به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

وحید فکری کورعباسلو

  • وحید فکری کورعباسلو*، علی فکوریان، محسن حیدریان، سید مسعود کشفی
    زمینه و هدف

    تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون می تواند اثرات مشابه با تمرین مقاومتی سنتی داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی منتخب با استراحت فعال و غیرفعال، با و بدون محدودیت جریان خون بر سطوح پروتیین واکنشگر C و لاکتات دهیدروژناز و استقامت عضلانی مردان جوان بود. 

    مواد و روش ها

     از نمونه های دردسترس و داوطلب، 24 سرباز جوان سالم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سه گروه هشت نفره (تمرین مقاومتی سنتی، تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون و استراحت غیرفعال، و تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون و استراحت فعال قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته با شدت 70-80 درصد یک تکرار بیشینه برای گروه مقاومتی سنتی (سه ست ده تایی)، 20-30 درصد یک تکرار بیشینه برای گروه محدودیت با استراحت غیرفعال (30-15-15-15) و 20-30 درصد یک تکرار بیشینه برای گروه محدودیت با استراحت فعال (30-7-15-7-15) اجرا شد. قبل و بعد از شش هفته شاخص های فیزیولوژیکی، انتروپومتریکی، استقامت عضلانی و سطوح هورمونی از آزمودنی ها گرفته و نمونه های خونی به شیوه الایزا و رنگ سنجی آنزیمی اندازه گیری شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرویی و برای مقایسه درون گروهی از تحلیل تی زوجی استفاده شد. 

    ملاحظات اخلاقی

     در انجام پژوهش، اصول بیانیه هلسینکی، راهنمای عمومی اخلاق در پژوهش های دارای آزمودنی انسانی و مقررات حاکم بر آن رعایت شده و کد اخلاق به شناسه IR.SSRC.REC.1398.129 از سوی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی و کد کارآزمایی بالینی به شناسه IRCT20191207045644N1 از سوی مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ایران صادر شد. 

    یافته ها

     نتایج نشان داد که شش هفته تمرین اثر متفاوت و معناداری بر استقامت عضلانی (0/001=P) دارد، اما بر سطوح پروتیین واکنشگر C (0/43=P) و لاکتات دهیدروژناز (0/44=P) اثر متفاوت و معناداری ندارد.

    نتیجه گیری

    با توجه نتایج این تحقیق به نظر می رسد ترکیب تمرینات مقاومتی با محدودیت جریان خون و اینتروال (استراحت فعال) می تواند جایگزین مناسبی برای تمرینات سنتی و همچنین در مواردی جایگزین تمرینات مقاومتی با محدودیت و استراحت غیرفعال شود.

    کلید واژگان: تمرین مقاومتی, استراحت, پروتئین واکنشگر C, لاکتات دهیدروژناز, استقامت
    Vahid Fekri Kourabbaslou*, Ali Fakourian, Mohsen Heydarian, Seyed Masoud Kashfi
    Background and Aim

     Resistance training with blood flow restriction can have the same effects as traditional resistance training. The current study aimed to determine the effect of six weeks of selected resistance training with active and passive rest, with and without blood flow restriction, on young men’s C Reactive Protein (CRP), Lactate Dehydrogenase (LDH), and muscle endurance.

    Methods & Materials

    From the available and voluntary samples, 24 healthy young soldiers of the Islamic Republic of Iran Air Force were divided into 3 groups of 8 subjects: traditional resistance training, resistance training with blood flow restriction, and passive rest and resistance training with blood flow restriction and active rest. Exercise programs were performed for 6 weeks, 3 sessions per week with an intensity of 70-80% One-repetition maximum (1RM) for the traditional resistance group (3 sets of 10), 20-30% 1RM for the passive rest group (30-15-15-15), and 20 -30% 1RM was administered for the active rest group (30-7-15-7-15). Before and after six weeks, physiological and anthropometric characteristics, muscle endurance, and hormonal levels were measured, and ELISA measured blood samples. Data were analyzed using covariance and Bonferroni post hoc tests and paired t-test for comparison within groups.

    Ethical Considerations

    All experimental procedures were approved by the Ethics committee of the Sport Sciences Research Institute of Iran (Code: I.R.SSRC.REC.1398.129), Clinical Trial (Code: ID IRCT20191207045644N1) from the Iran Clinical Trial Registration Center and were conducted under the Declaration of Helsinki.

    Results

    Results showed that 6 weeks of exercise had a significant effect on Muscle endurance (P=0.001) but on the levels of C-reactive protein (P=0.43) and Lactate dehydrogenase (P=0.44) had no significant difference. 

    Conclusion

    According to the results of this study, it seems that a combination of resistance training with restriction of blood flow and Interval training (active rest) can be a good alternative to traditional training and, in some cases, replace resistance training with occlusion and passive rest.

    Keywords: Resistance Training, Rest, CRP, LDH, Endurance
  • وحید فکری کورعباسلو*، علی فکوریان، محسن حیدریان
    مقدمه

    نیروهای مسلح، با توجه به وظایف و ماموریت هایی که دارند، نیازمند سطوحی از آمادگی جسمانی هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی و محدودیت جریان خون با استراحت فعال و غیر فعال، بر سطوح هورمون رشد وآمادگی جسمانی سربازان بود.

    روش بررسی

    24 جوان سالم در 3 گروه 8 نفری تمرین مقاومتی سنتی (RT)، تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون با استراحت غیرفعال (BFR+PR) و با استراحت فعال (BFR+AR) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته با شدت 80-70% 1RM برای گروه RT و 30-20% 1RM برای دو گروه دیگر اجرا شد. قبل و بعد از شش هفته شاخص های فیزیولوژیک، انتروپومتریک، توان بی هوازی و انفجاری پا و سطوح هورمون رشد (الایزا) آزمودنی ها اندازه گیری شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که 6 هفته تمرین، اثر معناداری بر سطوح هورمون رشد دارد (02/0=p)، به طوری که در گروه BFR+AR بیشتر از گروه RT است. با این حال بین گروه BFR+PR با دو گروه دیگر تفاوت معنی داری وجود ندارد. همچنین6 هفته تمرین، باعث افزایش معناداری در مقادیر پرش سارجنت و اوج توان در هر سه گروه، حداقل توان در گروه BFR+PR و میانگین توان در گروه BFR+AR و BFR+PR می شود. با این حال این افزایش ها در اوج توان، حداقل توان، میانگین توان و پرش سارجنت بین گروه ها معنادار نبود.

    بحث و نتیجه گیری

    با توجه به اصل کارایی تمرین و سازگاری های مشابه با RT و BFR+PR، ترکیب تمرینات مقاومتی با BFR+AR می تواند جایگزین مناسبی برای این تمرینات شود.

    کلید واژگان: تمرین مقاومتی, استراحت, هورمون رشد, آمادگی جسمانی
    Vahid Fekri Kourabbaslou*, Ali Fakourian, Mohsen Heydarian
    Background

    The armed forces, depending on their duties and missions, need some level of physical fitness.The aim of the present study was to determine the effect of six weeks of resistance training and blood flow restriction with active and passive rest on the levels of growth hormone and physical fitness of soldiers.

    Materials and methods

    Totally, 24 healthy young people were divided into three groups of eight subjects: traditional resistance training (RT), resistance training, and blood flow restriction with passive (BFR+PR) and active rest (BFR+AR). The training programs were performed for six weeks, three sessions per week with an intensity of 70-80% 1RM for RT and 20-30% 1RM for two other groups. Before and after six weeks, physiological and anthropometric characteristics, anaerobic and explosive power, and growth hormone levels (ELISA) were measured.

    Results

    The results showed that six weeks of training had a significant effect on growth hormone level (p=0.02), so that the level for the BFR+AR group is more than it for the RT group. However, there was no significant difference between the BFR+PR and the other two groups. Also, six weeks of training significantly increased the amount of Sargent jump and peak power in all three groups, that is the minimum power in BFR+PR group and average power in BFR+AR and BFR+PR groups. However, these increases in anaerobic power, minimum power, average power, and Sargent jump were not significant among groups.

    Conclusion

    According to the principle of training efficiency and similar adaptations to RT and BFR+PR, the combining resistance training with BFR+AR can be a good alternative to these exercises.

    Keywords: Resistance Training, Rest, Growth Hormone, Physical Fitness
  • وحید فکری کورعباس لو*، پژمان معتمدی، صادق امانی شل مزاری
    ائوتاکسین آدیپوکین پیش التهابی مترشحه از بافت چربی است که ترشح آن در چاقی افزایش یافته و مانع نوروژنز می شود. BDNF نیز یکی از عوامل رشد عصبی است که در عملکرد شناختی، متابولیسم چربی و قند و همچنین پاتوفیزیولوژی چاقی و سندرم متابولیک در بزرگسالی موثر است. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی تناوبی بر سطوح سرمی ائوتاکسین و عامل نروتروفیک مشتق از مغز در مردان جوان با اضافه وزن بود. 20دانشجوی غیرفعال و فاقد برنامه ورزشی منظم از دانشگاه خوارزمی انتخاب و به صورت تصادفی به دوگروه تمرین (10نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته و هرجلسه به مدت 45دقیقه در تمرینات حضور داشتند. برنامه تمرینی شامل هفت حرکت با شدت 30-40درصد 1RM و سرعت 2v به مدت 10ثانیه و فواصل استراحتی با شدت 30-40درصد 1RM و سرعت v به مدت 20ثانیه بود. نمونه های خونی قبل و پس از شش هفته تمرین، اخذ و مقادیر ائوتاکسین و BDNF سرمی با روش الایزا اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه متغیرها و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون بونفرونی نشان دادند که شش هفته تمرین مقاومتی تناوبی موجب کاهش معناداری در شاخص های پیکرسنجی مثل توده ی بدنی (0/003=p) ، شاخص توده بدن (0/004=p) ، دور کمر (0/012=p) و درصد چربی (0/001=p) شد؛ همچنین، این روش موجب افزایش معنی دار در استقامت عضلانی (0/001=p) ، و سطوح BDNF سرمی گروه تمرین نسبت به گروه کنترل گردید (0/024=p) ؛ همچنین، سطوح ائوتاکسین سرمی در گروه تمرین کاهش معنی داری داشت (0/022=p). نتایج همبستگی هم نشان داد بین ائوتاکسین و BDNF پیش و پس از آزمون به ترتیب رابطه معکوس معنی داری وجود دارد (0/511- p=0/013 r=-0/586 ،p=0/015 r=). کاهش وزن در اثر شش هفته تمرین مقاومتی تناوبی که همراه با از دست دادن بافت چربی بوده است، موجب کاهش سطوح سرمی ائوتاکسین و افزایش سطوح سرمی BDNF گردیده است.
    کلید واژگان: تمرین مقاومتی تناوبی, ائوتاکسین, BDNF, اضافه وزن
    Vahid Fekri Kourabbaslou*, Pezhman Motamedi, Sadegh Amani Shalamzari
    Eotaxin, a pro-inflammatory Adipokine is secreted from adipose tissue, which its secretion increases in the obesity and cause neurodegeneration. BDNF is a neurological factor that interferes with cognitive function, fat and sugar metabolism, as well as the pathophysiology of obesity and metabolic syndrome in adulthood. The aim of this study was to investigate the Effect of Six Weeks of Interval Resistance Training on Eotaxin and Brain-Derived Neurotrophic Factor Serum Levels in Overweight young men. Twenty non-active students without regular exercise program from Kharazmi University were randomly selected and divided into two groups of training (n=10) and control (n=10). The training group performed Interval resistance Training for 6 weeks, 3 sessions per week and each session lasted 45 minutes. The training program included 7 moves with intensity of 30-40% of 1RM and velocity 2v for 10 seconds and rest intervals with intensity 30-40% 1RM and velocity v for 20 seconds. Blood samples were taken before and after 6 weeks of training to evaluate the serum Eotaxin and BDNF levels using the Sandwich ELISA. To analyze the data, the covariance test and Bonferron's post hoc test were used to compare the variables. The results of covariance analysis and Bonferroni test showed that 6 weeks of Interval resistance training caused a significant reduction in the weight (p=0.003), body mass index (p=0.004) Waist circumference (p=0.012) and fat percentage (p=0.001). Also, significant increase was observed in muscular endurance (p=0.001), serum BDNF levels in the training group compared to the control group (p=0.024), and serum Eotaxin levels in the training group decreased significantly (p=0.022). Correlation results showed a significant reverse relationship respectively between pre and post training Eotaxin and BDNF (p=0.015 r=-0.511, p=0.013 r=-0.586). Weight loss through six weeks of Interval Resistance training, which accompanied the loss of adipose tissue; resulted in a reduction in serum levels of Eotaxin and increased serum levels of BDNF.
    Keywords: Interval Resistance Training, Eotaxin, BDNF, Overweight
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال