به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

عبدالخالق کشاورزی

  • عبدالخالق کشاورزی *، مبینا هاشم پور، امیرحسین حسنی، طیب قدیمی، میترا زردشت، محمد ده بزرگی، مجتبی مرتضوی
    زمینه و هدف

    ویروس کووید-19 باعث ایجاد التهاب سیستمیک در بدن شده و حوادث ترومبوآمبولی را در بیماران مستعد می-کند. هدف از این مطالعه، تاثیر بیماری کووید بر پیوند پوست در بیماران سوختگی بود و اتوگرافت پوست در بیماران سوختگی مورد بررسی قرار گرفت.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مقطعی از بیماران سوختگی مثبت کووید - 19 تحت عمل جراحی پیوند پوست در طی سال-های 1397 تا 1399 در بیمارستان امیرالمومنین شیراز، 41 بیمار سوختگی مبتلا به کووید-19 از نظر رد پیوند، اندازه زخم و پیوند و همچنین علائم کووید - 19 و سابقه پزشکی گذشته مورد بررسی قرار گرفتند. ارتباط رد اتوگرافت با این پارامترها مورد بررسی و داده-های به دست آمده با استفاده از برنامه آماری SPSS مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    41 بیمار وارد مطالعه شدند که 10 بیمار (4/24%) زن و 31 بیمار (6/75%) مرد بودند. میانگین سنی بیماران 951/15±63/36 سال بود. یک بیمار رد اتوگرافت را تجربه کرد که با توجه به میزان رد پیوند در بیماران غیر کووید-19 این یافته بالاتر از حد انتظار نبود. رد اتوگرافت با سن، شدت کووید - 19، اندازه زخم سوختگی یا اندازه پیوند مرتبط نبود.

    نتیجه گیری

    در بیماران مبتلا به کووید که برای سوختگی پیوند پوست دریافت کردند، شدت علائم کووید، جنسیت، مکانیسم سوختگی، درجه سوختگی و میزان پوست پیوند شده با رد پیوند ارتباطی نداشت. تنها عاملی که مستقیما با مرگ و میر بیماران قبل و بعد از جراحی مرتبط بود، میزان سوختگی بود. علائم کووید – 19 با مرگ و میر در بیماران سوختگی کووید – 19 مرتبط است، اما ممکن است این ارتباط بیش از حد تخمین زده شود. نتایج همچنین نشان داد که کووید – 19 با رد پیوند اتوگرافت در این بیماران ارتباطی ندارد.

    کلید واژگان: اتوگرافت پوست، کووید-19، پس زدن، بیماران سوختگی
    Keshavarzi A*, Hashempour M, Hassani A. H, Ghadimi T, Zardosht M, Dehbozorgi M, Mortazavi M
    Introduction & Objective

    COVID-19 induces a systemic inflammation in the body and predisposes thromboembolic events in the patients. Consequently, skin autografting in burn patients might be affected by this disease.

    Materials & Methods

    In this cross-sectional study, 41 burn patients with COVID-19 were evaluated regarding the rejection of the graft, and the size of the wound and the graft, as well as COVID-19 symptoms and past medical history. The association of autograft rejection with these parameters was evaluated.

    Results

    The study included 41 patients, with 24.4% being female and 75.6% male. The patients had a mean age of 36.63±15.951 years. One patient experienced autograft rejection, which was not higher than expected in non-COVID-19 patients. Autograft rejection was not associated with age, COVID-19 severity, burn wound size, or graft size. Unfortunately, 14 patients passed away. Mortality was associated with COVID-19 symptoms and burn rate (P = 0.004 and P < 0.001, respectively).

    Conclusions

    In COVID patients who received skin grafts for burns, the severity of COVID symptoms, gender, burn mechanism, degree of burn, and amount of grafted skin were not linked to graft rejection. The only factor directly related to patient mortality before and after surgery was the extent of the burn. COVID-19 symptoms were found to be associated with mortality in COVID-19 burn patients, but this association may be overestimated. The results also indicated that COVID-19 was not associated with autograft rejection in these patients.

    Keywords: Skin Autograft, Covid-19, Rejection, Burn Patients
  • عبدالخالق کشاورزی، مجتبی قائدی*، امیر امامی، علی نجفی، زهرا رهگذر، میترا زردشت، مجید حمزه نژادی، رویا مهدی زاده تازنگی، سمیه رجب پور، محمد ده بزرگی
    زمینه و هدف

    مصرف آنتی بیوتیک پروفیلاکسی در درمان سوختگی یک موضوع بحث برانگیز است. بسیاری از متخصصان پس از بستری بیمار برای جلوگیری از بروز عفونت درمان آنتی بیوتیکی را آغاز می کنند. در حالی که در بیشتر مواقع مصرف آنتی بیوتیک ضرورتی ندارد، لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی ارتباط مصرف آنتی بیوتیک پروفیلاکسی بر تغییر فاکتورهای خونی، مرگ و میر، بروز عفونت و مقاومت دارویی در بیماران سوختگی در بیمارستان سوانح و سوختگی امیرالمومنین (ع)، شیراز بود.

    روش بررسی

    این یک مطالعه توصیفی تحلیلی می باشد که در سال های 14011400 در بیمارستان سوانح سوختگی امیرالمومنین (ع) انجام شد. 2792 بیمار با مصرف آنتی بیوتیک پیروفیلاکسی و 190 بیمار بدون مصرف آنتی بیوتیک با  سوختگی درجه دو و سه وارد مطالعه شدند. اطلاعات بیماران، نتایج کشت باکتریایی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های جدا شده، از سامانه ریجستری بیماران سوختگی و سامانه اطلاعات سلامت استخراج شد. آمار توصیفی، داده های جمع آوری شده به صورت جداولی بیان شد. داده های کمی به صورت میانگین و انحراف استاندارد و داده های کیفی به صورت نمودار فراوانی و درصد خلاصه شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری تی زوجی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران بستری با درمان پروفیلاکسی 30/54 درصد بود. میزان مرگ و میر و بستری مجدد بیماران در بیماران با عدم تجویز آنتی بیوتیک پروفیلاکسی صفر بود و علاوه بر آن فاکتورهای خونی، کبدی و کلیوی بیمارانی در محدوده طبیعی قرار داشت. تفاوت معنی داری بین سطوح پلاکتی، سطح سرمی آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفر، سطح نیتروژن اوره خون و نسبت آن به کراتینین (05/0<p) در روز اول بستری و زمان ترخیص وجود نداشت. ولی بین سطوح گلبول های سفید، نوتروفیل و آلبومین (001/0>P) در سه روز اول بستری و زمان ترخیص تفاوت معنی داری وجود داشت.

    نتیجه گیری

    استفاده از آنتی بیوتیک های پروفیلاکتیک در درمان بیماری های سوختگی بدون عفونت تاثیری ندارد و جهت کاهش مقاومت میکروبی بهتر است در بخش های سوختگی از مصرف بی مورد آنتی بیوتیک خودداری شود.

    کلید واژگان: آنتی بیوتیک پروفیلاکتیک، مرگ ومیر، عفونت زخم
    A. Keshavarzi, M. Ghaedi*, A. Emami, A. Najafi, Z .Rahgozar, M .Zardosht, M. Hamzehnejadi, R. Mehdizade Tazangi, S. Rajabpoor, M. Dehbozorgi
    Background & aim

    The use of antibiotic prophylaxis in the treatment of burns is a controversial issue. Many specialists start antibiotic treatment after the patient is admitted to prevent infection, while in most cases, antibiotic use is not necessary. The aim of the present study was to determine the relationship between the use of antibiotic prophylaxis on mortality, infection and drug resistance in burn patients without sepsis symptoms admitted to Amir al-Momenin Burn Injury Hospital.

    Methods

    The present analytical-cross-sectional study was conducted in 2020-2021 at Amir al-Momenin Burn Injury Hospital, Shiraz, Iran. 2982 patients were included in the study. Patients' information, results of bacterial culture and antibiotic resistance of isolated isolates were extracted from burn patients' registry system and health information system. Descriptive statistics and the collected data were presented in tabular form. Quantitative data were summarized as mean and standard deviation and qualitative data as frequency and percentage graphs. Statistical analysis was analyzed for the association of results using paired t-test and chi-square. The level of statistical significance in all tests was considered P≤0.05.

    Results

    Antibiotic resistance in hospitalized patients with prophylaxis treatment was 54.30%. The rate of mortality and re-hospitalization of patients in patients with no antibiotic prophylaxis was zero; In addition, the blood, liver and kidney factors of the patients were within the normal range. There was no significant difference between platelet levels, alkaline phosphatase serum level, alanine aminotransferase, blood urea nitrogen level and its ratio to creatinine (P≥0.05) on the first day of hospitalization and at the time of discharge. On the other hand, there was a significant difference between the levels of white blood cells, neutrophils and albumin (P<0.001) in the first three days of hospitalization and the time of discharge.

    Conclusion

    The use of prophylactic antibiotics had no effect in the treatment of burn diseases without infection, and in order to reduce microbial resistance, it is better to avoid unnecessary use of antibiotics in burn areas.

    Keywords: Prophylactic Antibiotics, Mortality, Wound Infection
  • عبدالخالق کشاورزی *، حسین ایزدی، محمد ده بزرگی، میترا زردشت، مجتبی مرتضوی
    زمینه و هدف

    سوختگی یکی از شدیدترین اشکال تروماست که به طرق مختلف سبب تخریب پوست و بافت های زیر جلدی با شدت و وسعت متفاوت می شود. کاهش موثر علایم خارش پس از سوختگی یک مشکل عمده در توانبخشی همه بیماران سوختگی است. با این حال، اگرچه درمان های بالقوه زیادی برای خارش وجود دارد، هنوز توافق نظری در مورد بهترین درمان وجود ندارد. این مطالعه به منظور بررسی و مقایسه تاثیر داروی ستیریزین، گاباپنتین و روغن نارگیل در کاهش میزان خارش پوست پس از بهبودی زخم سوختگی انجام گرفت.

    مواد و روش ها

    جامعه پژوهش حاضر از بین بیماران مرکز سوختگی امیرالمومنین شیراز در سال 1401 که دچار سوختگی خفیف تا حاد که به درمان مقاوم هستند و بعضا دچار خونریزی هستند، انتخاب شدند. در این مطالعه، بعد از تایید کمیته اخلاقی شورای پژوهشی دانشگاه و رضایت بیماران، تعداد 150 نفر افراد واجد شرایط داوطلب وارد مطالعه شده و به تصادف به گروه های مطالعه تخصیص داده شدند. برای جمع آوری داده ها از نمونه مورد مطالعه، از پرسشنامه خارش یوسیپویچ و همکارانش (2001) استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از t همبسته و تحلیل کواریانس و با کمک برنامه آماری (SPSS) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

    یافته ها

    میانگین و انحراف استاندارد میزان خارش محل سوختگی در قبل داروی سیتریزین برابر 32/4 و 74/0 شد. همچنین میانگین و انحراف استاندارد میزان خارش محل سوختگی در بعد داروی سیتریزین برابر 04/3 و 57/1 شد. میانگین و انحراف استاندارد میزان خارش محل سوختگی در قبل داروی گاباپنتین برابر 98/4 و 82/0 شد. همچنین میانگین و انحراف استاندارد میزان خارش محل سوختگی در بعد داروی گاباپنتین برابر 66/1 و 47/0 شد. میانگین و انحراف استاندارد میزان خارش محل سوختگی در قبل روغن نارگیل برابر 40/4 و 76/1 شد. همچنین، میانگین و انحراف استاندارد میزان خارش محل سوختگی در بعد روغن نارگیل برابر 60/1 و 49/0 شد.

    نتیجه گیری

    این پژوهش نشان داد که هر سه داروی ستیریزین، گاباپنتین و روغن نارگیل باعث کاهش خارش پس از سوختگی می شوند که درجه تاثیرات متفاوتی از خود نشان دادند. پیگیری دراز مدت بیماران پس از ترخیص از بیمارستان نشان داد که بعد از عمل پیوند، خارش پس از سوختگی کمتر می باشد.

    کلید واژگان: ستیریزین، گاباپنتین، روغن نارگیل، سوختگی، خارش، آنالیز آماری
    Keshavarzi A. *, Izadi H., Dehbozorgi M., Zardosht M., Mortazavi M.
    Introduction & Objective

    Burns is one of the most severe forms of trauma that cause damage to the skin and subcutaneous tissues in different ways with different severity and extent. Effective reduction of itching symptoms after burns is a major problem in rehabilitating all burn patients. However, although there are many potential treatments for pruritus, there is still no consensus on the best treatment. This study was conducted to investigate and compare the effects of cetirizine, gabapentin, and coconut oil in reducing skin itching after burn wound healing.

    Materials & Methods

    The present research population was selected from among the patients of Amir-Al-Momenin burn hospital affiliated with Shiraz University of Medical Sciences who suffered from mild to severe burns that are resistant to treatment and sometimes have bleeding. In this study, after the approval of the ethical committee of the University Research Council and the consent of the patients, 150 people were selected by random sampling. To collect data from the studied sample, the questionnaire of Khars Yusipovich et al. (2001) was used. The obtained data were statistically analyzed using t-correlated and covariance analysis and with the help of SPSS.

    Results

    The average and standard deviation of the itchiness of the burn site before the cetirizine drug is 4.32 and 0.74. Also, the average and standard deviation of the itchiness of the burn site after the cetirizine drug is equal to 3.04 and 1.57. The mean and standard deviation of the itchiness of the burn site before the gabapentin drug are equal to 4.98 and 0.82. Also, the average and standard deviation of the itchiness of the burn site after the gabapentin drug is equal to 1.66 and 0.47. The average and standard deviation of the itchiness of the burn site before coconut oil is equal to 4.40 and 1.76. Also, the mean and standard deviation of the itchiness of the burn site after coconut oil is equal to 1.60 and 0.49. The intensity of itching was measured before and after the administration of cetirizine, gabapentin, and coconut oil, and there was a significant difference between all three groups.

    Conclusions

    This study showed that all three drugs, cetirizine, gabapentin, and coconut oil, reduce itching after burns and coconut oil showed the greatest effect, followed by gabapentin and finally cetirizine. The long-term follow-up of patients after discharge from the hospital showed that after transplant surgery, itching was less and that patients who lived in cold areas experienced less itching after burns.

    Keywords: Cetirizine, Gabapentin, Coconut Oil, Burn, Itching, Statistical Analysis
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال