به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

محمدامین حاکمی

  • اصغر افتخاری، محمدامین حاکمی*
    همبستگی ملی از ارکان اقتدار نظام و قدرت ملی محسوب می شود. این حوزه اهمیتی چشمگیر داشته و دارای سیاست های متعدد است. سیاست های کلی برنامه های توسعه همواره گوشه ای از توجه خود را معطوف به همبستگی ملی و مفاهیم پیرامونی آن داشته اند؛ لکن، ازجمله آسیب های سیاست های حوزه ی همبستگی ملی نبود دکترین معین و واحد است. سوال این پژوهش آن است که تحلیل سیاستی همبستگی ملی در سیاست های کلی برنامه های توسعه چه چیزی را نشان می دهد؟ برای پاسخ به این سوال، سیاست های برنامه ای با روش دلالت پژوهی مطالعه شده اند. یافته های کاربست این روش، مفاهیم و موضوعاتی هستند که در کنار همبستگی ملی، در سیاست های برنامه ای توسعه مشاهده می شوند. با بررسی این مفاهیم و موضوعات و نیز کاربست رهیافت سیاستی دکترینی شافریتز، معلوم می شود که دکترین واحدی درخصوص همبستگی ملی در سیاست های برنامه ای وجود ندارد. چنین فقدانی باعث می شود زیرساختی اساسی برای ایجاد ثبات حوزه همبستگی ملی نیز وجود نداشته باشد. نگارندگان بر آن هستند تا آغازگر تلاشی برای ارایه ی دکترین واحد باشد که ریشه در فلسفه ی همبستگی ملی، یعنی حفظ قدرت و اقتدار نظام دارد.
    کلید واژگان: سیاست, همبستگی ملی, سیاست های کلی, برنامه توسعه, جمهوری اسلامی ایران
    Asghar Eftekhari, Mohammad Amin Hakemi *
    National solidarity is considered as one of the pillars of the system's authority and national power. This area is very important and it has many policies. The general policies of development programs have always paid little attention to national solidarity and its surrounding concepts. But one of the harms of policies in the field of national solidarity is the lack of a definite and unified doctrine. The question of this research is what does the political analysis of the national solidarity in the general policies of development programs show? To answer this question, policies of development programs are studied by the implication research method. The findings of the application of this method are the concepts and issues that can be seen in the development policies along with the national solidarity. By examining these concepts and topics, and also applying Shafritz's doctrinal political analysis, it is clear that there is no any doctrine regarding national solidarity in program policies. Such a lack causes that there is no basic infrastructure to create stability. The authors wants to start the unified doctrine, which is rooted in the philosophy of national solidarity, which means maintaining the power and authority of the system.
    Keywords: Policy, National Solidarity, general policies, Development plan, Islamic Republic of Iran
  • محمدامین حاکمی *، یاسین پورعلی، مصطفی امانی

    رجوع جاهل به عالم به عنوان مبنایی عقلایی در تایید تقلید بوده است و بار اثبات تقلید را هم واره در کنار ادله ی روایی به دوش کشیده است. لکن با نظر به ادله ی نقلی، ظرفیت های عظیمی رخ می نماید که تعالی بخشیدن به مبنای موجود برای تقلید، یعنی رجوع جاهل به عالم را ضروری می نماید. همواره در بیان مبنای تقلید این گزاره مطرح بوده است که لزوم تقلید از لزوم رجوع جاهل به عالم ناشی می شود. بنای عظیم اجتهاد و تقلید در تاریخ شیعه، بر چنین گزاره ای تکیه زده است. هرچند نقش آیات و احادیث در تثبیت مبانی تقلید بی بدیل است، لکن گزاره ی فوق که از سیره ی عقلا استقراض شده است، جایگاهی اساسی دارد. پژوهش حاضر با ارائه ی نوینی از مبنای رجوع جاهل به عالم، سعی در تکامل بخشیدن به مبنای تقلید دارد. مساله ی این پژوهش، یافتن نتایجی است که از به کار بستن ادله ی نقلی در بارور ساختن سیره ی عقلا حاصل می آید. لذا، ابتدائا سیره ی عقلا در تقلید مورد بررسی واقع شده است و سپس مبنایی همسو تر با اصل ولایت به دست خواهد آمد. اکتفا به سیره ی عقلا در تقلید، باعث به حاشیه رانده شدن ادله ی نقلی و ظرفیت های بی بدیل آن در توسعه ی مفهوم تقلید شده است. سخن این پژوهش، در باب توسعه بخشیدن به باب تقلید، با توجه به پیشینه ی رجوع جاهل به عالم و استفاده از ادله ی نقلی گوهر بار در بارور ساختن آن است. پژوهش حاضر رسالت خود را با استفاده روش توصیفی - تحلیلی محقق خواهد کرد. آن چه از این پژوهش منتج خواهد شد و مبنایی نو و نظام ساز در تقلید ارائه خواهد کرد، رجوع مکلف به ولی است. نتیجه آن که به صرف اعلمیت، شرط نیست و حتی می توان اعمال ولایت هر چه بیشتر را شرط در رجوع دانست.

    کلید واژگان: تقلید, مبانی, سیره ی عقلا, مکلف, ولی
  • سید رضا مویدی*، محمدامین حاکمی

    حفظ جماعت از جمله آموزه های اصیل اسلامی است که همواره در میان مسلمانان جایگاهی ویژه داشته است؛ آموزه ای که امروز بیشتر با نام «وحدت» شناخته می شود. ایمه معصومین _ صلوات الله علیهم اجمعین _ دستورات و سفارش های متعددی در حفظ جماعت و اجتناب از تفرقه داشته اند. اما جالب توجه است که حکام جور هم عموما از این اصل به مثابه دست آویز، و در مواردی به عنوان اهرم فشار سیاسی سوءاستفاده کرده اند. در این میان، امام حسین علیه السلام در یکی از خطیرترین برهه های تاریخ اسلام، آموزه حفظ جماعت مسلمین را در حرکت خود لحاظ کرده و در سخنان خود بدان اشاره فرموده است. قول و فعل آن حضرت در مسیر مدینه تا مکه و از مکه تا کربلا، شامل دلالت هایی است که با مطالعه آن، می توان الگویی از حفظ جماعت را ترسیم کرد. این پژوهش می کوشد با دلالت پژوهی گزاره های تاریخی و روایی مربوط به نهضت سیدالشهدا علیه السلام، عناصر و مختصات این اصل را استخراج کند. یافته های این پژوهش که مستخرج از گزاره های تاریخی و روایی است، دربردارنده جماعت حول امام، ویژگی های کلی جماعت و نهایتا مفهوم مقابل جماعت؛ یعنی تفرقه است. نتیجه آن که در این عرصه مفهومی، وحدت بر مدار امام معنا می یابد.

    کلید واژگان: امام حسین علیه السلام, سیره, وحدت, جماعت, تفرقه
    Seyed Reza Moayedi *, MohamadAmin Hakemi

    Preservation of the congregation is one of the authentic Islamic teachings that has always had a special place among Muslims. A doctrine that is better known as Vahdat, today. The infallible imams have given many orders to protect the congregation and prevent division. But it is interesting that the cruel rulers have generally abused it as a pretext and in sometimes, as a lever of political pressure. Meanwhile, in one of the most dangerous periods of Islamic history, Imam Hussain has included the doctrine of protecting the Muslim congregation in her movement and has mentioned it. His words and actions on his way contain indications, we can say that we can draw a picture of the preservation of the congregation by studying them. Therefore, the question is what are the Attributes of unity and congregation in the scope of Imam Hussain's uprising? This research tries to extract the elements and coordinates of this principle by studying the implications of the historical and narrative statements related to the uprising of Imam Hussain. Then by highlighting and putting together the obtained components, draw a multi-dimensional picture of it; An image whose most important component is "Imam".

    Keywords: Imam Hussain, Sire, Unity, Congregation, Division
  • هادی طحان نظیف، محمدامین حاکمی، علی راستی

    مشارکت مردم در حکومت در حال تغییر و تحول است و با پیشرفت جوامع، متکامل می گردد. مشارکت مردمی دارای الگوهای متفاوتی بوده است. الگویی که هم اکنون متداول است، الگوی نمایندگی است. لکن با بروز پدیده ای به نام قانون سپاری، این الگو در معرض تغییرات گسترده واقع شده است. الگوی قانون سپاری مبتنی بر حضور مردم در فرایندهای تصمیم گیری و تصمیم سازی است. قانون سپاری به زیرساخت هایی نظیر شفافیت نیازمند است و در رواج خود، مدیون استفاده از روش های نوآوری باز و جمع سپاری است. قانون سپاری در بستر اینترنت شکل می گیرد. در قانون سپاری می توان مساله یابی و تدوین پیش نویس یک قانون و یا اصلاح آن را به مردم واگذار کرد. به عبارتی، مردم به نحوی دارای صلاحیت ابتکار قانون می شوند. به منظور این که بتوان میزان پیشرفت قانون سپاری در مراحل مختلف قانون گذاری را دانست، باید به ماهیت نمایندگی نظر افکنده، مقایسه ای را سامان داد. لذا مساله ی این پژوهش، مقایسه-ی میان نمایندگی و قانون سپاری است تا بتوان با شناخت مبانی آن، در مجالی دیگر الگوی بومی قانون سپاری را طراحی کرد. بدین منظور، این مطالعه با ترکیبی از روش های «موردکاوی» و «تفسیری» درصدد واضح ساختن افق پیش روی قانون سپاری و چگونگی حضور آن در فرایند قانون گذاری است.در نتیجه، با یافتن فهمی از قانون سپاری می توان آن را بومی سازی کرد. برای داشتن چنین دریافتی، باید از آموزه های اسلامی نظیر شورا و مسیولیت اجتماعی بهره برد. همچنین، بهره گرفتن از قابلیت های بازی وارسازی این پلت فرم ها، کمکی شایان به بومی سازی رویکرد جمع سپارانه در قانون گذاری است.

    کلید واژگان: نمایندگی, جمع سپاری, قانون سپاری, مشارکت, پارلمان
    Hadi Tahan Nazif, MohamadAmin Hakemi, ali Rasti

    People’s participation in government is changing and it is evolving with progress of societies. People’s participation has different patterns. The pattern that is now commonplace is the representation model. But, this pattern has undergone extensive changes, with the emergence of a phenomenon called CrowdLaw. The pattern of CrowdLaw is based on presence of people in consultation and decision-making process. CrowdLaw has need to some infrastructures like “Transparency” and in the spread, it is due to the use of open innovation and Crowd-Sourced methods. CrowdLaw is taking shape on the Internet. It can delegated to the people, in CrowdLaw, finding the problems and drafting a law and amendment of it. In other words, people have the authority to initiate the law. For estimating how the crowdlaw has improvement in rulemaking, it should be known the nature of representation and establish a comparance. Therefore, the problem of this research is the comparison between representation and CrowdLaw to know its principals to design the native pattern of CrowdLaw in other opportunities. To this end, this study, with a combination of “case study” and “interpretive” methods, seeks to clarify the horizon of CrowdLaw and how it is involved in the legislative process. Finally, it can be localized by understanding the CrowdLaw. To have such an understanding, one must benefit from Islamic teachings such as shura and social responsibility. Also, gaining the gameplay capabilities of these platforms is a great help in localizing the use of the rules collected in the law.

    Keywords: Representation, Crowdsourcing, Crowdlaw, participation, Parliament
  • سید محمدمهدی غمامی، محمدامین حاکمی*

    شیعه همواره پیگیر مسایل سیاسی و حکومت داری بوده است. اما در طول تاریخ، در بسیاری اوقات، مجال قدرت نمایی سیاسی کمتر فراهم شده است. این، سیر تکاملی اعمال ولایت فقهای شیعه است که صفحات تاریخ دوران غیبت را شیرازه مند کرده است. در دوران اخیر، با رسیدن سطح این اعمال ولایت به حکومت، مسایل بسیاری در برابر فقها و زمام داران فقیه قرار گرفته است. دورانی که با نظریه ولایت فقیه و انقلاب اسلامی ایران شروع شده و تاکنون ادامه یافته است. بدون داشتن الگویی برای اعمال ولایت یا حکمرانی متعارف، نمی توان پاسخگوی این مسایل بود. به همین دلیل، این نوشتار دنبال تبیین مقدمات و برخی ویژگی های اساسی حکومت داری و اعمال ولایت فقها در عصر غیبت است. مهم ترین ویژگی این نوشتار، استفاده از نگاه پارادایمی به ویژگی های حکومت اسلامی است؛ ویژگی هایی که اگر به صورت شبکه ای و پارادایمی به آنها نگاه نشود، تاب مقاومت در برابر نظریات حکمرانی متعارف را ندارند. همچنین این نوشتار، حکمرانی متعارف را فقط یک گونه مواجهه با مسیله حکومت می داند و در برابر آن، اعمال ولایت فقها را به عنوان نوع دیگر مواجهه با مسیله حکومت می پذیرد. در پایان، مقاله الگوی کلی و برخی از ویژگی های نظام حقوقی سیاسی حکومت اسلامی یا همان اعمال ولایت فقها در عصر غیبت را بیان کرده است.

    کلید واژگان: فقیه, ولایت, اعمال ولایت, نگاه پارادایمی, الگوی امام و امت

    Shiism has never been indifferent toward politics and governance issues. Throughout history, the evolutional movements of Shiite foqaha  as supreme religious authorities have made the history of the Greater Occultation period dynamic. In recent times, foqaha as supreme religious authorities have faced some problems due to their own acts in the place of rulers with regard to governance. The recent time has begun as an era wherein the theory of Velayat-e Faqih  and the Islamic Revolution of Iran have been founded and continued until now. These issues cannot be answered without having a model for the exercise  of velayat  or conventional governance. For this reason, the present study seeks to explain the preconditions and some basic features of governance and the exercise of the velayat of foqaha in the age of the greater occultation. The most important feature of this article is the use of a paradigmatic view of the Islamic government’s characteristics that if not viewed as networked and paradigmatic, they cannot withstand conventional governance theories. Likewise, the study suggests conventional governance as only one type of confrontation with the issue of government and in return, accepts the practices of the velayat of foqaha as another type of confrontation with the issue of government. Finally, it outlines the general pattern and some features of the legal and political system of the Islamic government- or the very actions of the guardianship of the Islamic jurists- in the age of the greater occultation.

    Keywords: Budget deficit, budget for the year 1400, Islamic approach, unsecured budget, budget ceiling
  • محمد سعید تسلیمی، خلیل نوروزی*، محمد امین حاکمی
    روش شناسی در هر علم، باری عظیم را بر دوش می کشد و هویتی از علم مورد نظر، در گرو اتقان روش های پژوهش آن علم و روش شناسی مرتبط با آن خواهد بود. مدت هاست که علم حقوق، در نگاهی کتابخانه ای و تک بعدی، نسبت به روش پژوهش و روش شناسی متناسب با آن به سر می برد. این در حالی است که در رشته های دیگر علوم انسانی، از قبیل مدیریت، پیشرفت هایی در حوزه روش تحقیق و پیوند آن با نیازهای نوین صورت پذیرفته است که می تواند راهگشای بسیاری از مسائل موجود در علم حقوق نیز باشد. به دلیل کمبود روش های تحقیق متقن و مستحکم در علم حقوق، دیر زمانی است که فضای رکود بر این رشته حاکم شده است؛ به طوری که نهایت آن چه که در این علم مورد هم اندیشی قرار می گیرد، صحبت از قانون یا مبانی آن است که با تکیه بر بررسی اسناد و مطالعات کتابخانه ای انجام می گیرد. بر خلاف این رویه ی ناقص در علم حقوق، در علم مدیریت، حرکت ها و پیشرفت های خوبی صورت گرفته است و گام های رو به جلو، محسوس بوده است. این مقاله با نقد کتاب «روش تحقیق در علم حقوق» ، گامی در راستای نزدیک کردن این دو رشته (مدیریت و حقوق) به یکدیگر برداشته است و راهبردهایی برای استقراض روش های تحقیق نوین برای علم حقوق از علم مدیریت پیشنهاد کرده است.
    کلید واژگان: روش تحقیق, روش شناسی, حقوق, پژوهش حقوقی, استقراض روش
    Mohammad Saeed Taslimi, Khalil Norouzi*, Mohammad Amin Hakemi
    Methodology is important in every science. Legal studies, for a long time, has been in the deficiency of suitable methodology and method of research. In spite of this specific deficiency, in other fields of human science, such as management, there exist progresses that can solve many issues in legal studies. Because of the absence of modern research methods in legal studies, it’s been a long time that we have seen an obvious downtrend in this field. In spite of this unacceptable practice in law science, we see impressive movements and progresses, in management science. Thereby, this paper by analyzing the book “ Method of Research in Legal Studies”, written by Dr. Javid tries to make these two fields, law and management, closer, hoping that in the future, the rapprochement of these two fields can solve the issues of society by debt new methods from management science to law science.
    Keywords: Methodology, Borrowing method, Research method, Law, Legal research
  • محمدامین حاکمی*، مصطفی امانی

    مردم دارای جایگاهی حساس و تعیین کننده در حکومت اند. به طوری که اگر حکومتی نتواند اقبال مردمی را حفظ کند، محکوم به فناست. نظام مردم سالاری دینی با قبول قدرت مردم در اداره ی امور کشور، جایگزین نظام های استبدادی و خودکامه شده است. در حکومت های استبدادی، اداره ی امور کشور مردمی نیست، بلکه مبتنی بر بوروکراسی است. بوروکراسی مهم ترین عنصر انجام فعالیت در حکومت استبدادی است. بدین ترتیب، نمی توان بوروکراسی را متناسب با نظام مردم سالاری دینی دانست. سوال این پژوهش آن است که جایگزین بوروکراسی در نظام مردم سالاری دینی چیست؟ البته پاسخ این سوال ناظر به کوتاه مدت نیست، بلکه در بلند مدت و تدریجا محقق خواهد شد. در این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است و گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است. آن چه نتیجه ی این تحقیق بدان اشاره می کند، عطف توجه به سازمان ها و تشکل های مردم نهاد است. تشکل های مردم نهاد استعداد آن را دارند که در آینده، به عنوان جایگزین بوروکراسی مطرح شده و انجام فعالیت، خدمات رسانی و به طور کل، اداره ی امور کشور را بر عهده گیرند. البته این امر، مستلزم رفع نواقص مردم نهادها و گسترش و تقویت آن ها است. لکن با استقرار تشکل های مردم نهاد، کارآمدی حکومت مبتنی بر مردم سالاری دینی افزایشی چشم گیر خواهد یافت و حقوق شهروندی با ضمانت اجرای کامل تری همراه خواهد شد.

    کلید واژگان: مردم سالاری دینی, استبداد, بوروکراسی, سازمان های مردم نهاد, تحول
    MohamadAmin Hakemi *, Mostafa Amani

    The people have, in government, a prominent and decisive position. So that if a government cannot maintain the Popular acceptance, it is doomed. Religious democracy has replaced authoritarian regimes and dictatorships by accepting the power of the people to run the country. The administration of the country, in authoritarian regimes, is not popular, but is based on bureaucracy. The most important element in the running of an authoritarian government is the bureaucracy. Thus, bureaucracy cannot be considered compatible with a religious democracy. The question of this research is what is the alternative to bureaucracy in the system of religious democracy? Of course, the answer to this question is not short-term, but will be realized in the long run and gradually. In this research, descriptive-analytical method has been used. The method of collecting information is based on library. What the results of this study indicate is the focus on NGOs. They have the potential to emerge, in the future, as alternatives to the bureaucracy and to take, in general, over the activities, services and administration of the country. Of course, this requires eliminating the shortcomings of NGOs and expanding and strengthening them. However, the efficiency of government based on religious democracy will increase significantly, with the establishment of NGOs. Citizenship rights will also be accompanied by a fuller guarantee of implementation.

    Keywords: Religious democracy, Tyranny, Bureaucracy, non-governmental organizations, transformation
  • محمد رضایی جوزانی*، محمدامین حاکمی
    حقوق شهروندان مفهومی است که با حقوق سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تبیین می شود و مشارکت شهروندان در قانون گذاری از جمله این حقوق است که با توجه به مقتضیات نهاد قانون گذاری و جوامع، باید به آن اهتمام ورزید. حق مشارکت شهروندان در اداره امور کشور با ابتدایی ترین حقوق آنها تعیین می شود. با آنکه در قانون اساسی واژه شهروندان و حقوق شهروندی استعمال نشده است، ولی از عباراتی چون حقوق ملت، حقوق عمومی، حقوق عامه،  حقوق فردی اجتماعی یاد شده است. شهروند و مشارکت دو مفهومی است که در عرصه اجتماع و قانون گذاری از هم جدا نمی شوند. لذا بومی سازی مشارکت شهروندان در قانون گذاری به عنوان یکی از حقوق سیاسی آنان، از جمله یافته های نوشته حاضر است که با توجه به مبانی ارزشی و سیاسی کشور تبیین شده است. سوال این پژوهش آن است که چگونه می توان حق شهروندان در مشارکت در قانون گذاری را اجرایی کرد و سازوکار آن چیست؟ مقاله حاضر با روش تحلیلی و توصیفی تهیه شه است و همچنین گردآوری اطلاعات، به روش کتابخانه ای بوده است. در نهایت، استفاده از فناوری هایی همچون قانون سپاری، به عنوان سازوکار اجرایی به کارگیری حق مشارکت در قانون گذاری پذیرفته شده است و کارایی آن توضیح داده شده است.
    کلید واژگان: حق مشارکت, قانون گذاری, فناوری های شهروندی, جمع سپاری, قانون سپاری
    Mohammad Rezaee Jozani *, Mohammadamin Hakemi
    Citizens' participation in legislation is one of the rights that should be considered according to the requirements of the legislature and communities. The right of citizens to participate in the administration of state affairs is determined by their most basic rights. Although in the Constitution of Islamic Republic of Iran the terms citizen and citizenship rights have not been used there are still other relevant terms like nation's rights, public rights, general rights, individual and social rights which have been frequently used. Citizenship and participation are two concepts that are not separated in the field of society and legislation. Localization of citizens' participation in legislation as one of their political rights is one of the findings of the present article, which is explained according to the value and political principles of the country.The question of this work is How we can executive the right of participation and what’s its mechanism? Given the subject-matter of current article we have taken advantage of the descriptive-analytic approach together with the library and documented method. Furthermore, we have gathered the required data via evaluation of the scientific articles in this field. "As far as we are concerned about active envolment of citizens in legislative decision-making processes allowing them to contribute to decisions that may have an impact on their lives. Finally, the new technologies are accepted, such CrowdLaw, as the applying of the right of participation in legislation and its usefulness is explained.
    Keywords: Participation Right, Legislative, New Technologies, CrowdSourcing, Crowd-Law.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال