به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

نفیسه فقیه

  • نفیسه فقیه، حمیرا علیاری*، صدیقه حسینی، مینو یغمایی، فاطمه غیاثی
    مقدمه

    با توجه به شیوع بالای سزارین و روش های انجام آن، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط نزدیک سازی رکتوس در سزارین با درد بعد عمل، ضخامت و فاصله عضلات جدار شکم انجام شد.

    روش کار

    این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده در سال 1401 بر روی 80 زن باردار کاندید سزارین مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله طالقانی تهران انجام شد. افراد به روش تصادفی در دو گروه 40 نفره مداخله (ترمیم عضله رکتوس) و کنترل قرار گرفتند. درد، ضخامت عضلات جدار شکم و فاصله عضلات رکتوس ارزیابی شد. درد بیماران در 72 ساعت اول پس از ورود به ریکاوری (12، 24 و 72 ساعت پس از عمل) و نیز در هنگام خروج از بستر و در فاصله زمانی یک هفته بعد از عمل، با استفاده از شاخص دیداری درد (VAS) اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون های شاپیروویلک، تی، من ویتنی و کای دو انجام شد. میزان p کم تر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    شدت درد در گروه کنترل نسبت به مداخله، هنگام خروج از بستر (001/0˂p) و زمان های 12 ساعت (001/0˂p)، 24 ساعت (001/0˂p)، 72 ساعت (001/0˂p) و یک هفته بعد (001/0˂p) پایین تر بود. در گروه مداخله، نیاز به مسکن، بیش تر (001/0=p) و دیاستاز رکتوس در نواحی اپی گاستر (001/0˂p) و هایپوگاستر (001/0˂p) کم تر بود.

    نتیجه گیری

    نزدیک سازی عضله رکتوس ابدومینیس در حین سزارین، باعث کاهش ضخامت عضلات جدار شکم و کاهش دیاستاز رکتوس می شود؛ اما از طرفی، میزان درد و نیاز به مسکن را افزایش می دهد.

    کلید واژگان: درد, دیاستاز رکتوس, رکتوس, سزارین
    Nafiseh Faghih, Homeira Aliari *, Sedigheh Hoseini, Minoo Yaghmaei, Fatemeh Ghiasi
    Introduction

    Considering the high prevalence of cesarean section and the methods of conducting it, this study was performed with aim to determine the relationship between rectus ablation in cesarean section and postoperative pain, thickness and distance of abdominal wall muscles.

    Methods

    This randomized controlled clinical trial study was conducted in 2022 80 pregnant women candidates for caesarean section referred to the Ayatollah Taleghani hospital in Tehran. The subjects were randomly divided into two groups of intervention (n=40, rectus muscle repair) and control (n=40). Pain, thickness and distance of abdominal wall muscles were evaluated. Patients' pain in the first 72 hours after entering recovery (12, 24 and 72 hours after surgery) as well as pain when leaving the bed and pain in the interval of one week after surgery was measured using the visual pain index (VAS). Data were analyzed using SPSS software (version 23) and Shipro-Wilk, t-test, Mann-Whitney and Chi-square tests. P<0.05 was considered statistically significant.

    Results

    The intensity of pain in the control group compared to the intervention, when getting out of bed (P<0.001) and at 12 hours (P<0.001), 24 hours (P<0.001), 72 hours (P<0.001) and one week later (P<0.001) was lower. In the intervention group compared to the control, the need for painkillers was more (P=0.001) and diastasis recti in the epigastric area (P<0.001) and hypogaster (P<0.001) were lower.

    Conclusion

    The re-approximation of rectus abdominis muscle during cesarean section reduces the thickness of the abdominal wall muscles and diastasis recti, but on the other hand, it increases the amount of pain and the need for painkillers.

    Keywords: Cesarean Section, Diastasis Recti, Pain, Rectus
  • ویکتوریا حبیب زاده، نفیسه فقیه *
    مقدمه
    مطالعات انجام شده نشان دهنده ارتباط آنتی بادی ضد تیروئید پروکسیداز (Anti-TPO) با نازایی می باشند. حدود 5 تا 15 درصد زنان یوتیروئید نیز دارای آنتی بادی های ضد تیروئید هستند. این مطالعه با هدف بررسی شیوع موارد مثبت آنتی بادی Anti-TPO در زنان یوتیروئید با نازایی توجیه نشده در بیماران مراجعه کننده به مرکز IVF بیمارستان افضلی پور انجام شد.
    روش بررسی
    مطالعه انجام شده از نوع cross_sectional می باشد و در این مطالعه تعداد 75 نفر افراد یوتیروئید با نازایی توجیه نشده با استفاده از نمونه برداری آسان و جهت گروه کنترل 150 نفر خانم یوتیروئید بدون سابقه نازایی و دارای یک حاملگی موفق انتخاب شدند. میزان آنتی بادی ضد پراکسیداز تیروئید به روش لیازون در سرمهای افراد شرکت کننده در مطالعه اندازه گیری و مورد بررسی قرار گرفت.
    نتایج
    نتایج نشان داد میزان آنتی بادی Anti-TPO در افراد با نازایی توجیه نشده به طور معناداری بالاتر از گروه سالم است (گروه بیمار 3/61± 15/04 و گروه سالم 0/65±5/68، 0/013:p) در بین سایر متغیرهای مورد بررسی اختلاف میزان Anti-TPO در گروه افراد سالم برحسب سابقه سقط نیز معنی دار بود. بین سن، شاخص توده بدنی، میزان TSH و مصرف تریاک در دو گروه رابطه معنی داری یافت نشد. بین میزان Anti-TPO از یک سو و میزان TSH، شاخص توده بدنی و گراویدیته همبستگی مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    نتایج مطالعه ما برای اولین بار نشان می دهد که میزان آنتی بادی Anti-TPO در زنان یوتیروئید با نازایی توجیه نشده به طور معنی داری بالاتر از افراد سالم است. پیشنهاد می شود این آنتی بادی در افراد با شکایت ناباروری اندازه گیری شود.
    کلید واژگان: نازایی توجه نشده, آنتی بادی Anti-TPO, یوتیروئید
    Victoria Habib Zade, Nafise Faghih *
    Introduction
    Evidences suggest an association between the prevalence of thyroid peroxidase (anti-TPO) and infertility. About 5-10 percent of euthyroid women have anti-TPO antibodies.. The aim of this study was to obtain the prevalence of anti TPO antibodies in euthyroid women with unexplained infertility referred to IVF center in Afzalipour Hospital in 2013-2014.
    Methods
    Through convenience sampling 75 euthyroid women with unexplained infertility were selected for the experience group and 150 euthyroid fertile women with one successful pregnancy for the control group. Anti-TPO antibodies were measured and evaluated by Liaison method in serum of participant.
    Results
    Serum anti-TPO antibodies were significantly higher in infertile euthyroid women comparing to the healthy group (infertile group:15/4±3/61,fertile group:5/68±0/65 p=0/013). In the fertile group, serum anti-TPO antibody levels were significantly different between women with positive aborted history and the negative ones. There was no significant relation between age, BMI, TSH level and abuse of opium in two groups. There was also no significant relation between serum anti TPO antibody in one side and TSH level ,BMI and gravidity on other side in each group.
    Conclusion
    The results of our study show for the first time that serum anti-TPO antibodies were significantly higher in infertile euthyroid women comparing to healthy group. We put in that anti TPO antibody measured in infertile women.
    Keywords: Unexplained Infertility, Anti-TPO Antibody, Euthyroid
سامانه نویسندگان
  • نفیسه فقیه سبزواری
    نفیسه فقیه سبزواری
    دانش آموخته ارشد علوم و مهندسی محیط زیست . منابع طبیعی . دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال