غلام نبی شریفی

تاثیرگذاری ساختار فیزیکی و کیفی مکان ها بر روی شخصیت و رفتار انسان امری است که امروزه مطالعات روان شناسی محیطی بر آن صحه گذاشته است. مولفه ها و عناصر معماری اسلامی که ویژگی های کیفی محیط زندگی مسلمانان را شکل می دهند مستثنا از این قاعده نیست. معماری اسلامی که یک نوع معماری ویژه ای است ابعاد مختلف شخصیت و رفتار انسان را تحت تاثیر خود قرار می دهد. از این رو، در این نوشتار نحوه ای تاثیرگذاری مولفه ها و عناصر معماری اسلامی از قبیل طراحی محیط بر اساس ارزش های اسلامی، مسجدمحوری، خانه وسیع، فضای سبز، آراستگی و دل نوازی، روشنایی، رعایت حریم خصوصی و عمومی، نظافت و پاکیزگی و رنگ آمیزی در ارتباط با روحیات و احساسات و رفتارهای انسان از جمله رفتارهای بزه کارانه او بررسی شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که این گونه عناصر روی گرایش ها، احساسات و رفتارهای انسان تاثیر مثبت گذاشته و رفتارها و روحیات انسان را در مسیر ارزش های الهی هدایت می نمایند و زمینه آرامش روحی و روانی را در انسان فراهم آورده، از این طریق از ایجاد، رفتارهای بزهکارانه در محیط شهری جلوگیری می نمایند.

مقاله حاضر به بررسی تاثیر نهادهای سیاسی افغانستان در ارتباط با سلامت و فساد اداری می پردازد. هرچند فساد اداری معلول عوامل مختلفی می باشد اما پیش فرض این نوشتار این است که نهادهای سیاسی در ساختار نظام سیاسی افغانستان نقش کلیدی در ایجاد سلامت اداری و هم در گسترش فساد اداری دارند. یکی از مشکلات اساسی فرا روی حکومت و دولت افغانستان وجود فساد اداری گسترده در این کشور می باشد که امروزه به یکی از موانع  بزرگ در راه پیشرفت و انکشاف این کشور تبدیل شده است. قدر مسلم آن است که سلامت اداری مرهون سازمان های نظام مند و نیروی انسانی با کفایت و کارآمد می باشد و رمز موفقیت یک کشور در راستای توسعه در عرصه ها و زمینه های مختلف، داشتن نیروهای انسانی شایسته از یک سو و برخوردار بودن از سازمان ها و نهاد های مدرن، سالم و ساختار نظام اداری منسجم از سوی دیگر می باشد. به طور مثلث از نظر حقوقی سه عامل یعنی سیاست گذاری، قانون گذاری و سیستم قضایی در یک جامعه کمال آن ها باعث کمال نظام اداری و نقض آن ها منجر به فساد و رکود نظام اداری می شود، زیرا ادارات و سازمان ها مجریان تصمیمات نهادهای سیاسی می باشند، ضعف سیاست ها و تصمیمات نهادهای سیاسی منجر به ضعف ادارات دولتی می شود، لذا بررسی نقش نهادهای سیاسی افغانستان در سلامت و عدم سلامت اداری  بسیار حایز اهمیت می باشد که باید مورد توجه جدی قرارگیرد.