محبوبه روحی
-
در ابتدا گمان میرفت که امضای توافق برنامه جامع اقدام استراتژیک پایانی خوش بر یکی از بزرگترین چالشهای بین ایران و آمریکا باشد. اما با ورود ترامپ به کاخ سفید و رویکرد سراسر تهاجمی او علیه ایران، برجام نه تنها نتوانست به عنوان آغاز پایان مخاصمات شدید بین دو کشور عمل کند بلکه خود نیز قربانی نگرش ترامپ شد. تحلیلهای متعددی در خصوص علتیابی این رویکرد ترامپ صورت گرفته است، اما به نظر میرسد فرا رفتن از تحلیلهای صرف مادی و غیرمادی و درک ارتباط پیوستار یا همان فضای ساختار اجتماعی، بهتر و واقعبینانه تر میتواند سرشت واقعی علت رویکرد او را نشان دهد. لذا سوال اصلی این مقاله آن است که چه عاملی باعث عملکرد و ساخت دنیای اجتماعی ترامپ نسبت به برجام شد و با فرض احیاء برجام در دوره بایدن، درصورت به قدرت رسیدن مجدد ترامپ چه سناریویی در انتظار آن خواهد بود؟ یافته های پژوهش براساس روش توصیفی و تحلیلی نشان میدهد که سرشت خاص وجوه سرمایه، منش و خشونت نمادین به عنوان سه وجه میدان تصمیم ترامپ باعث مخالفت و درنتیجه خروج او از برجام شد و سیاستهای خروجی این وجوه به دلیل ثابت آنها باعث خواهد شد تا در صورت به قدرت رسیدن او در سال 2024، به فرض احیاء برجام در دورهی بایدن ترامپ مجددا همان رفتار قبل را درباره آن اتخاذ نماید.کلید واژگان: برجام, میدان تصمیم, سرمایه, منش, خشونت نمادین, دونالد ترامپInitially, it was believed that signing the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) would bring a happy ending to one of the biggest challenges between Iran and the United States. However, with Trump's inauguration and his aggressive approach towards Iran, the JCPOA has not only failed to function as a tool to end the deep conflict between the two nations, but also became a victim of Trump's stance. There are many analyses as to what caused this behavior by Trump, but it seems that an understanding of the continuing relationships or spaces of the social structure, beyond material and immaterial analysis, can more appropriately and realistically explain his approach. Thus, the main question addressed herein is, “What factors caused the performance and construction of Trump's social world concerning the JCPOA? Assuming that the JCPOA will be reinstated in the Biden era, what scenarios await if Trump returns to power?” Based on descriptive and analytical methods, this study found that the idiosyncrasies of capital, character, and symbolic violence as three dimensions of Trump's decision-making field led to resistance to and, as a result, his withdrawal from the JCPOA. Due to their stability, the exit policies resulting from these dimensions will cause Trump to adopt the same behavior if he regains power in 2024, assuming the revival of the JCPOA during the Biden era.Keywords: JCPOA, Decision field, capital, character, symbolic violence, Donald Trump
-
نشریه مطالعات سیاسی، پیاپی 51 (بهار 1400)، صص 179 -201
روابط ترکیه با روسیه در طول تاریخ متاثر از عوامل متعددی تحولات بسیاری به خود دیده است. اما از دوره به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه این روابط تغییرات بزرگی را تجربه کرده است که به هیچ وجه نمی توان آن را ناگهانی و بدون پیش زمینه تصور کرد. در شکل گیری این دوران طلایی روابط دوجانبه، گرایش ترکیه به توسعه دوستانه آن امری غیرقابل انکار است. در میان علل مختلف در سطوح داخلی، منطقه ای و بین المللی، به نظر میرسد دو عامل فرد تصمیم گیرنده و ساختار بیش از همه در هموار کردن تلاش ترکیه برای این نوع روابط نقش داشته است. بنابراین سوال اصلی این مقاله آن است که دو متغیر فرد و ساختار چه تاثیری بر روابط ترکیه با روسیه داشته اند؟ نتایج حاصل از پژوهش با بررسی نمودهای عینی تاثیر این دو متغیر حاکی از آن است که این دو عامل زمینه تغییر نگرش ترکیه به روسیه از قالب حداکثری تقابلی و دشمن گونه به قالب حداقلی تعاملی و دوستانه را فراهم آورده است.
کلید واژگان: روابط ترکیه- روسیه, روزنا, متغیر فرد, متغیر ساختار, حزب عدالت و توسعهTurkey's relations with Russia have been influenced by several factors throughout history. But since the AKP came to power, these relations have undergone major changes , Which cannot be imagined suddenly and without background. In the formation of this golden age of bilateral relations, Turkey's interest in the development of these friendly relations is undeniable . Among the various causes at the domestic, regional and international levels, the Two variables of decision-maker and structure seem to have played a major role in smoothing Turkey's efforts for this type of relationship . Therefore, the main question of this article, What has been the impact of the two variables of decision-maker and the structure in the Turkey's relations with Russia? The results of the study, by examining the objective manifestations of the effect of these two variables, indicate that these two factors have provided the ground for changing Turkey's attitude towards Russia from a maximally confrontational and hostile form to an interactive and friendly minimum.
Keywords: Turkey-Russia relations, Rosena, individual variable, structure variable, Justice, Development Party -
روابط روسیه و ترکیه از دوران امپراتوری تا دهه اخیر را در بهترین وجه میتوان روابط سینوسی و در قالب الگوی همکاری و تعارض تفسیر کرد. اما از زمان روی کار آمدن پوتین و اردوغان، علی رغم برخی چالشها، روابط اقتصادی دو کشور به شدت گسترش یافته، به طوری که برخی معتقدند، این همکاری اقتصادی میتواند زمینه رسیدن دو کشور به مشارکت استراتژیک در سطح سیاسی را نیز به وجود آورد. برپایه این مفروض، سوال اصلی این مقاله در جهت ارزیابی این اصل واقعگرایی که اقتصاد باعث بهبود و تسری به سیاست نمیگردد آن است که؛ آیا بهبود روابط سیاسی- امنیتی ترکیه و روسیه، متاثر از همکاری اقتصادی میان دو کشور بوده است؟ یافتههای پژوهش با بهرهگیری از روش توصیفی- تحلیلی نشان میدهد که منطبق بر واقعگرایی، روابط اقتصادی اگرچه عامل مهمی در گرایش دو کشور به یکدیگر بوده، اما هرگز زمینه بهبود روابط سیاسی بین روسیه و ترکیه را به وجود نیاورده، بلکه علت آن غلبه زمینه استراتژیک و سیاسی بر اقتصاد بوده است. با وجود این نقطه قوت، واقعگرایی به دلیل عدم توجه به برخی دلایل تسیهلگر غیرسیاسی در بهبود روابط دوجانبه ترکی- روسی دچار ضعف تحلیلی نیز میباشد.کلید واژگان: رئالیسم, وابستگی اقتصادی, همکاری سیاسی, روسیه, ترکیهRussian-Turkish relations from the time of the Empires to the last decade can best beinterpreted as a sinusoidal relationship swinging from cooperation to conflict. However,since Putin and Erdogan came to power, despite some challenges, the economicties between the two countries have grown tremendously. Some believe that this economiccooperation could provide the basis for achieving a strategic partnership at thepolitical level. Based on this assumption, the primary question of this paper to evaluatethe realistic assertion that “the economy does not extend to politics“ is whether theimprovement of the political-security relations between Turkey and Russia is affectedby the economic cooperation between the two countries. The findings of the researchusing the descriptive-analytical method show that, in accordance with realism, economicrelations have been an essential factor in closing two countries to each other,but these relations will never pave the way for improving the political ties. The reasonhas been the domination of strategic and political context over the economy. Despitethis privilege, realism is analytically weak because of ignoring some non-politicalfacilitating reasons for improving Turkish-Russian bilateral relations.Keywords: Realism, economic dependence, political cooperation, Russia, Turkey
-
روابط روسیه و ترکیه از آغاز قرن 21 و به ویژه پس از به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه از سال 2002، با رشد فزاینده ای روبه رو بوده است. با توجه به گسترش روابط این دو کشور، این مقاله در پی پاسخ به این سوال است که آیا گسترش روابط اقتصادی میان روسیه و ترکیه در فاصله سال های 2002 تا 2014 به توسعه مناسبات سیاسی دو کشور منجر شده است؟ طرح این سوال از یک مبنای نظری برخوردار است؛ به این معنی که یکی از مفروض های اصلی نظریه لیبرالیسم آن است که وابستگی متقابل اقتصادی باعث همکاری سیاسی می گردد. پاسخ این مقاله به سوال اصلی که در قالب فرضیه مطرح شده و به شیوه توصیفی - تحلیلی بررسی می شود، آن است که طی سال های 2002 تا 2014 روابط اقتصادی ترکیه و روسیه، رشد چشمگیری داشته و به موازات آن، همکاری سیاسی میان دو کشور نیز توسعه یافته است؛ اما همگرایی سیاسی ترکیه و روسیه، کمتر از همکاری اقتصادی آن ها تاثیر پذیرفته؛ بلکه بیشتر متاثر از متغیرهایی غیر از عامل اقتصاد و تجارت بوده است. بررسی این فرضیه ما را به این نتیجه می رساند که در تجزیه و تحلیل مناسبات کشورها نمی توان از یک رهیافت نظری بهره گرفت؛ بلکه بر اساس دیدگاه «اجماع پژوهش» باید از رهیافت های مختلفی در تحلیل روابط کشورها استفاده کرد.
کلید واژگان: ترکیه, روسیه, روابط خارجی, وابستگی متقابل, همکاری و نظریه لیبرالیسمThe relations between Russia and Turkey expanded considerably from the beginning of 21th century particularly after coming into power of Justice and Development Party (AKP). Taking into consideration the expansion of relations between the two, the present paper wants to answer this question whether the expansion of economic relations between Russia and Turkey between 2002 to 2014 have led to expansion of political relations between the two? This question is based on one of the main assumption of liberalism theory i.e. economic interdependence leads to political cooperation. The underlying hypothesis of the article which is examined by a descriptive analytical method is that between 2002 to 2014 the economic relations between Turkey and Russia has had a noticeable growth and parallel to that the political relations between the two expanded but political integration has received lesser impact from political cooperation. The political integration has been influenced from variables other than economy and trade. The examination of the above hypothesis shows that in analyzing the ties between the countries one cannot rely on one theoretical approach but a collection of different approaches should be used to analyze their relations.Keywords: Turkey, foreign relations, interdependence, cooperation, liberalism theory -
It seems there are at least two principal schools in Turkish foreign policy namely Eurasianism and Europeanism. Each school has its cons and pros. The Europeanists adhere to Turkey’s integration to Europe while the Eurasianists adhere to Turkey’s closer ties with Eurasia. Few factors may be named as influencing Turkey’s foreign policy orientation in this regard, i.e., different Turkish governments` capacities, the dominant ideology in each government, the geographical and geopolitical factors as well as Europe’s policy towards Turkey specially with respect to its integration in Europe. In this paper we seek to examine Turkey’s key goals and interests in Eurasia by examining in particular its relations with Israel and Iran.Keywords: Turkey, Foreign Policy, Eurasianism, Turkey's Regional Policy, Turkey, Israel, Turkey, Iran
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.