به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

مریم باقرنژاد

  • محمد کارگر، مریم باقرنژاد، صادق قربانی دالینی
    مقدمه
    یکی از مسایل اصلی قابل توجه در مورد Streptococcus pneumoniae (S. pneumoniae) ظهور مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ها به ویژه پنی سیلین است. هدف از این پژوهش ارزیابی نقش ژن های متصل شونده به پنی سیلین در مقاومت به پنی سیلین در سویه های S. pneumoniae جدا شده از بخش مراقبت های ویژه بود.
    روش ها
    این پژوهش یک بررسی مقطعی-توصیفی بود که بر روی 62 سویه ی مشکوک به S. pneumoniae جدا شده از بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان های نمازی و شهید فقیهی شیراز از سال 1388 تا 1389 انجام شد. در ابتدا کلنی های مشکوک با استفاده از تست های فنوتیپی و بیوشیمیایی تعیین هویت مقدماتی شدند. تایید سویه های جداسازی شده بر اساس وجود ژن lytA انجام گرفت. مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش استاندارد دیسک دیفیوژن CLSI (Clinical and laboratory standard institute) انجام شد. مقاومت مولکولی نسبت به پنی سیلین با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن های pbp1a (Penicillin-binding protein 1a)، pbp2b (Penicillin-binding protein 2b) و pbp2x (Penicillin-binding protein 2x) انجام شد.
    یافته ها
    از مجموع نمونه های مورد بررسی، در 50 مورد (64/80 درصد) S. pneumoniae با استفاده از آزمون Polymerase chain reaction (PCR) تایید گردید. از S. pneumoniae های جدا شده، 20 سویه (40 درصد) نسبت به پنی سیلین حساس، 10 سویه (20 درصد) نیمه حساس و 20 سویه (40 درصد) مقاوم بودند. در ارزیابی سویه های نیمه حساس و مقاوم 6 مورد (20 درصد) دارای ژن pbp1a و 1 مورد (33/3 درصد) ژن pbp2x بودند. ژن pbp2b در هیچ کدام از سویه ها شناسایی نشد.
    نتیجه گیری
    به دلیل فراوانی اندک ژن های مقاومت pbps ارزیابی سایر مکانیسم های مولکولی مقاومت به پنی سیلین پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: Streptococcus pneumoniae, مقاومت به پنی سیلین, پروتئین باند شونده به پنی سیلین
    Mohammad Kargar, Maryam Baghernejad, Sadegh Ghorbani Dalini
    Background
    A major concern about S. pneumoniae is the emergence of resistance to antibiotics, especially to penicillin. The aim of this study was to assess the role of PBPs gene in penicillin resistance of S. pneumoniae strains isolated from two intensive care units (ICUs)..
    Methods
    This cross-sectional study was carried out on 62 samples suspected to S. pneumoniae isolated from patients who were admitted to ICUs of Namazi and Shahid Faghihi Hospitals, Shiraz, Iran, in 2010-2011. At first suspected colonies were identified by phenotypic and chemical tests. Organisms were confirmed to be S. pneumoniae on the basis of the presence of lytA gene by polymerase chain reaction (PCR) method. Antibiotic resistance was evaluated according to Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). Molecular analyses of penicillin resistance were carried out using specific primers for pbp1a, pbp2b and pbp2x genes.
    Findings
    Of total samples, 50 (80.64%) isolates were confirmed to be S. pneumoniae by PCR assay. Of these isolates, 20 (40%), 10 (20%), and 20 (40%) strains were sensitive, moderately sensitive, and resistant to penicillin, respectively. Out of resistant and moderately sensitive strains, 6 (20%) and 1 (3.33%) strains harbored pbp1a and pbp2x genes, respectively. However, pbp2b was not identified in any samples.
    Conclusion
    Monitoring other kinds of resistance mechanisms is recommended due to the low frequency of pbps genes.
  • محمد کارگر، مریم باقرنژاد، صادق قربانی دالینی، زهرا هاشمی زاده
    زمینه و هدف
    دو مکانیسم اصلی مقاومت به ماکرولیدها در باکتری استرپتوکوکوس نمونیه متیلاسیون 23S rRNA و پمپ یونی (افلوکس) میباشد. هدف از این پژوهش، ارزیابی مکانیسم های مولکولی یاد شده در سویه های استرپتوکوکوس نمونیه جدا شده از بخش مراقبت های ویژه شهر شیراز می باشد.
    روش بررسی
    این پژوهش یک بررسی مقطعی-توصیفی است که بر روی 50 سویه استرپتوکوکوس نمونیه جدا شده از بیماران بستر در بخش های مراقبت های ویژه بیمارستان های نمازی و شهید فقیهی شیراز از سال 1388 تا 1389 انجام شد. در ابتدا کلنی های مشکوک با استفاده از تست های فنوتیپی و بیوشیمیایی تعیین هویت مقدماتی شدند. تایید سویه های جداسازی شده بر اساس وجود ژن lytA انجام گرفت. مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش استاندارد دیسک دیفیوژن CLSI (Clinical and Laboratory Standard Institute) ارزیابی گردید. ژن های مقاومت به ماکرولید ها با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ermB و mefA شناسایی گردیدند. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری مربع کای مورد تحلیل قرار گرفتند.
    یافته ها
    میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین، کلاریترومایسین و آزیترومایسین به ترتیب 18%، 48% و 44% بود. از مجموع سویه های مورد پژوهش، 25 سویه (50%) ژن mefAو 21 سویه (42%) ژن ermB را داشتند. همچنین ارتباط معنی داری بین مقاومت به اریترومایسین و هر دو ژن ermB و mefA وجود داشت (05/0p<).
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که غالب ترین مکانیسم مقاومت به ماکرولیدها در این منطقه ژن mefA می باشد. همچنین ضرورت توجه به الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در رژیم های درمانی به دلیل افزایش مقاومت به ماکرولیدها وجود دارد.
    کلید واژگان: استرپتوکوکوس نمونیه, ماکرولیدها, mefA, ermB
    Dr Mohammad Kargar, Maryam Baghernejad, Sadegh Ghorbani-Dalini, Zahra Hashemizadeh
    Background And Aim
    Macrolide Streptococcus pneumoniae is generally mediated by two mechanisms: 23SrRNA methylation and efflux. The aim of this study was to assess the molecular mechanism of resistance in S.pneumoniae strains isolated from intensive care units in Shiraz.
    Materials And Methods
    This was a cross – sectional study. 50 strains of S.pneumoniae were obtained from the patients admitted to intensive care units (ICU) of Nemazee and Shahid-Faghihi Hospitals, from 2010 to 2011. Suspected colonies were identified by phenotypical and biochemical tests. Organisms were confirmed to be Streptococcus pneumoniae on the basis of the presence of lytA gene by PCR method. Antibiotic resistance was evaluated according to Standard Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). Macrolide resistance genes were identified by use of ermB and mefA specific primers. Using SPSS software, statistical analysis was performed by means of chi- square test.
    Results
    Resistance to erythromycin, clarithromycin and azithromycin levofloxacin were 18%, 48% and 44% respectively. In this study, 25 strains (50%) had mefA and 21 (42%) had ermB genes. Erythromycin resistance had significant relationships with mefA and ermB genes.
    Conclusion
    The results of our study showed that the predominant mechanism of macrolide resistance was due to mefA gene in this area. Increased macrolide resistance calls for attention to the pattern of resistance in the therapeutic regimens.
  • محمد کارگر، مریم باقرنژاد، عباس دوستی
    سابقه و هدف

    عفونت H.pylori با گاستریت، زخم معده و دوازدهه مرتبط است. بنابراین شناسایی و درمان آن از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از این پژوهش تشخیص H.pylori با روش PCR و مقایسه آن با روش های کشت و تست اوره آز سریع در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان هاجر شهرکرد می باشد.

    مواد و روش ها

    این پژوهش یک بررسی مقطعی توصیفی است که بر روی 263 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان هاجر شهرکرد در تابستان 1386 انجام شد. از هر بیمار سه نمونه بیوپسی تهیه گردید و سپس با آزمون های تست اوره آز سریع، کشت در محیط انتخابی بروسلا آگار مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تعیین هویت H.pylori از روش رنگ آمیزی گرم، اوره آز، کاتالاز و اکسیداز استفاده گردید. به منظور شناسایی ژن ureC از روش PCR استفاده شد.

    یافته ها

    از 263 بیمار مورد بررسی به ترتیب 49/36%، 50/9%، 30/13%، 48/9% و 50/5% از بیماران مبتلا به بیماری های گاستریت، زخم معده، زخم دوازدهه، التهاب مری و سرطان معده بودند. میزان آلودگی با روش های تست اوره آز سریع، کشت و PCR به ترتیب 37/54%، 94/31% و 79/84% شناسایی گردید.

    نتیجه گیری

    با توجه به این که آزمون PCR در مقایسه با تست اوره آز سریع و کشت از حساسیت و ویژگی بالایی برخوردار است، از این روش می توان به منظور تایید نهایی در شناسایی H.pylori استفاده نمود.

    کلید واژگان: Helicobacter pylori, تشخیص, روش PCR, روش تست اوره آز سریع, روش کشت
    Mohammad Kargar, Maryam Baghernejad, Abbas Doosti
    Introduction

    Helicobactr pylori (H.pylori) infection is related to chronic gastritis, peptic ulcer and duodenal ulcer. Thus, identification and treatment of the infection has a considerable importance. The aim of this study was to compare three methods of polymerase chain reaction (PCR), culture and rapid urease test (RUT) in identification of Helicobactr pylori in gastric biopsy specimens.

    Material And Methods

    263 patients (157 woman and 106 man) who suffering from digestive complaints and referred to the endoscopy department of Hajar Hospital in Sharkord (2007, Iran) were participated in the study. Three gastric biopsy samples were collected from each patient. Samples were examined by standard RUT and culture methods for diagnosis of H. pylori. PCR was used for diagnosis of ureC gene.

    Results

    Out of 263 patients, 36.49%, 9.50%, 13.30%, 9.48% and 5.50% had criteria gastritis, gastric ulcer, duodenal ulcer, esophagitis and gastric cancer, respectively. H.pylori infection was diagnosed in 54.37%, 31.94% and 84.79% of the patients by RUT, culture and PCR method, respectively.

    Conclusion

    Findings of this study indicated that PCR has a greater sensitivity rather than rapid urease test and culture methods for diagnosis of H.pylori.

  • محمد کارگر، مریم باقرنژاد، عباس دوستی
    زمینه و هدف
    رژیم های درمانی متداول برای ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری شامل دو آنتی بیوتیک، همراه با مهارکننده های پمپ پروتونی و ترکیبات بیسموت است. کلاریترومایسین یکی از کلیدی ترین آنتی بیوتیک های مورد استفاده در رژیم های درمانی در ایران است. هدف از این پژوهش، تعیین مقاومت به کلاریترومایسین و ارزیابی نقش جهش های نقطه ای متداولA2143G، A2142G و A2142C در ایجاد مقاومت به این دارو می باشد.
    روش بررسی
    این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی (مقطعی) بر روی 263 بیمار مراجعه کننده به بخش اندوسکوپی بیمارستان هاجر شهرکرد در تابستان 1386 انجام شد. نمونه های بیوپسی بر روی محیط انتخابی بروسلا آگار کشت و گرمخانه گذاری گردید. برای تعیین هویت H.pylori از روش رنگ آمیزی گرم، اوره آز، کاتالاز، اکسیداز و PCR به منظور شناسایی ژن ureC و برای ارزیابی مقاومت به کلاریترومایسین نیز از روش استاندارد دیسک دیفیوژن CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institue) استفاده گردید. جهش های A2143G و A2142G با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و آنزیم های برش دهنده BsaI و MboII با روش PCR-RFLP شناسایی گردید. همچنین برای شناسایی جهش A2142C از پرایمرهای اختصاصی و روش PCR استفاده شد.
    یافته ها
    با آزمون PCR، جداسازی 84 سویه H.pylori (94/31%) مورد تایید قرار گرفت. از 19 سویه مقاوم، 13 مورد (42/68%) جهش A2143G، 3 مورد (79/15%) جهش A2142G، 2 مورد جهش A2142C (53/10%) و 1 جهش ناشناخته شناسایی گردید.
    نتیجه گیری
    به دلیل میزان مقاومت قابل توجه به کلاریترومایسین، ضرورت ارزیابی مستقیم این جهش با روش های مولکولی در سایر مناطق کشور وجود دارد.
    کلید واژگان: هلیکوباکترپیلوری, کلاریترومایسین, 23SrRNA, PCR, RFLP, _ مقاومت دارویی
    Dr Mohammad Kargar, Maryam Baghernejad, Dr Abas Doosti
    Background And Aim
    Current therapeutic regimens used for eradication of H.pylori consist of two antibiotics with proton pump inhibitors and bismuth compounds. Clarithromycin is the most important antibiotic used for treatment of H.pylori infection in Iran. The aim of this study was to identify clarithromycin resistance in H.pylori strains and evaluate role of A2143G, A2142G and A2142C of 23SrRNA point mutations in producing resistance to this drug.
    Material And Methods
    This was a cross-sectional study which included 263 patients who had referred to endoscopy department of Hajar hospital, in Shahrekord city, in 2007. Biopsy samples were cultured on brucella agar medium and incubated. For identification of H.pylori gram stain, urease, catalase, oxidase tests were used and PCR method was used to identify Urec gene. Standard method of NCLSI (National Clinical and Laboratory Standards Institute) was used for assessment of clarithromycin resistance. Specific primers and restriction enzymes BsaI and MboII were used to detect A2143G and A2142G mutations by PCR-RFLP method. Also for determination of A2142C mutation, specific primers and PCR method were used.
    Results
    Isolation of 84 strains of H.pylori (31.94%) was confirmed by means of PCR method. Among 19 (22.62%) of clarithromycin resistant strains, 13 (68.40%), 3 (15.78%) and 2 (10.52%) had A2143G, A2142G, A2142C mutations respectively and one unknown mutation was detected in 23SrRNA gene.
    Conclusion
    Because of considerable resistance to clarithromycin, precise diagnosis of this mutation by molecular approach in other parts of the country seems necessary.
  • محمد کارگر، مریم باقرنژاد، عباس دوستی
    سابقه و هدف
    مترونیدازول یکی از کلیدی‎ترین آنتی‎بیوتیک‎های رژیم‎های درمانی عفونت هلیکوباکترپیلوری است. هدف از این پژوهش، تعیین مقاومت به مترونیدازول در سویه های هلیکوباکترپیلوری جدا شده از بیماران ساکن در شهرکرد می‎باشد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مقطعی- توصیفی، در تابستان 1386 از بین بیمارانی که به بخش اندوسکوپی بیمارستان هاجر شهرکرد مراجعه نموده بودند، 263 بیمار به طور تصادفی انتخاب بررسی گردیدند. نمونه های بیوپسی بر روی محیط انتخابی بروسلاآگار و تحت شرایط استاندارد 7 روز گرم‎خانه گذاری شد. برای تعیین هویت هلیکوباکترپیلوری از روش رنگ آمیزی گرم، اوره‎آز، کاتالاز، اکسیداز و از روش PCR (واکنش زنجیره‎ای پلیمراز) به منظور شناسایی ژن ureC استفاده گردید. مقاومت به مترونیدازول با روش استاندارد دیسک دیفیوژنCLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute) مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    میزان آلودگی با روش‎های RUT (آزمون اوره‎آز سریع)، کشت و PCR به ترتیب 37/54 درصد، 84 درصد و 79/84 درصد شناسایی گردید. از سویه های جدا شده، 49 سویه مقاوم (33/58 درصد) و 7 سویه نیمه‎حساس (33/8 درصد) به مترونیدازول شناسایی گردید. از 49 بیمار مقاوم به مترونیدازول به ترتیب 65/32 درصد، 40/20 درصد، 24/12 درصد، 10/6 درصد، 80/4 درصد و 48/24 درصد از بیماران مبتلا به گاستریت، زخم معده، زخم دوازدهه، التهاب مری، سرطان معده و بدون بیماری بودند. بین مقاومت به مترونیدازول و جنس زن ارتباط معنی‎داری وجود داشت.
    نتیجه گیری
    به دلیل مقاومت بالا به مترونیدازول در بیماران مورد پژوهش، ضرورت جایگزینی آن با سایر آنتی‎بیوتیک‎ها در رژیم درمانی وجود دارد.
    کلید واژگان: هلیکوباکترپیلوری, مترونیدازول, مقاومت میکروبی, شهرکرد
    Mohammad Kargar *, Maryam Baghernejad, Abbas Doosti
    Background
    Metronidazole is one of the most important antibiotics in Helicobacter pylori (H.pylori) eradication regimens. This study was designed to determine metronidazole resistance H.pylori isolates from patients referred to Hajar hospital, Shahrekord, Iran.
    Materials And Methods
    In this cross-sectional study, 263 patients who referred to endoscopy department of Hajar hospital, Shahrekord in 2007 were randomly selected. Gastric biopsy samples were cultured on selective Brucella agar containing 10% blood and incubated under microerophilic condition at 370C between 3 and 7 days. Gram stain, urease, catalase and oxidase tests were used to detect H.pylori isolates, and PCR (polymerase chain reaction) to determine ureC gene. H.pylori identified. Standard CLSI (Clinical and Laboratory Standard Institute) was used to evaluate metronidazole resistance.
    Results
    Rapid urease test (RUT), culture and PCR detect H.pylori infection in 54.37%, 84% and 84.79%, respectively. Of isolated strains, 49 (58.33%) metronidazole resistance and 7 (8.33%) semi-sensitive were recognized. Of 49 metronidazole resistant patients, 32.65%, 20.40%, 12.24%, 6.10%, 4.80% and 24.48% had gastritis, gastric ulcer, duodenal ulcer, esophagitis, gastric cancer and normal endoscopy, respectively. Fisher, exact test shows that there are relation between metronidazole resistance and women.
    Conclusion
    Regarding high metronidazole resistance among studied patients, alternative antibiotics with less resistance is recommended in Helicobacter pylori (H.pylori) eradication regimens.
  • عباس دوستی، علی ظهور، مریم باقرنژاد، صادق قربانی دالینی
    سابقه و هدف
    هلیکوباکتر هپاتیکوسیکی از شایع ترین گونه های هلیکوباکتر می باشد. این باکترییکی از عوامل مهم ایجادبیماری های گوناگون گوارشی، صفراوی و کبدی می باشد. موش متداول ترینمیزبان این باکتری است و نقش مهمی در انتقال بیماری هایمشترک انسان و حیوان دارد. هدف از این پژوهش تعیینمیزانشیوعهلیکوباکتر هپاتیکوس در موش های خانگی سطح استان اصفهان با روش PCR می باشد.
    مواد و روش ها
    این پژوهش یک بررسی مقطعی- توصیفی است که در تابستان 1388 بر روی 261 موش جمع آوری شده از سطح استان اصفهان انجام گردید. پس از تشریح موش ها در شرایط استریل، نمونه ها (بافت کبد) جداسازیگردید. سپس از پرایمر هایعمومی به منظور شناسایی جنس هلیکوباکتر و از پرایمر های اختصاصی برای شناسایی هلیکوباکتر هپاتیکوس استفاده گردید.
    یافته ها
    جنس هلیکوباکتر در 72% از کل نمونه ها شناسایی گردید. از این میزان 42% متعلق به گونه هپاتیکوس بود.با آزمون آماری نسبت ها مشخص شد که ارتباط معنی دار یبین جنس هلیکوباکتر و گونه هپاتیکوس در تمام مناطق مورد بررسی وجود دارد.
    نتیجه گیری
    با توجه به اینکه منطقه مورد بررسی، یکی از مناطق پرخطر از نظر ابتلا به گونه های مختلف هلیکوباکترمحسوب می شود،انجامپایش گسترده و حذف موش های خانگی به منظور کاهش خطر ابتلا به بیماری های مختلف ضروری به نظر می رسد.
    کلید واژگان: هلیکوباکتر هپاتیکوس, ژن 16S rRNA, موش خانگی
    Abbas Dooosti, Ali Zohur, Maryam Baghernejad, Sadegh Ghorbani-Dalini
    Background And Objective
    Various Helicobacter species causes contamination of birds, human and other mammals. H.hepaticus infection associated with intestinal, biliary and hepatic disorders such as liver, gall bladder and pancreas cancers. Mus musculus is the most common host of this bacteria that play an important role in transmission of zoonotic infection. The aim of this study was determination of the rate of H.hepaticus in Mus musculuses of Esfahan province by PCR.
    Material And Methods
    This was a cross-sectional study, which was done on 261 Mus musculuses isolated in Esfahan in 2009. Following the description of mice in steril condition hepatic samples isolated. Then for identification Helicobacter genus and H.hepaticus, general and specific primers were used respectively.
    Results
    Helicobacter genus identified in 72% of tatal samples. Out of all Helicobacter genus 42% was be H.hepaticus.
    Conclusion
    According high rate of Helicobacter species infection, it sounds that the widespread surveillance of Mus musculuses in studied area was be necessary.
  • محمد کارگر*، مریم باقرنژاد، عباس دوستی
    زمینه و اهداف
    برای درمان زخم معده ناشی از هلیکوباکتر پیلوری، مترونیدازول یکی از آنتی بیوتیک های کلیدی است. هدف از این مطالعه تعیین میزان مقاومت سویه های هلیکوباکتر?پیلوری به مترونیدازول با روش دیسک دیفیوژن و ارزیابی نقش ژن rdxA در ایجاد مقاومت به مترونیدازول بود.
    روش بررسی
    این مطالعه مقطعی - توصیفی در سال 1386 بر روی 263 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان هاجر شهرکرد انجام شد. هلیکوباکتر پیلوری با روش رنگ آمیزی گرم، اوره آز، کاتالاز، اکسیداز و PCR تعیین هویت شد. برای ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی از روش دیسک دیفیوژن استفاده شد. در انتها با استفاده از پرایمرهای اختصاصی، غیرفعال شدن ژن rdxA در اثر موتاسیون در سویه های مقاوم و نیمه حساس به مترونیدازول ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تست دقیق فیشر استفاده شد.
    یافته ها
    از 84 سویه جدا شده 49 سویه مقاوم (58.33) و 7 سویه نیمه حساس (8.33) شناسایی شد. در دو سویه مقاوم (%4)، حذف 200 جفت بازی در ژن rdxA مشاهده گردید. با آزمون آماری مشخص شد که بین مقاومت به مترونیدازول و علایم بالینی (P>0.05)و همچنین حذف ژن P>0.05) rdxA) ارتباط معنی دار وجود ندارد.
    نتیجه گیری
    با توجه به فراوانی اندک میزان موتاسیون در ژنrdxA، ارزیابی سایر مکانیسم های مولکولی مقاومت به مترونیدازول به نظر ضروری می رسد.
    کلید واژگان: هلیکوباکتر پیلوری, مترونیدازول, مقاومت, ژن rdxA
    Kargar M. *, Baghernejad M., Doosti A
    Background And Objectives
    Metronidazole is a key component for treatment of peptic ulcer caused by Helicobacter pylori infection. The aim of this study was to determine the role of rdxA gene in metronidazole resistance in H.pylori strains isolated from Hajar hospital of Shahrekord, Iran.
    Materials And Methods
    This cross-sectional study was done on 263 patient who referred to endoscopy department of Hajar hospital of Shahrekord on summer 2007. H.pylori was identified using gram stain,urease, catalase, oxidase tests and PCR method. Metronidazole Resistance was evaluated according to Standard Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). Specific primers were used for detection of 200bp deletion in sensitive, semi-sensitive and resistance strains.
    Results
    Out of 84 isolated strains, 49 (58.33%) and 7 (%8.33) were resistant and semi-sensitive to metronidazole respectively. However 200bp deletion in rdxA gene was observed in only 2 strains. Statistical analysis indicated that there was no relation between metronidazole resistance, clinical criteria and rdxA gene deletion.
    Conclusion
    Regarding to low frequency of rdxA gene mutation observed in our survey, the study of other possible molecular mechanisms involved in resistance to metronidazole is recommended.
    Keywords: Helicobacter pylori, Metronidazole resistance, rdxA gene
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال