عبدالحسین شیروی خوزانی
-
در قراردادهای بلند مدت نفت و گاز به منظور جلوگیری از برهم خوردن تعادل و توازن قراردادی در خلال اجرای طولانی مدت قرارداد، شرط مذاکره مجدد پیش بینی می شود تا با انجام دوباره مذاکره در خصوص شروط و چگونگی اجرای قرارداد، تعادل برهم خورده به قرارداد باز گردد. گرچه مفهوم مذاکره مجدد، ساختار و ابعاد آن توسط سایر محققین بررسی شده است ولی به این پرسش پاسخی داده نشده است که آیا درج شرط مذاکره مجدد در قراردادهای نفتی به معنای الزام طرفین به حصول توافق است؟ به بیان بهتر مذاکره مجدد نوعا تعهد به وسیله است و یا تعهد به نتیجه؟ واضح است که درج مذاکره مجدد را نباید صرفا عملی تشریفاتی و شکلی محسوب کرد، زیرا هدف از درج چنین شرطی بازگردان تعادل به قرارداد بدون نیاز به رجوع به دستگاه قضایی است، بنابراین اگر رسیدن به توافق امری تکلیفی برای طرفین قرارداد نباشد، اساسا درج چنین شرطی فاقد قدرت الزام آورمی باشد و صرفا تبدیل به عملی وقتگیر و بیهوده می شود، بالاخص زمانی که طرفین در مواضع خود اصرار داشته باشند. نتیجه مطالعات این مقاله نشان می دهد مذاکره مجدد نوعا تعهد به نتیجه است و طرفین باید از طریق توسل به چنین شرطی و با رعایت حسن نیت قراردادی، در خصوص اختلاف فی مابین توافق کسب کنند.کلید واژگان: مذاکره مجدد, قراردادهای نفتی, تعهد به وسیله, تعهد به نتیجهTo prevent die equilibrium in long term oil and gas contracts, renegotiation clause is put in contracts in order to regain equality and balance of contract. Of course the concept of renegotiation, its charts and its aspects has been realized by other authors, but this question is still unanswered that dose renegotiation clause make an obligation on parties to reach result? In other word is renegotiation, obligation to means or obligation to reach an agreement. It is obvious that renegotiation is not just a simple form in contract, because the reason of putting this clause in contracts is to reach rebalance of contract without re coursing to judiciary system. So if renegotiation dose not make an obligation on parties to reach result, stipulating this clause will become meaning less, and leads to wasting of time. thus our research shows that renegotiation is obligation to means, so parties have to make a deal after re coursing renegotiation in goof faith.Keywords: Renegotiation, Petroleum Contracts, obligation to means, obligation to result
-
زمینه و هدف
حمل از طریق خطوط لوله یکی از شیوه های نوظهور در حمل مواد و کالا در جهان می باشد که به واسطه مزایا و قابلیت های ویژه و منحصربه فرد خود در جابجایی موادی همچون نفت و گاز و دیگر میعانات، روز بروز در کانون توجه برنامه ریزان و توسعه ی بخش حمل و نقل در کشورها قرار می گیرد؛ اما این شیوه ممکن است موجب بروز خساراتی گردد که مسیولیت مدنی را در پی خواهد داشت.
روشپژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.
یافته ها و نتایجقواعد مربوطه در زمینه مسیولیت متصدی حمل در حوزه حمل و نقل نفت و گاز از طریق خطوط لوله در نظام حقوقی ایران و همچنین در نظام حقوقی بین الملل از تکامل چندانی برخوردار نیست، بر این اساس در این زمینه نیازمند قواعد منسجم از حوزه قواعد عام حمل و نقل می باشیم. در حمل نفت و گاز از طریق خطوط لوله، ماهیت قرارداد حمل و نقل در حقوق تجارت بر آن نیز صدق می کند به گونه ای که با توجه به عقدی که بین فرستنده و متصدی حمل محموله (نفت و گاز) منعقد می شود متصدی حمل ملزم به رعایت تمامی مفاد توافق شده در قرارداد می باشد و اگر در این زمینه قصور و کوتاهی کرده باشد تبعات و خسارات ناشی از این کوتاهی بر عهده وی می باشد مگر اینکه خسارات وارده توسط عوامل خارج از حیطه اختیارات وی (همچون قوه قاهره) صورت گرفته باشد که در این صورت نیز وی ملزم به اثبات این عامل خارجی برای معافیت از مسیولیت می باشد.
