به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب مجید مقیسه

  • مجید مقیسه*، عبدالعلی بنائی فر، ساناز میرزایان شانجانی، معصومه مهرابی
    مقدمه

    امروزه سرطان به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات سلامت عمومی و دومین عامل مرگ ومیر در جهان شناخته شده است و با توجه به شیوع بالا از معضلات اصلی بهداشتی در سراسر دنیا به شمار می رود. امروزه راهکارهای درمانی زیادی از جمله شیمی درمانی برای درمان سرطان در بیماران وجود دارد. شیمی درمانی در واقع به کارگیری داروهای آنتی نئوپلاستیک به تنهایی و یا به صورت ترکیبی با سایر داروها می باشد. البته، این داروها می توانند به عملکرد سلول های سالم نیز آسیب برسانند و عوارض جانبی فراوانی ایجاد کنند. از داروهای پرکاربرد در شیمی درمانی، خانواده دارویی آنتراسایکلین ها هستند و از گروه دارویی آنتراسایکلین ها می توان به دوکسوروبیسین، دانوروبیسین و اپیروبیسین اشاره کرد که پرکاربردترین آن ها دوکسوروبیسین است که سمیت قلبی ناشی از آن در بیماران تحت شیمی درمانی بسیار شایع است که متاسفانه درمان قطعی و مطمئنی برای آن وجود ندارد. استراتژی های مختلفی جهت کاهش اثرات سمی دوکسوروبیسین بر بافت های غیر هدف به کار گرفته شده است که از این بین می توان به استفاده از گیاهان دارویی ، رژیم غذایی و نیز انواع مختلف تمرینات طولانی مدت با هدف افزایش سطح آنتی اکسیدانی بافت اشاره کرد. بنابراین تعیین برنامه تمرینی و تغذیه مناسب با در نظر گرفتن شرایط جسمانی برای بیماران سرطانی که تحت درمان شیمی درمانی قرار دارند بسیار مهم است،. لذا مطالعه مروری حاضر با هدف تعیین اثرات سمیت سلولی DOX  بر روی بافت قلب و فواید فعالیت بدنی منظم و مصرف مکمل کورکومین بررسی و مورد بحث قرار گرفت.

    نتیجه گیری

    مصرف کورکومین به همراه تمرین هوازی به احتمال زیاد می تواند به عنوان یک کاندیدای بالقوه مفید برای محافظت از سمیت سلول های قلبی ناشی از داروی دوکسوروبیسین باشد که به منظور جلوگیری از رشد و پیشرفت سلول های سرطانی در بیماران استفاده می شود.

    کلید واژگان: فعالیت بدنی, دوکسوربیسین, کورکومین, بافت قلب}
    Majid Moghiseh*, Abdul Ali Banaifar, Sanaz Mirzayan Shanjani, Masomeh Mehrabi
    Introduction

    Today, cancer is known as one of the biggest public health problems and the second cause of death in the world, and due to its high prevalence, it is considered as one of the main health problems all over the world. There are many treatment strategies, including chemotherapy, to treat cancer in patients. Chemotherapy is actually the use of antineoplastic drugs alone or in combination with other drugs. Of course, these drugs can also damage the function of healthy cells and cause many side effects. Anthracyclines are one of the most widely class of drugs used in cancer chemotherapy, doxorubicin, daunorubicin, and epirubicin are among the anthracycline drug group, the most widely used of which is doxorubicin, which causes cardiotoxicity in the patients undergoing chemotherapy, and unfortunately, there is no definite and reliable treatment for it. Various strategies have been used to reduce the toxic effects of doxorubicin on non-target tissues, including the use of medicinal plants, diet and various types of long-term exercises with the aim of increasing tissue antioxidant levels. Therefore, determining the appropriate exercise and nutrition program considering the physical conditions for cancer patients who are undergoing chemotherapy treatment is so important. Therefore, the current review study aimed to determine the effects of DOX cytotoxicity on heart tissue and the benefits of regular physical activity and curcumin supplementation were investigated and discussed.

    Conclusion

    The use of curcumin with aerobic exercise is likely to be a potentially useful candidate to protect against the toxicity of blood cells caused by the drug doxorubicin, which is used to prevent the growth and progression of cancer cells in patients

    Keywords: Physical Activity, Anthracyclines, Doxorubicin, Curcumin, Heart Tissue}
  • مجید مقیسه *، ساناز میرزایان شانجانی، عبدالعلی بنائی فر، یاسر کاظم زاده، سعید صداقتی
    مقدمه

    دوکسوروبیسین، دارویی فراگیر در درمان انواع سرطان ها است که به دلیل عوارض متعدد مصرف آن محدود شده است لذا پژوهش حاضر اثر تمرین هوازی و مصرف نانو میسل کورکومین بر میزان فعالیت BAX، BCL2 و غلظت MDA در مسمویت قلبی ناشی از دوکسوربیسین در موش های مبتلا به سرطان پستان بوده است.

    شیوه ی مطالعه: 

    در این پژوهش که از نوع بنیادی و از نظر کنترل متغیرها به صورت تجربی بود، 24 موش ماده بالب سی به طور تصادفی به 4 گروه بیمار دوکسوربیسین، بیمار دوکسوروبیسین و تمرین، بیمار دوکسوروبیسین و مکمل نانوکورکومین و بیمار دوکسوروبیسین، تمرین هوازی ومکمل تقسیم شدند. القای سرطان پستان با سلول های MC4-L2 انجام شد. دوکسوروبیسین mg/kg2 به صورت زیرصفافی به تعداد 6 مرتبه و در روزهای 1، 7، 14، 21، 28 و 35 تزریق شد. برنامه ی هوازی 5 جلسه در هفته به مدت 42 روز با افزایش سرعت نوارگردان در هر دو هفته شامل 14، 16 و 18 متر بر دقیقه و مصرف نانوکورکومین با دوز mg/k100 بود. داده های جمع آوری شده با آنالیز واریانس دوطرفه و سطح معنی داری 0/05 انجام شد.

    یافته ها

    6 هفته تمرین هوازی هیچ گونه تاثیری در فعالیت BCL2 و غلظت MDA نداشته بود ولی به طور معنی داری سبب کاهش میزان فعالیت BAX شده بود. مصرف مکمل نانوکورکومین به مدت 6 هفته سبب کاهش میزان فعالیت BAX و غلظت MDA و سبب افزایش معنی دار میزان فعالیت BCL2 شده بود. انجام 6 هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل نانوکورکومین بر میزان فعالیت BAX و غلظت MDA بی تاثیر بوده اما سبب افزایش فعالیت BCL2 شده بود (0/05 > p value).

    نتیجه گیری

    تمرین هوازی و مصرف مکمل نانوکورکورمین مجزا و یا همزمان می تواند در کاهش عوارض سمیت قلبی داروی دوکسوروبیسین در بیماران مبتلا به سرطان پستان موثر باشد.

    کلید واژگان: تمرین هوازی دوکسوربیسین, سرطان پستان, نانو میسل کورکومین}
    Majid Moghiseh*, Sanaz Mirzayan Shanjani, Abdul Ali Banaifar, Yaser Kazemzadeh, Saeed Sedaghati
    Background

    Doxorubicin is a universal drug in the treatment of all types of cancers, which is limited due to its many side effects. Therefore, the present study has investigated the effect of aerobic exercise and the use of curcumin nano micelles on the activity levels of BAX, BCL2, and MDA concentration in doxorubicin-induced cardiotoxicity in mice with breast cancer.

    Methods

    In this research, which was of a fundamental type and controlled experimentally, 24BalbC female rats were randomly divided into 4 groups: doxorubicin, doxorubicin patient and exercise, doxorubicin patient and nano curcumin supplement and doxorubicin patient, exercise and supplement. Breast cancer induction was done with MC4-L2 cells. Doxorubicin 2mg/kg was injected subcutaneously 6 times on day 28, 21, 14, 7, 1 and 35. The aerobic program consisted of 5 sessions per week for 42 days with an increase in the speed of the treadmill every two weeks including 14, 16, and 18 meters per minute and the use of nano curcumin at a dose of 100mg/k. The collected data were analyzed with a two-way analysis of variance with a significance level of 0.05 in the tests.

    Results

    6 weeks of aerobic training had no effect on BCL2 activity and MDA concentration, but it significantly decreased BAX activity. Taking nano curcumin supplement for 6 weeks decreased BAX activity and MDA concentration and significantly increased BCL2 activity. Conclusion 6 A week of aerobic training along with nano curcumin supplementation did not affect BAX activity and MDA concentration, but it caused an increase in BCL2 activity (p value < 0.05).

    Conclusion

    Aerobic exercise and the use of curcumin nano micelle supplement separately or at the same time can be effective in reducing the cardiac toxicity of doxorubicin in patients with breast cancer.

    Keywords: Doxorubicin aerobic exercise, Breast cancer, Curcumin nano micelle}
  • مجید مقیسه، ساناز میرزایان شانجانی*، عبدالعی بنائی فر، یاسر کاظم زاده
    زمینه و هدف

    دوکسوروبیسین دارویی فراگیر در درمان انواع سرطان ها است که به دلیل عوارض مختلف در بافت های بدن مصرف آن محدود شده است. لذا هدف از پژوهش حاضر در راستای کاهش عوارض این دارو، از طریق تاثیر یک دوره تمرین هواری به همراه مصرف نانو میسل کورکومین بر بیان ژن های CAS3،CAS9، BCL2 و BAX بافت قلبی موش های بالب سی با سرطان پستان القایی است.

    روش بررسی

    24سر موش ماده بالب سی به طور تصادفی به4 گروه کنترل بیمار دوکسوربیسین، بیمار دوکسوروبیسین و تمرین، بیمار دوکسوروبیسین و مکمل نانوکورکومین و بیمار دوکسوروبیسین، تمرین هوازی و مکمل تقسیم شدند. القای سرطان پستان با سلول های MC4-L2 انجام شد. دوکسوروبیسین 2mg/kg به صورت زیرصفافی به تعداد 6 مرتبه و در روزهای 28،21،14،7،1 و 35 تزریق شد. برنامه هوازی 6 هفته، هفته ای 5 روز با افزایش سرعت نوارگردان در هر دو هفته و مصرف نانومیسل کورکومین با دوز 100 mg/kg بود، داده های جمع آوری شده با آنالیز واریانس دوطرفه در سطح معنی داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    تمرین هوازی سبب کاهش معنادار بیان ژن CAS3، CAS9وBAX شد ولی تاثیر معناداری بر BCL2 نداشت (P≤ 0/05). مصرف مکمل نانومیسل کورکومین سبب کاهش معناداری در بیان ژن CAS3، CAS9 شد اما تاثیر معناداری بر بیان ژن BAX نداشت اگرچه سبب افزایش معنادار بیان ژن BCL2 شد. (P≤ 0/ 05)

    نتیجه گیری

    احتمالا تمرین منتخب هوازی و مصرف مکمل نانو میسل کورکورمین مجزا و یا همزمان می تواند در کاهش حساسیت به آپوپتوز و محافظت از قلب به عنوان بافت غیرهدف در زمان درمان با داروی دوکسوربیسین که به منظور جلوگیری از رشد و پیشرفت سلول های سرطانی در بیماران استفاده می شود موثر واقع شود.

    کلید واژگان: تمرین هوازی, دوکسوربیسین, سرطان پستان, نانو میسل کورکومین, شاخص های آپوپتوزی}
    Majid Moghiseh, Sanaz Mirzayan Shanjani*, Abdul Ai Benaifar, Kazemzadeh
    Background

    Doxorubicin is a pervasive drug in cancer treatment, but its consumption is restricted due to various side effects in the body tissues. Therefore, this research aimed to reduce the side effects of this drug through the impact of a period of aerobic training along with the consumption of curcumin nano micelles on the expression level of CAS3, CAS9, BCL2, and BAX genes in cardiac tissues of Balb C mice with breast cancer induced by 4T1 cell line.

    Materials and Methods

    24 female Balb/C mice were randomly assigned to four control groups:  treated with doxorubicin, treated with doxorubicin and aerobic exercise training, treated with doxorubicin and nanocurcumin and bimardoxorubicin supplement, aerobic exercise training, and supplement. The 4T1 cell line, arising mouse mammary tumor, was used in this study. Doxorubicin (2mg/kg) was injected subcutaneously six times on days 28, 21, 14, 7, 1, and 35.

    Results

    Aerobic exercise training significantly decreased the expression level of CAS3, CAS9 and BAX genes, while it had no significant effect on the level of BCL2 (P≤ 0/05). Nanomicelle curcumin supplement caused a significant decrease in the expression of CAS3 and CAS9 genes, but it had no significant effect on the BAX gene expression. However, it caused a significant increase in BCL2 gene expression (P≤ 0/05).

    Conclusion

    It can be concluded that aerobic exercise training and consumption of Nano micelles containing curcumin as a therapeutic supplement alone or simultaneously reduced sensitivity to cardiac apoptosis and protected non-target tissues in the heart during doxorubicin therapy. Doxorubicin (DOX) inhibits the growth of tumor cells and improves the effectiveness of cancer treatment.

    Keywords: Aerobic Exercise, D oxorubicin, Breast Cancer, Curcumin Nanomicelle Breast Cancer}
  • مجید مقیسه، ساناز میرزایان شانجانی*، عبدالعلی بنائی فر، یاسر کاظم زاده
    مقدمه

    دوکسوروبیسین دارویی فراگیردردرمان انواع سرطان ها است که به دلیل عوارض مختلف دربافت های بدن مصرف آن محدود شده است لذا پژوهش حاضر اثرهمزمان تمرین هوازی ومصرف نانو میسل کورکومین را بربیان ژن آنزیم های (GlutathionPeroxidase)GPX،(Catalase)Cat  (Superoxide dismutase)SOD و(Malondialdehyde) MDA دربافت قلب موش های ماده بالب سی با سرطان پستان القایی درفاز درمانی بادوکسوروبیسین مورد تحقیق قرارگرفت.

    روش بررسی

    دراین پژوهش که از نوع کاربردی و از نظرکنترل متغیر ها به صورت تجربی واز حیث مکان اجرا، آزمایشگاهی بود 36سر موش بالب سی به طور تصادفی به 6 گروه سالم، بیمار، بیمار دوکسوربیسین، بیمار دوکسوروبیسین و تمرین، بیمار دوکسوروبیسین و مکمل نانوکورکومین و بیمار دوکسوروبیسین، تمرین هوازی و مکمل تقسیم شدند. القای سرطان پستان با سلول های MC4- L2 انجام شد. دوکسوروبیسین2 mg/kg به صورت زیرصفافی به تعداد 6 مرتبه و در روزهای 28،21،14،7،1 و35 تزریق، برنامه هوازی 5جلسه در هفته به مدت42روز با افزایش سرعت نوارگردان در هر دو هفته شامل 14، 16و18متر بر دقیقه و مصرف نانوکورکومین با دوز 100 mg/kg بود. داده های جمع آوری شده با version 16 SPSS و با آنالیز واریانس دو طرفه و در جهت نرمال بودن توزیع فراوانی با شاخص های چولگی،کشیدگی و آزمون ناپارامتریک کلموگروف-اسمیرنوف باسطح معنی داری درآزمون ها 0/05انجام شد.

    نتایج

    شش هفته تمرین هوازی تاثیری دربیان ژن های GPX،  MDAو  SODدر گروه های هدف نداشت ولی به طور معنا داری سبب افزایش بیان ژن Cat شد (P≤ 0/ 05). مصرف مکمل نانوکورکورمین به مدت 6 هفته سبب کاهش بیان ژنMDA و به طور معناداری سبب افزایش بیان ژن های GPX، SODو Cat شد.6 هفته تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل نانوکورکورمین به طور معناداری سبب افزایش بیان ژن Cat در شد (P≤ 0/ 05) اما تاثیری بر بیان ژنGPX ،MDA و SOD نداشت.

    نتیجه گیری:

     تمرین های هوازی ومصرف مکمل نانوکورکورمین مجزا و یا همزمان می تواند در کاهش عوارض سمیت قلبی داروی دوکسوروبیسین در بیماران مبتلا به سرطان پستان موثر باشد.

    کلید واژگان: تمرین هوازی, دوکسوربیسین, سرطان پستان, نانو میسل کورکومین سرطان پستان}
    Majid Moghiseh, Sanaz Mirzayan Shanjani*, Abdul Ali Banaifar, Yaser Kazemzadeh
    Introduction

    Doxorubicin is a universal drug in treatment of all types of cancers, which is limited in its use due to various side effects in body tissues, so the present study investigated effect of aerobic exercise and use of curcumin nanomicelles on gene expression of the enzymes (GlutathionePeroxidase) GPX, (Catalase) Cat (Superoxidedismutase) SOD and (Malondialdehyde) MDA was investigated in the heart tissue of BalbC female rats with induced breast cancer in the treatment phase of doxorubicin.

    method

    This research was practical, it was experimental in terms of control of variables and it was a laboratory in terms of place of implementation. Thirty-six BalbC mice were randomly divided into 6 groups (n=6): healthy, patient, doxorubicin patient, doxorubicin patient and aerobic exercise, doxorubicin patient and nanocurcumin supplement, and doxorubicin patient, aerobic exercise and supplementation. Breast cancer induction was done with MC4-L2 cells. Doxorubicin 2mg/kg was injected subcutaneously 6 times on days 1,7,14,21,28 and 35. Aerobic program consisted of 5 sessions per week for 42 days with an increase in the speed of the treadmill every two weeks, including 14, 16 and 18meters per minute and the use of nanocurcumin at a dose of 100mg/kg.The data collected with SPSS version16 and two-way analysis of variance and for the normality of the frequency distribution with skewness and non-parametric Kolmogorov-Smirnov test were performed with a significance level of P ≤ 0.05.

    Results

    Six weeks of aerobic training had no effect on the expression of GPX, MDA and SOD genes in the target groups, but it significantly increased the expression of Catgene (P ≤ 0.05). The use of nanocurcurmin supplement for 6 weeks decreased the expression of MDA gene and significantly increased the expression of GPX, SOD and Catgenes. Six weeks of aerobic training along with nanocorcurmin supplementation significantly increased Cat gene expression (P≤0.05), but had no effect on GPX, MDA and SOD gene expression.

    Conclusion

    Aerobic exercises and the use of nanocurcurmin supplement separately or at the same time can be effective in reducing the cardiac toxicity of doxorubicin in the patients with breast cancer.

    Keywords: Aerobic exercise, Doxorubicin, Breast cancer, Curcumin nanomicelle breast cancer}
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال