به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب عادله صاحب نسق

  • ثمر توانا، محمدعلی داورپناه، نازافرین حاتمی، مزینانی، سید روح الله موسوی نسب*، محمدامین آگاه، عادله صاحب نسق
    زمینه و هدف

    پنومونی اکتسابی از جامعه یکی از مهم ترین علل بستری در محیط بالینی و یکی از علل شایع مرگ است. مطالعات مبتنی بر جمعیت که ارزیابی از علل و شیوع بیماری پنومونی اکتسابی از جامعه در کشورهای درحال توسعه وجود ندارد. در این مطالعه آینده نگر، شیوع، علت و نتیجه بیماران مبتلابه پنومونی اکتسابی از جامعه در جمعیت ایران ارزیابی شده است.

    مواد و روش ها

    در یک دوره 5 ساله، این مطالعه مقطعی و توصیفی از نوع بیمارستانی بر روی 357 بیمار مبتلابه پنومونی اکتسابی از جامعه در سن 18 تا 95 سال انجام شد. معیارهای دموگرافیک و داده های بالینی مربوط به پنومونی اکتسابی از جامعه شامل تب، سرفه، خلط، تنگی نفس، هموپتیزی، علایم دستگاه گوارش و از دست رفتن هوشیاری ثبت شد. یافته های آزمایشگاهی و آنتی بیوتیک های تجویزشده از پرونده های مربوطه گرفته شد. نتایج مایع لا واژ برونکوآلویولار و نمونه خلط و همچنین نتایج کشت ثبت شد. برای بررسی روابط بین متغیرهای مختلف از آزمون t زوجی ، tدو نمونه مستقل از هم ، و کای دو استفاده شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.

    یافته ها

     تعداد کل بیماران وارد شده در مطالعه 384 بیمار می باشد که 55/2% مرد و 44/8% زن بودند(0/2 =P value). شایعترین بیماری زمینه ای با35/9 % پنومونی اکتسابی از جامعه بود. شایع ترین علامت سرفه خلط دار بوده است که در 85/2% از بیماران مشاهده گردید. شایع ترین میکروارگانیسم های جدا شده از کشت  استافیلوکوکوس اوریوس با 9/1% و آسینتوباکتر با 8/9 % بود. بیشترین آنتی بیوتیک مصرفی در این مطالعه سفتریاکسون با 43/3 % بود. گونه های آسینتوباکتر شایع ترین پاتوژن در بیرون زدگی پلور اگزوداتیو بود (51/5%). در بررسی از افرادی که دارای  ESR مثبت بوده اند 62/2 % مرد و  37/8% زن بوده اند که با به صورت معنی داری  0/03= P value ) در مردان تعداد بیشتری با افزایش ESR خود را نشان داده است. از 89 مورد مرگ به دنبال نومونیا،  43/8% سن کمتر از 65 سال و56/2% سن بیش از 65 سال داشته اند که با 0/01= P-value معنی دار می باشد.

    نتیجه گیری

    با توجه به موارد شیوع بالای استافیلوکوکوس اوریوس و مورتالیتی بالاتر در افراد مسن،افراد مراجعه کننده با کاهش سطح هوشیاری و افراد دارای بیماری زمینه ای انسدادی ریوی لازم است بررسی های دقیق از نظر کشت خلط در بدو مراجعه انجام شود و درمان مناسب در راستای کاهش مقاومت دارویی بر اساس پاتوژن مشخص شده در اسرع وقت شروع گردد.

    کلید واژگان: پنومونی اکتسابی از جامعه, جامعه اپیدمیولوژی, اتیولوژی, پارامتر بالینی}
    Samar Tavana, Nazafarin Hatami-Mazinani, Seyed Ruhollah Mousavinasab*, MohammadAmin Agah, Adeleh Sahebnasagh
    Background and Aim

    Community-acquired pneumonia (CAP) remains one of the leading causes of hospital admissions and a common cause of death. Population-based studies assessing the etiology and incidence of CAP are lacking in developing countries. In this prospective study, we assessed the incidence, etiology, and outcomes of CAP in the Iranian population.

    Materials and Methods

    This five-year hospital based cross-sectional and descriptive study included 357 patients with CAP, between 18 and 95 years of age. Demographic criteria and clinical data of CAP including fever, cough, sputum, dyspnea, hemoptysis, gastrointestinal symptoms and loss of consciousness were recorded. Laboratory findings and prescribed antibiotics were retrieved from the patients’ records. Results of bronchoalveolar lavage fluid and sputum specimens and also culture results were recorded.
    Paired t-test, independent-samples T Test and chi-square were used to examine the relationships among different variables. P<0.05 was considered significant.

    Results

    The total number of patients in the study was 384 patients, of which 55.2% were male and 44.8% were female (P value = 0.2). The most common underlying disease was community-acquired pneumonia (35.9%). The most common symptom was productive cough, which was observed in 85.2% of the patients. The most common microorganisms isolated from culture were Staphylococcus aureus (9.1%) and Acinetobacter (8.9%). The most commonly used antibiotic in this study was ceftriaxone (43.3). In addition, Acinetobacter species were the most common pathogen in exudative pleural effusion (51.5%). Among the people with higher than normal ESR, 62.2% were male and 37.8% were female, which showed a significant difference (P = 0.03). Out of 89 deaths following pneumonia, 43.8% were under 65 and 56.2% were over 65 years of age, which was significant (P= 0.01).

    Conclusion

    Considering the high prevalence of Staphylococcus aureus and higher mortality in the elderly and patients with decreased level of consciousness or underlying obstructive pulmonary disease, it is necessary to conduct detailed examinations for sputum culture at the beginning and administer appropriate treatment, based on the identified pathogen as soon as possible in order to reduce drug resistance.

    Keywords: Community-acquired pneumonia, Epidemiology, Etiology, Clinical parameter}
  • عادله صاحب نسق، علی بصیرتیان، امیرحسین زحمتکش، مجید حاجی مقصودی، فاطمه ثقفی*
    سابقه و هدف

    داروهای مهارکننده پمپ پروتون (PPI) یکی از اصلی ترین داروها برای درمان اختلالات مرتبط با اسید معده می باشند. پنتوپرازول، با حداقل تداخلات دارویی، از پرکاربردترین داروهای این دسته می باشد. مطالعات گذشته نشان می دهند حدود 25 تا 75درصد موارد استفاده از فرم تزریقی این دارو بدون اندیکاسیون است. بنابراین این دارو باعث تحمیل هزینه های سنگینی به نظام سلامت می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان و اندیکاسیون مصرف پنتوپرازول تزریقی در بیمارستان شهید رهنمون درشهر یزد انجام شد.

    مواد و روش ها

     این مطالعه مشاهده ای مقطعی در بازه زمانی فروردین تا آذرماه سال 98 در بیمارستان شهید رهنمون یزد بر روی 72 بیمار بستری در بخش های مراقبت های ویژه، داخلی و اورژانس انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران، ریسک فاکتورها، اندیکاسیون و دوز مصرفی پنتوپرازول جمع آوری شد. در نهایت، تشخیص منطقی بودن تجویز پنتوپرازول در بیمار با مقایسه با اطلاعات دارو از بانک اطلاعاتی معتبر up-to-date و زیر نظر داروساز بالینی شاغل در بیمارستان انجام می گرفت.

    یافته ها

    در مجموع از 60 بیمار دریافت کننده فرم تزریقی پنتوپرازول، 8/52 درصد توانایی دریافت فرم خوراکی را داشتند و 4/69 درصد از کل بیماران هیچ اندیکاسیونی برای دریافت پنتوپرازول تزریقی را نداشتند.

    استنتاج

    با توجه به نتایج مطالعه حاضر، استفاده از پنتوپرازول تزریقی در اغلب بیماران اندیکاسیون ندارد و باید در بیمارستان ها، گایدلاین های مصرف منطقی پنتوپرازول، جهت پیشگیری از تجویز غیرمنطقی آن تصویب شود.

    کلید واژگان: پنتوپرازول, داروهای مهارکننده پمپ, ارزیابی مصرف دارو, تجویز منطقی}
    Adeleh Sahebnasagh, Ali Basiratian, Amirhossein Zahmatkesh, Majid Hajimaghsoudi, Fatemeh Saghafi*
    Background and purpose

    Proton pump inhibitors (PPIs) are one of the main therapeutic agents for acid-related diseases. Pantoprazole, with minimal drug interaction, is one of the well-known PPIs. According to various studies, 25-75% of pantoprazole injections have no indications and cause a high burden on health systems. The aim of this study was to investigate the indication and rate of pantoprazole injections in Yazd Rahnemoon Hospital, Iran.

    Materials and methods

    This cross-sectional study was performed in 72 hospitalized patients in invasive care units, and internal and emergency wards between March and December 2019. Demographic and clinical data, risk factors, PPI indication, and doses of utilized pantoprazole were recorded. The rationality of pantoprazole prescription was confirmed by comparing the drug information from up-to-date database under the supervision of a clinical pharmacist in the hospital.

    Results

    In total, out of 60 patients who received IV pantoprazole, 52.8% could have received the oral form and in 69.4% there was no indication to use IV pantoprazole.

    Conclusion

    In this study, parenteral form of pantoprazole was not indicated in majority of the patients. Guidelines should be approved to prevent irrational administration of parental PPIs in hospitals.

    Keywords: pantoprazole, proton pump inhibitor, drug utilization evaluation, rational administration}
  • هادی محمددوست، محمدجواد دهقان، فرهاد راهبریان، صدف سبزواری، محمد زارعی، عادله صاحب نسق*

    مقدمه :

    استیوسارکوما تومورهای بدخیم اولیه استخوان هستند که شامل سلولهای استخوانی نابالغ یا استوییدی میشوند. این تومورها بیشتر در سنین نوجوانی در استخوانهای بلند رخ میدهند و به ندرت در ستون فقرات گردنی قرار دارند.

    توضیح مورد:

     نویسنده یک مورد نادر از استیوسارکومای ستون فقرات گردنی را که در یک مرد جوان رخ داده، بیان میکند. محل MRI،T همراه با توده پاراورتبرال در تصاویر 2 C 5- آن در مهره های 6 گزارش شد. تومور با عث کلاپس تنه مهره همراه با تخریب بافت دیسک شده بود. تومور به طور ناقص مورد جراحی رزکسیون واقع شد و فقط ظرف مدت چند هفته بعد، علایم بیماری مجددا رخ نمود.

    نتیجه گیری:

     اگرچه گزارشات وقوع استیوسارکوما در تنه مهره ها ناشایع نیست، ولی وقوع آن در ناحیه گردنی با چنین سرعت پیشرفتی شگفت انگیز است. بهترین راه برای تصمیم گیری درمانی در چنین موارد نادر، تصمیم گیری تیمی و جمعی است.

    کلید واژگان: استئوسارکوما, گردن, مهره}
    Hadi Mohammad Doust, MohammadJavad Dehqan, Farhad Rahbarian, Sadaf Sabzevari, Mohammad Zarei, Adeleh Sahebnasagh*
    Introduction

    Osteosarcomas are primary malignant tumors of bone including osteoid or imma ture bone cells. Most of time it is located in long bones among adolescence ages. It is rarely located in the cervical spine.

    Case Presentation

    The author presents a rare occurrence of a cervical spine osteosarcoma that developed in a young boy. The location of the tumor at C5-6 was confirmed by MRI, and a paravertebral mass like lesion in T2 weighted images. The tumor induced vertebral body collapse with disc material destruction. The tumor was incompletely resected, with signs and symptoms of disease progression only some weeks later.

    Conclusions

    Although reports of osteosarcoma originating from the vertebral body is not uncommon, but in cervical area and a rapid progression like this is incredible. Multidisciplinary team based approach to such rare cases is the best way to possible overcoming disease.

    Keywords: Oteosarcoma, Neck, Vertebrae}
  • مسعود خاتمی نیا، عادله صاحب نسق، فرهاد نجم الدین، اتابک نجفی، رضا نگارنده، مجتبی مجتهدزاده*
    مقدمه

    کم خونی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) شایع است. انتقال سلول های خونی با عوارض جانبی همراه بوده که خود به صورت مستقل بر پیامد بیماران تاثیرگذار است. در این مقاله مروری، اتیولوژی کم خونی در بیماران بستری در ICU و استراتژی های موجود جهت مدیریت آن بررسی شد.

    روش کار

    در این مطالعه، جست و جو در منابع علوم پزشکی PubMed ،Scopus و Google Scholar با کلید واژه های آنمی، اریتروپویتین، سلول های قرمز خونی، ترانسفیوژن خون و بیماری بحرانی یا مراقبت ویژه انجام شد. بعد از مرور عناوین و چکیده مقالات، تمام مطالعات بالینی مرتبط در این گروه از بیماران وارد مطالعه شدند.

    یافته ها

    در اکثر مطالعات، شواهد موجود بر استفاده از پروتکل های سختگیرانه انتقال سلول های قرمز خون (سطوح هموگلوبین کمتر از 7 گرم در دسی لیتر) را نسبت به سطوح بالاتر هموگلوبین (بیش از 10 گرم در دسی لیتر) حمایت می کند. تنها بیماران با بیماری های قلبی-عروقی حاد یا مراحل اولیه سپسیس شدید، ممکن است از سطوح بالاتر هموگلوبین 9-10 گرم در دسی لیتر با تزریق فرآورده خونی سود ببرند.

    نتیجه گیری

    با توجه به اتیولوژی چند معلولی کم خونی در بیماران بستری در ICU ، کم خونی تاثیر منفی بر پیامد بیماران دارد. انتقال خون با خطر عوارض جانبی جدی همچون سندروم اختلال نارسایی حاد تنفسی همراه است. خطر بالقوه در مقابل منافع حاصله از این فرآورده ها باید در هر بیماری که نیاز به دریافت دارد، به صورت فردی سنجیده شود.

    کلید واژگان: کم خونی, بخش مراقبت هایویژه, اریتروپویتین, بخشمراقبت های ویژه, انتقالگلبول قرمز خون}
    Masoud Khataminia, Adeleh Sahebnasagh, Farhad Najmeddin, Atabak Najafi, Reza Negarandeh, Mojtaba Mojtahedzadeh*
    Introduction

    Anemia in critically ill patients is common and affects their outcome. Treatment of anemia in ICUʾs patients have some challenges. Red blood cells transfusion is associated with some serious adverse effects which further affects patient’s outcome. In this article, the etiology of the anemia in critically ill and its management strategies is reviewed.

    Methods

    This study was done to summarize findings from earlier evidence on the prevalence and effect of anemia in critically ill patients on their outcome. We searched in medical data sources of PubMed, Scopus and Google Scholar using the following keywords: anemia OR erythropoietin, OR red blood cell, OR transfusion, AND critical illness, OR intensive care. After reviewing title and abstracts, all clinical studies conducted on this group of patients were included.

    Results

    In most studies, the evidence supports restrictive protocol of RBC transfusion (transfusion at Hb < 7 g/dL) preferably over a liberal transfusion strategy (transfusion at Hb < 10 g/dL), in ICU patients. Only those with acute cardiovascular disease or early stages of severe sepsis may benefit from higher threshold of 9-10g/dL for blood preparation transfusion.

    Conclusions

    The occurrence of anemia is common in critically ill patients. Considering its multifactorial etiology, it has a negative effect on patients’ outcome. Blood transfusions are associated with some serious adverse effects, such as Acute respiratory distress syndrome and infections. The potential risk benefit must be carefully evaluated in every patient for whom a blood transfusion is being considered.

    Keywords: Anemia, Critical Illness, Erythropoietin, Intensive Care Unit, Red Blood Cell Transfusion}
  • سیده فریده لنگری، عادله بهار، عذرا اخی، عادله صاحب نسق، زهرا کاشی*
    سابقه و هدف

    داروهای ضد تیروئید درمان انتخابی در پرکاری تیروئید به شمار میروند و شناخت عوامل مرتبط با شکست درمان از اهمیت بالایی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نتایج درمانی بیماران هایپرتیروئید مراجعه کننده به کلینیک دانشگاهی غدد ساری طی سال های 1385-1395 انجام شد.

    مواد و روش ها

     در این مطالعه توصیفی، تمام بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید وارد مطالعه شدند و اطلاعات نتایج درمانی آن ها ثبت و آنالیز گردید.

    یافته ها

     در بررسی 329 پرونده موجود، 104 بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه بودند. 94 درصد تشخیص گریوز داشتند و 6 درصد مبتلا به آدنوم توکسیک بودند. از بین افراد مبتلا به گریوز و تحت درمان دارویی، 5/30 درصد (3/40 - 7/20 درصد) از بیماران به درمان دارویی اولیه پاسخ ندادند و 20 درصد افراد نیز علی رغم پاسخ اولیه مناسب، مجددا عود داشتند؛ لذا در مجموع (55/60-45/40 درصد) 5/50 درصد افراد با شکست دارویی مواجه شدند. سن پایین تر، نمایه ی توده ی بدنی (BMI) کم تر، وزن تیروئید بالاتر و سطح پایه هورمون های تیروئیدی بیش تر با شکست درمان دارویی همراهی داشتند (05/0< P). در گروه دارو به تنهایی 1/13 درصد، جراحی 7/66 درصد و یدتراپی 4/79 درصد از بیماران دچار کم کاری تیروئید شدند (0001/0= P).

    استنتاج

    میزان قابل توجهی از بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید با شکست دارویی مواجه می شوند. سن، BMI ، وزن تیروئید و سطح پایه هورمون های تیروئیدی با شکست درمان دارویی همراهی دارند. شیوع کم کاری تیروئید پس از درمان در گروه ید درمانی بیش از درمان دارویی به تنهایی یا جراحی است.

    کلید واژگان: گریوز, آدنوم سمی, داروهای ضد تیروئید, ید رادیواکتیو, تیروئیدکتومی, هیپوتیروئیدی}
    Seyyede Faride Langari, Adele Bahar, Ozra Akha, Adeleh Sahebnasagh, Zahra Kashi*
    Materials and methods

    This descriptive study included all hyperthyroid patients. All therapeutic results were recorded and analyzed.

    Results

    In this study, 329 records were studied and 104 patients met the study inclusion criteria. Graves' disease (GD) and toxic adenoma were reported in 94% and 6%, respectively. Among the patients with GD, 30.5% (21.7-40.3%) did not respond to initial ATD treatment and 20% had recurrent GD despite appropriate initial response. Overall, antithyroid drugs failure occurred in 50.5% (40.45-60.55%) of the patients. Lower age, lower body mass index (BMI), high thyroid weight, and higher baseline thyroid hormone levels were associated with ATD failure (P <0.05). Patients with toxic adenomas and patients who did not respond to ATD or those who experienced relapse of hyperthyroidism received radioactive iodine or underwent surgery. Hypothyroidism occurred in 13.1% of patients with ATD alone, in 66.7% of those with surgery, and in 79.4% of the patients who received radioactive iodine (P= 0.0001).

    Conclusion

    A significant proportion of hyperthyroid patients experience drug failure. Age, BMI, thyroid weight, and basal levels of thyroid hormones are associated with drug treatment failure. Prevalence of hypothyroidism after treatment with radioactive iodine is higher than the drug treatment alone or surgery groups.

    Keywords: Graves, toxic adenoma, antithyroid drugs, radioactive iodine, thyroidectomy, hypothyroidism}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال