به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب ماندانا بیگی بروجنی

  • ماندانا بیگی بروجنی، آتنا صالحی مرزیجرانی، نسیم بیگی بروجنی، حسن احمدوند، مریم هرمزی*
    مقدمه

    شواهد زیادی مبنی بر اثر ضد سرطانی آنتی اکسیدان ها وجود دارد. دی هیدروکسی فنیل اتانول یک آنتی اکسیدان قوی است که دارای چندین فعالیت نظیر کنترل استرس اکسیداتیو، مهار تکثیر سلولی و القای آپوپتوز است. در این مطالعه اثر دی هیدروکسی فنیل اتانول بر میزان مالون دی آلدیید و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در رده سلولی HCT-116 سرطان کولورکتال انسانی مورد بررسی قرار گرفت.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه، رده سلولی سرطان کولورکتال انسانی HCT-116 به مدت 24 ساعت تحت تیمار با غلظت های مختلف دی هیدروکسی فنیل اتانول (100،150،200 و 50 میکرومولار) قرار گرفتند سپس میزان مالون دی آلدیید و فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیس موتاز و گلوتاتیون پراکسیداز با روش های کالریمتریک سنجیده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که تیمار با 3 و 4 دی هیدروکسی فنیل اتانول منجر به کاهش معنی دار غلظت مالون دی آلدیید و نیز افزایش معنی دار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان (کاتالاز، سوپراکسید دیس موتاز و گلوتاتیون پراکسیداز) در گروه های تیمار در مقایسه با گروه کنترل گردید (P< 0.05).

    بحث و نتیجه گیری

    احتمالا دی هیدروکسی فنیل اتانول با تغییرات ایجادشده در میزان مالون دی آلدیید و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان باعث کاهش استرس اکسیداتیو در رده سلولی HCT-116 می شود.

    کلید واژگان: سرطان کولورکتال, 3 و 4 دی هیدروکسی فنیل اتانول, آنزیم, آنتی اکسیدان}
    Mandana Beigi Boroujeni, Atena Salehi Marzijerani, Nasim Beigi Boroujeni, Hassan Ahmadvand, Maryam Hormozi*
    Background

    There is much evidence-based research on the anti-cancerous effect of antioxidants. Dihydroxyphenylethanol is a potent antioxidant that has several activities, such as oxidant stress control, cell proliferation inhibitory activity, and apoptosis induction. The present study aimed to evaluate the effect of dihydroxyphenylethanol on antioxidant enzyme activity and malondialdehyde level in the HCT-116 cell line.

    Materials and Methods

    In this study, a human colorectal cancer cell line HCT-116 was treated with different concentrations of 3, 4-dihydroxyphenylethanol (50, 100, 150, and 200 μM) for 24 h. Then, the level of malondialdehyde and activity of enzymes of catalase, superoxide dismutase, and glutathione peroxidase were measured by colorimetric methods.

    Results

    The results showed that 3,4-dihydroxyphenylethanol administration resulted in significant reduction of the malondialdehyde concentration and also significant increase of the antioxidant enzymes (e.g., catalase, superoxide dismutase, and glutathione peroxidase) in the treatment groups compared to the control group (P<0.05).

    Conclusion

    Overall, 3, 4-dihydroxyphenylethanol may result in reduction of oxidative stress on HCT-116 line through changes in concentration of the malondialdehyde and antioxidant enzymes activity.

    Keywords: Antioxidant, Colorectal cancer, Enzyme, 3, 4-Dihydroxyphenylethanol}
  • لیلا نریمانی، نسیم بیگی بروجنی، محمدرضا غلامی، خاطره عنبری، میترا آریانمنش، ماندانا بیگی بروجنی*
    مقدمه
    تحریک تخمک گذاری توسط گنادوتروپین ها باعث افزایش پروژسترون در اواخر فاز فولیکولار و به دنبال آن تاثیر منفی روی نتیجه تحریک تخمک گذاری می شود. در این مطالعه به بررسی تاثیر تجویز پروژسترون بر تعداد فولیکول های ثانویه موش تحریک تخمک گذاری شده در زمان پیش از لانه گزینی پرداخته شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه از 15 سر موش ماده بالغ استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه تحریک تخمک گذاری و گروه تحریک تخمک گذاری همراه با تجویز پروژسترون. در گروه های تجربی، باhMG  و hCG، تحریک تخمک گذاری انجام شد و سپس حاملگی کاذب در هر سه گروه القا گردید. در گروه تجربی 2 پس از القای حاملگی کاذب، روزانه 1mg پروژسترون به ازاء هر موش تزریق شد. جهت بررسی های بافت شناسی، در زمان پیش از لانه گزینی نمونه های تخمدان از هر سه گروه برداشته و پس از جمع آوری داده ها تجزیه و تحلیل آماری انجام شد.
    نتایج
    در بررسی نتایج، تعداد فولیکول های ثانویه بین گروه های تجربی 1 نسبت به گروه تجربی 2 و گروه کنترل افزایش معنی داری داشت (05/0P<). اما در گروه تجربی 2 نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی دار مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    تجویز پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری باعث مهار فولیکولوژنز و در نتیجه جلوگیری از وقوع سندرم تحریک بیش از حد تخمدان می شود. به نظر می رسد که تجویز پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری باعث ایجاد شرایط متعادل تر در تخمدان شده است.
    کلید واژگان: فولیکول ثانویه, تحریک تخمک گذاری, پروژسترون, پیش از لانه گزینی}
    Leila Narimani, Nasim Beigi Boroujeni, Mohammad Reza Gholami, Khatereh Anbari, Mitra Arianmanesh, Mandana Beigi Boroujeni *
    Introduction
    Ovulation induction using gonadotropins increases the progesterone at the end of follicular phase and subsequently has a negative effect on the outcome of ovulation induction. The aim of this study was evaluation of the effect of progesterone administration on the number of secondary follicles on ovulation
    Methods
    In this study, 15 adult female rats were randomly divided into three groups: control, ovulation induction group and ovulation induction group with progesterone administration. In experimental groups, ovulation stimulation was performed with hMG and hCG, and then false pregnancy was induced in all three groups. In Experimental group 2, after induction of pregnancy, 1 mg progesterone daily was injected. For histological examination, ovarian samples were taken from all three groups at the time of pre-implantation and statistical analysis perforemd.
    Results
    The number of secondary follicles in experimental groups 1 was significantly higher than the experimental group 2 and control group (P<0.05). However, there was no significant difference in the experimental group 2 compared to the control group.
    Conclusion
    Progesterone administration after ovulation stimulation inhibits folliculogenesis and thus prevents excessive ovarian stimulation syndrome. Progesterone administration balance ovulation stimulation.
    Keywords: Secondary Follicle, Ovarian Stimulation, Progesterone, Pre-Implantation}
  • صدیقه مومنی، ماندانا بیگی بروجنی*، حمیدرضا مومنی، نسیم بیگی بروجنی، سید عزت الله رفیعی علوی، محمدرضا غلامی
    مقدمه
    تغییر درویژگی های مورفولوژیک پارامترهای عروقی اندومتر رحم باعث تغییر در میزان لانه گزینی جنین می شود و این امر وابسته به هورمون های تخمدانی است. در این مطالعه به بررسی تغییرات کمی مورفولوژی اندومتر رحم پس از تزریق پروژسترون در ادامه پروتکل تحریک تخمک گذاری پرداخته شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه از موش های ماده بالغ استفاده شد. حیوانات به سه گروه تقسیم شدند. در گروه کنترل حاملگی کاذب القا شد و در گروه های تجربی، گروه تجربی 1 (گروه تحریک تخمک گذاری) و گروه تجربی 2 (گروه تیمار با پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری) تحریک تخمک گذاری انجام و سپس حاملگی کاذب القا گردید. در گروه تیمار با پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری، متعاقب القا حاملگی کاذب روزانه تزریق mg/mouse 1 پروژسترون صورت گرفت. سپس در زمان لانه گزینی از هر سه گروه جهت تعیین سطح هورمون های تخمدانی خونگیری از قلب انجام شد سپس نمونه برداری از بافت رحم جهت مطالعات بافتی صورت گرفت. پس از جمع آوری داده ها بررسی آماری انجام شد.
    نتایج
    یافته ها در گروه های تجربی افزایش معنی دار آماری در سطح هورمون پروژسترن، تعداد مقاطع عروق، مساحت داخلی عروق و قطر داخلی لومن غدد نسبت به گروه کنترل نشان داد (P ≤ 0.05). همچنین مقایسه بین گروه تجربی 1 و 2 نشان داد که در گروه تجربی 2، تزریق پروژسترون پس از تحریک تحمک گذاری باعث افزایش معنی دار آماری در سطح هورمون پروژسترون و تعداد مقاطع عروق شده است (P ≤ 0.05).
    نتیجه گیری
    تزریق پروژسترون پس از تحریک تخمک گذاری شرایط مورفولوژی آندومتر رحم را نسبت به گروه تحریک تخمک گذاری بهبود می بخشد و این امر احتمالا باعث افزایش موفقیت لانه گزینی خواهد شود.
    کلید واژگان: آندومتر, پروژسترون, تعداد مقطع عروق, تغییرات کمی اندومتر, زمان لانه گزینی}
    Sedigheh Momeni, Mandana Beigi Boroujeni*, Hamid Reza Momeni, Nasim Beigi Boroujeni Ezatollah Rafiee Alavi, Mohammad Reza Gholami
    Introduction
    The vascular parameters changes from the morphological aspects resulted in changes in the rate of the embryo implantation. This event depend on the ovarian hormones. In this study, the quantiative changes of the endometrium was assessed after ovarian stimulation followed by progesterone (p4) treatment.
    Methods
    Adult female mice were used in this study. Animals were divided in three groups. pseudopregnancy were induced in the control group. Then in the experimental group1 (ovarian induction group)and experimental group 2(p4 treated after ovarian induction), ovarian stimulation was done. P4 treatment was done daily in the experimental group 2 after pseudopregnancy. Finally, blood and tissue samples were taken for assessment of the ovarian hormone levels and histogical studies, respectively. Then statistical analysis was done.
    Results
    The results indicated the significant increase in the progesterone level, vascular sections, internal area of vessels, and the diagonal of the glandular lumen in two experimental groups (1&2) compared to the control group (P ≤ 0.05). Also, P4 treatment after ovarian induction resulted in the significant increase in the P4 level and vascular section number in the experimental group 2 compared to the experimental group1 (P ≤ 0.05).
    Conclusion
    P4 treatment after ovarian induction improve the morphological condition of the endomertium compared to the ovarian induction group. Therefore, it may result in an increased rate of successful implantation.
    Keywords: Endometrium, Progesterone, Vascular section number, Quantative changes of the endometrium, Implantation period}
  • ماندانا بیگی بروجنی *، نسیم بیگی بروجنی، مسعود بیگی بروجنی، سودابه زارع، افسانه شفیعی
    مقدمه
    دوز پایین آسپرین باعث کاهش احتمال سقط جنین می شود. تیمار با دوز پایین آسپرین باعث بهبود کیفیت آندومتر رحم و در نتیجه باعث افزایش گیرندگی رحم می شود. علی رغم مطالعاتی که بر روی تاثیر دوز پایین آسپرین بر روی آندومتر رحم انجام شده است اما تاکنون گزارشی مبنی بر تاثیر تجویز دوز پایین آسپرین بر دانسیته عروقی آندومتر در زمان لانه گزینی انجام نشده است. پس ضروری به نظر می رسید که مطالعه ای در این زمینه انجام شود.
    مواد و روش ها
    در این تحقیق از 15 سر موش ماده نژاد NMRI استفاده شد، سپس حیوانات به سه گروه کنترل، شم و تجربی تقسیم شدند. ابتدا در هر گروه حاملگی کاذب القاء و در گروه تجربی تزریق دوز پایین آسپرین(mg/kg 7/5) روزانه دو بار انجام شد. سپس در زمان لانه گزینی(4/5 روز از ایجاد حاملگی کاذب) پس از خون گیری سنجش هورمون های استروژن و پروژسترون انجام شد و از شاخ های رحمی جهت مطالعات بافتی نمونه برداری انجام شد. در نهایت نتایج حاصل از مطالعه حاضر مورد آنالیز آزمون های آماری قرار گرفتند.
    یافته های پژوهش: یافته های مطالعه حاضر به اختلاف معنی دار آماری از مقایسه دانسیته عروق استرومای آندومتر رحم بین دو گروه کنترل-تجربی و شم-تجربی اشاره داشتند(P≤0/05).
    بحث و نتیجه گیری
    به نظر می رسد دوز پایین آسپرین با افزایش دانسیته عروقی در آندومتر رحم، می تواند بر لانه گزینی جنین موثر باشد.
    کلید واژگان: آسپرین, آندومتر, دانسیته عروقی, زمان لانه گزینی}
    Mandana Beigi Boroujeni *, Nasim Beigi Boroujeni, Masoud Beigi Boroujeni, Soodabeh Zare, Afsaneh Shafiei
    Introduction
    Low dose treatment with aspirin could result in endometrial improvement, decrease of abortion and consequently, an increase in uterine receptivity. Although many studies have been conducted on the effect of low dose of aspirin on the endometrium, there has not been any report on the effect of prescribing low dose of aspirin on the vascular density of endometrium. Thus, it was essential to conduct a study on this subject.
    Materials and Methods
    15 female NMRI mice were used in this study. They were divided into three groups: control, sham and experimental groups. At first, in all groups, pseudo-pregnancy was induced and then the sham group received an injection of sterile water. The experimental group received low-dose of aspirin (7/5mg/kg) twice a day. Ovarian hormone levels were measured after 4.5 days of pseudo-pregnancy. Then the animals were sacrificed and the uterine horns were sampled for measurement of vascular density at implantation period. Finally, our results were statistically analyzed.
    Findings
    Vascular density in the endometrium between two groups (control-experimental and sham-experimental) showed a statistically significant difference (P≤0/05).Discussion &
    Conclusion
    Low-dose of aspirin seems to lead in changes of vascular density in the endometrium that may be effective on the embryo implantation.
    Keywords: Aspirin, Endometrium, Implantation period}
  • مهری فیاضی، ماندانا بیگی بروجنی، مژده صالح نیا*، بهزاد خوانساری نژاد
    مقدمه
    لانه گزینی یک فرایند پیچیده و حیاتی است که در آن تروفوکتودرم به سطح سلول اپی تلیال رحم توسط مولکول های اتصال سلولی مثل اینتگرین ها اتصال می یابد. اینتگرین ها رسپتورهای گلیکوپروتئینی هترودایمریک داخل غشایی هستند که باعث تنظیم اینتراکشن سلول ها با ماتریکس خارج سلولی می شوند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تحریک تخمک گذاری بر بیان اینتگرین های α4، αv، β1و β3 در بلاستوسیست موش در زمان لانه گزینی بود.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه موش ها به دو گروه کنترل و تحریک تخمک گذاری تقسیم شدند. موش های گروه تحریک تخمک گذاری در ابتدا PMSG و 48 ساعت پس از آن HCG دریافت کردند و پس از قرار دادن در کنار موش های نر، در صبح روز پنجم کشته شدند. در ابتدا سطح سرمی استروژن و پروژسترون آن ها اندازه گیری شد و سپس شاخ رحمی آن ها با PBS+BSA فلاش داده شد، سپس بلاستوسیست های جمع آوری شده به منظور بیان اینتگرین های α4، αv، β1و β3در سطح بلاستوسیست آن ها توسط Real time RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    نتایج
    نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که بیان اینتگرین های αv، β1و β3در بلاستوسیست موش در گروه تحریک تخمک گذاری به طور معنی دار در مقایسه با گروه کنترل کاهش داشت و بیشترین سطح بروز ملکول اینتگرین مربوط به β1 بود (5 /0 p ≤).
    نتیجه گیری و بحث: در مجموع تحقیق حاضر نشان داد که هورمون های محرک تخمک گذاری PMSG و HCG باعث کاهش بیان اینتگرین های αv، β1و β3در بلاستوسیست موش در زمان لانه گزینی شوند و به نظر می رسد می توانند از این طریق باعث تغییر در میزان لانه گزینی جنین شوند.
    کلید واژگان: بلاستوسیسست, اینتگرین, لانه گزینی}
    Mehri Fayazi, Mandana Beigi Boroujeni, Mojdeh Salehnia *, Behzad Khansarinejad
    Background
    Integrins are heterodimeric glycoprotein receptors that regulate the interaction of cells with extracellular matrix and may have a critical role in implantation. The aim of this study was to investigate the effect of ovulation induction on the expression of α4، αv، β1، and β3 integrins in mouse blastocyst at the time of implantation.
    Methods
    The ovarian stimulated and non-stimulated pregnant mice were sacrificed on the morning of 5th day of pregnancy. The blastocysts were collected، and the expression of αv، α4، β1، and β3 integrins was examined using real-time RT-PCR and immunocytochemical techniques، then their ovarian hormones were analyzed at the same time. The implantation sites in uterine horns of other pregnant mice in both groups were determined under a stereomicroscope on the 7th day of pregnancy.
    Results
    The results showed that the expression of αv، β1، and β3 integrins in both mRNA and protein levels was significantly lower in the ovarian stimulated group than the control group، and the maximum ratio of expression was belonged to β1 molecule (P>0. 05).
    Conclusion
    The implantation rate in superovulated mice was significantly lower than control mice. It was suggested that ovulation induction decreased the expression of αv، β1، and β3 integrins of mouse blastocysts.
    Keywords: Blastocyst, Integrins, Implantation}
  • بررسی اثر دوز پایین آسپرین (mg/kg 7/5) بر بافت تخمدان در زمان لانه گزینی در موش سفید آزمایشگاهی نژاد NMRI
    فاطمه ساکی، ماندانا بیگی بروجنی، مهرانگیز صدوقی، امیدعلی عادلی
    مقدمه
    آسپرین یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که با تاثیر بر روی پروستاگلاندین ها در تکامل فولیکول ها و ساختار جسم زرد دخالت دارد. با توجه به این موضوع بررسی تاثیر دوز پایین آسپرین در زمان لانه گزینی ضروری به نظر می رسد که در تحقیق حاضر به آن پرداخته شده است.
    بحث و نتیجه گیری
    دوز پایین آسپرین(mg/kg5/7(در زمان لانه گزینی با افزایش تعداد جسم زرد بر روند حاملگی اثر مثبت داشته و باعث دوام جنین می شود، همچنین با افزایش مقاطع عروقی باعث خون رسانی بالا و افزایش کارایی تخمدان می شود.
    یافته ها
    وزن تخمدان در گروه کنترل gr077/0±3/1 و در گروه تجربی g r 24/0±55/3 و نیز حجم تخمدان در گروه کنترلmm3 19/0± 70/8 و در گروه تجربی mm3 17/0±20/9 بود. تعداد جسم زرد در گروه کنترل 15/0±2/6 و در گروه تجربی 15/0±21/12 شمارش شد)در هر سه مورد تفاوت معنی دار مشاهده شد). در خصوص مطالعات کیفی مربوط به مقاطع عروقی به نظر می رسد تعداد مقاطع عروقی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل افزایش یافته است.
    مواد و روش ها
    موش های ماده نژاد NMRI به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شده و در هر دو گروه بارداری کاذب القا شد، گروه تجربی تا روز 5/4 تحت تزریق با آسپرین قرار گرفت، سپس در روز 5/4 تخمدان ها خارج شده، ابتدا حجم و وزن آنها اندازه گیری شد، سپس برش های سریالی تهیه و رنگ آمیزی به روش H&E انجام گرفت.
    کلید واژگان: دوز پایین آسپرین, تخمدان, لانه گزینی, موش سفید آزمایشگاهی}
    The effect of low dose (7.5 mg/kg) of Aspirin on ovary tissue during implantation period in mice (NMRI)
    Fatemeh Saki, Mandana Beigi Boroujeni, Meh Angiz Sadoughi, Omid Ali Adeli
    Background
    Aspirin is a non steroidal medicine that effects on prostaglandin، follicles، ovulation and corpus luteum. The aim of this study was to evaluate the effect of low (7. 5 mg/kg) dose of Aspirin on the ovarian tissue during implantation period.
    Materials And Methods
    Females NMRI mice 6-8 weeks old were divided into control and experimental groups. These groups were rendered pseudopregnant then experimental group injected with low dose of Aspirin until 4. 5th day. The mice were scarified with cervical dislocation and then the samples were obtained from the ovary in each group. Then ovarian weight and volume balance were measured and paper section stained with H&E method.
    Results
    Our results showed that weight of ovary in control group was 3. 1±0. 077g and in experimental group was 3. 5±0. 24g (p<0. 05). Volume of ovary in control group was 8. 70±0. 19 mm3، and in experimental group was 9. 20±0. 17 mm3 (p<0. 05). Number of corpus luteum in control group was 6. 2±0. 15، and in experimental group was 12. 21±0. 15 (p<0. 05). In experimental group vascularity of ovary had increased in comparison with control group.
    Conclusion
    The low dose of Aspirin (7. 5mg/kg) increased the rate of corpus luteum and vascularity of ovary. Low dose of aspirin had positive effect on pregnancy during implantation period
    Keywords: Low dose of Aspirin, Ovary, Implantation, Mouse (NMRI)}
  • ماندانا بیگی بروجنی، نسیم بیگی بروجنی، مژده صالح نیا، الهه مرندی، مسعود بیگی بروجنی
    مقدمه
    برای انجام لقاح آزمایشگاهی با استفاده از گنادوتروپین ها، تحریک تخمک گذاری انجام می شود تا امکان دستیابی به تخمک های متعدد در یک سیکل فراهم شود. اگرچه تحریک تخمدان نقش مهمی در تکنیکهای کمک باروری دارد، اما اثرات زیان باری نیز بر روی تشکیل تخمک، کیفیت جنین و پذیرش آندومتر دارد. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تغییرات فراساختاری جسم زرد در اثر تحریک تخمک گذاری در موش سوری با استفاده از HCG,HMG در طی فاز لوتئال در زمان لانه گزینی بود.
    روش ها
    موشهای ماده نژاد NMRI با سن 6 تا 8 هفته به دوگروه کنترل و تحریک تخمک گذاری شده دسته بندی شدند. در گروه کنترل موشها حامله کاذب شدند و در گروه تحریک تخمک گذاری پس از تحریک تخمک گذازی حاملگی کادب در آنها ایجاد شد. به طور همزمان در طی فاز لوتئال در زمان لانه گزینی از تخمدان هر دو گروه نمونه برداری شد و تغییرات فراساختاری در جسم زرد آنها با میکروسکوپ الکترونی بررسی شد.
    نتایج
    نتایج مطالعه ی ما تغییرات آشکاری را در فراساختار جسم زرد گروه تحریک تخمک گذاری شده نشان داد. این تغییرات شامل افزایش میزان آپوپتوز و نیز فاصله ی بین سلول ها و همچنین کاهش میزان آنژیوژنز در جسم زرد نسبت به گروه کنترل بود. نتایج تحقیق حاضر کاهش در تراکم ارگانل های سیتوپلاسمی گروه تحریک تخمک گذاری از قبیل میتوکندری، شبکه ی اندوپلاسمی و پلی ریبوزوم ها را نشان داد. علاوه بر اینها متراکم شدن کروماتین هسته در برخی از سلول های گروه تحریک تخمک گذاری مشاهده شد.
    بحث: به طور خلاصه، تحریک تخمک گذاری با واسطه ی HCG,HMG منجر به تغییرات فراساختاری در سلولهای جسم زرد می شود که این تغییرات می توانند بر روی میزان موفقیت بارداری تاثیر داشته باشد.
    کلید واژگان: جسم زرد٬ فاز لوتئال٬ فراساختار, تحریک تخمک گذاری}
    Mandana Beigi Boroujeni, Nasim Beigi Boroujeni, Mojdeh Salehnia, Elahe Marandi, Masoud Beigi Boroujeni
    Background
    To achieve multiple oocytes for in vitro fertilization, ovulation induction is induced by gonadotropins; however, it has several effects on oocytes and embryo quality and endometrium receptivity. The aim of this study was to assess ultrastructural changes of corpus luteum after ovarian induction using human menopausal gonadotropin (HMG) and human chorionic gonadotropin (HCG) during luteal phase at implantation period.
    Methods
    Female NMRI mice (6-8 weeks) were divided into control and stimulated groups. In the control group, the mice were rendered pseudopregnant and in the ovarian induction group, the mice were rendered pseudopregnant after the ovarian induction. The samples were obtained from the ovary in each group at the same time during luteal phase at implantation period. Ultrastructural changes were assessed using electron microscopy study.
    Results
    Our results displayed some identifiable changes in ultrastructure of corpus luteum in ovarian induction group. These changes included enhancement of the apoptosis and intercellular space, whereas the angiogenesis was decreased. The findings indicated a decline in organelle density in the cytoplasm of ovarian induction, such as mitochondria, endoplasmic reticulum and polyribosome. Furthermore, chromatin condensation of nuclei was observed in some cells.
    Conclusion
    The ovarian induction using HMG and HCG resulted in some ultrastructural changes on the corpus luteum at implantation period, which could affect on the pregnancy rate.
  • ماندانا بیگی بروجنی، نسیم بیگی بروجنی، مژده صالح نیا، مسعود بیگی بروجنی
    کلیات موضوع: در این مقاله مجموعه مطالعات انجام گرفته در زمینه تاثیر تحریک تخمک گذاری بر اندومتر رحم و تاثیر آن بر لانه گزینی مورد بررسی قرار گرفته است.
    بحث و نتیجه گیری
    بررسی های محققین نشان داده است که تحریک تخمک گذاری باعث تغییرات نامطلوبی در اندومتر رحم می شود که این تغییرات باعث نقص در اتصال جنین به آندومتر و در نهایت درصد پائین لانه گزینی جنین می شود. با توجه به تحقیقات انجام شده و اهمیت استفاده از روش تحریک تخمک گذاری در درمان نازایی و از طرفی تاثیرات نامطلوبی که تحریک تخمک گذاری بر روی اندومتر رحم در زمان لانه گزینی جنین دارد در مجموع ضروری به نظر می رسد به منظور بهبود روش های درمانی در کلینیکهای ناباروری تحقیقات بیشتری مورد نیاز استتاریخچه: گروه مناش برای اولین بار از روش تحریک تخمک گذاری در کلینیکهای ناباروری استفاده کردند و میزان حاملگی را با استفاده از این روش افزایش دادند. اما به علت برهم خوردن تعادل هورمونها در استفاده از این روش و تاثیر این تغییرات هورمونی بر اندومتر رحم، درصد موفقیت لانه گزینی جنین کاهش می یافت.
    کلید واژگان: اندومتر, لانه گزینی, تحریک تخمک گذاری}
    Dr Mandana Beigi Boroujeni, Dr Nasim Beigi Boroujeni, Dr Mozhde Salehnia, Masood Beigi Boroujeni
    In the Paper article, the collection of the studies related to the effect of ovarian stimulation on endometrium of uterus and implantation have been investigated. History: Monash group used ovarian stimulation method for the first time in infertility treatment and also, they could increase the pregnancy rate using this method. However, the percentage of successful embryonic implantation has been decreased by this method due to imbalance of hormones and the effect of these hormonal changes on endometrium.
    Materials And Methods
    Studies done by researchers have shown that ovarian stimulation causes undesirable changes in endometrium which in turn such alterations lead to inadequate attachment of embryo to endometrium and finally decrease the percentage of embryonic implantation.
    Conclusion
    Based on several researches and the importance of using the ovarian stimulation method in treatment of infertility, also due to undesirable effects that ovarian stimulation has on endometrium during embryonic implantation; it is inevitable that more investigations should be done for improvement of treatment methods in infertility clinics.
  • علیرضا خلعتبری، تقی طریحی، ماندانا بیگی بروجنی، حسن احمدوند، مجید طوافی، احمد تمجیدی پور
    هدف
    بررسی خواص نوروپروتکتیو آنتی اکسیدان موجود در چای سبز روی ضایعات نخاعی
    مواد و روش ها
    در این مطالعه از سه گروه 18تایی موش صحرایی ماده استفاده شد: گروه شم (فقط لامینکتومی صورت گرفت)، گروه کنترل (پس از ضایعه نخاعی، تزریق سرم فیزیولوژیک صورت گرفت) و گروه تجربی (پس از ضایعه نخاعی، تزریق (Epigallocatechin gallate) EGCG صورت گرفت). 24ساعت پس از ضایعه، 6 حیوان از هر گروه برای بررسی میزان پراکسیداسیون چربی و 6حیوان نیز برای بررسی میزان آپوپتوزیس در بخش ضایعه دیده نخاع استفاده شد. همچنین آزمون رفتاری در 6 حیوان باقیمانده از هر گروه به صورت هفتگی و تا پایان هفته ششم صورت گرفته و سپس میزان تخریب بافت نخاعی اندازه گیری شد.
    یافته ها
    تزریق EGCG موجب کاهش میزان پراکسیداسیون چربی و نیز کاهش تعداد سلول های آپوپتوتیک در بخش ضایعه دیده نخاع در گروه تجربی شد.همچنین تزریق EGCG موجب افزایش میزان توانایی حرکتی اندام های فلج شده و نیز کاهش میزان تخریب بافت نخاعی در بخش آسیب دیده در گروه تجربی شد.
    نتیجه گیری
    تزریق EGCG موجب کاهش علائم ثانویه آسیب نخاعی می شود.
    کلید واژگان: (Epigallocatechin gallate (EGCG, ضایعه نخاعی, ایمونوهسیتوشیمی}
    Khalatbary A., Tiraihi T., Beigi Boroujeni M., Ahmadvand H., Tavafi M., Tamjidipoor A.
    Purpose
    Recent studies revealed the neuroprotective effects of green tea antioxidant on experimental cerebral ischemia but these effects on spinal cord injury (SCI) has not yet been studied.
    Materials And Methods
    Rats were randomly divided into three groups of 18 rats each as follows: sham group(laminectomy) control group (SCI) and experimental group (EGCG). Spinal cord samples were taken 24 h after injury and studied for determination of lipid peroxidation levels and TUNEL reaction. Behavioral testing was performed weekly upto six weeks post-injury. Then the rats were euthanized for histopathological assessment.
    Results
    The results showed that lipid peroxidation levels were significantly decreased in experimental group. EGCG significantly reduced TUNEL-positive rate. Also EGCG reduced significantly lesion area and improved behavioral function more than the control group.
    Conclusion
    EGCG treatment decreased secondary spinal cord injury.
    Keywords: Epigallocatechin gallate (EGCG) Spinal cord injury Immunohistochemistry}
  • ماندانا بیگی بروجنی، علی شیخیان، نسیم بیگی بروجنی، فاطمه پیغمبری
    مقدمه و هدف
    سخنرانی رایج ترین روش آموزشی است، اما این روش با درگیری فعال دانشجویان توام نیست. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر روش تدریس سخنرانی و بحث گروهی بر نمره پایانی درس آناتومی و تعیین نگرش دانشجویان نسبت به این دو روش تدریس در درس آناتومی ویژه دانشجویان مامایی بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه نیمه تجربی روی دانشجویان رشته مامایی دانشگاه علوم پزشکی لرستان در دو سال متوالی انجام گردید. ابتدا، مطالب درسی به دو قسمت مساوی از لحاظ حجم و دشواری تقسیم شدند و هر بخش با یکی از روش های سخنرانی یا بحث گروهی تدریس شد. در خاتمه از مطالب تدریس شده در هر روش آزمون به عمل آمد و میزان رضایت دانشجویان نیز با پرسشنامه ای روا و پایا حاوی چند سوال در مقیاس لیکرت پنج سطحی ارزیابی شد و نتایج با استفاده از آزمون آماری t زوجی آنالیز گردید.
    یافته ها
    میانگین نمرات آزمون پایانی در روش سخنرانی 3/2±2/15و در روش بحث گروهی 5/2±7/15 بود. اگرچه در روش بحث گروهی، میانگین نمرات پایانی از روش سخنرانی بیشتر بود، اما از لحاظ آماری اختلاف معنی داری بین دو گروه دیده نشد (174/0=p). میزان رضایت دانشجویان در روش سخنرانی 5/10±9/58٪و در روش بحث گروهی 2/9±5/58٪ بود. در مجموع تفاوت معنی داری از لحاظ آماری بین دو روش تدریس از دید دانشجویان وجود نداشت.
    نتیجه گیری
    دو روش تدریس سخنرانی و بحث گروهی، چه از دیدگاه دانشجویان و چه از لحاظ تاثیر بر عملکرد نهایی دانشجویان در امتحان پایانی، تفاوتی با هم نداشتند. در این زمینه انجام تحقیق بیشتر ضروری به نظر می رسد.
    کلید واژگان: آناتومی, روش تدریس, سخنرانی, بحث گروهی, دانشجوی مامایی}
    Beigi Boroujeni M., Sheikhian A., Beigi Boroujeni N., Peyghambari F
    Background and Aim
    Lecture is the most commonly-used teaching method, but it is not associated with active participation of learners. The aim of this study was to compare the effect of group discussion and lecture teaching methods on the performance of students in final cumulative exam of anatomy course and determining the attitude of the learners toward them.
    Material And Methods
    This semi-experimental study was done on the midwifery students of Lorestan University of Medical Sciences in 2009-2010. The course materials were divided into two comparable sections. These two sections were taught by lecture or group discussion. After completion of the course, the effect of the teaching method on the performance of the students was evaluated by comparing their grades in cumulative assessment of these two sections. Attitude of students toward these two methods was also assessed by a valid and reliable researcher-made questionnaire which contained some questions with five-level likert scale.
    Results
    The mean score of cumulative or final assessment of participants in the course materials taught by lecturing was 15.2±2.3 and of those taught by group discussion was 15.7±2.5 which were not statistically significant. The mean satisfaction rate of the participants toward lecture method was 58.9% and toward group discussion method was 58.5% which were also not statistically significant.
    Conclusion
    There was not any significant difference between lecture and group discussion when considering their effect on the student's performance in final assessment and attitude of students toward them. However, this claim should be approved by future studies.
    Keywords: Anatomy, Teaching method, Lecture, Group discussion, Midwifery Students}
  • ماندانا بیگی بروجنی، مژده صالح نیا، مجتبی رضازاده ولوجردی، مهدی فروزنده، سید جواد مولی، ابراهیم حاجی زاده
    سابقه و هدف
    تمایز سلول های بنیادی جنینی در شرایط کشت، سیستم آزمایشی را برای بررسی اثرات فرضی فاکتورهای رشد فراهم می کند. امروزه پیدا کردن فاکتورهای رشد و عوامل محیطی مورد نیاز برای خون سازی اهمیت دارد. هدف از این مطالعه مشخص کردن اثر دوزهای مختلف EPO و BMP4 بر تمایز سلول های بنیادی جنینی و ارزیابی تعداد و اندازه کل کلنی ها و تعداد کلنی های اریتروییدی بود.
    مواد و روش ها
    مطالعه انجام شده از نوع تجربی بود. در این مطالعه از سلول های اجسام شبه جنینی 4 روزه با منشا سلول های بنیادی جنینی رده CCE استفاده شد. سلول ها به وسیله EDTA-Trypsin از هم جدا شدند و در دو گروه آزمایشی حاوی دوزهای مختلف(ng/ml 80، 40، 20، 10، 5، 0) BMP4 و (ng/ml 160، 80، 40، 20، 10، 0) EPO در محیط نیمه جامد حاوی متیل سلولز کشت داده شدند. پس از گذشت 10 روز، دو گروه از لحاظ اندازه کلنی ها، تعداد و درصد کلنی های بنزیدین مثبت مورد ارزیابی قرار گرفتند.
    یافته ها
    پس از جمع آوری اطلاعات، مشخص شد تمام دوزهای BMP4 و EPO از لحاظ آماری به طور معنی داری باعث افزایش اندازه کلنی ها شده بودند. مقایسه دوزهای مختلف BMP4 نشان داد که با افزایش دوز، تعداد کل کلنی کاهش می یابد و با گروه کنترل اختلاف معنی داری دارد (0.05
    نتیجه گیری
    در مجموع به نظر می رسد که از بین دو فاکتور بررسی شده، EPO در تحریک سلول های بنیادی جنینی و تمایز آن ها به سمت کلنی های اریتروییدی مناسب تر است و دوز ng/ml 20 EPO نسبت به بقیه دوزها بهترین تاثیر را دارد.
    کلید واژگان: سلول های بنیادی جنینی, Bone Morphogenetic Protein 4, اریتروپویتین}
  • تغییرات مورفولوژیک آندومتر رحم پس از تحریک تخمک گذاری موش در زمان لانه گزینی
    ماندانا بیگی بروجنی، مژده صالح نیا، تقی الطریحی
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال