به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

ملیحه شاه زیدی

  • ملیحه شاه زیدی، محسن موید
    توده گرانیتوئیدی میشو در شمال غربی پهنه ایران مرکزی بخشی از نوار دگرگونی پرکامبرین خوی-تکاب است. بر اساس پژوهش های پتروگرافی، این توده شامل چندین توده از سنگ های گرانیتوئیدی با ترکیبی از دیوریت تا لویکوگرانیت را در بر می گیرد. این سنگ ها بر اساس پژوهش های ژئوشیمیایی به سه گروه اصلی (I-type، S-type وگرانیت های روشن) تقسیم می شوند که تحت تاثیر فرآیندهای پیچیده ماگمایی قرار گرفته اند. سرشت سنگ های گرانیتوئیدی I-type، S-type و گرانیت های روشن، کالک-آلکالن پتاسیم متوسط تا بالا و شوشونیتی است. الگوی تغییرات عناصر کمیاب بهنجار شده به گوشته نشان دهنده غنی شدگی این سنگ ها از عناصر LILE و تهی شدگی از بعضی از عناصر HFSE است که بیانگر یک گوشته غنی شده است. سن سنجی باروش های Rb/Sr و Pb-Pb به ترتیب سن های حدود 30±530 و 74±500 میلیون سال را برای آنها تعیین می کند. گرانیت های S-type دارای نسبت های ایزوتوپی نخستین (87Sr/86Sr)i بالا و مقادیر منفیɛNd هستند. در صورتی که گرانیت های I-type محدوده گسترده تری از مقادیر ɛNd و نسبت های پایین تری از (87Sr/86Sr)i نسبت به گرانیت های S-type را نشان می دهند. در گرانیت های روشن مقادیر ɛNd از 98/0+ تا 25/1+ در تغییر است. بنابراین، نسبت های ایزوتوپی متغیر Nd و Sr همراه با ژئوشیمی عناصر اصلی و کمیاب پیشنهاد می کنندکه شکل گیری آنها از اختلاط بین مذاب های پوسته ای با مقادیر متغیری از ماگمای بازالتی مشتق شده از گوشته است. بنابراین، سنگ های گرانیتی میشو ممکن است روی حاشیه فعال قاره ای ناشی از همگرایی ایران مرکزی و البرز-آذربایحان با صفحه عربی در طول پرکامبرین (بسته شدن شاخه ای از اقیانوس پروتوتتیس) شکل گرفته باشد.
    کلید واژگان: ماگماتیسم شوشونیتی, اختلاط ماگمایی, گوشته غنی شده, میشو, ایران مرکزی, پهنه ماگمایی ارومیه, دختر
    Malihe Shahzeidi, Mohsen Moayyed
    The Mishu granitoids occur in northwest of Central Iran and are part of the Khoy-Takab Precambrian metamorphic belt. Based on petrographic studies, this complex comprises several intrusions of granitic rocks ranging in composition from diorite to leucogranite. Geochemical studies indicate these granitic rocks can be divided into the three groups which have undergone a complex history of magmatic process. I-type and S-type granitoidic rocks and leucogranites generally having features typical of medium to high-K calc-alkaline to shoshonitic rocks. Primitive mantle-normalized trace element spider diagrams display enrichment in LILE and depletion in some HFSE which is typical of an enriched mantle source. Rb-Sr and Pb-Pb isotopic data determine the ages of 530±30 and 500±74 Ma for the rocks studied. S-type granites show high (87Sr/86Sr)i values between 0.7081 and 0.7104 and negative ɛNd values -4.18 to -4.72, whereas I-type granites have a much wider range in ɛNd of -0.8 to -4.3 and lower (87Sr/86Sr)i of 0.704867 to 0.708046. Initial ɛNd values for leucogranites range from .98 to .25. However, their variable Sr and Nd isotope compositions together with major and trace element geochemistry suggest that they were produced by mixing of crustal anatectic melts with variable amounts of mantle-derived basaltic liquids. The present study, therefore demonstrates that these granitic rocks formed on an active continental margin during convergence of Centeral Iran and Alborz-Azerbaijan to Arabian platform during Precambrian (closure of branch of the Proto Tethys Ocean).
    Keywords: Shoshonitic magmatism, Magma mixing, Mishu enriched mantle, Central Iran, Uromieh, Dokhtar magmatic zone
  • ملیحه شاهزیدی، محسن موید، شوجی آرایی، جمشید احمدیان، تهمینه پیرنیا

    توده ی گرانیتی میشو در جنوب غرب مرند، شمال غرب ایران (استان آذربایجان شرقی) و دامنه ی شمال غربی کوه های میشو رخنمون داشته و در سنگ های سازند کهر تزریق شده است. این توده از لحاظ سنگ شناسی در برگیرنده ی طیفی از سنگ های نفوذی حدواسط شامل گرانودیوریت، کوارتزمونزودیوریت و دیوریت است. کانی های اصلی تشکیل دهنده ی سنگ های منطقه شامل کوارتز، ارتوکلاز، پلاژیوکلاز، بیوتیت، آمفیبول و پیروکسن هستند. آمفیبول یکی از کانی های مهم این سنگ هاست. بر پایه ی نتایج حاصل از ریزپردازنده ی الکترونی آمفیبول های موجود در سنگ های این توده در گروه کلسیک قرار گرفته و از نوع مگنزیوهورنبلند، آکتینولیت هورنبلند و آکتینولیت هستند. از طرف دیگر این آمفیبول ها یک منطقه بندی شیمیایی از مگنزیوهورنبلند، آکتینولیت هورنبلند یا آکتینولیت با هسته هایی از آکتینولیت هورنبلند یا مگنزیوهورنبلند نشان می دهند. پیرامون آکتینولیتی و آکتینولیت هورنبلندی به صورت انبوهه های بلوری پیرامون مرکز شکل دار تا نیمه شکل دار آکتینولیت هورنبلند و مگنزیوهورنبلند دیده می شوند. بر پایه ی بررسی های کانی شناسی، هسته های بلوری در شرایط پایین گریزندگی اکسیژن تبلور یافته اند که با مقادیر پایین #Mg در آنها تائید می شود، در حالیکه مقادیر بالای #Mg در بخش های حاشیه ای بیانگر گریزندگی بالای اکسیژن حین تبلور آنهاست. از طرف دیگر هیچ شاهدی مبنی بر این که آکتینولیت یا آکتینولیت هورنبلند نتیجه ای از یک رویداد گرمابی نهایی باشد وجود ندارد، با این وجود می توان آن را نتیجه ای از واکنش های نیمه جامد کلینوپیروکسن در نظر گرفت.

    کلید واژگان: منطقه بندی شیمیایی, گریزندگی اکسیژن, واکنش های نیمه جامد, گرانیت میشو

    The Mishu garnitoidic complex is cropped out in NW of Mishu mountains, in southwest of Marand, northwest Iran (East Azarbaidjan) which is intruded into Kahar Formation. Based on petrographic studies, this pluton is composed of intermediate rocks including granodiorite, quartzmonzodiorite and diorite. Plutonic rocks are mainly composed of quartz, plagioclase, orthoclase, biotite, amphibole and pyroxene minerals. Amphiboles are one of the most important minerals in intermediate rocks. Based on results of electron microprobe analyses, amphibole minerals are calcic and show magnesiohornblende to actinolitic hornblende and actinolite compositions. Also these Amphiboles have compositional zoning from magnesiohornblende, actinolitic hornblende or actinolite with cores of magnesiohornblende or actinolitic hornblende. Actinolite and actinolitic hornblende rims occured patchy compositional domains or crystal aggregates around subhedral cores of actinolitic hornblende or magnesiohornblende. The mineralogical studies show cores of phenocrysts crystallized under conditions of low oxygen fugacity, indicated by low Mg content.Whereas high Mg content in the rims displays higher oxygen fugacity during their crystallization. There is no evidence for actinolite or actinolitic hornblende resulting from late hydrothermal activity, nevertheless patchy domains of actinolite or actinolitic hornblende are probably the result of subsolidus reactions of clinopyroxene in the presence of exsolved fluid.

    Keywords: Compositional zoning, oxygen fugacity, subsolidus reactions, Mishu granite
  • ملیحه شاه زیدی، محسن موید، شوجی آرایی، تهمینه پیرنیا، جمشید احمدیان
    توده گرانیتوییدی S-type میشو در جنوب غرب مرند (بین گسل های شمالی و جنوبی میشو) و شمال غرب ایران و دامنه شمال غربی کوه های میشو رخنمون داشته و در سنگ های دگرگونی پرکامبرین (سازند کهر) تزریق شده است. این توده از لحاظ سنگ شناسی در برگیرنده طیفی از سنگ های نفوذی اسیدی شامل گرانودیوریت، مونزوگرانیت، سینوگرانیت و گرانیت دومیکایی بوده و توسط دایک های اسیدی و بازیک قطع شده است. حضور انکلاوهای سورمیکاسه شواهدی از کانی های دیرگداز و حضور رستیت را نشان می دهد. بر اساس مطالعات صحرایی، پتروگرافی و زمین شیمیایی، سنگ های توده نفوذی کوه میشو در گروه گرانیتوییدهای نوع S قرار می گیرند و دارای ماهیت کالک آلکالن پتاسیم دار و از نوع پرآلومین هستند. در نمودارهای تغییرات عناصر کمیاب به هنجار شده به کندریت و گوشته، اغلب این سنگ ها غنی شدگی از LREE و LILE، تهی شدگی از HREE و HFSE و آنومالی منفی Eu، Ta، Nb، Ti، Sr و Ba نشان می دهند که ویژگی ماگماتیسم مرتبط با فرورانش است. داده های زمین شیمیایی در کنار موقعیت نمونه ها بر روی نمودارهای مختلف تمایز محیط تکتونیکی، نشان می دهد که این سنگ ها، با گرانیت های کوه زایی قابل مقایسه است.
    کلید واژگان: لوکوگرانیت, زمین شیمی, پرآلومینوس, S, type, گرانیت های کوه زایی
    Maliheh Shahzeidi, Mohsen Moayyed, Shoji Arai, Tahmineh Pirnia, Jamshid Ahmadian
    The Mishu garnitoid complex, located NW of Mishu Mountains, southwest of Marand and northwest of Iran (East Azarbaidjan), and intruded into the metamorphosed Precambrian rocks (Kahar Formation). Based on petrographic studies, the pluton composed of acid rocks including granodiorite, monzogranite, syenogranite and two-mica granite, all cut by acid and diabasic dykes. The presence of surmicaeous xenoliths are evidences of refractory minerals and restite. Petrographic and geochemical studies indicate that the Mishu plutonic rocks can be classified as S-type granite having calc-alkaline and peraluminous nature. On chondrite and primitive mantle-normalized diagrams, almost all the rocks show enrichment in LILE and LREE, HREE, HFSE depletion as significant negative depletion in Nb, Ta, Eu, Ti, Sr and Ba, which is typical of calc-alkaline magmatism from subduction-zone environment. The geochemical data and position of the studied samples on discriminative tectonic diagrams show that the rocks are compatible with orogenic granitoids.
    Keywords: Leucogranite, Geochemistry, Peraluminous, S, type, Orogenic Granitoids
  • ملیحه شاه زیدی، محسن موید، محسن موذن، جمشید احمدیان
    منطقه مورد مطالعه در شمال خاوری اردستان در استان اصفهان واقع شده است و از نظر ساختاری در بخش باختری زون ایران مرکزی قرار دارد. سنگهای آتشفشانی این ناحیه بیشتر از ریولیت، ریوداسیت، داسیت، توف، ایگنمبریت، آندزیت، باناکیت و آندزیت بازالتی تشکیل شده اند. کوارتز، پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار (ارتوز و آلبیت)، آمفیبول، بیوتیت، کلینوپیروکسن و الیوین از تشکیل دهنده های اصلی و آپاتیت، زیرکن و کانی های تیره (مگنتیت) از کانی های فرعی این سنگها محسوب می شوند. بیوتیت، کلینوپیروکسن، پلاژیوکلاز، فلدسپار قلیایی و کلریت در انواع مختلف سنگهای مورد مطالعه، با ریز پردازنده الکترونی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان می دهد که فنوکریستهای فلدسپار طیف ترکیبی گسترده ای را در بر می گیرند که از آندزین لابرادوریت به سمت لابرادوریت بیتونیت در باناکیتها و آندزیتهای بازالتی و الیگوکلاز آندزین و سانیدین در ریولیتها و داسیتها تغییر می کند. کلینوپیروکسن، گستره ترکیبی از دیوپسید تا اوژیت را در باناکیتها و آندزیتهای بازالتی در بر می-گیرد. بیوتیت در سنگهای بررسی شده، ترکیب یکنواختی دارد و در گستره فلوگوپیت (غنی از منیزیم) قرار می گیرد. این نتایج نشان از تشکیل کلینوپیروکسن و بیوتیت از یک ماگمای غنی از منیزیم دارد. همچنین بررسی شیمی کانی سنگهای آتشفشانی کوه دم نشان می دهد که این سنگها از یک ماگمای کالک قلیایی تا شوشونیتی تشکیل شده و احتمالا به ماگماتیزم قوس قاره ای وابسته اند. فشار سنجی کلینوپیروکسن نشان می دهد که این کانی از یک ماگمای آبدار در فشار 5 کیلوبار متبلور شده است. بر پایه بررسی های زمین دماسنجی، گستره دمایی در زمان تبلور سنگهای اسیدی در حدود 720 تا 800 درجه سانتی گراد و در زمان تبلور سنگهای بازیک در حدود 1170 درجه سانتی گراد برآورد شده است. بررسی های ژئوشیمیایی دو مرحله را در شکل گیری ماگمای کوه دم مشخص کرده است: مرحله نخست با تشکیل کلینوپیروکسن و فلوگوپیت در یک حجره ماگمایی مشخص می شود، و در مرحله دوم خمیره سنگ همراه با سانیدین، مگنتیت، و آپاتیت از ماگمای باقیمانده هنگام فوران ماگما و پس از آن به سرعت متبلور شده است.
    کلید واژگان: کوه دم, دما, فشار سنجی, ماگمای غنی از منیزیم, کالک قلیایی, شوشونیتی, ماگماتیزم قوس
    M. Shahzeydi, M. Moayyed, M. Moazzen, J. Ahmadian
    The studied area is located in the north-east of Ardestan in Isfahan province. In Iran’s geological classification it lies in the central Iran zone. The volcanic rocks of the Kuh-e Dom area are predominantly rhyolite, rhyodacite, dacite, tuff, ignimbrite, andesite, banakite and basaltic-andesite. The major rock–forming minerals are quartz, plagioclase, alkali feldspar (orthoclase, albite), amphibole, biotite, clinopyroxene and olivine. Apatite, zircon and opaque minerals are common accessory minerals. Biotite, clinopyroxene, plagioclase, alkali feldspar and chlorite in various rock samples were chosen for electron microprobe analysis. The results suggest that feldspar phenocrysts show a large compositional range from andesine-labradorite to labradorite-bytonite in banakite and basaltic-andesite and oligoclase-andesine and sanidine in rhyolite and dacite. Clinopyroxene phenocrysts show a compositional range diopside to augite in banakite and basaltic andesite. Phenocryst of biotite in the studied rocks is essentially of similar composition, and they are phlogopite (Mg-rich). This observation suggests that clinopyroxene and phlogopite formed from a Mg-rich magma. Also mineral chemistry of volcanic rocks of Kuh-e Dom indicates that these rocks were generated from calc-alkaline to shoshonitic magma and are related to continental arc orogenic magmatism. Barometery of pyroxene indicates that this mineral formed from a water rich magma in pressure of 5 kbar. On the basis of geothermometery studies, crystallization temperature has estimated to be 720-800 °C for acidic rocks and 1170 °C for basic rocks. The geochemical investigations show two stages in Kuh-e Dom magma evolution: Stage I is represented by clinopyroxene and phlogopite formation in a magma chamber. Stage II of magma evolution is represented by crystallization of matrix during and after magma eruption. Probably sanidine with small amounts of apatite and magnetite crystallized from the quenched magma at this stage.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال