.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 2±1/44 بود. شیوع ارگانیسمهای رشد یافته در کشت به ترتیب 3/53% اشریشیاکولی، 20% کلبسیلا، 1/9% انتروکوک، 3/8%سودومونا آئروژینوزا، 8/0% پروتئوس، 5/2% سراشیا، 1/4% استافیلوکوک اورئوس و 6/1% استافیلوکوک اپیدرمیدیس بود. بر اساس نتایج حاصل از حساسیت ارگانیسمهای جدا شده، بیشترین حساسیت اشریشیاکولی و کلبسیلا به آمیکاسین، سودومونا به آمیکاسین و سفتازیدیم،انتروکوک،استافیلوکوک اورئوس واپیدرمیدیس به وانکومایسین مشاهده گردید. پروتئوس و سراشیا به آمیکاسین، سفتریاکسون، سفتازیدیم و سیپروفلوکساسین 100% حساس بودند. حساسیت به سیپروفلوکساسین در میان ارگانیسم های گرم منفی جدا شده بیشتر از سفتریاکسون بود و همه آنها 100% به ایمی پنم حساس بودند. بیشترین میزان مقاومت در میان ارگانیسمهای گرم منفی به کوتریموکسازول ودر انتروکوک و استافیلوکوکهای جدا شده به آمیکاسین مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به خطر افزایش عفونت ادراری با ارگانیسمهای مقاوم به علت مصرف آنتی بیوتیکهای مختلف به صورت تجربی در بیماران آسیب نخاع، تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی نقش مهمی در درمان صحیح این بیماران و جلوگیری از مصرف بی رویه آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف و درنتیجه جلوگیری از افزایش مقاومت میکروبی و کاهش هزینه های این بیماران خواهد داشت.
    کلید واژگان: اسیب نخاع, عفونت ادراری, حساسیت انتی بیوتیکی, باکتریوری
    Khorvash F., Zarefar S., Mobasherizadeh S., Mostafavizadeh K.
    Background
    Urinary tract infection and resistant organisms are the most serious problems for hospitalization and mortality in spinal cord injured patients. Empirical administration of various antibiotics in hospitals has caused increased resistant organisms involved in UTI in these patients. In this study, the antibiotic sensitivity of organisms isolated from urine samples of spinal cord injured patients with UTI was investigated.
    Materials And Methods
    It was a cross sectional study which was done on 145 male patients with spinal cord injury and UTI referring to Al-Zahra hospital, Isfahan, from 1384 to 1385. Urine sample was obtained from them on the basis of bladder drainage method (catheter, condom bag or cred maneuver) and was sent for analysis and culture. MIC of various antibiotics on organisms was determined using E test.
    Results
    Mean age of patients was 44/1±2.According to culture results of patient´s urine samples, Ecoli(53.3%), klebsiella(20%), Enterococcus(9.1%), pseudomonas aeroginosa(8.3%), proteus(0.8%), serratia(2.5%),staphylococcus aureus (4.1%) and staphylococcus epidermidis(1.6%) were isolated. Highest rate of positive cultures were seen in patients with permanent catheter.The most percentage of sensitivity of organisms to antibiotics amikacin, ciprofloxacin, gentamicin, trimethoprim/sulfamethoxazol, ceftriaxone and ceftazidim was respectively: in Ecoli %94.1 and Klebciella 100%to Amikacin, in pseudomonas 80% to Amikacin and Ceftazidim, in Enterococcus, Staphylococcus aureus and epidermidis 80% to Vancomycin. The sensitivity of Proteus and Seratia to Ciprofloxacin, Ceftriaxone, Ceftazidim and Amikacin was100%.Sensitivity of gram negative organims to Ciprofloxacin was more than Ceftriaxone and sensitivity of all of them to Imipenem was 100%. The most resistancy of gram negative organisms was to Trimethoprim/Sulfametoxazol and about Enterococcus and Staphylococcus was to Amikacin.
    Discussion
    With regard to increased risk of urinary tract infection with resistant organisms in spinal cord injury, determination of antibiotic sensitivity has an important role in proper treatment of these patients and prevention of inadvertent use of broad spectrum antibiotics with unknown effect on organisms causing urinary tract infection. Consequently it is useful in prevention of increasing microbial resistance and in reduction of patient's costs.
    Keywords: Spinal cord injury, Urinary tract infection, Antibiotic sensitivity, Bacteriuria
  • فرزین خوروش، سمیرا زارع فر، کامیار مصطفوی زاده، سینا مباشری زاده
    مقدمه
    آسیب نخاع به علت ایجاد اختلالات حسی و حرکتی وتغییر درعملکرد سیستم ادراری سبب افزایش بروز عفونت ادراری میگردد. عوامل بیماریزا بر اساس مناطق جغرافیایی مختلف متغیر می باشد.عفونت ادراری شایعترین عفونت بیمارستانی است و بیش از 80% موارد ان ناشی از کاتترهای ادراری می باشد. در این مطالعه باکتری های ایجاد کننده عفونت ادراری در مبتلایان به آسیب نخاعی و بیماران بستری در بیمارستان مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه که به صورت توصیفی تحلیلی و رو به آینده طی سالهای 85-1384انجام شد بیماران به دو گروه AوBتقسیم شدند. درگروه A، 145جانبازمبتلا به آسیب نخاعی که قادر به تخلیه مثانه به روش طبیعی نبودند و به علت علائم عفونت ادراری به بیمارستان الزهرا اصفهان مراجعه کرده بودند و در گروه B 150 بیمار مرد بستری دارای سونداژ اذراری در بیمارستان بودند که درموقع بستری تب و علائم ادراری نداشتند و بعد از 48 ساعت از بستری دچار علائم عفونت ادراری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. پس از تکمیل از هر فرد نمونه ادرار بر اساس روش تخلیه مثانه تهیه وبلا فاصله جهت انالیز و کشت ارسال شد.. بیمارانی که در دو هفته اخیر از آنتی بیوتیک استفاده کرده بودند از مطالعه خارج شدند. جهت ارزیابی پیوری در تشخیص عفونت ادراری بیماران به دو گروه یکی با علایم ادراری با کشت ادراری منفی و گروه دیگر با علایم ادراری با کشت ادراری مثبت تقسیم شدند. بررسی وتحلیل اماری توسط نرم افزار SPSS (version13)صورت گرفت.p<0.05 به عنوان اختلاف معنی دار درنظرگرفته شد.
    نتایج
    بیماران مورد مطالعه درگروهAدر محدوده سنی 54-34 سال ودر گروه B در محدوده سنی 58-40 سال قرار داشتند. در گروه A 120 مورد کشت مثبت به دست آمد. طبق نتایج حاصل از کشت نمونه های ادرار بیماران مبتلا به اسیب نخاع 64 مورد (8/43%) اشر شیا کولی، 24 مورد (4/16%) کلبسیلا، 11 مورد (5/7 %)، انتروکوک، 10 مورد (8/6%)، سودوموناس ائروژینوزا، 1 مورد (7/0%) پروتئوس، 3 مورد (1/2 %)، سراشیا، 5 مورد (4/3 %) استافیلوکوک اورئوس و 2 مورد (4/1%) استافیلوکوک اپیدرمیدیس جدا شد. بیشترین میزان موارد کشت مثبت در بیمارانی مشاهده گردید که از کاتتر دائم (Indwelling catheter) استفاده می کردند (05/0 >p). بین پیوری با وجودعفونت ادراری ارتباط معنی دار موجود بود (05/0p <). نتایج حاصل از کشت نمونه های ادرار بیماران بستری به صورت زیر بود:85 مورد(56.7%) اشرشیاکولی، 24 مورد(16%)کلبسیلا،15 مورد(10%)انتروکوک،12 مورد(8%)سودومونا،5 مورد(3/3%)استافیلوکوک کواگولاز منفی و 9 مورد(6%)استافیلوکوک اور ئوس، سراشیا و پروتئوس.
    بحث و نتیجه گیری
    طبق نتایج بدست آمده شایعترین ارگانیسمهای عامل عفونت ادرار در دو گروه مشابه وبه ترتیب،اشرشیاکولی،کلبسیلا،انتروکوک و سودومونا می باشد.این تشابه میتواند ما را به برخورد مشابه بین دو گروه رهنمون کند. از طرفی شاید کلونیزاسیون ارگانیسمهای بیمارستانی در مبتلایان به اسیب نخاع به علت بستری های مکرر و انجام کاتتریزاسیون در بیمارستان رخ دهد.
    کلید واژگان: عفونت ادراری, آسیب نخاع, عفونت بیمارستانی, باکتریوری, پیوری
    Khorvash F., Zarefar S., Mostafavizadeh K., Mobasherizadeh S., Izadi M., Joneydi Jafari N
    Introduction. Spinal cord injury leads to increased incidence of urinary infection because of sensory and motor derangements as well as alteration in function of urinary system. Pathogenic factors vary based on differences in geographic regions. Urinary infection in the most common nosocomial infection and more that 80% of its cases are due to urinary catheters. In this study, bacteria causing urinary infection in spinal cord injured and hospitalized patients have been investigated. Material & Methods. In this descriptive analytic study which was performed from 1384 to 1385, patients were divided in to groups A and B. Group A consisted of 145 spinal cord injured patients who were unable to void bladder naturally and had presented to Al-Zahra hospital, Isfahan due to symptoms of urinary infection. There were 150 hospitalized men with urinary catheter in group B without fever or urinary symptoms at the time of hospitalization that developed symptoms of urinary infection after 48 hours of admission. After completing questionnaire, urine samples were obtained from each person according to bladder voiding method and quickly sent for analysis plus culture. Patients who had taken antibiotics within the preceding 2 weeks were omitted from study. For evaluation of pyuria in diagnosis of urinary infection, patients were divided into 2 groups, one with urinary symptoms and negative urine cultures and the other with urinary symptoms but with positive urine cultures. Statistical analysis was performed using SPSS (version13) software. P<0.05 was considered significant and meaningful difference. Results. The age range of patients under study in group A was 34-54 and in group B was 40-58. There were 120 culture positive cases in group A. According to results obtained from culture of urine samples in spinal cord injured patients, the organisms isolated were E. Coli 64 cases (43.8%), Klebsiella 24 cases(16.4%), Enterococci 11 cases(7.5%), Pseudomonas aeroginosa 10 cases(6.8%), Staphylococcus aureus 5 cases(3.4%), Serratia 3 cases(2.1%), Staphylococcus epidermidis 2 cases (1.4%) and proteus 1 case (0.7%). Most of positive urine cultures were detected in patients who used indwelling catheters. There was a meaningful relation between pyuria and urinary infection (P<0.05). Results of urine cultures from hospitalized patients were as follows: E.coli 85 cases(56.7%), Klebsiella 24 cases(16%), Enterococci 15 cases(10%), Pseudomonas aeroginosa 12 cases(8%), Coagulase negative staphylococci 5 cases (3.3%) and 9 cases (6%) of Staphylococcus aureus, Serratia and Proteus. Discussion. According to the results of this study, the most common organisms causing urinary infection were similar in the two groups and included Escherichia coli, %), Klebsiella, Enterococcus and Pseudomonas in decreasing order of frequency. This similarity could lead us to similar approached to the two groups. One the other hand, colonization of nosocomial organisms in spinal cord injured patients, probably occurs because of repeated hospitalization and catheterization at hospital.
  • کامیار ممصطفوی زاده، فرزین خوروش، حمید ابوسعیدی، محمد فصیحی دستجردی، سینا مباشری زاده، مرتضی ایزدی، نعمت الله جنیدی جعفری
    هدف
    پنوموکوک از شایعترین باکتری های گرم مثبت مولد عفونت در انسان است و متاسفانه مقاومت پنوموکوک نیز مانند سایر باکتری ها روز به روز در حال افزایش است. با توجه به اینکه تحقیق مفیدی در خصوص میزان مقاومت پنوموکوک به سفتریاکسون (حداقل در استان اصفهان) با روش E-test صورت نگرفته است مطالعه فوق می تواند پایه ای برای سایر مطالعات بعدی جهت سنجش افزایش یا کاهش میزان مقاومت پنوموکوک محسوب گردد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه بصورت cross-sectional و آینده نگر در سال 1385 بر روی 98 نمونه استرپتوکوک پنمونیه جدا شده از نمونه های بالینی افراد مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا(س) انجام شده و سپس MIC (Minimal Inhibitory Concentration) آنتی بیوتیکهای سفتریاکسون و پنی سیلین بر روی ارگانیسمها به روش E-Test مشخص گردید. کنترل کیفی با استفاده از پنوموکوک ATCC49619 انجام شد. اطلاعات پس از ویرایش و ورود به رایانه توسط نرم افزار SPSS نسخه 13 و WHONET-5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    این مطالعه بر روی 98 نفر با محدوده سنی بین 5 تا 10 سال انجام گردید. در میان نمونه ها 47% مونث و 53% مذکر می باشند. نمونه های تحت بررسی 55% از نمونه حلق افراد سالم، 20% از CSF، 5/16% از خون، 3% از مایع پلور، 3% از گوش (بیماران با اوتیت)، 02/1% (1 نفر) از آبسه و 02/1% (1نفر) از زخم میباشد. پنوموکوکهای جدا شده حدود 30% حساسیت به پنی سیلین از خود نشان دادند در حالیکه MIC سفتریاکسون برای موارد غیر مننژیت (non CNS) در حدود 90% حساسیت و این MIC برای مننژیت (CNS) با توجه به نفوذ کمتر دارو، 5/81% حساسیت می باشد.
    نتیجه گیری
    پنی سیلین داروی موثری جهت پوشش پنوموکوک حتی در کودکان نمی باشد ولی با توجه به موثر بودن سفتریاکسون این دارو در مواردی که در ابتدای مراجعه بیمار، شک به پنوموکوک وجود دارد به تنهایی مناسب است.
    کلید واژگان: استرپتوکوک پنومونیه, سفتریاکسون, پنی سیلین, MIC, E-Test
  • کامیار مصطفوی زاده، محمد فصیحی دستجردی، سینا مباشری زاده، فرزین خوروش، فریبرز کیانپور
    مقدمه
    مصرف بی رویه وانکومایسین، به عنوان خط اول درمان عفونت های ناشی از این ارگانیسم،با افزایش ایجاد استافیلوکوک و انتروکوک های مقاوم به وانکومایسین به یک معضل مهم بهداشتی تبدیل شده است. هدف این مطالعه تعیین حساسیت استافیلوکوک های طلایی جدا شده از نمونه های بالینی در خارج از بیمارستان با استفاده از روش E-Test در جهت تعیین روش درمانی مناسب اولیه و کاهش مصرف وانکومایسین بود.
    روش ها
    در این مطالعه که به صورت مقطعی و آینده نگر در طی سال 1385 انجام گردید، تعداد 60 نمونه استافیلوکوک طلایی اکتسابی از جامعه مورد بررسی قرار گرفت. MIC (Minimal Inhibitory Concentration) آنتی بیوتیک های مختلف بر روی ارگانیسم ها به روش E-Test مشخص گردید. کنترل کیفی به وسیله استافیلوکوک ATCC29213 انجام شد.
    یافته ها
    تعداد بیماران مورد بررسی در این مطالعه 60 نفر، شامل 10 زن و50 مرد بود. نمونه های مورد بررسی 47% از خون، 30% از زخم پوستی، 7/11% از آبسه تخلیه شده و 3/8% نیز ازمایع سینویال بوده اند. درصد حساسیت ارگانیسم ها بر اساس Break point مورد استفاده در CLSI M7A6 (موسسه استاندارد بالینی و آزمایشگاهی) نسبت به کو-آموکسی کلاو 6/88%، آمیکاسین 8/81%، جنتامایسین 3/79%، سفالوتین 1/82%، سیپروفلوکساسین 75%، کلیندامایسین 75%، اگزاسیلین 7/76%، ریفامپین 5/90% و وانکومایسین 8/77% بود. بیشترین مقاومت به اگزاسیلین (01/0P<)، کلیندامایسین (01/0P<) و آمینوگلیکوزیدها (05/0P<) دیده شد و مقاومت قطعی به وانکومایسین فقط در یک نمونه وجود داشت.
    نتیجه گیری
    استافیلوکوک طلایی که روند مقاومت در آن رو به افزایش است، از شایع ترین عوامل عفونت بیمارستانی بوده، همچنان در بیماری های اکتسابی از جامعه حساسیت قابل قبول به سفالوتین، اگزاسیلین و دیگر داروهای خط اول درمانی دارد و استفاده تجربی از وانکومایسین در این بیماران ضرورت ندارد.
    کلید واژگان: استافیلوکوک طلایی, حساسیت, مقاومت, E, test, MIC
    Kamyar Mostafavizadeh, Mohammad Fasihi Dastjerdi, Sina Mobasherizadeh, Farzin Khorvash, Fariborz Kiyanpour
    Background
    Extravagant use of vancomycin as first line treatment of infections caused by this organism, has led to production of vancomycin resistant staphylococci and enterococci, as an important health problem. The goal of this study was determining sensitivity of S.aureus isolated from clinical specimens outside hospital using E-Test in order to find suitable primary therapeutic method and to reduce vancomycin use.
    Methods
    This cross-sectional study was performed in 2006 among 60 samples of community- acquired S.aureus Minimal Inhibitory Concentration (MIC) for various antibiotics against organisms was determined by E-test method. Qualitative control was performed by staphylococcus ATCC29213 and statistical analysis was done by SPSS ver 13 and WHONET- 5 softwares.
    Findings
    Overall, 60 patients (including 10 women and 50 men) were included in the study. The specimen studied were 47% from blood, 30% from skin ulcer, 11.7% from evacuated abscess and 8.3% from synovial fluid. Sensitivity percentage of organisms based on break point used in CLSI M7A6 (Clinical & Laboratory Standard Institute) for various antibiotics was 88.6% for Co-Amoxiclav, 81.8% for Amikacin, 79.3% for Gentamicin, 82.1% for Cephalothin, 75% for Ciprofloxacin, 75% for Clindamycin, 76.7% for Oxacillin, 90.5% for Rifampin and 77.8% for Vancomycin. Highest resistance was noted against Oxacillin (p<0.01), Clinidomycin (p<0.01) and aminoglycosides (p<0.05) and definite resistance against Vancomycin was present in only one sample.
    Conclusion
    Staphylococcus aureus is among the most prevalent agents of hospital infection which shows increasing resistance and still has acceptable sensitivity to Cephalothin, Oxacillin and other first- line treatment drugs in community-acquired infections and empirical use of Vancomycin is not necessary in these patients.
  • بررسی تاثیر آنتی بیوتیک سفتری آکسون در برابر سویه های ایجاد کننده ی عفونت های ادراری بیمارستانی و غیر بیمارستانی
    رحمت الله یزدانی، علی فاضلی، ابتهاج پیشوا، سینا مباشری زاده
    عفونتهای بیمارستانی از مهمترین عوامل مرگ و میر بیماران بستری در بیمارستانها می باشند. عفونت ادراری یکی از شایعترین نوع عفونتهای بیمارستانی را می باشد که آنتی بیوتیک سفتری آکسون به عنوان یک سفالوسپورین نسل سوم در درمان این عفونتها کاربرد فراوانی دارد. این مطالعه از نوع آینده نگر و در سال 1380 جهت بررسی میزان آنتی بیوتیک سفتری آکسون در عفونتهای ادراری بیمارستانی نسبت به عفونتهای ادراری غیر بیمارستانی انجام و با استفاده از روش Macro Dilution سنجیده شد.
    کلید واژگان: عفونتهای ادراری بیمارستانی, عفونتهای ادراری غیر بیمارستانی, MBC, MIC و سفتری آکسون
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال