فهرست مطالب نویسنده:
محمد علی چگینی
-
در این تحقیقتاثیر دو روش پوشش دار و پلتکردن یک رقم بذر چغندرقند در12 سطح باکتری (شاهد، کاربرد انفرادی باکتری های ازتوباکتر، باسیلوس، سودوموناس، آزوسپیریلوم، تلفیق دوتایی و تلفیق مجموع باکتری ها با هم با غلظت 1-CFU ml 107 (تعداد کلونی تشکیل شده باکتری در میلی لیتر) بر درصد و سرعت ظهور گیاهچه، طول و وزن ریشه چه و ساقه چه، تعداد گیاهچه های عادیوغیر عادی، شاخص طولی و وزنی بنیه بذر و ماندگاری جمعیت باکتری ها در پوشش بذر پس از شش ماه پس از تیمار کردن و نگهداری بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار درسال 1393 انجام شد. کاربرد باکتری بر صفات وزن تر گیاهچه، درصد گیاهچه عادی، شاخص وزنی و طولی بنیه بذر اثر معنی دار گذاشت ولی دو روش پوشش و پلت کردن بذر بر هیچ یک از صفات معنی دار نبود. نتایج نشان داد که پوشش بذر با باکتری سودوموناس موجب افزایش 160، 50، 128 و 90 درصدی نسبت به تیمار شاهد به ترتیب در وزن ترگیاهچه، درصدگیاهچه عادی شاخص طولی بنیه بذر و شاخص وزنی بنیه بذر نسبت به تیمار شاهد شد. همچنین تلفیق باکتری سودوموناس و ازتوباکتر نیز مناسب بود. نتایج قدرت ماندگاری باکتری پس از شش ماه در بذرهای پلت شده در مقایسه با بذرهای پوشش دار شده بیشتر بود. جمعیت باکتری های باسیلوس، سودوموناس، آزوسپیریلوم و ازتوباکتر در روی بذرهای پوشش دار شده به ترتیب 25000، 15950، صفر و 14100 CFU بود.کلید واژگان: بذر چغندرقند, پوشش دار و پلت کردن بذر, جوانه زنی, باکتری محرک رشدIn this study, the efficiency of two seed coating methods including coating and pelleting and 12 bacteria levels including control, Azotobacter, Bacillus, Pseudomonas, Azospirillum, combination of two bacteria, and combination of all bacteria with 1-CFU ml 107 concentration was evaluated on germination, seedling growth, and bacterial survival on seed coat after 6 months in sugar beet cultivar Pars. The experiment was conducted in a factorial arrangement based on a randomized complete block design with four replications in 2015. Results showed significant effect of bacteria on seedling fresh weight, normal seedling percentage, and seed vigor; however, the two coating methods had no significant effect on the above-mentioned traits. Seed coating with Pseudomonas resulted in 160, 50, 128 and 90% increase in seedling fresh weigh, normal seedling percentage, and seed vigor compared with control. The effect of Pseudomonas and Azotobacter combination was also positive. Bacterial survival after 6 months was higher in pelleted seeds than coated seeds. The Bacillus, Pseudomonas, Azospirillum and Azotobacter population concentration on coated seeds were 25000, 15950, 0 and 14100 CFU, respectively.Keywords: Germination, Growth promoting bacteria, Seed, Seed coating, pelleting, Sugar beet
-
به منظور تعیین اثر اندازه بذر ارقام چغندرقند بر برخی خصوصیات مرتبط با جوانه ز نی و بنیه گیاهچه، پژوهشی به صورت فاکتوریل6×4 (6 رقم و 4 اندازه بذری) با چهار تکرار برپایه طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه تجزیه کیفی بذر موسسه تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال کرج در سال1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل ارقام توکان، دوروتیا، رستا، تربت، پارس و شریف و اندازه پهنای بذر 2، 3، 3/25 و 3/5 میلی متر بودند. ابتدا طبق دستورالعمل انجمن بین المللی آزمون بذر(ISTA) نمونه50 گرمی بذر هر رقم با استفاده از غربال های مناسب به اندازه قطر بذرهای مورد بررسی تفکیک و وزن1000 دانه بذر نمونه هر تیمار تعیین شد. سپس به طور تصادفی چهار تکرار50 تایی بذر انتخاب و در دمای20 درجه سانتی گراد به مدت چهار ساعت با دستگاه شستشو شدند. برای انجام آزمون جوانه زنی استاندارد، بذرها در کاغذ جوانه زنی چین دار مرطوب کاشته شده و درون ژرمیناتور با دمای25 درجه سانتی گراد به مدت14 روز قرار گرفتند. سپس درصدجوانه زنی نهایی، درصد گیاهچه عادی، سرعت، متوسط زمان و یکنواختی جوانه زنی تعیین شدند. نتایج نشان داد که اثرمتقابل رقم در اندازه بذر بر وزن1000 دانه، درصد جوانه زنی نهایی، سرعت، متوسط زمان و یکنواختی جوانه زنی معنی دار بود. همچنین میانگین درصد گیاهچه های عادی در ارقام مورد بررسی تفاوت معنی دار داشتند. با کاهش اندازه بذر ارقام مورد بررسی سرعت جوانه زنی افزایش و متوسط زمان جوانه زنی کاهش یافتند. نتایج نشان داد در بین ارقام مورد مقایسه به ترتیب رقم شریف و تربت ازنظر قابلیت جوانه زنی و بنیه گیاهچه از سایر ارقام به صورت معنی دار برتر بودند. همچنین بذرهای رقم رستا با اندازه قطر دو میلی متر و شریف با اندازه 3/5 میلی متر از خصوصیات جوانه زنی و بنیه گیاهچه بالاتری برخوردار بودند.کلید واژگان: اندازه بذر, ارقام تک جوانه ای, جوانه زنی بذر و بنیه گیاهچه
-
سابقه و هدفکیفیت بذر در چغندرقند مهمترین عامل تعیین کننده عملکرد ریشه است. بذرهایی که دارای درصد جوانه زنی کمتر و جوانه زنی آن ها کند و غیریکنواخت باشد، بوته های حاصل از آن ها نیز رشد اولیه کندتری خواهند داشت. نتایج تحقیقات مختلف حاکی از آن است که زمان برداشت یکی از عوامل مهم تاثیر گذار بر کیفیت بذر چغندرقند می باشد. در برداشت زود هنگام چغندرقند، جوانه زنی و بنیه بذر پایین می باشد و برداشت دیر هنگام نیز به افزایش تلفات ناشی از ریزش بذر منجر می شود. با این وجود در هر تعداد مشخص روز بعد از اولین گل، ارقام ممکن است از نظر درصد جوانه زنی به طور قابل ملاحظه ای متفاوت باشند. همانند سایر گیاهان زراعی، تعیین زمان برداشت برای حصول بذرهایی با کیفیت بالا در چغندرقند الزامی است. بنابراین این تحقیق به منظور مطالعه تغییرات کیفیت بذر در طول نمو و رسیدگی بذر در پایه های مادری چغندرقند و تعیین مرحله ای از نمو که در آن، بذر دارای حداکثر کیفیت است، صورت گرفت.مواد و روش هااین تحقیق در سال 1392 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل (آلاروق) و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با12 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل پنج پایه مادری دیپلوئید نر عقیم سینگل کراس شامل 436×7112، SB36×7112، 231×261، SB37×28874 و 419×SB36 بودند. هر کرت آزمایشی شامل هشت خط کاشت به طول شش متر با فاصله 60 سانتی متر بود. به طوری که دو ردیف کناری به عنوان والد پدری (اوتایپ) و شش ردیف وسطی به والدین نرعقیم اختصاص یافته بود. برای ارزیابی تغییرات کیفیت بذر در چغندرقند در مرحله گل دهی 5 بوته از هر کرت علامت دار شدند و از 50 درصد گل دهی تا پایان دوره رشد، از بذرهای در حال رشد با فواصل زمانی 7-5 روز برداشت شدند. بعد از برداشت بذر و محاسبه وزن تر، وزن خشک میوه ها، آزمون های جوانه زنی، تسریع پیری و هدایت الکتریکی انجام گرفتیافته هانتایج نشان داد که در بین پایه های مادری مختلف از نظر حداکثر وزن خشک بذر تفاوت وجود داشت و درجه روز رشد لازم برای رسیدن به حداکثر وزن خشک بعد از 50 درصد گل دهی، در پایه های مادری 7112×SB36، SB37×28874، 7112×436، 419×SB36 و 261×231 به ترتیب معادل 5/507، 3/563، 3/459، 7/499 و 7/492 درجه روز رشد بود. در این زمان ها رطوبت بذر به ترتیب 3/52، 8/40، 6/52، 4/44 و 5/42 درصد بود. رسیدگی کیفی در پایه های مادری SB37×28874 و 261×231 قبل از رسیدگی فیزیولوژیکی اتفاق افتاد ولی در پایه های مادری 7112×SB36، 7112×436 و 419×SB36 بعد از رسیدگی فیزیولوژیکی به حداکثر کیفیت (حداکثر جوانه زنی) رسیدند.نتیجه گیریبرای رسیدن به کیفیت بالا در بذر چغندرقند، باید عملیات برداشت پس از 580-480 درجه روز رشد بعد از 50 درصد گل دهی انجام شود که در این زمان رطوبت بذر بین 52-40 درصد و رنگ قشر خارجی میوه قرمز است.
کلید واژگان: رسیدگی کیفی, رسیدگی فیزیولوژیکی, تولید بذر, چغندرقندBackground And ObjectivesThe most important determining factor in sugar beet root yield is seed quality. Seeds with germination percentage are lower; the germination is slow and non-uniform, will produce plants that initial growth is slow. According to various studies indicate that harvest time is an important factor influencing the quality of sugar beet seed. In the early harvest of sugar beet seed plants, germination and seed vigor is low and late harvest also led to an increase in losses due to seed loss. However, in the specified number of days after the first flowering, germination percentage in various cultivars may be significantly different. Like other crops, harvest timing is essential for achieving high quality seeds of sugar beet. Therefore, this study was to evaluate changes in seed quality during development and ripening in cytoplasmic male sterile (CMS) lines of sugar beet and determine a stage of development where maximum seed quality was done.Materials And MethodsThis study was conducted in Ardabil Agricultural Research Station (Alarough) in 2012 and based on a Completely Randomized Block Design. The experimental treatments were five promising diploid cytoplasmic male sterile (CMS) lines (7112×SB36, SB37×28874, 7112×436, 419×SB36 and 261×231) of sugar beet. Each plot consists of eight lines planting and hybrid varieties were sown in strips in female: male ratio was 6: 2. To evaluate changes in the quality of sugar beet seed, 5 plants in each plot in the flowering stage were symptomatic and from 50 percent flowering until the end of the growing period, growing seeds were harvested at intervals of 7-5 days. After harvesting and calculate fresh and dry weight of fruits, was carried out germination test, accelerated aging and electrical conductivity.ResultsResults indicated that there were significant differences among different female parent in respect to maximum seed dry weight. Needed Degree days (GDD) to attain the maximum seed weight after 50% flowering was 507.5, 563.3, 459.3, 499.7 and 492.7 for 7112×SB36, SB37×28874, 7112×436, 419× SB36 and 261× 231 lines, respectively. At the corresponding dates, the seed moisture content was 52.3, 40.8, 52.6, 44.4 and 42.5%, respectively. The maximum seed quality (maximum germination) for SB37×28874 and 261×231 occurred before, but for 7112×SB36, 7112×436 and 419×SB36 after the physiological maturity.ConclusionTo achieve high quality seeds in sugar beet, harvesting must be done at 480-580 degree-days after 50% flowering. At this time, the moisture content of fruits was in the range of 40-52% and the fruits were red-colored.Keywords: Physiological maturity, Qualitative maturity, Seed production, Sugar beet -
In this research the effects of size and halving of sugar beet steckling on stem length¡ number of main stem¡ shoot weight and seed yield were investigated. Experiment was conducted in 28 Dec. and 21 Feb. 2014 in field in split split plot design with 10 replications. Treatments were combination of three paternal HM5514¡ S1-24 and SB26 two levels of whole and sliced stecklings and three levels of size of stecklings. Results showed that root size had significant effects on stem length and seed yield. Where¡ the tallest of main stem of stecklings with crown diameter 1.71¡ 1.59¡ 2.29 and 2.44 cm were 60¡ 67¡ 99 and 114 cm¡ respectively. Results also showed that seed yield of of stecklings with crown diameter 3.39¡ 4.80 and 6.28 cm were 15.35¡ 22.64 and 31.13 gr¡ respectively. In addition¡ seed yield was reduced by slicing of steckling. However¡ total seed yield of 2 sliced steckling were significantly more than one whole steckling.Keywords: Sugar beet, Size, Stecklings, Crown diameter, Bolting, Flowering, Stecklings slicing
-
یکی از موثرترین روش های کاهش خسارت تولید در شرایط تنش خشکی، اصلاح ارقام متحمل به خشکی می باشد. در این تحقیق، 150 فامیل نیمه خواهری چغندرقند در شرایط تنش خشکی ارزیابی، 23 فامیل برتر انتخاب و با یک والد مادری تلاقی داده شدند. هیبریدهای حاصل در شرایط تنش خشکی ارزیابی شدند. بر اساس نتایج، دو فامیل به عنوان والد پدری متحمل به خشکی انتخاب و با دو والد مادری منوژرم دیگر تلاقی و چهار هیبرید جدید بدست آمد. رقم پایا یکی از این چهار هیبرید است که طی سال های 93-1389 در دو شرایط تنش و بدون تنش در آزمایش های مقدماتی و نهایی از نظر صفات کمی و کیفی ارزیابی شد و نسبت به بقیه هیبریدها برتری داشت، بطوریکه در شرایط تنش خشکی، میانگین عملکرد ریشه رقم پایا برابر با 50/50 تن در هکتار بود که نسبت به رقم معمولی گدوک (50/36 تن در هکتار) برتر بود. همچنین میانگین مصرف آب رقم پایا در شرایط آبیاری متداول 15000 و در شرایط تنش خشکی حدود 9500 متر مکعب در هکتار با دور آبیاری دو برابر بود که بیانگر صرفه جویی در مصرف آب به مقدار 40-30 درصد است. نتایج آزمایش های ترویجی در کرج، مشهد و شیروان نیز حاکی از برتری این رقم در شرایط تنش خشکی بود بطوریکه نسبت به رقم گدوک به ترتیب 17، 22 و 10 تن در هکتار افزایش عملکرد ریشه نشان داد.کلید واژگان: پایا, چغندرقند, تنش خشکی, رقم متحمل, گرده افشانDeveloping new drought tolerant sugar beet varieties, is one of the most effective ways to decrease the production damage caused by drought stress. In this research 23 superior families selected from 150 half-sib families, crossed with a female parent under drought stress condition. Based on the results four new hybrids were obtained by crossing between, two drought tolerant half-sib families as male parents, with two monogerm female parents. Paya cultivar as one of the hybrids showed the highest average root yield (50.50 t/ha) compared to check variety Gadouk with 36.50 t/ha in preliminary and advanced experiments, during 2010-2014 under drought stress and non-stress conditions. Also, the average seasonal water use of Paya was 15000 and 9500 m3/ha under non-stress and stress conditions respectively, which showed 30-40% saving in water use. The new cultivar indicated superiority root yield 17, 22 and 10 t/ha more than check cultivar Gadouk, under drought stress conditions, in onfarm trials in Karaj, Mashad and Shirvan regions.Keywords: Drought stress, Paya, Pollinator, Sugar beet, Tolerant variety
-
In this research studies the effects of duration of vernalization¡ size and halving of steckling on bolting¡flowering and seed setting of sugar beet were studied by conducting three experiments. First and second experiments were conducted in 28 Dec. and 1st Feb. 2014 in glasshouse. Treatments were stecklings of HM5514¡ two levels of whole and sliced stecklings and four levels of size of stecklings. Experiment was conducted in CRBD. The 3rd experiment was conducted in 28 Dec. and 21 Feb. 2014 in field in split split plot design with 10 replications. Treatments were combination of three paternal HM5514¡ S1-24 and SB26 two levels of whole and sliced stecklings and three levels of size of stecklings. Results of 1st experiment showed that no bolting occurred in even 100 days after stecklings replanting. Bolting occurred in 2ndand 3rd experiments 50 and 29 days after stecklings replanting¡ respectively. In 2nd experiment negative correlation was exist between stecklings size and time to bolting. Where¡ in stecklings with crown diameter 3.13 and 6.24 cm bolting occurred 60 and 50 days after stecklings replanting¡ respectively. In 3rd experiment¡ stecklings with crown diameter 3.4 and 6.3 cm bolting occurred 32 and 29 days after stecklings replanting¡ respectively. So¡ when verbalization requirement were fulfilled¡ there was no correlation between stecklings size and time to bolting. Bolting was postponed by slicing of steckling.Keywords: Sugar beet, Size, Stecklings, Crown diameter, Bolting, Flowering, Stecklings slicing
-
این تحقیق در دو سال زراعی 84-1383 جهت بررسی تاثیر عناصر ریزمغذی بر برخی خصوصیات ریخت شناختی مرتبط با کمیت و کیفیت بذر چغندرقند رقم شیرین در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل انجام شد. بر اساس نتایج تجزیه شیمیایی خاک، خاک مزرعه مورد آزمایش دارای واکنش خاک 62/7 – 80/7، کربن آلی 53/0 – 49/0 درصد و مقادیر نیتروژن کل، فسفر و پتاسیم قابل جذب آن نیز در حد مطلوب ارزیابی می شود. آزمایش بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل هشت تیمار: (1) شاهد (بدون مصرف عنصر ریزمغذی)، (2) آهن Fe، (3) منگنز Mn، (4) بور B، (5) آهن و منگنز، (6) آهن و بور، (7) بور و منگنز و (8) آهن، بور و منگنز بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر تیمارهای مختلف بر تعداد شاخه های فرعی، قطرشاخه اصلی، وزن خشک برگ، وزن خشک شاخه و وزن خشک کل بوته در سطح یک درصد معنی دار می باشد. مقایسه میانگین ها حاکی از آن بود که بیشترین تعداد شاخه فرعی با مصرف عنصر آهن حاصل شده، بالاترین مقادیر وزن خشک برگ، وزن خشک شاخه و وزن خشک کل با مصرف آهن و نیز با مصرف توام عناصر آهن و بر بدست آمد. هم چنین نتایج نشان داد که تاثیر عناصر ریزمغذی بر عملکرد بذر، درصد پوکی، درصد قوه نامیه، درصد بذر با سایز 5/4-5/3میلی متر گرد (f) معنی دار بود و با مصرف توام آهن و بر بیشترین عملکرد بذر در هکتار با کمترین درصد پوکی و بالاترین قوه نامیه حاصل گردید.
کلید واژگان: چغندرقند, خصوصیات ریخت شناختی, عناصر ریزمغذی, کمیت و کیفیت بذرIn order to study the effects of micronutrients application on some morphological traits associated with seed quantity and quality of sugar beet cultivar Shirin, an experiment was conducted in 2001-02 at Ardabil Agricultural Research Station. Based on soil test results, soil pH was 7.62-7.80 with 0.49- 0.53% organic matter content, and the quantity of absorbable P, total N, and K amounts were found to be at optimum level. Eight treatments including: 1. control (no micronutrient), 2. Fe, 3. Mn, 4. B, 5. Feand Mn, 6. Feand B, 7. Mn and B, and 8. Mn, Fe and B were evaluated in randomized complete block design with three replications. Results indicated that the effect of different treatments on the number of lateral branches, main banch diameter, leaf dry weight, branch dry weight, and total dry weight was significant (P < 0.01). Means comparision showed that the maximum number of lateral branches was obtained in Fe+ treatment and the highest rate of leaf dry weight, branch dry weight, and total dry weight was observed in both Fe and Fe- B treatments. Results also showed that micronutrient application had a significant effect on seed yield, unfilled kernel percentage, vigour percentage, and standard seed size (round 3.5-4.5 mm) percentage. Fe- B treatment resulted in the highest seed yield per hectare with the highest vigour and the lowest unfilled kernel percentage.Keywords: Bron, Dry matter, Fe, Seed sugar beet, Vigour -
به منظور تعیین زمان مناسب کاشت ریشه چه و برداشت بذر چغندرقند، ریشه چه های رقم شیرین در قالب کرت های یک بار خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال های زراعی 1383 تا 1384در مزرعه آلاروق اردبیل کشت شد. عامل تاریخ کاشت در چهار سطح از 15 اسفند با فواصل زمانی 15 روز به کرت های اصلی و زمان برداشت با چهار سطح 15، 30، 45 و 60 روزه به کرت های فرعی انتساب داده شد. توضیح این که شروع اولین برداشت 15 روز پس از پس از 50 درصد گل دهی بوده است. نتایج نشان داد بیشترین تعداد ساقه اصلی (7/2 عدد) و شاخه فرعی (4/42 عدد) به ترتیب مربوط به تاریخ کاشت دوم و اول بود. ارتفاع بوته از 03/128 سانتی متر در تاریخ کاشت اول به 5/106 سانتی متر در تاریخ کاشت چهارم کاهش یافت. وزن خشک کل بوته در تاریخ کاشت اول، دوم، سوم و چهارم به ترتیب 6/389، 14/409، 9/344 و 9/300 گرم بود. بیشترین عملکرد بذر خام و ضریب استحصال بذر استاندارد در تاریخ کاشت اول بدست آمد. تاریخ برداشت روی عملکرد بذرخام، اندازه بذر و درصد پوکی اثر معنی دار داشت. هم چنین نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد بذرخام 8/2735 کیلو گرم در هکتار و درصد بذرهای با اندازه 5/4-5/3میلی متر غربال گرد (با 3/36 درصد) از تیمار برداشت سوم بدست آمد تاریخ برداشت اول از بیشترین درصد پوکی (2/17) برخوردار بود. توصیه می شود ریشه چه چغندرقند در اولین فرصت (قبل از فروردین) کشت و بذر حداقل 45 روز پس از 50 درصد گل دهی برداشت شود.
کلید واژگان: بذر چغندرقند, تاریخ کاشت, تاریخ برداشت, صفات فنولوژیکی, صفات ریخت شناسی, صفات کمی و کیفی بذرIn order to determine of the proper sowing date of steckling (rootlet) and harvesting date of seed, an experiment was conducted in Ardabil Agricultural Research Station (Alarough) in 2004- 05 growing season in split-plot in randomized complete block design arrangement with four replications. Four different planting dates viz. 5th March, 20th March, 4th April and 19th April– were allocated to the main plot and four harvest dates viz. 15, 30, 45 and 60 days to the subplots. The first harvest was conducted 15 days after 50% flowering to the subplots. Results showed that the maximum number of main stems (2.7 per plant) and lateral stems (42.4 per plant) were recorded on first and second planting dates, respectively. The plant height reduced from 128.03 cm (first planting) to 106.50 (4th planting). The highest raw seed yield and coefficient of standard seed extraction was achieved at the first planting date. The harvest date had a significant effect on raw seed yield, seed size and the percent of the empty seed. Also, the results showed that the highest raw seed yield (2735.8 kg/ha) and the percent of seeds with the size of 3.5- 4.5 mm (36.3%) was obtained from the 3rd harvesting date. The first harvesting date had the highest percent of the empty seed (17.2%). It is recommended that the beet steckling to be planted at the first possible date (in March) and the seed to be harvested at least 45 days after 50% flowering.. The total plant dry weight on first, second, third, and fourth planting dates were 389.6, 409.14, 344.9 and 300.9 g/plant, respectively. Among harvest dates, harvest at 45 days after flowering led to significant increase in plant dry weight, seed dry weight and seed yield (2735.8 kg/ha). Seeds harvested at 15 days after flowering had 60% of a normal seed size which was less than 3.5 mm (unusable) compared with seeds harvested at 45 days after flowering. Also, the highest rate of unfilled seed (%17.2) was obtained on the first seed harvest date.Keywords: Harvesting date, Planting date, Seed quantity, Seed quality, Stecklings, Sugar beet seed -
در این تحقیق تاثیر اندازه بذر، سایش پوسته بذر (پولیش) و حذف بذر پوک در کیفیت جوانه زنی بذر مونوژرم چغندر قند در سه آزمایش مطالعه شد. آزمایش ها در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 4 تکرار با استفاده بذر رقم مونوژرم گدوک انجام شد. در آزمایش اول 6 سطح اندازه بذر (3/25-3/5 ،3/5-4، 4-4/5، 4/5-5، 5-5/5 و بالای 5.5 میلی متر)، در آزمایش دوم 5 سطح پولیش بذر (10، 20، 30 و 35 درصد وزنی)، و در آزمایش سوم 5 سطح پوک گیری (10، 20، 30، 40 و 50 درصد وزنی) مورد مقایسه قرار گرفتند. درصد وزنی طبقات، وزن هزار بذر، قوه نامیه مکانیکی، جوانه زنی استاندارد ، درصد وزنی مواد بازدارنده، وزن تر هزار جوانه، وزن هزار جنین، وزن هزار پوسته، وزن هزار کلاهک، طول ریشه چه و طول ساقه چه تعیین شد. نتایج نشان داد که با افزایش اندازه قطر بذر، وزن هزار بذر و قوه نامیه افزایش یافت. وزن هزار بذر بین 7/18 تا 27 گرم متغیر بود. افزایش وزن هزار بذر تا 14 گرم موجب افزایش وزن جنین و جوانه زنی استاندار شد و بیش از آن تاثیری بر آن ها نداشت. حذف بذر های ریز موجب افزایش کیفیت جوانه زنی شد. پولیش و حذف 15-20 درصد وزنی پوسته بذر موجب افزایش قوه نامیه مکانیکی و جوانه زنی استاندار به خصوص در بذر ریز شد. افزایش شدت پولیش موجب کاهش جوانه زنی استاندار و افزایش درصد جوانه های غیر عادی و خروج جنین از کاسه بذر شد. نتایج نشان داد که با افزایش اندازه بذر از تاثیر پوک گیری کاسته شد. به طوری که پوک گیری از بذر های ریز و درشت، جوانه زنی استاندار را به ترتیب 15 و 2 درصد افزایش داد. همچنین حذف بیش از 20 درصد وزن اولیه توده با پوک گیری تاثیری بر قوه نامیه مکانیکی و یا جوانه زنی استاندار نداشت.
کلید واژگان: بذر چغندرقند, پولیش بذر, اندازه بذر, وزن هزار بذر, قوه نامیه, سرعت جوانه زنیThe effects of seed grading in 6 levels (3.25 to 5.5 mm), seed polishing in 5 levels (10 to 35 percent of original weight) and sorting out empty seed in 5 levels (10 to 50 percent of original weight) on germination by using gadouk monogerm seed in a completely randomized desigh with 4 replication were investigated. Results showed that 1000 seed weight vary from 7.18 up to 27 g. By increasing round sieve dimensions 1000 seed weight incresed. However, germination increased by increasing 1000 seed weight up to 14 g and over weight had no effect on germination. Seed polishing decreased one-thousands seed weight. Germination was increased by discharging small seed size. Germination was increased (especially small seed size) when less than 20 percent of initial seed lot weight was omitted by polishing treatment. However, when more than 20 percent of initial seed lot weight was omitted by polishing treatment germination was decreased, abnormal seedling and decapped fruit were increased. When empty seed was separated by air, germination of small and large seed increased up to 15 and 2 percent, respectively. Removing more than 20 percent of initial seed lot weight by air-separation had no effects on germination
Keywords: sugar beet seed, Polish, Seed size, germination -
یکی از اهداف مهم در زراعت چغندرقند، افزایش قدرت جوانه زنی و استقرار بوته در شرایط کمبود رطوبتی خاک می باشد. در این تحقیق آبیاری بوته های تولید کننده بذری پس از دریافت 750، 1000، 1250 و 1500 درجه_ روز رشد (GDD) از زمان کاشت ریشه متوقف شد و بذرها در شرایط تنش خشکی تشکیل و رشد یافتند. آزمایش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تیمار و در چهار تکرار انجام شد. در زمان برداشت صفات کمی شامل عملکرد بذر خام، بذر استاندارد، زیر و بالای استاندارد اندازه گیری شد. هم چنین کیفیت جوانه زنی هریک از تیمارها تحت فشارهای اسمزی صفر و 12- بار در چهار تکرار تعیین شد. نتایج نشان داد که عملکرد بذر در تیمار عدم قطع آبیاری (1500 GDD) حدود هفت برابر عملکرد بذر در تیمار قطع زود هنگام (750 GDD) آبیاری است. با به تعویق افتادن زمان قطع آبیاری، درصد وزن بذر استاندارد، قوه نامیه، ویگور و بنیه جوانه زنی افزایش یافت. طول ریشه بیشتر از طول ساقه تحت تاثیر شرایط رطوبتی زمان تشکیل و رشد بذر قرار گرفت. به طوری که عدم قطع آبیاری تا 10 روز قبل از برداشت موجب افزایش طول ریشه و طول ساقه به ترتیب 50 و 30 درصد نسبت به تیمار قطع زود هنگام (750 GDD) آبیاری شد.
کلید واژگان: بذر چغندرقند, بنیه بذر, جوانه زنی, خشکی, شرایط کمبود رطوبتیطول ساقه, طول ریشهOne of the most important goals of sugar beet cultivation is to achieve high seedling emergence and establishment under water deficit conditions. In this experiment irrigation of the seed bearing plants was cutoff in four periods of 750, 1000, 1250 and 1500 GDD after schtechlings were planted and the seeds were formed and grown under water stress. The experiment was carried out as a randomized complete block design with four replications. All treatments were harvested simultaneously and seed yield and seed physical quality characters were determined. In the second step, germination qualities of treatments were determined under 0 and -12 bar osmotic potential in four replicates. Results showed that seed yield of the last irrigation cutoff (1500 GDD) was 7 times more than that yield of the first irrigation cutoff (750 GDD). Standard seed size and germination were increased by postponing irrigation cutoff. Root length was affected more than stem length by the irrigation cutoff time so that, postponing irrigation cutoff up to days before harvest root and stem length 13 and 50%, respectively.Keywords: Germination, Root, stem length, Sugar beet seed, Vitality, Water deficit -
این تحقیق در اراضی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان بین طول شرقی و عرض شمالی انجام گرفت. براساس اطلاعات نزدیک ترین ایستگاه هواشناسی سینوپتیک، منطقه مورد مطالعه، جزء اقلیم نیمه خشک می باشد. میانگین حداکثر درجه حرارت روزانه منطقه در تیرماه برابر با 5/29 و میانگین حداقل درجه حرارت روزانه در دی ماه 5/5 درجه سانتی گراد ثبت شده است. متوسط بارندگی منطقه 509 میلی متر در سال است. چهار نیمرخ شاهد از تعداد 30 نیمرخ حفر شده انتخاب گردید. خاک ها در دو رده اینسپتی سول و انتی سول قرار گرفتند و در مجموع چهار فامیل و 12 واحد اراضی خاک تشخیص داده شد. هدف از این تحقیق مقایسه ارزیابی کیفی تناسب اراضی و پتانسیل تولید تابشی– حرارتی به روش فائو در دو منطقه خرم آباد و دشت سیلاخور بود. نتایج نشان داد که پتانسیل تولید چغندرقند در خرم آباد برابر با 67590 کیلوگرم در هکتار و کلاس های تناسب اراضی به روش پارامتریک S2 و S3 می باشد. در صورتی که در دشت سیلاخور کلاس تناسب اراضی S2، S3 و Ns به دست آمد. محدودیت های اصلی خاک در خرم آباد شامل کربنات کلسیم، پستی و بلندی و سنگریزه است، در صورتی که در دشت سیلاخور زهکشی، پستی و بلندی، بافت خاک، سنگریزه، واکنش خاک و درصد سدیم تبادلی می باشند. بنابراین عملکرد کشاورزان می تواند با رفع محدودیت های قابل اصلاح خاک و ارتقاء مدیریت افزایش یابد. در این روش به جای نمونه برداری از کلیه پروفیلها از نیمرخ های انتخابی نمونه گیری کردند، لذا هزینه های آزمایش های شیمیایی، فیزیکی و مینرالوژیکی نمونه های خاک در این روش کمتر است.
کلید واژگان: ارزیابی اراضی, پتانسیل تولید تابشی - حرارتی, چغندرقند, روش فائو, روش پارامتریکThe study was carried out in the fields of Department of Agriculture, University of Lorestan, Iran (Lat. 32°18´ N., Long. 45°22´ E.). According to the data gathered in the nearest synoptic meteorological station, the studied region is classified under semi-arid climates. Mean maximum and minimum daily temperatures have been recorded in July and January as 29.5 and 5.5°C, respectively. Mean annual precipitation is 509 mm. Four control profiles were selected out of 30 dug profiles. The soils were in two categories of Inceptisols and Entisols. In total, 4 families and 12 soil field units were recognized. The objective of the current study was to compare the qualitative evaluation of land suitability and radiation-thermal production potential of sugar beet in two regions of Khorramabad and Silakhoor Plain, Iran, by FAO method. Results showed that sugar beet production potential was 67950 kg.ha-1 in Khorramabad and the land suitability classes were determined as S2 and S3 by parametric method, whereas land suitability classes were S2, S3 and Ns in Silakhoor Plain. The main soil constraints included CaCO3, relief and detritus in Khorramabad, while they were drainage, relief, soil texture, detritus, soil reaction and exchangeable Na percentage in Silakhoor. Therefore, farmers can improve the productivity by removing the modifiable limitations and improving management. But, the expenses of physical, chemical and mineralogical analysis of soil samples were low in this study.Keywords: FAO method, Land evaluation, Parametric method, Radiation, thermal production potential, Sugar beet -
در این تحقیق، اثر متقابل دو روش آبیاری (نشتی و تیپ) با چهار سطح نیتروژن (180، 120، 60، 0) و سه سطح فسفر (0، 30 و60کیلو گرم هکتار) بر عملکرد و کیفیت بذر چغندر قند رقم 7233 در سال 1385 در مزرعه موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند واقع در کرج، مورد آزمون قرار گرفت. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل انجام شد که روش های آبیاری در کرت های اصلی و سطوح مختلف نیتروژن و فسفر در کرت های فرعی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرارمقایسه شدند. نتایج نشان داد کارایی مصرف آب در روش تیپ، 66/1 برابر روش نشتی است. همچنین تعداد بوته مستقرشده و درصد بوته به ساقه رفته در روش آبیاری تیپ به طور معنی داری بیشتر از تعداد بوته مستقرشده و تعداد بوته به ساقه رفته در روش آبیاری نشتی است، وزن کل توده زیستی تولید شده، وزن سرشاخه تولیدی و عملکرد بذر خام تولید شده نیز در آبیاری تیپ بیشتر از وزن سرشاخه تولیدی و وزن بذر تولیدی در آبیاری نشتی بود. با این حال، قوه نامیه، وزن هزار دانه، عملکرد بذر استاندارد (5/3-5/5 میلی متر) و میزان فسفرگیاه در آبیاری نشتی نسبت به تیمارهای تیپ با اختلاف اندکی برتری داشتند، ولی از لحاظ آماری، اختلاف معنی دار نشد. تعداد بوته مستقرشده، بوته به ساقه رفته و درصد بوته بدون ساقه تحت تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و یا فسفر، قرار نگرفته است. ولی با افزایش سطوح مختلف نیتروژن و یا فسفر، وزن کل توده زیستی تولیدی، وزن سرشاخه تولیدی و وزن بذر تولیدی افزایش یافت. نتایج نشان داد به دلیل اینکه روش آبیاری تیپ موجب افزایش عملکرد کمی بذر و کاهش مصرف آب می شود، می تواند جایگزین روش آبیاری نشتی در زراعت چغندر قند بذری گردد. همچنین بر اساس نتایج این آزمایش، مصرف 120و 60 کیلوگرم در هکتار به ترتیب نیتروژن و فسفر، قابل توصیه است.
کلید واژگان: روش آبیاری, عملکرد بذر, بذر چغندر قند, تیپ, نشتی, نیتروژن, فسفر, کارایی مصرف آبIn this research experiment the interactions between two types of irrigations (furrow & tape) and four levels of nitrogen (0, 60,120,180kg/h) and three levels of phosphorus(0,30,60kg/h) were studied. The sugar beet variety 7233 was used. This experiment was conducted in the field station of Sugar Beet Seed Institute in Kamal-Shahr (Motahhari Station), Karadj in 2006. Experimental design was split factorial design which two types of irrigations were in main plots and factorial combination of four levels of nitrogen & three levels of phosphorus were in subplot using randomized complete block design with three replications. Results showed that water use efficiency in tape irrigation system was 1.66 higher than furrow irrigation. The number of established plants, percentage of bolting, above ground biomass, total seed yield in tape irrigation was more than furrow irrigation too. However, although the percentage of germination, one thousands seed weight, percentage of standard seed size yield (3.5-5.5 mm) and amount of plant phosphorus in furrow irrigation system were higher than tape irrigation system, those in but the differences were not significant. The numbers of established plants, percentage of bolting were not effected by the different levels of nitrogen or phosphorous. But, by increasing the levels of nitrogen or phosphorus the total biomass, above ground and total seed yield increased. The results of this experiment showed that since the tape irrigation system increases the total seed weight and decrease the consumed water, cloud be replaced with furrow irrigation system. In addition, on the basis of results of this test, application of 120 and 60 kg/h nitrogen and phosphorous are recommended. -
به منظور تعیین اثر تخلیه رطوبت خاک در مراحل مختلف رشد بوته های بذری چغندرقند روی نحوهرشد بذر منوژرم آزمایشی با نه تیمار و سه تکرار، شامل شاهد (آبیاری پس از 50درصد تخلیه رطوبت خاک)، آبیاری پس از 70 و 90درصد تخلیه رطوبت خاک در مراحل ساقه روی، اوایل گلدهی، اوج گلدهی و رشدبذر، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی طی سال های 82-1381 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل در آلاروق به مورد اجرا گذاشته شد. در مجموع، اعمال تیمارهای آبیاری پس از 70 و 90درصد تخلیه رطوبت خاک درمقایسه با تیمار شاهد (مصرف 3167 مترمکعب آب درهکتار) به ترتیب موجب 1.8 و 18.3 درصد صرفه جویی در مصرف آب شد. نتایج آزمایش نشان داد که تخلیه رطوبت در مراحل مختلف رشد درمقایسه با تیمار شاهد تاثیر معنی داری روی عملکرد بذر خام، بذر قابل فروش و استاندارد قادربه جوانه زنی نداشت. با وجود این، بیشترین کارآیی مصرف آب با حذف یک نوبت آبیاری (در سطوح تخلیه 90درصد رطوبت) به ویژه در مرحله اوج گلدهی به دست آمد که برمبنای عملکرد بذر خام (1166 کیلوگرم درهکتار)، قابل فروش (917 کیلوگرم درهکتار) و استاندارد قادربه جوانه زنی (250 کیلوگرم درهکتار) به ترتیب معادل 0.450، 0.354 و 0.096 کیلوگرم بذر چغندرقند به ازای هر مترمکعب آب مصرفی شد. تخلیه 90درصد رطوبت قابل دسترس خاک در اوایل مرحله گلدهی و اوج گلدهی موجب شد تا میزان پوکی بذر از 7.55 درصد به ترتیب به 9.35 و 9.34 درصد افزایش یابد. بیشترین میزان جوانه زنی نیز در تیمار شاهد (82.73 درصد) و آبیاری پس از تخلیه 90درصد رطوبت قابل دسترس خاک در اوایل گلدهی (81.88 درصد) به دست آمد و اعمال تنش در سایر مراحل رشد با کاهش آن همراه شد. ازسوی دیگر، اعمال تنش در مرحله اوج گلدهی موجب افزایش سرعت رشددانه تا 0.0534 میلی گرم در روز و آبیاری پس از تخلیه 70 درصد رطوبت خاک در اوایل مرحله گلدهی، بیشترین دوره موثر پرشدن دانه (38.73 روز) را به خود اختصاص داد. بیشترین وزن دانه حدود 35 روز پس از 50 درصد گلدهی (1.971 میلی گرم) به تیمار آبیاری پس از 70درصد تخلیه رطوبت خاک در اوایل گلدهی تعلق داشت که حدود 0.195 میلی گرم سنگین تر از بذور تولیدشده در تیمار شاهد بود.
کلید واژگان: بوته بذری, تخلیه رطوبت, چغندرقند, روند رشد دانه, گلدهی, مراحل رشدThis study was carried out in order to identify the effects of soil water depletion (SWD) on monogerm sugar beet (cv. Shirin) seed growth trend at different growth stages. An experiment was conducted in randomized complete block design (RCBD) with three replications in Ardebil Agricultural Research Station. During 2002 and 2003 cropping seasons, nine treatments including control (irrigation after 50% SWD), irrigation after 70 and 90% SWD in bolting, early flowering, peak of flowering and seed growth stages were compared. Treatments of irrigation after 70 and 90% SWD led to the saving of water use by 1.8 and 18.3%, respectively compared with the control (3167 m3/ha). According to the results, SWD at different growth stages had no significant effect on crude, marketable and standard viable seed yield compared to the control treatment. However, the highest water productivity was obtained after eliminating one of the irrigation intervals, particularly at peak of flowering stage which based on crude (1166 kg/ha), marketable (917 kg/ha) and standard viable (250 kg/ha) seed yield equates 0.450, 0.354 and 0.096 kg sugar beet seed/m3 of water use, respectively. Stress during seed growth period led to an increase in standard seed portion, which was due to an decrease in oversize seed portion. The depletion of 90% SWD at early and peak of flowering stages increased chaffy seed percentage from 7.55% (control) to 9.35 and 9.34%, respectively. The highest germination rate was obtained at early flowering stage (81.88%) in control and 90% SWD at early flowering stage, but stress at other growth stages of sugar beet seed-bearing plants decreased seed germination rate. On the other hand, stress at peak of flowering stage increased seed growth rate by 0.0534 mg/day, and irrigation after 70% SWD at early flowering stage had the highest effective grain filling period (38.73 days). The highest seed weight was obtained about 35 days after 50% flowering (1.971 mg/seed) in the treatment of the irrigation after 70% SWD, being 0.195 mg/seed heavier than the weight of seeds from control treatment. -
در این تحقیق، اثرات تنش رطوبتی در مراحل مختلف رشد چغندرقند و تاثیر آن بر صفات کمی و کیفی چغندرقند، مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش در سال 1382 در مزرعه تحقیقاتی مطهری (کمال آباد) وابسته به موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندر قند انجام شد. در این آزمایش، پس از استقرار گیاه در هریک از مراحل چهارگانه رویشی (مرحله ابتدائی رشد، مرحله توسعه گیاه، مرحله میانی و مرحله نهایی که از انتهای مرحله میانی تا برداشت محصول ادامه داشت) رطوبت خاک تا 70 و 90 درصد رطوبت قابل دسترس، تخلیه شد. در کنار تیمارهای حاصل از ترکیب فاکتوریل چهار مرحله رشد ودو میزان تخلیه رطوبتی خاک، تیمار شاهد که در طول رشد رویشی بلا فاصله بعد از تخلیه رطوبتی خاک تا سطح 45 -50 درصد آب قابل دسترس نیز گنجانده شد. از این رو، 9 تیمار مدیریت آبیاری شرکت داشت. طرح آزمایشی در بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که تنش شدید خشکی در مراحل اولیه، موجب کاهش تعداد ریشه می شود؛ ولی تنش خشکی در مراحل بعدی، تاثیری روی تعداد ریشه نمی گذارد. نتایج، هم چنین نشان داد که اولین واکنش گیاه به کمبود رطوبتی، در برگ ظاهرمی شود و کمبود رطوبتی در هر یک از مراحل رشد، موجب کاهش وزن اندام هوایی می شود. ولی با فراهم شدن شرایط رطوبتی مطلوب و حدود 40 روز پس از پایان اعمال تیمار، گیاه چغندر قند، عقب افتادگی حاصل از کمبود رطوبتی را جبران می کند. 90 درصد تخلیه رطوبت قابل استفاده خاک، موجب خشک شدن برگ های پایینی و کاهش شاخص سطح برگ می شود. تخلیه 70 درصد رطوبت قابل استفاده خاک در هر یک از مراحل رشد تاثیر در کاهش وزن ریشه نمی گذارد. 90 درصد تخلیه رطوبت قابل استفاده خاک موجب کاهش معنی دار وزن ریشه شد؛ ولی این میزان تخلیه رطوبتی خاک در مرحله آخر رشد، تاثیری در کاهش وزن ریشه نمی گذارد. تخلیه 70 درصد رطوبت خاک، تاثیر معنی داری بر افزایش یا کاهش درصد قند نمی گذارد. ولی، تخلیه 90 درصد رطوبت قابل استفاده خاک در مرحله چهارم رشد، موجب کاهش معنی دار درصد قند نسبت به تیمار شاهد شد که دلیل آن، فراهم شدن شرایط رطوبتی مناسب و مصرف قند ذخیره شده برای بازسازی اندام هوایی است. نتایج نشان می دهد که با گذشت زمان و افزایش میزان تخلیه رطوبت خاک، میزان ناخالصی ها (به ویژه سدیم) افزایش می یابد. به همین دلیل می توان اظهار داشت که در شرایط تنش خشکی، گیاه چغندر قند، تمایل بیش تر به جذب سدیم نسبت به پتاسیم دارد. تخلیه 90 درصد رطوبت خاک، به خصوص در مرحله ای که گیاه شروع به رشد ریشه می کند تاثیر معنی داری در افزایش ناخالصی های سدیم و پتاسیم ریشه می گذارد. با افزیش میزان تخلیه رطوبت خاک و کامل شدن رشد گیاه، تنش شدید خشکی موجب کاهش راندمان استحصال و افزایش قند ملاس می شود. تخلیه 70 درصد رطوبت خاک در هیچ یک از مراحل رشد تاثیر معنی داری روی میزان راندمان استحصال نمی گذارد. افزایش قند ملاس و کاهش راندمان استحصال، نتیجه مستقیم افزایش ناخالصی های ریشه (سدیم و پتاسیم و ازت مضره) در اثر تنش رطوبتی شدید به خصوص در اواخر فصل رشد است. تخلیه 90 درصد رطوبت خاک در هریک از مراحل مختلف رشد، به دلیل کاهش عملکرد ریشه، موجب کاهش عملکرد شکر وعملکرد شکر سفید می شود؛ به طوری که بیش ترین کاهش در تیمار تخلیه 90 درصد رطوبت خاک، در مراحل دوم رشد، یعنی حدود 70 تا 90 روز پس از کشت، مشاهده می شود.
کلید واژگان: چغندر قند, تخلیه رطوبتی, تیمار, تنش خشکی, عملکرد ریشهIn this investigation the effects of to soil moisture deplation in different stages on some physiological factors such as LAI, R.Y. S.C and Juice Purity were studied. The field experiment was carried out in 1382 in Motahhari experimental station in Kamal-Abad which belongs to the sugar beet seed institute. Two soil moisture deplation (S.M.D) treatments (70 and 90% of available soil moisture content) were imposed at four growth stages (after plant establishment, rapid plant growth stage, maturity stage and maturity to harvesting stage) of plant growth. In addition, a control treatment was added to the factorial combination of two S.M.D. and four-plant growth stage. The field experimental layout were randomized block design in four replication. Results Severe S.M.D at early growth stage reduced the number of root but at other stages had no effects on number of survived roots. S.M.D. at any growth stage reduces foliage weight. However, 40 days after optimizing soil moisture condition the foliage weight is recovered. 20-30 days after optimizing soil moisture condition, moisture content of leaves due to producing fresh leaves increased. This study showed that the first sign of water stress is appeared on leaves condition. Where, 90% S.M.D. cause the old leaves dried and LAI reduced. 70% S.M.D. at non of four growth stages had no effect on root yield. However root yield significantly reduce when 90% of soil moisture was deplated. The mentioned amount of S.M.D. at the last growth stage had no effects on root yield. Results showed that after optimizing soil moisture condition leaves is recovered earlier than root which results the top/ root ratio to be increased. 70% S.M.D. at any of four growth stages had no effect on sugar content. However, sugar content reduced when 90% of soil moisture was deplated at the last plant growth stage. The justification of this kind of observation may be consumption of reserved sugar to produce new leaves. Results showed that with increasing S.M.D at rapid growth stage, impurity (especially Na) content increase. So, in water stress condition, plant tent to accumulate Na and to some less K. Results showed that with increasing S.M.D and plant growth stage, the juice purity is reduced where the molasses increased. 70% S.M.D. at non of four growth stages had no effect on, the juice purity. Increasing the molasses and decreasing juice purity is the direct effects of increasing impurity due to water stress at the latest growth stage. 90% of soil moisture deplation at any stage of plant growth reduced sugar yield and white sugar yield. The main reason was reduction of root yield because of water stress. Results showed that 90% of S.M.D. at 2nd growth stage caused root yield, sugar yield and white sugar yield dramatically to be decreased. -
این تحقیق در سال 1378 در دانشگاه ردینگ انگلستان انجام شد و هدف آن بررسی واکنش ارقام مقاوم (Saxon) و حساس(IC1) به ساقه دهی(Bolting) به طول روز قبل و بعداز شروع طویل شدن ساقه و گلدهی بوده، هم چنین تعیین تاثیر تعداد روزی که گیاه قبل و بعداز شروع طویل شدن ساقه در روز بلند یا روز موثر (18ساعت (LD و روز کوتاه یا روز غیرموثر (12ساعت،(SD سپری می نماید، روی زمان ظهور ساقه، پدیدار شدن اولین غنچه شکفته شده و پایان گلدهی هدف دیگر این تحقیق بود. در این بررسی تعدادی از گیاهان برای مدت متفاوتی در شرایط نوری روز کوتاه و تعدادی دیگر به همان مدت در شرایط نوری روز بلند قرار داده شد و پس از گذشت زمان معین با یکدیگر جابجا (شرایط نوری متضاد) گردیدند. برای این منظور گلخانه ای که دارای دو اطاقک رشد کاملا مجزا بود انتخاب شد، که طول روشنایی در یکی از اطاقک ها 12 و در دیگری 18 ساعت بود. برای رسیدن به اهداف فوق دو آزمایش جداگانه انجام شد. در آزمایش اول پس از بهاره سازی ریشه ها و کشت آنها در گلدان و تامین هم زمان و یکسان آب و مواد غذایی، هشت گلدان 8، 21، 33، 40 و 47 روز بعد از کشت از شرایط LD به شرایط SD و متقابلا هشت گیاه از شرایط SD به شرایط LD منتقل شدند. در طول آزمایش تعداد هشت گلدان در شرایط SD و هشت گلدان در شرایط LD قرار داده شدند. در آزمایش دوم ابتدا اجازه داده شد گیاهان در شرایط روز بلند تولید ساقه گل دهنده بنمایند و پس از آشکارشدن ساقه گل دهنده نیمی از گلدان ها به شرایط SD منتقل و نیم دیگر از گلدان ها در همان شرایط LD باقی گذاشته شدند. تیمار زمان انتقال از SD به LD و بالعکس 8، 16، 24 و30 روز بعد از شروع طویل شدن ساقه اعمال گردید. ضمنا تعداد هشت گیاه بعداز تولید ساقه گل دهنده به عنوان شاهد روز کوتاه در شرایط SD و تعداد هشت گیاه به عنوان شاهد روز بلند در شرایط LD نگهداری شدند. در این تحقیق پدیدار شدن ساقه، پدیدار شدن اولین غنچه شکفته شده و پایان گل دهی مورد توجه قرار گرفت. نتایج نشان داد که گیاه چغندرقند بلافاصله پس از بهاره شدن به طول روز واکنش (حساسیت) نشان می دهد. در واقع مرحله غیرحساسی که در اغلب گیاهان یکساله وجود دارد، در این گیاه مشاهده نشد. این توانایی واکنش به طول روز تا مرحله تولید بذر ادامه یافت. در ضمن رقم حساس به ساقه دهی در مقایسه با رقم مقاوم در مدت زمان کوتاهتری ساقه و گل تولید کرد. این تفاوت، وقتی گیاهان دو رقم در طول روز کوتاه قرار گرفتند به طور چشمگیری آشکار شد. به طوری که گیاهان رقم مقاوم پس از 154 روز در شرایط روز کوتاه ساقه گل دهنده تولید نکردند. گیاهان رقم مقاومی که 21 روز بعداز ساقه دهی از شرایط روزبلند به شرایط روزکوتاه منتقل شدند، هرگز تولید گل نکردند. این نتایج نشان داد که نیاز رقم مقاوم به طول روزبلند می باشد. بدین معنی که گیاهان رقم مقاوم جهت ایجاد ساقه گل دهنده و گل دهی به ترتیب هشت و 21 روز بنابه ضرورت به طول روز بلند نیاز دارند.
کلید واژگان: بهاره شدن, چغندرقند, ایجاد ساقه, فتوپریود, گل دهیThis research was carried at The University of Reading in 1999. The aim was to estimate the effects of 18 hd-1 (long-day, LD) and 12 hd-1 (short-day, SD) light exposure duration of plants before bolting or flowering on time to bolt and flower in two bolting susceptible (BSG, IC1) and bolting resistant (BRG, SAXON) genotypes of sugar beet. So, two experiments were conducted. The experiments were carried in a glasshouse containing two compartments. The photoperiod in compartments one and two was adjusted to 18 hd-1 and 12 hd-1, respectively. In the experiment one, the aim was to determine duration from root replanting to bolting and flowering. So, plants were exchanged from LD to SD and vice versa at 0, 8, 21, 33, 40, and 47 days after root replanting. In the experiment two, the aim was to determine the duration from bolting to flowering. So, at first step we let all the plants bolt in the LD and then they were reciprocally exchanged from LD to SD and vice versa at 0, 8, 16, 24, 40, and 30 days after bolting. Results showed that BSG responded to LD from root replanting whereas BRG had a longer photoperiod-insensitive pre-inductive phase. The resistant genotype plants did not bolt even after 180 days. When BSG plants were exposed to SD after bolting all of them eventually flowered. This results indicated that by the time of bolting, photoperiod requirement for flowering was also fulfilled, whereas BRG needed further inductive photoperiod after bolting to flower. Therefore, bolting and flowering are two independent phenomena and they require different LD cycles. BSG is a quantitative LD plant in which bolting and flowering occur sooner in LD than in SD. However, very resistant genotypes (e.g. Saxon) showed a more or less obligate requirement for LD and did not bolt in 12 h photoperiod within 180 days after root planting. So, it is suggested that sensitivity to day-length seems to be a good selection tool to reduce the tendency for bolting in plant populations. -
بررسی ارتباط وزن ریشه با خصوصیات تکنولوژیکی سه واریته چغندرقند
-
این تحقیق به منظور دستیابی به مناسب ترین اندازه های بذر و مقدار مواد مصرفی جهت پوشش دار کردن بذر منوژرم چغندر قند، در آزمایشگاه کنترل بذر موسسه تحقیقات چغندر قند در سال های 1375 و 1376 به اجرا درآمد. در این تحقیق 300 کیلوگرم از بذر رقم تجارتی 9597 توسط پنج غربال با منافذ گرد و هشت غربال با منافذ دراز (مستطیلی) به طبقات مختلف تقسیم و سپس قوه نامیه، درصد بذور تک جوانه ای و درصد وزن طبقات مختلف بذری مورد مطالعه قرار گرفت. از بین دسته جات بذری مورد مطالعه، هفت دسته با دارا بودن 70 درصد وزن کل توده و درصد مناسب بذور تک جوانه و قوه نامیه، مطلوب تشخیص داده شد. دسته جات بذر برهنه با نسبت های یک به یک، به دو و یک به سه، با مواد مخصوص پوشش دار (پلت) شده و سپس باندهای بدست آمده از نظر درصد تک جوانه ای، قوه نامیه، یکنواختی جوانه زدن بذر و... مورد بررسی قرار گرفتند. طرح آماری مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده، کرت های کاملا تصادفی با سه تکرار بود. نتایج بدست آمده نشان داد که استفاده بیش از اندازه مواد پوششی، قوه نامیه و یکنواختی جوانه زنی بذرها را کاهش می دهد. جهت رسیدن به قوه نامیه بال و یکنواختی مناسب در جوانه زنی به طور کلی استفاده از نسبت یک به یک بذر به مواد مصرفی پوشش دار کننده مناسب تشخیص داده شد.
کلید واژگان: بذر تک جوانه, پلت, چغندرقند, قوه نامیه, مواد پوشش دار, یکنواختیIn order to determination of optimum quantity of seed pelleting materials due to sugar beet monogerm seed size. This study was carried out in seed technology department during 1997-1998. Monogerm cultiver 9597 seed lot (300kg) was firstly graded by 7 round sieves and then 7 rectangle sieves graded each bound. Some factors such as germination, monogermity and proportionate seed pelleting materials due to seed size evaluated of categories seven bounds contained 70% of total weight which had hormal seedling carsteristies. All categories nacked seed lots were coated with 1/1, 1/2 and 1/3 ratio of seed weighty pelleting materials composition, respectively. Germination, monogermity and uniformity and some other factors were determined on pelleted seeds. Results showed that the over using seed pelleting material (1/3) had negative effect on germination and uniformity. This results indicated that tooptaind acceptable germination and uniformity in emergence the proportion of seed pelleting material and seed weight should be 1/1 respectively. The results indicated suitable germination and uniformity in emergence created by 1/1 ratio of seed pelleting material and seed weight
بدانید!
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.