به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب عباس اندیشمند

  • هانیه نیکخواه، مریم وفایی، احسان فراشاهی یزد*، فاطمه ارجمند، انسیه شهوازیان، محمدباقر محمودی، عباس اندیشمند
    مقدمه

    آترواسکلروزیس یک بیماری التهابی است و از مهم ترین عوامل مرگ حاصل از بیماری قلبی و عروقی است. پلاک های عروقی داخل رگ های سخت شده، بهتر ایجاد و توسعه می یابند و قطر رگ ها را کاهش می دهند. CXCR4 از مهم ترین گیرنده های کموکاین ها بوده که حضورش در پلاک های قلبی تایید شده است. در مطالعه حاضر تعیین ارتباط تنوع ژنتیکی ژن CXCR4 (rs2228014) با بیماری آترواسکلروزیس هدف ما بوده است.

    روش بررسی

    این مطالعه مورد شاهدی شامل 254 نفر از مراجعین به بخش آنژیوگرافی قلب بیمارستان افشار یزد بوده و گروه مورد شامل 112 بیمار مبتلا به اسکلروزیس و 142 فرد سالم به عنوان گروه شاهد است. تطبیق سنی و جنسی دو گروه مد نظر قرار گرفت و خون وریدی از افراد شرکت کننده در مطالعه گرفته شده و پس از استخراج DNA، تعیین ژنوتایپ SNP ژن CXCR4 به کمک ARMS-PCR  انجام گرفت. در مرحله تحلیل آماری داده ها از نرم افزارversion 16  SPSS و آزمون کای-دو استفاده گردید.

    نتایج

    مدل های ژنتیکی واریانت rs2228014 در بیماران مبتلا به آترواسکلروزیس در مقایسه با گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفت و اختلاف معنی داری در مدل های ژنتیکی آللی (0/333= P)، هوموزیگوت (0/087= P)، هتروزیگوت (0/849 P=)، غالب (0/570= P) و مغلوب (0/086 P) پلی مورفیسم rs2228014 در بیماران مبتلا به آترواسکلروزیس در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    در مطالعه حاضر هیچ گونه تفاوت معناداری بین مدل های ژنتیکی پلی مورفیسم  rs222801 ژن CXCR4 در بیماران مبتلا به آترواسکلروزیس و افراد سالم مشاهده نشد. براساس یافته های فوق نمی توان پلی مورفیسم  rs222801 ژن CXCR4 را عامل استعداد به بیماری آترواسکلروزیس در نظر گرفت.

    کلید واژگان: آترواسکلروزیس, پلی مورفیسم, rs2228014, CXCR4}
    Hanieh Nikkhah, Maryam Vafaei, Ehsan Farashahi Yazd*, Fatemeh Arjmand, Ensieh Shahvazian, MohammadBagher Mahmoodi, Abbas Andishmand
    Introduction

    Atherosclerosis is an inflammatory disease and is one of the leading causes of cardiovascular disease. Vascular plaques are formed on the inner surface of hardened arteries and gradually develop, reducing the diameter of the arteries. CXCR4 is one of the most important chemokine receptors, whose presence has been confirmed in cardiac plaques. Our aim was to determine the relationship between genetic diversity of CXCR4 gene (rs2228014) and atherosclerosis among the population of patients.

    Methods

    The present study included 254 participants who referred to the Cardiac Angiography Department of Afshar Hospital in Yazd City. The main criteria for admission to the case group were coronary artery stenosis with angiography testing, and in the control group, the clients did not have coronary artery disease. The age and sex matching of the two groups were considered. Blood specimens were taken, and after DNA extraction, the SNP genotype of the CXCR4 gene was determined using ARMS-PCR. Statistical analysis of the data carried out using SPSS software version 19 and Chi-square test.

    Results

    Genetic models of rs2228014 variant were evaluated in patients with atherosclerosis in comparison with the control group and a significant difference between allelic (P = 0.333), homozygous (P = 0.087), heterozygous (P = 849.0), dominant (P = 0.570) and recessive (P = 0.086) genetic models of rs2228014 polymorphism was not observed.

    Conclusion

    In the current study, no significant difference was observed between genetic models of rs222801 polymorphism in patients with atherosclerosis and healthy individuals. Based on our findings, the rs222801 polymorphism of the CXCR4 gene might not be considered as a predisposing factor for atherosclerosis.

    Keywords: Atherosclerosis, polymorphism, rs2228014, CXCR4}
  • زهره کلانی، خلیل رسولی *، عباس اندیشمند
    مقدمه
    آنژیوگرافی عروق کرونر یک روش تشخیصی پرکاربرد در تشخیص و بیماری های عروق کرونر است. پس از انجام آنژیوگرافی به منظور پیشگیری از عوارض احتمالی ناشی از ترومای عروقی، بیماران به مدت 24-6 ساعت به استراحت در تخت در وضعیت خوابیده به پشت محدود می شوند که منجر به ناراحتی و کمردرد می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر طول مدت استراحت مطلق در تخت و حفظ کیسه شن بر شدت کمردرد بیماران پس از آنژیوگرافی عروق کرونر انجام شد.
    روش بررسی
    پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی است. تعداد 228 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه کنترل به مدت 4 ساعت با کیسه شن و 6 ساعت بعد از برداشتن کیسه شن (جمعا 10 ساعت) استراحت مطلق داشتند. گروه مداخله 1 به مدت 2 ساعت با کیسه شن و 6 ساعت بعد از برداشتن کیسه شن (جمعا 8 ساعت) و گروه مداخله 2 به مدت 4 ساعت با کیسه شن و 3 ساعت بعد از برداشتن کیسه شن (جمعا 7 ساعت) استراحت مطلق داشتند. شدت کمردرد بیماران در هر سه گروه در بدو ورود به بخش، ساعت دوم، چهارم، ششم، هشتم، دهم و صبح روز بعد از آنژیوگرافی با استفاده از مقیاس عددی درد ارزیابی شد.
    نتایج
    هیچ کدام از بیماران در گروه های کنترل و مداخله دچار عوارض عروقی و اختلالات همودینامیک نشدند، بیماران گروه مداخله 2 با زمان استراحت کل 7 ساعت در مقایسه با دو گروه دیگر مطالعه درد کمر کمتری داشتند (001/0P<).
    نتیجه گیری
    یافته های این پژوهش نشان داد که کاهش زمان استراحت بیماران در تخت و حفظ کیسه شن ضمن آنکه عوارض عروقی و همودینامیکی را به دنبال ندارد، به طور قابل توجهی با کاهش در میزان بروز درد کمر همراه است.
    کلید واژگان: آنژیوگرافی عروق کرونر, استراحت در تخت, حفظ کیسه شن, کمر درد}
    Z. Kalani, Kh Rasooli *, A. Andishmand
    Introduction
    Coronary angiography is a common procedure in diagnostic and treatment of cardiac heart disease. After angiography, the patient remains on bed rest for at least a further 6-24 hours in order to reduce the complications at the groin site. Due to this enforced supine position bed rest and immobilization, patients frequently experienced low back pain. The present study aimed to determine the effect of bed rest time and sandbag on the intensity of low back pain after transfemoral coronary angiography.
    Methods
    In this clinical trial, 228 patients were selected using a simple sampling; they were divided randomly into 3 groups. The patients in the control group for 4 hours with and 6 hours after the removal of sand bag (totaling 10 hours) had complete bed rest. The patients in intervention group 1 for 6 hours with and 2 hours after the removal of sand bag (totaling 8 hours) and in intervention group 2 for 4 hours with and 3 hours after the removal of sand bag (totaling 7 hours) had complete bed rest. In these 3 groups, the intensity of low back pain was measured by pain numerical scale at zero, 2, 4, 6, 8, 10 and the day after angiography.
    Results
    None of the patients in the control and experimental groups developed vascular complications and hemodynamic disturbance. Finding of the present study revealed that a significant statistical difference was existed in relation to low back pain for the patients in intervention group 2 (p
    Conclusion
    Based on the finding of this study, early ambulation can be safe for patients undergoing transfemoral coronary angiography without any instance of vascular complications and hemodynamic disturbance.
    Keywords: Coronary Angiography, Bed Rest, Sandbag, Low Back Pain}
  • عباس اندیشمند، محمود صدربافقی، مصطفی متفکر، محمدرضا عظیمی، ارغوان عظیمی
    مقدمه

    آنژین صدری ناپایدار وضعیتی بالینی است که گروه عمده ای از بیماران با سندرم حاد کرونر را شامل می گردد. عدم دقت در تشخیص و درمان این وضعیت منجر به انفارکتوس میوکارد و مرگ می گردد. درمان های دارویی معمول و پیشرفته با هدف پایدار نمودن آنژین صدری ناپایدار به کار برده شده است. گرچه تزریق محلول گلوکز - انسولین - پتاسیم در انفارکتوس حاد میوکارد با نتایج مطلوب همراه بوده است ولی در مورد آنژین صدری ناپایدار مطالعه ای جامع صورت نگرفته است. هدف اصلی این مطالعه تاثیر کار برد این محلول بر سیر بیمارستانی بیماران با آنژین صدری ناپایدار بوده است.

    روش بررسی

    این مطالعه از نوع کازآزمایی بالینی و به روش تصادفی برروی دو گروه 94 نفره با میانگین سنی 20/13± 47/62 سال با نسبت جنسی زن به مرد 35/1 از بیماران مبتلا به آنژین صدری ناپایدار کلاس 2و3 بستری شده در بخش های مراقبت ویژه قلبی شهر یزد از مهرماه 1382 لغایت خرداد 1383 انجام گرفت.

    نتایج

    دو گروه از لحاظ میانگین سنی و نسبت جنسی و کلاس آنژین صدری ناپایدار اختلاف معنی داری نداشتند(به ترتیب 76/0P= و 77/ P= و 15/0P=) گروهی که محلول گلوکز - انسولین - پتاسیم را دریافت نمودند کاهش دفعات دردسینه راجعه و طول مدت بستری در CCU را نشان دادند(به ترتیب: (001/0P= و 02/0P=) اما بر سرنوشت نهایی تاثیری نداشت (29/0 P=) شایع ترین عارضه مصرف محلول گلوکز - انسولین - پتاسیم درد محل تزریق بوده است (2/20 %).

    نتیجه گیری

    استفاده از محلول گلوکز - انسولین - پتاسیم سبب تسریع در پایداری کوتاه مدت بیماران با آنژین صدری نا پایدار می گردد و مصرف آن در آنژین صدری مقاوم، بدون عارضه ای جدی یا مخاطره آمیز می باشد.

    کلید واژگان: محلول گلوکز, انسولین, پتاسیم, آنژین صدری ناپایدار}
    A. Andishmand, M .Sadr Bafghi, M .Motafakker, MR .Azimi, A. Azimi
    Introduction

    Unstable angina as a clinical condition includes a major group of patients manifested with acute coronary syndrome. Misdiagnosis of this clinical syndrome causes myocardial infarction (MI) and death. Conventional and advanced forms of treatment are used with the aim of rapid stabilization of unstable angina. Although infusion of glucose - insulin - potassium (GIK) solution has had good results in acute MI, no major trial has studied its effect in unstable angina. The main goal of this study was evaluation of the effectiveness of GIK solution on prognosis of hospitalized unstable angina patients.

    Methods

    This randomized clinical trial included patients with class II and III unstable angina (two groups of 94 patients, each ) with a mean age of 62.47±13.20 years and Female /Male ratio of 1.35 admitted in the CCU’s of Yazd from September 2003 to May 2004 .

    Results

    There was no significant difference between the study and control groups regarding mean age, sex ratio and unstable angina class (P=0.15, P=0.77 and P=0.76). The study group had significant reduction in recurrent chest pain and duration of hospitalization (P=0.001 and P=0.02). The most common adverse effect of GIK solution was pain at infusion site.

    Conclusion

    Use of GIK solution causes early stabilization of unstable angina patients without any significant or life threatening adverse effect.

    Keywords: Glucose - Insulin – Potassium (GIK), Unstable angina}
  • سیدمحمود صدربافقی، منصور رفیعی، پریسا رشتیان، ندا شریعت، محمدحسین سلطانی، عباس اندیشمند، مصطفی متفکر، محمود امامی، سیده مهدیه نماینده
    مقدمه
    در جامعه کنونی چاقی به صورت یک اپیدمی روبه افزایش است و با توجه به این که چاقی به عنوان یک عامل خطر اصلی بیماری عروق کرونر مطرح است، مطالعه حاضر در خصوص تعیین اثر چاقی بر سن بروز انفارکتوس میوکارد و مرگ و میر بعد از انفارکتوس میوکارد شکل گرفت.
    روش کار
    در این مطالعه توصیفی 212 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد که از اردیبهشت 80 تا آبان 81 به CCU های شهر یزد مراجعه کرده بودند به مدت یکسال پیگیری شدند. اطلاعات موردنیاز به صورت پرسشنامه ای تکمیل شد و بیماران به صورت حضوری پیگیری شدند. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    نتایج
    از 212 بیمار مبتلا به MI مورد بررسی، %34.9 دارای اضافه وزن و %16.5 چاق بودند. میانگین BMI در این مطالعه 4.38 ± 25.87 بود. افراد چاق به طور معنی داری جوانتر از افراد دارای اضافه وزن و افراد با وزن طبیعی بودند (p=0.039) یک ارتباط خطی بین BMI و سن بروز انفارکتوس میوکارد وجود داشت (p=0.005). چاقی و اضافه وزن بر مرگ و میر بیمارستانی و یکساله بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد اثری نداشتند.
    نتیجه گیری
    با توجه به این نتایج افراد چاق مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد جوانتر بودند که می تواند به علت اثر چاقی در تسریع پیشرفت آترواسکلروز عروق کرونر باشد ولی سرانجام بیماران چاق با افراد با وزن طبیعی تفاوتی نداشت که مبین نیاز به پیگیری طولانی مدت تر بیماران در مطالعات بعدی است.
    کلید واژگان: انفارکتوس حاد میوکارد, چاقی, مرگ و میر}
  • مصطفی متفکر، سیدمحمود صدر بافقی، منصور رفیعی، لیلا بهادرزاده، ندا شریعت، محمود امامی میبدی، محمدحسین سلطانی، عباس اندیشمند، سیده مهدیه نماینده
    مقدمه

    مطالعات مختلفی جهت بررسی ارتباط بین قند خون بدو ورود و مرگ و میر کوتاه مدت (28 روزه) و یک ساله پس از انفارکتوس حاد میوکارد Myocardial Infarction (MI) انجام شده که نتایج متفاوتی دربرداشته است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی ارتباط موجود بین قند خون بدو ورود و مرگ و میر بیمارستانی و یکساله در بیماران غیردیابتی با MI می باشد.

    روش بررسی

    این مطالعه از نوع کوهورت و به روش آینده نگر از اردیبهشت 1380 تا آبان 1381 انجام گرفت. در این مطالعه اطلاعات دموگرافیک، کلینیکی و پاراکلینیکی 120 بیمار غیردیابتی مبتلا به MI در هنگام بستری جمع آوری گردید و نمونه خون وریدی بیماران بلافاصله بعد از بستری برای بررسی قند خون آنالیز شد. سپس بیماران به مدت یکسال پیگیری شدند. هیپرگلیسمی بدو ورود به صورت قند خون بدو ورود بیشتر یا مساوی mg/dl140 تعریف شد.

    نتایج

    78% بیماران مرد بودند. میانگین سنی و میانگین قند خون بدو ورود بیماران به ترتیب 13±63 سال و mg/dl76±146 بود. 20% بیماران در بیمارستان و 8/9% در طی دوره پیگیری یک ساله در اثر علل قلبی عروقی فوت شدند. میانگین قند خون بدو ورود در بیماران فوت شده در بیمارستان به طور معنی داری بالاتر از بیماران زنده بود و به طور معنی داری بر سرانجام داخل بیمارستانی بیماران تاثیر داشت. همچنین مشخص شد که افزایش هر mg/dl100 در قند خون با %11 افزایش ریسک مرگ داخل بیمارستانی در بیماران غیردیابتی همراه است.

    نتیجه گیری

    نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که سطح گلوکز پلاسمای بدو ورود نشانگر مفیدی جهت تشخیص بیماران با پیش آگهی بدتر بعد از MI است. مطالعات بعدی باید بر کنترل مطلوب هیپرگلیسمی در بیماران با MI متمرکز گردد.

    M Motafaker, M Sadr-Bafghi, M Rafiei, L Bahadorzadeh, N Shariat, M Emami, MH Soltani, A Andishmand, M Namayandeh
    Introduction

    Several studies have evaluated the association of admission blood glucose levels and short and long term mortality after myocardial infarction and have had different results. The aim of this study was evaluation of association between admission blood glucose levels and in-hospital and one year mortality in non-diabetic patients with AMI.

    Methods

    In this study, demographic, clinical and Para clinical data of 120 non-diabetic patients with AMI on admission was collected and analyzed. The patients were followed for one year. Blood glucose level ≥ 140 mg/dl was defined as hyperglycemia.

    Results

    78% of patients were men. The mean age and admission blood glucose level was 63+13 years and 146+76mg/dl, respectively. Death due to cardio vascular causes was seen in 20% of patients in hospital and 9.8% during the one year follow up. The mean admission blood glucose level in patients who died in hospital was significantly more than live patients and also had an influence on the in-hospital outcome. Every 100mg/dl increase in blood glucose level was associated with 11% increase in in-hospital mortality risk in non-diabetic patients.

    Conclusion

    Our results demonstrate that admission blood glucose level is a good marker for diagnosing patients with worse prognosis after AMI. We suggest that later studies should focus on optimal control of hyperglycemia with insulin in patients with AMI.

    Keywords: Acute Myocardial Infarction, Admission blood glucose level, Diabetes, Mortality}
  • ارزیابی مشخصه های دیس لیپیدمی در افراد با انفارکتوس حاد میوکارد، یزد، 81-1380
    سیدمحمود صدر بافقی، منصور رفیعی، مهناز سالاری، شکوه امامی نایینی، سیده مهدیه نماینده، محمدحسین سلطانی، عباس اندیشمند، مصطفی متفکر، محمود امامی
    مقدمه
    بیماری کرونری قلب علت مهم مرگ و ناتوانی در هر دو جنس است و دیس لیپیدمی یکی از ریسک فاکتورهای شایع آن می باشد. هیپرکلسترولمی و تری گلیسیرید و LDL-C بالا و HDL-C پایین تعیین کننده های مهم ریسک بیماری کرونری قلب می باشند. سطوح کلسترول تام در کشورهای آسیایی زیادی در حال افزایش است. حال آنکه اکثر آمارهای دیس لیپیدمی براساس مطالعات غربی می باشند. این مطالعه شیوع دیس لیپیدمی را در افراد با انفارکتوس حادمیوکارد بررسی کرده و مشخصه های افراد با و بدون دیس لیپیدمی را مقایسه نموده است.
    مواد و روش ها
    مطالعه ما توصیفی - تحلیلی از نوع cross-sectional بود که برروی 817 بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بستری در CCU های شهر یزد انجام شد. برای تمام بیماران پرسشنامه ای شامل مشخصات دموگرافیک، وجود ریسک فاکتورها، یافته های کلینیکی و پاراکلینیکی تکمیل گردید.
    یافته ها
    شیوع دیس لیپیدمی %76.2 بود که بطور معنی داری در مردان بیشتر بود. بیشترین اختلال لیپید LDL-C>100 بود. میانگین کلسترول با افزایش سن بطور معنی داری افزایش می یافت اما با وجود افزایش تری گلیسیرید با افزایش سن این رابطه معنی دار نبود. بطور کلی با افزایش سن بیماری در این مطالعه از میزان دیس لیپیدمی کاسته می شد. افراد دارای دیس لیپیدمی بطور معنی داری بیشتر دچار دیابت، هیپرتانسیون، سابقه فامیلی مثبت و BMI>=25 بودند. مورتالیتی افراد با دیس لیپیدمی تا 75 سالگی بطور معنی داری افزایش می یافت. هیچ مورد مرگ و میری در HDL-C>50 و LDL-C<70 گزارش نشد.
    نتیجه گیری و توصیه ها: دیس لیپیدمی خصوصا LDL-C>100 در جامعه بیماران قلبی ما شیوع بالایی دارد و افراد دیس لیپیدمیک دارای ریسک فاکتورهای قلبی بیشتری نسبت به افراد غیر دیس لیپیدمیک هستند
    کلید واژگان: دیس لیپیدمی, هیپرکلسترولمی, تری گلیسیرید, HDL - C, LDL - C}
  • سیدمحمود صدر بافقی، منصور رفیعی، سیده مهدیه نماینده، عباس اندیشمند، محمدحسن سلطانی، مصطفی متفکر، محمود امامی میبدی، مهندس محمدرضا امینی پور
    بیماری های ایسکمیک قلب و عروق علت اصلی مرگ و میر و ناتوانی در اکثر کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه از جمله ایران می باشد. بیماری زودرس عروق کرونر حدود25% حوادث حاد عروق کرونر را به خود اختصاص می دهد. تفاوتهایی از نظر فاکتورهای خطر، سابقه فامیلی و پیش آگهی بیماران مبتلا با سایر بیماران مشاهده گردیده است. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات دموگرافی، بالینی، آزمایشگاهی و پیش آگهی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد زودرس در مقایسه آن با افراد مبتلا به شکل دیر رس بیماری بود.
    مواد و روش ها
    823 مورد بیمار مبتلا به MI حاد که طی 18 ماه در سی سی یو های شهر یزد بستری شدند وارد مطالعه گردیدند. از بین کل افراد مورد مطالعه 200نفر در گروه (Premature Coronary Artery Disease) PCAD (گروهI) و 623 نفر در گروه (Late Onset Coronary Artery Disease) LOAD (گروهII) گرفتند. بیماران به طور سرشماری وارد مطالعه شدند و از نظر فاکتورهای خطر، مشخصات دموگرافی، اطلاعات بالینی و آزمایشگاهی، عوارض بیمارستانی پیش آگهی با سایر بیماران مقایسه شدند.
    یافته ها
    بطور کلی گروه I 24.5% از کل بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد را به خود اختصاص دادند. شیوع PCAD در زنان 17.9% و در مردان27.7% بود. (P<0.01) گروه I بطور معنی داری بیشتر دارای سابقه چاقی، کلسترول بیشتر از 200، مصرف سیگار و سابقه فامیلی بیماری تنگی کرونر بودند. 67% بیماران گروه I استرپتوکیناز دریافت نمودند که این آمار در گروهII %51.8 بود. (P=0.001) شدت تنگی اصلی کرونربا معیار gensini score به طور معنی داری در گروه I کمتر بود. (P=0.04) شدت تنگی در مردان بیشتر از زنان بود. (10.7 در مقابل 9) (P=0.3). شدت تنگی در بیماران مبتلا به هیپرلپیدمی به طور معنی داری بیشتر از سایرین بود. (p=0.02) مورتالیتی بیمارستانی در گروه I %3.6 در مقابل 14.3% در گروه II مشاهده شد.
    (r=0.1) (P=0.001) [odd=0.2(0.1-0.4)]نتیجه گیری و توصیه ها: انفارکتوس میوکارد زودرس بیشتر در بین مردان سیگاری، دارای سابقه فامیلی مثبت، هیپرکلسترولمی، هیپرتری گلیسریدمی و چاقی و در بین زنان مبتلا به سندرم متابولیک ایجاد می شود. این افراد شدت تنگی کرونر کمتری داشته و مورتالیتی بیمارستانی پایین تری دارند.
    کلید واژگان: انفارکتوس میو کارد زودرس, سندرم متابولیک, مور تالیتی بیمارستانی, شدت تنگی کرونر, فاکتور خطر}
  • محمود امامی میبدی، امید بیکی بندرآبادی، عباس اندیشمند، محمدرضا حاجی اسماعیلی، مصطفی متفکر
    مقدمه
    درمان سختگیرانه عوامل خطر بیماری عروق کرونر به عنوان علت اصلی مرگ و میر جهان امروز تاثیر کاملا مثبتی بر جلوگیری از پیشرفت بیماری اترواسکلروتیک قلبی عروقی دارد. در این مطالعه روش های درمانی دارویی انجام شده برای هیپرلیپیدمی توسط پزشکان یزد با درمان استاندارد پیشنهادی برنامه ملی آموزش کلسترول(National Cholesterol Education Program-Adult Treatment Panel III) مقایسه شده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مشاهده ای است که به صورت مقطعی با نمونه گیری تصادفی طبقه ای از مراجعان بزرگسال به آزمایشگاه های تشخیص طبی شهرستان یزد در تابستان 1379 انجام شده است. بیماران دارای تری گلیسرید و کلسترول200 میلی گرم در دسی لیتر یا بالاتر که برای اولین بار جهت درمان هیپرلیپیدمی به پزشک مراجعه می کردند مطالعه شدند. سرم این بیماران جهت اندازه گیری LDL و HDL جدا شده پرسشنامه ای قبل و بعد از مراجعه به پزشک تکمیل می شده با درمان استاندارد توصیه شده توسط NCEP-ATPIII مقایسه شد.
    یافته ها
    6/33% نمونه ها مبتلا به دیابت قندی، 12.9% زنان مبتلا به یائسگی زودرس، 2/6% افراد دارای سابقه فامیلی بیماری عروق کرونر، 5/5% سیگاری و 29.5% مبتلا به پرفشاری خون بودند. میانگین تعداد عامل خطر در زنان کمتر از مردان بود (P=0.0001). میانگین کلسترول تام و HDL در زنان به میزان معنی داری بیش از مردان بود (P<0.05). در 58.9% موارد درمان انجام شده توسط پزشکان با روش های درمانی مورد نظرNCEP-ATPIII مطابقت داشت. در حالی که در 31.5% درمان انجام شده کمتر از میزان توصیه شده بود. فراوانی شروع درمان دارویی بر خلافNCEP-ATPIII در افراد دیابتیک، افراد دارای سابقه مثبت IHD و نیز افراد دارای غلظت LDL بالای 160mg/dLدر مقایسه با گروه های دیگر بیشتر بود.
    نتیجه گیری
    یافته های این مطالعه حاکی از آن است که در کمتر از نیمی از موارد درمان هیپرلیپیدمی با اهداف و پروتکل NCEP-ATPIII مطابقت ندارد. پیشنهاد می شود که گنجاندن برنامه بازآموزی درمان هیپرلیپیدمی براساس پروتکل NCEP-ATPIII در نظر قرار گیرد.
    کلید واژگان: هیپرلیپیدمی, NCEP, ATPIII, درمان}
    M. Emami Maybodi, Beiki Bondar Abadi, A. Andishmand, Mr Haji Esmaili, M. Motafakker
    Introduction
    We sought to compare methods currently used by physicians of the city of Yazd to treat hyperlipidemia and the standard recommended treatment of the National Cholesterol Education Program Adult Treatment Panel III (NCEP-ATPIII). Methods and Materials: An observational, cross-sectional study was conducted on 146 adult patients, selected by random stratified sampling, from among patients admitted to medical diagnostic laboratories of Yazd. Inclusion criteria were: concentration of TG and Cholesterol ≥ 200mg/dL (or more) observed, following first visit to a physician. Serum of patients was collected for measuring HDL (and LDL) and a questionnaire was completed before and after treatment. The method used by these physicians was then compared to the NCEP-ATPIII recommended standard treatment.
    Results
    From 146 patients that participated in our study, 85 patients (58.2%) were female, 49 patients (33.6%) had DM, 11 female patients (12.9%) had had premature menopause, 9(6.2%) had a family history of early coronary disease, 8(5.5%) were smokers and 43(29.5%) had hypertension. Mean number of ischemic heart disease (I.H.D) risk factors in females were significantly less than in males (p=0.000). Mean H.D.L and cholesterol in females were significantly higher than in males (p=0.038 and p=0.031 respectively). Only 86 patients (58.9%) were treated according to recommended NCEP guidlines. Undertreatment was most common (31.5%). Patients with D.M., positive history of I.H.D, and LDL concentration over 160 mg/dL were more mismanaged.
    Conclusion
    Physicians of Yazd poorly comply with NCEP-ATPIII, a problem is more noticeable in-patients at high risk for I.H.D.
  • سیدمحمود صدر بافقی، منصور رفیعی، پریسا رشتیان، مهدیه نماینده، محمدحسین سلطانی، عباس اندیشمند، مصطفی متفکر، محمود امامی میبدی
    مقدمه

    مطالعات قبلی نشان داده‌اند که عوامل گوناگون نظیر استرس‌های روانی می‌تواند زمینه ساز شروع انفارکتوس میوکارد(MI) در افراد مستعد باشد و مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا شرایط بیماران قبل از بروزMI مانند استرس روانی، کار سنگین، فعالیت‌های معمول روزانه، عفونت فعال، استراحت و خواب و عوامل موثر بر آنها را ارزیابی کند.

    روش بررسی

    این مطالعه بر روی 608 بیمار که از اردیبهشت 1380 تا آبان 1381 به علت انفارکتوس قلبی در بخش CCU بیمارستان افشار یزد بستری شده بودند به روش مقطعی اجرا شده است. برای بیماران پرسشنامه‌ای شامل مشخصات دموگرافیک، کلینیکی و پاراکلینیکی تکمیل شد و نتایج حاصله آنالیز گردید.

    M .Sadr Bafghi, M. Rafiei, P. Rashtian, M. Namayandeh, MH. Soltani, A. Andishmand, M. Motaffaker, M .Imami Maibodi
    Introduction

    Previous studies have shown that various factors such as emotional stress can trigger of MI in susceptible persons. More studies are needed to evaluate the characteristics of patients regarding to emotional stress, heavy work, routine activity, infection or rest before occurrence of MI.

    Methods

    We studied 608 consecutive hospitalized in CCUs from May 2000 to October 2001. For patients, questionnaires including demographic, clinical and paraclinical characteristics were completed and data analyzed.

    Results

    In this study rest (33.4%) and ordinary activity (32.4%) were more prevalent among the MI situations and infection had the lowest prevalence (0.7%). In patients higher than 45 years we had similar results, but in age group younger than 45 year ordinary activity (30.6%) and after heavy work (20.8%) had the highest prevalence before occurring of MI. In Diabetic patients, MI developed in sleep situation more frequently.(17.8%),(P=0.03) 52.5% of MI mortality occurred in rest situation.(P=0.009)

    Conclusion

    Rest had the highest prevalence of MI compared to other situations but in age group younger than 45 years MI after heavy work had the highest prevalence. Autonomic neuropathy may be one of the reason of higher prevalence of MI in sleep situation.

    Keywords: Myocardial Infarction, Emotional stress, Heavy work, Heavy meal, ordinary activity, sleep, rest, infection}
  • سیدمحمود صدر بافقی، منصور رفیعی، لیلا بهادرزاده، سیده مهدیه نماینده، محمدحسین سلطانی، مصطفی متفکر، عباس اندیشمند، محمود امامی
    مقدمه
    مطالعات قبلی نشان داده اند که زنان پس از انفارکتوس میوکارد پیش آگهی بدتری دارند، این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر در پیش آگهی انفارکتوس میوکارد انجام در مقایسه با زنان و مردان انجام شده است.
    روش کار
    در این مطالعه توصیفی 817 بیمار (556 مرد و 261 زن) که از اردیبهشت 80 تا آبان 81 به علت انفارکتوس قلبی در CCU های شهر یزد بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند.
    نتایج
    میانگین سنی زنان بالاتر از مردان بود (11±67.5 در مقابل 13±60)، شیوع دیابت، هیپرتانسیون، دبس لیپیدمی و مرگ و میر بیمارستانی در زنان بالاتر از مردان بود. نسبت شانس، مرگ و میر در زنان نسبت به مردان 2.7 می باشد (95CI, 1.79-4.28)پس از تطابق سنی، نسبت شانس به 2.03 رسید (95 CI, 1.3-3.1) پس از تطابق دیگر تفاوت ها در فاکتورهای پایه ای، نسبت شانس به 1.91 رسید (1.03-3.5؛ 95 CI) این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار بود. اما پس از تطابق درمانی، نسبت شانس به 1.51 رسید (95CI, 0.6-3.7) که از نظر آماری معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    زنان پس از انفارکتوس میوکارد پیش آگهی بیمارستانی بدتری نسبت به مردان دارند که این امر ممکن است به علت شدت درمان کمتر در زنان باشد. اما جهت قضاوت صحیح در این باره نیاز به برخورد درمانی یکسان بین دو جنس می باشد.
    کلید واژگان: انفارکتوس حاد میو کارد, جنس, مرگ و میر}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال