نرگس سبزی
-
ناباروری می تواند باعث مشکلات روانشناختی متعددی در زندگی زوجین شود و مشکلات زناشویی متعددی را برای این افراد بوجود آورد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سبک های مقابله ای و استرس ادراک شده زنان نابارور بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه پژوهش شامل زنان نابارور 20 تا 45 ساله بیمارستان بهمن شهرک غرب تهران بود. که 30 نفر از آن ها با روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و در دو گروه 15 نفری (آزمایش و کنترل) به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1988) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار Spss نسخه 20 و روش تحلیل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نمرات استرس ادراک شده و سبک های مقابله ای بیماران گروه آزمایش، موثر و معنی دار بوده است (001/0P≤). نتایج پژوهش بیانگر تاثیر روش درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود سبک های مقابله ای و کاهش استرس ادراک شده زنان نابارور بود. توصیه می گردد مشاوران، و درمانگران از این رویکرد درمانی در مراکز درمان و کلاس های آموزشی جهت حل مشکلات روانشناختی زنان نابارور بهره ببرند.کلید واژگان: استرس ادراک شده, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, سبک های مقابله ای, ناباروری
-
بررسی اثربخشی درمان شفقت به خود بر خودکارآمدی و رضایت از زندگی در بازنشستگان نیروی انتظامی شهر تهراناهداف
دوران بازنشستگی انتقال به مرحله جدیدی از زندگی است که یکی از مهم ترین تغییرات در زندگی فرد به شمار رفته و توجه به این دوره اهمیت زیادی دارد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شفقت به خود بر خودکارآمدی و رضایت از زندگی در بازنشستگان نیروی انتظامی شهر تهران انجام شد.
مواد و روش هاروش پژوهش شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری تمامی بازنشستگان نیروی انتظامی شهر تهران در سال 1399 بودند که از بین آنها 30 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 15نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای گردآوری داده ها، از پرسشنامه خودکارآمدی Scherer و Maddox (1982) و پرسشنامه رضایت از زندگی Diner و همکاران (1985) استفاده شد. پروتکل آموزش شفقت به خود، طی 8 جلسه (هرجلسه 120 دقیقه) برای گروه آزمایش انجام شد و نهایتا بعد از اتمام جلسات آموزشی اقدام به اجرای پس آزمون شد. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره در قالب نرم افزار SPSS 22 مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته هاداده های پژوهش برای 30 بازنشسته در دو گروه آزمایش و پیگیری مورد بررسی قرار گرفت. میانگین سنی در گروه آزمایش 6/41±73/11 سال و در گروه کنترل 5/31±76/51 سال بود. با توجه به مقادیر F برای پس آزمون خودکارآمدی (91/76) و رضایت از زندگی (12/79) و سطح معناداری آنها (0/001=P-value) که کوچک تر از 0/05 بود، مشاهده شد که درمان شفقت به خود اثربخش بود و توانست خودکارآمدی و رضایت از زندگی را در گروه آزمایش افزایش دهد.
نتیجه گیریدرمان متمرکز بر شفقت می تواند تاثیرگذاری مناسبی جهت افزایش خودکارآمدی و احساس رضایت از زندگی در بازنشستگان داشته باشد. لذا می توان از این مداخله در برنامه های طراحی شده برای بازنشستگان استفاده نمود.
کلید واژگان: بازنشستگی, خودکارآمدی, رضایت, پلیس, شفقتAIMSRetirement is a transition to new stage of life which is one of the most important changes in person's life and it is very important to pay attention to it the present study aims to the effectiveness of the self-compassion treatment on self-efficacy and life satisfaction in police force retirees in Tehran, Iran.
MATERIALS & METHODSThe research method is quasi-experimental and pretest-posttest with a control group. The statistical population was all police force retirees of Tehran, Iran in 2021 of which 30 people were selected by available sampling method and randomly replaced in two groups of 15people in experimental and control. The Scherer and Maddox (1982) Self-Efficacy Questionnaire and the Diner et al.'s (1985) Life Satisfaction Questionnaire were used to collect data. The self-compassion training protocol was performed for the experimental group in 8 sessions (120 minutes per session). Finally, after the training sessions, the post-test was performed and. The data were analyzed by using univariate analysis of covariance in SPSS-22 software.
FINDINGSThe data were analyzed for 30 retirees in experimental and follow-up groups. The mean age in the experimental group was 73.11±6.41 years old and in the control group was 76.51±5.31 years old. Considering the F values for post-self-efficacy test (91.76) and life satisfaction (12.79) and their significance level (P-value = 0.001), which was less than 0.05, it was observed that self-compassion treatment was effective to increase self-efficacy and life satisfaction in the experimental group.
CONCLUSIONCompassion-focused therapy can be effective on increasing self-efficacy and life satisfaction in retirees. Therefore, this intervention can be used in programs designed for retirees.
Keywords: Retirement, Self-Efficacy, Personal Satisfaction, Police, Empathy
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.