به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

فاطمه خدایی

  • فاطمه خدائی، شهرام روستایی*، داود مختاری

    پژوهش حاضر با هدف تهیه ی نقشه ی بیابان زایی در محدوده ی پیرامونی دریاچه ارومیه با تاکید بر معیار آب های زیر زمینی بر اساس مدل بیابان زایی مدالوس در بازه ی زمانی سال 2000 تا 2018 میلادی صورت پذیرفت. در جهت رسیدن به این هدف، چهار شاخص معیار آب های زیرزمینی شامل میزان هدایت الکتریکی، میزان کلر موجود در آب های زیرزمینی، میزان جذب سدیمی و میزان افت سطح ایستابی آب های زیرزمینی به عنوان شاخص های دخیل در فرآیند بیابانی شدن اراضی مورد بررسی قرار گرفت. بر طبق نتایج حاصل 212 کیلومترمربع از کل مساحت محدوده ی مورد مطالعه در کلاس بسیار شدید بیابان-زایی، 338 کیلومتر در کلاس بیابان زایی شدید، 1708 کیلومتر مربع در کلاس بیابان زایی متوسط، 4723 کیلومتر در کلاس بیابان زایی ضعیف و 7414 کیلومتر مربع در کلاس بدون بیابان زایی قرار دارد. مناطق واقع در منتهی الیه جنوب و جنوب شرق دریاچه ارومیه به دلیل دارا بودن میزان هدایت الکتریکی (4600-2400 دسی زیمنس بر متر)، میزان کلر (1033-500 میلی گرم در لیتر)، میزان جذب (92-27 میلی گرم در لیتر) از وقوع پدیده ی بیابان زایی بیشتر از سایر نواحی متاثر شده اند. از سوی دیگر در این نواحی سطح ایستابی آب های زیرزمینی به طور میانگین بیش از 50 سانتی متر در 18سال افت پیدا کرده است. بر پایه ی مطالعات صورت پذیرفته در جهت شناسایی مهمترین عامل تخریب منابع آب های زیرزمینی و متعاقبا وقوع پدیده ی بیابان زایی برداشت بی رویه از منابع آب های زیرزمینی به دلیل دارا بودن کاربری اراضی کشاورزی و باغی ، کاهش میزان بارندگی و حضور آبرفت های کواترنری با قابلیت انحلال پذیری بالا از علل آالودگی آب های زیرزمینی نواحی واقع در کلاس خطر بسیار شدید است.

    کلید واژگان: بیابان زایی, معیار آب زیرزمینی, مدل مدالوس, روش درون یابی کریجینگ, محدوده ی پیرامون دریاچه ارومیه
    Fatemeh Khodaei, Shahram Roostaei *, Davoud Mokhtari
    Introduction

    The phenomenon of desertification refers to the process of destruction and devastation of natural ecosystems in arid, semi-arid and semi-humid arid regions, which leads to a decrease in biomass production and the emergence of soil destruction effects or erosion (Ekhtesasi et al., 2011: 14). Desertification occurs due to natural factors such as climatic variables and human activities (Binal et al., 2018: 10), (Collado et al., 2002: 121) and its impact on ecological processes is very high and complex, such as negative effect on plant characteristics (such as biomass, lands density and area covered by vegetation), soil biodiversity loss and reduction soil fertility, change in landscape patterns of arid areas at various geographical scales (Xu et al., 2009: 1738). Therefore, combating desertification is essential to ensure long-term soil and land exploitation in arid regions of the world. Destruction of water resources, both quantitatively and qualitatively, can lead to biomass depletion and eventually desertification. Groundwater quality is the result of all the processes and reactions that operate on water from the moment of condensation in the atmosphere until it is discharged from a well or spring.

    Methodology 

    1-2- Study area The study area included part of the Urmia catchment located in the northwest of Iran with a longitude of 44”0’ to 47”0’E and latitude of 37”0’ to 38”20’N, with an area of 14.395km2. The intersection of the mountain and the plain indicates the boundaries of the study area. (figure 1).     Fig (1): The study area 2-2- Method of Preparing a map of desertification sensitive areas in a project entitled “MEDALUS” It was carried out by the European Commission, and the ESAS model was presented in 1999. In the Medalus method, four key criteria are evaluated: soil quality, climate quality, vegetation quality and management quality. Each criterion also has indicators that, in fact, form the layers of that criterion. In Iran, by calibrating the mentioned model, at first, the most important criteria affecting the desertification process are identified and scored based on descriptive-quantitative indicators. The score 1 is considered for the best conditions and the score 2 is considered for the worst conditions and for the average conditions the score between 1-2 is considered. In the next stage, the score of the indicators is investigated and using the geometric mean based on equation 1, the status map is calculated for each main criterion:(1)   Ix = [(L1) × (L2) × (L3)…… .. (Ln)]1 / n   Ix: The status related to each main criterion includes: soil status, climate status, vegetation status, erosion status, management status and groundwater status.   L1, 2, …… n:  Indicators under investigation for each criterion N: The number of indicators under investigation for each criterion In the Medallus model, the desertification risk map is obtained by emphasizing the groundwater criterion according to the following equation:(2)   Criterion of water resources destruction= (groundwater drop × electrical  conductivity ratio × groundwater chlorine ratio × sodium absorption ratio) 1.6 .

    Results and Discussion

    After preparing the weighted layers, the groundwater quality map was prepared using ArcGIs software environment. According to the obtained results in the southern half and southeastern of the case study area, groundwater has low quality because the four indicators of water electrical conductivity, chlorine ratio, sodium adsorption ratio, and water table level drop ratio have the highest ratio. So that the electrical conductivity ratio in these areas is in the high class and is about (2400-4600 dS / m), the chlorine ratio is in the middle class and is equal to (500-1033 mg / l), the sodium absorption ratio is in the very high class and is about (27-92 mg /l). In these areas, the groundwater table level has decreased about 50 cm per year (figure 2).   Fig (2): Desertification intensity map with emphasis on groundwater criteria based on Medalus model.

    Conclusion(s)

    The present research has been conducted with the aim of zoning the risk of desertification based on groundwater resources in the surrounding area of Lake Urmia in the time period from 2000 to 2018 using Medalus desertification model. According to the obtained results, 212 square kilometers of the total area of ​​the case study are in the very severe desertification class, 338 square kilometers are in the severe desertification class, 1,708 square kilometers are in the moderate desertification class, 4,723 square kilometers are in the poor desertification class, and 7,414 square kilometers are in the no desertification class. The parts located in the south and southeast of the case study area have been affected more than other areas by the destruction of groundwater resources and subsequently the occurrence of desertification phenomenon. Because the four indicators of the water electrical conductivity ratio, the chlorine ratio, the sodium absorption ratio, and the water table drop ratio have the highest ratio.  Alluvial aquifers adjacent to the lake have been exploited beyond their allowable capacity limit in recent decades, which along with the drought of the last decade has disturbed the balance of groundwater reserves and also the balance between saline and fresh water in alluvial aquifers. As a result, in some parts of alluvial aquifers near the lake, saline groundwater has infiltrated fresh water and affected its quality. On the other hand, with the increase of irregular abstraction of groundwater, the water level has risen in some areas and has caused desertification by reducing the ratio of soil ventilation. The high ratio of chlorine existing in groundwater is among the factors of soil salinity and a factor that limits the growth of vegetation in the case study area. The ratio of electrical conductivity of groundwater in the case study area is also significant due to reduced rainfall and increased evaporation ratio. This point has led to the destruction of soil structure and the creation of problems in lands drainage and has reduced and decreased the vegetation of the area quantitatively. The investigation of factors affecting the destruction of water resources showed that the geological factor and the presence of geological formations of the third period and quaternary alluvium, and agricultural and garden land use with the highest ratio of table level drop have had an important role in reducing groundwater quality and as a result, the desertification in the case study area.

    Keywords: Desertification, Groundwater Criteria, Medallus Model, Kriging Interpolation Method.Urmia lake area
  • فاطمه خدایی، ماندانا غلامی*، حجت الله نیک بخت، محمدعلی بابایی بیگی، خسرو ابراهیم
    زمینه و هدف

    اختلال شناختی یک بیماری پیشرونده شایع در سالمندان است. بهبود اختلال شناختی با میزان فعالیت فیزیکی ارتباط دارد. اثرات انواع تمرین ورزشی بر پروفایل لیپید سرمی و ارتباط آن با عملکرد شناختی در سالمندان ناشناخته است  بنابراین هدف اصلی از این مطالعه، مقایسه اثر انواع تمرین ورزشی بر پروفایل لیپیدی سرمی و ارتباط آن با عملکرد شناختی در سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف بود.

    روش کار

    سی بیمار سالمند (70-50 سال) مبتلا به اختلال شناختی خفیف انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه هوازی (10n=)، مقاومتی (10n=) و ترکیبی (10n=) تقسیم شدند. دوازده هفته برنامه ی تمرین مقاومتی، هوازی و ترکیبی (هوازی و مقاومتی) شامل جلسات 90 دقیقه ای، سه جلسه در هفته با شدت  متوسط بود. ارزیابی ها در سطح پایه و انتهای هفته ی دوازدهم انجام شد. پروفایل لیپیدی (LDL، HDL، TG و TC) و عملکرد شناختی (توسط آزمون کوتاه وضعیت ذهنی) ارزیابی شد. تفاوت تمامی متغیر ها، ارتباط آن ها و تغییرات بین پیش آزمون و پس آزمون ارزیابی شد.

    یافته ها:

     لیپوپروتیین با چگالی پایین (LDL-C) در گروه مقاومتی کاهش معنی داری نشان داد  درحالی که سایر پروفایل های لیپیدی بین گروه ها تفاوت معناداری نداشت. عملکرد شناختی در تمام گروه ها بعد از 12 هفته افزایش معنی داری داشت (05/0≤p). ارتباط معناداری بین پروفایل های لیپیدی و عملکرد شناختی یافت نشد.

    نتیجه گیری:

     به نظر می رسد تمرین مقاومتی می تواند پروفایل لیپیدی سرمی در سالمندان بهبود دهد در حالی که انواع تمرین این قابلیت را دارد که  منجر به بهبود عملکرد شناختی در سالمندان با اختلال شناختی خفیف می شود

    کلید واژگان: تمرین ترکیبی, هوازی, مقاومتی, اختلال شناختی خفیف, پروفایل لیپیدی
    Fatemeh Khodaee, Mandana Gholami*, Hojjatollah Nikbakht, MohammadAli Babaee Beigi, Khosrow Ebrahim
    Background

    Cognitive impairment is a common progressive disease in the elderly and is one of the worldwide leading causes of their disability. What makes it worse that there are currently no treatments to reverse cognitive impairment. Therefore, early intervention would be the best issue to prevent cognitive impairment. Moreover, early detection of asymptomatic cognitive impairment can prevent Alzheimerchr('39')s disease. Improvement in cognitive impairment could be related to the amount of physical activity. Recently, the effects of serum lipid profiles, including total cholesterol, triglycerides, low-density lipoprotein cholesterol, and high-density lipoprotein cholesterol, have been studied on cognitive impairment in the elderly. The results of these researches on how lipid profile levels can affect cognitive function have been controversial. On the other hand, the effects of various types of exercise, including the intensity and duration of these exercises on serum lipid profile and also its relationship with cognitive function in the elderly are unknown. Furthermore, most studies are focused on aerobic exercise and hence investigation on the effect of various types of exercise, including resistance and combination exercises on serum lipid profiles and cognitive status, and the relationship between them in the elderly patients with mild cognitive impairment have been neglected so far. Therefore, the main purpose of this study was to compare the effect of different types of exercise, and not only aerobic exercise, on serum lipid profile in one hand, and also its relationship with cognitive function in the elderly with mild cognitive impairment on the other hand.

    Methods

    The present study is a pilot study with a small population to be effective in future investigations with more subjects and longer duration. For this study, thirty elderly (men and women) patients in the age range of 50 to 70 years old which diagnosed with mild cognitive impairment were selected from the 1223 patients who referred to the Cardiovascular clinic of Imam Reza subspecialty Clinic which is under supervision of Shiraz University of Medical Sciences, as the study population. In selecting this population, in addition to mild cognitive impairment, three other parameters also were considered for the research samples. First, they should not have been regularly exercising for past six months before the start of the study. Second, they should not have any respiratory or cardiac disease; Finally, in a case that they have had surgery, at least 6 months must be passed since it. The samples were randomly divided into three groups: aerobic exercise group (n = 10), resistance exercise group (n = 10) and combined (aerobic and resistance) exercise group (n = 10). Twelve weeks of the resistance, aerobic and combined exercise programs consisted of 90-minute sessions in length, three days per week with moderate intensity for each mentioned group. In the present study, exercise programs were designed according to the physical condition of the subjects and based on the recommended physical activity instructions for the elderly. Evaluations including Lipid profiles levels and the cognitive performance of the samples were made at baseline and at the end of the twelfth week. Lipid profiles including total cholesterol, triglycerides, low-density lipoprotein cholesterol, and high-density lipoprotein cholesterol were tested in the laboratory of Shiraz Hafez Hospital which is under the auspices of Shiraz University of Medical Sciences, using an auto-analyzer and Pars Azmoon kits (made in Iran). Also, the cognitive performance of the samples was assessed by a short mental status test, which includes a cognitive status questionnaire by Folstein et al. The Shapiro Wilk test was used to found the normality of distribution and also knowing that whether parametric tests could be used or not. The results reported as mean and standard deviation and a one-way analysis of variance (ANOVA) was utilized to determine the differences between variables. The paired t-tests were performed to detect differences between time points (pre and post). Also, in order to understand the relationship between the variables, the Pearson’s single correlation test was used and statistical significance was set at p≤0.05. Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) ver.22 (SPSS Inc, Chicago, IL, USA) was used for statistical analysis. To do so, the differences of all variables between groups, their relationship, and changes between pre-test and post-test were evaluated.

    Results

    The results showed that except for the low-density lipoprotein cholesterol marker, which was significantly reduced in the resistance group, in other serum lipid profiles, there was no significant difference observed between the groups results after three months of aerobic, resistance, and combined exercise. However, total cholesterol, triglycerides, and low-density lipoprotein cholesterol decreased in the aerobic and combined groups and increased in the resistance group, which none of them were significant. Also, after three months of exercise, high-density lipoprotein decreased in the aerobic group and on the other hand increased in the combination and resistance groups. Therefore, in the resistance group, despite the increase in total cholesterol, triglycerides, and low-density lipoprotein cholesterol to a low extent, low-density lipoprotein cholesterol levels decreased significantly. Hence, resistance exercise is able to optimally reduce the concentration of low-density lipoprotein cholesterol and increase high-density lipoprotein cholesterol. On the other hand, cognitive function in all the three groups increased significantly after 12 weeks (p≤ 0.05). Finally, it should be mentioned that despite the simultaneous improvement of some of the serum lipid profiles and cognitive function, no significant relationship in the elderly was found between lipid profiles and cognitive function.

    Conclusion

    According to the results of this study, the resistance and the aerobic exercise are able to improve one or two serum lipid profiles in the elderly with mild cognitive impairment; But, the combined exercise improves all serum lipid profile markers, which (should be mentioned) was much less effective than other two types of exercise. Overall, it seems that the resistance exercise can improve the serum lipid profile in the elderly more effectively. On the other hand, the results indicate that the aerobic, resistance, and combination exercises are able to improve cognitive function in the elderly with mild cognitive impairment. However, more comprehensive studies with larger sample sizes should be done in this regard.

    Keywords: Combined Exercise, Aerobic Exercise, Resistance Exercise, Mild Cognitive Impairment, Lipid Profile
  • فاطمه خدایی، حمیدرضا طاهری*، مهدی سهرابی، محمد سالاری زارع
    اهداف

     در طول زندگی عوامل بسیاری فرآیندهای تعادلی بدنی را دچار اختلال و نقص عملکردی می کنند. یکی از این اختلالات و نقص های عملکردی، بیماری پارکینسون است؛ لذا هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر دستورالعمل های توجهی و تمرین با جوراب مقاومتی بر تعادل ایستا و پویای بیماران پارکینسونی است.

    مواد و روش ها

    با هدف بررسی این موضوع، از میان بیماران مبتلا به پارکینسون بالای 60 سال شهرستان شاهرود، 25 بیمار زن با میانگین سنی 2.31±62.20 به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در پنج گروه آزمایشی (گروه دستورالعمل توجهی بیرونی به همراه تمرین با جوراب مقاومتی،گروه دستورالعمل توجهی درونی به همراه تمرین با جوراب مقاومتی، گروه دستورالعمل توجهی بیرونی به همراه تمرینات مقاومتی بدون جوراب،گروه دستورالعمل توجهی درونی به همراه تمرینات مقاومتی بدون جوراب و گروه تمرینات مقاومتی بدون جوراب و بدون دستورالعمل های توجهی) جای گرفتند. پروتکل تمرینی تحقیق حاضر برای هر 5 گروه تمرین مقاومتی و غیرمقاومتی، به صورت تمرینات ورزش در آب، 90 دقیقه سه بار در هفته و به مدت 8 هفته بود. تعادل ایستا و پویای شرکت کنندگان در مراحل پیش آزمون و پس آزمون ثبت شد.

    یافته ها

    یافته های تحلیل کواریانس یکراهه (ANCOVA) نشان داد که در شاخص تعادل ایستا، تنها در شرایط چشم باز، گروه دستورالعمل توجهی بیرونی به همراه تمرین با جوراب مقاومتی برتر از سایر گروه ها عمل کرد (0.04=p و0.31=η2). این یافته ها در شاخص تعادل پویا نیز تکرار شد (0.02=p و0.44=η2).

    نتیجه گیری

    با توجه به یافته های این تحقیق، به مربیان و درمانگرها توصیه می شود تا حین تمرینات و مداخلات اصلاحی خود در آب، برای بهبود تعادل ایستا و پویای بیماران از دستورالعمل های توجهی بیرونی به همراه تمرین با جوراب مقاومتی طراحی شده در تحقیق حاضر بهره ببرند. به هرحال، انجام مطالعات تکمیلی آینده پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: تمرین مقاومتی, توجه, بیماری پارکینسون, تعادل
    Fatemeh Khudaei, HamidReza Taheri*, Mehdi Sohrabi, Mohammad Salari Zare
    Objectives

     During life, many factors cause functional impairment and imbalance in body balance process. One of these disabilities and functional impairment is Parkinson's Disease. Therefore, the purpose of this study was to investigate the effect of attentional instructions and exercise with resistance socks on the static and dynamic balance of Parkinson's patients.

    Methods & Materials

     In order to investigate this, 25 females (Mean±SD: 62.20±2.31) were purposefully selected among the patients with Parkinson's disease with over 60 years of age in Shahrood City and were randomly assigned into five experimental groups: 1. External attentional instruction group along with exercise with resistance socks; 2. Internal attentional instruction group along with exercise with resistance socks; 3. External attentional instruction group along with exercise without resistance socks; 4. Internal attentional instruction group along with resistance exercise without socks; and 5. Resistance exercises group without socks and without justifying instructions. The training protocol of present study was 90 minutes, three times a week for 8 weeks in a state of exercises in water for each of the five groups of resistance and non-resistance training. The static and dynamic balance of participants was recorded in the pretest-posttest phases.

    Results

     The findings of One-way Covariance Analysis (ANCOVA) showed that the external attentional instruction group along with exercise with resistance socks performed better than other groups in the static equilibrium index, only in the open eye conditions (P= 0.04, η2= 0.31). These findings were repeated in the dynamic equilibrium index (P= 0.02, η2= 0.44). 

    Conclusion

     According to the findings of present study, it is suggested to coaches and therapists to use external attentional instructions along with exercise with resistance socks during their training and modifying interventions in the water to improve the patient's static and dynamic equilibrium. However, future supplementary studies are suggested.

    Keywords: Resistance training, Attention, Parkinson's Disease, Balance
  • فاطمه خدایی، علیرضا ابدالی مشهدی*، امین لطفی جلال آبادی، احمد کوچک زاده
    سابقه و هدف
    سطح وسیعی از خاکهای ایران شور است و پرورش گیاهان در این خاک ها با مشکلات متعددی از جمله مشکلات تغذی های همراه است. در چنین شرایطی عملکرد کمی و کیفی گیاهان کاهش می یابد. در این راستا و در شرایط خاک شور آزمایشی با هدف ارزیابی اثر محلول پاشی برگی عناصر سلنیوم و بور و همچنین کاربرد دو نوع خاک پوش کلش گندم و کود گاوی در مقایسه با عدم کاربرد بر تعدادی از خصوصیات گیاه آفتابگردان انجام پذیرفت.
    مواد و روش ها
    به منظور بررسی امکان افزایش کمیت و کیفیت محصول در شرایط خاک شور (در عمق صفر تا 60 سانتی متر با میانگین هدایت الکتریکی 65/8 دسی زیمنس بر متر، پی اچ 85/7 و بافت خاک رسی سیلتی) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 95-1394 در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان بر روی گیاه آفتابگردان (هیبرید قاسم) انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل سه خاک پوش (بدون خاک پوش ، خاک پوش کلش گندم به میزان 15 تن در هکتار، کود گاوی پوسیده به میزان 30 تن در هکتار)، محلول پاشی سلنیوم به شکل سلنیت سدیم (عدم کاربرد ، 17 و 34 میلی گرم در لیتر) و محلول پاشی بور از منبع اسید بوریک (عدم کاربرد و 400 میلی گرم در لیتر) بود. آبیاری به صورت جوی پشته ای (نشتی) انجام شد. صفات مورد بررسی شامل عملکرد دانه، عملکرد روغن، درصد پروتئین دانه، محتوای سلنیوم دانه، محتوای بور دانه، شاخص برداشت روغن، شاخص برداشت دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در طبق و وزن هزار دانه بود.
    یافته ها
    کاربرد خاکپوش ها به ویژه خاک پوش کلش گندم در مقایسه با عدم کاربرد خاک پوش بر بیشتر صفات مورد بررسی اثر مثبت داشت. کاربرد سلنیوم بهصورت معنی داری محتوای سلنیوم دانه را نسبت به عدم کاربرد آن افزایش داد به طوری که بیشترین مقدر سلنیوم دانه (14/0 قسمت در میلیون) در بالاترین سطح محلول پاشی سلنیوم و کمترین محتوای سلنیوم دانه در عدم کاربرد آن (12/0 قسمت در میلیون) مشاهده شد. اثر اصلی تیمار محلول پاشی بور اثر معنی داری بر صفات مورد بررسی نداشت ولی اثر متقابل سه گانه آن با محلولپاشی سلنیوم و خاک پوش بر روی صفات مهمی مانند عملکرد دانه، عملکرد روغن و شاخص برداشت معنی دار گردید. کاربرد سلنیوم به صورت معنی داری باعث کاهش وزن هزار دانه شد به طوری که بیشترین وزن هزار دانه از عدم کاربرد سلنیوم (50/55 گرم) و کمترین وزن هزار دانه (55/50 گرم) از بالاترین سطح سلنیوم به دست آمد. اثر متقابل محلولپاشی سلنیوم و بور بر تعداد دانه در طبق اثر معنیدار داشت به طوریکه کمترین تعداد دانه در طبق (1293) از عدم کاربرد سلنیوم و بور بدست آمد که به طور متوسط بیش از 100 دانه کمتر از سایر ترکیبات تیماری بود. بیشترین عملکرد دانه و عملکرد روغن به ترتیب با متوسط 6431 و 2529 کیلوگرم در هکتار در حضور توام محلول پاشی بور و کاربرد کلش گندم به دست آمد. تیمارها اثر معنی داری بر درصد روغن دانه (با میانگین 78/35 درصد) نداشتند. بیشترین پروتئین دانه (46/25 درصد) از تیمار کاربرد کلش گندم حاصل گردید.
    نتیجه گیری
    در مجموع در این آزمایش عدم محلول پاشی سلنیوم × محلول پاشی بور × کاربرد مالچ کلش گندم بهترین عملکرد کمی و کیفی در شرایط خاک شور را داشت. با توجه به نتایج بدست آمده در شرایط خاک شور در این آزمایش، اثرات مثبت و مفید مالچ کلش گندم (افزایش معنی دار شاخص برداشت، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و درصد پروتئین دانه نسبت به شاهد) بسیار خوب و فرا تر از حد انتظار بود. با وجود اثرات مفیدی که محلولپاشی سلنیوم در غلظت 17 میلی گرم در لیتر داشت ولی سطح بالاتر آن یعنی محلولپاشی سلنیوم در غلظت 34 میلی گرم در لیتر اثرات منفی بر عملکرد کمی و کیفی داشت.
    کلید واژگان: تغذیه گیاه, شاخص برداشت روغن, گیاه روغنی, مالچ کلش گندم
    Fatemeh Khodaeii, Alireza Abdali Mashhadi*, Amin Lotfi Jalal Abadi, Ahmad Koochekzadeh
    Background and objectives
    Iran has a large surface area of saline soil and in this condition of saline soil, crop production is involved with a lot of problems including deficiency of some nutritional elements and outcome of this problems is decreasing of quantitative and qualitative yield. For this purpose, in saline soil conditions, an experiment was conducted to evaluate the effect of foliar spraying of selenium and boron elements, and mulches application of wheat straw and cow manure on some of sunflower properties.
    Materials and methods
    In order to evaluate the possibility of increasing the quantitative and qualitative yield of the product in saline soil conditions (At a depth of 0 to 60 cm, with an average electrical conductivity of 8.68 dS.m-1, pH of 7.85 and silty clay soil texture) a factorial experiment in a randomized complete block design with three replications was conducted on sunflower (Ghasem hybrid) in Khuzestan Agricultural Sciences and Natural Resources University in 2016. Treatments was included, three mulches (no application, wheat stubble 15 ton.ha-1 and cow manure 30 ton.ha-1), foliar spraying of selenium in the form of sodium selenite (no application, 17 and 34 mg.l-1) and boron foliar spraying in the form of boric acid (no application and 400 mg.l-1). Irrigation was done in a furrow. The traits that were studied included: seed yield, oil yield, seed protein percentage, selenium and boron content of seed, oil harvest index, seed harvest index, biological yield, number of seeds per capitulum and 1000-seed weight.
    Results
    The application of mulch, especially wheat mulch, in comparison with non-application of mulch, had a positive effect on most of the studied traits. The use of selenium significantly increased the content of selenium seed compared to its non-application so that the highest and lowest selenium seed content were observed in high (0.14 ppm) and low (0.12 ppm) levels of selenium foliar spraying treatments respectively. The main effect of boron foliar application were not significant on the studied traits, but its triple interaction with selenium foliar spraying and mulch on important traits such as seed yield, oil yield and harvest index were significant. Application of selenium significantly reduced the weight of 1000 seeds, so that the highest 1000-seed weight was obtained from the non-use of selenium (55.50 grams) and by increasing the concentration of selenium foliar spraying solution, 1000 seed weight (50.55 grams) decreased. The interaction effect of selenium and boron foliar spraying on seed number per capitulum was significant so that the lowest number of seeds per capitulum (1293) was obtained from non-use of selenium and boron which averaged more than 100 seeds less than other treatment compounds. The highest seed yield (6431 kg.ha-1) and oil yield (2529 kg.ha-1) showed in boron foliar spraying × wheat straw. Treatments had no significant effect on seed oil percentage (with mean of 35.78 %). The highest protein content (25/46 %) was obtained from treatment of wheat straw.
    Conclusion
    Overall, in this experiment, non-selenium foliar spraying (17 mg.l-1) × boron foliar spraying (400 mg.l-1) × wheat straw mulch application had the best quantity and quality yield. According to the results obtained in saline soil conditions, the beneficial effects of wheat stubble mulch (significant increase in harvest index, number of seeds per head, grain yield and seed protein percentage compared to non- application) was more than expectation. However, suitable selenium concentration (17 mg.l-1) had beneficial effects but the higher level of selenium foliar application (34 mg.l-1) had a negative effect on quantitative and qualitative yield.
    Keywords: Oil harvest index, Oil plant, Plant nutritionWheat stubble mulch
  • سعید احمدی فرد، مسعود رکنیان، فاطمه خدایی، اکبر حیدرپور *
    آلیاژ A356 یک آلیاژ ریختگی بوده که شامل آلومینیم، سیلیسیم و منیزیم است. این آلیاژ دارای استحکام و شکل پذیری خوب به همراه خواص ریختگی عالی، مقاومت به خوردگی بالا و سیالیت خوب است. این آلیاژ به صورت گسترده ای در صنایع ماشین سازی، هواپیماسازی، صنایع دفاعی و به ویژه صنایع خودروسازی به جای اجزاء فولادی استفاده می گردد. اما مقاومت به سایش کم این آلیاژها باعث شده که استفاده از آن ها محدود گردد. فرآوری اصطکاکی اغتشاشی یک روش حالت جامد است که برای اصلاح سطح، بهبود خواص مکانیکی و تولید کامپوزیت استفاده می گردد. در این پژوهش با استفاده از فرآوری اصطکاکی اغتشاشی به اصلاح ریزساختار آلیاژ A356 و توسعه نانوکامپوزیت های سطحی A356/TiO2 و A356/TiO2/Gr پرداخته شده است. در ابتدا ترکیبی از سرعت های دورانی و پیشروی مختلف روی نمونه ها انجام شد تا نمونه بهینه با در نظر گرفتن نتایج ریزساختاری و خواص مکانیکی انتخاب شود و بهترین نتایج در سرعت دورانی rpm 900 و پیشروی mm/min 60 بدست آمد. از میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی، میکروسختی، سایش و نانوفرورونده برای مشخصه یابی سطح استفاده شد. بررسی ریزساختاری نشان داد که توزیع یکنواختی از ذرات تقویت کننده در سطح نانوکامپوزیت در منطقه اغتشاش وجود دارد. نتایج نشان داد که تشکیل نانوکامپوزیت سطحی منجر به بهبود خواص مکانیکی و رفتار سایشی آن می گردد. افزودن روانکار جامد گرافیت باعث بهبود خواص سایشی نانوکامپوزیت می شود.
    کلید واژگان: فرآوری اصطکاکی اغتشاشی, آلومینیم A356, نانو کامپوزیت سطحی, خواص مکانیکی, سایش
    Saeed Ahmadifard, Masoud Roknian, Fatemeh Khodaee, Akbar Heidarpour *
    The A356 is a cast alloy which consist of aluminum, silicon and magnesium. This alloy has good strangth and ductility with excellent casting properties, high corrosion resistance and good fluidity. This alloy is wiedly used in the automotive industry, aircraft, defense industry and especially the automotive industry as a substitution of steel components. Poor wear resistance of the alloys is major limitation for their use. Friction stir processing (FSP) is a recognized surfacing technique as it overcomes the problems of fusion route surface modification methods. In this study, friction stir processing was utilized to incorporate TiO2 and graphite particles into the matrix of an A356 alloy to form surface hybrid nanocomposite. For fabrication of nanocomposite a constant tool rotation rate of 900 rpm and travel speed of 60 mm/min with a tool tilt angle of 3 degree was used. Keeping in view of the requirement for improving wear resistance of A356 alloy, friction stir processing was attempted for surface modification with TiO2 and graphite powders. SEM, metallography, hardness, nanoindentation and pin-on-disc wear testing were used for characterizing the surface of nanocomposite. Microstructural analysis showed a uniform distribution of reinforcement particles inside the nugget zone. The surface nanocomposite results in enhanced properties in mechanical properties and wear resistance compared to the behavior of the base metal. Addition of solid lubricant graphite improve tribological properties of the nanocomposite.
    Keywords: Friction stir processing, A356 Al Surface nano composites, mechanical properties, Wear
  • شهرام روستایی، فاطمه خدایی *
    تنگه دره دیز یکی از مخاطره آمیزترین تنگه های استان آذربایجان شرقی، از لحاظ وقوع ناپایداری های دامنه ای است. با توجه به انطباق این تنگهبا تنها جاده ارتباطی شهرستان مرند – جلفا، یکی از بهترین راه های نگهداری وحفظ امنیت این مسیر، شناسایی مناطق و نقاط بحرانی و به عبارتی پهنه بندی خطر وقوع ناپایداری دامنه ای این تنگه است. در این راستا در ابتدا داده های مورد نیاز جمع آوری و سپس پردازش گردیدند و سپس لایه های اطلاعاتی لازم در محیطGIS، تهیه گردیده و سپسنقشه پهنه بندی خطر ناپایداری در نرم افزار IDRISIو در محیط شبکه عصبی مصنوعی پرسپترون چند لایه (MLP) با ساختار 1-10-15تهیه گردید و مناطق مستعد وقوع خطر ناپایداری های دامنه ای درمحدوده مورد مطالعه در پنج کلاس خطربسیار بالا، بالا، متوسط، پایین و بسیارپایین مشخص شد. بر طبق نتایج حاصل عواملی مانند شیب و فاصله از گسل مهمترین عوامل تاثیر گذار در وقوع ناپایداری های دامنه ای در تنگه دره دیز و در نهایت سبب ناامنی هر چه بیشتر جاده می باشند.
    کلید واژگان: پهنه بندی خطر, ناپایداری های دامنه ای, جاده های کوهستانی, تنگه دره دیز, شبکه عصبی پرسپترونچند, لایه(MLP)
    Shahram Roostaei, Fatemeh Khodaei *
    Dre Diz straitis one of the most risky straits of east Azarbayjian province from occurrence of slop instabilities. Given¡ the coincidence of thisstrait on the only connection pass between MARAND_JOLFA towns¡ the best way to care and keeping the security of the road¡ is identification of risky areas or zoning the risk of slop instability in this strait. For this ¡ the main data was collected then the needful layers were provided on the GIS software environment ¡later the zoning map of slop instability for zoning slop instability risk obtained in IDRISI software and on the ANN method (MLP) with 1-10-15 instruction provided ¡and the apt areas for occurrence of slop instability have been introduced in five different risk class :highest¡ high¡ medium¡ low ¡very low.And according to the result slop and distance of faulthave the greater role on the happining of slop instabilities on the strait and therefor on the Insecurityof the road.
    Keywords: Zoning risk, slop instability, Dare-Dizstrait, mountain roads, Artificial network multi-layer Perceptron (MLP)
  • شهرام روستایی، داود مختاری، فاطمه خدایی
    وقوع ناپایداری های دامنه ای در محورها و راه های ارتباطی به خصوص در مناطق کوهستانی، از جمله مواردی است که هر ساله خسارت های زیادی را به راه های مواصلاتی کشور وارد می سازد. در برخی موارد، وقوع این نوع از مخاطرات طبیعی در گردنه ها و تنگه هایی با شیب تندتر و جاده هایی با انحنای بیشتر، نظیر تنگه دره دیز و گردنه ننم وار استان آذربایجان شرقی، منجر به مرگ مسافران می گردد؛ بنابراین شناسایی ویژگی های طبیعی مناطقی که جهت اجرای پروژه های عمرانی اعم از احداث جاده و سایر راه های ارتباطی نظیر خطوط راه آهن، سدهای آبی و... گزینش می گردند و تعیین میزان استعداد آنها جهت وقوع ناپایداری های دامنه ای بسیار با اهمیت می باشد. در این مقاله با استفاده از روش رگرسیون لجستیک به پهنه بندی و شناسایی مناطق مستعد وقوع این نوع از حرکات دامنه ای در محدوده مورد مطالعه اقدام شد. برای این مطالعه از تصویر ماهواره لندست 8 سنجنده oLI-TIRS استفاده شد و فاکتورهای موثر در وقوع ناپایداری های دامنه ای (شیب، جهت شیب، لیتولوژی، کاربری زمین، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، فاصله از جاده، طبقات ارتفاعی) در محیط GISبررسی و از میان آنها مهم ترین فاکتور مشخص گردید. سپس بر لایه پراکنش ناپایداری های دامنه ای انطباق داده شد، به این ترتیب نقشه پهنه بندی خطر وقوع ناپایداری های دامنه ای در نرم افزار ادریسی تولید گردید؛ پس از آن نقشه پیش بینی احتمال وقوع ناپایداری های محدوده به پنج گروه با درجه حساسیت بسیار پایین، پایین، متوسط، بالا، بسیار بالا تقسیم شد.
    کلید واژگان: ناپایداری دامنه ای, تنگه دره دیز, روش رگرسیون لجستیک, نرم افزار ادریسی
    Shahram Roostaei, David Mokhtari, Fatimeh Khodaiae
    The occurrence of slop instability on the roads and communication domains, especially in the mountainous areas, is one of the cases the causes a lot of damages on the roads of country¡and sometimes in the areas in where the slop is very sharp or the roads are more curved the occurrence of this type of natural hazards can cause death of passengers¡therefore identification of the areas which because of their natural features are more dangerous and on the other hand they are chosen for construction projects such as roads ore dams ¡ ……¡ is really important .In this article the Logistic Regression was used for identifing the dangerous areas. For the study of the image sensor on Landsat 8 oLI-TIRS were used and the effective Factors ¡ as ¡ instability slope (slope, aspect, lithology, land use, distance to fault, distance from the river, away from roads, elevation) in GIS environment survey and the most important factors was known, then the distribution layer of instability was adjusted to the hazard zonation map of slope instabilities in software Edrisi then likelihood of slop instability map was divided into five groups with very low sensitivity, low, medium, high, very high.
    Keywords: slop instability, Dare diz strait, Logistic Regression, Edrisi Software
  • سارا حسینی زواره، محمد جواد فاطمی، میترا نیازی، فاطمه خدایی
    زمینه و هدف
    تغییرات هماتولوژیکی بسیاری در بیماران سوختگی شدید رخ می دهد. یکی از این تغییرات، ترومبوسیتوپنی است که در طی درمان سوختگی وسیع به دلایل مختلف از جمله عفونت امکان دارد به وقوع پیوندد. شمارش روزانه پلاکت در تشخیص زود هنگام عفونت و عوارض ثانویه بعد از سوختگی برای شروع درمان موثر بسیار اهمیت دارد. در این مطالعه ما رابطه اسکارکتومی بر افزایش تعداد پلاکت بیماران پس از عمل جراحی و همچنین کاهش میزان مرگ و میر بیماران را مورد بررسی قرار دادیم.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی بر روی 52 بیمار با میزان 40 تا 50 درصد سوختگی که به مرکز درمانی شهدای یافت آباد مراجعه کرده بودند، انجام شد. داده های آزمایشگاهی که به طور روزانه اندازه گیری می شد، به ویژه تعداد پلاکت بیماران در روز اسکارکتومی ثبت گردید. از تست آماری تی زوجی و یا معادل غیرپارامتریک آن برای مقایسه تعداد پلاکت در هر گروه قبل و بعد از جراحی و از تست آماری تی مستقل و یا معادل غیرپارامتریک آن برای مقایسه اختلاف بین پلاکت قبل و بعد از عمل جراحی بین گروه ها استفاده شد و تمامی نتایج به وسیله نرم افزار آماری SPSS 16.0 تحلیل شدند.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران 70/16 ± 69/29 بود. 74 % موارد (38 نفر) بهبودی پیدا کرده و ترخیص شده اند و 26% (14 نفر) از کل جمعیت مورد مطالعه فوت کرده اند. با توجه به نرمال بودن توزیع، از آزمون تی مستقل برای مقایسه اختلاف ها استفاده شد که اختلاف معنادار نبود (P=0.091).
    نتیجه گیری
    از مقایسه یافته ها می توان نتیجه گرفت که عمل جراحی اسکارکتومی در همه بیماران سوختگی، چه آنهایی که فوت می کنند و چه آنهایی که زنده می مانند باعث افزایش پلاکت می شود. اما این افزایش پلاکت در هر دو گروه معنی دار نبوده و نمی تواند به عنوان یک تعیین کننده پیش آگهی و مرگ و میر، مطرح باشد.
    کلید واژگان: اسکارکتومی, ترومبوسیتوپنی, پلاکت, سوختگی
    Introduction &
    Objective
    Multiple hematological changes occur in patients with severe burns. One of these changes is thrombocytopenia that may occur during the treatment of extensive burns for various reasons, including infection. Daily monitoring of platelet count is important in the early detection of infection and secondary complications after extensive burns. In this study, we have evaluated the effects of escharectomy on the platelet counts and the reduction of the mortality rate of extensive burn patients.
    Materials and Methods
    This cross-sectional study was done on 52 patients with 40-50% burn who were referred to the Shohadaye Yaft Abad hospital. Laboratory data were measured daily, especially platelet count per day were recorded. The platelet count was measured before and after escharectomy in all patients. Paired t test used to compare parametric or equivalent platelet count in both groups before and after surgery and to compare parametric independent t-test or equal to the difference between the platelets before and after surgery were analyzed between groups and all results were analyzed by SPSS 16.0 statistical software.
    Results
    The patients’ mean age was 29.69 ± 16.70 standard deviation. Of these 74% (38 patients) were treated and discharged, but 26% (14 people) of the population died. Given the normal distribution, independent t-test was used to compare the differences which were found to be of no significance (P = 0.091).
    Conclusions
    From the results, it can be concluded that escharectomy surgery in burn patients, both cases of those who died and those who survived, increases the platelet count. But this increase was not significant in either group and can not serve as a determinant of prognosis and mortality.
    Keywords: Escharectomy, Thrombocytopenia, Platelet, Burn
  • شهرام روستایی، لیلا خدایی*، داود مختاری، خدیجه رضاطبع، فاطمه خدایی
    مدیریت بلایای طبیعی نیازمند اطلاعات مکانی، جهت آمادگی در برابر خطرات و کاهش روند آنها می باشد. در این زمینه ارزیابی پتانسیل وقوع زمین لغزش در منطقه ای که به دلیل وضعیت جغرافیایی و ساخت و سازهای انسانی مستعد لغزش می باشد ضروری می نماید. سد مخزنی قلعه چای واقع در حوضه آبریز قلعه چای در شهرستان عجب شیر، یکی از این نوع نواحی می باشد. اهمیت بررسی ساختگاه سازه های مهندسی، بویژه در محل محور و مخزن سدها از دیدگاه خطر زمین لغزش به حدی است که اکنون این مسائل در گروه های مهندسین مشاور بزرگ، در جهان با دقت و در برنامه مطالعات اصلی در نظر گرفته می شود. به این ترتیب مشاهده می گردد که، عدم توجه به مساله وجود زمین لغزه های قدیمی و یا احتمالی آینده، موجب خواهد شد که در صورت ایجاد سد در محل های انتخابی، در اثر وقوع زمین لغزه ها درآینده، خسارت های مالی و جانی فراوانی به بار آید. در این تحقیق، از روش تحلیل شبکه ای ANP))، یک روش چندمعیاره تصمیم سازی برای انتخاب مناطق مستعد وقوع زمین لغزش درمحدوده محور و مخزن سد قلعه چای عجب شیراستفاده شده است. انتخاب مناطق مستعد برای وقوع زمین لغزش موضوعی پیچیده و نیازمند توجه به عوامل متعددی است .در این پژوهش از چند معیار( شیب، جهت شیب، لیتولوژی، کاربری زمین، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، فاصله از جاده، طبقات ارتفاعی) برای تعیین مناطق مستعد استفاده شده است. فرآیند تشخیص مناطق مستعد برای وقوع زمین لغزش طی چند مرحله انجام شده است. نتایج نشان داد که فرآیند تحلیل شبکه با نقشه پراکنش زمین لغزش ها 33/67 درصد تناسب دارد. همچنین تفسیرضرایب نشان داد که، معیارهای، کاربری اراضی،جهت شیب ، طبقات ارتفاعی نقش مهمی در وقوع زمین لغزش های منطقه دارند.
    کلید واژگان: سد قلعه چای, فرایند تحلیل شبکه (ANP), ماهواره لندست, زمین لغزش
    Dr Shahram Roostaei, Lila Khodaei *, Dr Davood Mokhtari, Fateme Khodaei
    The indication of the potential landslides in the area which due to geographical condition and the construction of human is prone to landslides is necessary, Ghalah Chai dam is one of these areas .In this study Analytic Network Process (ANP) Was Valuated .For this study the Image TM, 2011 Landsat was used. The maps of effective factors of landside (slope, aspect, lithology, land use, distance to fault, distance from river, distance from roads, elevation) were prepared in the GIS environment. Afterward it was crossed by the layer of sparseness of landsides and the hazard zoning maps of landside was produced in the above mentioned methods. The results showed that among eight factors effective factors, landuse, Aspect and Elevation have a greater role in the occurrence of landslides. Also comparison of the degree of fit between landslide distribution and zoning map of the mentioned method showed that, the analytic network process with 67/33% fitness better performance in identi fying risk areas in the study area.
    Keywords: Ghaleh Chai Dam, Analytic Network Process (ANP), Landsat Satellite, Landslide
  • فاطمه خدایی، اعظم مصداقی نیا، غلامعلی حمیدی، مهدی نورالدینی*
    سابقه و هدف
    گیاه صبر زرد در طب سنتی برای کاهش فشار خون به کار می رود. هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره صبر زرد بر قدرت انقباضی آئورت تحریک شده با پتاسیم کلراید و مقایسه آن با اثر سدیم نیتروپروساید می باشد.
    مواد و روش ها
    تعداد 18 قطعه از آئورت سینه ای 9 سر موش صحرایی نژاد ویستار 250-300 گرمی به 3 گروه تقسیم شد. پاسخ های انقباضی آنها در حمام بافتی حاوی محلول کربس کربوژنه تحت کشش 2 گرم به صورت ایزومتریک ثبت شد. در طول آزمایش اثرات تجمعی حامل ژل (گروه اول)، عصاره صبر زرد (mg/ml50-5: گروه دوم)، و سدیم نیتروپروساید (μM 10-0001/0: گروه سوم) بر فعالیت انقباضی آئورت سینه ای تحریک شده با کلراید پتاسیم mM 20 بررسی شد.
    نتایج
    یافته های مطالعه نشان داد اگرچه عصاره صبر زرد دارای اثر کاهشی بر قدرت انقباض آئورت تحریک شده با کلرید پتاسیمmM 20 است، اما این اثر کمتر از تاثیر سدیم نیتروپروساید است (0/05>P).
    نتیجه گیری
    عصاره صبر زرد احتمالا از طریق کاهش قدرت انقباض عضلات صاف عروق منجر به کاهش فشار خون می شود و این اثر نسبت به تاثیر سدیم نیتروپروساید در غلظت های کاربردی کمتر است. هم چنین، عصاره صبر زرد می تواند به عنوان یک داروی بالقوه کاهش فشار خون مطرح شود.
    کلید واژگان: آئورت سینه ای, بافت ایزوله, موش صحرایی, عصاره آبی, صبر زرد, سدیم نیتروپروساید
    Fatemeh Khodaei, Azam Mesdaghinia, Gholam Ali Hamidi, Mehdi Noureddini *
    Background
    Aloe vera is used in traditional medicine to treat hypertension. The purpose of this study was to examine the effect of the aqueous extract of Aloe vera (compared to Na+ nitroprusside) on the contraction of the rat isolated thoracic aorta precontracted with 20 mM potassium chloride.
    Materials And Methods
    In this study, 18 rings isolated from the thoracic aorta of 9 Wistar rats (250-300g) were divided into three groups. On the loaded tissue, a tension less than 2 g was applied which then was precontracted with potassium chloride (20mM) in organ bath containing the carbogen-Krebs solution. Changes in aorta contractility in response to cumulative application of vehicle (group I), extract (group II: 5-50 mg/ml) and Na+ Nitroprusside (group III: 0.0001-10 μM) were measured isometrically.
    Results
    The results showed that although Aloe vera has a decreasing effect on the contraction induced by potassium chloride (20mM), this effect was less than the cumulative effect of Na+ nitroprusside (P<0.05).
    Conclusion
    The possible antihypertensive mechanism of Aloe vera may be for reducing the contractility of vascular smooth muscle and this effect is weaker than the effect of nitroprusside. Hence, Aloe vera can be used as a potential drug for lowering the high blood pressure.
    Keywords: Thoracic aorta, Isolated tissue, Rat, Aqueous extract, Aloe vera, Na+ nitroprusside
  • مریم پژوتن، شیرین سخدری*، فاطمه مشهدی عباس، مهسا افقهی، فاطمه خدایی
    مقدمه
    هیستیوسیتوزیس سلول لانگرهانس به گروهی از اختلات نادر سیستم رتیکولواندوتلیال اطلاق می گردد که بیشتر در کودکان و جوانان بروز می کند. خانمی 57 ساله و بی دندان با شکایت درد مبهم در خلف فک پایین به دندانپزشک مراجعه کرده است. تشخیص بیماری LCH بود. ضایعات دهانی ممکن است اولین علائم بیماری هیستیوسیتوزیس سلول لانگرهانس باشند. بنابراین دندانپزشک باید با علایم دهانی بیماری آشنایی داشته باشد تا بیماری نادیده گرفته نشود.
    کلید واژگان: هیستیوستیوزیس, سلول لانگرهانس, ائوزینوفیلیک گرانولوما, فک پایین
    Maryam Pazhutan, Shirin Sakhdari, Fatemeh Mashhadiabbas, Mahsa Afghahi, Fatemeh Khodaei
    Introduction
    Langerhans cell histiocytosis (LCH) refers to a group of rare reticuloendothelial system disorders and it occurs most often in young adults and children. A 57-year-old edentulous female patient who complained of dull pain in the posterior region of the mandible referred to the dental office, with a complaint of dull pain in the posterior region of the mandible. The lesion was diagnosed as LCH. Oral manifestations could be the first signs of Langerhans'' cell histiocytosis. Therefore, the dentist must be aware of the oral symptoms so in order that the disease is not overlooked.
    Keywords: Histiocytosis, Langerhans', cell, Eosinophilic granuloma, Mandible
  • محمدعلی حسین پور فیضی، فاطمه خدایی، پروین آذرفام، ناصر پولادی
    زمینه
    سرطان پستان یک مساله مهم همه گیر شناختی با گسترش جهانی و شایع ترین سرطان در بین زنان است. آمار حاکی از افزایش مداوم شیوع سرطان پستان از اواسط دهه1320 است.
    هدف
    مطالعه به منظور بررسی همه گیر شناختی سرطان پستان در تبریز انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه همه گیر شناختی پرونده بیمارستانی و آسیب شناسی تمام بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های تبریز از اول فروردین 1385 تا آخر شهریور 1388بررسی شدند. اطلاعات مربوط به کسانی که بیماری آن ها سرطان پستان تشخیص داده شده بود، جمع آوری و داده ها با آزمون های آماری تی و مجذور کای تحلیل شدند.
    یافته ها
    بیماری 1126 نفر سرطان سینه تشخیص داده شده که متوسط سنی آن ها 93/2 ± 13/47 سال (دامنه 14 تا 92 سال) بود. از این تعداد 1094 نفر (%15/97) زن و 32 نفر (%75/2) مرد بودند. در %83/38 بیماران پستان چپ و در %91/31 آن ها پستان راست و در %67/2 بیماران هر دو پستان درگیر بود. %26/33 تومورها درجه 1، %25/34 درجه 2 و %9/7 درجه 3 گزارش شده بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته ها، بیش ترین شیوع در گروه سنی 46 تا 50 سال به دست آمد که با الگوی شیوع ابتلا به سرطان پستان در زنان آمریکایی، زنان بریتانیایی، زنان استان گلستان (ایران) و زنان کرد شمال عراق متفاوت بود.
    کلید واژگان: همه گیر شناسی, سرطان پستان
    Ma. Hossainpour, Feizi, F. Khodaei, Azarfam P., Pouladi N
    Background
    Breast cancer is one of the important epidemiological problems worldwide and is the most common cancer among women. Statistics indicate that the breast cancer was significantly increased from1940.
    Objective
    The purpose of this study was to evaluate the epidemiology of breast cancer in Tabriz.
    Methods
    In this epidemiological study, hospital and pathological documents of all patients admitted in Tabriz Hospitals were evaluated from March 2006 to September 2009. Patients with diagnosis of breast cancer were enrolled in the study. Data were analyzed by Chi-square and T-test using the statistical software SPSS-14.
    Findings
    The results showed 1126 cases of breast cancer with a mean age of 47.13 ± 2.93 years (14- 92 years old). 1094 cases (97.15%) were female and 32 cases (2.75%) were male. Of the 1126 cases, 38.83% were in the left breast, 31.91% were in the right breast and 2.67% were bilateral. 33.26% of patients were in stage 1, 34.25% were in stage 2 and 7.9% were in stage 3.
    Conclusion
    With regard to the results, t he highest prevalence of the breast cancer was among 46-50 years old women which was different from American, British, Golestan - Iran women and Kurdish women in northern Iraq.
    Keywords: Epidemiology, Breast Cancer
  • محمد عطایی، مرضیه علی خاصی، حکیمه سیادت، عباس منزوی، فاطمه خدایی
    زمینه و هدف
    علی رغم آنکه برای افزایش حجم پروتز در بیماران دارای دنچر از Modeling plastic(MP) در کنار ماده بهسازی بافتی استفاده می شود، اما در رابطه با ترکیب و واکنش متقابل (MP) و ماده بهسازی بافتی تحقیقهای گسترده ای انجام نشده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر دو جزء از ترکیبات ماده بهسازی بافتی روی ساختار و ترکیب شیمیایی (MP) می باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه تجربی مدل های کامپاند به ابعاد 25 و ارتفاع دو میلی متر تهیه گردیدند. پس از آن نمونه ها به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شده و هر کدام از آنها به وسیله ترازوی دیجیتال وزن می گردید. سپس نمونه ها در سه محلول اتانول، DBP: Di Butyl Phthalate و سه مخلوط دو ترکیب ذکر شده 50% اتانول و 50% DBP قرار داده شد و در زمانهای دو، چهار، شش و 24 ساعت مجددا وزن می شد برای آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش 16 استفاده گردید و از آزمون نان پارامتریک Kruskal-Wallis استفاده شد.
    یافته ها
    یافته های به دست آمده بیانگر این بود که اتانول نقش زیادی در حلالیت (MP) ندارد، در حالی که DBP تاثیر زیادی در حلالیت آن دارد و همچنین ترکیب اتانول و DBP در میان این سه نوع بیشترین تاثیر را در حلالیت (MP) دارد. (03/0= P)
    نتیجه گیری
    DBP تاثیر زیادی در حلالیت (MP)، دارد، ضمن آنکه ترکیب اتانول و DBP در میان این سه نوع دارای بیشترین تاثیر در حلالیت (MP) می باشد.
    کلید واژگان: تیشو کاندیشنر, مودلینگ پلاستیک, اتانول, دی بوتیل فتالات
    Mohammad Javad Atai, Marziyeh Alikhasi, Hakimeh Siadat, Abbas Monzavi, Fatemeh Khodai
    Background And Aim
    In patients with complete denture, some clinicians have used modelling plastic impression compound (MPIC) along tissue conditioner (TC) materials simultaneously. Little information is available on the composition of these materials and the interaction between them. The purpose of this study was to evaluate the influence of two components of MPIC on the structure and chemical composition of TC.
    Materials And Methods
    In this experimental study, MPIC specimens were provided in 25×2 mm discs. Specimens were randomly divided into three groups and were immersed in ethanol 70%, plasticizer (dibutyl phthalate) and a mixture of them (ethanol 70% and dibutyl phthalate). All of the discs were weighed with a digital balance before and 2, 4, 6 and 24 hours after immersion. Values were analyzed by non parametric Kruskal-Wallis (α= 0.05) and SPSS 16 for Windows (SPSS Inc., Chicago, IL) was used for statistical analysis.
    Results
    Statistical analysis indicated significant differences among all groups (p>.05).
    Conclusion
    Dibutyl phthalate (DBP) had high impact on the solubility of MP, while the mixture of dibutyl phthalate (DBP) and ethanol demonstrated the highest impact.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال