به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

فرزانه پورسعید

  • فرزانه پورسعید، محمود جلالی*، مسعود راعی
    پاندمی کرونا، اعم از آنکه در آزمایشگاه ‏های بیولوژیک با اهداف راهبردی طراحی شده یا به ‏نحو طبیعی منتشر شده باشد، زنگ هشداری در زمینه تهدیدات بیولوژیک است. پیشرفت گسترده علوم بیولوژیک و امکان دستکاری‏ های ژنتیکی، فاجعه بالقوه نسل‏ کشی و نسل آزاری را یادآور شده و تهدیدات فزاینده تروریسم، نگرانی را تشدید می‏کند. بنابراین اراده ‏ای راسخ ‏تر از پیش در راستای تقویت‏ تعهدات اعضای جامعه جهانی برای محو سلاح ‏های بیولوژیک و عوامل بالقوه آن ضروری است. عمده ‏ترین تعهدات نظام منع سلاح‏ های بیولوژیک در کنوانسیون منع سلاح ‏های بیولوژیک 1972 طرح شده است، لیکن به ‏طور ویژه، فقدان پیش‏بینی نهاد نظارتی، نبود تضمینات کافی و مستقل به ‏منظور پایش موارد نقض تعهدات، خارج بودن ناقضان از گستره اعضا و... تاثیر کارکرد آن را خدشه‏ دار و مبهم ساخته است. شناسه‏ دار کردن دانشمندان زیستی، تدوین کردارنامه ‏ها و محدودسازی زمینه های دسترسی تروریست از راهبردهایی است که صرفا در سند چندجانبه و جامع جدیدی با پیش‏بینی نهاد مستقل بین‏ المللی ناظر و تضمینات کافی امکان‏ پذیر می‏شود.
    کلید واژگان: چالش نظارتی, سلاح‏های بیولوژیک, کنوانسیون منع سلاح‏های بیولوژیک, نهاد نظارتی
    Farzane Poorsaid, Mahmoud Jalali *, Masoud Raei
    The outbreak of the Covid-19 pandemic, whether naturaly or designed in biological laboratories with strategic goals, is an alarm bell in regard to biological threats. Extensive development of biological sciences and the possibility of genetic manipulations remind us of the possibility of genocide and generational abuse, and the increasing threats of bio-terrorism intensify this concern. This demonstrates the necessity  to strengthen the universal efforts for the destruction of biological weapons and their agents. The main obligations under the biological weapons prohibition system are outlined in the 1972 Convention on Prevention of Biological Weapons (BWC). But the lack of oversight by the monitoring body, as well as the lack of sufficient and independent guarantees to monitor violations of obligations, have made the effect of its function impaired and ambiguous. Identifying biological scientists, compiling codes of conduct and limiting terrorists access are among the strategies that can be made possible only in a new multilateral and comprehensive instrumentt which includes provision of an independent international monitoring body and sufficient guarantees.
    Keywords: Supervisory Challenge, Biological Weapons, BWC, Supervisory Body
  • فرزانه پورسعید*
    سازمان بین‏المللی کار، قدیمی‏ترین سازمان بین‏المللی با ساختار منحصربه‏فرد سه‏جانبه در سده پیش تاسیس شد. ترویج استانداردهای جهانی کار، فراهم‏سازی فرصت‏های کار شایسته، بهبود برنامه‏های حمایت اجتماعی و تقویت نهادها و گفت‏وگوهای سه‏جانبه، از اهداف راهبردی این نخستین نهاد تخصصی سازمان ملل بوده است. تدوین حدود 200 استاندارد جهانی کار از دستاوردهای یکصدویک‏ساله این سازمان است. با وجود برخی کامیابی‏ها، طرح هزاران گزارش تخلف این پرسش را القا می‏کند که موانع تاثیر مطلوب نظام بین‏المللی کار چیست. پژوهش حاضر بر این فرضیه استوار است که برخی چالش‏ها اجرای استانداردهای جهانی کار و کارایی سازمان را محدود کرده است. این موانع از مباحث مربوط به گستره صلاحیت سازمان تا فقدان جهانشمولی استانداردها، مواجهه با رویکرد اقتصاد جهانی و پیچیدگی استانداردهای تدوینی و نظام به‏نسبت پیچیده نظارت را شامل می‏شود. این نوشتار با بهره‏گیری از روش توصیفی- تحلیلی در پی بررسی این موانع و ارایه راهبردهای ممکن است.
    کلید واژگان: استانداردهای جهانی کار, جهانی‏سازی, سازمان بین‏المللی کار, مقاوله‏نامه‏های بین‏المللی
    Farzaneh Poorsaied *
    The International Labor Organization (ILO) is one of the oldest international organizations and with its unique tripartite structure, was established a century ago. The strategic purposes of the ILO, as the first UN specialized agency, have been to promote international labor standards (ILS), to pave the way for attaining decent work, to improve social security, and to strengthen tripartite bodies and structures. The ILO has adopted more than 200 Conventions. Despite its success, the ILO has received thousands of complaints on non-observance of the ILS. These complaints raise the question: what are the obstacles to observing the ILS? This research paper is based on the thesis that some challenges restrict the implementation of ILS. These challenges mainly relate to the extent of ILO jurisdiction, the lack of universal ratification of ILO Conventions, globalization, complexity of certain ILS and also their supervisory system. This paper, using a descriptive – analytical method, examines these challenges and suggests mechanisms to remove them.
    Keywords: the International Labour Organization, International Labour Standards, International Labour Conventions, Globalization
  • فرهاد طلایی*، فرزانه پورسعید

    بررسی بحران های جهانی پیشین، موید این نکته اساسی است که دولت ها به تنهایی قادر به فایق آمدن بر چالش های ناشی از تکانه های جدی نمی باشند. نظر به ماهیت پیشبینی ناپذیر بحران ناشی از پاندمی کرونا، مذاکره اجتماعی با سازمان های کارگری و کارفرمایی بیش از هر برهه دیگری اجتناب ناپذیر گردیده است. استاندارد های بین المللی کار، راهنمای تضمین بخش کار شایسته در مهار بحران ها، از جمله پاندمی کرونا می باشد. ضرورت مذاکره اجتماعی در واکنش به بحران و نقش کلیدی سازمان های کارگری و کارفرمایی به وضوح در استاندارد های بین المللی اخیر کار، مورد تاکید قرار گرفته است. توصیهنامه شماره 205 مصوب 2017 سازمان بین المللی کار، دولت ها را به بازشناسی نقش مزبور در چارچوب آزادی انجمن و حق تشکل و مذاکرات جمعی مندرج در مقاوله نامه های 87 و 98 فراخوانده است. این نوشتار با روش توصیفی- تحلیلی، موضوع را مورد بررسی قرار می دهد. بدیهی است مذاکره موثر اجتماعی سازمان های کارگری و کارفرمایی، به راهبرد برون رفت از چالش های جاری ناشی از بحران کمک نموده و تاب آوری اقتصادی، پایداری بنگاه های اقتصادی و پیاده سازی مطلوب حمایت های معیشتی جهت جامعه کارگری را موجب خواهد گردید.

    کلید واژگان: بحران, پاندمی کرونا, سازمان بین المللی کار, سازمان های کارگری و کارفرمایی, مذاکره اجتماعی
    Farhad Talaie *, Farzaneh Poorsaied

    Examination the previous global crisis indicates this basic point that governments can't on their own overcome the challenges stemming from strong shocks. Given the unprecedented nature of the crisis caused by the covid-19 pandemic, social dialogue involving governments and employer’s and worker’s representative organization is more important than ever. International labour standards contain specific guidance for safeguarding decent work in the context of crisis response including covid-19 pandemic. The necessity of social dialogue to response crisis and the key role of workers’ and employers’ organization is highlighted in currently international labour standards. The international labour organization’s recommendation 205 adopted in 2017, the international labour organization calls on governments to recognize this role within the framework of freedom of association and the right of association and collective bargaining contained in the 87 and 98 international labour conventions. this paper examines this issue with a descriptive-analytical method. It is obvious that effective social negotiation of labour and employer’s organizations has contributed to strategic measures to overcome the current challenges caused by the crisis and will lead to economic resilience, the sustainability of enterprises and the effective implementation of support for the employer community.

    Keywords: Crisis, Covid-19 Pandemic, International Labour Organization, Worker, Employer’s Organizations, Social Dialogue
  • فرزانه پورسعید، فرهاد طلایی*، سهراب مختاری

    بروز پاندمی کرونا (covid-19) در اوایل سال 2020 میلادی، ضرورت توسعه راهبردهای بشر محور در بحران ها را بدیهی تر نموده است. استانداردهای جهانی کار، الگوهای مدون از رویکرد بشر محور جهت تحقق عدالت اجتماعی می باشند. نظام بین المللی کار در این برهه با چالش جدی تر کار شایسته و آینده کار مواجه گردیده است. در شرایط کنونی، استانداردهایی همچون اشتغال، بهداشت، ایمنی و حمایت کارگران به ویژه در گروه های خاص کاری مهاجرین، زنان، کودکان و دیگر گروه های آسیب پذیر اهمیت بسیاری یافته است. تاب آوری در بحران از سویی مستلزم شناخت و پیاده سازی فرصت های تحقق استانداردهای جهانی کار است و از دیگر سوی رفع خلاها و چالش های اجرای آنها را ضروری ساخته است. این نوشتار با رویکرد توصیفی_تحلیلی به واکاوی آثار بحران کرونا بر استانداردهای جهانی حوزه کار و اشتغال پرداخته و نتیجه می گیرد پاندمی کرونا، مصداق نوظهور بحران و چالش های آینده کار می باشد که چون اشتغال را به نحو غیر قابل پیشبینی دگرگون نموده است، نظام جهانی را ناگزیر به اتخاذ خط مشی می نماید. رویکردهایی چون ترسیم نقشه نوین مشاغل آینده، استانداردسازی و بازبینی هنجارهای موجود کار جهانی همچون تحول ترتیبات کاری (دورکاری) و حمایت از کارگران و بنگاه های اقتصادی، راهبرد اساسی تاب آوری در بحران کنونی خواهد بود.

    کلید واژگان: کلید واژگان, استانداردهای جهانی کار, بحران, پاندمی کرونا(COVID-19), سازمان بین المللی کار
    Farzaneh Poorsaied, Farhad Talaie *, Sohrab Mokhtari

    The emergence of the Corona pandemic )covid-19( in early 2020 has made the need for the development of humanitarian strategies in Crisis more obvious. The international labour system at this time is facing a more serious challenge of decent and future work. In the current situation, standards such as employment, health and safety and workers support, especially for a special group of migrants, women, children and other vulnerable groups, have become very important. crisis resilience, on the other hand requires recognizing and implementing opportunities to meet global standards and on the other hand, has made it necessary to close gaps and challenges in their implementation. This paper uses a descriptive-analytical approach to analyze the effects on the corona crisis on the global standards in the field of Labour and Employment and concludes that Corona pandemic is an emerging example of the crisis and future challenges of work that, because it has transformed employment in on unpredictable way, forces the word system to adopt a policy. approaches such as plotting future jobs, standardizing and reviewing global labour norms, including work arrangement (Telework), and supporting workers and workplaces will be a key resilience strategy in the current crisis.

    Keywords: International Labour Standards, Crisis, Corona Pandemic (COVID-19), International Labour Organization
  • محمود جلالی*، فرزانه پورسعید

    در دهه های اخیر ماهیت و طیف امنیت بین المللی در پرتو ظهور عوامل غیردولتی تروریستی و گسترش سلاح های کشتارجمعی متحول شده است؛ به گونه ای که دسترسی عوامل غیردولتی تروریستی به سلاح های کشتارجمعی تبدیل به یک تهدید جدی برای جامعه بین المللی شده است. نظر به آنکه چنین تهدیدی در اسناد بین المللی منع سلاح های کشتارجمعی مورد توجه قرار نگرفته است، به تدریج جامعه بین المللی تدابیر خاصی را برای پیشگیری از دسترسی عوامل غیردولتی تروریستی به سلاح های کشتارجمعی اتخاذ کرده است. پرسش اصلی این است که آیا تلاش های بین المللی موجب رفع کامل چالش های نظارتی در خصوص این گونه عوامل غیردولتی شده است؟ این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی چالش های نظارتی در پیشگیری از دسترسی عوامل غیردولتی تروریستی به سلاح های کشتارجمعی را بررسی کرده و نتیجه می گیرد که رفع کامل این چالش ها، مستلزم راهکارهایی همچون جهان شمول سازی تعهدات بین المللی، هماهنگی و همکاری کامل میان دولت ها، نهادهای بین المللی و مدیران صنایع مربوطه در استانداردسازی حفاظت از سلاح های کشتارجمعی، مواد اولیه و تاسیسات آن ها است. در نهایت به عنوان یک راهکار اساسی، پذیرش یک کنوانسیون بین المللی خاص و جامع برای منع دسترسی عوامل غیردولتی تروریستی به سلاح های کشتارجمعی پیشنهاد می گردد

    کلید واژگان: اسناد بین المللی, سلاح های کشتارجمعی, عوامل غیردولتی تروریستی, نهادهای نظارتی
    Mahmoud Jalali *, Farzaneh Poorsaied

    In recent decades, the concept and nature of international security has been evolved through the emergence of terrorist non-State actors and the proliferation of weapons of mass destruction (WMD) so that access to WMD by such non-State actors has become a serious threat for the international community. The lack of provisions in international documents on the prevention of WMD to deal with such threat has made the international community to take special steps in preventing access to WMD by terrorist non-State actors. Notwithstanding these international efforts has not resulted in complete removal of supervisory challenges regarding such non-State actors. In this framework, this paper, using descriptive and analytical method, examines supervisory challenges in prevention of terrorist non-State access to WMD and concludes that the removal of these challenges requires globalization of international obligations, universal and complete co-ordination and co-operation among States, international organs and organisations and the managers of the respective industries in standardization of securing the WMD related materials and supervision over their establishment. As an essential strategy, adoption of a special and comprehensive international convention on the prevention of terrorist non-State actors to access WMD has been suggested in this paper.

    Keywords: International Documents, Weapons of Mass Destruction, Terrorist Non-State Actors, Supervisory Organs
  • فرهاد طلایی، فرزانه پورسعید*
    این مقاله به بررسی تاثیر متقابل حقوق بشر و صلح بر یکدیگر می پردازد. تجربه تاریخی جوامع بشری نشان داده است که صلح و حقوق بشر ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر داشته اند. چنین تجربه ای در دوران معاصر به گونه ای رشد و توسعه یافته است که ملت ها و دولت های جهان به این باور رسیده اند که حقوق بشر و صلح لازم و ملزوم یکدیگر هستند؛ به گونه ا ی که نمی توان بدون رعایت حقوق بشر به صلح واقعی و پایدار دست یافت؛ و بدون وجود صلح نیز نمی توان انتظار داشت که حقوق بشر به طور کامل مورد احترام و رعایت قرار گیرد. از سویی دیگر در دوران معاصر این ارتباط به گونه ای رشد و توسعه نموده است که برخورداری از صلح خود به عنوان یکی از نمونه های برجسته نسل سوم حقوق بشر مطرح بوده و حق برخورداری از صلح به عنوان یکی از حقوق بنیادین بشر مطرح شده است؛ به گونه ای که تحقق عملی دیگر حقوق بشر وابسته به وجود آن در نظر گرفته می شود. به بیانی دیگر حق برخورداری از صلح اساس دیگر حقوق بشر را تشکیل می دهد؛ چرا که بدون تحقق حق برخورداری از صلح امکان اجرای نسل اول حقوق بشر (حقوق مدنی و سیاسی) و نسل دوم حقوق بشر(حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی) و حتی نسل سوم حقوق بشر (حقوقی همچون حق توسعه و حق برخورداری از محیط زیست شایسته) وجود ندارد.
    در این راستا است که این مقاله با بررسی اسناد بین المللی همچون منشور سازمان ملل متحد، اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق های بین المللی سازمان ملل متحد راجع به حقوق بشر، قطعنامه های مربوطه مجمع عمومی سازمان ملل متحد (به ویژه اعلامیه حق مردمان در برخورداری از صلح - قطعنامه 11/39 مورخ 12 نوامبر 1984 میلادی، و قطعنامه ترویج صلح به عنوان یک الزام اساسی برای برخورداری کامل همگان از تمامی حقوق بشر - قطعنامه 163/62 مورخ 18 دسامبر 2007میلادی)، و قطعنامه های مربوطه کمیسیون حقوق بشر و شورای حقوق بشر نشان می دهد که چگونه حقوق بشر و صلح به عنوان مفاهیمی وابسته به یکدیگر در نظر گرفته شده اند به گونه ای که تحقق یکی، بدون دیگری به طور کامل امکان پذیر نمی باشد. در نهایت این مقاله نتیجه می گیرد که احترام به حقوق بشر و رعایت کامل این حقوق بدون صلح امکان پذیر نمی باشد و دستیابی به صلح پایدار و واقعی نیز بدون احترام به حقوق بشر و رعایت کامل این حقوق امکان پذیر نمی باشد. بر این اساس همه ملت ها و دولت ها باید کوشش نمایند تا از طریق احترام بیشتر به حقوق بشر در جهت تامین و تقویت صلح در جهان بکوشند و با خودداری از اقداماتی که صلح و امنیت بین المللی را به خطر می اندازند نقش خود را در جهت تحقق کامل حقوق بشر در سطح جهان ایفاء نمایند. بدیهی است در جهانی که دولت ها در صلح و آرامش با یکدیگر به سر می برند، حقوق بشر پویاتر و موثرتر مورد احترام و رعایت قرار خواهد گرفت و در چنین جامعه جهانی است که منافع همه ملت ها تامین و تضمین خواهند شد.
    کلید واژگان: حقوق بشر, حق برخورداری از صلح, مجمع عمومی, شورای امنیت, کمیسیون حقوق بشر, شورای حقوق بشر, یونسکو, سازمان بین المللی کار
    Farhad Talaie, Farzaneh Poursaeed*
    This paper studies how human rights and peace affect each other. The historical experiences of human societies have indicated that peace and human rights have had close connections to each other. These experiences have developed in the modern times so that nations and states are in the view that human rights and peace are complementary. Accordingly, achieving real and sustainable peace is impossible without respecting human rights and it cannot expect that human rights are fully respected if there is no peace. This interrelation has developed nowadays in a way that today the right to peace has become one of the examples of the third generation of human rights and a fundamental human right. This means that it is not possible to realise other human rights without realising such a right. In other words, the right to peace constitutes the basis of other human rights. This is because the first generation of human rights (that is civil and political rights) and the second generation of human rights (that is economic, social and cultural rights) and even the third generation of human rights (such as the right to development and the right to a healthy environment) cannot be realised if the right to peace is not respected. It is in this context that this paper examines such documents as the Charter of the United Nations (UN), The Universal Declaration of Human Rights, the UN Covenants on Human Rights, related resolutions of the UN general Assembly (in particular Declaration on the Rights of People to Peace – Resolution 39/11, 12 November 1984, and Resolution on Promotion of Peace as a Vital Requirement for the Full Enjoyment of All Human Rights by All –Resolution 62/163, 18 December 2007) and resolutions of the UN Human Rights Commission and of the UN Human Rights Council in order to demonstrate how human rights and peace have been considered as dependent on each other so that the existence of one depends on the existence of the other. Finally, this paper concludes that full respect of human rights is not possible without peace and it is impossible to achieve sustainable and real peace in the world without fully respecting human rights. Accordingly, nations and states should make their best efforts to strengthen peace in the world through respecting human rights and to pave the way for realisation of human rights in the world by maintaining international peace and security. It is certain that human rights can be respected more effectively when states are in peace with each other. It is in such universal society that the interests of all nations are guaranteed and safeguarded.
    Keywords: Human Rights, Right to Peace, The UN General Assembly, The UN Security Council, The UN Commission on Human Rights, The UN Human Rights Council, The UN Educational, Scientific, Cultural Organisation (UNESCO), The International Labour Organisation (ILO)
سامانه نویسندگان
  • فرزانه پورسعید
    فرزانه پورسعید
    (1397) دکتری حقوق بین الملل عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال