لیلا شایان
-
زمینه و هدف
نبود اطلاعات کافی در رابطه با بهترین روش تشخیص، جلوگیری و درمان بیماران مبتلا به کووید - 19 در همراهی با شیوع جهانی روزافزون این بیماری، سبب ایجاد چالش بزرگ در سیستم های بهداشتی در کل دنیا شده است. در مطالعات گوناگون، سی تی اسکن قفسه صدری به عنوان حساس ترین روش تشخیصی جهت این بیماری مطرح گردیده است. هدف از این مطالعه بررسی کارایی سی تی اسکن در تشخیص بیماران کرونایی دچار ترومای غیر نافد به قفسه صدری می باشد.
مواد و روش ها:
این مطالعه به صورت مقطعی و در یک بازه زمانی 4 ماهه (فروردین تا تیر 1399)، در مرکز ترومای شهید رجایی شیراز به عنوان بزرگترین مرکز ترومای جنوب ایران صورت پذیرفته است. سی تی اسکن قفسه صدری کلیه بیماران دارای معیار ورود مطالعه توسط دو رادیولوژیست (که نسبت به تشخیص قطعی بیمار اطلاع نداشته اند) بر اساس معیارهای تعیین شده توسط جامعه رادیولوژی آمریکای شمالی مورد بررسی قرار گرفته اند. سپس بیماران بر اساس طبقه بندی تعیین شده توسط جامعه رادیولوژی شمال آمریکا به دو گروه مثبت و منفی از لحاظ سی تی اسکن قفسه صدری تقسیم گشته اند.
یافته ها:
سی تی اسکن قفسه صدری دارای حساسیت 68٪، ویژگی 56٪، ارزش اخباری مثبت و منفی 8/34% و 7/83٪ و صحت 3/59٪ در تشخیص صحیح بیماران ترومایی مبتلا به کووید - 19 می باشد. در ناقلین بدون علامت این روش حساسیت 100٪، ویژگی 7/66٪ و ارزش اخباری منفی 100٪ در تشخیص بیماری افراد ترومایی دارد.
نتیجه گیری:
یافته های این مطالعه مشخص نمود که حساسیت و ویژگی تشخیصی سی تی اسکن در تشخیص بیماران ترومایی مبتلا به کووید-19 نسبت به گروه غیر ترومایی کمتر می باشد.
کلید واژگان: کووید - 19, رادیولوژی, تصاویر سی تی اسکن, تروماIntroduction & ObjectiveThe lack of enough medical evidence about COVID-19 regarding optimal prevention, diagnosis, and treatment contributes negatively to the rapid increase in the number of cases globally. A chest computerized tomography (CT) scan has been introduced as the most sensitive diagnostic method. Therefore, this research aimed to examine and evaluate the chest CT scan as a screening measure of COVID-19 in trauma patients.
Materials & MethodsThis cross-sectional study was conducted in Rajaee Hospital in Shiraz from February to May 2020. All patients underwent unenhanced CT with a 16-slice CT scanner. The CT-scans were evaluated in a blinded manner and main CT scan features were described and classified into four groups according to North American Society of Radiology recommendation. Subsequently, the first two North American Society of Radiology categories with the highest probability of COVID pneumonia (i.e. typical and indeterminate) were merged into the “positive CT scan group” and those with radiologic features with the least probability of COVID pneumonia into “negative CT scan group”.
ResultsChest CT scan had a sensitivity (68%), specificity (56%), positive predictive value (34.8%), negative predictive value (83.7%), and accuracy (59.3%) in detecting COVID-19 among trauma patients. Also, for the diagnosis of COVID-19 by CT scan in asymptomatic individuals a sensitivity of 100% and a specificity of 66.7% and a negative predictive value of 100% was obtained.
ConclusionsFindings of the study indicated that the CT scan's sensitivity and specificity is less effective in diagnosing trauma patients with COVID-19 in comparison to non-traumatic people.
Keywords: COVID-19, Computed Tomography, Radiology, Trauma -
مقدمهتروما از آسیب هایی است که با شیوع بالای درد و درمان کم آن همراه است. درد می تواند موجب تغییر علایم حیاتی و به ویژه تاکی کاردی ناشی از فعالیت سمپاتیک گردد. این امر می تواند ارزیابی ما را از شوک بیمار مختل کند، لذا مطالعه ی حاضر تاثیر تجویز مسکن بر علایم حیاتی و هیدراسیون در بیماران ترومایی دچار شکستگی اندام و یا لگن را بررسی می کند.روش کار325 بیمار ترومایی بالای 16 سال دچار شکستگی اندام و یا لگن با معیار کمای گلاسکو 14 و 15 در دو گروه با و بدون دریافت مسکن از نظر تغییرات علایم حیاتی و دریافت کریستالویید ارزیابی شدند.نتایج325 بیمار در دو گروه با (263 نفر) و بدون (62 نفر) دریافت مسکن تقسیم شدند. 80.9 درصد بیماران مسکن دریافت کردند. ضربان قلب در گروهی که مسکن گرفتند به طور میانگین از 103 به 95 کاهش یافت (P <0.001). البته این کار تاثیری بر فشار خون نداشت و وضعیت تنفسی دو گروه نیز با و یا بدون دریافت مسکن اختلاف معنادار داشت. گروه با دریافت مسکن، میزان بیشتری از کریستالویید دریافت کردند.نتیجه گیریکنترل درد در تروما موجب بهبود تاکی کاردی و احتمالا برداشت بهتر ما از وجود یا عدم وجود شوک در بیمار می شود. از این رو پیشنهاد می شود که بررسی و درمان درد حاد تروما از ارزیابی ثانویه (Secondary Survey) در تروما به مرحلهD از ارزیابی اولیه (Primary Survey) منتقل شود.کلید واژگان: ترومای متعدد, کنترل درد, مسکن, علایم حیاتیIntroductionTrauma is among the injuries associated with a high prevalence of pain and little treatment for it. Pain can change vital signs and especially cause tachycardia due to sympathetic activity. This can distort our assessment of the patient’s shock; therefore, the present study evaluates the effect of prescribing analgesics on vital signs and hydration in trauma patients with extremity or pelvic fractures.Methods325 trauma patients over the age of 16 with extremity or pelvic fractures and GCS score of 14 or 15 were evaluated regarding changes in vital signs and receiving crystalloid in 2 groups of with and without analgesic administration.Results325 patients were divided into 2 groups of with (263 patients) and without (62 patients) analgesic administration. 80.9% of the patients received analgesics. In the group receiving analgesics, on average heart rate decreased from 103 to 95 (p < 0.001). However, it did not affect blood pressure and the respiratory status of the 2 groups receiving analgesics or not showed a significant difference. The group receiving analgesics received more crystalloids.ConclusionPain management in trauma leads to improvement in tachycardia and probably our better understanding of presence or absence of shock in the patient. Therefore, it is recommended to move the evaluation and treatment of acute trauma pain from the secondary survey in trauma to the D phase of the primary survey.Keywords: Multiple trauma, pain management, analgesic, vital signs
-
مقدمهبررسی های توصیفی زیادی در زمینه ی پوکی استخوان در ایران وجود دارد که به طور عمده، شیوع این بیماری و ارتباط آن با عوامل مختلف را بررسی کرده اند. به منظور کسب چشم انداز بهتری از اپیدمیولوژی این بیماری در ایران و هتروژنیتی آن در مناطق مختلف، تمام بررسی های موجود به صورت نظام مند مرور و یافته های آنها با روش فراتحلیل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.مواد و روش هاتمام مقاله های منتشر شده در مجلات ایرانی و بین المللی، گزارش نهایی طرح های پژوهشی و مقالات مرتبط ارایه شده در کنگره ها، و نیز پایان نامه های دانشجویی، با استفاده از کلید واژه های استاندارد و حساس مرور شدند. سپس تمام مقالات منتشر شده بین سال های 87-79 که دارای معیارهای ورود به پژوهش بودند، پس از کنترل کیفی، با استفاده از مدل تصادفی، وارد فرآیند فراتحلیل گردیدند.یافته هادر 21 پژوهش، کمترین و بیشترین شیوع محاسبه شده در ناحیه ی فمور به ترتیب 5/1% و 43%، کمترین و بیشترین شیوع محاسبه شده برای ناحیه ی ستون فقرات به ترتیب 2/3% و3/51% بود. برآورد شیوع استئوپروز با استفاده از مدل تصادفی در ناحیه ی فمور، در زنان ایرانی 9/18% با دامنه ی اطمینان (7/22-15) و برآورد شیوع استئوپروز در ناحیه ی ستون فقرات در زنان ایرانی 9/18% با دامنه ی اطمینان (2/23-6/14) محاسبه گردید. هم چنین با استفاده از روش متارگرسیونی عوامل اصلی ایجادکننده ی عدم تجانس، ویژگی های مکانی و حجم نمونه ها معرفی شدند. (01/0P<).نتیجه گیریبا توجه به این که استئوپروز یک مشکل بهداشتی شناخته شده ای می باشد که با بالا رفتن سن متوسط جامعه و تغییر شیوه ی زندگی، اهمیت آن روز به روز بیشتر می شود (هر چند در این پژوهش شیوع کمتری از پوکی استخوان نسبت به سایر کشورها نشان داده شده است)، از توجه به فرایند صنعتی شدن کشور ایران که به افزایش جمعیت سالمند به دلیل بهبود مراقبت های بهداشتی منجر می شود، نباید غافل شد.
کلید واژگان: پوکی استخوان, فمور, ستون فقرات, مدل تصادفی, مرورساختارمند, زنانIntroductionThere are many descriptive studies on osteoporosis in Iran, mostly assessing the prevalence of the disease and its associations with various risk factors. In order to gain a better insight into the epidemiology of osteoporosis in Iran and its heterogeneity around the country, we systematically reviewed all the studies available and analyzed their findings using meta-analysis methods.Materials And MethodsAll published papers in Iranian and international journals, final reports of research projects, papers presented in relevant congresses, and all dissertations of medical students were reviewed using standard methods and sensitive keywords. After Quality Assessment the main results of studies published during 2000-2008, which met the eligibility criteria, were extracted and Combined with the Random Effect Model, and were entered into meta-analysis.ResultsIn 21 primary, eligible studies, minimum and maximim prevalence rates in the femur region were 1.5 and 43 respectively and in the Spinal Region these values were 3.2 and 51.3, respectively. The prevalence of osteoporosis in the femur using the Random Effect Model in Iranian Women was 18.9 CI (15- 22.7) and in the Spinal reqion was 18.91 CI (14.6- 23.2) in metaregrresion analysis, with place and sample size as the main heterogenous factors.(p<0.01)ConclusionOsteoporosis, an important health challenge, increases with age and changes in life style. The prevalence of osteoporosis in Iran, compared to other countries, was lower.
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.