کلید واژگان: مسئولیت مدنی, حمل و نقل, نفت و گاز, متصدی حمل و نقل, محیط زیستField and Aimstransportation through pipelines is one of the emerging ways of transporting materials and goods in the world, which is in the center of attention day by day due to its special and unique advantages and capabilities in moving materials such as oil, gas and other condensates. The growth and development of the transport sector is placed in the countries. But this method may cause damages that will result in civil liability.
MethodThe present research was carried out using a descriptive-analytical method.
Finding and ConclusionThe relevant rules in the field of responsibility of the carrier in the field of oil and gas transportation through pipelines in Iran's legal system and also in the international legal system are not very developed. We are general transporters. In the transportation of oil and gas through pipelines, the nature of the transportation contract in commercial law also applies to it in such a way that according to the contract concluded between the shipper and the carrier of the cargo (oil and gas), the carrier is required to comply with all the provisions of the agreement. is in the contract, and if he has been negligent in this regard, he is responsible for the consequences and damages caused by this failure, unless the damages were caused by factors outside of his authority (such as the authority of Cairo), in which case he is also required to To prove this external factor is for exemption from responsibility.
Keywords: Civil liability, Transportation, oil, gas, transportation operator, environment -
زمینه و هدف
شروط قراردادهای بالادستی نفت و گاز اهمیت بسزایی برای شرکتهای بین المللی نفت و دولتهای صاحب مخزن دارد. واگذاری قراردادهای بالادستی نفت و گاز به شرکتهای بین المللی نفت خارجی اجازه می دهد تا مدت نسبتا طولانی در میادین نفتی کشور صاحب مخزن جهت اکتشاف، استخراج و تولید نفت حضور داشته باشند. علاوه بر مدل قراردادی، مواردی مانند طرفین قرارداد، مالکیت، الزامات قانونی، هزینه و بازپرداخت آن و میزان حق الزحمه از جمله شروطی می باشد که بر جذابیت قراردادهای نفتی تاثیر شگرفی دارد.
روشپژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است.
یافته ها و نتایجدولت مرکزی عراق از مدل قراردادهای خدماتی برای توسعه میادین خود استفاده می نماید. مدل مذکور که آخرین نمونه آن در سال 2018 رونمایی شده است، تفاوت هایی با قراردادهای بیع متقابل ایران و مشابهت های با مدل قرارداد جدید نفت ایران دارد. کشور ایران نیز مانند کشور عراق از قراردادهای خدماتی برای توسعه و تولید میادین نفتی خود بهره می گیرد. نظر به تجربه طولانی و مشابهت فرهنگی، دینی و جغرافیایی دو کشور، بررسی مفاد و شروط قراردادهای این دو کشور می تواند نقاط قوت و ضعف قراردادهای موجود را روشن نموده و شرکت ملی نفت ایران را در طراحی مدلهای جدید قراردادی و یا اصلاح مدل های رایج قراردادهای نفتی یاری نماید.
کلید واژگان: قراردادهای بالادستی نفت, شرکت های بین المللی نفتی, قوانین و مقررات بالادستی -
قراردادهای بالادستی نفت مانند هر قرارداد دیگری حداقل از دو طرف تشکیل می گردد، طرفین قراردادهای بالادستی نفت متشکل از دولت صاحب مخزن یا شرکت ملی نفت و شرکت بین المللی نفتی می باشد. هر کدام از طرفین تلاش می کنند بیشترین امتیاز و بهره را از قراردادهای مذکور در اختیار داشته باشند. سرمایه گذاران یا شرکتهای بین الملل نفتی تلاش می کنند هزینه های انجام شده به انضمام سود مورد انتظار خود را در طول مدت قرارداد بدست بیاورند و در عوض شرکت ملی نفت یا دولت صاحب مخزن (کارفرما) تلاش می نماید علاوه بر حفظ تولید صیانتی و جلوگیری از وارد آمدن آسیب جدی به مخزن نفت میزان درآمدهای حاصل از عایدات نفتی را طوری مدیریت کند که پیمانکار یا شرکت بین الملل نفتی درآمد با آورده ای نداشته باشد و از طرف دیگر منافع کشور صاحب مخزن نیز حفظ گردد. همین نگرانی باعث گردید است که مدل قراردادهای بالادستی نفت از امتیازی و مشارکت در تولید به سمت قراردادهای خدماتی حرکت نماید. در این راستا کارفرما یا دولت صاحب مخزن برای حفظ منابع طبیعی و نظارت بر عملکرده و هزینه کرده های شرکت بین المللی نفت نظارتهایی را در قراردادهای بالادستی به نفع خود درج می نماید. بررسی نظارت کارفرمایی در قراردادهای بیع متقابل نفتی ایران و قراردادهای جدید نفتی ایران موسوم به IPC به شناخت هر چه بهتر کارآیی شروط مذکور جهت حفظ منافع کشور منجر خواهد شد که نظارت کارفرمایی در قراردادهای بیع متقابل به طور قابل توجهی بهتر از قراردادهای جدید نفتی ایران تضمین کننده منافع کشور ایران می باشد.
کلید واژگان: بیع متقابل, قرارداد نفتی ایران (IPC), قراردادهای دولتی. کمیته مدیریت مشترکUpstream oil contracts, like any other contract, are made up of at least two parties. The parties to the upstream oil contracts consist of a reservoir government or the National Oil Company and the International Oil Company. Each party tries to get the most points and interest from the mentioned contracts. Investors or international oil companies try to recoup the costs incurred along with their expected profits during the contract period, and instead the National Oil Company or the reservoir (employer) government tries to maintain production in addition to maintaining production. And to prevent serious damage to the oil reservoir, to manage the amount of revenues from oil revenues in such a way that the contractor or the international oil company does not have any revenue and on the other hand, the interests of the country owning the reservoir are preserved. This concern has caused the model of upstream oil contracts to move from concessions and participation in production to service contracts. In this regard, the employer or the government that owns the reservoir, in order to preserve the natural resources and to monitor the performance and expenses of the International Oil Company, shall include supervisions in the upstream contracts in its favor. Examining the employer supervision in Iran's cross-selling oil contracts and the new Iranian oil contracts called IPC will lead to a better understanding of the effectiveness of these conditions to protect the country's interests. Employer supervision in cross-selling contracts is significantly better than Iran's new oil contracts.
Keywords: Reciprocal sale, Iran oil contract (IPC), government contracts. Joint Management Committee -
یکی از موضوعات در قراردادهای بین المللی فروش نفت خام، حقوق حاکم بر قرارداد است. با بررسی شروط استاندارد فروش نفت خام شرکت های نفتی بین المللی نظیر شورون، توتال، رویال داچ شل، استت اویل و لیتاسکو ملاحظه گردید آنها حقوق انگلیس را بر قراردادهای خود حاکم دانسته، آن را از شمول کنوانسیون بیع بین المللی کالا خارج نموده اند. شرکتهای نفت دولتی کشورهای در حال توسعه صادرکننده نفت خام از جمله شرکت ملی نفت ایران، عموما قانون داخلی خود را بر قراردادهای فروش نفت خام حاکم دانسته و نظر به عدم الحاق به کنوانسیون وین، در خصوص حکومت کنوانسیون ساکت هستند. در این مقاله پس از مطالعه مشخص گردید کنوانسیون برای حکومت بر قراردادهای فروش نفت خام، محدودیتی درنظر نگرفته است و علت ترجیح حقوق انگلیس بر کنوانسیون وین توسط شرکت های نفتی بین المللی، کلی و مبهم بودن، عدم قابلیت بازبینی آسان و غیرقابل پیش بینی بودن آثار حکومت کنوانسیون بر قرارداد در مقایسه با حقوق انگلیس است. با توجه به نقاط ضعف کنوانسیون وین، الحاق کشورهای در حال توسعه صادرکننده نفت خام از جمله ایران به کنوانسیون و حکومت آن بر قراردادهای فروش نفت خام، نمی تواند نقش مثبتی در جلب بازار ایفا نماید.کلید واژگان: شروط استاندارد, کنوانسیون وین, حقوق انگلیس, قانون حاکم
-
نشریه قضاوت، پیاپی 85 (بهار 1395)، صص 1 -25از جمله اصول مورد توجه در تجارت می توان سرعت، سهولت و امنیت را نام برد. بازرگانان همواره در تلاش اند ابزاری برای تامین این اصول فراهم آورند. یکی از این ابزارها، فرم های استاندارد قرارداد هستند. با استفاده از این فرم ها طرفین معامله، دیگر وارد جزئیات مذاکرات نمی شوند و پس از توافق در خصوص امور اساسی و ارکان اصلی قرارداد از قبیل ثمن، مثمن و اوصاف و ویژگی های اساسی، بیان سایر شروط مد نظر خود را بر عهده این فرم ها می نهند. در کنار مزایای قابل توجه این فرم ها، تعارض شروط مندرج در آنها یکی از مشکلات استفاده از این فرم ها می باشد. طرفین قرارداد، در تدوین فرم های خود معمولا بر اساس نیاز و منفعت سنجی خود شروطی را که بیشتر به سودشان است درفرم ها می گنجانند. در نتیجه، بسیار طبیعی و قابل پیش بینی خواهد بود که این امر به تعارض میان شروط استاندارد طرفین بیانجامد و تاجر را با دو پرسش مواجه نماید: نخست، این که آیا قراردادی تشکیل شده است یا خیر؟ دوم، به فرض تشکیل قرارداد، کدام یک از شروط بر قرارداد حاکم هستند و مفاد قرارداد چه خواهد بود؟ این مقاله در صدد پاسخ گویی به دو پرسش فوق در سیستم حقوقی ایران و فقه می باشد. با نگاهی به مقاله ها و کتاب های مرتبط با این موضوع، می توان دریافت که نظام های حقوقی داخلی و بین المللی به تبع نیاز بازرگانان، در پی ارائه راه حلی برای این مساله برآمده اند که عمده آنها قواعد «اولین اقدام»، «آخرین اقدام» و «تساقط» می باشند. در حقوق ایران با توجه به تازگی موضوع، بحث درخوری نشده است و نمی توان گفت که در کدام سوی این نزاع ایستاده است. به نظر می رسد که برای رسیدن به هدف این مقاله، می بایست قواعد عمومی قراردادها و پیش تر، فقه امامیه را به عنوان مبنای نظام حقوقی ایران بررسی نمود.کلید واژگان: فرم ها, تعارض فرم ها, قاعده آخرین اقدام, قاعده اولین اقدام, قاعده تساقطThe principles of speed, ease and security are among the principles in the area of business. Merchants always make attempts to provide means to pair these principles. One of these means is standard forms of contract. By using these forms, parties to the transaction dont pay attention to the details. They agree on the basic issues and fundamentals of the contract including price and sales and basic qualities and characteristics, expressed in other terms considered to these forms. Besides the significant benefits of using these forms, the forms, the issue arised is the conflict among provisions in the forms. Contracting parties in drafting their forms usually focus on the needs and interests of their survey and naturally incorporate provisions that will maximize their profits in forms. It will be usual and predictable that this isshe result in conflict between standard terms of contract so the merchant get involved to questions. The first one is that, if a contract is concluded, which terms governs the contract, and what is the contract content? The porpuse of this article is to answer the questions mentioned aboved in Iranian legal system and fiqh (Islamic Law). By consulting the articles and books, one may find that domestic and international legal systems attempt to provide a solution to this issue according to the needs of merchants. The main ones are first resort, last resort and waving rules. Because of the novelty of issue in Iran, the debate has not been done in a proper way. It seems in order to serve the purpose of this article we must examine general rules of contracts after the examination of imamieh fiqh as the base of Iranian law.Keywords: Forms, conflict of forms, Last Shot Rule, First Shot Rule, Knockout Rule
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.