به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب علیرضا راستگو

  • علیرضا راستگو*، سیامک بهزادی، تورج ولی نسب

    مطالعه حاضر با هدف بررسی تنوع گونه ای و پراکنش ماهیان غضروفی در خلیج فارس و در دریای عمان با استفاده از شاخص های تنوع زیستی انجام شد و نقشه های مربوطه با استفاده از نرم افزار GIS ترسیم گردید. نمونه برداری از مهر ماه لغایت دی ماه 1396 از آب های استان های سیستان و بلوچستان و هرمزگان در خلیج فارس و دریای عمان به وسیله کشتی ترال کف کلاس فردوس انجام شد. در مجموع تعداد 4014 نمونه از ماهیان غضروفی در منطقه مورد مطالعه صید شدند که 245 نمونه کوسه ماهی متعلق به 10 گونه و 4 خانواده و تعداد 3769 نمونه سپرماهی متعلق به 21 گونه و 12 خانواده را تشکیل می دادند. نتایج نشان داد که شاخص غنای گونه ای مارگالف از صفر تا 1/821 برای کوسه ماهیان و از صفر تا 2/65 برای سپر ماهیان متغیر بود. هم چنین شاخص یکپارچگی پیلو 0/43 تا 1 برای کوسه ماهیان و از از 0/11 تا 1 برای سپر ماهیان متغیر بود. هم چنین مقدار شاخص شانون برای کوسه ماهیان از صفر تا 1/09 و برای سپر ماهیان از صفر تا 1/86 متغیر بود. پراکنش شاخص تنوع شانون برای کوسه ماهیان تنها محدوده طول جغرافیایی 54 تا 56 درجه (محدوده جنوب جزیره قشم تا بندرلنگه) را نقطه با تنوع گونه ای بالا نسبت به بقیه منطقه مورد مطالعه نشان داد. در طرف دیگر، پراکنش این شاخص برای سپر ماهیان دو محدوده طول جغرافیایی 57 تا 59 درجه (سیریک تا میدانی) و طول جغرافیایی 53 تا 55 درجه (جزیره کیش تا جزیره قشم) را نقاط داغ جهت حضور سپر ماهیان معرفی کرد.

    کلید واژگان: کوسه ماهیان, سپر ماهیان, تنوع گونه ای, پراکنش, خلیج فارس, دریای عمان}
    AliReza Rastgoo *, Siamak Behzadi, Tooraj Valinassab

    The present study aimed to the biodiversity of Chondrichthyes and distribution of this group of aquatic animals in the Persian Gulf and Oman Sea using biodiversity indices and finally, the maps were ploted using the GIS software. Data collection was carried out from October to December 2018 using bottom trawler by Ferdows from Sistan and Baluchestan and Hormozgan provinces waters in the Persian Gulf and Oman Sea. A total of 4014 specimens were caught in the study area, of which 245 specimens belonged to 10 species and 4 families of sharks and 3769 specimens belonged to 21 species and 12 families. The results showed that Margalef species richness index varied from zero to 1.82 for sharks and from zero to 2.65 for batoids. Also, the Pielou’s evenness index varied from 0.43 to 1 for sharks and from 0.11 to 1 for the batoids. Also, the Shannon index varied from zero to 1.9 for sharks and zero to 1.86 for batoids. The Shannon Diversity Index distribution for sharks only showed a range of 54 to 56 degrees longitude (range south of Qeshm Island to Bandar-lengeh) as a hotspot compared to the rest of the study area. On the other hand, the distribution of this index showed two points, range from 57 to 59 degrees longitude (Sirik to Meydani) and of 53 to 55 degrees longitude (Kish Island to Qeshm Island) as hotspots for the presence of batoids.

    Keywords: Shark, Batoids, Species diversity, Distribution, Persian Gulf, Oman Sea}
  • یاسین میربلوچ زهی، سید علی اکبر هدایتی، محمدرضا میرزایی، علیرضا راستگو*

    مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر عوامل محیطی بر پراکنش و انتخاب زیستگاه در سه گونه هم زیست از ماهیان غضروفی در دریای عمان انجام شد. نمونه برداری از مهر ماه لغایت آبان ماه 1396 از نوار شمالی دریای عمان به وسیله کشتی ترال کف کلاس فردوس انجام شد. فاکتور های محیطی به وسیله CTD ثبت گردید و جهت تعیین فاکتور های تاثیرگذار بر انتخاب زیستگاه در گونه های مورد مطالعه از مدل GAM استفاده گردید. نتایج نشان داد که عامل محیطی کلروفیل a بیش ترین تاثیر در انتخاب زیستگاه در گونه Iago omanensis دارد. در دیگر سو، فراوانی گونه  Rhinobatos annandalei ارتباط معنی داری با فاکتورهای محیطی اکسیژن محلول، کلروفیل a، درجه حرارت و هدایت الکتریکی داشت. از طرفی، فاکتور های محیطی درجه حرارت و هدایت الکتریکی بر پراکنش گونه Torpedo sinuspersici نقش مهمی داشتند. نتایج مطالعه حاضر، علم و شناخت را از اکولوژی پراکنش ماهیان غضروفی هم زیست در دریای عمان را بهبود بخشید که می تواند در معرفی مکان های با احتمال حضور این گونه ها و تجزیه و تحلیل مکانی آن ها برای سایر محققین علاقه مند و مدیریت شیلاتی در آینده مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: ماهیان غضروفی, گونه های شاخص, انتخاب زیستگاه, فاکتور های محیطی, دریای عمان}
    Yasin Mir Balouchzehi, Seyed Ali Akbar Hedayati, Mohammadreza Mirzaei, Ali Reza Rastgoo *

    Current study was aimed effect of environmental factors on spatial ecology and habitat use of three sympatric elasmobranch species in the Iranian waters of Gulf of Oman. Sampling was carried out from the northern part of Gulf of Oman using bottom trawl of FERDOWS from October to November 2017. Environmental factors were recorded by CTD and the GAM model was used to determine the factors influencing on habitat preferences by species. The results showed that chlorophyll a is the most effective factor in the habitat use of Iago omanensis. On the other hand, the frequency of Rhinobatos annandalei had a significant correlation with the dissolved oxygen, chlorophyll a, temperature and electrical conductivity. Also, temperature and electrical conductivity had the most important role on the spatial ecology of Torpedo sinuspersici. The results of this study improve our knowledge and understanding of the ecology of the distribution of sympatric elasmobranch species in the Gulf of Oman, which can be used to introduce locations with the probability of these species and their spatial analysis for other interested researchers and future fishery management.

    Keywords: Elasmobranch, Indicator species, Habitat use, Environmental Factors, Gulf of Oman}
  • لقمان ملکی، معصومه ملک، علیرضا راستگو

    یک گونه از جنس 1848, Blanchard Acanthobothrium از رودهی مارپیچی سفره ماهی (sephen. cf Pastinachus (1775, Forsskalسواحل ایرانی دریای عمان توصیف میشود. صفات ریختی و ریزساختارهای سطح بدن با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی مورد بررسی قرار گرفت. .sp. n chabahariensis Acanthobothrium همراه با 48 گونه ی دیگر متعلق به گروه یک از سیستم دسته بندی گونه های این جنس است که دارای طول کل کمتر از 15 میلی متر، تعداد بند کمتر از 50 ، بیضه کمتر از 80 عدد و تخمدان با بازوهای متقارن میباشند. مقایسه گونه جدید با گونه های اقیانوس هند غربی و گونه های توصیف شده از جنس Pastinachus انجام شد. گونه جدید با توجه به صفات ریختی زیر از دیگر گونه های این منطقه متمایز است: طول کل، تعداد بندها، طول قلاب، تعداد بیضه ها و طول لوبهای تخمدانی. sephen Pastinachus یک گونه کمپلکس بوده که وضعیت تاکسونومی آن مشخص نیست و هویت این گونه خلیج فارس و دریای عمان هنوز مبهم میباشد. مطالعه مولکولی روی چند نمونه از دریای عمان نشان داد که توالی های DNA این نمونه ها با sephen. P کاملا منطبق نیستند و از این رو تحت نام sephen. cf. P معرفی شدند. معرفی این گونه تعداد کل گونه های توصیف شده Acanthobothrium از جنس Pastinachus را به 11 و تعداد گونه های Acanthobothrium از خلیج فارس و دریای عمان را به هفت میرساند. بعلاوه، کلید شناسایی گونه های این جنس که از گونه های Pastinachus توصیف شده اند، ارایه شد.

    کلید واژگان: Acanthobothrium, دریای عمان, Pastinachus cf. sephen, گونه جدید, صفات ریخت شناسی}
    Loghman Maleki *, Masoumeh Malek, Alireza Rastgoo

    A new species of genus Acanthobothrium Blanchard, 1848 is described from the spiral intestine of Pastinachus cf. sephen (Forsskal, 1775) from Iranian coasts of the Gulf of Oman. The morphological characteristics of specimens were analyzed with light and scanning electron microscopy. Acanthobothrium chabahariense n. sp. is a category 1 species (with Pastinachus. It is distinguished from the other species from the region within the genus by a combination of the following morphological features: total length, number of proglottids, hook length, number of testes and ovarian lobe length. Pastinachus sephen is a complex group still with no taxonomic resolution; therefore, the identity of the host in this study area is in question. Because of the molecular study of specimens from the Gulf of Oman did not completely correspond with P. sephen since they were introduced as P. cf. sephen. This brings the total number of species of Acanthobothrium from Pastinachus to 11 and the total number of Acanthobothrium species described from the Persian Gulf and the Gulf of Oman to seven. In addition, an identification key to the Acanthobothrium species occurring in the Pastinachus species was provided.

    Keywords: Acanthobothrium, Gulf of Oman, Pastinachus cf. sephen, new species, morphological characters}
  • علیرضا راستگو

    پژوهش حاضر با هدف بررسی تنوع گونه ای ماهیان غضروفی در آب های ایرانی خلیج فارس (محدوده استان هرمزگان) و دریای عمان انجام گردید و برای گونه های غالب نیز پارامتر های طول- وزن محاسبه شد. بدین منظور، نمونه‌ها به روش های صید ترال صنعتی، تحقیقاتی با کشتی کلاس فردوس و صید ضمنی ترالر های صید میگو از اردیبهشت 1394 تا مهر ماه 1395 جمع آوری گردید. در مجموع، تعداد 709 نمونه متعلق به 28 گونه از ماهیان غضروفی (19 گونه سفره ماهی از 11 خانواده و 9 گونه کوسه ماهی از 5 خانواده) جمع آوری گردید و مورد مطالعه قرار گرفت. از بین گونه‌های مختلف سفره ماهیان، هفت گونه شامل Torpedo sinuspersici (107 عدد)، Himantura randalli (99 عدد)، Gymnura poecilura (77 عدد)، Brevitrygon imbricata (79 عدد)، Rhinobatos punctifer (68 عدد)، Pastinachus sephen (46 عدد) و Aetobatus flegellum (17 عدد) و از بین گونه‌های کوسه ماهیان، پنج گونه شامل Iago omanensis (63 عدد)، Rhizoprionodon acutus (47 عدد)، Carcharhinus macloti (35 عدد)، R. oligolinx (17 عدد) و Chiloscyllium arabicum (18 عدد) در محدوده نمونه برداری غالب بودند که روابط طولی- وزنی آن‌ها بررسی شد. به طور کلی بیشتر گونه‌ها نوع رشد آلومتریک مثبت یا ایزومتریک داشتند. همچنین نتایج نشان داد که طول و عرض صفحه در سفره ماهیان می‌تواند به عنوان فاکتور مناسب برای بررسی روابط طول- وزن استفاده شود.

    کلید واژگان: ماهیان غضروفی, تنوع گونه ای, رابطه طولی- وزنی, دریای عمان, خلیج فارس}
    AliReza Rastgoo

    This study aimed to investigate on species diversity of elasmobranches in the Iranian waters of the Persian Gulf (Hormozgan province) and Oman Sea, and length- weight relationships for dominant species were estimated. For this purpose, samples were collected using both industrial-research bottom trawlers of using“Ferdows” class ship and shrimp trawlers by-catch, between May 2014 and September 2015. A total of 709 individuals, belonging to 28 elasmobranch species (19 batoids from 11 families and 9 sharks from 5 families), were collected and studied. Between the species of batoids, seven species were dominant, including Torpedo sinuspersici (107 individuals), Himantura randalli (99 individuals), Gymnura poecilura (77 individuals), Brevitrygon imbricata (79 individuals), Rhinobatos punctifer (68 individuals), Pastinachus sephen (46 individuals) and Aetobatus flagellum (17 individuals), while among sharks, five species, including Iago omanensis (63 individuals), Rhizipriondon acutus (47 individuals), Carcharhinus macloti (35 individuals), R. oligolinx (17 individuals) and Chiloscyllium arabicum (18 individuals) were dominant in the sampling region, for which length –weight parameters were estimated. In general, most species showed positive allometric or isometric growth. Also, both the disk length-weight and disk width-weight relationships showed a good fit, indicating the credibility of these factors for investigating the length-weight relationships.

    Keywords: Elasmobranchs, Diversity, Length-weight relationships, Persian Gulf, Oman}
  • علیرضا راستگو*، سید محمدرضا فاطمی، تورج ولی نسب، محمدصدیق مرتضوی
    مطالعه حاضر با اهداف بررسی رژیم غذایی سه گونه سفره ماهی از خانواده Dasyatidae شامل گونه های Himantura imbricata، H. randalli و Pastinachus sephen در محدوده آب های ایرانی خلیج عمان و تنگه هرمز، روابط غذایی بین آن ها و تخمین سطح تغذیه ای برای هر گونه انجام شد. در مجموع 191 معده متعلق به سه گونه جمع آوری شد و با شاخص های VI، %FO، %IRI، سطح غذایی و شاخص Pianka مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که گونه H. imbricata به لحاظ تغذیه، انتخابی عمل کرده و بیش تر از سخت پوستان تغذیه می کند. در صورتی که گونه H. randalli دارای دامنه تغذیه متوسط می باشد و در محتوبات معده آن سخت پوستان و کرم های پرتار بیش ترین گروه ها را تشکیل داده اند. در گونه P. sephen بیش ترین دامنه غذایی مشاهده گردید که نشان می دهد از نظر تغذیه یک گونه غیر انتخابی می باشد که دوکفه ای ها، خارپوستان و کرم های پرتار مهم ترین گروه های غذایی در محتویات معده این گونه بودند. آنالیز شباهت غذایی اختلاف معنی داری در رژیم غذایی بین سه گونه را آشکار کرد که نشان دهنده مجزا بودن منابع غذایی برای گونه های مورد مطالعه می باشد. در نتیجه نشان دهنده سطح پائین رقابت غذایی بین سه گونه می باشد که موجب هم زیستی گونه ها در یک زیستگاه می شود. سطح غذایی برای هر سه گونه از خانواده Dasyatidae کم تر از 4 تخمین زده شد که نشان می دهد اعضای این خانواده جایگاه مشترکی در میانه شبکه غذایی دارند.
    کلید واژگان: سفره ماهیان دم گزنده, اکولوژی تغذیه, روابط غذایی, سطح تغذیه ای, خلیج عمان, تنگه هرمز}
    Alireza Rastgoo *, Seyed Mohammad Reza Fatemi, Tooraj Valinassab, Mohammad sedigh Mortazavi
    The aims of the current study were feeding ecology, trophic interactions and trophic level estimation of three stingrays (Elasmobranchii; Dasyatidae) including Himantura imbricata, H. randalli and Pastinachus sephen in the Oman Sea. A total of 191 individuals belonging to three species were obtained and studied using VI, %FO, index of relative importance (%IRI), trophic level analysis and Pianka index. Results showed that H. imbricata had very specialized diet, consuming mainly on Crustacean. While H. randalli had moderate niche breadth and crustaceans, followed by polychaeta were the most important prey category in its stomach contents. Finally, P. sephen had the greatest niche breadth, with a varied diet divided among items such as Bivalve, Echinodermata and Polychaeta. An analysis of similarity showed significant differences among three species in their diet, indicating a partitioning of food resources between them. It also represented the minimum of food competition between the three species, facilitating coexistence within a habitat. The trophic levels of the stingrays are less than 4, a position shared them as intermediate food webs.
    Keywords: Stingray, Dasyatidae, Feeding ecology, Trophic level, Trophic interactions, Oman Sea}
  • علیرضا راستگو*، تورج ولی نسب

    در مطالعه حاضر روابط غذایی بین سه گونه از ماهیان غضروفی همزیست شامل Iago omanensis، Rhinobatos punctifer و Torpedo sinuspersici در اعماق بین 50 تا 100 متری در دریای عمان (محدوده آب های سیستان و بلوچستان) بررسی شد. در مجموع، 238 نمونه با استفاده از ترالرهای بسترروب کلاس فردوس در فصل بهار و تابستان 1393 صید شدند و محتویات معده آن ها با شاخص های VI، FO و %IRI و آزمون آنالیز nMDS بررسی شدند. نتایج نشان داد گونه I. omanensis بیشتر از ماهیان استخوانی تغذیه می کند و در چندین معده سخت پوستان و سرپایان نیز یافت شدند. همچنین گونه T. sinuspersici نیز به صورت انتخابی تنها از ماهیان استخوانی تغذیه می کند. در طرف دیگر گونه R. punctifer از شکارچیان انتخابی بوده که بیشتر از سخت پوستان تغذیه می کند. آزمون آنالیز شباهت اختلاف معنی داری را بین رژیم غذایی سه گونه مورد مطالعه نشان داد (R=0.574; P=0.001). همچنین آنالیز شباهت تغذیه ای به صورت دو تایی بیشترین اختلاف را بین گونه های R. punctifer و T. sinuspersici و کمترین اختلاف را بین گونه های I. omanensis و T. sinuspersici آشکار کرد. نتایج به دست آمده نشان دهنده مجزا بودن منابع غذایی برای هر گونه می باشد که می تواند با ریخت شناسی و عادات رفتاری هر گونه در ارتباط باشد.

    کلید واژگان: اکولوژی تغذیه, دریای عمان, رقابت غذایی, کوسه ماهی, سپر ماهی, ماهیان غضروفی}
    AliReza Rastgoo *, Tooraj Valinassab

    In this study, trophic interactions were studied among three elasmobranches including Iago omanensis, Rhinobatos punctifer and Torpedo sinuspersici coexisting in the depth ranging from 50 to 100 meters in the Oman Sea (Sistan and Balochistan waters). A total of 238 specimens were collected using industrial bottom trawlers of ‘FERDOWS’ during spring and summer,2014 and their stomach contents were analyzed based on VI, FO, %IRI indices and nMDS analysis. Results showed that I. omanensis fed mainly on teleosts, and crustacean and cephalopod were found in the several stomachs. Moreover, T. sinuspersici had specialized diets on teleosts. On the other hand, R. punctifer had a specialized diet on crustacean. An analysis of similarity showed significant differences among three studied species (R=0.574; P=0.001). Analysis of pair-wise tests detected the greatest dietary differences between R. punctifer and T. sinuspersici, while I. omanensis and T. sinuspersici showed the lowest differences. The results showed that there is resource partitioning, which can be related to morphology and feeding behavior of each species.

    Keywords: Elasmobranch, Sharks, Rays, Feeding ecology, Trophic interactions, Oman Sea}
  • علی رضا راستگو*، تورج ولی نسب، میثم طاولی

    مطالعات اکولوژیک روی گونه های مختلف آبزیان از لحاظ مدیریت منابع و بررسی اثرات ماهیگیری بر اکوسیستم بسیار با اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح غذایی چند گونه از آبزیان خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از نرم افزار TrophLab می باشد. بدین منظور از پایان نامه ها و مقالات ارایه شده در این حیطه استفاده گردید. از مطالعاتی که دسترسی به اطلاعات آن (درصد وزنی اقلام غذایی خورده شده، دامنه طولی و تعداد معده های مورد بررسی) امکان پذیر بود، جهت محاسبه سطح غذایی هر گونه استفاده گردید. داده های رژیم غذایی 25 گونه آبزی در 28 سطح تغذیه ای ارزیابی شد که دامنه سطح غذایی از 28/2 تا 50/4 متغیر بود. برای ماهیانی که چندین مطالعه از رژیم غذایی آنها وجود داشت، چندین سطح تغذیه ای بدست آمد که می تواند به دلیل اختلاف در اندازه آنها باشد. بیشترین مقدار سطح غذایی در این مطالعه برای ماهی زرده، کوتر مواج، هوور و گیدر بترتیب 50/4، 50/4، 49/4 و 45/4 بدست آمد. همچنین یک مدل رگرسیون معمولی مرتبط با سطح تغذیه ای و طول بدن آبزی بدست آمد. نتایج آماری نشان داد که سطح تغذیه ای با طول آبزی ارتباط دارد و با افزایش طول بدن، سطح غذایی نیز افزایش می یابد که به این واقعیت اشاره دارد که میزان موفقیت نسبی ماهیان بزرگتر برای شکار کردن افزایش می یابد. سطح غذایی و مدل رگرسیون می تواند در تنظیم شاخص های تروفیک و مدل هایی از اکوسیستم های دریایی کمک کند.

    کلید واژگان: TrophLab, آبزیان دریایی, خلیج فارس, دریای عمان}
    Rastgoo A. R*, Valinassab T, Tavoli M

    The estimation of fractional trophic levels is essential for the management of fisheries resources as well as for quantifying the ecosystem effects of fishing. The main aim of this study was estimation of trophic levels in different marine organisms using TrophLab software in the Persian Gulf and Oman Sea. We gathered all available information on diet that has been locally described. Usable diet data of 25 species resulted in 28 trophic level estimates that ranged from 2.28 to 4.50. For those fishes with more than one dietary study estimation of trophic level was found to vary, probably due to a combination of different size ranges, with bigger fish tending to have higher trophic levels. The maximum trophic levels were obtained for Euthynnus affinis, Sphyraena putnamae, Thunnus tonggol and Thunnus albacores with amount of 4.50, 4.50, 4.49 and 4.45, respectively. An ordinary regression model relating trophic level and body length was formulated. Result showed that trophic level and body length were moderately correlated. This is the result of the fact that as fish grow their relative success rates increase due to ontogenetic changes in sensory and swimming capacities. Trophic level and regression model should be of help in the formulation of trophic indicators and models marine ecosystems.

    Keywords: Trophic level, Marine aquatics, TrophLab, Persian Gulf, Oman Sea}
  • محمد علی سالاری علی آبادی، علیرضا راستگو، مهدی محمدی، بیتا ارچنگی، سید احمد قاسمی
    به منظور بررسی قرابت ژنتیکی دو جمعیت از ماهی سنگسر معمولی در خلیج فارس (مناطق آبادان و بندرعباس) از نشانگرهای مولکولی AFLP استفاده گردید. تعداد 14 نمونه از آبادان (E«25/56 ''51 °48 و N »97/22 ''98 ○29) و 11 نمونه از بندرعباس ( E«73/19 ''27 °56 و N »56/13 ''18 °27) جمع آوری شد. در مجموع 410 باند قابل امتیازدهی با استفاده از شش ترکیب آغازگر EcoRI/MseI مشاهده شد که 88 عدد از آنها چند شکل بودند (46/21 درصد). درصد باندهای چند شکل در ایستگاه آبادان 64/88 و در ایستگاه بندرعباس 18/68 درصد بود. مقدار هتروزیگوسیتی در ایستگاه آبادان (330/0) بیشتر از ایستگاه بندرعباس (222/0) محاسبه شد که علت آن را می توان به شرایط محیطی و اکولوژیک نسبت داد. ماتریکس فاصله ژنتیکی براساس ضریب Nei، فاصله ژنتیکی بین دو ایستگاه مورد مطالعه را 112/0 نشان داد. درخت فیلوژنی یک الگوی واضح از جدایی دو جمعیت را نشان داد که بیان کننده پراکنش محدود تخم و لارو سنگسر معمولی در مناطق آبادان و بندرعباس می باشد. همچنین الگوی پراکنشی این گونه با فاصله جغرافیایی کاملا هماهنگی داشت که بیانگر این بود مخزن ژنی این گونه بین مناطق آبادان و بندرعباس یکنواخت نیست. درجمع بندی نهایی، با توجه به فاصله ژنتیکی و نمودار حاصل از آنالیز PCA بین دو ایستگاه، جمعیت ها از یکدیگر جدا بوده و می توان اظهار داشت که نمونه های ایستگاه آبادان و ایستگاه بندرعباس دو جمعیت جدا از هم هستند.
    کلید واژگان: AFLP, انگشت نگاری ژنتیکی, سنگسر معمولی, Pomadasys kaakan, خلیج فارس}
    Mohammad Ali Salari Ali Abadi, Ali Reza Rastgoo, Mehdi Mohammadi, Bita Archangi, Seyed Ahmad Qasemi
    Twenty five individuals of Javelin grunter, Pomadasys kaakan, collected from Abadan (29° N and 48° E) and Bandar Abbas (27° N and 56° E) stations along the Persian Gulf, was analyzed for relationship between two populations of this species, using Amplified Fragment Length Polymorphism (AFLP). A total of 410 putative loci were detected by six primer combinations, 88 of which were polymorphic (21.46%). The proportion of polymorphic loci in the Abadan and Bandar Abbas stations was calculated 88.64 and 68.18%, respectively. Average of heterozygosity in the Abadan (0.330) was higher than Bandar Abbas (0.222), which may be correlated with the environmental and ecological conditions of these stations. Nei’s genetic distance for the two populations was estimated 0.112. The phylogenetic tree revealed a clear distinction line between the two populations, supporting that dispersal of eggs and larvae in the Persian Gulf is spatially restricted. Pattern of isolation by distance was observed in this species, indicating that the gene pool of P. kaakan in the Persian Gulf was not homogeneous. The results also showed that AFLP is a potent technique for genetic fingerprinting and species identification.
    Keywords: AFLP, Genetic fingerprinting, Javelin Grunter, Pomadasys kaakan, Persian Gulf}
  • اثر فشار بر بدن در اعماق مخحتلف دریا
    علیرضا راستگو
    محیط غواصی به دلیل شرایط خاص خود، اثرات مختلفی بر روی بدن غواص می گذارد. غواص در طی نزول، فشار ستونی از آب را بر روی بدن خود وارد می آورد که با افزایش عمق رابطه مستقیم دارد و هر چقدر سرعت غوص رفتن بیشتر باشد، اثرات فشار بر بدن نیز بیشتر خواهد شد.
    از آنجا که هوا (گازها) و مایعات بدن نسبت به تغییرات فشار حساسیت بیشتری دارند، اندام ها و دستگاه های بدن که محتوی هوا و مایعات باشند بیشتر متاثر می شوند. یکی از این اندام ها سینوس های سر و صورت و اطراف بینی می باشند که در هنگام نزول بدلیل متراکم شدن هوای موجود در آن، یک فشار منفی در داخل سینوس ها ایجاد شده و باعث کشیدگی مخاط پوشاننده سینوس ها می گردد و موجبات خونریزی و آسیب مخاط را فراهم می آورد. اندام دیگر که شایع ترین عضو حساس به تغییرات فشار می باشد گوش است که از سه قسمت تشکیل شده است گوش خارجی که با بیرون ارتباط داشته و در صورت انسداد مجرای خروجی آن، در اعماق دریا در اثر تراکم هوا، فشار منفی ایجاد نموده و پرده صماخ را به داخل مجرا می کشد و در هنگامی که مجرا باز باشد می تواند با ایجاد فشار مثبت پرده را به سمت گوش میانی برجسته نماید و در صورت تشدید فشار دچار پارگی گردد...
سامانه نویسندگان
  • علی رضا راستگو
    راستگو، علی رضا
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال